장음표시 사용
501쪽
uel AVD. TAL. EXPLICm mnefore, ut quot oratores,totidempene reperiantu Mnera dicendi Ex qua mea δ*utatione forsitan occur
rat illud,si pene innumerabilissimi qua Ormaefiguraei diacendi lectedd res, genere laudabiles,nonposse ea quae t
ter se discrepant, i sirempraeceptu atque una in litutione formari. Quod non est ita diligentissimeb hoc in eis qui in
situunt aliquos, atque erudiunt, videndum, quos a quem , natura maxime ferre Pilatur. Etenim Pigemus
ex eodem quasi ludosummorum iusiuo cum uegenere amrificum magistrarum exisse discipulos di imiles inter se,
attamen laudandos,quum ad cuiusque naturam institutio doctoris accommodaretur: V cuius est vel maxime insignei ud exemplum xt caeteras artes omittamus quod dicebat scrates doctor gularis,si calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis xlisolere. Alterum enim exultantem τerborum auctia, reprimebat alterum cunctan
rem, quasi*erecundantem incitabat. Neque eos similes efficit interse Utantum alteri a finxit, de altero limauit,*tia confirmaret in utroque quoa viri que natura at retur. Haec eo mihis dicendouerunt ,*tsi non omnia quae proponerentur a me,ad omnium vesirumsudium,
ad genus id quod quidue vestrum in dicendo probaret,aLhaeresserent id a me genus GPrimisentiretis,quod maxime mihi ipsi obaretur.
1 Hactenus Cicero praesarias est de morte L.Crassi , cuius primae paries sunt in tertio dialogo, & de ratione huius scriptionas: sequitur alterum exordium de apparatu dialogi, qui describitur ex circunstantiis personae, & temporis, & loci Nam diligens Crassi meditatio singitur, qu a dicturus est de eloquentia, S tempus pomeridianum quaeritur inclinato lain Sole, & fracto aliqua ex parie aestu diei, & loeus eligitur opacus & frigidus in media ivlua. 2 Crassus qui sumnius est eius pudor) addicendum non tam sponte sua, quam impuliu aliorum accedit, itaque partitionem muneris ab Antonio manEsactam reprehendit, sed leuissimis argumentis: licet enim oratio constet eX rebus & verbis, non tamen sequitur, nam & eandem artem esse rerum & veborum: hoc araumento Graeci
502쪽
decepti confusonem artium in eloquentia genuerunt, & eloventiae totam dialecticam vim inueniendi, disponendi, recordandi subiectam esse voluerunt: nec animaduerterunt aliam esse doctrinam ingenii & rationis , per quam res ad diu
cendum inuenirentur&disponerentur, aliam elocutionis & actionis, perquam oratio ornaretur,& apte pronuntiaretur, atque illam dialecticain, hanc rhetoricam esse. Antonius igitur, id est, Cicero bonitate naturae & ingenii serius quodammodo in hanc artium distinctionem inciderat, easque libris & praeceptis separauerat, ut dialecticam iecundo, rhetoricam tertio libro traderet: sed tamen nescio quomodo auilaoritate magistrorum perluasus, ex his duabus artibus Gnam secit, eam que rhetoricam & Oratoriam vocavit. 3 Alterum arguine tum ducitur a testimonio veterum philosophorum , qui omnia unum elle dicebant , ut Parmenides apud Platonem, quem Aristoteles in Physicis resellit: neque tamen consequens est, si Parmenides dixerit omnia esse unum, ut una &eadem sit rerum & verborum doctrina. Parmenides philosephabatur de naturae operibus,ex quibus lumina consensione inter se deuinctis de coagmentatis mun dus ellicitur, non de artificio & compositione orationis. Τertium est ab a thoritate Platonis, qui in Epinomide de artibus ita scribit: δεσμος si πεφυκος
