장음표시 사용
581쪽
quia in ahqao priori originis hybet esse per generatione acti' Uam, siue paternitatem quod idem estes: sequitur quod in illo - . . Priori est perfecte beatus . de haec de quarto. Quoad quintum Multimum maxima est altercatio int Scolistas: aliqui enim volunt ordinem orietinis in diuinis es, se tantum a quo, re nullo modo in quo, adeoque quando dicitur, quod pater est prior origine filio, nihil aliud importat, quam quod est a te, Sc a quo alius: addunt etiam, quod po nentes signa originis, in quo, peruertunt intentionem Doeti Subt. de in maximas incidunt dissicultates, dc vix saluare posisunt, quomodo pater iit prior origine filio.LEgo aurem tantum abest, ut credam hanc opinionem esse cotra Doch. Subt. i. quin potius negantes Gigna originis, in quo, affirm crindubiotanter non ii abere intentionem Doct. Subt. Sc esse in manis festissimo errore, pro cuius intellectu sunt aliqua obseruadaa
Pruno obseruandum est, * hic non loquor, nisi de ordino originis proprie accepto: qui scilicet est inter originans , Moriginatum, vel inter principia.. quod producentia eodem principio. D vliae bl Sccundo obseruadum est, quod ordo originis stricte sum- ordo originis prus est duplex inter diuinas personas,scilicci de quo ad esse, stricte stim- de quoad operari: qui communi quadam descriptione, sic iudiuia norificari potest, ordo originis est habitudo unius ab alio. nis. vel ab alijs in essendo, vel in opera do ; de ille ordo habet triae. ordo origia signa in essendo: Primum est esse a te, de a quo alius, de innis quoad in hoc primo signo est pater: secundum est esse ab alio. δί ita se h et tria hoc signo est Filius . tertium est esse a duobus, de in hoc mygua. gno est Spiritus sancius. Similiter tria signa sunt in opera ordo i - do: primum est operari a se, secundum operari ab alio; . ter nis inoman tium operari a duobus: dc intelligo tam de operari ad intra, do bubor tria quam ad extra . AS , Tertio obseruandum est, quod ordo quoad operari non est in operatione: quia illa est unica operatio,iud est inter ipsas perionas Operantes. h. . ' Quarto obseruandum est secundum Do t.Subi in primo
pro 'VI d 12. q. i. quod signa originis attenduntur penes duo signam qit μμ naturae, & loquor de signis originis ad intra λ primum signa p 'I naturae est ecunditas intellectiva , de in isto signo est unus Sy - μ' ' ordo origistis: nam in signo foecunditatis intellectivae sunt duo signa originis, in quorum primo est generare, Ne in s cundo
582쪽
cundo generari. Secundum signum naturae est foecunditas volitiva, δί in hoc signo est etiam unus ordo originis: quia in primo signo originis est spirare, in secundo spirari. Quinto obseruandum est, quod aliter loquendum est de
prioritate originis in diuinis inter Originans, dc originatum, . .& aliter in humanis: quia in humanis Iecundum esse relati- .uum , pater non est prior filio, i ed secus eli in diuinis: de ra- q-tio est, quia paternitas in patre creato non eit principvi, quo ν fili j: nam huiusmodi principium est potentia generadi, quae 'Paternitatem praecedit: quia praecedit generationem quam Consequitur paternitas, nec est conditio principi j ad genera ' dum : quia haec est singularitas, vel personalitas,quae in rebus creatis necessario praecedunt paternitatem tum quia absolu- tu melle filii, est prius quam in Patre sit paternitas: quia, Vt docet Scot. in a. dist. i. quςst. a. in solatione principalis, ad esse absolutum in caula sequitur esse absolutu in effectu, dc deinceps relatio effectus ad causam, dc tandem in rebus creatis, relatio caulae ad effectu na, unde caula in quantum causat, est prior natura effectu, ut docet Scot. 9Met. q. s. In diuinis v
ro paternitas est conditio principi j, quod generantis filium: quia peream constituitur in esse Iupposita potentis gener . re, dc ideo pater, ut pater, est prior origine filio. Sexto obseruandum est, quod prioritas originis patris ad
filium non repugnat simultati relativorum quia cum limul tale naturae, quam relativa exposcunt, stat prioritas originis: ordo ore simultas cnim quam relativa requirunt, est simultas natura , nis non testit quae in hoc consistit,quod vinum nequit esse sine ali o absque ultare ree mutione, si sint relativa mutua, nam una relatio non potest latiuo M.
