장음표시 사용
81쪽
scendentium,dicunt, quod ens reale prima sui diuisione d
uiditurinens perie,&inens per accidens,ens-per se diuidi tur in ens per se secundum naturam , & secundum causalit,tem, ens secundum naturam appellatur illud, cuius naturae est simplex, vel si composita, componentia talite sunt eius ' i ivi ipraedicamenti, quorum unum est actus , alternm potentia : i .
ratione primi Deus,& intelligentiae formae substantiales, Maccidentales dicuntur ens per se, ratione secundi omnes substantiae corporeor,siue corruptibiles, siue incorruptibiles , ut clementa lunt entia per se: quia licet sint entia composita , componentia tamen sunt eiusdem praedicamenti. Ens per se secundum causalitatem, dicit, quod est omnis effectus dependens a causa per se influente in effectum secudum quod est talis, de sic aedificium comparatum aedificatori, est ens per se secundum causalitatem, de animatum est effectus per se animae, quia ardificium dependet ab aedificante in quantum aedificans est, animatum ab anima, sicut a sua causa so mali . Ens autem per accidens secundum ipsum, aliud est le--Γ a
cundum naturam, & tale est ens compositum ex entibus di- ., mersorum generum,uel quorum unum accidit alteri, vel duo . accidunt tertio, ut homo albus, Se musicus albus,& aliud est . ri
secundum causalitatem, & tale est omnis effectus dependens a causa non causante ipsum in quantum est talis, M ut sic domus est effectus per accidens: secunda uero entis diuisio secundum eum est in absolutum, de respectivum: tertia in unum & multa: haec Iauellus ubi supra. Ii . Scotus autem Doctor Subtilis in quolibetis quaest. s. sub- Motustilius perscrutatus inquit. finitum,& infinitum non diuiddi i ens ut iam contractuna est ad aliquod genus, imo quodlibet
genus,& ens ut immediate indifferens ad decem genera, estptizcise ens finitum finitum itaque, & infinitum non diui . . ., . .
dunt eras, ni si quantum , ita quod secundiana Scotum,prima entis realis diuisio est per ens quantum, dc non quantiana, at quomodo hoc sit intelligendum, non parua explicatione indiget: Sunt itaque hic multa obseruanda ex Doctoris Sub Scotus. tilis doctrina. Primo est obseruandum, quod hoc nomen ens, sicut res, Ens sicut Ovi inquit Scotus in quolibetis quaes . 3. tripliciter sumi po- res πψlic test , uno modo communissime, vide extendit ad quodcun- ursum P
que quod non est nihil, verissime autem solum illud est ni-. l . hil,quod
82쪽
hil, quod implicat contradictionem, cum excludat omne esse, δc in intellectu, dc extra intellectum nullo modo intelligibile, & ens taliter sumptum se extendit ad quodcunque, quod non includit contradictionem, siue silens reale, siueta, realiens rationis , siue ens in anima, siue extra animam: Alio miniis tu. do sumitur ens pro eo, quod est ens naturae, siue ens reale dii 'in ' stinctum contra nihil, quod nec est, nec potest esse aliquodens extra animam, est autem ens reale illud,cuius esse in quatum tale non dependet ab anima, id est,quod habet esse om-pi opere collativo intellectus circumscripto, ut dictum est supra, de de ente, ita audito, est praesens speculatio, quod ut sic est ens reale praecisum ne dum a Deo, dc creatura,verum etiam a quidditate ,-modo, in quibus saluatur, oc tali modo sumptum ut de eo hic est sermo opponitur enti rati nis . Tertio modo sumitur ens pro quidditate seu pro entereati, quod immediate diuiditur in quidditatem Dei, α in
