장음표시 사용
421쪽
sum aut inuti sit, i factum augeas odium creatur. AquοIaut in bonos riiros,aut in eos quos qui , minime Lbuerit, aut in Rempub tum excitatur si non tam acerbum dium, tamen aut inuidia, aut νάν non ὀμmilis essensis. ''stem timor incutitur aut ex is serum peraculis,aut ex communibus. Interior est illeproprius, sed hic quos communis ad eandem similitudinem estperducendus. Par ars ,na ratio est oei, laetitiae,molestiae. '' Sed hausisiciam an acerrismus longe sit omnium motus inuidia: nec minus virium μ. pus sit in ea comprimenila,quam in excitanda Inuident autem homines maxime paribus,aut inferioribus, cumse relictos sentiunt,illos autem dolent euolasse.Se etiam superioribus inuidetur sepe vehementer,stea magis, si intole
rantiasse iactant, oe aequabilitatem communid iuris , pr
santia dignitatu aut fortunae Auae transeunt. Quaesiis lammanda sisnt, maxime dicendum ess non esse virtutefurta, deinde etiam viti s ais peccatis. Tum si erunt honessor at drauiora, tamen non esse tanti ulla merita, quanta in Flentia hominu quantumas fastidium. Istilandum autem,magno illa labore, magnufericulis esse partis , nec ad
Iῖum commodum se ad aliorum esse collata sesessi quam
gloriam peperisse irideatur,tametsi ea non sit iniqua merces periculi, tamen ea non delectari,totami ab cere ais depa-mere. Omnino ca perficiendum es quoniam eris Aunt inrid maxime es hoc commune riitium σperuagatum inuidetur autem praestanti orentii fortunae j xt haec opinio m. nuatur, ita excessens opinione fortuna,cum laἶoribus c miseri vermista esse videatur. ' iam misericordia moue rurisiis qui audit adducipotest, ut ista quae de altera depi
rentur,ad 2as rei reuoce tuas aut trierit acerbas, aut tia meat.
422쪽
quum singuli casio humanarum miseeriarum grauiter accisiuntur, i dicuntur Alcluer, tum aflicta rostrata vi tus maxime luctuosa est ut illata, alteratos orationis, quaeprobitatis commentatione boni viri deIet steriem tue
ri,ienis isaepe iam dixi)nsflummissa sic haec quae FUcipia
tur ab oratore adcommutandos animos,ais, omni ratione
sectendos,intentata, ac vehemens essedebet. Sedest quae tam in his duobus generibus, quom alterum lene, alterum
vehemens esse volumus, dissicilis Assistinguen umsimilituri. Nam ex illa lenitate qua conciliamur js qui auriunt, ad hanc vim acerrimam,qua eos em excitamus, insuat oportet aliquid, m ex hae vi nonnunquam animi aliquid influendum in illi lenitati: nes, esi v a temperatior oratio, quam illa in qua asperitis contentionis, oratoris ipsius humanitate con dur: rem o autem lenitatis quatam gra uitate content:one firmatur. V In viros autem generessicendi illi in quo vis atque contentis quaeritur, oe hoc quod ad vitam in mores accommodatur: mprinci a tartasῖnt, oe exitus tamens is I radum esse , debent.' Nam nes a filogumlatim in ad illud genus orationis abeu enim totum a caussi hominesprius ipsum istud γοάproprium sui iudici' est, audire gesiderant: nec cum
in eam ratione ingressussis, celeriter discedendum est. Nuneni cui argumentum simul ars positum est, arripitur, alterumi tertiumposcitur: ita misericor iam,aut inuidiam,aut iracundiam mulats intuleris,logis commou re. rgumentum enim ratio i a confirmatriquae simulat, emissa est, aάhaerescit. Elud autem genus orationis non co gestionem iussitassis magis perturiatione requirit: quam
423쪽
consequi nisi mulia O γaria oe copiosi oratione oesmili
contentione actionis nemo potest. Quare qui aut breuiter, ausummi e dicunt,docere iudicem possunt, commouere nonposunt, in quo sunt omnia. '' iam illusspersecutim AE, omnium rerum in contrariaspartes facultatem ex sid suppeditari locis. Sessargumento res,lendum est, aut js quae comprobandi eius cauis umuntur, reprehedendu aut ilemonstrando id, quia concludere illi νelint, non esici expropositis,nec esse consequens: aut si ita non refellas,e