esse sine termino, quia si posset esse sine eo, esset ens absolutum pari ratione, nec altera relatio sibi correlpodens potest esse sine isto termino propter eandem rationem, δί haec sis multas relativorum opponitur prioritati naturae: quia quod est prius natura, sine conditione potest esse sine posteriori,ut docet Philosophus s. Mel. c. de priori Cum ordine vero originis inter primam personam, de secundam stat: primam de secundam personam non posse esse sine se inuicem abique contradictione ex propriis rationibus formalib. earum proueniente, de ita simultas ad relativa requisita, stat cum prio ritate origini S. Septimo obseruandum est, quod sola prioritas temporis, Prioritast de dura
583쪽
cGI m. R. P. F. Franc.Arret. U. Min. dem. oris solam Ndurationis est simpliciter prioritas: sic enim illa dicunturi si s. n. plicia esse simul simpliciter. quae sunt in eodem temporis, & durater citorιtas. tionis instanti, ita illa dicuntur simpliciter priora, quae sunt priora tempore, prioritas vero naturae, S originis no est simpliciter prioritas, sedcu addito, scilicet naturae, vel originis. O sto p Octauo obseruandum est,quod origo,& paternitas potest terrutas bifa accipi duobus modis, scilicet sormaliter,&terminatiue, pri- ia sumi risi mo modo est prior origine filiatione, dc ut sic constituit pa suur. trem: non autem secundo modo. Itaque est sensus,pater est
prior origine filio, id est, prius quam generatio activa patris, sit terminata in filio, no autem prius quam illa generatio sit in patre: quia cum non possit dari effectus formalis sine causa sormali, S pater sit effectus formalis paternitatis, non potest esse pater priusquam paternitas sit formaliter in ipso. Nam sicut causa secundum omnia requisita ad causandunt, Pre supponitur effectui ,& quatenus causat est prior natura effectu: Ita prima persona in diuinis,quae est principium orbginans silium, praesupponitur filio a parte rei secundum Omnia per se requisita ad producendum, sed paternitas,ut sic,est
per se requilita ad generandum tanquam conditio generan iis, ergo ipsa,vt paternitas, praesupponitur filio ac per conseqquens pater,ut pater, praesupponitur filio: assiimptum patet squia paternitas secundum rationem paternitatis est proprietas constitutiva personae patris, quae est conditio requisita in principio generante: nam per illam constituitur in ratione . . , a principii quod . Et si dicatur, si in primo signo est pater, ergo a paternitas, ergo filiatio; & per consequens filius: dico, quod paternitas i in illo signo est tormatu et, sed non terminainiei lao non est ibi filiatio. neque filius : quia pro illo non est pa ternitas terminata in filio, sed terminatur in secundo signo, in quo est filius, prius enim intelligitur paternitas in se,quam intelligatur terminata ad filium: Etat iteru dicatur, pro quo cumque signo originis datur, homo no potest esse quin pro eodem sit rationalitas, quae est de intrinleca ratione eius, ita non poterit este relatiust pro quociique signo, quin sit suum correlativum, ad quod refertur: quia sic referri est de intrin- .seca ratione eius Relativi enim esse, est esse ad aliud : dico. quod licet referri sit de intrinseca ratione relativi, no tamen ipsum correlatiuu , ad quod refertur, nec definitur per illud,
scd per proprium suum sundam e tum , dc per sundamentum
584쪽
sei correlativi ; non enim dicitur, pater est qui habet filium; sed pater est antinal secce proprium sundamentum ) gen
rans aliud animal secce sundamentum correlati ui) sibi simile in specie. Ita docet Scot. in primo dist. 3O. quaestione a. Dico secundo, quod relativi esse, est ad aliud se habere, verueli sormaliter, no terminati vh,vel sic relativi esse citia aliud. Distinguo vel tanquam ad terminum formalem, de silc concedo, α terminus formalis est ipsa diui ira essentia, vel tanquam ad terminum totalem, dc sic nego sest enim peculiare relationum originis : qui alunt relationes secundi modi, iundatae iii per potentiam activam vi passivam, de maxi me in diruinis, ubi constituunt personas in quod productio, siue origo exeat,& principietur in illo,per quam denominatur prodarcere, priuiquam terminetur ad productum.