παντωμ τοτυμ εις et φανή ira δανουμενοις. id est,unum horum omnium naturale vinculum videbitur his, qui animaduerterint . quae Platonis authoritas
nihil ad rem propositam facit: nunc enim quaerimns de praeceptis artium, quae ratione S loco distincta esse debent. Quid enim esset ineptius, de absurdius, quina doctrinam ecllicam cum Physica,cum Geometria, aliis j; artibus confun-cere & periniscereλ Platonis igitur locus intelligitur de artium usii,qui est in vita humana coniunctus: quia artes ut ad dicendum, sic ad agendum contempla dumque se mutuo adiuuant. s Quartum verum quidem est, si veram eloquentiae naturam spectes:coinmunibus enim elocutionis legibus quaelibet oratio potest ornari: qua de re dicatur, nihil intcrest: itemque communibus pronuatiationis legibus, quae uis oratio potest arte pronunxiari: qua de re dicatur, nihil interest: eaque ratione una est eloquenti quascunque in oras disputationis, re-pione sue delata sit, sed tamen eo Cnassus nunquam effficiet, ut una sit rhetorica doctrinarerum & verborum,quia dialectica & rhetorica diuersae sunt artes,quarum altera docet res inuenire&dis onere, altera eloqui ct agere. 6 Concludit res a verbis in dicendo seiu ingendas no esse, quod quide longe optimum est,& tamen se de verborum ornatu separatim esse dicturum, quod item maximόprobandum est, ut dialecticae praecepta a Rhetoricae praeceptis distinguantur: licet tamen ipse Crassus minime probare videatur,no aliam epinor ob caussam, quam quod sica magistris doctus&institutus fuerat. 7 Crassus nondum a tis explicationem orditur,sed prius disputat locum communem de generibus dicendi, qui quidem in hanc conclusionas summam redigi potest. Unaquaeq; vi tus seu naturae,seu artis in suo genere dissimiles quidem res habet, sed aequE laualabiles. Elocutionis ratio virtus est A naturae, & ara s: haec ig. tur dii similes quidem res habet,sed tamen aeque laudabiles,ri varia dicendi genera: quot enim Gratores sunt, totidem pene dius militudines orationis sunt. Propositio syllogismi declaratur inductione per genera quaedam naturae & artis naturam imitantis,&id quidem non soli mi de uniuersa in uno quoq; genere natura, sed etiam de sp ciali vere dici potest,ut varie commutabilis sit, & diis milia ope a recte & affabre
moliatur,quod idem de arte & artis exercitatione iudicandum est: atque id ei res Cratius excurrit in hunc communem locum,ut tandem doceat non esse mirum, clim variae sint formae&quasi sigurae dicendi in singulis oratoribus, unicam i men est e artem elocutionis. 8 Exempla naturae sunauntur ex sensibus, visu, auditu,olfactu,&c.quorum singulis res quidem variae,sed tamen aeque iucundae ob: iciuntur. 9 Exempla sunt de quibus tam artibus, quarum aliae sunt nW-
, H ars fingendi & Pictura: aliae loquentes, ut poesis, & eloquentia serens..