N eslatis ob Secundo obseruandum est, quod conceptuum resolutio ebdituum his ratum habet, alias nihil perfecte ex definitione esset cognobes statum. scibile,ut docet Doctor Subtilis in Theorematibus, & hab Scotus. tur ex. 8 Metaphysicorum, huiusmodi autem conceptuum resolutio stabit ad aliquos primos, ut ibidem docet Scotus: Unde quilibet conceptus per se unus, aut erit aliquis illinrum, aut per se includet aliquem illorum, aliter in infinibium procederetur. Obseruandum est tertio , quod omnis conceptus resolu-cq bilis prius resoluitur in determinabilem, S determinantem, D quorum alter scilicet determinabilis dicitur quidditativus, Ρω - μ' alter vero scilicet determinans qualitatiuus appellatur, nec P μ unus eorum conceptuum, alterum per se includit, Vt vult Scotus ibidem: & per resolutionem intelligo metaphysicu '' Iem resolutionem quae est diuisio, vel separatio alicuius conceptus realis posterioris, vel minus communis, in conceptus priores, vel communiores aliqua identitate in illo inclusos, quae ut sic distinguitur a resolutione physica,& logica, quam dicunt resolutionem scientiae causativam dequb Viri stir a bus alias, quale etiam ide quo hic fit sermo) lumitur com- lectione pria muniter, ut importat circumstantiam quidditatis, cui prinmi posteris- cisissime consideratum opponitur,dc hoc modo est commurum. ne ad quantum, dc non quantum: unde modus intrins ecus cuiusli-
83쪽
iussi bet quidditatis hoc modo dicitur quale, siue sit quis
ditas absoluta, vel relativa, creata, vel increata. Quarto est obseruandum, quod omnium conceptuum quidditatiuorum realium, S resolubilium est tantum unus conceptus quidditatiuus communissimus irresolubilis,conceptus enim quidditatiui irresolubiles resolubilibus 1 unt priores,dc communiores, quidditatiue autem resoluendo ad unum conceptuni primum erit status,qui coceptus communissimus est entis realis conceptus , ut vult Scotus in Scotus. Theorematibus, & alibi, ubi habet, in eo quod quid praedis cantia in infinitum ire est impossibile: ita omnium qualitatiuorum conceptuum realium erit unus conceptus qualitatiuus primus penitus irresolubilis: Unde Scotus ibidem, stat Scotus. resolutio cuiustibet conceptus qualitatiui s cilicet resolubilis in conceptum qualitatiuum irresolubilem, hunc autem conceptum, modum appello, ex opposito quidditati distinctum, unde totus ordo conceptuum qualitatiuorum Opp nitur ordini totali conceptuum quidditatiuorum, in quo datur primus conceptus qualitatiuus irresolubilis, sicut datur
primus quid litatiuus irresolubilis. Quinto obseruandum est quod adhuc conceptui primo quidditatiuo reali cum sit primo determinabilis) correspondet conceptus primus qualitatiuus realis primo determinans , cum primo quid correspondeat primum quale, sed cst dare primum conceptum quidditatiuum reale, ut pate in Theoremati bus. M ita erit dare conceptum primum determinatiuum primo determinantem, talis autem non est conceptus Dei, qui est resolubilis, nec creaturae per idem , nec quantum, seu non quantum , nec finitum, aut infinitum ut patet: tum quia omnia talia videntur resolubilia in praedic tum couuertibile ex opposito cum quid litate, quod est modus, siue primum quale: tum etiam quia nullum eorum
aequatur quidditati, seu primo quid ex opposito, cum modo, seu primo quali diuidenti ens, aliquod ergo prius erit primus conceptus qualitativus, in quo illa conueniunt, qui est modus, siue primum quale, quod patet ex doctrina Francisci de Mayron.in Conflatu dissi a. Quaest. .art.1. Vbi dicit. Modus imModus intrinsecus est ille,qui de se nullam rationem sor' trinsecus qd malem dicit, nam ex opposito distinguuntur quidditas,& si etandum modus quidditatis. Vnus igitur illorum secundum ultima, Franciscum.
