장음표시 사용
301쪽
actum rectum intellectus, sed non relatio Iogica c. nam illa habet esse per actum intellectus collatiuum , illain ligitur Auctor . quod hic locutus est de relatione logica .isson reali: nana si de relatione reali loqueretur, dixi isset, quod actus est, qui fertur super rem absolutam, & relativam rea lem; unde scotus in loco adducto dicit. Relatio intelligibilis & intellectus est reat is relatio; particularis, de uniuersalis est rationis. Haec est responsio Ioannis, in qua praeterquam Contra Io quod, super quibus verbis Auctoris Mauritius moueat in-tim . stantiam, non accepit; Auctorem etiam hoc in loco non intellexit. Non enim Mauriti,instantia est contra illud verbuAuctoris, actus rectus est &c. Vt credit Ioannes, sed circa id, quod dicit in tertio notando, nimirum, ratio primo modo accipitur pro definitione, sicut in viriuocorum, de aequi uocorum definitione, Sc instantia est ex Doct Subt. in Praedicamentis quςst. s.circa definitionem aequi cortini ubi in corpore quaellionis habet ista verba. Et per consequens scilicet iratio substantiae est diuersa) ponitur differentia aequi uocatorum,&non lumitur ibi ratio pro definitione ex genere, 5 differentia: quia prima genera,quae non habent rationem talem, sunt aequivoca In hoc nomine ens; sed ratio iubstantiae, id est, ementialis intelIectus est diuersus; ex quibus ver bis liquido patet, quod ratio in definitione aequivocorum secundum Scotum non sumitur pro definitione, cuius oppositum hic affirmat Auctor in litera; Et ad hanc instantiam dicit Mauritius , dic consequentet logice metaphysice . iVnde pro intelligentia huius responsionis est obseruadum,
quod licet ens sit univom, metaphysice ad substantiam .dc a Iaccidens, secundum Doct.Subt. tamen logico est aequivocu, aut docet Μauritius in quaest. s. uniuersalium, & maxime los quendo proprie de logica uniuncatione, ut nos etiam supra , notauimus: cuni ergo substantia, & accidens, dc per conle- 'quens decem genera logice aequi uocentur in ente,ut sic non habent desinitionem logicam ; quae ex genere, re disserentia constat pat quia metaphysice in ente univocantur, habent
metaphy licam definitionen quae ex conceptu dicente quid,& ex conceptu dicente quale , constat ; ut substantia est ensperse, acciden, estens in alio, ens est conceptus dicens quid, per se autem, dc in alio sunt conceptus dicentes quale,
cum sint modi intrinsectaccipitur ergo ratio in desinitionς aequi
302쪽
aequivocorum, non pro definitione logica, de hoc est, quod dicit Doctor Subtilis ibi. Sed pro definitione metaphysica, Desinitio G sicque eam accipitinuctor. Uel dicatur,quod definitio sumipliciterstumi dupliciter potest , scilicet proprie, ut est oratio constans expas, genere,& differentia,& sic accipitur logice: alio modo communiter.pro conceptu quidditativo,& sic accipitur meta' physice, primo modo ratio non accipitur pro definitione in aequivocorum definitione , de,sic intellexit Doctor Subtilis, sed tantum secundo modo. Mira accepit eam hic Auctor, Msic patet ad instantiam ; constat etia quomodo Ioannes non intellexit hic Auctorem: quia non dicit hoc in loco Auctor, quod actus rectus sit ille, qui fertur si per aliquam rem absolutam, ita quod actus rectus non possit serri super rem tela'tiuam, sic quod intellectus non possit intelligere relationem, actu recto, ut paternitatem, similitudinem, dc consimiles relationes; nee vult dicere, quod actus rectus fertur super rem absolute, sic, quod nulla in re intellecta, &ia intellectu in telligente producatur relatio: nam certum est,quod quando intellectus intelligit obiectum, intellectus dicitur intelligens relative ad obiectu intellectum : nam intelligens est aliquod obiectum intelligens,&intellectum est ab aliquo intelligem te intellestumi dcliuiuimodi relationes intellecti, & intelli gentis producuntur; vel consequuntur,actum rectum in te Iectus actualiter aliquod obiectum intelligentis , sed vult di cere, quod actus rectus est, qui iertur super aliquam rem a solute ad est immediath prout actus rectus distinguitur comtra actum reflexum, Sc collativum.