rendum en in tantrari partem,quodsit auigrauius,autaquegraue . Illa autem quae aut conciliationis caussa te
niter,autpermotionis vehementer aguntur,contra s com
motionibus inferenda sint, ut ossio beneuolenti miserico dia inuidia tollaturi
i Hactenus dictum est de inuentione taes: sequitur doctrina affectuum, ia quibus commouendis aut sedandis magna vis oratoris: id est,cati mi dici & eolitici hominis existit,& hoc opus est oratoris de omnibus eius operibus longe mxximum maximeque colendum: omnis enuri oratoris actio est accommodanda a umores,nutus,& voluntates eorum qui audiunt, qui cum affectum ducem p tius , quam rationem magis nuri sequantur, afficiendi magis quam docendi vi dentur: Catulus autem interloquitur ut moneat dispositionis doctrinam inueretiona argumentorum subiiciendam esse, non doctrinam affectinim qira: ad in nitio apte & decore fingitur,partim ad relaxandam eontinuationem sermonis α sciendos audiendum animos: partim ad laudandam Antonii di lacticam prudentiam prosequentis res eo loco & ordine, quo Propositae sunt. 1 Antonius smulat Obliuionis culpam,quasi doctrina dispositionis ex animo excidisset: luet εἰρωνεια decet imprimi Antonium hominem Socraticum&perna estum: istamen admonet nondum esse opportunum, ut de dispositione dicatur, quia de tribus inuentionis partibus duae adhuc explicandae rellant,motus &iocus viti sum autem est in docendo non continenter,& deinceps ea tractare, que in gen rati partitione proposueris. 3 Asiueius quid sit non definitur, neque genera Orationis,in quibus affectus regnat, proponuntur: sed sublatis duobus maximis luminibus, definitione &diuillone, quaedam ab Antonio de mouendis animis auditorum praescribuntur. Duo sunt ait Cicero quae bene tractata ab oratore admirabilem eloquentiam laciunt, quorum alterum est quod Graeci ου ae voean ad naturam,& ad mores,& ad omnem naturae consiletudinem accommodatum: alterum, quod iidem nominant, quo perturbantur animi &concitantur, in quo uno regnat oratio: illud superius come, iucundum, ab ben uolentiam conciliandam paratum:hoc vehemens, incensum, i ncitatu, quo causa qer piuntur: quod cum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest. de utroque senere deinceps Praecipit Antonius: ac Primum indicat locos lenium affectuum,
424쪽
quibus conciliatur auditoris beneuolentia,& eos quidem locos indicat ex tribus partibus eloquentiae,inuentione in blandis & amabilibus sententus usurpandis, elocul. one in stylo placido,dc actione in lenitate vocis & gestus: unde constat mouendorum affectuum non esse unicam artem, sed id ipsum variis artibus emci:&Antonium cum inuentionem assectu uin pollicetur, huic elocutioncm &acti nem iniiceren eo veritate rerum deduci,quo consilii rat: e deduci non potuit, ut existunaret facultatem allectuum mouendorum non esse proprie referendarii ad locos rhetoricae inuentionis,sed opus elle inultarum artium. Reus den-n itur ex etymologia nominis, ut is sit, cuius de re, id est, caussa disceptatur: consuetudo tamen obtinuit, ut reus tantum vocetur is qui arguitur, non qui arSuitis Antonius docuit lenes ad conciliandam beneuolentiam affectus lenitate sententiarum, elocutionis S actionis tractari : deinceps agit de Fautoribus asi ctibus,quorum quidem naturam non explicat subtiliter S acute, sicut Aristot les lib. 2.ad Theodect. hoc enim interest inter Aristotelem & Ciceronem, quod ille affectuum vim & Oviginem, di proprietatem , meastectuum usum magis docere voluit, & in his dialosis sype in e rasti & Antonij persona profitetur, se non in rerum doctorem, quam sui usus admonitorem est e. Genera igitur Craui rum aisectuum enumeratione quadam colligit, odium, amorem, inuidiam,b neuolentiam, metum, contemptum eiectionem,laetitiam, moerorem, miserico diam,seueritatem: deinde subiicit primum praeceptum suae experientiae ει obseruationis,ut primo loco videamus qualis si auditor, quem volumus veheminius commouere: quia aut sua sponte incitatus est ad id quod volumus,aut incitatus non inulli castutus auget ritus, hic etiam excitandus est. 6 Fabius hunc P tam non ignobilem tragicum appellat, quem alii Ennium , alii Pacuuium arbis trantur: sed quis tu is fuit ille, ex Euripide transtulit hoc elogium Orat. n. voenuia ait Hecuba, za
cur mortales in abis quidem discipi pis
Labonumus omnibus t decet, inquirimus Suadelam autem reginam hominilmssolam
Flinquam aliud quicquam usi ad em distinim
Mercedem dantes ad discendum, ut ali ando licea Fersuadere, quae quid velit, oe consequis mutet Antonius modestiae gratia reiicita se in Crasum laudem huius facultatis: eamque Crassi ipsus exemplo declarat, qui in maioribus caussis agendis, S etione & elocutione & inuentione ad mouendos assectus potentissimus erat. 8 Fabius cap.2sib. H,Cum tres ait contracti pollice premuntur,tum digitus ille,quo usum optime e rassum Cicero dici explicari solet: is in exprobrando de indicando, unde ei nomen est,ualet. 9 Subiungit exemplo prieceptum Een resede mouendis affectibus, ut orator ipse imprimis moveatur. Fabius libm Su mina inquit circa mouendos assectus in hoc posta est,ut moueantur ipsi. H ω u. in arte Poctica,
425쪽
Dim: in ini tibi, tum tua me infortunia uiant:
quod praeceptum illustratur ex dissimilibus: Si sctus dolor ab oratore esset luscipi dus,maior ara requireretur: Sed non illud: Neque hoc igitur. assumptio declaratur exemplo Antonii soliti induere illium affectum,quem vult in animis iudicum imprimere,& argumento a dissimilibus,
Ut nulla materies inflammatur,nas innem admoueas: Sic auditor non miserar, nisi ad inflammandum orator ardens & i flammatus accesserit.
io Antonius occupat hane obiectionem: dissicile est in alienis cauilis & catabus tam valde S tam varie commouem : quam diluit ex quatitor caussis, quibus orator adducitur classectum verum & naturalem induat, quae si in t existimatio ingenii, de qua Crassus lib. I. & Cicero in Diuinatione contra Caecilium, fides, oscium, diligentia. Cicero pro Cluentio,Semper e uidem est,magno cum in tu incipio dicere' quotiescunque dic toties mihi videor in iudicium venire non
ingeni j lollini,sed etiam virtutis atq; officii, ne aut id prosteri videar, quod non possim implere, quod est impudentiae: aut id non efficere,quod possin,quod est
aut perfidiae , aut negligentiae. H Comparatio est minorum cum maioribus: histrici tantopere fictis in rebus cominouetur, ergo in caussis veris orator multo mastis commoveri debet: prior pars comparationis declaratur exemplo ex re goedia Pacuvii sumpto:& citantur quatuor versus trochaicisseti amem, catalectici,crebris onusti spondaeis, quibus Telamon rex Salaminis insulae Teucrum talium obiurgat sine Aiace fratre a bello Troiano reuersum .Fabius lib.6.Vidi inquit) ero saepe histri oues atq; comoedos, Him ex aliquo grauiore actu per Onam depotu: slenr, flente; adhuc egredi: suod si in alienis scriptis sola pronunt alio ita salsis accedita sectibus,qti ut nos faciemus, qui illa cogitare debemus,ut in ueri peries:tant um vice possimus 3 re Ex antecedente quasi minore maius uiddam concluditur istrio in agendo commouetur, quanili magis in scribeno poeta' hoc postremum comprobatur resimonio Democrit: ta Platonis ais mantium poetas diu. no quoda spiritu asilari: hoc enim legi: ur apud Platcnem Iib.3.& . de I egib.&in Apologia Socratis.& imprimis in Ione,vstile hcc transcii
