장음표시 사용
581쪽
orationis laudem destri eras: cumi de Labis primi. no
bis quidemstis,sta ut ipsi dicebas, celeriter exigue , dixis
ses, duas tibi reliquas feceras, quemadmodum primum omnate, Linde etiam apte diceremus quo cum ingressus esses, ' repense te quasi quidam aestis ingen, tuiprocul a terra abripuit,ais in altum a con*empene omnium ab raxit: omnems rerum silentiam complexu , non tu quiaem eam
nobis traiassisti neque enim fuit tam exigui temporis sed apud hos qui tro eceris nessio , me guisse in cademiam totum compulisti, in qua velim sit illud quo τυψῆφι
t non necessest consumere aetatem, ais, ut sit is illa omnia cernere, qui tantummodo a lexerit: '' Ied etiamsi est aliquanto stissius,aut siegasium tardior, professo nunquam conquiessam nes defatigaborante, quam istorumancipites Ῥias rationesjΦpro omnibus m contra omnia distulan- ό,percepero. ' Tum Caesar, tanum,inqui me ex tuo se mone maxime cirasse commouit,quosseum negasti qui non
cito quia idicisset,unquam omninoposieperdisiere ut mihi nonsit difficile periclitari, aut patim percipere sata,
quae tu Persis ad coelum extulisti ausi non potuerim,tem- pud nonperdere quum tamen his nostri possim esse contentus. 'Τ Dic Sulpitius, Ego vero,inquit, rase,nes risi telem sum, nes farneadem, ne hilosophoru quenquam is sidere: γel me licet existimes Asyer areposse saperdisi re vel, idquoj facio, contemnere. Mihi merum forensium m communium Iulgaris haec cognitio satis magna est ad eam quam 'ecto eloquentiam, qua js tamenpermulta nescis: quae tum denis cum caussaaliqua quae a me discenda est, desiderat, quaero. Quamobrem nisi forte es iamississe , ω tibinongraues Fumus, refer adi a te, quae ad Ss
582쪽
ipsius orationis laudem illendorem pertinent: quae ego ex
te audire υolua, non ut Liberarem me eloquenIIam co. se
quiplesd ut aliquida disicerem.
δκω μνη νίει 'τι το γε μνημνικον ἐπιλαθομοι σου εNUε τέχνημα,ὀνῶ συ οἴει λαμπροτίγ Wὶ οι iam a Us ecinae παυπιλλα δειλελκὰαι. Id est, Age sane 5 Hippia considera sic per omnes scencias utrum aliter st,an ita. N. m caeteros homines 1 cientia multarum artium incis, quemadmodum te i plumae varia & maxime expetenda sapientia gloriantem alia uado aualui,quuin tu dii putares in foro inter naensas. Dicebo te quodam Olympiam veniste, & omnia corporis ornamenta, quae Testabas, ma Ribus tuis consectile: ae primum qui dein annulum quem habebas nincen in Dilus Q tuum esse opus: quasi sculpendi peritus elles S. sg:llum aliud tuum opia Ex pilein,&lecythum quae tu tribs eras: deinde calceos quibus indutus viles, ciccbas te con pol utile,& Vestem contexu sth, Spalliolum: S hoc quidem x ismia est omnibus maxime admirabile & singularis sapientiae tuae indicium quum zonam Pallioli, quam gellabas, diceres esse Perse s lumptuosis S pretiosis similem, &hanc certe abs te concinnatam. Praeterea autem te poemata re S epicos veri us,& lagoedias, & dithyran . ς,& mul aes vi et sque Orationes Liberioribus nun eris 1Clutas, teque eundem in ari bux & di: cipli his. de quibus pauid ante dicebam,c.eteris licina inibus ant celleri & in ri tria in h&:n inusicis concentibus, & ui recta ratione literarum & in plerisq; at is e iis, em encris, quemadmodum in hi recie in emini illa , deor:
at vero memoriae lux artit: cium pcne Oblitus erat in quo mihi videris elle et rissmius. aro tror etiam me multa alia praeteriisse. 3 Socrates Gorgias in definitione i lictoricae reprehendit quod artem ipsan quam profitetur,uefinire n sciat: prim lan en in a. t ei sc artem sermonum deinde rum sermonum,qui dicena iactat lcm praeitant, tum addit in ni iamia dc Optimis rebus, quae omnia Gors. μ
583쪽
Gorgias a Socrate coe itur lateri,cum aliis artibus esse Commun a. neque rher . ricae artis propria. Pouremo ipse rhetoricam desinit artem petiuasoms de ullis rebus & iniustis ad silem, non ad scientiam, ut hoc cenere orator indoctus apud inclo tam plebem fit vel doctissimos misces superarum' δc valde metuendumst ne rhetorica seculnate abutatur: iisterim tamen Gorgias satetur oratorem iusta scire, & iustum esse. hac igitur repugnantia constrictus Gorgias, st Oratorem iust uni esse dicat de metuendum tamen esse,nc sua facultate abutatur, erubest silc Socrati in dispuratione cedit uius scrinone Polus iuuenis ciccipit. 4 Pausanias & Plinius non ita narrant Griciam Gorgiae, sed ipsi im Gorgiam cum esset ditissimus,sbi Delphis statua posuissemec vero inter se Ommno conssentiunt, Lib. io. quia Pausanias inauratana, Pliniu auream statuam sit: lse scribit. Inauratam si