Vide oldam sed circa actum reflexum duae fiant disticultates. prima est quolib. a. q. talisia An actus rectu , de reste tum snt Licin actus, vel disti uni a. m: quod sint idem actus. probatux dupliciter, primo lic, Vtru actus supponendo,quod nos possumus de omni nostro actu recos rectus tar dari, quem antea habuimus : 1 upponendo secundo, quod deflexus sint nullo possumus recordari, quod antea haud intelleximus ἐidem actus, his suppositis, arguitur sic. Nullius recordari possumus, lin intellectu non praefuit, atqui nos dς omni actu, quem an , tea habuimus, recordari possumus, ergo ouisus actus, quem antea habuimus, praefuit in intellactu: vinci vae a, vel omnes
seipsis lucri mintellecti, vel alijs, de aliis actibus ; li seipsis, ergo idemem actus intelligens, & intellectus, dc per confini quens idem est actus rectus, & resexus : si alijs,& alijs, Vςἰ a P . ergo
303쪽
In Formalit. V. Ant. Sirecti Doct. Paris
ergo dabis mihi ultimum actum, & tunc ille non erit intel- Iectus, vel non dabis mihi ultimum, S ita erit processus in infinitum , qui a Philosophis minim E admittitur,&vt haec ratio magis intelligatur, pono eam in terminis. Ego intelligo albedinem,deinde intelligin me intelligere albedinem, actus, quo intelligo me intelligere albedinem ad intellectionem albedinis terminatur, & per consequens actias, quo intelligo albedinem, est intellectus; quaero de illo actu,quo intellectio albedinis intelligitur, aut est idem cum intellectione albedinis, aut alius, si idem, habeo propositum , quod actus rectus, S reflexus sunt idem actus, si est alius, cum Omnis actus, quem habuimus, possimus recordari, ergo istius possum recordari; sed nullius pollum recordati,qui no pre-suit intellectus, ergo ille actus, quo intellexi intellectionem albedinis, suit intellectus, aut ergo seipso, aut alio,si seipso, habeo intentum, quod idem sit actus rectus, S reflexus, si
alius erit processus in infinitu, semper cosormiter arguedo- Secundo sic probatur. Actus quo intelligo rosam non existentem, non est experimentalis, actus autem, quo intelligo ipsum actum, est experimentalis: quia cum intelligo rotam, experior, me intelligere rosam: ii duo actus aut sunt idetuactus, de habeo propositium, aut alius, & alius, & tuncargui tur sic. Actus, quo experior acta P est aeque perfectus, lic
prior, & forte persectior; si ergo ille prinaus intelligitur a potentia, in quo est, ita & secundus, & sic de tet & quar-so, usque in infinitum, vel ergo erunt i ruinitae experientiae simul, & sorte diuersae, quarum una est altera perfectior, Scomnes ab eadem potentia causatae, vel deueniendum est ad unam, quae simul erit recta, & reflexa, dc per consequens erit idem actus, actus rectus, S reflexus. Sed ad oppositum arguitur sic. Nullum obiectum est idem actui nisi in ptimo in telligente, in quo proprie no est actus reflexus, sed obiectam
actus reflexi, est actus rectus, ergo non sunt idem actus. lPcaeterea, eiusdem ad se non est ordo essentialis, sed actus rectus est prior essentialiter actu reflexo, ergo no sunt idem. Item. Actus experi mentalis,& non experimentalis non possunt esse idem, sed actum rectum contingit esse non expersementalem, reflexus vero est experimentalis, ergo non sunt idem actus. Postremo. Actus abstractivus,&actus intuitiuus
non iunt ide actus , sed actus Iccius potest esse abstractivus, Vtcst
304쪽
ut est actus, quo intelligo rosam non existentem, d actuste flexus est intuitiuias: quia est existentis,ut existens est,& prp- - cras rem sens in propria praesentia, & existentia, ergo non sunt idemctus rese actus: Concedo ergo conclusionem rationum istatum. xus η μης Ad primum in oppositu concedo processum in insinmani idem actus, in actibus intellectus. siicut concedit D. Augustinus I 3. de Trinitate cap. I 2. MDoct. Subtilis in primo sciat. dist. 3.quaest. 7 contra Goti redum, SI Franciscus de Mayronibus in ii. dist. 3 quaest. 12. & Maurit ius in uniuersalibus pluribus in locis: &per idem soluitur secundum.