503쪽
io Myro statuariu ς,Eleutheri filius, molliora opera smmuam superiores, uxait Fabius: Polycletus eximius diligentia fuit, & decore supra caeteros: IX sippus item nobilis, & ad veritatem proxime accedens: a quo tantlim Alexander propter excellentiam artis se fingi palsus est: hi tres egregie quidem fingebant, sed tamen dissimiliter. ii Zeuxis Heracleotes luminum S umbrarum ratonem in pictura primus inuenisse dicitur: Aglaophon floruit olynipiade 'o. Apelles Cous Primas in pictura tulit. Horum tabulae nobiles quidem & excellentes suerunt,ted tamen dissimiles inter se, ac differentes. I a Transitus est i mutis artibus ad loquentes, quales sunt poess & eloquentia popularis,& exempla speci lia demonstrant quantae sint poetarum & oratorum in dissit nisi stylo laudes: citantur icitur ad eam rem tres Latini poetae,inEnnius,M .Pacuulus,L.Accius,totidemque Graeci Eschylus, phocles, Euripides.Ennius floruit tempore Attac ni superioris,scripsique versibus annales, satyras, SP tragoedias. M .Pacuuius in tragoedia clarus suit grauitate sententiarum, pondere verborum,&authorltate Pe s. narum, ut a:t rabius lib. io. Accius paulo tumor Pacuuio ingeniti habuit acre,
& scripsi grandia &sonor sed duriuscula Sc subacida. Ergo tres illi tragici poetis,licet ex dissuatili stylo tamen parem propemodum laudem consecuti sunt. Idem de tribus Graecis statuitur: nam Eschylus,qui primus apud Graecos tragoediam in lucem protulit udis in pler .sque fuit, & incompostus, ut ait Fabius lib. Io. Sophocles ut grandis, ita elegans, Euripides multo demissior in scrmone. sed ni ouenda miseratione facile princeps. I3 Singuli oratores disserunt non si id in genere elocutionis, sed etiam natura & moribus: quales enim sunt hominum mores,talis sere esse solet oratio: Isocrates suauis fuit, quia ut ait Fabius palaestrae magis, quam pugnae accommodatus, omnes dicendi veneres sectatus est: Lysias subtilis Nelegans : Hyperides dulcis in primis &acutus: Eschines pauid plenior & magis diffusius: Demosthenes violentior & neruosior. Hae differentiae quod tamen Crassus non animaduertit in singulis dicendi generibus magis uini rerum & sentctiarum,quam verborum & et Ocutionis, visubtilitas, acumen, vis & robur. Sic ex Latinis oratoribus Africanus grauis erat in dicendo, quia vitata eius tristior fuit,&ambitio maiori Laelius lenis,quia natura hilaris: Galba v hemens &asper,quia ingenium eius acre & incitatum: Carbo profluens & canorus, qu a rapidum eius ingenium, & plena &summa vocis modulatio. De his plura scribuntur in Bruto Ciceronis. I Transitus est ab antiquis oratoribus ad praesentes,qui huic disputationi intersunt,ut Catulum aulium Caesarem, Sulpitium,Cottam Antoniumatque idipsum denique L.Crassum, quorum disserentiae non solum in genere clocutionis, sed etiam in rebus & sententus spectandi 2ναιο tur. is Q.Catulus bi ait Cicero non antiquo illo more sed hoc nostro nisi quid fieri potest persecti u eruditus: multae literae,summa non vitae soldira & naturae,sed orationis etiam comitas, incorrupta quaedam Latini sermonis integritas que perspici cum ex orationibus eius potest, tum facillime ex eo libro quem de consulatu Sc rebus gestis suis con iptum molli & Xenophonteio genere sermonis misit ad Aulum Furium poetam familiarem suum. Is C.Iul. aesar&M M ' ' i'uper:oribu, & aequalibus suis omnibus praestitit, oratorii; suit mini me illis quidem vehemens,sed nemo unquam urbanitate, nemo lepore, nemo suavitate conditior: sunt eius ali Quot orationes,m quibus,sicut ex eiusdem tragoedias, lenitas
eius sine neruis perspici potest: Crassus ait res tragicas pene comice ab hoc C lare inactari,quia scripsi tragoedias pene comico stylo, id es leni & minus graui. Iari,i. 1 De Cotta & sulpa o Cicero ad eundem modum scribit, Inveniebat Co
ta acute,dicebat pur) & solute,& ut ad infirmitatem laterum perscienter contentioliem omnem remiserat, sic ad virium imbecillitatem dicendi accommodabat penus. Fuit Sulpitius vel maxime omnium, quos quidem ego audieram, grandis ita dicani in vicus Oratori vox cum magna,ium suauis & splendida: s sius d motus corporis ira venustus,ut tamen ad iorum,non ad scenam n stitutus
504쪽
videre ur.incitati Sc volubilis,nee ea redundans tamen, nec circunquens oratio.