tuam ait ille Gorgias Leontinus sibi dedicauit, qua dc ipsum Gorgiam refert. cap. . b. 33. Hominum primus ait Plinius & auream statuam, dc solidam Gorgiam Leontinus Delphis in templo sibi politit 7o.circiter o inpiade: tantus erat docendae oratoriae artis quaestus. s Hic Cicero se tacite Graecis anteponit in persona Crassi : Scutitur comparatione ierum dissi inllium : Crassus quamuis in lingua
Graeca non natus, Sc ciuilibus negotiis occupatus, tamen maximam rerum scientiam consecutus est: Graeci vetd nati in literis , 5 otio abundantes, hane rerum scientiam amiserunt. 6 Crassus antiquam in singulis artibus partium conii inctionem Graecis dc domesticis exemplis approbat, ut inductione similium exem plorum similiter concludat artes sapientiae de ei uentiae coniungendas esse. Vt olim Medicina non erat variis hominum studiis distracta, neque Geometria,n que Musica, neque rammatica, neque item ciuilis scientia: sic philosophiae Geloquentiae virum S idem erat studium, nec alius Philosophiae, alius et quentiae operam dabat: quas sapientia de eloquentia olim una de eadem ars su rat, aut esse potuerit: nos quidem sepe monuimus eas in humana vita usu quiadem coniungi debere, ut quae sap enter cogitamus, ornate dicamus, a ceptis vero confundi de permisceri non debere: δύ tam absurdum esse si quis in rhetoricis libris de virtute praecipiat, quam si de figuris de dimensionibus in thematicis. 7 Hippocrates Cous Heraclidae filius uniuersam medicinam d euit Sc exercui neq; separatim in uno genere curationis elaboraui ut postea plerique fecerunt,quorum alii morbos intern s,alii ulcera externa, alii dolorem culoruin curabant ted omnia quae essent in natura hominis,dc in omnibus medicinae pari. bus percalluit: nec ullum remedii genus inexpertum atq; intactu in reliquit. 8 Euclides Megarensis,Socratis fuit discipulus a quo Plato Geometriam didicit: Archimedes syracusanus in Geometria Sc fabricandis machinis diu nus suit, nec unqua parem habuit,de cui res ingenio Sc laude multa sicrib t Plutatarchus in vita Marcelli. 9 Nicias apud Platonem laudat Damonem Agatho In Lachete. Eis discipulum Muscae praeceptorem, hominem prae corteris urbanum, bc , cri tum non tollim in Musicaaed etiam in reliquis disciplinis.Aristoxenus ob excellentia artis litae Muscus est cognominatus. io Aristophanes Butatius Grammaticus , t at Suidas discipusus Callimachi,&Zenodoti Sc cuiusdam Dion usii, soruit olympiade circiter i. Callimachus Cyreneus, discipulus Hermocratis varia poemata scripsit: de quoru nominibus lege Suidam. ii Crassus inserit Grecis hominibus sex principes Romanos,Sex. Aelium, M. Manlium,P.Crassum,T Coruncanum,P.Scipionem, M. Catone, tuis pienti quanta potuit esse Romae illis teinporibus,floruerunt. Sext. Ael u Paetus, compoibit librum de iure ciuili, qui inscriptus erat Tritiertita, isque habitus cit sapi ens, de quo sic Ennius,
Oregie cordatus homo Cattis Aelius Sextusir M. Manlius Torquatus tres libros de iure ciuili reliquit, Se ius ciuile sundauit ivitii; temporibus illis quasi oraculum ciuitatis. i; Hic P.Crassus quinque praecipuis rebus excellitisse dicitur,l diti Isimus ellit .st eloquentissumis, lnobilissimus,st iuniconsultantinus,et Pontifex maximus. I T.Coruncanus,
584쪽
Pontifex maximus, primus ius citi te Romae proteilus eii, & eloquen tam eum sapientia coniunxit. is P.Scipio Nasica numeratur 1 Pomponio inter Iure- consultos veteres,atque hic fortasse Scipio est,quem Crassus ait fui illa Droauum generi sui Scipionis, de quo diximus in Prooemio huius libri. is Plutaresai scrib t M .Portium c atonem, quum admodum adolescensi ubi Fabio Maximo militare Nearcho Pythagoreo philosopho familiariter usum fuisse, ex quo mutata philosophiae praecepta percepit: eundem vero Graecas literas tero dici cille, dc in summa senectute chni Graecos libros euolueret, breues Commentariiaos ex Thucydide, plures ex Demosthene consecisse, a quibus in Uendis inultis mannopere iuvabatur: Graeca igitur&transmarina literarum iacientia Catoni d Lit praeterquam in senectute. Ir Plinius de Catone ita scribit, Primus Porciae gentis tres summas in homine res praestitisse existimatus est,optimus orator, optimus imperato optimus senator. I 8 STpsit Cato oriemes vibium Italicarum,& multas orationes,& opus de Agricultura. I9 Crassus opponit per dissmilitudinem sex illis Romanis inertiam &inicitiam hominum sui temporis, qui sine rerum scientia ad Rempub.& ad ciuiles cavlIas accedunt. 2o Exempla proxima deinceps docebunt,apud veteres Graecos su minain suis te coniun-