tos,qui alios diuino spiritu corripiunt, series adaptatur: omnes enim epici po in boni non artesed diuino amatu capti omnia ista praeclara poemata dicunt: &melici boni similiter, quemadmodum Corymbantes non sana mente saltant sciripudian tora melici poetae non sana mente ho Praeclaros cantus & insisti s e fix
426쪽
crum clim incidunt in harmoniam & inritimum, bacchantur spar tu correrupti veluti Bacchae mulieres mel&lac hauriunt ex illi utam, non autem cum lanae mentus sunt:& nesi eorum antinus id escit, quod ipsi dicandidi eunt enim n bis poetae se ex tantibus me illiu s,Nex mutarii in viridariis,collibu que decem Pentes carmina nobis ais re,quemadmodum apes:N Ieii , apum more volitare: & vera 'lu:dem dicunt: est enim poeta res let: ,,& . . lati tria& sic neq; prius
Poteli carme facere quam deo plenus sit, N extra se positus, di i mente alienatur. Iῖ Principalis reddiriopriirie comparatiori s sequitur,oc illui iratur lacto Antoni j in M. Aquilii caussa: quod quidem exemi' si vice cul usdam generalis prae-lepti trad tur,ut quod Antonius nomi irati in ait se in mulsa M. Aquilii tectiste, idiplia in seneratam iudicemus oratori si libus in cau: sis esse faciendum: induit igitur Antonis τανασίαν. id cst visionem: Sc miserabile:n casum M. viij priussbi ipsi repraesentaui quin iudicibus repraesentare conatus fueriti has φαντα.
σίαι qui bene conceperit, is erit sit ait Fabius in affectibus potentissimus. hune
quidam dicunt qui sibi res, voces, astus iecundum verum Optime finxit. I rerum item cxemplum Antonii vim quandam peneralis doctrinae liabet, ut liae .li: camus quom bdo oporteat in periculosa dimicitiq; caussa maximam inuidiam reo constatam sens,in &paulat indicendo restinguere: Amtonius igitur expon 'luminam desensianis sitae pro QNorbano, quemadmodum se iii sinuauerit in ipsam causam ab honesta olficii sui excusitione, quemadmodum da putauerit deseditionibus civ ratis quemadmodum per disressi
nem deplorauer i interitum exercitus Romani,& Coei' onem in odium iudi- eum adduxeriti quemadmodum in peroratione C. Norbanum iudicibus concitaliarit,&ad eos flectendos preces &lach mas adhibucrin 'irae defensionis commemoratio ut ipse admonet, re artis loco reponenda est, ut intelli ramus quid infimili caussa sequi nos oporteat. is Duputario Antonii breuiter ita concludier Si quando populus Romanus iure concitatus suit, imprimis . ullam
caussam sed itionis aduersu, Coeytonem habuit: sed populus nonianus 1 epis sine iustissi ina de causia concitatus sui di Itaque multo iust:ore de caussa in Coepionem su i concitatus. Assumptio primo loco declaratur multis exemplis seditionum ciuilium, quae Re: pub.riales &salutares fuerunt,ut cum Reges exacti, in Tr: buni pleb.crea elim potestas a magistratibus ad populum prouocandi, populo data est: deinde proposito amplificatur inuidioseo factis Coepionis ad creandum illi odium iudicum. 16 Sulpitius magna cum admiratione laudat prudentiam Antonii in defendendo Norbano, & totum eins artificium per finetulas partes mulsaeo orationis inii: cat: quae demonstratio instar generalis doctrinae habetur: imitatus est Antonius Dentosthenem in illa oratione pro Ctesiphote lonse optima: nam
exorsus in summissius, deinde ut ille de legibus, sic hic de s editionibus pressus disputauit: pdst sensi ni occulte serpens, ut vidit pacatiores iudices, in reliquo
