장음표시 사용
391쪽
A V D: TAIA E R P LIV. reo dicentur, omnia necesseris a tempore ais homine ass
communes rerum O gener usummas reuoluentur.
que haec forsitan homini non omnia quae si ni in natura r irum, celeriteranimo comprehedenti, ermulta videantur, quae veniunt in iudicium tum, cum defacto quaeratur sed tamen criminum est multiiugo,non issensionum aut locorum, infinita . V Quae vero cum de facto non ambigitur quaeruntur quasi ut ea ex reis numeres, innumer
bilia 12nt,m obscura sim re δε valde m magica, O i myria Nam si mancimi ea semin una Mancino ponimu . quotiescuns is quem Faterpatratus dedideris,siu nosse reisceptus non erit, toties caussa noua nascetur. An illa controuersia causam facit, videaturne ei que Paterpatratus δε- άiderit tu nonsit receptus,postliminium esse: nihil ad amrem dicenae , nec ad argumenta Eefenfisionis, Mancini nomen pertinet: '' ac si quid assert praeterea hominis aut diagnitu aut indignitas,extra quaestionem in ea tamen iana oratio ad uniuersigeneris di tutationem restratur ne cesse est. '- Baec ego non eo consibo diluto visi meserue duos redarguam quanquam reprehendendi 2nt qui ingenere deflendo sin caussis destritant in per sinis in temporibus positas esse. Nam etsi incurrui tempora O fersonae, . tamen intelli Mum est,non ex ,sseia genere quaestionis pendere caussas. Sed nihil ad me GAZιm enim nobucera men cum istis esse debet: tantu satis in integeti, ne hoc quia . dem eos consecutos, qYodia tanto otis etra ne hac forensi
exercitatione efficere potuerunt,ut genera rerum i cerne
392쪽
IN IL DE ORAT, A sbollertimefenda est multitudo causarum: Hr enim im finita . Si in perfnupomtur,quot homines, tot caussae:sinia generum uniuersasquaestiones reseruntur, is modica faucasiun ut omnes eas diligentes memores G bris oratores percursu animo G prope decantatas habere de beant. 'ρ Ni orte exisimatu a M.taris caussam didicisse L. brassum, oe ea re multum attulis',quamobrem Asia humo non nato tarium tamen haeredem Hopon, esse oporteret. Nihil ad copiam argumentorum,neque adcausae vim Mnaturam,nomen coponi' ac ciur,pertinuit: ingenere erat uniuerse rei negoti, non in tempore ac nominibus, o
mnis quaestio, cumstriptum ita sis: Si mihi filius ita Dia
tu Hs prius moritur, sin caetera: tum,ut mihi ille Phaeres.
Si natusfilius nonsit, ideaturne is qui is mortuo insitutis haeressit saeres esse , Perpetui iuris G τniuersigeneris quaestis,no hominum nomina,sed rationem dicendi, Gramgumentorumsontes desiderat. ' In quo etiam ili nos iurisico ubi impediunt, a distendos deterrent. Video enim in Catonis oe Bruti libris nominatim fere resimi quid alicui
Liure,viro aut mulieri reston erint, crea utpucaremus, in hominibus,non in re consitationis auidubitationis caus
sam aliquam fuisse: ut quod homines esent innumerabilesilebilitati a iure cogascendo, voluntatem disiendisimul cum Jeperdisendi abjceremus. Sed haec Cras in aliquando
nobis expediet, C exponet descriptu generatim. '' Euenim, nefrtensia , heri nobis ille hoc fatuis pollicitin, si ius ciuile, quod nunc discum Gin diffatum est, in certa genera coacturum, V a artesiacise re acturum. Et ' quia
dem, inquit fatulus, haudquaquam idest difficile Graso, qui oe quod Asici latuit de iure , didicit: γ quo is qui
393쪽
tute desicribere, vel ornate illustrare possit. Ergo is , inquit Antonius,tum a brasse discemus, cum se is turbae, O asubsest,s in otium t cogitat )sbtudinems contulerit. lam id quid saepe,inquit Catulus,ex eo audiui,quum
dicere bi certum esse a iudici s causit, scedere sed ut L soleo dicere,non licebit. Nes enim ipse auxilium Fuum saepe a vim bonis fustra implorariflatietur, neque Uaequo
animose, et riuitas: quaesivoce L. rasii carebit,ornamen re quodam sese stoliatam putabit. Nam hercle,inquit mronius, thaec vere a Catulo A sunt, tibi mecum in regem in pistrino crassi viuedum, '' ω istam scitantem oe dormitantem sapientiam, Scaevolarum γ caeterorum beatorum otio cocedamus. Arrisiit hic crassim leuiter '' Per texe moR ,inquit, toni, quoIexoses es: me tamen ista
