Expositio exactissima, atque absolutissima identitatum, et distinctionum (quas formalitates vocant) M. Antonii Sirecti doct. Paris. secundum doctrinam doct. subtilis Scoti, ... Auctore R.P.F. Francisco Arretino ord. min de obser. ... Nunc primum in l

발행: 1606년

분량: 703페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

In Formassit. Ma . Ant. Sirecti Doct. pars potentiali, m realitate af uali; quae compositio non ιkbet dici proprie compositio rei, rei, fedmagis realitatis, ἴθrealitatis ecundum Scotum in s. ae l. . in S. dist. priami sent. Et icti simplicitati opponitur compositio materia , dy formae. r i

COMMENT. XIX.

PRO intelligentia huius literae sunt aliqua notanda. primo

notandum est, quod genus, de differentia distinguuntur conceptibiliter : quia impossibile est unum, de eundem con- MLI Gm .ceptum eidem intellectui simul eme certum Sc dubium; mo- έ ceptuus do cum certitudine de conceptu generis stat dubitatio cuius libet differentiae: quia a remotis ego sum certus de aliquo; S quod est coloratum ;& tamen dubito, si est album, vel nigrum , disgregativum, vel congregati utim: tum etiam, quia omnis conceptus mere potentialis,& confusus est distinctus a conceptu mere actuali, Se determinato; sed concopius differentiae est mere actualis, & determinatus; conce plus alitem generis mere potentialis, S consulus; ideo sunt distincti conceptus. Et si dicatur quod omnis reali as actua- ranaritia .lior, Sc persectior alia, potest a remotis, de in maiori distan- ria aliquam potentiam mouere: quia unumquodque mouet , dc agit ieeundum quod est in actu; si ergo realitas huius albedinis est actuali Or, de perfectior realitate huius coloris, i equitur, quod a remotis citius videbitur haec albedo, quam hic color, quod tamen est falsum. Praeterea unumquodque agens naturale, quanto magis appropinquatur tuo pallo, tanto magis est, dc sortius potest agere,ergo color de Propinquo,ex quo a remotis citius vide ..hitur, Jc prius quam albedo citius videbitur,quina ipsa albedo Dicimus quod aliquid esse actualius de persectius alio pO' Resson test eise dupliciter, uno modo intensiue, alio modo extensi' Aliquid esseue; exemplum primi, albedo Margaritae est persectior,& alio actu ach talior intensiue, quam albedo equi ; IO E contra, albedo lius tapem equi eli perfectior, δί actaatiot extensiue quam albedo mar-feti in Hargaritae, Mideo concedimus, quod quanto aliquid est actua- dupliciterilius,& persectius alio intensiae, de extensiud, tanto potest

222쪽

a remotiori potentiam mouere, seu immutare; non autem quod solum est extentae: non enim albedo margaritae immutat visum a remotiori mrfectius, qu1m albedo equi: Mi ideo, licet species sit actualior, de perfectior genere intensis uel non tamen extensitae: nam genus est illimitatius ipsa spocte: quoniam quod est indifferens ad aliqua plura est illimitatiusquam aliquod illorum : dc per hoc etiam patet adis cundam instantiam: nam illa maior habet veritatem, si illud agens naturale dicat persectionem extensiua,S intensivam, de quantum est de se: de si esset possibile quod tamen esset contradictio quod color esset separatus a nigredine,& albo dine,persectius de propinquo,quam de loginquo videretur. coceptus ge Secundo notandum est, quod conceptus generis,& diffe- . nemo dis rentiae sumuntur ab alia, & alia realitate, quod probatur sic: forentia fu- quia concipiendo genus, vel concipio aliquid rei, vel nihil, munm ab non nihil, quia genus tunc nihil esset speci ei, ergo aliquid:

alia o alia si aliquid, vel ergo illud idem quod concipio, concipiendo

aut κ- genus;concipio concipiendo differentiam, vel aliquid aliud; si idem, ergo conceptus generis, ac differentiae erunt idem conceptus, si aliud, habetur propositum. Nec potest dici, quod idem in re concipitur ue sed tamen non sequitur, quod fit idem conceptus: quia eadem res est apta nata facere in intellectu diuersos conceptus: quia una quaeque res est apta nata facere in intellectu aliquem conce Ptum sibi proprium, & adaequatum; ille ergo vel erit con Ceptus generis, vel differentiae, quorum neutrum est, ergo Oportet, quod aliquem alium conceptum faciat.