genere Gmiserationis versatus est multo liberius. i Quale esset ii Σκον χώ-Mnκον serius orationis, Antonius partim praeceptas, partam exemplis exposuit: deinceps pollicetur artem quandam obserua tonum suarum demouendis aut placandis asserebus: quae tamen neque dialectica, neque rhetori ea est, sed moralis r quia ex ethicis praeceptis virtutum & vitiorum deducitur. 38 Duae sunt cautiones de non mouendis affectibus,vel tam caussae paruitas non requirit, ut cuna agitur de stillicidiis, de finibus regundis: vel eum ita obstinatusca auditor, ut a sententia nullo possit assectu dimouer , ut si velles Catoni studere. H Rem 'ublicam Caesari proderet. 39 Praecepta conciliandi amoris sumuntur ex duabum principibus cauilis amicitiae, quae sunt v reus &xtilitas: fere enim homnem diligimus,aut quia bonus est,aut quia de nobis bene nieritu aut m riturus: sic Cic. in oratione de Irouincus consularibita conciliat amore Seirat va
427쪽
Caesari,m eius benemeritis in patriam, & rebus in Gallia bene & selieiter sinit.
xo Praecepta creandi vel augendi in aduersarium odij duo item fiant duobus superioribus contraria,v cium & damnum: sere enim odimus improbos, vel eos qui nobis, aut aliis,aut Reipub.perniciosi S infesti sunt: ex quo genere sunt Ciceronis orationes in Catu in Clodi una, Pisonem,Gabiniurnon domum. Praecepta autem amoris valebunt ad restinguendam iracundiam,quando commend bimus iudicibus iratis hominem bonum, vel ipsis aut Reipub.utilem : Sc praec pia creandi odii valebunt ad inflammandam iracundiam, clim inuehemur in hominem malum&perniciosum,cum Reipub.tum iis,qui audi sit. M Duo sunt praecepta de incutiendo metu,unum ex propresis eorum qui audiunt,periculis iterum ex communibus: ut pro lege Manil ia, Sic etiam spes iniicitur ex aduenientibus bonis, ut in eadem oratione deliberatio de Pompeio mittendo ad bellum Mithrydaticum: &laetitia ex Draesentibus commodis, vel priuatis, vel publicis ut gratulatio ad caesarem deremtuto Marcello: dc molestia ex praesentibus malis vel propriis, vel communibus,ri oratio aliqua su nebris. 22 Inuidia, in aegritudo ex alterius felicitate concepta :& motus animi lony Omnium acerrimus, scut ait Horatius,
Maius tormentum. Et quemadmodum inuidemus vel paribus,vel in serioribus, vel superioribus, ita orationem ad excitandam vel sedandam inuidiam in pares, aut superiores, aut inseriores instruimus. duo praecepta inflammandae inuidiae sumuntur ex du bus cauilis, propter quas alteri quis inuidet, quae sunt dignitas rirtutis & excetalentia fortunae, si commemoremus aut honorem, aut opes non esse virtute pamias,aut eum qui sibi cas honeste peperitarroganter & superbe,& fastidiose se gerere, partisque rebus intemperanter abuti. sic Cicero in Philippicis disputat, M.Antonium non esse serendum, quia maiorem dominatum ali ectet, quam ii bera ei uitas seire possit, eoque adducit animos ciuiuin, ut M.Antonio tanquam superbo tyranno inuideant: loci vel δ restinguendae inuidiae praecipui sunt duo: unus cum significamus praestantiam dignitatis aut fortunae,non ad nostram, sed ad publicam utilitatem conferri : sc Cicero signisi cat se eloquentiam expetiisse
ad Reipub.dignitatem&salutem ciuium: alteresim nos modeste extenuamus: ius generis exempla sunt in principiis orationum Ciceronis. MiDuo sunt precepta commiserationis: unum,c im deploramus eiusmodi casum, qualis acciderit,uel accidere possit iudicibus: alterum,cum lugemus amictam hominis virtutem: ut Cicero ne i in oratione pro Rabirio Posiliunio. Utrumque or tionis genu, simύομ- παθητ7 μ nonnunqiram in eadem oratione miscetur.