Vide oham Secunda est huiusmodi. Quis istorum actuum sit perse
quolib. i. q. ctior, an actus rectus, vel reflexus; & videtur,quod sit actu i 3. rectus: nam Doctor Subt. in primo sent.dist. a 7.quaest. I. ii
Vtruantis bet haec verba formalia. In omni actu reflexo potest haberi rectus sit m aliquis actus rectus persectior: quia actus rectus, quo intel- stantior actu ligimus quidditatem, est eo perfectior quo inter lectum in- rem . telligere intelligimus quia primus habet pro obiecto lapidis quidditatem, quae est substantia, & secundus pro obiecto Scotus. lapidis intellectionem habet, quae est accidens. Item primo sent dist. 6. quaest. I. inquit, quod actus, quo volutas vult obiectum, est principalior illo, quo voluntas vult cognitionem obiecti, ex quibus verbis fatis clare patet in via Scoti actum rectum uniuersaliter cile persectiorem actu reflexo. Franciscus. Sed oppositum huius habet Franciscus de Mayr. in primo sent. dist. 3 quaest. I 2. ubi ait, Accipio actum, quo intelligo abbedinem, dc actum , quo intellectionem albedinis intelligo; secundus actus habet pro obiecto intellectionem albedinis, quae est nobilior albedine :quia intellectio albed uis cst quolitas syiritualis, &albedo, qualitas corporalis, ergo intellemctio, qua intelligitur albedinis intellectio,cum habeat nobilius obiectum, erit nobilior, & illa est actus restextas, icta.
. actus reflexus erit nobilior actu recto .
Praeterea, si intelligo quantitatem, sc deinde intcsectionem quantitatis, iste actus reflexus ratione obiecti est perfectior actu recto quia,ut inquitDoctor Subt. in sent. dist. la. qu st,a .& 2.qualitas a toto genere est quantitate persectior. Item intelligendo unam relationem , seu unam secundam
intentionem, deinde intelligendo illam intellectionem , certum est, quod ille actus reflexus est perfectior actu illo rubisine , recto 3 quomodo urgo i inquit Scotus, quod in omni actu uri reflexo
305쪽
reflexo potest haberi aliquis actus rectus petfectior Posset Solario. responderi, quod Scotus loquitur de eo, quod primo, S per se intelligitur , dc tunc soluitur instantia de relationibus, de fecundis intentionibus, quae tantum per se, sed non per se primo intelliguntur,ut patet ex quaeM3. v eas alluna Do rissubtilis: sed adhuc manet instantia , quam iacit Francticus de intellectione, qua intelligo intellectionem albedinis, &de intellectione, qua intelligo intellectionem quantitatis. Ad quam instanti 'in posset dici, quod Doctor Subtilis intel
ligit actum rectum uniuersaliter actu reflexo esse perfectiorem ratione independentia: Ssemper enim actus reflexus ab actu recto dependet, cum ipsum praesupponat. Sed adhuc remanet dissicultas ex auctoritate Scoti disti. 21. I.quaest. I. ubi inquit, quod actus rectus est ex perfectione obiecti perfectior; &ita haec solutio non susticit, S maxime: quia Doctor Subtilis dicit , in omni actu reflexo, ubi perscrutandum est, ly, omni. Diceretur, quod litera illa non est Scoti: quia signatur pro extra. Quid ergo dicendu est ad dissicultatem ZDicimus cum Francisco, quod aliquando actus res exus est Actis nobilior recto, de est quando obiectum actus reflexi est iam ctus aliquo bilius actus recti obiecto, aliquando e conuerso actus rectus do est nobi est nobilior actu reflexo, id est, qnando obiectum actus recti lior actu r est nobilius obiecto actus reflexi, ut ex eplificat eo loci Fran- flexo, d ciscus de intellectione, qua intelligo Angelu; & intellectim ctus reflexus ne, qua illam intellectionem intelligo, qua intelligo Ange- eumterdum
lum: prima enim,quae est actus rectus, est secunda nobilior, actu recto sicque Scotus in o. dist. i. quaest. i. est intelligendus, dum dis bilior. Cit,quod actus voluntatis,quo amamus Deum, est perfectior actu voluntatis, quo amamus volitionem, vel cognitionem
Dei, & ita credo esse dicendum ad hanc dissicultatem.