Praeterea Aristoteles . Metaphysices dicit, quod sicut se habet definitio ad rem ue sic partes definitionis ad partes rei at partes definitionis sunt genus,& differentia, ergo ista sunt civimetit, in redistincta. Et Commentator ibidem dicit, quod haec estiuis. Proportio definitionis ad definitum , quod sicut tota definiatio totam quidditatem rei significat, ita pars definitionis pari rem quidditatis rei. Et Aristoteles 8. Metaphysices scribit, , quod res simplicitet simplex non est diffinib:lis: quia non

.i habet partes: imo idem Commentator primo Phys.com. 29. .. , . dicit, quod partes entis in rei veritate sunt entia in rei verbi' , i tate 5 iubdit,quod partes rei,quae sunt secundum defiestio . ' v. nem, praecedunt rem in esse; ex quibus apparet ni ueste socundum intentionem Philosorhi,&. Commentatoris, quod

genus,

223쪽

tellus, & disseretia sunt partes definiti,& vere entia, & quod

species componitur compositione vera ex genere, dc distollentia, tanquam ex partibus ex natura rei distinctis

Tertio notandum est, quod genus, & differentia secundu Scotus. Scotum in quibusdam sumuntur ab alia, Sc alia re, is in lia- Gemis oebentibus plures formas ponendo gradus in formis ab anima diraerentia aetnim rationa Ii sumitur disserentia, puta rationale : ab anima quando P s autem sensitiva sumitii r animal, Sc in talibus, dicit genus, & mμturis differentiam non solum differre reuiter, vel formali ter, sed D, tata etiram e menti ali ter, in quibusdam autem alijs non sumuntur tu , rq ab alia, Sc alia re, sed ab alia, dc alia realitate, vel sorrnalitate, quae lunt eiusdem rei, SI in his speciebus, quae fiunt fbrin sim in plices, ut albedo, nigredo, & similia: in talibus enim quali- 'tatibus est assignare quosdam intrinsecos gradus, vel realitates, secundum quas suscipiunt magis, & minus, ita quod unus est quasi actualis respectu alterius, de ab actuali sumitur disserentia, & a potentiali genus, S in talibus dicit genus, Mdifferentiam differre formaliter, & ex natura rei, S non eGsentialiter, cum ratis forma sit secudum sui essentia simplex. Quarto notandum est, quod duplex est compositio, quae- Compositiodam est ex re,& re, sicut compositio ex materia, forina in es duplex. iupposito substantiali, quaedam est compositio ex realitate,& realitate, sicut in quolibet accidente, quoniam accidens est forma simplex simplicitate opposita compositioni ex re, α re, sed non simplex simplicitate opposita ex realitate, dcxealitate,quarum una importatur per genus, dc alia per propriam differentiam specificam, & illa realitas, a qua sumitur ratio generis, est potentialis ad illam, a qua sumitur ratio disserentiae ;& loquendo de tali copositione, conceditur, quod accidentia. Angelus, & anima sint isto modo composita, ut dicit Auctor in liter a. Istae autem duae compositiones, scili- Compositiocet rei,&rei, realitatis,&realitatis,differunt: quia prima est ex re, O re ex aliquibus, quorum separatio mutua non includit repu- dissert d c gnantiam ex terminis: materia enim si altem per diuinam positione ex potentiam in potest esse sine forma, & forma potest separari realitate, O a materia, ut habet Dinor sit btilis in a. distinc. I a. quaest. a. realitate Secunda vero compositio est ex aliquibus, quorum separa- Scotus tio me dii contradictionem propter realem eorum identitatem, tamen unum non est formaliter aliud,sic quod unum

includatur in alio in primo modo dicendi per se, ita quod possunt

224쪽

possunt esse distincta obiecta formalia, de distincta conceptibilia distinctE terminantia actum intellectus, qualis est compositio ex genere, dcd: sterentia. Duidi ut Sed circa hanc literam sunt aliquae dissicultates, S prima

fato. talis est videtur enim,quod accidentia sint composita ex maPrim, uru teria, Sc forma. Nam quicquid cum alio conuenit,& ab alio accidentiati realiter differt, est cona posmim ex duobus, quorum alter sent compose conuenit, δί altero differt; sed nigredo, Δί albedo realiterra ex mate- differunt, ut patet, & realiter conueniunt: quia in colore, ocris , ODN non conueniunt conuenientia rationis, ergo albedo est realiter composita, & sic ex re, S: re, & per consequens non est forma simplex. Praeterea, Omne definibile est vere compositum, sed accidens est vere definibile, ergo est verE compositum. Maior est Aristotelis 8. Meth. tex. com. s. ubi concludit contra Plutonem , quod si ideae sunt formae simplices, non sunt definis biles : quia oportet definitionem esse orationem longam,&hoc esse, ut materiam, illud vero ut formam. Minor est etiam Aristotelis septimo Meta. tex. commen. IO. Vbi docet, e . h. i. quod accidentia sunt definibilia. tui. Praeterea Scotus 7.Meth.quaest. Io. probat,accidentia esio composita, dc arguit sic. Philosophus 12. Meth. teX.cOm. a.

