장음표시 사용
651쪽
tuo, & adaequate: quia homo est idem formaliter animali, Scnon e contra tamen habent distinctas definitiones. Ista enim definitio substantia animata sentiens, non est ista ani mal rationale; tamen quia definitio hominis includit de .hutionem animalis, ideo homo, & ninol non distinguuntu formaliter; ex quo sequitur, quod illa, quae habent sic distinctas definitiones, quam una non competit alteri, neque Par' tialiter, neque adaequate, illa distinguuntur formaliter. Tertio obseruandum est, quod tertia via sun datur in hoc, Duicunque quod quorum sunt diuersae passiones, S Oppositae, habent habet on etiam diuersas rationes sormales, cum passio fluada ratione suas pasD- formali subiecti , & hae duae viae habentur ab Arist. in lib.To' nes habet dipicorum ; sed contra tertiam viam posset quis arguere sic, versis r3nes Socrates est homo risibilis,& homo est animal risibile, ergo Diumales. Socrates,& homo habent diuersas descriptiones, ergo si hec via verum dicit, Socrates,& homo distinguuntur formaliter,
quod tamen est falsunt: quia Socrates est idem sormaliter homini. sed huic in statiae satisfacis Auctor iple,cum dicit, quod illa sunt formaliter distincta, quae habent diuersas descriptiones constitutas ex genere, δc proprio, modo descriptio Socratis non est sic, sed est ex specie, S proprio. Sed contra adhuc, si haec via esset vera, sequeretur quod idem distingueretur sormaliter a scipso: patet,dicendo sic, homo est corpus animatum risibile,& homo est animal flebile,isis sunt diuersae descriptiones constitutae ex generibus, &c. S tamen non inserunt, quod homo sit a seipso distinctus formaliter . Dico, quod descriptiones istae non sunt diuersae, eo quia non Ponuntur in eis genera disparata, sed subordinata, quorum unum aliud includit. Ex quo sequitur, quod ad hoc quod diuersς descriptiones inserant formalem distinctionem, opor tet quod sint ex genere,& ex proprio constitutae,5 quod genus viaius descriptionis non includat genus alterius te scribPtionis, atque etia quod passiones sint disparatae, adeo quod non sint eiusdem subiecti . . Quarto obseruandu est quod cum passio sit effectus subiecti, labeat causam intrinsecam in subiecto,quae est propria ratio sormalis subiecti, si effectus sunt oppositi,&incomposisibiles; rationes formales subiectorum erunt oppositae, S incompossibiles, non quidem simpliciter, quin passiones consequentes propria lubiecta possint esse in uno Sc eodem sup- . R r a posito,
652쪽
Comm. R. P. F. Franc. Arret. OQ. Min. de obs
posito, sed intelligo illas esse oppositas secundimi se,&quoad rationes formales subiectorum, adeo quod illud. quod est per se causa, SI propter quid unius pastionis, non potest ast, gnari pro per se causa respectu alterius,' isto modo habent oppositionem: de hoc dico, quia pastiones calidi alis, & albedinis non sunt sic oppositae: quia non possint osse in eodesupposito, scilicet in Socrate, ted sunt oppositae modo tam dicto: si cui passiones dulcedinis,& albedinis stant simul in e
dem subiecto,scilicet in lacte,quemadmodum,& carti l ubiecta stant simul. Et haec quarta via confirmatur per A ris . primo Poste tex. c. 6.& Is inde. ubi scribir,quod demonstra tiones variantur per media diuersa, at ubi sunt diuersa modia sunt diuersae formalitates,& ita si aliquid est demonstrabile de uno, per unam demonstrationem , & aliquid de alio per alia demonstrationem csi in alia,S alia demonstratione sit aliud.&aliud me diu, sequitur,l illa, de quibus dem Ostrantur diuersae passiones, distinguuntur sormaliter, & hoc debet intelligi: quatio illa diuersa caedia sunt in eodem genere de monstrationis,quia itat quod de eodem Labiecto fiant diuersae demonstrationes per diuersa media , quarum una sit propter quid, & a priori, & alia sit a posteriori,& quia; dc tamen non tequitur,quod idem a seipso formaliter distinguatur: sicut de homine dena onstratur per rationale,quod est risibilis. Et per risibile, quod rationalis, S tamen homo a seipso in maliter non distinguitur, sed bene quando aliquid de uno demonstratur per unam demonstrationen & aliud de eodem, per aliam demonstrationem, illla, quae