Otandum tertio, quod ratio capitur multis modis:
primo modo pro definitione sicut in de finitione Unia
nocorum,. Aequivocorum capitur. Et dicitur definitio ratio: quia eri inia catina οὐiecti intellictis ἰτel rationis:
secundo modo pro i a vi, vel potentia ratiocinatiua; 'e
306쪽
: Comm. R. P. F. nano. Arret. U.Mim de Usit in tesse clus, siue voluntas, quae a mat creaturam prelier
Deum, siue sit virtus imaginatis ,1 di tars circa
particularia: tertio modo capitur pro discursu rationis a praemos ad conclusionem, qui dicitur aditu eo alium rquarto modo forma dicitur ratio, quae en ratio cognseundi compositum, m materram s cognoscitur namque mat
ria per analogiam adfrmam trimo Phylla. de multiplici
accotione suis nom nis frma videbetur insequentibω. COMME NT. III. PRO intelligentia huius tertii notati obseruandum est, Pratio duobus capitur modis,uno modo pro ratione obietur duobμs cstiua; alio modo pro eo, quod est formali ter ratio: primo mod/ - modo dicimus. quod definitio est ratio obiectiva: quia est explicativa definiti, quod est obiectum intellectus, Sc rati nis , & sic accipit rationem Aristoteles in definitione aequi- uocorum, S umuocorum, dum dicit: Uniuoca dicuntur, I. quorum nomen est commune, ratio substantia: ti c. quod quomodo sit intelligedum satis dictum est supra; hoc etiam eodem modo accepit Aristoteles rationem 7. Metaphysices tex. Omln. 3 3. capiae partibus definitionis, ubi scribit; si tratio ad rem, ita partes rationis ad partes rei, dc Meta.tem comm. 28. ubi dicit, quod ratio, quam significat nomen, indefinitio. Ic a. Post. tex.comm. 8. ubi habet,quod medium d monstrationis est ratio, id est definitio primi termini. Mu-liter omnis conceptus obiectivus, qui potest ex natura rei actum intelligendi terminare, appellatur ratio apud Aristor. ut patet S. Meta. cap. de falso tex comm. 3 . ubi scribit, quod ratio in se talla est de omni falla, & ratio in se vera est conceptus , qui partes ad se inuicem repugnantes haud includa. Ratis mora Secundo capitur ratio Pro ratione formali, siue pro eo Quod is e forma- est formaluer ratio, M hoc duobus modis, scilicet, vel proli dupliater ratione, quae est actas primus, vel pro ratione, quae est alius Amit . . secundus: si ratio lumatur pro actu primo, sic accipitur pro potentiarat socinatiua, quae est sormaliter potentia ration iis, α haec ratιo est dat lex ι altera namque est viuuei fatis, Mest im
307쪽
es inrellectus, qui circa uniuersalia discurrit,dcista poterata ab Λristotele duobus modis sui ruturi Vno modo pro potemtia cuiu, est rationabiliter .di Icurrere circa uniuersalia 3 alio modo pro potenti a,cuius ostrationabe liter cligerc,S deIerimnare de ibili: primo modo , intellectias est potentiara tionalis per visentiam: quia eius est, faecixa uniuersalia disi ' iuri currere: secundo modo voluntas est rabicinali speressentiae . quia eius est cligenexum sir potentia electiva, eiusque eit ad alterum determinare oppositorum, ut dodet Arist. o. Met pitystex. Io. ia comm. ibi. ubi scribunt, quod potentia, quae sit oppo litorum, ut antellectus determinatur ab appetit Altera aut est zircularis, M ut sc vhtestantes lectias circa particularia ratiocinans , qui a Commentatore a. de Anima, & 3 . appellatur cogitativa, vel capitur pro potentia col- Iatiua,& isto modo non solum cogitativa, velum etiam ima ginatiua ,& communis sensus ratio appellari valent: quia
quaelibet istarum potest operari circa obiectum , non solum in se, Ied inordinead aliud reserendosci dicet unum ad alte cum, ut patet de lentu communi, qui ponit differentiam imaer extrema sensibilia, in quantum sensibilia sunt , praeacceptat v num i e mihi l e magis, quam aliud, quod non est sine actu collativo , quo unum ad aliud obiectum comparat : sed quomodo sensus sit collativus, vide ea, quae:diximus supra inart. primo, ubi speciale de hoc quaesitum fecimus. S vero ratio sumatur pso ratione formali ; quae est actus secundus, sic accipitur pro discursu, quo potentia discursu a sormali ur dis currit a praenustis ad conclusionem ,&sumitur etiam ro ipso actu conatiuo, quo unum obiectu resertur ad aliud,