dicit, quod causae, dc principia entium tant quodam modo eadem , quia sunt proportionabiliter eadem, proportio nabiliter altera; ex quo concludit ibi Doctor subtilis, quod sicut in genere substantiae sunt propria principia, scilicet ma teria, S forma, sic secunda Philosophum in alijs generibus,

Accidentia ergo in genere accidentium est materia,& forma,& per con sunt com- sequens compositio ex materia, S forma, & ex Ie, S re. posita ex ma Ad primam dico, quod non probatur, nisi quod acciden- reris fom tia sunt composita ex realitate, 6c realitate, sed non ex re, Scm L . re, quod concedimus: differre enim realiter ab inuicem, Aconuenire realiter, non concludit accidentia componi ex re , &re diuersa; sed tantum quod accidens est compositum N ex diuersis reat i tatibus,& per idem dico ad secundum. Nam omne definibile est compositum ex genere, de differentia, - - .ula &sic concedimus accidentia esse composita.

Ad tertium dico, quod verum est , quod omne, quod pinnitur in genere praedicamentali ex materia, SI forma, id est, ex realitate potentiali, de actuali est compositum, ut pateI in

- numeris:

225쪽

- In Formalit. Id . t. Sirecti Doct. Puris sy

numeris: in numero enim aliquid est ut potentia,& aliquid, ut sorma, non tamen forma, Amateria in proposito sunt

res, sed realitates.

Secunda dissicultas. An Angeli sint compositi ex materia, serenti Z forma : de videtur, quod sic: quia Boetius in sine libelli de di tali M.

unitate,'uno, dicit quod Angelus, dc anima sunt Vnum N Ausconiunctione materiae. Item D. August. lib. de mirabilibus si isto po sacrae scripturae dicit. Omnipotens Deus ex informi mater Im ex mat ria cunctorum visibilium, S inuisibilium, sensibilium, S in ' ria, oe fuse sensibilium, intellectualium,&intellectu carentium species m. multiformes diuisit. Sed in oppositum est Doctor subtilis in primo serit. dist. 8. quaest. a. ubi docet Angelos haud com- Angeli Mnponi ex materia ψ& sorma, Sc ad hoc ratio potest esse talis. sint compo-6i in Angelis emet ponenda materia, aut hoc esset ratione siti marm. Potentiae passiuae, quam habent ad intelligere, δί velle ; aut /Mi , O D Propter potentiam ad ubi; aut propter potentiam ad non eb ma, 1e : sed propter nullum istorum cogimur ponere materiam, Ergo in Angelis nulla est materia. Primum patet: quia licet Angelus sit suae volitionis, Sc intellectionis susceptiuus, huiusmodi tamen susceptiuitas est alterius rationis a susceptione materiae, ut habet videri 3. de anima: nam anima perficitur per intelligere, de tamen nulla est in ipsa materia. Secum dum etiam patet: quia licet Angelus transmutari possit de loco ad locum; haec tamen potentia non arguit materiam de genere substantiae, ut patet per Philosophiam s. meta. tex. Comm. I a. nam in coelo non est materiauecundum Philos phum, & Commentatorem in libro de substantia orbis, Metamen coelum mouetur ad ubi. Tertium etiam patet: nam

ex eo quod Angeli sunt annihilabiles, non potest concludi, quod in eis sit materia: quia Sc purae formae, imo & ipsa materia est anni hi labilis; &tame forma,& materia non habent i i a materiam: cum ergo nec actiones, vel operationes spiritu les, nec transmutationes ad ubi, nec potentia ad non eme per annihilationem, arguant in Angelis materiam; nullo modo erunt Angeli compositi ex materia, & forma. Praeterea, nulla via est emcax & demonstrativa ad concludendum materiam, nisi transmutatio in substantia; imo omnis alia via, & omnis alius processius est sermo imaginabilis,M dialecticus,& non necestarius,ut docet Commentator pri