scitans spientia,simulatqueadeam confugero,in libertatem vindicabit. Huius '' quidem lociquem mossisium exorsus,hic est 'is,inquit ntonius,quoniam intelligitur non in hominum innumerabilibu per senu, nes in in ita temporum varietate, sid in generum caussu ars naturis omniasta epe quae in dubium Vocarentur .genera autem esse de nita non soli/m numero Metiamfaucitate utram ma reriem orationis, quae cui que esset generis, nudisi qui essent dicendi, omnibus Iocu descriptam, instructam, o natamque comprehen erent, rebus ilico G sintenti'. Ea vi μα- erba parient, quae semper satis ornata , mihi
i Crassiis indicatassensum suum, non tam aperte annuendo , quis Miro nium cohortando ad aggrediendam priorem Partem muneris in proxima distri bivione Proposti, re exponat Antonius, quid orator dicturus sit: quibus ruerbia
394쪽
tres partem prudent ae signi sua itur, inuetitio, dis ostio, re memoria: atque hic Cicero scutante secit in persi a Crassi& Antonii Dideri vult non tritas 3ἰ coinmunes xlictorum artes dialogis oratoriis celebrare sed nouas pot: us & inauditas sit forensi depromere, quem ex multis masnisque caussis ipse consecutus e- rari ut initio lib. i. de seipibtestatur. 1 Par: t o inuentionis in tria genera, i dei, notus, S delectationis, iteratur, quam partitionem dicimus inelegantem αineruditam esse quia motusta delectatio communiter ex omnibus eloquentiae partibus sumuntur: nec solam imientionem requirunt, nec aliis argumentorum locis, quam fidei tractantur. Propositio est de prima inuetione fidei, in qua promittit Antonius generalem argumentorum doctri nam, damnatis speciali sinuentionibus, quas rhetore, accommodant ad. sn sula genera cauuarum: atque illam generalem topicae inuentionis docuinam comprobat Crana: ricaliterarum similitudine:quod arsumentum non solum vetiis naum est,sed eti mad rem ipsam declarandam mani me idoneum: nam traque ars tota communis est: ut is tui frammatica orthographia communes oninium dictionum scribendarum . siccialectica inuentio communes omnium argumentorum inueniet ψoriin, lepes prosessione sua complecti debet. 4 Locos appellat eri Grx rum consuetudine seneralia praecepta de argumentix, cuiumrodi sunt definitiones dc diuisiones iummae ct priniae argumentorum, quas Graeci m ις di runt, &eam difcplinam meti κω,. metaphora sumpta a rebus absconditis, quae notato & demon strato loco sae te inueni uritur, non quod haec scientia protinu nobi, a Marentum, quod de re proposita dici possit, adserat & suppeditet, scd quod descripta rationum summa senera doceat, quae nobis inueni endoe su n a que idcirco naec ars non tam puer: prodest rudibus & ignaris,quam adultis ii minibus, qui magnam rerum scientiam&vsurti tenenex hac arte pueri primum discunt quae sint argumentorum genera, Nesim aliquod argumentum Occurrit
in bonis auctoribus legendis, intelli xunt quale sit, & ad quod genus resem d
beat: deinde ab hac parte monentur , t ad explicandam rem quampiam quaerat, di inueniant argumenta ex omnibus locis:argu mentorum autem copia&faculti te non donantur, sed eam ex altis artibus de disriplinis sumunt. vis de virtute Merendum sit. philol. hia moralis tibi supped: tabit rationes & probationes, topicaverd disciplina te docebit, cuius generi; quaeque ratio sit, quam vim ad docendum habeat. Docti x itaque S expertis hominibus tanto utilior erit haec topica: maenumquam pueris, quanto utilius est mentem,&c. usu&magnar rum varietate resertam habere,qui in leges artis nudas,&vsu vacuas raritum pere pere. F Alludit per allegoracam sin litudinem ad agros,qui ut sertilitatis ausendae gratia non sbium semel, sed sypius arantur: sic homini, in entum ad p Liendam rerum prudentiam, & plani, varia S multiplici exercitatione excolendum est. 6 Digreditur Antonius in quaestionem, & inculcat rursus prae ceptum de percipiendo genere qu.estionis ta statu cauilae,qud referuntur om-n .a: nihil tamen admodum interest ad inuentionis usum lcire,quo genere quaestio conti neatur: quia una est generalis omnium quaestionum inuentio rahet res autem genera qu vilionis idcirco di stingunt, quod non unam & communem doctri iram inuentionis elle arbitrantur,sed imperite sngulis quaestionabus suos locos attribi iunt incaustis c uilibus. Confictionum formula sere talis est,ut primast actor, intentio, secunda depulsio a reo facta, depulsionisque protinus addita ratio, quam Graeci Mn. vocant: tum ad labefactandana rationem ab actore oppositam argumentum, quod Graece su ερο , Latinὸ eontino & firm mentum appellatur. IEx rarronis autem & firmamenti conflictione exoritur