is Ingressias ad affectum tardus & lentus esse debet, ut sensim &paulatim ratio irrepat in sensum iudicis: sic Demosthenes in oratione pro Ctesiphonte loquitur sum in istius in principio,deinde de legibus disputat pressius: post sensim
incedens, iudices ut vidit ardentes, in reliquis exultat audacius. 25 Vt longo tractu veniendum est ad patheticon orationis penus, ita in eo diutius comm .randum est, Rassectus elocutionis&actionis , tribus est excitandus in his, qui audiunt: quod praeceptum Antonius declarat dissimili ratione docendi S mouendi: argumentum enim rem & caussam statim docet, oratio vehemens non statim iudicem commouet, sed variam de copiosam elocutione & contentionem dictionis requirit. 27 Antonius breuiter praecipit de duplici refutatione, una fidei, altera motus: & prioris quidem generis triplicem modum tradit: via unucam antecedens argumentum refellitur: ut cum Caelius arguitur venescii, luda Lieinium adolescerem quendi subornauerit adporrigendum Clodiae venenum in balne: s: Cicero huic argumento,ut salso resistit: alterurn,cum negatur ex an
recedentibus e fici consequens: AE in sillogisino sallaci ci raptioso,qualem refellit Co
428쪽
tit Cotta lib.3.de Natideor.eo tra Stoicos:rere.um,clim affertur aliquid,aut Π uius,aut aeque fraue: ut Cicero non negat Ligarium fuisse in armis contra Crisarem, sed aeque praue obiicit accusatori Tuberoni, qui arma quoque in Caes rem suinpssiet. Affectus auruin,id est ocus patheticus refutatur uno modo,nempe ut affectus iam in animis audientium imprelsus allectu contrario toIlatur, ut odium beneuolenti i,inuidia miseratione: cotraria enim contrariorum sunt remedia : itaque Cicero Caelam iram in Lisarium beneuolentiae locis mit:gauit,
& beneuolentiam populi Romani in Rullum locis inuidis &odii depulit.
' Suavis autem ess vehementer saepe utilis iocus, acetiae: quae etiamsi alia omnia , tradi artesssent, naturae si ni propria certe, nes vilam artem desiderant: in quibus tu longe ali s mea sententia excellis: quo magis mihi
etiam testis esse potes, aut nutam esse arte alis: aut si qua est,eam nos lupotissmum docebis. Ego xero insuit O , omni de re facetim puto posse ab homine , non inurbano, tuam de ipsi aceti' dis utari stas cum iustam seraecos inscriptos libras esse vidissem de ridiculis, nonu am in spem veneram posse me aliquid ex istis discere. Inueni autem ridicula oesa a multa Vraecorum. Nams, Siculi in regenere, nodihoe Byzantiν, praeter caeteros . Attici eo
cessunt se qui eius rei rationem quandam conati sunt, a temas tradere sic insulsiextiterunt, τt nihil aliud eorum, nisi ipsa insulsitas rideatur. Quare mihi nun videtur motari doctrina ista res posse tradi. ' Etenim cum duo genera
sntfacetiarum, alterum aequabiliter in omnisermon usum,alterum peracutum breue ista a veteribus verior,
cauigatio. haec altera,dicacitas nominata est. Leve nomen
habet utras res: quippe leue enim est totum hoc, risum mo uere . Uerumtamen, *t dicis nton multum in causis
persve lepore oe faceti sprofici vidi. Sed quum in ingens
reperpetuaesie liuitatis ars non desideretur natura enim fugit homines, creat imitatores oe narratores facetos, vultu adiuuante A. Ioce, oe in ipso generesermonis tum ci
429쪽