Obseruandum est postremo, quod signa originis, in qu O. si a origia potissim iunt inter personas diurnas quo ad elle latum . sed m: in quo non quo ad operari; quae signa originis, in quo, necessario synt praecis concomitantur signa a quo, siue illud, quod est in signo in iter personas
quo, est etiam a quo. sumas quo - His sic explicatis pono aliquas conclusiones; prima Con' adesse. clusso, ordo originis, qui est in signo naturae i*cunditatis in- Frima comtellectivae, est in quo,& a quo: est in quo, quia pro aliquo si clusio. gno est pater; pro quo signo non intelligitur filius genitus:& est a quo, quia pater,in illo signo exi stens, eit a te, Ma quo
alius: secudum signum est etiam in quo,&aqtio est in quo,
quia filius et in illo signo; S est a quo, quia filius in illo si- . Mi digno habet esse a patre. Ita quod in primo tigno in quo, est . pater, Sc in secundo ligno in quo, est filius ; in primo tamen illo signo pater est a te, M a quo alius: de ui secundo signo filius est a patre,. hi
Secunda conclusio in secundo signo naturae mecunditatis secunda e volitiuae ordo originis,qui est inter patrem, Sc filium spiran- tes, de spi ritum sanctum spiraturai, est a quo, &in quo. Est primum sigilum in quo,quia pro aliquo signo priori sunt Pater , Se filius, pro quo non intelligitur spiritus sanctus spiratus; δί eil a quo, quia pater, de filius non habent a spi ritu sancto, quod spirent: secundu signum est etiam in quo,&' a quo;
est in quo, quia pro illo signo est productitius spiritus sanctus , de habet esse:-est a quo; quia in illo signo habet esse a patre, de a filio. ii Sed
585쪽
Sed pro huius secundae conclusionis intelligentia obseruandum est, quod prius origine habere a se, non est sic intelligendum quod a nullo sit, & habeat statim esse, quia alias mlius non est et prior origine spiritu sancto, cum filius non habeat esse a se , sed debet sic accipi, quod illud, quod est prius origine,.respectu sui posterioris, habet sic esse, ac si a nullo alio illud recepisset, vel quia a posteriori nullo modo habet 1 uurn esse, ac proinde respectu eius dicitur habere suum esse a leniet ipso. Filius itaque respectu spiritus sancti dicitur habere esse a se: quia nullo modo suum esse accipit ab eo, Mita illud habet respectu eius, ac si a nullo illud accepisset. Cum hoc tamen stat, quod illud dicitur prius origine, quod est in primo sigilo originis,&illud est potetius origine, quod est in secundo signo originis, in qua significatione omnia, , quae sunt in patre, prout in illo sunt, dicuntur esse priora origine ijs,quae sunt in filio, prout in filio concipiunturiquia prii: mum signum originis est, in quo intelligitur pater cum om-ui nibus ad suum esse perfectum necessarijs,S secundu signum. originis est, in quo filius intelligitur genitus cum omnibus, quς in ipso sunt, Ac tertium signum est, in quo intelligitur spi-vΥ, D ritus sanctus productus cum omnibus, quae in ipso sunt. Et secundum hoc dicimus paternitatem esse priorem filiatione : quia paternitas ad primum originis signum pertinet, mliatio ad lecudum, ita dicatur de spiratione activa,& passiva. Tertia ren- Tertia conclusio,Ordo originis, qui est inter personas opeclusio. rantes eodem principio habet signa originis praecise a quo.