demonstrantur,distinguuntur formaliter, siue in alia, Sc alia demonstratione, sit idem medium, siue diuersum , ut patet decisibile, & flebile, quae demonstrantur de homine, nec tamen sequitur temper, quod illud quod demonstratur de aliquo distinguatur ab eo λrma iter: quia in demonstratione a poste tacui, signo Ostenditur interdum definitio de definito, Sc tame definitio non distinguitur formaliter a definito, nec e contra. Quinto obseruadum est,quod Arist. primo P. iorum c. 33. docet, quod finis reduplicationis est, ut notetur causa in hae rentiae praedicati ad subiectiam, ut homo est animal in quantum homo: si ergo accipiantur duo,& um competit aliquod praedicatum reduplicatiuE, adeo quod praedicatu habeat cau- iam inuaeretia in iubiecto,ia altarum non habeat tale praedicatum
653쪽
eatum, illa duo formaliter distinguuntur: quia de his duobuspoissumus habere aliam, & aliam conceptibilitatem. Eit i men obseruandum, quod haec via magis valet ad inuestigandam distinctionem ex natura rei, quani formalem: quia si lyinquantum faceret semper distinctione in m malem, cum homo sit ii sibilis inquantum homo, S animal non sit risibile inquantum animal, sequeretur,quod homo, SI animal distinguerentur formaliter, quod est falsum.
Istinctio mero realis quadrupliciter potes inuestiga
ri, primo per viam generationi cr quorum unum generatur, alio non genito, ista distinguuntur realiter, secun do per viam corruptionis, tertio per viam originis, quarto
per viam separatae existentiae, velfubsistentia. C O NUM E N T. IIII
PRo explicatione huius literae obseruandum est, quod per ae tinctio
primam viam inuestigatur ab Arist. distinctio realis inter realisquis materiam,& formam: forma generatur terminatiue, mate- plici a imria vero non; quia est ingenerabilis,& incorruptibilis termi ueingatur. native, licet generetur iubiective. Secundo obseruandum est, quod quando aliqua sic seli, bent, quod unum corrumpitur, reliquum vero non, i ita realiter distinguuntur, isto modo inuestigatur distriactio realis, inter relationem, S fundamentum, oc inter accidens, &subiectum: nam relatio corrumpitur manente fundamento, similiter de accidens manente subiecto, ut patet intuenti: de si quaeratur, ex quo illa iunt corrupta, est distinctio inter illa dico quod no: quia distinctio realis requirit extrema in actu existendi. Et hoc potest confirmari per Arist. in Met. ubi vult, quod contradictio est via ad concludendam entium diuersitatem, Ut norat Doct. Sub t. in a. dist. I . q. . S , . quia de quolibet dicitur esse,vel non esse,S caetera. Si ergo de uno dicitur, quod generatur, SI ab alio remouetur generatio; sequitur
quod realiter distinguuntur. Rr 3 Tertio
654쪽
Tertio obseruandum est, quod inter originans, & originatum est semper realis distinctio, quoniam originans, iam naturam pr habet quam genito communicat, ideo semper inter originans, Sc originariam est distinctio realis, & hac via utitur D. August. primo de Tranitate,cap. primo, ubi assignat rationem, quare nulla res est, quae se ipsam gignat ut sit: quia inquit idem esset prius.& posterius seipso. x praehaberet naturam antequam esset. Hoc idem etiam affirmat Arist. a. de anima tex. c. 7. ubi inquit, quod nihil seipsum generat, sed conservat. Et Commentator idem a stirmat ibi in comm.Qclario obseruaridum est, quod quando aliqua sic se hubent, quod leparata existunt, vel possunt existere, illa realiter distinguuntur, ut Socrates,& Plato. Unde obseruandum est, quod ista se habent, sicut in serius de superius, scilicet separatio,&distinctiore alis: nam bene sequitur, sunt separata, e go realiter distuicta, sed non e cotra, quod est contra multos Si colos, soluna ponentes distinctionem realem interea, quae sunt separata, sed haec est nimis grossa imaginatiomam habet concedere,quod substantia, Sc accidens sint idem realiter, Scsimiliter totum,S sua pars integralis. Sed non est miru,quia uno incouenienti dato multa sequuntu primo Phys.lex. 22-
I I Iiinfitio autem essentialis quadruplici etia inuesti
gatur, primo pervia generationis, secundo per etiam corruptionis, tertio per viam separationis,quarto per uiam dependentiae.