84쪽
iam praecisionem suam, non includitur in alio, S: sic quidditas non includit modum secundum ultimatam prFisi notat. nem suam, nec modus quidditatem, M si quis diligenter videat doctrinam Doctoris nostri, inueniet, quod omnia re soluit in istos terminos incomplexos scilicet in rationem formalem.te modum intrinsecum eius ' hac ille. Obseruandum est sexto, quod quia non stati lar resoluitur quicunque conceptus in quaddi tarnaum rata e solubilena plu- .cra etiam cisa, quorum quodlibet sit uniuersalissimum est imScotus. . postibile, VI inquit Scotus in Theorematibus,quia resoluendo, semper itur ad conceptum simpliciorem, emergo unus primus conceptus simplicillimus,& tale est ens reale abstra-l. i' nens a quiduitate , de modo, in illis existens sicut entitas nata esse in pluribus per subsistentiam, denominative praedicabilis de illis, de non quidditatiue: dico autem denominatiue, non ut denominatiua piaedicatio excludit essentialem , o identi Mumnam ens reale praedicatur etiam essentialiter de modo,& quidditate, cum in rei veritate ex natura rei silidem illis, de de eisdenae identice praedicatur, cum alterum ipsorum saltem pernit silue sit infinitum , quod requiritur ad Scotus. Praedicationem identicam,secundum Scotum in quolibetis, ut insta videbimus magis : sed praedicatur denominative pro ut praedicatio denominatiua excludit quidditatiuam. Ex his ergo concluditur, quod non sunt plures conceptus simplici ec simplices, inimo unicus, sciliceν conceptus entis realis diuisitu quidditatem, S .modum ; qui solus vere est penitus irresolubilis, cum hoc tamen stat dari plures conceptus simpliciter simplices,non ita ultimatd irresolubiles, sicut est conceptus quidditatis diuiti in Deum, & creaturam ,
quae ideo dicitur simpliciter simplex quia est irrelblubilis,nconceptum alium quid litatiuum, S qualitatiuum: ἰ Similiter conceptus modi ex opposito distincti quidditati est simpliciter simplex per idem, non quia non sit ne solubilis in priorem conceptum, cum verE in conceptum emis realis tesoluatur; sed quia in alium conceptum dicentem quale non est reidlubilis ; Et veritatem horum insinuat Moius in
. ., ., Theorematibus dicens. Omnis conceptiis per sdinus, aut . estomnino simplex, cuius scilicet, aut nihil concipitur, aut
. toxus, aut non est omnino simplex , qua ii sit incomplexus , .a I dicatur reiolabuis: quia plures ςonceptus includit, tuorum
85쪽
alterum sine toto concipi potest. Obseruandum est sepibino, quod ens reale in sua maxima communitate sumptum Ens reses cuius primaria inquiritur diuisio) prima ,& metaphysica prima diu eius diuisione per quidditatem, de modum diuiditur: omne sone mei enim quod est, vel est quidditas, vel modus circumstantia ρ sce i rei nuncupatus, quid litatem autem eam appello, quae vel quendo diui includit quidditati vh aliquid, vel in aliquo includitur quid- esturper qdditatiue, sicut modus est entitas, quae nec includit aliquid ditatem, quidditatiue, nec in aliquo quidditatiue includitur: In plus m. m. enim se habet ens reale, quam quidditas, cum abstrahat a quidditate, de modo, quidditas autem l ubdiuiditur per quid
dilatem creatam, dc increalam, modus autem ex oppositio
distinctiis quidditati , diuiditur per quantum ,& non qua lum,i piuna vero quantum, dicens quasi indistincte,quod infinitum dicit distincte, ut inquit Scotus primo sententiarum dist. 3 i. t ubdiuiditur per finitum, & infinitum; infinitum vero in decem modo essendi correspondentes quidditatibus Per te decem primorum generum : quidditates enim siue finitae, siue infinitς liant fundamenta modorum. Vnde de non quantum importat modum intrinsecum correspondentem