ordo origi- Adeoque in illo signo originis, in quo pater, Si filius sunt nis, qui essit priores spiritu sancto, est unus ordo originis praeci Sc a quo, iture uoxas sine aliquo signo in quo; quia in illo signo pater,& filius co- diuinas ope- parantur ad spirationem activam, in qua sunt unum, quia ta rater esprs, men in illo signo pater spirat a se dc filius a patre; ideo patercliad PQ, prius origine spirat,quam filius, non dicitur tame pater prius Origine i pirare : quia in aliquo signo spiret, in quo non spiret filius. Sed praecise in eodem signo, in quo spirar pater, in eodem etiam spirat filius , licet pater a se, Si filius a patre, Mira dicatur respectu creationis. Aliud enim est loqui de priori origine, in quo pater producit filium in esse simpliciter, quo producit spiritum sanctum, vel creaturam: quia quando producit filium comparatur ad is cium sic, quod est simpliciter prior secundum Principium rormale productivum, S tu e cundum
586쪽
hiandum productionem , qua constituitur in esse, 6c sic non tantum dicitur prior origine,quia producit a semetipso; sed esto per impossibile, quod hoc haberet ab alio, adhuc si produccret filium, esset eo origine prior: patet de filio qui a se-Iplo non lpirat,& tamen est prior spiritu sancto. Sed non est 1ic, quando comparatur ad spiritum sanctum, & creaturam, dicitur enim prius origine filio spirare, vel creare: quia simpliciter eadem ratio sormalis spirandi spiritum sanctum, S creandi creaturam est in patrevi in filio. Sed ideo dicitur pater prius origine produccre,quia hoc habet a se,& filius po- 'stetau s Origine: quia habet ab alio, scilicet a patre, tamen in . su Ocuque signo spiritus sanctus, vel creatura ponitur in esse eodem ponitur a filio. Ita quod breuiter res obuendo dico, quod ordo originis in quo, licet non ponatur Exemplum 1ecundum Scot. Inter personas diuinas in operando, neceb aptissimus νiario tamen ponitur inter ipsas in essendo, sed quia haec ma explicationeria videtur fatis dissicilis, explicabo eam satis congruo ex signoru origi P O . Imaginandum est igitur de prioritate,& posterioritate nis 4 γ'
diuinarum personarum, sicut suo modo de prioritate origi-m γ' nis luminis in partibus aeris. In illuminatione enim aeris 1unt diuersae illuminationes ad inuicem ordinatae, adeoque partes aeris habent ad inuicem respectu illuminationis ordinem prioritatis, Sc posterioritatis. Nam oriente Sole, licet omnes partes aeris in eodem instanti temporis illuminetur, pars una prius origine illuminatur,quam alia,ut prius
Illuminatur prima, quam secunda, & prius secunda, quam tertia, sic de ali1s,quod sic intelligo: prima illuminatio pri-naae partis aeris habet coexistentia ad instans temporis, quod similiter & secunda habet coexi uentiam ad illud idem instans,&ita tertia,& quarta,& sic deia tim/R-xionibus: ima 'Oexistentia, quae sundatur in prima illuminatione, habet respectum prioritatis ad coexi-
spectum posterioritatis ad primam, Mideo coexistentia pri-
rior, & ab lia coexistentia & prioritate,quae fundatur in prima coexistentia, dicitur pars prior prius origine illuminata, quam secunda, & secunda , quam tertia; priori, inquam, in quo, quoniam'i sta coexistentia, quae fundat sui dictum est rei pectum Prioritatis adiecundam , ae est propria mensura illumi-
587쪽
illuminationis primae partis, & secunda est posterior, & s
de at i js per Ord i nem: Ita ad propositum dicendum est, quod generatio activa constitutiva primi iuppositi 1undat coexi stentiam ad instans aeternitatis, & sinuliter generatio passiuastandat coexistentiam ad idem instans, coexistentia aute quae fundatur in generatione activa sundat respectum prioritatis, qui terminatur ad generationem passivam, & generatio passiua, imo coexistentia, quae sundatur in generatione passiua sundat respectum posterioritatis, qui terminatur ad generationem activam, & ex hoc sequitur, quod generatio activa est prior prioritate in quo: quia in priori coexistentia, S g ne ratio passiva posterior est, quia est in coexistentia post riori, & per consequens primum suppositum dicitur prius origine secundo, & tertio ,& primum, & secundum tertior, prius dico origine, dc prius in quo: quia in ista coexistentia prima licet ista tria supposita habeant unam mensuram com munem,scilicet instans aeternitatis; habent tamen coexisten. tias