18 Diis militudo Antonii & C rassi,maxime ex genere elocutionis de actionis
intelligitur,ut αντα αδεπς indicat. Nam ut Crassus actione lenior, sic Antoniux grauior fuit: & ut ille in verbis, ita hic in sentetiis det irendis diligentior.In Cras civi in s=ui. so erat Latine loquendi accurata, de sine molestia diligens elegantia: Antonius autem diligenter loquendi laude caruit, nec tame est admodum inquinate locutus. I9 Diductionis quaestio concluditur more philosophorum, qui ex speci libus aliquot exemplis rem generalem concludunt: sun ina igitur conclusionis huius est,tot esse dicendi gener quot sunt oratores. ao HSe prolepsis deducitur ex proxima conclusione: Varia sunt d cendi senera: Ergo variae sunt elocutionis artes,3c non unica. Cui argumenro Crallus varie S inconstanter respondet.Nam etsi videtur id re- die inliciari, attamen quod de varietate ingeniorum dicit, nihil ad hanc quaesti nem attinet: ac polirem 5 videtur proponere dc polliceri,se artem traditurum non omni uiri formarum dicendi Sc generum communem: ri igitur pro Crasso planius&sacilius rei pondea in iis,ars est quidem praeceptis coiiamurn S una, usu verb εἰ exempl s,& experimentis infinita,& quodammodo dii similis. Itaque alius quidem stylus eii L.Cottae, alius P. Sulpitii, alius Crassi, alius Antonii: elocutio vero una & cona munis, quia ornameta qu e sunt in singulis eorum orationibus, ad certa 8c communia elocutionis genera reuocantur, ut tropi ad senera troy ruin,& figurae ad genera figurarum. 2i Ptaeceptu de naturis inspiciendis co firmatur exemplo & testimonio Isocratis rhetoris, qui Theopompum dc Eph rtim dissum diter pro utriusque natura docuit.Idem locus citatur a Fabio: An vero cu- -ώ- inquit clari stimus ille praeceptor Isocrates, quem non magis libri bene dixisse, quam aiscipuli bene docuisse testantur,quum de EPhoro atque Theopompo sic iudicaret, ut alteri scenis, alteri calcaribus opus esse diceret, aut in illo lentiore tarditatem, aut in hoc peneptaecipiti concitat: onem adiuuandam docendo exist .mauit, quum alterum alterius miscendum arbitrareturλ Cicero quoque in Bruto,Hoc ait doctoris i ii telligentis est videre quo serat natura sua quemque,de ea duce vientem sic instruere, ut Isocratem in acerrimo in temo Theopompi, ecten. stimo Ephori dixisse traditum eia,alteri se calcaria adhibere, alteri fraenos.
' Ergo haec γ agendasiunt ab oratore , quae explicauitia tonius, Aceda quodammodo. Quinam igitur dicenis
di est modus melior nam de actionepou riidera ) quam xt
Latineo lane,ut ornate, ut ad ijquodcuns agetur, apte congruenter silicam is eorum qu sim 'aeta' iama dixi, rationem non arbitror expectari a mepuri diluci-δ sermonis. Nes enim conamur docere eum dicere, qui loqμι nestiat: neserare tui Latine non posit, hunc ornate
esse dicturum: nes Ἐero qui non dicat quodiste eamus, hunc posse quod admiremur, dicere . Linquamus igitur haec, qua cognitionem habent facilem, Uum necessarium.