226쪽

& mete volutarium ponere in talibus substanti is materiam Vinum An Quomodo ergo Angeli scuto non sint omnino simplices selisimi com sunt compositi 3 Circa hanc dili cultatem diuersi diuersa lenposui, et quo serunt. D. enim Thom. Prima par.Sum. Maest. 3. artic 2.& modo. vult,quod omnis creatura sit composita ex actu, dc potentia,

inio Diui M ita vult, quod Angelus sit compositus ex actu, dc pote Thoma. tia, scilicet ex esse, SI essentia: Sed haec opinio stare non po- com aD- test: quia est e non distinguitur realiter ab essentia, & ideo Tb - cum ea compositionem tacere haud potest . quod pro nunco his Dan a nobis praeitipponitur. Aliqui alij ut Ioannes de Iandvno nil de Iarim dicunt, quod Angeli iunt compositi ex materia, & formaduno. metaphysice, sed non physice, cui Auctor hic aissentire visedetii & huiusmodi opinio sitire intelligaturin non deuiada mente Doctoris subtilis; qui tenet,quod Aargeli uini com- imo noti possiti ex realitate generis Sc differentiae. Scotus s. distin. r- Doctorissib quaest. a. vltra hanc compositionem ex generein differentia-titis. ponit Angelos ei te compositos ex politiuo, de privativo, ex Angelisunt acta, bc potent i a obiectiva; dc ex substantia, de accidente et compositi ex quod alitem Angeli sim com positi exposluiuo,& priuatiuo, positivo, oe Koc non solusnpeobatur Theologice,verum etiam physice. priuattuo- Nam Commentator 3. de Anima comm , .dicit, nullai sor Averro s- mani liberatam esse 1 potentia, nisi primam sormam, de per eonsequens in omnibus. intelligentiis citra primam, aliqua est potentiae: Ma. Coeli comm. 6 3. inquit, quod in omnibus uitelligentiis citra priniam est aliquid silmile materie, nocvit potentia, quae dicit priuationem alicuius attii. alitatis, MPer fectionis. Unde obieruandum est, quod nulla inteli igei, tia praeter priniam continet totam perfectionem possibilem reperiri in ambita entis ; licet quaelibet contineat tantam quanta est sibi competens: quia in aeternis non differt posse. ab esse secundum 'tilosophum 3. Phy sicorum tex. 32.SI IMMeth. coio..3α ubi dicitur, quod in ente aeterno nulla est pintentia omnino, S: idem habetur ibidem 3s. I- .& Coeli 32.3 3. 3 . Vbi habetur, quod in ente aeterno possibilitas est necessitas ita quod secundum Philosophos omni persectio apta nata competere intelligent ijs sub ratione, qua talis, ab

ε in ι: aeterno tibi inest. Et ideo dicit Commentator 3. Metaphys. cap. de perfecto, quod solun primam principium, quod est Deus glorios us, est ens simpliciter persectam: quia nulla per lactio sicii deiicit, nec ut tale ens, nec ut simpliciter ens; sectes at

227쪽

aliae intelligentiae sunt entia persecta in genere:quia unaquγque habet tantum de Per sectione, prout natura tua est capax: N licet intelligentia Saturni, ut talis, omnem persectionem, quam potest coni equi in propria forma, secundum Philosophum ab aeterno habuerit, & ut sic, dicam esse persecta, ratione, qua talis; si tamen considerata fuerit ut ens, reperitur