ινοπινομ iudicatio & disceptati inin qua quid deueniat in iudicium,&de quoi sceptetur,' i r solet. I cse c iceronem in Partitionibus. 7 Alterum caput di Pellionu .st, ubi rurehcndit Anton us rhetoras, non quod vivo5e 'Me
395쪽
Ilionem partiantur in duo genera, unum infinitum, alterum finitum: sed quM non doceant in scholis 3 libris Iu s quaestionem finitam, detractis circunstantiis
ad infinitam esse reuocandam, ut res ipsa generatam quaeratur & da ceptetur, ex cuius consideratione Sc d .sputatione dependet omne iudicium finitae quaesti ni ouod quidem iudex in omnibus i lium disceptationibus facit, nec prius biproximo exem to vias iudicat ab Opimio seditiosum ciueni Gracchum , lices indemnatum, sibi iure caesum videri,quam iudicauerit omne seditiosum ciuem Reipublicae caussa licet indemnatum, ex senatusconsulto consule iure interfici: quod cum generatim probatur,quaestio est infinita una vero approbatum & ii dicatu in es , migrat in propositionem 'llopis in i, ex cuius abundanti lumine fianita quaestio probatur,&concluditur hoc niodo, Omnis seditiosiis ciuis Reipub. gratia icet indemnatus, senatusconsulto,iure caeditur a c onsule: C.Gracchus suit seditiosus ei uis: Iure igitur C.Gracchus Rei pubi gratia, licet indemnatus, ex senatuia consulto caeditura Consule. Atq; etiam orator cum apud se de cati δε iudicat, utitur ista reuocatione, sed cui in foro caussam agit&disputa non semperabit in communes locos, sed naulta argumentis specialibus ex persona Aut tempore sui loco,aut alia huiusmodi ci cu istantia natis, propositam quaestionem tractat. 8 Antonius approbat reuocationem quaestionis finitae ad infinitam, exemplis per singula quaest: onum c uilium genera an sit,quale sit,& quid sit: in quibus exemplis resipian. simpliciter es nude dicitur. nam & Opimii & Decii causi e , & facta, de reliqua argumenta quaeri possunt.N quaestiones finitae specialibus argumentis ine ulla generali disputatione nonnunquam tractantum nec consequens es s. ad probandam specialem quaestionem zeneralis orati adhibeatur,idcircb speciales quaestionis snitae e rcunstantias, nihil ad artis usum pertinere. 9 Exemplum est de statueoniecturali in caussa P.Decii, qui praeuaricatiqnis postulatus est , quod accepta pecunia pLeuaricatus eis et in accusatione Opimii: quo in xenere communes quidem loci ad illustrandum & probandum valent, ut si reus sit sumptuosus, de luxuria: si auarus,ile auaritia: s seditiosus, de seditione: communiter & in genere dicamus: sed tamen sine his etiam quaestio tacti demonstrari & probari potest ex caussis. actis, circunstantiisque peritinae. Io Exempla de quaestionibus f eti possunt esse, sed ars ipsa certis & fittitis praeceptis comprehensa est, ut constat ex rhetoricis libri Am sicitet is & Ciceronis. ii Exemplum est de statu nomi ni, et des nitionis ad thes inreuocando,quae quidem reuocatio ad faciendum iudicium, & ad tollendam controuerissam propriam, magnum habet momentum: sed tamen intelligendum est argumenta etiam ex singulis circunt tantiis emi,sicut modo dicebamus de statu coniecturae & facti: & Cicero in aliis rhetoricis litabris ostendit: quinetiam quaestiones in finitae specialibus argumentis interdum dimittantur. Itaque licet iudicium litis maxime pendeat ex uniuersi generis initione S disceptatione,litis tamen ipsius tractatio& explicatio cauitis,eflectis, circunilamiis, dissentaneas,similibus lissimilibus,notatione,coniugatis, di i ne des nitione,& testimoni is indiget: iisque modo generati ira, modo speciatim, prout res ipsa postulat, explicatis, ut indicant orationes Demosthenis de Cicer nis. ia Digressiones quae sunt extra caussam de hominum laude aut vitupera
tione utuntur interdum communibus locis: sic eni in Cicero ad laudantinns chiam tractauit communem interdum poetarum, 'di in Pilonem commum loco
