Audemari Talæi quem Petri Rami Theseum dicere iure possis, Opera elegantioris methodicæ philosophiæ studiosis pernecessaria. ..

발행: 1575년

분량: 791페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

A C A M s T. deantur, t etiam alia multa eodem modo viderit mi noque in his quicquam intersite si eorum alia percipialia

non percipi. ' mklinteresse P autem,non mons ex ommparte eis em modisint, sed etiam id emino possint.

quibus postqvnius argumentico inclis ne tota ab ins cursya comprehenditur. Composita autem ea conclusio ceu ρο-rum quae videntur, aba verasiunt, alia suis: cir quod ut sum es,idpercipi non potest quod autem verum visum ea, id amne taleis, ut eis em modiolpum etiampsit via H. Et quae visasunt eiusmodi, ut in js nihil intersit:nonpoten accidere,ut eorum alia percipipossint, asia πρυ int.

Nullum igitur est xissim quodperci possis. 3 autem μιmunt ut concludant i quod vi ic ex hu AUAputant concessi. nes enim quisquam repugnat. A sunt haec, uaxis falsa iaceapercipi nonpaser alterum, Ater quae τῶ se nihil intersit ex his nonposse alia talia esse, vel gussin alia ut novos int. Reliqua vero multa GP varia oratione defendunt: quae sunt item duo *num,eorum qua ILileantur,ata vera esse, O sal alterum omne visum quod

sit a vera, tau esse, quale etiam a sat possis esse. Haec dua

proposita non praetemolant Iim dilatant,*t non mediocrem curam adhibeant, Gy diligentiam. y Diuidunt nimia partes, Greas quidem magnas primum insensis, deinde in ea quae ducuntur a si iῖus,m ab omni constuetudine,quam ob rari volunt tum ferueniunt ad eam par rem, ne ratione quidem oe cometitura ulla respero ips

sse. ' Haec autem uniuersa concidunt erram minutius. tat

enim desiensibus hesterno sermone vidi ,item faciunt de reliquis: insingulisi rebus,quas in minima dissertiunt, volunt escere, hu omnibus qua visa sint, Peris adiuncta esse

102쪽

fis, quae a xeris nihil disserant: ea cum tali int,non posist compriam s. '' Hunc ego Fbtilitat philosiphiata suis dem igni mam iudica,sed ab eorum caussa qui ita diserunt, remotissimam. Definitiones enim OIartitiones, horum lumini utens oratis um similitudines dissimilitudiness, mearum tenuis O acuta distinctis Identium ea hominum illa vera m 'ma O certa esse quae tutentur non eorum qui clament nihilo magis vera illa es,qua Esci.' uia enim agant, si cum aliquid definierint, roget eos quipam, num illa definitis psit in aliam rem transsim quamlibet D se dixerint quia dicere habeant cur ilia vera a finitis sit negauerint fatendumsi quoniam vel illa vera definitia transerri nου fit in falsum. et quod ea δε- festione explicetur, id percipi posse. quod minime illi volunt. Eadem dici foterunt in omnibus partitus. 'Si enim dicent ea,de quibus disserent,st diluciae per icere, nec *lla communione viserum impediri comprehendere ea Dose fatebuntur. Sin autem negabunt vera vise Uasivsse Astingui qui 'terunt longiusprogressi occurretur em A

cut occurseumesinam concludi '' argumentum nonpotest,

nisi his, quae ad concludendumμmpta erui, ita probatis, e falsi Ausem modi nulla psint esse. '' Ergosi rebus comprehensis oeperceptis,*se m progressa , ratis hoc sciet nihil posse comprehenssi quidpotest reperiri,quo ipsum sibi r pu

gnet magis' ' ' Cumst i c. natura accuratae orationis hoc

profiteatur.' aliquidpatefacturam quod non appareat, quo id facilius ast quatur, adhibitura 'sus,m ω - σμα perstima set qualis es issoru oratis,qui omnia no tam esse,

quam viari volunt' Maxime aute conuincuntur,cu haec tauro congruentibu sumunt tam vehemeter repugnatia: m a