proprias ordinem prioritatis , & posterioritatis habetes. Nec mirum sit, quod dico, prius in quo, & in propria coexi, stentia: quoniam si ita esset per impossibile, quod istae productiones non postent esse in eodem instanti aeternitatis, vel temporis, sed in diuersis, de neccssitate oporteret dicere, lgeneratio activa esset prior simpliciter generatione passi et quoniam generatio activa landaret coexistentiam ad primit instans temporis, & passiva sun daret coexistentiam ad secundum temporis instan,, & prima coexistentia sun daret prioritatem temporis ad passivam;& passiva posterioritatem lcmporis ad activam, palam ergo, quod etiam isto modo quando sunt in eodem instanti aeternitatis sundant ista: existentiae aliquem ordinem prioritatis, & posterioritatis ad inuicem; non temporis, cum sint in eodem instanti teporis, imo aeternitatis,ergo fundant necessario respectum prior it alis,&posterioritatis originis. Concludamus ergo, quod unum
Ieses diui iuppositum est prius Origine alio priori, in quo de aliud est hiscis, posterius alio. Haec est opinio mea,imori credo ipsius Docti Subi. quod sic ostendo. o sensis, in Et quaero primo,an filius sit prius origine spiritu sancto,&otio, euidetis accipio filium,Vt spirantem spiritum sanctum, certum est, φsime ostendι- sic, cum ut spirans non sit prior natura spiritu sancto, sed tur. quomodo hoc affirmari potest, si intcr personas diuinas est
588쪽
tantum ordo originis a quo : nam esse prius originis a quin esse a se,& a se operari,ergo dicendo filium esse priorem origine spiritu sancto, e stet dicere, quod filius est a se, vel spirat a se, quod est absurdum. Praeterea quaero, an pater sit prior origine filio: certu in est quod sic,per Din. Subt. ubiq;
locorum, & maxime accipiendo patrem, ut generantem, Mfilium ut genitum, quia ut sic cum sint correlatia a sunt simul natura. dicent, quod est prior origine filio a quo, sed noli in quo, contra, si per immollibile pater haberet ab alio quod generaret 3 quaero an esset prior filio, certum est quod hic; quia producens etiam dum actu producit est prius producto, ut docet Doct. Subt.ina. dist. I.q.2.S dist.2s. Sed quomodo es set priorὶ natura 3 minime. quia correlativa sunt simul natura, ergo origine: sed illo impossibili posito non esset prior origine a quo ; quia non esset a se, nec generaret a se, ergo in quo, de ita modo de facto, cum hoc quod est prior origi nostio a quo; quia ella se; est etiam in quo. Praeterea acci pio patrem generantem, de patrem spirantem, S comparo patrem generantem ad filium genitum, dc patrem spiratem ad filium spirantem; quaero quae titarum sit maior pi loristas, an illa qua pater ut generans dicitur prior filio genito, vel illa qua pater,ut fpirans dicitur prior origine filio lpiranrite, certum est,quod pruna est maior quam lecunda S secunda est tantum a quo, ergo prima est etiam in quo. Pr. etercaPsi Doct. Subt. inter diurnas personas poneret ran u ligna ori ginis a quo quid plus diceret a Doctori b. antiquis, s. D. Tho. Henr. de Gaiad. dc caeteris, cum quilibet catholicus a peltissime confiteatur, patrem et se a se, &a se operari, filium csse ap u re, de ab eo operari, S spiritum sanctum esse a patre, M silio, de ab eis operari ' nihil certe noui diceret,ad quid ergo tot altercationes inter Gulielmum Ocham, Ioannem Angli-Cum Bacconem,Greg.Arimin. dc Doct. Subr. cum & ipsi cum Doct. Subt. ponant in diuinis ordinem originis a quo dc tamen positionem Doct. impugnant Z quid 3 dicent sorte Sco risis oppositam partem tuentes,quod ipsi mente Doct. Subt. non habuerunt ; sed mirum certe,quod tui Scotistς in Doct. Subt. viderint, quod tam praeclari Doctores videre non potuerunt. Sed mittamus eos qui sunt extra,quid dicent de Fractico de Mayr. fidelissimo Doctoris discipulo, ac de seniore
589쪽
arti c. . apertissime ponit huiusmodi signa originis in qub;
Mitto Ant Tromb. Nicolaum Bon. ins ua naturali Theol sia, Franciscum Lyche tum in primo dist. I. q. a.&dist. 6. q. ri in solutione argumentorum Greg. de Acim. Vigerium in priano distin. I. quaest.2. S quam plurimos alios praeclarissimos Scotistas, qui hanc nostram opinionem tuentur :&venio ad auctoritates apertissimas Doct. Subt. quibus apertissime constabit opinionem Doct. sui sse , patrem esse priorem origine filio non solum a quo, verum etiam in quo. . Prima auctoritas est in primo dist. I. q. 2.art. a. bi probans