vera in hoc altero Acacitatu qui habet ars loci, quum ante illudfiscetum dictum emissem haerere debeat,quam cogit ripotuisse νideatur' ' Quia enim hic metu rater ab arte adiuuaripotuit, quum a Philippo interrogatus quid latra ret ure e videre restondit' ' suid in oratione ora fis
elapuIGentumuiros contra Scaevolam,velcontra accusororem Frutum, cum pro n. Planco diceret' 'Nam id MI tu mihi tribuis, Antoni, rasse est omnium sententia em- cedendum Non enim fere quisqua reperieturpraeter hunc in utrosduere leporis excellens, illo quo linperpetuitate sermonis, hoc quoIiis celeritate ars dicto est. in hac perpetua contra Scaevolam coriana defensio, tota redundauit hilaritate quadam oe ioco dicta ista breuia non habuit. Farchbat enim aduersiri ignitati, in quo ipso struabat
suam: quod est hominibu acetis oe dicacibus disicissimo,
hasere hominum rationem temporum, oe ea qVae occurrant,cumsal si e dicipossint, tenere. Itas nonnulti ridiculi homines hoc ipsum non insevise interpretantur. 2 cere enim aiunt Ennium lammam a sapiente facilius ore mardente opprim quam bona dicta teneat. Haescilicet bona dicta, quaeselyasint. Nam ea, dicta Vpessantur proprio iam nomine. Se Pt in Scaevolam continuit ea orat .s, ait illo altero genere is quo nulli aculei contumeliarum inerant,
caussam illam disi utanonems elusit: sic in Frutum, quem
oderat,ω quem dignum contumelia iudicabat, viro generepugnauit. Quam multa de balneis, quas nuper illi rendiderat quam multa de patrimonio dixit' . Vis ista breuia, quum ille diceretsi ne causi sudare. Inime mirum, quis: me δε enim exivi de balneis.Innumerabilia huiu ce mo i fuerunt se non minus illa iucundaterpetua: ' cum enim
430쪽
ε N DE ORA' , , s V. enim Brutus duos lectores excitasset, oe alteri de colonia
Narbone si cir F orationem legendam Iedisset, alteri Me lege Seruilia, cum conIaria intern de Repub capita contu sit, noster hic facetifime trespatris Prusti de iure ciuili
Ibelus tribus legendos dedit. d bb. . Horte euenit, ut in Frauernati essemus. Trute, teliscaturpatefetibi Privemnatem fundum reliquise. Deinde ex lib. 2, in Albano eramus ego γ ν bus. Sapiens viidelicet homo cumprimis nostrae ciuitatis, norat hunc gurgitem metuebat ne cum is nihil haberet, nihil esse ei relictum putaretur. Tum ex lib.3. in quosnemscribendi Iecit tot enim, ut audiui Scaevolam dicere siunt veri Bruti libri. in Tiburti forte assed in ego ibus. Objunt i fundi,Mure,quos tibipatet tubucis commentari s consignatos reliquit' Quod nisi puberemte,inquit,iam habere quartum librum compositisset, oesteriam in balneis Acutum cum flis, scriptum reliquisset.' Quis est igitur qui non teatur hoc lepore, ais js aceti snon minus refutatu esse Brutum, quam illis tragoe2.1s quas egit idem cum cou in eadem causa, cum funere oreretur anus Iunia' μο d, immortales, quaesiuit illa, quanta xis,
quum inexpectata,quam repentinia cum coniectis oculis, gestu omni imminenti, Ammagrauitate'celeritate veraborum, Brute, quid des ' quid issam anum patri nun tiare xu tuos quid ilia omnibus, quorum imagines Aci viades' quid maioribus tuis' quid L. Bruto,qui huncpopulum dominatu regio liberauit quia tescere' cui rei,cui gloriae, cui virtuti dere' patrimonione augendo ' cati non Enobilitatis sed fac esse nihilsuperest: libidines totum dissia