sititialis lai, e -- - - TOP-ς a. Vbi habet, quod problema faciliter destruitur istasti= vita per contradictionem inuentam in ipso, ut declarauimus suo: iritis. pra, nec debet eme dubium de Socrate,& Platone, qui no vi- dentur distingui essentialiter, Λ tamen unum generatur alio non genito, dc unum corrumpitur alio non corrupto, quia licet non distinguatitur essentialiter specifice, distinguuntur essentialiter numeraliter. Quarta
655쪽
In Formalit. Mag. t. Sirecti Doct. Paris 3 is
Quarta via potest etiam confirmari per Arist. I 2. Met. ubi scribit, quod a primo principio dependet coelum. SI natura, sed dependens quod est coelum,& natura, ellentialiter distria guuntur secundum Arist. a primo independente, quia causa,&causatum, secundum ipsum distinguinatur ci sentialiter.Et ijstae quatuor viae susticiunt ad distinctionem essentialem venandam , cum hoc tamen addito, quod fit inter quid litates,& existentias,vel subsistentias,& hoc additur, ut distinctio esssentialis sit distincta a distinctione formali, quς est inter quid ditates tantu.&a distinctione reali, quae potest esse inter subsistentias tantum, ut in diuinis: ita quod ad distinctionem ese sentialem omnes istae condiciones requiruntur: dc ideo, ut diximus supra, distinino essentialis non datur in diuinis.
Th I iinfiis tamen se totissubiective, per etiam astu lis separationis poterit inuestigari i io modo: quando aliqua adlualiter, secundum esse exissentiae, vel βό fientiae separantur ab inuicem, infe totis subiecitiue distinguuntur . Sed di lin tio se totis ob Atine sic inue Ingatur: quae in nulgo quid litatiue conuenitini, illa se rotis sunt obiective distin uia .
COMMENT. VI. PRO intelligentia huius literae obseruadum est, quod Au-0or dat modum inuestigadi distinctionem lubiectivam solum penes secundum modum dicendi, qui diccbat, quod quando aliqua sic se habent,quod unum non infO imat aliud, nec est idem realiter illi illa distinguuiri ut se totissubiective, Di nctio st& hoc est actu separari ab inuicςm, sed iuxta primu modum totis subi dicendi distinctio iubiectiva inuestigatur sic, scilicet, quod pesse illa distinguuntur subiective, quae non conueniunt in aliqua primum morealitate potentiali coni rati ibi li per differentias, ut dictum dum quom cit supra. Et ille modus inuestigandi distinctionem subiecti. O inu tua - uam assignatus hic ab Auct. confirmatur per Arist. . Physic.
656쪽
Comm. R. P. F. Franc. Arret Ord. Min. de obtrubi probat locum esse aliud a locato, quia idem locus manet
cum diuersis locatis. Modus autem inuestigandi distincti nem obiectivam confirmatur etiam per Arist. primo Poster. rex. c. 36. ubi scribit, quod praedicationes per se non conuer tuntur, ita quod si praedicatum dicatur de subiecto per se, si biectum non dicitur de prNicato per se,sed per accidens, er go si ista est per se secundo modo. Ens est unum, laaec nullo modo erit per se,unum est ens, sed quasi per accidens, S per consequens unum,S ens distinguuntur te totis obiective. .
T E X T V S. G X quibus sequitur, quod identitas istorum peroppositum eorum, quae didia sunt de dis infitionibus, pol
rit inuestigari. C o M M E N T. VII.