nidditati relationis, quae formalitcr nec est finita, nec in nita , ut docet Doctor Subtilis quaestione quinta quolibetali. Ultimo est obseruandum, quod quantitas dupliciter ac- cipi consueuit, uno modo pro quantitate extensiua, securi' ripitur. dum quam aliquid actu extenditur: secundo modo pro qua, D. August. titate persectionali, de qua loquitur D. Augustinus 6. de Tr, nil. cap. 7.ubi inquit,quod in his quae mole magna non sunt id est maius, quod melius: prima quantitas quae etiam molis appellatur j soluin incorporalibus reperitur, secunda vero in corporalibus, de spiritualibus: prima est per te in prae' urbs dicamento , secunda est transcendens. Quando dicit Author quod ens diuiditur per quantum, dc non quantum, ain ψcipit quantitatem secundo,N non primo modo. His sic declaratis , ostendo quae sit prima entis diuisio per aliquas conclusiones, quarum prima est talis. Si fiat sermo de diuisione simpliciter prima,& immedia' coclusioprita, reali, de metaphysica cui excludatur diuisio per contra- ma. dictoria) prima entis realis djuisio simpliciter considerati in sua maxima communitate est per quidditatem, de modum,
86쪽
sue per quid, Λ quale, ad eam namque reducuntur omae aliae diuisiones entis, dc ab eisdem praesupponitur, cum ipsa sit immediate contenta sub diuiso, per quam saluatur distinctio quidditativa omnium entium, & eorundem distinctio modalis hanc conclusionem expresse concedit Scotus in suae metaphysices quaest. i. sic inquiens, quid, S quale sunt immediatae partes entis, ita quod ens non descendit prius in partes alias, quam in istas, sicut substantia prius in alia , quam in rationale, & irrationale descendit, livi ille: potest etiam haec conclusio sic probari. Illa diuidentia prius, Mimmediatius diuidunt ens reaIe,quam Deus,& creatura, uehquaelibet alia diuidentia; in quae rcsolubiles sunt tam conco Pru s Dei, quam creatu rae, de quilibet alter conceptus comtentus sub ente ; Sed in quidditatem , & modum , seu in quid, Sc Male resolubiles sunt conceptus Dei, dc creatura: δί c. ergo quid litas, δί modus , quid, dc quale prius diuidunt ens reale, quam Deus, & creatuta. Maior est ex se clara: minor probatur sic. Omnis conceptus resolubilis, Prius resoliritur in conceptum determinabilem, determis nantem sui patet ex superius declaratis sed conceptus Dei.& creaturae sunt resolubiles; quia non simpliciter simpli- Conclusio si
diuisem p sdditates esper deum γ
Secunda conclusio. Si fiat sermo de diuisione prima, Mimmediata entis dicti tertio modo, ut idem est, quod quid-ditas communis solum Deo,&creaturae; sic diuitio eius iaciuidditates primas Dei, scilicet, SI creaturς quidditatiue coisideratorum, est essenti alior, de intimior, omnes alias diuisiones praecedens: Sc hanc conclusionem opinor voluissa Albertum Magnum in opinione sua licet obscurius id evpremerit, Sc pariter ij,qui limitatum aut illimitatuni ponunt prima entis diuidentia: ex quo apparet, quod Prius , dc inibinius diuiditur ens, quod est quidditas in quidditatem Dei . de in quidditatem creaturae; quam in substantiam, dc acci dens, & huiusmodi, quae conceptum importare videntur quidditatiuum Tertia concrisio. Si sermo sit de prima diuisione moda si entis creati finiti, & limitati, sic diuisio in ens secundum se, & secundum accidens est prima,& haec suit mens Aristo telis,de Averrois, quod per idem Algazel utcumque recta Processit. - . Quarta
87쪽
Quarta conclusio. Si abstractius loquamur,dicendum est, concluso quod ali diuisio entis modaliter considerati fiat per modos quam. intrinsecos, prima entis realis diuisio secundum doctrinam Prima entis Doctoris Subtilis est, per quantum,Sc non quantum; quanti realis dissotas enim virtutis consequitur ens, ut quid immediate, quan- permodoses do ergo dicunt Doctor Subtilis,l Auctor,quod ens reale d i ρσ quantu, uiditur prima sui diuisione per quantum, & non quantum, ta non quo loquuntur de prima entis realis diuisione , quae tit per mo- tum dos M quod haec sit prima potest sic declarari ex Antonio Dotus. Trombeta hic,&in quaestione prima primi metaphysices . ut Trom Ens diuiditur primo per quantum,S Don.quantum,qua diui Vc in datur per finitum, & infinitum, per unu,&multa:primu ninurum quod primo diuidatur per quantum, S non quantu, qua perfinitum, Sc infinitu patet, quia finitu dc infinitu quantitati .