inis est, quod omnes improbi sint mente capti, ut demonstraret Pi lonem & G binium hiriosos esse,& demente & vesanos,sed tamen non est semper necess iaria ista reuocatio, nec a Cicerone facta semper sui quoti es in hominum dignitatem aut indignitatem digrelsus est. 13 Prolepsis est ad declinandam suspici nem affectatae contentionis, &tamen continuatur rhetorum repreliensio qui caussas
396쪽
caul Acmis circunstantiis definiunt: sed argiri rentum refutationis zerbuee nam hilam uis ex disputatione Getiesuli sipecialis quaestio diiudicetur , potes it men citra Senexis disputationem probari ante dictum est inquod reprelie: Ρd:t Antonius, tam multas artes quaestion si tractandarum recte & vere, meo qu
dem iudicio, reprehendit, quemadmodum alias docuimus plane C tactu e: quo vero damnat partitionem quaestionum, quia hypothesis ad thesim reseratur, in hoc falli & decipi videtur non enim impedit ista relatio, luli minus duo genera quaestiolus d seri e S re distinetui &seppirari postitit. 14 Hoc assiumentum contradictionis nihil estis admodum arguit: si enim caullarum infinita multitudo,quid tum8sinvulis enim rebus,quae Lant infinitae numero, certus & snitus generum numerus datur,quia omnes sorenses coiitrouersiae re in singularum tribus concluduntur generibu an si,quid sit, & quale sit: atque etiam hic labitur Antonius: aliud enim est loqui de generibus quaestionum, aliud de rebus h: Aquae qumantur:&quamuis speciales quaestiones interdum ad generales res rantur,non sequi inrtamen non essed io genera quaestionis, unum finitum,&alterum infinitum, item que duobus istis peneribus certas di paucis esse species rubiectas : haec enim reuocatio rationes duorum generum minime confundit, aut impedit. Is Approbat reuocatio: rem finitae quaestionis ad ins nitam exemplo Crassi i n caussa Curiana, ubi ex testamento patrisfamil iis de 're thaeredit iis generatim disputatum fuit. i 6 Antonius diei e) itur a rhetoribus ad sim leni reprehensione iurisperitorum mam ut illi de sngulis, non de uniuersis caus sis,& rerum generibus praecipiunt, sic hi nominatim Sspeciatim de iure cauent, eum potius generales iuris & actionum leges & formissio praescribere debeant: h. aec tamen cui lituit ius illat o p rum cum antecedentibus cohaeret, quia rheto es non scriblint Eoi i litatis de hac vel illa lite, sic t M. Cato S Brutus in suis libris' Ommatim retulerunt, quid alicui de iure viro aut mulieri respondistenta Rhetorica enun forenss sorenses controuersas non sciuatim quod infinitum esset sed seneratian describit. i Hestemum Crassi promi ilum de explicando iure ciuili repetitur: hoc enim Crassus se facturum,si vita superesset heri pollicitus suerat,vel potius Cicero in persona Crassi: constituenat enim in libris dele gibus describere vii uersam artem iuris ciuilis, & libellum quendam de iure in artem reuocando scripserat, quem citat Gellius cap.rt. lib. t. 18 Crasso non deest ait Catulus facultas explicandi iuris ciuilis, quia iurisperitus est, quia di lecticus,quia orator: hae siqiuiam tres sunt caussae princi spes ad arti sciolana &le sitimam de ornatam iuris ciuilis deliriptionem, quarum prima materiem prae- et, cunda ordinem & dispositionein rerum, tertia lunae & oriratum orationis is Sic Crailus hesterno serinone ait: Si aut mihi facere licuerit,quod iamdiu cogito ut alui, qui si iam aut me impedito occupari aut mortuo ei incerit, ut primum omne ius an genera digerat, quae perpauca sunt, deinde eorum generum quasi quaedam membra dispertiat, tum propriam cuiusque vim definitione d claret , ei sectim uris ciuilis artem habebitis magis magnam atq; uberem,quina dissicilem P obscuram. ro Iocus est in Iureconspito qui in senectute i dei tesan hexedris,oscitantes & dormitantes qui mos ea senum consultotibus suis de ire respondent: atque hic Antonius cilaitantem & dormitantem sapientiam dixit per metonymiam pro Iureconsultis oscitant bus de dormitatibus. Σi Antonius facit duplicem conclusione in t enam digressionis de iure ciuili, alteram si, perior disputationis,ubi duo capita e et untur & concluduntur: unum, ut ad iudicandi inue quἡstione finita, prius infinitam cognoscimus6 diiudicemus
alterum offenerales inuentionis locos unde manat omne argumentum, descriptos de medii latos habeamus. 2r Metaphora a textoribus,qui Primo telam ordiuntur,& onam deinde texunt & absoluunt.