505쪽
quo nefaris praedone diriperetur patrimonium fgnitatic nest vero esse mirandum ,siquumsitas consili s Rempub pro brassit, consillium Senatus a Republica repudiaret. Hic cum Domini vehementi diserto, in primi uni ad ro
si tendum Fhilippo ' quasiquassam verborum res admo
uisset,non tulit ille, oegrauiter exarsit,' pignoribu sabiam 5 assim instituit coercere. Quo qui de ipse in loco multa
a Grasso diuinitus dicta serebantur,' ' cum ibi sitam Gonsilem esse negaret, cui senatori non esset. ''-tu cum omnem authoritatem uniuersi ordinis pro pignore putaris, eam , in conspectupopuli Romani concideris,me hispignoribus existimaspose terreri' '' 'Non tibi illa sunt caedenta, si crassum xis coercere: haec tibi est excindenda lingua quax leuulsa 'iritu ipse libidinem tuam libertas mea refuta
' bis Permulta tum vehementisi a contentione animi,inge
ni ,γirium, ab eo dicta esse. constabat sententiamsi eam, quam Senatu sequens futus est ornatissimis grauis mi Pedis,utpopulo Romano si erat,nunquam Senatusnes consillium Reipub nec dem defuist, ab eo dictam: γeundem quod tu 'Τ authoritatibusperscriptis extat risbendo assuis. ' Illa tanquam cnea fluit diuini hominis τρα oratio, quam qua ῖ expectantes pon eius interitum Nniebamus in curiam, ut ves iam illad ipsem,in quo illi postremum initisset,contueremur. Nam , tum latus ei dicenti condoluisse, sudorems multum consecutum esse audiebamus: ex quo cum cohorruisset, cum febri domum regi C' die primo est lateris dolore consumptus. O fallacem hominum stem agilem ortunam, oe inanes nonras contentiones, '' quae in medio 'atio sepe fanguntur ruunt, ante in i cursu ο ruuntur, quam portum con-
506쪽
θicerepotuerunt. '' Nam quam diu G Ffuit ambitionis labore vita districta, tam atupriuatis magis ossiclymia n, laude Druit,quam ructu amplitudinis,aut Reipublicae
dignitate. Qui autem ei anuus primus ab honorum perfuctione aditum omnium cocesse a summam authoritatem dabat,is eius omne em,ais omnia vitae consilia morte peruenit. Auit hoc luctuosum Macerbum patria,P ue bonu Omnibus. Sia, tamen Rempub.casissecuti unt,ut mihi non erepta L. Grasse a ses immortalibus vita ,sed δε- nata mors esse videatur. '' Non Uitflagrantem bello stribam, non ardentem inuidia Senatum, nonsceleris nescri principes Auitatis reos, '' non luctum fliae, non exilium generi,' non acerbissinam C. Mari fugam, 'Τ non illampou reditum eius caedem omnium crudelissimam, non denique in omni genere deformatam eam Huitatem,in qua i e
forentis a multu omnibus gloriapi aestitisset. '' Sed quoniam attigi cogitatione Ἐim,varietate. ni fortunae, non *agabitur oratio mea longius: ais eis ipsis definietur xiris,qui hocsermone quem referre carpimus,continetur. Quis en non iure beatam Luci rassi mortem illam,quae es a multis
saepe des ta, Aixerit, cum borum i orum si siqui tum cum l. ροHremum fere cossocuti Aunt, euentum recordatus'
. Tenemus enim memoria, Q. Catulum virum Omni laude
praestantem, cu bino incolumem fortunam, FHexilium Dam deprecaretur, esse coactum vi*itast ipsis ua ret. iam δε arci eutoni' in eis ipsis r ris, in quibis ille X Nubbcam constant me Gonsul defenderat, quaeque Denserimperator' manubi' ornarat,ssima caput illud
fuit,a j o erant multorum ciuium capita sieruat . '' dictis
507쪽
o AVD. TAU ET PLIC. re proditum, cum Luc. Iuli atris capite iacuit: ut ille qui haec non xuit, vixisse cum Repubilariter, cum ilia
simul extinctus esse videatur. ' Neque enim propinquum sῖum maximi animi virum Pub Grassumsuapte inters ctum manu, '' nea collegae si Antilicis maximisanguianesimulacrum Vesae respersum esse vidit: cui maerori quam te isse in patriam suis etiam ' farbonis inimicissimi hominis eodem illi die mors nefaria fuisset. NO vidit eorum serum, qui tum a Llescentes β'spse dicarant, horribiles miserosi caseis '' ex quibus Cottata , quem ille forentem reliquerat,paucis Hebus post mortem coasii depulpinperinuidiam tribunatu, no multis ab eo tempore mensibus eis ctus est e tauitate '' Sulpitius autem,qui in eadem inuis
Haesammouisset, quibusum priuatus coniunctissime vi
xerat, hos in tribunatu stoliare instituit omni dignitate .