contra Henr. de Gand. comprehensis rem posse frui essentia,& non personis, ponit hanc propositionem : Pater est prius Origine persecte beatus, antequam generet filiu, ex qua dea ducit hanc consequentiam, si in illo priori pater est perfecte beatus , igitur in illo priori habet obiectum persecte beatis-cans , sed in illo priori non habet pater essentiam communicatam tribus, ut obiectum, sed essentiam absoluth, velut est in una perib na praecise , ergo non est de ratione essentiae , ut est obiectum beatificum, quod beatificet in tribus. Respondet Henr. de Gand. huic rationi Doct.dicens,quod pater habet essentiam, ut in tribus personis, pro obiecto, S tamen primo, secundum originem: quia a se, S hoc est esse prius origine : non enim est ibi prioritas aliqua, secundum qua obiiciatur sibi e stentia in una periona, dc non in alia, sed tantum Patri Obijcitura se,&aliis non a se. Contra hanc responsione in instat Doctor Subr. & intelligit probare, quod pater pro aliquo signo habet essentiam sibi priesente, ut obiectum
beatificum,antequam intelligatur filius genitus: alias no haberet intentum contra Henr. de Gand. ex qua impugnatione
manifeste apparet Scot. ponere inter patrem. & filium signa originis in quo: ex quo vult,quod pater habeat prius origine beatitudinem,quam habeat filium, id est,quam sit filius genitus : quia secundum mentem Scoti primum signum originis in diuinis est,in quo intelligitur prima persona perfecta in ratione personae cum omni persectione absoluta; secudum v ro signum originis est,in quo filius, qui est posterior origine patre, intelligitur productus ab eodem patre; S ita omnia, quae in illo primo signo intelliguntur in patre, dicuntur esse prius origine in patre,quam filius sit genitus: quia generatio
passiuassiij intelligitiar in secundo signo originis. Vnde quia
590쪽
In Formalit. Mag. t. Sirecti Doct. Paris 'ag r
rater in illo primo signo est beatus, dicitur prius origine beatus quam filius sit genitus: quia generatio passiua filii, ut dixi, in secundo signo originis concipitur. Adeo quod pater. . ut pater in aliquo signo est persecte beatus prius quam filius inteli gatur genitus,& ex hoc concludit ibi Scot.quod essentia diuina non beatificat necessario ut in tribus.1 Secunda auctoritas S clarior est in eodem primo dist. s. dquaest. vltima in resposione ad primum dubium de imagine: ubi ostendens; quod in imagine nostra est tantum trinitas,dc riquaternitas, inquit, quod in nobis est mens, quae diei tactima primum persectum respectu utriusque actus secundi, prout timens dicit f unditatem ad gignendum, de ad spirandum,& hoc modo habet rationem perfecti parentis quia includit perfecte utramque foecunditatem, sunt etiam inquit alia duo in anima nostra cilicet notitia,& amor, quae sunt duo producta ab anima ordine quodam, & post applicando ad diuina dicit, & isto modo est in diuinis,quia in patre non solum est s unditas ad generandii, sed etiam ad spirandum, . - PM hoc a sc): quia si pater non haberet foecunditatem a se ad . onspirandum, sed haberet eam sibi derelictam, ex productionesiij, ut dicit Henr.quOl.6.quaest.2. sequeretur hoc impossibile, quod pater nunquam haberet illam iecunditatem: quia nullam realitatem, siue absintutam,sive respectivam scilicet personalem) habet pater aliquo modo per productionem,
quam ante non habuit, S ideo quamcunque kecunditatem ...
non habet in primo signo originis, in quantum C praeintelli- . . igitur ordine originis filio, illam nunquam habebit. Et sequitur Doct. quae sunt verba notanda ad propositum. Igitur si ii Iam i Funditatem duplicem non habet a se, in isto primo signo originis nunquam habebit illam recce quomodo apertissime ponit hic Doct.Subt. signa originis a quo, & in quo rdicit enim, i pater in illo primo signo, in quo prςintelligitur ordine originis filio habet duplice s uditatem a se. CeFtum est modo,quod pater,ut pater non piaecedit filiumNatura, sed tantum origine, ut docet expresse Doct. Subt. in pris
5 alibi saepe; ergo illud lognum erit originis, de non potest elle tantum a quo: quia dicit, quod in illo signo pater habet 1se: Sed si illud signum, in quo pater praeintelligitur filio, est . x nuntsgnu in a quo, esset dicere: pater in signo a quo, hoc est a se .ca . . . N n habet