icut communiter dicitur,confeci fortissimam rationem co-tra Aristotelem, id est,esticacem conseci discursum:& quod iste actus collatius ratio, vel actus rationis diuariis, apparet ex Doctore Surilli in primo sent. dist. s. quaeit. I. ubi docet, quod potentia volitiva, & quaecunque alia, quae sit c lati- . ua, potest rationem, & rationis di stinctionem causare: pintest etiam elici ex Aristotele 3. de Anima tex. comm. 2I. Vbi intellectusti es actus posuit; qui uini simplicium appleben'
308쪽
cies,& exemplar,hoc autem est ratio,& quod quid erat esse: eademque verba habet in z.Physic. tex. Comm. 28. quibus in locis loquitur de causis, & dicit,quod forma quae est species.& exemplar, est ratio, & quod quid erat efle: potest adhuc ma potest sorma tripliciter considerari; uno modo, ut dat esse, seu vinita, modii dicit esse,& sic dicitur species: lecundo,ut est ratio genera considerari. di sibi simile, de sic dicitur exemplum: tertio, ut est ratio inestelligendi, de sic dicitur ratio, de quod quid erat esse: nam omne illud, quod est principium agendi actione reali, vel actione intentionali, dicitur ratio agendi, sed forma sic est princi pium respectu utriusque actionis, & maxime est primcipium cognolcendi rem, cuius est sor ac ideo inma ap
T Stis praesuppositis pono duas conclusiones. Trima est,
quod istasunt idem,teleadem ratione, quae habent eu dem conceptum omnino indistinctum a parte rei,, etiam
indictinctum ex farte intellectus, τι homo en idem siri; , m omnia entia terti, modi persitatis, oesic de alist.
Positis notabilibus facienti sad notitiam identitatis, Mdistinctionis rationis resoluit propositum duabus eoi clusionibus. Unde pro intelligentia primae coclusionis sunt meptus aliqua obseruanda: primo, quod duplex est conceptus, alter εσι Δρlex, e Parte rei, quae concipitur; aIter ex parte intellectus con- obieetiuus, Cipientis; conceptus ex parte rei appellatur conceptus obi c formalis. ctivus, ex parte autem intellectus dicitur conceptus sorin conceptus lis ι isteque conceptus est duplex, activus nimirum, S passi- formatas ere uus conceptusformalis activus est ipsa intellectio, quae ap- duplex. pellatur conceptus quia est quo intellectus intelligit,& co cipit obiectum conceptus formalis passivus est iplamet co ceptio, seu intellcctio passiua ; qua obiectum intellectum, MConceptum appellatur primus conceptus ex parte rei, id est,' conceptus obiectivus est ens reale, de ablatutum, si id, quod intelib
309쪽
intelligitur est eris reale ox absolutum: Conceptus autem εmalis activus semperest ens reale Mabsolutum: quia est in tellectio , quae est de praedicamento quat itatis ; sed secundus Conceptus sormalis passivus, qui est conceptio passiua, qua Obiectum so aliter concipitur, est ens rationis respecti uti,&non absolutum non est nisi respectius rationis derelictus in obiecto ex applicatione intellectias ad obiectu ipsum. Secundo obseruandum est; quod quando intellectus inici taligit aliquod obiectum intelligenti inaplici, ut lapideis pos odiso.s sumus in lapide intellecto duo considerare, naturam scilic sidera, i kasi lapidis, quae intelligitur ,&ipsum cse cognitum, quod ha- 'het lapis ab intellectu aetnaliter intelligente ipsum; natura lapidis , quae intelligitur , est ens reala;&esse cognitum est ens rationis,ut dictuna eis: at quia unumquodque ens consequitur sua unitas propria, naturam lapidis, quae intelligitur. cum sit ens reale , conrequitur unitas realis ; ipsum vero esseeognitum, Cum sit ens rationis, consequitur unitas rationis: nam quale est ipsum esse, talis est unitas consequens ipsum. Tertio obseruandum est, quod cum unitas ex Arist. 3 .Merita.cap.de ad aliquid tex. comm . . sit fundamentum prox, mum identitatis,unitas rationis, quae consequitur esse cogni muto Hrtum, erit fundamentam identitatis rationis, de unitas realis, proximu funquae consequitur naturam lapidis, erit sundamentum proxi- tametsi immum identitatis ex natura rei. Ex quo sequitur,quod quan- tirari