ctionalis suo modo competit quantitati, &non nisi enti quaito, ergo quod diuiditur per finitum, S infinitum, necessario, est ens quantum quantitate perfectionali. Praeterea Paternitas in patre, filiatio in filio, da passiua spiratio in Spiritu
Sancto non possunt escte quanta, ergo prima entis diuisio non potest esse per finitum, S infinitum, eo quod membra diuidentia non evacuarent totum diuisum: daretur enim aliquod ens, quod nec est sinitum , nec infinitum formaliter, ut sunt relationes originis in diuinis , & si repperiatur. quod Scotus aliquando dicat, quod ens diuiditur per fini- notus. tum, & infinitum, intelligit ut dicunt Lychetus, & Pau- Lychetur. lus Scriptor quod ens antequam descendat in decem gene Paul. Scrip.ra diuiditur in ens finitum M infinitum , & ens finitum pinstea in decem praedicamenta . Antecedens sic declaratur: si
enim paternitas cum sit in patre forma liter, de non in fi' LLa. lio in aliquam persectionem diceret, &csci quanta, siliu β sis, quata. liqua persectione careret, quam haberet pater scilicet il- lam,quam ipsa includeret paternitas: Nec Valet euasio ali' Eoa deia quorum dicentium, quod omnisPersectio quae est in patre, tir aliquorsi. est etiam in filio , si non sormaliter, tamen per aequi ualentiam; quia in filio est filiatio, quae dicit persectionem, quae aquivalet persectioni, quam dicit paternitas : Hoc inquam mi inon valet ; quia certum est, quod alia est paternitatis,alia si- adiationis realitas, & cum sint distinctc realitates relative, Mi alitates sint sicut numeri, una erit alia persectior, si Perse- .. Da ctionem
88쪽
ctionem dicant, NI per consequens non eadem erit persectio sormaliter in filio, quae est in patre. Tum etiam, quia dato quod omnes relationes originis essent aequalis persectionis, saltem in patre, & filio aliqua esset persectio, quae in Spiritu Sancto haud esset: certum est enim, quod in patrei est generatio activa, SI activa spiratio, in filio spiratio acti- ua, M passiva generatio, at in Spiritu Sancto solum passiua spiratio, duae ergo perfectiones sormaliter, δe realiter distinctae essent in patre, & Filio, Sc una tantum in Spiritu Sancto, , quae non esset in alia si relationes istae essent quantae, seu per-- - fectione in dicerent. Aliter hoc idem declaratur. Si pater' nitas continet quantitatem virtutis, illa quantitas virtutis aut finita, aut infinita est et, non est dandum primum, qui v . . . Omne finitum scum habeat rationem partis respectu infiniti , ω excedatur ab ipso in habet rationem impersecti, &proni pter hoc dixit Aristoteles 3. physicorum tex .com. 6 . quod totum, de persectum sunt idem, dc ex consequenti quod pars in quantum pars dicat imperfectionem; quia exceditura toto, & cum nullum impersectum inueniatur formalitet in Deo, nullum finitum potest reperiri in patre sormaliter .
Non potest etiam dici, quod paternitas in patre diuino sit
infinita formaliter, tum quia omne infinitum formaliter est ens primum simpliciter, per cuius accessum, de recessumo menturatur quodlibet ens quantum: at nullus respectus potest eme em primum simpliciter; quia absolutum est priusi respectivo, ergo paternitas in patre non potest esse sorma 'st liter infinita: tum etiam quia in diuinis non possunt esse plara realiter distincta formaliter infinita; sed istae relationes sunt realiter distinctae, cum constituant personas realiter distinctas, ergo non possunt esse formaliter infinitae, licet concedatur esse infinitas fundamentaliter, dcidentice scili- , realacet per identitatem ad essentiam diuinam: Secundum n, prius diuid, mirum quod ens reale primo diuidatur per quantum, δίων per qua non quantum, quam per unum,& multa, declaratur sic rem, O nou Prὴ supponendo primo, quod quando aliquid competit ali- stantsi, qua cui considerato in se, & inesse quidditativo, illud est inti- per unum , mitis illi, quam illud, quod non competit ei in tali esse: praeo miata. supponitur secundo,quod unitas,veritas, multitudo non co-
petunt rei in esse quidditatiuo: tum quia sunt passiones en Aristoteles. tis ex Aristotelis . Metaphysices: tum etiam, quia dato,
89쪽
qhod unitas nonsi passio entis,adhuc non est de quidditate
entis ex Avicenna D metaphys. ubi vult, quod equinitas est Aulamin. tantnm equinitas,& non est una, neque plures, ita quod unitas, dc multitudo non competunt equinitatio in quantum equinitas est: His stantibus arguitur sic. Quod competit rei in esse quiddilathio, est illi intimius eo, quod non competit sibi in tali este; sed ita est, quod quantitas virtutis competit quidditati, &inaturae incile quidditativo, unitas, Mmultitudo non ergo quantitas virtutis est intimior quidditati. Maior patet ex dictis. Minor probatur, quia unitas, Mmultitudo, aut competunt rei in seciuido modo,aut si non, saltemihonicompetunt rei in esse quidditatiuo secundum Avicennam, quantitas autem virtutis competit se ipsi rei. quod probatur; quia accipio equinitatem in esse quidelitativo, ut sic nons luditur equiuitas a differentia sua constitutiva, quae comparata secundum rationem suam formalem ad differentiam specificam Asini, est illa nobilior, ac perfectior, quae perschio immediate essentiam equinitatis rati ne suae propriae differentiae consequitur, ergo equinitas sociandum vile ostent ue quidditatiuum est perfectior, quam natura, & essentia Asfini, de in isto priori non intelligitur ut una, neque ut plures, ergo in aliquo priori competit tali naturae quantitas virtutis,in quo tamen non competit sibi unitas , vel multitudo. Praeterea Arioteles Io. metaphysices riseoteles.