PRO huius corrollari j explicatione obseruandu est, quod hoc dictum Auch. verum est in his,quibus haec & illa conueniunt: nam distinctio realis, S essentialis inuestigatur per Viam generationis, corruptionis, & separatae existentiae: Munde si diceretur sic: pater, de filius distinguuntur realiter: ergo quando unum corrumpitur, aliud non corrumpitur, non sequitur: quia neuter corrumpitur in diuinis, similitet de identitate: pater,& filius sunt idem essentialiter; ergo ge nerato filio, generatur & pater, vel corrupto filio corrum pitur & pater: patet quod haec omnia sunt falsa. Ideo dixi', quod verum est in his, quibus haec Sc ilIa possunt conuenire, hoc est, in his valet, in quibus tot sunt viae ad venandum identitatem, quot sunt viae ad venandum distinctionem . Et ideo si istae viae possunt eidem competere, cuius inuestigatur identitas, & distinctio, similiter dicatur de intellectu possibili,& agente: nam isti duo intellectus sunt idem realiter,& essentialiter, ergo quado geneiatur unus, generatur alius, Modus inus & quando corrumpitur unus,corrumpitur alius,quod est sabse indi om- sum, quia neuter est corruptibilis. 6dentis- Secundo obseruandum est, quod identitas rationis,sic posites. sct inuestigari, quod illa sunt eadem ratione, quae habene cundcin
657쪽
eundem conceptum omnino indistinctum a parte rei, de secundum intellectum sic, quod nec res realis ad rem realem, nec realitas ad realitatem, vel ad seipsam comparatur, nec res rationis ad rem realem, nec res rationis ad rem rotionis , nec ad seipsam consertur, nec eadem res, ut intellecta ad seipsam, ut non intellectam, nec ad seipsam, ut intellectam , vel ad aliam , ut intellectam vel conceptam sub alio , de alio modo significandi comparatur. Identitas vero ex natura rei sic inuestigatur, quod illa sunt eadem ex natura rei, de quibus non possunt verificari duo opposita siue relative, siue priuatiue, siue contrarie, siue contradictorie. Identitas formalis venatur isto modo. Illa sunt e dem formaliter, quae non habent diuersas definitiones, vel descriptiones, vel quicquid demonstratur de uno, demonstratur de reliquo, vel unum est de conceptu quidditatiuo alterius. Identitas realis sic potest venari. Illa sunt eadem realiter: quae sic se habent, quod uno genito generatur. δίreliquum, &vno cot rupto corrumpitur de alterum, quorum unum non se habet ut generans, & aliud ut genitum, neque habent aliam, & aliam existentiam, vel subsistentiam. Identitas essentialis inuestigatur sic. Illa sunt idem essemtialiter, quae eadem generatione generantur, dc eadem corruptione corrumpuntur, quae a se inuicem realiter non separantur,& quorum unum ab alio essentialiter non dependet. Identitas se totis subiective venatui sic. Illa sunt idem subiective, quae conueniunt quidditatiue in una realitate potentiali contrahibili per differentiam, secundum primum modum dicendi, vel quae conueniunt in eadem re re liter,uel per informationem penes secundum mo- dum dicendi. Identitas obiectiva sic habetur, illa sunt idem obiective, quae in ali- quo praedicato quid ditatiue conueniunt . Et haec quantum
658쪽
antum adsecundam partem huius articul primo inuestigemus modum inferendi etnam identitatem Gex aliae quantum ad primum pono duas conia clusiones, quarum prima est illa, quod minima identitas est identitasse totis obseditue, quia ab omnitus infertur,. ipsa nullam aliam infert.
HAec conclusio Auctoris vera est, sed non uniuersaliter, it a quod consequentia tenet de materia, S non de so ma ; quia haec consequentia non valet in omnibus: nam disserentiae potentiarum animae sunt idem realiter, &similiter ens, & suae passiones, & tamen non sunt idem obiective: ideo quando dicit Auctor, quod identitas obiectiva ab omnibus insertur: non est ibi distributio, nisi accommoda; hoc est non est verum, in omnibus,sed tantum aliquibus accommodaturi exempli gratia, verum est, quod ab orianibus insertur, quando illa qua: sunt iderealiter, dicunt qui ciditatem, S per hoc tollitur instantia. de ultimis dissetenti js quia ille non dicunt quidditatem, similiter tollitur initanti me ente. S eius passionibus e quia passiones entis rion dicunt quid ditatem: vel dicatur,quod consequentia tenet in olesiilbus S quod tales differentiae,& passiones, vel non sunt idem realiter per se loquendo, sed tanturia per aceidens, hoc est ratione terti j, in quo sunt idem realiter, proptere itiquitur, quod non sunt eadem subiective, vel quod suntidem obiective penes illum modum dicendi; qui tenet,quod ad identitatem obiectivam non requiritur necessario, quod conueniant ca, quae sic sunt idem, in aliquo quid litatiuo conceptus sed latis est, quod conueniatu
659쪽
In Formalit. Mag. Ant. Sirecti noct orif
conueniant incoirceptu, qui de eis dicatur realiteriae sit vocum praedicatum, icd de hoc magis infra dicetur. Iis
C Ecunda conclusio, qtiod maxima identitas, ess identiatas rationis: quia omnes abis infert, m non e conue δε- pos istam es identitus ex natura rei, quae omnes alias Iluentes inferti m non e conuerso: similiter dico de identitate formali in rebus non compositis ex re, g re, capien-ῖ proprie identitatem formalem, ita quod semper maior irintltas infert minorem in tri bus rebus: in rebus autem
compositis ex re, sty re identit dis fi malis non infert alias ιdentitates: materia enim, frma sunt eadem si maliter composito, cumsint de sua de initione secundum Phialosephum s. Mer. tex. c. s II. , tamen distinguuntur realiter ab eodem . COMMENT. IX.