aliquo persectionas gradu priuata: licet enim sit persecta in

suo proprio genete, non est tamen persectissimum ens quia non habet tantam persectionem, quatam habet prima,a qua dependet, de sic in suo esse inuenitur composita exactu, dc Potentia, non tanquam ex positivo, S positivo, sed laquam ex positivo, & prniativo, S hoc ell,quod scribit Doctor subtilis in s. dist. I. quaest. a. Et confirmatur etiam Theologichex D. Augustino in I a. lib. Consessionum,ubi ait: Duo domine secist unum prope te, E aliud prope nihil. necesse est a tem, quod omnia media inter purum actum, & puram potentiam participent naturam extremorum, & quod sint corosita ex actu, de potentia , sed diuersis modis, sicut diuersa est natura istorum mediorum: nam distantiae entiu sunt val- . de diuersae, ut asserit Commentator in a. Coeli,& Mundi co- μια ommen.63. at ista potentia, quae est in intelligent ijs, est potentia logica , quae dicit solam non repugnantiam: quia intellis gentiaSaturni in quantum cias non repugnat,quod sit perse- or,quam est; sicut dicimus,quod Talpa in quantu animal potest videre, cuni tamen talis potentia in Talpa nihil reale ponat, sed solum non repugnantiam. Breuiter ergo, cum Angeli talis sint naturae, habent in se entitatem positivam: quia vero quatenus entia sunt) priuantur diuina persectione, habent priuationem annexam, dc per consequens ex pOsitivo propriae naturae, de privativo perfectionis, quae eis sutentia sunt non repugnat, dicuntur composti. Et uniuerialiter omne creatum est, ut sic,ex privativo, & positivo com- rostum: quia omne tale habet gradum entitatis, cum priuatione alicuius gradus ue nulla enim creatura habet entitatem secundum totam persectionem, quae nata est entitati secum dum se competere, & ideo dicitur ut sic priuata. Supremus enim Angelus potest concipi, & in quantum ens,& in quantum tale ens: si autem consideratus fuerit in quantu ens est, non repugnat sibi,quod habeat maiore perfectionem,quam

. si illa, quam actu rossidet: quia si sibi latitudo maioris pedi N a secti

228쪽

. sectionis repugnaret in quantum ens, ita quod ratio forma

Iisentitatis esset praecisa caula illius repugnantiae, tunc cuili bet enti illud repugnaret, de per cosequens primo elati,quod

falsum est, & impossibile, & est simile si Talpae repugnaret

Vissio, in quantum animal, tunc cuilibet animali repugnaret,

sed de hac compositione iam satis dictum est. Sed contra hanc compositionem initatur sic. In comporsitis per se realibus componentia debent esse realia nam Phi sisti Iosophus ex eo probat materiam,& formam squae sunt prin cipia subitantiae esse substantias: quia substantia non com

ponitur ex non substantiis sui etiam dicit Commentator Mde Anima comm. a. sed pruiatio eit mrmaliter non ens, ut v π . docet Commentator primo Physicorum comm. 79 ubi icri bit, priuatio non est accidens, nedum ut sit subitantia, erg. cum priuatio formaliter sit non ens, non poterit compone re aliquod positiuum reale. Item cum forma, S materia sint Creaturae, ergo erunt hac compositione compositae, S tunc partis esset pars,& daretur processus in infinitum in partibus . Componentibus, de compositis, sicut arguit Doctor iubtilis contra D. Thomam in primo sent. dist. S. quaest. z. adlamanrtem omnia creata componi ex actu, dc potentia; inquit ibi Scotus, quaero de coponentibus, vel sunt composita ex aci dc potentia, vel notis si sic,ergo processus in infinitum. Item tertio sequeretur,quod relationes originis essent compos ex positivo, dc yrmativo: quia in quantum entia sunt, non

repugnat eis esse perfectiones firmpliciter, x essentia diuina-Sed haec argumenta non concludunt, Se ad primum dico, in ,hiti quod compositorum, Sc cautatorum quaedam sunt generariis tarii x Corrupta ilia, ut homines, lapides, elementa, &c-d f Aia. lingQnerabilia, de incorruptibilia, ut coeli, Se inteli, compositio gcntiGOmnes Praeter primam. Item duplex est compositio, duplex. quaedam realis, quaedam rationis. In compositis generabi

Iibus, M. corruptibilibus est compositici realis ex actu, de pintentia, dc etiam rationis ex positivo,&priuatiuo ; in aeternis aute, quae generabilia no suiu, est tantu compositio rationis. M ado ad argumentum dico, quod in compositis vere realisbus ambo componentia debent esse realia; verum est loquin do de compositione reali, sed in compositis per se realibus, quae tamen non componuntur reali compositione, sed con Eoatione racionis, nota debent ambo coponentia esse realia,

229쪽

sed aut realia, aut rationis, ut patet in aeternis, velut sitiat Cyli, & intelligentiae, in quibus est compositiorationis, non realis. Nam quando dicimus, intelligemias eme compositas

exactu, S potentia, est compositio rationis, iuxta via Con uermes. mentatori s 3 .de ani ma comm. s. & I4. ut vina in est supra, de

hoc est, quod vult dicere Doctor squbtilis quando dicit,quod Scotus. compositio ista realis non est: quia compositio expositivo,& privativo ilon est in ementia rei, quia nulla primito est inessentia alicuius. Unde Marcus Antonius Zimara in Theo , Zimara. rem ate V. inquit, quod quando Commentator dicit, quod intelligentiae sunt compositae ex actu ,& potentia, quod illa potentia non est realis, sed rationis: Unde illa potentia, quae ponitur in intelligentijs, non est illa , quae cum actu diuidit

ens: nam actus, & potentia, quae condiuidunt ens, sunt differentiae entis ad modum Averrois , quod descendit in decem praedicamenta, & potentia reducitur ad materiam, Ac actus

ad sormam : ut vult Commentator I 2. Meth. comm. 26. patet igitur, quod illa potentia intelligentiarum non est realis, sed rationis,quae apud nos vocatur priuatio,& hinc est,quod possitiuum, M priuatio faciunt compositionem rationis, M

non realem.