' csi verum quaeritu,quod mihi quidem videatur Di
397쪽
hil enim abussas, mares sim ni intentiam γ apinis
nem meam j hoc instrumentum caussarum oe generum niuemorum in furum desierre debemine nes ut quins res de lata adnos erit um deniquescrutari locos,ex quibus agmmenta eruamus: quae quidem omnibus qui O mediocriter modo considerarint,ludio adhibito γ vsupertractata esset φὴnt sed tamen animus referendus es ad ea capit , o ad illos quossepe iam appellaui locos,ex quibus omnia ago, mnem orationem inuenta dicuntur. . eis hoc totum AEAue artis siue animaduersio siue consiuetudinis,' nosse rogiones intra quas venire Abeas,G pervestiges quoIquaeras.
Ubi eum locum Omnem cogitatione si ri fim o. Vim
rerum percallueris,nihil te iugiet: ata omne quod erit in re,occurret ais incidet. sic cum aJinueniendum iu cleendo haec tria sint,acumen,deinde ratis,quam licet θῖνα Lmus,appellemus artem,tertium diligenti non possum equidem non ingenio primas concedere,sed tame ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat. Diligentia , inquam, cum omnibus in rebus, tum in caussu defende, displurimum valet. Haectraecipue colenda in nobis, haecstem
uersarium attente audiamus,ais, *r eius non silum premtias,stia etiam Perba omnia excipiamus, vultus en fleuesticiamuι omnes,quisinsus animitterunque indicant, ilia gentia esi. II tamen di mulanterfacere nesibi illo aliqua proficere ideatur,prudentia H. Deinde ut in ,s locis,quo propona ausiponteruoluatur animus, viserenitus im et in caussam, xt sit cura γ c iratione intentus, dis gentia est. Ut his rebus adhibeat tanquam lumen aliquod
398쪽
terium quidem Galligentiam perpaululum loci reliquum in arti. rs demonserat tantum νbi quae W,ats xbi sit illud quia ludeas inuenire. Reliqua quae sunt in cura,atre
hane animi,cogitatisne,vigilantia, liuitate,labore,complectar uno verbo,quo sepe iam sumus,diligentiar P.
v irtute omnes virtutes reliquae conticentur. Τ Nam o
rations quHem copia videmin ut abundenubilosephi qui ut opinor Utu haec Catule mel in) nusta Iantpraecepta Acenai, nec idcirco minus quaecunque resproposita est,puscia fiunt,de qua copiose abundanter loquantur. Tum ' catulus, Est, inquit,ut dicu, ntoni,ut plerisphilosephi nulla tragant praecepta ilicendi , O habeant paratum tamen quid de quaque re dicant. SH Aristoteles, is quem maxime ego admiror, proposivit quosam locos, ex quibuι omnis argumentatio non mossio a philosophorum ilistulationem, sed etiam ail hanc, qua in cause utimur, inueniretur 7 aqua quidemhomine iam udum toni non aberrat ο
tis tuasiue tu similisugineta illis diuini ingen, in eadem incurru vestigia, siue etiam illa i a legisti atque didicisti:
γοά quidem mihi magis verisimile videtur.. Plus enim te verae Vraecis dedise reueus video, quam putaram. Tum ille, taerum, inquit, ex me audies batuli. Semper ego existimaui iucundiorem oe probabiliorem huic populo oratorem fore qui primum quam minimam artifc, alicuius, deinge dum Graecarum rerum significationem daret. . is, ego idem existimauipecussu esse,non hominis,suum tantas res Vraecis ciperent,proferentur, agerent,si i viae
di res obscurissimas, bene vivendi, γ copiose dicen i r tionem hominibus daturos pollicerentur, nona mouere
399쪽
3 A UMI T A L. E X E L I C. aurem Upalam aussire eos non auderes,ne minueres a Iud tuos ciues authoritatem tuam, tubauscultando tamen excipere voces eorum, o procul,qIidnarrarent,attendere.