103쪽

imum, esse quaedam salsi visae quοἱ cum volunt, Ieci

rant quaerim esse vera deinde, intersis visa Pera nihil interesse . 'primumsumsertas tanquam interesset.

itapriora 'osteriis, posterior geriim non iungitur.

i Hactenus disinitatum est pro assensione&comprehensione, quae duo sunt capita totius Aca em cardisputat Onis. Confirmat Onem sequitur refutatio, in qua Lucullus expon thr mum tota inmitionem &sententiam Academicorum,om si pulla eorum argumenta facilius respondeat. 2 Artem de visis ex sente tentia Stoicorum Laertius breu per explicat in vita Zenonis, ubi visum iri naum desin lux fotiri eua animo impressio, lux fit ex eo unde exqualis esse non potest ex eo,unde non esti quae desinitio visum verum duntaxat explicati deinde re bus modis diuiditu aliis in visum sensibit ut domus de non sensibile. ut Deus: aliis in inattonale,ri visum pecudis: & rationale,ri visum hom nis: alias in artificiale&ianartificia e t nain imagines es ter a doctis, aliter ab indoctis percipiuntur.3 Duae sunt hipothesin prunae Academicorum, & quasi fundamenta tot. Dputationis. Concludit sullogismo simplici primi peneris totam Arad micam quaestionem, in quo syl logi sino quatuor sunt decreta, quorum tria priama sunt assumptionis: quartum est proposito syllogi sint, cui Proximae additur conclusio. Sylloeis in iis sic habet: Nuli vis uiter quae nihil interest, percipi possunta .

Inter omnia visandita interest:

Nulla igitur visa percipi possitnt. . Distinguit quatuor decreta in syllogismo sempta, quorum duo Academicisbi concedi Postulant,secundum &quartum: duo item racionibus N argum e tis probant, primum & tertium. 6 Mctaphora ab auibus, quae ultra volando celeriter effugiunt: ut lib. i.de Orat. Illud mihi a te nimium sest nanter dictum viderur, sapientes omnes semper esse beatos, nescio quo modo Praeteruolauit ratro. 17 Amplis otio tertii decreti ad illustrandam assumptionem conflati ductione earunt rerum, quae sub sensus vel animum cadunt. 8' Concluso ac sumptionis . . 9 : Iterat conclus nem totius syllogismii io Incipit Lucilliu disputare contra Academicorum orationem modo expositam. Prima resutatiosium ruri caussis e scientibus t mo, quν, qu.ae .sia periori thesi repugnant: nameuni Academici desti: unt visum, S partiuntur,& genera visorum declaranecfiaciunt,quam tamen inueniri pose negandi sed ipsi dicerent: se desinire & diuidere res probabiles, non cosn us&perc tas. Ii Illustrat prox nium argumentum ex dialectica lege defin: troni ubi dilem maesta repuenan- tibiis ad conuincedum Academ cos. Iz Alterum d lemma ex eodem locor pugnandi uni iam im. 133 Omirmat secundam partem dilemmatis a repugnant buv, quae inni argumentari ex propositione Naisumpi one. perceptos reprobatta, Stamen dicere nihil percipi posse.Sed Academici re pondent syllopis

mos ex rebus probatis de re propostra iudicare, non e perceptis& certa sciencia conlprehensis:&'inmana uti Caeselis sere opinionibuς niti. i Hic argumentum pro arpumentatione dici Udetur, qu e confici non Potest, ut ad uerius repu-rnantem aliquid concludatinis antecendentia probata, & pro veris sit myta fit rint. is Conclusio ad iud candam apertam repugnant ana insuperiore bili gismo Academicorum. 36 Aliud argumentum t λ p nant bu quae sunt, mori una esse oranonis senia mendi sexplicare, dc h l percipi posse. ubi tamen repugnant a iud cio Academ 'rum nulla est,qui a .unt orationem repertam et

se ad explicanda sensa mentis,quae Paret ni probabaia, partim improbabilia nob s

104쪽

- . LIBER I I. A.