cui quidem noummam gloriam eloquentioorescenti, ferro erepta vita ess, poena temeritatis non sine magno Diapublicae malo constituta. Τ' Ego vero te brasse , quum viaroore , tum mortis opportunitate, diuino consilio m omtum extinctum esse arbitror. Nam tibi aut Iro xirtute
animi, confantias tua, ciuilisferri Abeunda Fuit crudeliatas aut sit qua te sortuna, ab atrocitate mortis xendicasset, eadem esse refunerumpatriae lectatorem coegisset. Is tum tibi improborum dominatus ,stdetiam propter a L .sam ciuium eaedem, lonom victoria maeror uiset. I ibi quiIem, Quintestater eorum casu, de quibus ante H-xim ea quae nosmetipsi ob amorem in Rempubi incredibialem singularempertulimus acsensimus,cogitanti enim Hasaepe tua *era ac sapiens viderisolet, qui propter tot, tam ras, tam 1 praecipites caseis clarissimorum hominum, atque
508쪽
INi O L DE ORA T. A 4 septimorum virorum, me simperab omni contentione ac dimicatione reuocasti Sed quoniam haec iam ne nisi Ira nobis essep sev ω βιmmi labores nostri magmo compensati oria mitigantur,pergamus Aea hiatia quae non moR Matis molesti siucunda, Metiam haerentibu alu taria nobis essepossunt sermonemi L. rasii reliquum,ac penepostremum memorivrodamus, atque ei, etsine u quam parem illius ingenio, at pro nonro tame uilio meritam gratiam ebitamque referamus. Neque enim quisquam nostrum cum libros Platonis mirabiliter friptos is git,in quibus fere Socrates exprimitur,non quanquam illa scriptasunt diuinitus tamen maius qui dam de illi,de quo striptasunt, siu*icatur. Quo item nosio lamus,non a te quidem,qui nobissumma, omnia tribuis, a caeteris qui haec omnia in manus sument, τt maius quiddam de L. Grasse, quam quantum a nobis exprimitur, susticentur. Nos G
nim qui ipsi sermoni non interfui simu quibus C. Cotta
tantummodo locos ac tentias huius dispositionis tradidisset, quo in genere, orationis utrumque oratorem cognoueramus, idipsum Amus in eorum sermone adumbrare conati. ' Quodsi quis erit qui ductus opinione vulgi, aut O uintonium ieiuniorem, aut ciressumsulpe pleniorem te quam quomo o a nobis ν terque inductus in is erit ex j qui aut illos non audierit, aut iudicare nonp st. Nam
fuit uterque ut exposisi antea J quumstudio atque ingenio O Lmiuapraefans omnibus, tum insito genere pes ritus: ut neque in Gntonio deesset hic ornatus orationis, neque in Crabs redundaret.