do intellectus intelligit aliquid intelligetia simplici, non co- parando,aut referendo illud ad aliud ,cum habeat coceptum indistinctum omnino ex parte rei,& ex parte intellectus non distinguentis ipsum obiectum ab alio, nec alteri, nec sibi ipsi illud comparantis; tale obiectum,ut habet esse cognitu, per unitatem consequentem tale esse cognitum ue fundat identitatem rationis, hoc est, quod dicit Auctor, quod omnia ea, quae concipiuntur per se perseitate tertii modi, hoc est,m se, & solitarie concipiendo ipsa, dc non referendo ad alia dicuntur sundare identitatem rationis. Quarto obseruandum est, quod illa dicuntur habere con, cui similia ceptum indistinctum in re, quae sic se habet, quod unum γ' la, quae M- teli concipi seorsum ab alio, ut exempli gratia,lapis non po- bent c- test concipi seorsum a seipso, ideo habet ut sic conceptum plumi lim. indistinctum a parte rei: modus etiam intrinsecus non po- ctum in re
test seorsum conciri a quidditate cuius est modus; & ideo S 3 a parte . .
310쪽
fi parte rei dicit conceptum: indistin istuma re , cuius est mindus quando autem aliqua sie se habent, quod unum potest seorsum ab alio concipi, illa dicunt conceptuni distinctam a parte rei, ut se habent subiectum, Se propria passio; dcvni,
uersaliter omnia ea, quae formaliter , 5 realiter astinguli
tur: quia enim albedo seorsum a nigredine . tu ipi potest ideo albedo, & nigredo conceptum distinctum a parie re, Duasura ιL habent. Illa autem conceptum indistinctam L parte inteli ta quae habet chias habent , quorum uni ut sic concepto, sicin micitiata riba conceptu im aliqua intentio secunda, quin alii etiamattribuatur N iic hodistin tum a mo ante copulam habet conceptum indistinctum ex parte
parte lutcsse i ntellectus: quando vero sic se habent, quod at i qua secta adaintentio alteri attribuitur, quae alteri haud attribuitur,vi ho mo alue copulam, & post copulami: Nam ante copularia laodimini haec intentio fecunda subicinum attribuitur, post copulam altera secunda in mo, scilic P .licatum . quae scrcunda intentio praedicariim non potest sibi atrii irat est an in copulam, .velut ea, quae dicitur iubiectum. non potest sibi attribui, ut est post copulain . ideo dicendo sic in hac propositione, Homo est homo ; homo a parte subiecti habet conceptum distinctam ex parte intellectus, ab hona me, ut poni tur in prataticato. Et ea histimes limur conum illud diri; ctum Scoti sta tum, quod tangitur a Mauritio In margine. ne Identitas is mirum. Identitas rationis est abstantissima, hoc est. nonid nouis es ab- pendens ab utilii Latino intellactus aut alterius potentam Muti a 6 collativae, quod inten: ga potest duobus modiis a nam aesoli: cae quomodo. tum dicitur uno modo . Si distinguitru contrai respectivum hoc modo accipiendo absolutum, identitas rationis nota est absolutissima : quia est res pectas rationis . Secundo capi tur absolutum. Prout distinguitur contra dependens ,& Λ modo identitas rationis est absolutissima . hoc est, est indopendens independentia opposita dependentiae: qua eius O potirum . quod est distinistiorationis, dependet: nam disti ctio rationis dependet ab actu collativo intellectus, & peciales etiam inesse Coastituitat. Identitas vero rationis ab iniuri tali est absoluta, &ideo dicitur, quod est A - 4, AP absolutissima. - hut ub a Sed hoc in loco duae lacentdisti cultates ; .prima qsarii est Elimis eirca declarationem huius diisti Sucius m. Identitas rati a. nim est abbolut liliam: dinum est: m. quod taleo est absol