oecurran non ad interpretandam ullam scientiam, quae tu homine nulla st, aue nunquam fuerit. i ' Postremo loco Lucullus refellit duo capita Aeadem.ci syllogis hi primum & tertium,in quibus indicat apertam repugnantiam.

bis assentati esse videantur: quas ab his dicuntur sepes

quamur, rut nihil in praeteritis relinquamus. Primum eis turperisticuitas illa, qua diximus, atu magnam habet vim, ut ipsa per sese ea quaesint, nobis ita γt sint indicet. Sedramen ut maneamus inperiticuis flamius m constantius, maiore quadam opus est *el arte, vel diligentia ne ab his quae

ptionibus depeliamur. 'Nam qui oluitβίuenire errorisbus Epicurus i s qui videntur conturbare veri cognitionem,

dixitii sapientis esse, opinionem a peristicuitate seiungere, nihil erit: ipsius enim opinionis errorem nullo modosu sit. Quamobrem cum duae causse persticuis G euidentiabus renae a uersentur,auxilia totidem hunt contra compa randa. aduersantur enim trimum quodearum defigunt Mnimos, intendunt in ea quaeperstimasῖnt, t quanta luce ea circunfusa fiuntios, agnosiore. alterum est, quod fugacibus o captiosis interrogationibus circunscryti ais decepti quidam, cum eas disso . re nonpossunt,aescistunt a*eritate. Oportet igitur oe ea quae pro per licuitate reston deripossunt,inpromptu habere, de quibus iam diximus messe armatos, *t occurrerepo ministerrogatiombus eor

captiones distulere. quod deinceps facere constitui. EGIouam igitur generatim ar menta eorum, quoniam ipsi etiam illasiolent non confuse loqui. Primum conantur ostendere multaposse videri esse, quae omnino nun=ιnt, cum Mnimi inaniter moueantur eodem modo rebus i , quae nulla

105쪽

ν A C A D. Q V g s T. quaedam misti a Deo , elut ea, quae in somnise Pideantur, quaesoraculis, austis,s, extis hilarentur haec enim aiunt probari a Stoicis, quos contra δ*utant quaerunt quonam

modos si vis auae sint,ea deus efficere possetprobabilia r

quae aure sane proxime a verum acce tum, efficere non

literantemscantur tamen' mori,cur non inter quae nihil sit omnino' ' deinde ckm mens moueatur jsperstest,

ut Gr ea declarant,quae cogitatione depin imus,m ea in qua Uuras vel dormientibus Nidentuc nonne,inquiunt, ve risiimilesiit sic etiam mentem moueri, ut tan modo non imterno sic at vera illa visa sint,anne sal a Uut in his nihil inmintersit omnino' visi qui tremerent O magesterer, xel ipsi per se motu mentis aliquo, velabiecta terribili re extrinste cus, nihil interesster qui δμngueretur tremari e pallor,nes xi quicquam interesset inter ' istolinum oe clatum. nuta vis nurobabilia, quae Masint ali ratio est sin autem, sunt cur non etiam quae no facili intemnosiantur' cur non ut plane nihil intersit praestim cui ilicatis,sepsetem in furares linerest ab omni assensiu 1uia

nulti in vis di tactio appaneat. has omnes visiones inanes Antiochus quidem permulta dicebat, erat de hac una re Vniuι diei dis latio. Mihi autem non idems

ciundum puto is capita dicen a primum quidem

hocreprebenuendum, quoj captiosissimo genere ioterrogationisUtuntur: quod genus minime in philo hiapro arisolet, cism aliquid minutatim ingradatim a dituraut domitur. '' Soritin hos vocantiqui aceruum efficiunt uno a Lilito grano. rusum sane, captiosum genus. Sic enim sensis: Si tale visem obiectum ess a Deo dormienti, t