i IIoe exordio Cicero instituit quasi senebre laudationem L.Crais, cui prinias dabit in tertio dialogo: duae t ero sunt exordii partes, quarum una deplorat caussam S genus mortis,altera reuocat a luctu ad consistationem. Caussae mora
509쪽
tis tres potissinium narrantur: vehemens in senatu conretio & altereat o r. sis contra L. Mimuin Philippum Consistem,magnus in dicendo sudor, &liud rem conlecuti M. Hπς. 2 Ludi Romani etiam Scenici dicti sunt,quent turn histriones in scena varias sabulas agerent, ut comoed tragoedi, mimi, pant' m mi ethologi. Hi Tito Sulpitio Petico & C. Licinio Stolone Cois .cesim masna e set in urbe pestis inter alia coelestas implacamina primum i instituti dicuntur, ut 'M. i. ait Liuiu . C. Vterum parua Quoque ut scrine principia omnia Fc ea ipsa pere rtinet res fuit, fue carnune ullo, sine imitandorum Oiminum actu ludiones Hetruria acciti ad tibicinis modos saltantes, haud indecoros motus more Th odabant &c. Idem Liuius alibi, Ludi aio Romani scenici co anno magni lict apparate rue facti ab Aedilibus curulibus L. Valerio Flacco de Tito Quintio Fl minio biduum instaurati fiant. y L. Martius Philippus Consul, habuerat in concione orationem pro equitibus Romanis aduersus Senatum, quod auiliore Livio Drui. Trib.pleb. potestatem iudicandi ab equestri ordine ad senariSse . re, aut saltem sibi cum eo communicare conaretur. In hanc igitur ambit me Senatoriam Philippus vehementer inuectus est.. Vt Consuli, ita Tribuno Pleb. ius erat edicendi 5 vocandi Senatum: itaque voeatn Livii Drus,qui Tribunus pleb.erat, Senatus in curiam venit. s Crassus est a sese superatus, id est, melius tum in senatu dixi quim unquam antea: modus est loquendi huperbolicus,vt in oratione Pro Marcello: Caeteros quidem omnes victores bellorum ciuilium iam antea aequitate dimisericordia aceras: hodierno autem die teipsum vicisti. 6 Haec capita sunt&illustres aliquo ententiae illius orationis, quam Crassus habuit in Senatu aduersus Philippum Cosprima γνυ , acute conclusa est ex repugnantibus: Philippum Consulem non est e,quia oppugnet dignit rem Senatus: dux vero similitudines inllar duarum stellarum interpostae sunt,
quibus Consul bono parenti aut tutori consertur,&Philippus nephario praed ni. 7 A tera γνώμη es a maiora ad minus: Philippus Rempubl. suis consiliis profligauit: non est igitur mirum, si tonsilium Senatus a Republ.reiiciat, id est, Senatum a iudiciis repellat. 8 Similitudo sumpta est ab his rebus,quae admoto igne facile exardescunt: sic Philippus vehemens & iracundus a Cras Io proii catu, statim excanduit,&quas flammam iracundiae concepit. 9 Philippus Consul C rasso multam dixi qubdab eo fuisset acerbe reprehensus, &contii meliose vexatus in Senatu usiit, iue auferri pignora d es,capi bona in aedibus Cras si, ut hanc licentiam dicendi contra Consulem coerceret 'io Graia esta paribu Noirsum tita senator,nec tu mihi igitur consul Philippus tum iusserat manum in Crassum imici : at Crassus reiecto lictore, Non es inquit mihi Philippe Consul,quia nec ego tibi Senator sum.Valerius libro 6. H Quarta habet prolepsim & comparatione L maiori ad minus: Non sum temtus, elim authoritatem Senatus, quae tibi tanquam in planus erat tradit violasti: an tu igitur me putas ablatis domesticis pignori b. poste terreri λ a 'Sta utro proximae xkως ex caussa di faunili. Crassus coerceri non potest, stacta autho-xitate Senatus, aut ablatis pignoribus,sed excisione lingeae. Hoc vero etiam posterius stati in clii rixitur ad augendam constantiam ipsius Crassi, qui ne evulsa quidem lingua a philippo coerceri pessi. rt Authoritates Rescriptae dicun-rur pro Senatusconsultis iii publicas tabulas reticis.Nam ut in populo Romano potestas, sic in Senatu authoritas inest, ut ait c icero lib.3.de Legib. i Allusit
ad Graecum prouerbiumκουειαμ δεμα, id est, gnea cant O. Socrates ait, gnos is in morte suauius canere, quam antea consueuerint, .u ως εrix , τ κυανωμή m.