tex. cona. o. habet,quod omne ens omni enti comparatum,
aut est idem, aut diuersum ,& ex consequenti simile , aut dissimile, aequale, vel inaequale: Nam secundum ipsum Em quodlia unumquodque ens est quid quale, & quantum, est enim brevi quid, quid pro quanto, habet aliquam quidditatem, vel ementiam, quale , Oest quale qualitate essentiali, modo quo actus, & forma dici quantum. tur esse qualitas ad modum loquendi Arist. s. metaphysices cap. de quali. ubi vult, quod ementialis differentia est,quae clam qualitas, quia est actus ementialis, S cum unumquodque ens sit in actu aliquo modo, sic est quale est etiam quantum secundum ipsum Aristotelem) pro quanto habet ali Aristoteles. quem ordinem in entibus ad primum ens simpliciter,secundum quem ordinem dicitur esse quantum, & ita omne ensinquantum quid, ad aliud comparatum , cst idem, uel diuersum; in quantum quale, est simile, vel dissimile; prout est quantum seu habens quantitatem, est aequale, vel inaequale: D 3 quonjam
90쪽
quoniam identitas, & diuersitas immediate sentantur si, per essentiam rei ; similitudo . vel dissimilitudo super quali,
ratem, aequalitas, vel inaequalitas super quantitatem. Ex hoe sic arguitur. Vnumquodque ens acceptum secundum suam essentiam, de quidditatem dc non consideratum uti unum, aut ut multa, est quantum sui patet ex dictis) ergo quantistas virtutis competit quidditati, te essentiae rei circumscripta unitate, vel multitudine ita prima entis realis diuisio,
loquendo de diuisione, quae fit per modos j est,per quam
Sed contra probatur primo, quod haec diuisio entis per quantum, dc non quantum, non sit prima de immediata, MPraesupponitur primo, quod illa est prima diuisio, quae euar at totam naturam diuisi, secundo, quod membra posterioris diuisionis contineri habet sub altero membro diuisionis prioris, istis stantibus arguitur. Diuisio per quantum,S non quantum non est huiusinodi, ergo haec non est prima diuisio. Assumptum probatur: quia ens diuiditur posteri ri diuisione per abiolutam , de respectivum: Tunc quaero . aut respectivum continetur sub quanto. aut Iub non quan tO : non primo modo; quia tunc quilibet respectus esset quantus, quod est talium, ut patet in diuinis, si vero detur iucundum, sequi rur quod finitum, d quantum non diuiduo in decem praedicamenta Secundo argumentatur, praesupponendo, quod pro D cunque signo aduenit quantum ipsi enti, pro eodem adue est non quantum quia quando aliqua duo diuidunt aliquos
commune pro quocunque signo, unum constituit, Pro eodem, dc reliquum, sicut pro quocimque corporeum consti tuit corpus, pro eodem incorporeum 1 piritum; secundo
Praesupponitur, quod nihil est quantum , nisi sit quid,& ia
actu, primum probatur, licet sit notum, quia identitas est relatio intimior enti, quam aequalitas: sed identitas fundatur in ente in quantum quid, aequalitas pro ut est quantum: ergo&c. Secundum probatur , quia nihil potest absolui 1 differenti a constitutiva ipsius, quae est quidam actias essentialis, etiam in ultima praecisione; sed bene a quantitate, Mex hoc concluditur intentum: pro quocumque signo com petit quantum ipsi enti, de constituit aliquod ens in particulari, Pro eodem non quantum , sed nihil est quantum nisi sit