106쪽

I LIBE M Oo h M probabile sit,cur non etiam ut valde xerisimile 'cur Lind. non vi δ siciliter a vero internoscatur 'deinde ut ne inter noscatur quidem pol ο, ut nihil inter hoc illud mire Pt ' Huc si preveneris, me tibi primum qui , conc denter meum vitium fuerit. is ipse tua *onte processiris, tuum. Quis enim tibi dederit, aut omnia Deumposse, aut

, ita facturum esse , post ' '' quomois autemsumus,*t siquid cui simile esse tosit,sequatur, ut etiam Iifficiliter in ternosci possit deinde ut ne inter nosti quidem' '' Postremo. xt eademsints xt si lupi canibus similes, e gem dices assem tremum. Et quidem honestus ilia sunt quaedam ' non

honesta, bonis non bona, artificiosis minime artificio se quid dubitamus igitur affirmare,nihil inter haec interes se repugnati a quidem videmus. ' nihil est enim quod desuo genere in aliud genus transferripossit. QAt si escere tur,ut intervis disserentium generum nihil interesset, reperirentur quae oe insevo genere essensim in alieno. quo eri u potest' '' Omnium dein e inanium visorum una δε- pulsio en siue illa cogitatione infirmantur, quo eri silere cedimus siue in quietesiueper*inum ueperinsaniam.

Nam ab omnibus eius em modi visiveriticuitatem,quam mordicus tenere debemus,abesse ilicemus. '' quis enim eum

sibi or aliquid, oe cogitatione depingit, non Aulac ei e commovit,atsi a se reuocauit entit quid intersit inter persticuam inanias ' Eadem ratio est ἰmniorum. Num censes Ennium, cum in hortis cum Seruis Calia ricino Aa

ambia sit dixisse:

Usus flum mihi cum Calba ambulare

. t Γι omniauit,ita narrauit: i

107쪽

N . Idemi, in Epicharma,

. Nam videbasomniare me, ego esse morimum. Ira simul ut experrecti 2musvis illa contemnimus, nes ta habemus N quae in foro simus. '' tenim dum Uentur, eadem euin simnjs Ipecies eorum, quae τι lantes videmus .plurimum interest. Sta V omittami: Agia enim escimus, non eandem esse.*im nes intePritatem dom

lenti quidem quae faciut, eadem approbatione faciunt,'usebri dulitantiae Pan reuocant' interdum, i s quaeri dentur,imbecillius assentiuntur '' cumj edormiunci a *is quam leuiasuerint, intelligunt. Quod idem contingit insanis,uto incipientes furere nitant, oe dicant aliquid quod non sit,illa Verisibinoe cum relaxentur entio agilla dicam lcmeonis, ' Sed mihi neutiquam cor consentit cum oculorum

lectu.

I Excitat deinceps Lucullus nouam attentionem, vi disputet contra Mad na cos de perspicuitate visorum, quam confirmat cile in rerum natura tr bus effi cientibus caum natura,arte.& exercitatione:qtribus ciscitur, it unaqu. aeque re perspicue teneatur: nam ta res ilia sponte te nobis ostendunt,& ars ea via & ordine docet,& exercitatio quantumuis obscuras & abditas iriducem prosciri, qu e mma Lucullo concedantur licet, non es scient tamen aliquam ese perspicuitatem adiunctam scientiae, id est, aliquam esse perspicuam & cu identem S iii strem scientiam Artium enim praecepta Perspicua unt, sed perspicuitate probabili non certa simia ara, omprehensa: uuam quidem Academici ab artibuς philo phiae abesse recte consumant. 2 Ut praestigiat , res oculorum,sc Sophiil ment f ac:em fallunt, Vires nobis ali. ae videantur, quam re verasiat. 3 Irarescsiuncula in Epicurum in dialecticis tetidem, qui opinionem erroris sustulit, quia docuit quo modo vera xel falsa esset opimo. Opponit duas caussas aduersiarias per picuitati, ne ligetiam in meditado,& capi. onem si hi cam: toti dimque contraria remedia :drgi sentem rerum circula spectionem, de sophisin iri mdecimationem. s Propositio est Academicie contentionis, de confusione viso iniqua Academici Hebamur contra Stoicos: Primum argumentum est abadiuncti δε Sorites captiosius trium graduum, bi tres sunt proposit oneytrium syllogismorum connevorsi canios, A fallaces, ut paulo pbst i intelligetur. 6 Secundum argumentum a caulia prima cognitionis, quaeca mens: dc propositio syllogismi connexa, sed fallax de inconsequens. Intestinus timor est mente conceptus, oblatus autem ab obiecta vereri . bili nobis iniectus. 8 Tertiuinarguinentum idem est cum primo,ubi etiam iteratur cartiosus Sorites, qui cons matur