Ita eri Catule, istorum omnium siummatam caussu O genera i agustaui. uehercule nquis Catularitimide, tanquam assaliquem librianis scopulum,sic tuum me natem adphilosophiam anta liquam haec ciuitas a 'emata nunquam e It Nam mi serta suondam Italia Uthago reorum fuit, tum quum erat in hac gente magna illa V ela: ex quo etiam quidam Numam Pompilium illum aerigem nostrumsuisse Uthagoreoru erunt, qui annis per multis ante fuit,quam jse ''iothagoras: quo etia maior xis habendus est,cum illam sepientiam constituendae ciuitatis duobusprope seculis ante cognout quam eam Vraeci natam esse senserunt. Et certe non tulit vltis haec ciuitas aut gloria clariores, aut authoritategrauiores, aut humanitate
Iolitiores,P. A ricano, Laelio, L. Duris,qui secum erudiatissimos homines ex Craeci salam semper habuerunt.' Atque ego existi Feaudiui, cum dicerent gergratum theniensis sibisecisse, O multu principibus ciuitatu, quod ιm a enatum legatos deseris maximis rebus mitis rent tres illius aetatis nobilis imos philosiophos misissent. Or neadem,m Gritolaum, oe Diogenem. Itas eos dum Romae sint, ast, oe ab ali sequenter auditos quos tu cum haberes auctores Autont,miror curphilosophiae cut '' in tu, ι' Pacuvianus, rope L um indixeris. Minime
tuquit Dentonius: acsic decreuiphilos pharipolim,vi Neostolimus apuά Ennium, paucis. nam omnino hauI placet. Sia tamen haec est meae siententia quam videbar exposuisse. Ego dii tu iam improbo, derata modosint. Opimonem forum
400쪽
russicei,oratoriaduersariam esse arbitror. imminuit enim oratoris authoritatem, orationu em. '' Sed ut ea reuocetur nile huc declinauit oratis,ex tribus ilis claris rami philolophis,quos Romam Ienisse dissi, iidesse Diu nem fuisse, qui diceret 'Τ artemst tradere bene ili fierendi,
G xera ac fusi seudicassi,quam verbo Uraeco appellaretes ' In hac arte , simon est haec ars,nullum ea praeceptum quomodo veru inueniatur, sed tantum in quomodo iudicetur. Nam G Omne , quod Aoquimur, 'νι id
aures' dicamus, aut non qD O,sisimpliciter dictum sit,
fusiliunt dialectici xt iudicentiverumnesit,an falsum ms coniuncte sit elatu in adiuncta sint aba,iudicent,rectene Miunictasint,m veros masit uniuscuiusque rationi : ajextremui '' si compunguntsuu acuminibus, ' O
multa quaerendo,reperiunt non modo ea, quae tam nossis
sint ij dissoluere Metiam quibus ante exorsa,velpotius
detexta,Erope retexantur. Hic nos igitur Stoicus se nihila uuat quoniam quema Hum inueniam quid dicam, non docet: at , idem etiam impeAt,quod-multa reperit,
quae neget τlli modo posse dissolui: '' in genu monis affert non liquidum,nos macprofuens, si exile,arigum, concisium,ac minutum: quod F qui probabit, ita probabit,
ut oratori tamen aptum esse non fateatur. Haec enim no-sra oratio multitudinis est auribus accommodo Massoblectandos animosa impessendos ad probanda, quae non aurifici flatera ,ste quadam populari trutina examina tur. Quare istam artem totam Amittamus, '' quae ih excogitandis argumentis mutata nimium est, in iudicandis nimium lo)uo. '' ciritolaum istum,quem simulcum Tige-