Irca hanc literam Auctoris, i unt aliqua dubia : primum i m qiati Osee eit, quod dicit, quod materia, S forma sunt idem sor' contra maliter composito, quod magis videtur oppositum, scilicet Atictorem quod compositum tit idem formati ter materiae, & formae,. nam includens est idem formaliter incluso, de non E contra Secundum, quia dicit, quod identitas sormalis infert identitatem realem in his, quae non sunt composita, ex re, de re, sed non in compositis ex re,& re. Nam quaero, an est ordo essentialis per se is tarum distinctionum, & identitatum, aut acci dentalis ; si primo modo, iste ordo est simpliciter necessarius, Sc necessario consequens extrema secundum suas ratio'nes lormales istorum extremorum, & ita positis rationibus Iormalibus istarum identitatum, necellario una erit prior,&altera pol terior ; & per consequens identitas sormalis insertic entitatem realem, sicut in serius,& minus commune inserti upei ius, & magis comune, vel fallem sicut posterius inseri
660쪽
idem formaliter, Sc essentialiter partibus citentialibus, Sc Responsio
non e contra, δί sic consequentia, Olet in omnibus quod il- --.ade fla, que sunt idem formaliter, sunt etiam ide realito, nec est ficult. tes. instantia de aliquo toto, de partibus: quia semper lotu quomodo iraque acceptum identificatur realiter, & formaliter partibus,& non distinguitur a partibus, sed partes a toto.
Sed contra hoc videtur esse Scot. in 3.d. 2. q. 3. 5 in 7. Me- Totum quo
taph. ubi probat non quod partes distinguantur a toto, sed modo disti quod totum distinguatur realiter a partibus. Dico , quod gμψt rapa verba Doct. debent sane intelligi. Intendit enim ibi proba. to ideo 're, quod totum essentiale dicat entitatem absolutam aliam' csti, a partibus, & quod totum essentiale non sit tantum partes essentiales simul sumptae, ut dicit Commentator pro ut sibi Communiter imponiturὶ primo Phvs.com. I 7.dc probat ibi quod A , de B , possitnt et se suae A, B, ergo compositum ex Α, de B, includit aliud quam A, de Β, posito ergo, quod totuessentiale dicas entitatem absolutam aliam a partibus,cu dicit Doct. Subt. quod tale totum distinguitur realiter, S essent liter a partibus, sic debet intelligi,quod partes essentiales vere , bc realiter distinguuntur a toto : quia postiant esse sine toto, non tamen totum realiter distinguitur a partibus: quia est impossibile ipsum totum habere ede absolutum de reale, sine partibus constituentibus. Et si dicatur hoc videtur impossibile quod A, sit idem essentialiter B, de quod B, non sit idem essentialiter A, de confirmatur, quia identitas est relatio equi parantiae, quae denominat utrumque extremum.
Unde si aliquid est simile alicui, illud aliud est etiam simi
te eidem . Praeterea identitasser elatio de primo modo helativorum, δc talis relatio securissum Philosophum est mu- tua: nam relativa dicuntur ad conuertentiam, bc habent maximam mutuitatem. Dico, quod non sequitur hoc esse impossibile ; quia haec est vera , homo est idem formaliter animali, N: tamen haec est falsa, animal est idem sormaliter homini, ut diximus supra contra Trom ttam, sic est in proposito de toto essentiali, bc partibus: ex quo enim totum con stat intrinsece ex partibus essentialibus, utque partes essentiales sunt de intrinseca ratione formali totius, sequitur P totum sit idem essentialiter , de realiter partibus, Sc non e con
tra . Et si dicatur est impossibile quod A, includat B, secundum identitatem realem, dc quod B, no lit idem realiter A. Dico a