108쪽

LIBER II. V

matur authoritate Stoicorum. 9 I ucullus responde ad Academicum Sori rem argumentos Antiochi,sed contractis &breii us expositis: pr: ma refutatio est ipsus argumentationis, quae captiose concluditur. io Definit Soritem ex etymologia nominis, quod per similitudinem translatum est ab aceruo ex multi granis facto. N Iterat Soritem Academicorum , ut ad singulas eius paries retapondear. ia Refellit primum gradum dupl.ci negatione Deus non 'otest omnia,etsi posset, visa tamen salsa, verisimita non saceret. Ir P equitur reliquos gradus simili insciat one. i Concluso mi e refellitur exempli repugnant bus. is Prudentiam malitia, & temperantiam immanitas in voluptatibus asipem idi S magnitudinem ammi superbia in animis extollendi in despiacient a in contemnendis honoribus,&liberalitatem effusio, & sortitudinem at dacia imitatur, N patientiam duritia immanis, S iustitiam acerbitas, & religi nem superstitio, S lenitatem mollitia animi,&verecundiam timiditas, Scillam disputandi prudentiam concertatio capti se verborum, &hancoratoriam vim inanis quaedam profluentia loquendi. Cicero in Partition.bus. 16 Aliud a gumentum aduersus conclusionem ex generis &speciei loco: diuersorum enim generum,quorum aliud sub atro non continetv diuersae sunt species Sc disserentiae: unde efficitur visa eadem esse iton possie. Syllosi sinus est connexus secundi modi. i ,Distinguit genera visorum inanium ex subiecti ratione, ut ea ac dant partim vigilantibus partim dormientibus, partim vinolentis, partam furios'inquoru nonnullis Lucullus negat inesse perspicuitatem. i8 Prima distincto a cisim li, vig lantes visa certa taperspicua facile secernunt a falsis. 19 Altera distinctio de visis dormientium declaratur exemplo & authoritate Ennii εζ& dissimilitumne. eto Occuirit tacitae obiectioni adissimilibus. 2ι Tertia distinctio de vici ebriorum confirmatur ex eodem loco dissimilium. 22 Quarta deiuriosis constat, :tem ex dissimilibus. M Verba Alcmeonis sumpta sunt ex Alcmeone tragoedia Euripidis,quam Ennius Latinam secerat.

' enim ipse sapiens sus et se in furare, ne approbet salsura veru alias quidem sepe aut insensibin ipsius

in aliquasi tegrauitas, aut tarditas, aut obscuriora seunt quae a identur, aut Veisiciendo temporis breuitate exoluta

ditur. uanquam totum hoc, pientem aliquando si linere assenssionem, contra vos est. ' Si enim inter visa nihil

interesstet, aut semper sustineret, aut nunquam. Se lex hoc

genere, toto pesici poten leuitas orationis eorum qui c-mma cupiunt confundere. ' Quaerimus grauitam, tam antiae,frmitatu sapientiae iudicium: a timur exemplu

stomniantium Guriosorum, ebriosorum. Elludat tendamus, in hoc omni genere quam inconstanter loquamur: non e nim proferrenim vino aut stomno Fpressos, aut mente ch os tam absurde,*t tum iliceremus interesse. inter VL