510쪽
regni, in diuinatione inferior phi namque sibi necessario mortem instare atque impendere sentientes,clim antea canerent, tum mum & maximὸ modulantur, gaudentes le ad deum proficisci , cui se unt. Homines verb ipsi,qui mortem hi et iunt,de cygnis inentiuntur,aiuntque ipses lugentes mortem, prae dolore cantum emittere, nec considerant nullam auem canere cum esurit, aut si iget,
ut alio dolore aiscitur, neque ipsam Philomelam, &hirundinem, & upupam, quam d eunt in summo doloris luctu mere: sed neque hae aues mihi videntur ob dolorem onere,neque cygni,sed bet opinor quia sitiat Phoebo sacrati b eo diuinationem habent, ac prouident quid in morte boni si eo die multo mays antea, tantant, ε laetantur. Haec Socrates. Vt i Situr cypni tantus impendente morte suauissimus est, sic extrema illa oratio Cra si quasi cygnea fuit, quia nunquam visus est melius dixissem uam illo ipso die, quo in mortiferum dolorem lateris incidit. i Septimus dies medicis criticus est in morbis acutis, sed lactin bonam partem.Itaque in Galenus regi comparat,sicut diem sextum tyran- Lib. no, quod ille sementior tanquam1 omu aliquisPrinceps his quos iudicat, vel imis pallem supplicii adimit,vel illustrat victoriam: hic pernicie hominis gaudet, vel salute dolet,quaeritque , bi aegrum male tracte di longa punitione exerceat. Se ptimo autem die L.Crassus interiit dolore lateris: Graeci tin vocant in
flammationem membranulae costas cingentis ex vehementi contentione n
tam , quum aduersus Philippum in Senatu altercaretur, cuius doloris comitra sunt, primum sudo deinde horror, tum acuta febris, Stessis, & difficultas spiri tus. 16 Allegoria ducitur a nautis in medio mari nauseagio pereuntibus,quitabus smiles sunt hi, qui immaturaretate moriuntur, antequam legitimum in sum vitae,vel honoris & dignitatis consecerint. 17 Proxima allegoria declar tur apertius inductione per gradus temporum. Crassus in petendis honoribus mercedem suae industriae non est adeptus, nec item in gerendis, nec verb etiam postea: caruit igitur Crassus seu tu virtutis & amplitudinis suae, id est otio cum sumina dignitare coniuncto. i8 Transitus est a luctu de morte Crasti ad con silationem quasi tum ille feliciter & beate vita iunctus suerit:qui locus illustra tur inductione Sc enumeratione malorum mortem Crassi conjecutorum. Nam paulo post exorta sunt bella ciuili quae statum Reipubl. peruerterunt. 19 Li- imi Drusus Italis diu tatem promitera quae cum post Drusi interitum non duretur, tota pene Italia Romanis bellum intulit, quod appellatum est sociale, ge
sum ue est anno Vrbis conditae 66α. in Q Galerius Trib. pleb.legem tulit, qua questiones & iudicia haberentur in Italos, qui a principibus ad perturbandam Rempub.sollicitati fuissent ,& habita concione in tantam inuidiam Sen tum adduxit, ut plerique homines Senatorii ordinis metu perculsi ex Urbe siserint.Lege Appianum. 1I Scipio Crassi gener, cam C. larii partes secutus es set, dei situtus a copiis venit in potestatem Syllae, a quo Quidem intersectus non est,sed exilio multatus. Hic igitur filiae Crassi, ori suae luctum ob calamitatem exilii attulit. ix C. Marius lege Sulpitia prouinciam L. Cornelio Syllae cum eripere vellet, ut dux aduersus Mithridatem regem ponti crearetur, armis Syli ius rictus e urbe pulsa primum iuxta Minturnas in palude Lituit, deinde r