Ad secundum dico,quod materia & forma sunt ista compositione scilicet rationis compositamec sequitur,quod par tis sit pars: nam pars realis non habet partem realem; tamen super uno reali ens rationis fundari potest,& ita non sequitur processus in infinitum, nimirum realis, & si poneretur rationis, forsitan non effet inconueniens.

Ad tertium,quod tangit bonam difficultatem,ssico primo, praemittendo aliqua, quod paternitas,quae est ratio subsistendi patris ex sua ratione formali, dc quidditatiua si tamen dicat quid litatem) ista est ex se formaliter talis entitas, quod

nullam persectionem, nec imperfectionem dicit, etiam ci cumscripto omni eo, quod non est de ratione formali ipsius,& hoc patet ex multis dictis Scoti in diuersis locis, maxime Scotus in I. dist. I 3. ubi vult, quod productiones in diuinis se ipsis distinguantur, Λ in a. quaest.quolib. expresse vult,quod pate nitas , seu generatio activa est talis entitatis, quod sit ipsa evdem, quae nunc est, per impossibile non emet,nulla alia pate nitas, vel generatio activa esset, & expresse vult,quod huiusmodi relationes nullam persectione ex sua ratione formali N 3 inclu-

230쪽

includant , ut patet in primo dist. . contra Henricum,&d stinc. I 3.&26.&28. &in quolibet. quaest. 3.& s.-alibi. Secundo praemino, quod quando Scotus dicit, quod omnis creatura est coposita ex realitate positiua,SI carentia alterius entitatis, non intelligit de perfectione, qua unum dici- tur esse perfectum ex hoc, quod est idem realiter alicui entitati, dicenti persectionem: sed intelligit, quod accepto ente. aliquo in v a sormalitate, quod dicat a liquam entitatem po sitiuam,&carentiam alicuius persectionis, quae perfectionata esset esse gradus intrinsecus, & noc in quantum ens, excplum. homini inest caretia perfectionis infinitae,quae perfectio non repugnat enti quia tunc cuilibet enti repugnaret. Tertio praemitto, quod perfectio entitativa, siue quae est gradus intrinsecus entis, tantum competit enti quanto, scilicet enti dicenti persectionem aliquam , dc non enti non quanto, id est, non dicenti persectionem. Quarto praemitto, quod huiusmodi compositio, scilicet

ex entitate, carentia, &c. quod res sic composita includat entltatem quantam,&carentiam ulteriori sentitatis quai tae: exemplum. homo dicit ex tua entitate aliquam emita rem quantam, cui entitati non repugnat ulterior persectio,

ut persectio Angeli, Sc hoc in quantum ens, oportet ergo, quod in se sit ens quantum, cui, non ut tali enti, sed utenti absolute, nata est inesse ulterior persectio, qua,ut tale ens ca ret, ut homo in quantum homo Angeli persectione caret, quae repugnat homini in quantum homo; homo tamen inquantum ens tali perfectione haud caret, id est non repo gnat sibi talis persectio Angeli: quia ergo homo , ut homo est ens quantum, & ut sic caret persectione puta Angeli,quae perfectio sibi non repugnat, S: hoc in quantum ens, dicitur iic componi, scilicet ex ente quanto, de carentia ulterioris periectionis, sua est ens perfectibile. Et si dicatur, quod ex hoc videtur sequi, quod Talpa in quantum animal nata est habere viliam, quod etiam in quantum Talpa videtur aliqualiter apta habere visionem. Dico quod est simile quantum ad hoc ue quod sicut non repugnat Talpae in quantum animal habere visum, S repugnat sibi in quantum Talpa; sic cuilibet creaturae in quantum ens, non repugnat sibi etiam persectio infinita, cui tamen repugnat in quantum talis, vel talis creatura,sed non est simile quantum ad hoc,quod creatura composita

SEARCH

MENU NAVIGATION