109쪽

98 ACIA D. Q Vl E S T. Plantium xis , . sebriorum, Ianorum , eorum

qui essent aliter assem: tum nihil inter se hoc quia

dem cernunt, omnia , reddere ιncerta , quoIuolunt ea

ssico incerta, quae Cyraeci. Si enim res si ita babeant, ut nihil interfit, utrum ita cui videatur, ut insano, ansano: cuipsit exploratum esse δε fa sinitate ' quod velle escere, non mediocris infinia e A. 7 Similitudines vero aut geminorum, autsignorum annulo impresorumpueribter consectantur. ' Quis enim nostrum similisuames negat ele, quum eae urim tu rebus appareant' Stasi sotis e si adtollentam cognitionem ,similia esse multa muli

rum, cur eo non estis contenti,praesertim concedentibus nobis' O cur id potius contenditu, quod rerum natura non

patitur, ut nonseo quidque neres tale, quale est, nec sit in duobus aut pluribus nuga re disserens viti communitas, ut sisint γ ova ovorum, oe apes apum imismae' uid pugnas igitur aut quid tibi vis ingeminu ' concediatur enim similes esse. quo contentus esse potueras. ' Tu autem vis re emplane es non similes quia feri nullo mori potest. Deinde conjugis ad thysicos, eos qui maxime in

cademia irridentur: a quibus ne tu quidem iam te ab flinen '' ω au Democritum dicere,innumerabiles esse

mundos, quide quo am intersis non solumfimiles.si dxndique perfecte oe ab ute ita pares, ut inter eos nihil prorsus intersiit in eos quidem innumerabiles items homines. ' Deindepostulas, ut si mundus ita si ar alter mundo, ut inter eos ne minimum quidem intersit, concedatur

tibi in hoe quoque noto mundo aliquid alicus t par, ut nihil iusterat, nihil intersit. 6ur enim, inquies, cism exi .in iduis, isde omnia DemocrituΥgigni aspirmat, m

110쪽

reliquis mundis, min hu quidem innumerabilibus, innum merabilis' 'Τ si Lutatν fatuli non massiopossint esse esse tiam sint . in hoc tanto mundo Catulus alter nonposit esci

'' Primum quidem me ad Democritum vocas, cui non asi

tror potius1, refellam, propter id, quοἱ dilutige docetura politioribus physicis sngularum rerumsingulastropri

tates esse . Fac enim antiquos illis Seruilios, qui gemini fuerunt,tam similes quam dicuntur: num censes etiam efri, uisse' non cognoscebantur foris, at ilomi: non ab alienis, at asyis. '' ian non videmus hoc usu venire ut quos nunquam putassemus a nobis inter 'posse, eos consse tu me anibita, tam facili internosseremus, uti ne mini mum quidem similes esse , viderentur' Dic pugnes licet, non repugnabor quinetiam concedam, illum ipsum se pie

rem, aequo omnissermo hic est, quum ei res miles occumrant, quas non habeat denotatas, retenturum asensum,

nec xnquam xl vise assenserum,nisi quod tale ueris,qua b falsium eo non possit. Sed ad caeteras res habet artem quantam, qua vera a falsispossit distinguere ad simili-

tu ines istas Uus adhibentas est. ' tur mater geminos in

ternosiit constuetudine oculorum sic tu intemsessi asiue uerv. '7 Didone ut in prouerbis sit ovorum inter se sim, litudo ' tamen hoc accepimus, ' Deli fuisse complures satiuis rebus illis, ut gallinas alere permultas quaestui caus terent. '' hi cum ouum in texerant,quae Uζallinapeperisset, dicere fluebant. Nes id in contra nos: nam nobis satis Houa ista interascere. nihilo enim magis assentiri potes hoc illud esse, quamsi inter illa omnino nihil interser. h beo enim regulam ut talia vis *era iudic quasi asi esse

non possint. Ab hac mihi non licet transuersum, ut aiunt, i

SEARCH

MENU NAVIGATION