onem sapientiae Stelaquentiae. ri Solon praefuit Athenie: b mander
Corinthiis,Cleobulus Lydiis, Chilon Lacedaemoniis,cus Mittilenaeis.Thales autem Milesius,qui numeratur inter Graeciae sapientes, lus vitam priuatam egit: 12 Pisistratus Aristopham Grammatico mand ui ut libros Homeri redigeret in ordinem,& in eas,quas nuc legimus, distingueret.Pisistratus Atheniensis non suli ciuibus suis utili quia tyrannidem ter occupaui ut scribit Herodotus:sed tamen doctrina & eloquentia florent, & a quibusdam ponitur inter sapientes Graeciae: Plutarchus scribit in eo fuisse vocis suauitatem volubilitatem, celeritatemque linguae. 2 Pericles primum in Repub videri voluit popularis, ut sibi potentiam GPararer aduersus Cimonem: sed confirmata authoritate,multa contra mollem & dissolutant vitam populi , Post dixit Lege Plutarchum. 2s Cratinus, eclides, Eupolis,
P E es comidi stare ellebantur in Periclem, sed tamen Eupolis cum ei maledi
ceret,non potuit Interdit non bene dicere: scripsi enim in labris Periclis πιιξω habitare,quam Ennius suadam, alii leporem interpretantur. 26 In verbo Imirare metaphora nota est I canibus, & fgnificat inepte clamare& vociferari. Sic Cicero in Bruto, Latrant quidam oratores,no loquuntur. Ad clepsydram autem a Mi Rhetor discipulos suos declamare, id e l, praetcribebat eis certum tem- puc quod Hepsydra definiebabatur. Q Pericles ab Anaxagora physico erudi in exercitationem mentis a reconditas abstrusi,q; rebus ad cauissas forense potam, lare Aue traduxerat: hunc Socrates m Phaedro caeteris oratoribus praestitis eiit duo eloquentiam rerum scientia cumulasset. 23 Critias unus ivit ex tri-rint, i annis: Mc b: adem vero impietatis accusatum damnatunique Atlieni ense, velut impium & nefandum hominem absente in execrati sunt. Lege Pluta inum. 19 Dion Syracusanus suasu Platon is tumorem Dionysium tyrannum. ν reo no expulit, & patriam tuam in libertatem vindicauit. 3o Timotheus Allieniensis adeo bellica laude & selic late praeititit, ut pictores sortunam ei assiden- ' tam pinsterent S , es retibus inclutas porrigentem: quod tamen ille iniquo animo serebat,necs tunae,sed virtuti res 1 se gellas ascribi volebat. Hic editi belli laude n. n inferior su:sset,quam Conon pater,ad eam laudem,doctrine &ing nil eloriam adiecit, ut ait Cicero I.O sic. 3r Epaminundas Thebanus philoloohiae illidio longe modestior quam caeteris rebus iactus est, ut ait Plutarchus invita Pelopidae: in eo virtutes imperatoriae elucebant,lcientia militaris,sortitudo, comitas,modest a,authoritas: itaque summus unus totius Graeciae hab tus est. Xenophon non tantummodo Agesilaum inlli tu . tre in Lac daemcni
tum sed etiam libram de laudibua eius composuit, unde Plutarchus magna ex
585쪽
parte transtulit historiam suam de Agesilao. 33 DiogenesLaerti ut Pli: lolaum
Crotoniatam inter discipulos Architae ponit, cu us librum de rebus physicis aeditum Plato,quum in Siciliam venisset ad D: onysium,emisse dicitur o. iiii is, a que exinde Tim eum transcripsit se. 3 Pythagoras Samius quum videret patriam tuam a Polycrate tyranno occupari,in eam partem Italiae venit,quae est versus Siciliam circa Metapontum,& quum trecentis sere discipulis clarus habitus est, qui adeo Rempubl.administrarunt, ut merito vi κωεα videretur. Lege Laertium. Idem scribit Cicero Tuscul. i. Aristoteles vir summo ingenio, scientiae copia quum motus esset Isocratis rhetoris gloria, dicere etiam coetit,adolescentes docere, & prudentiam cum eloquentia iungere: Is crates vero non tam rerum ciuilium scientiam docebat, quam rationem quandam ornate & numerose dicendi, sua de caussa Crassus inanem sermonis elegantiam appellat, id est,sine rerum scientia: neq; tamen iure Isocrates reprehendi potest,quia praecipua eius professio erat in Rhetorica elocut:one S acti tine. 35 Citatur Griectis verius a Qtuntil. cap. Idib.3. Laertius autem refert usurpatum sui isse de Xenocrate, tui tum academiam Platonis tenebat. Cum enim Aristoteles post longam deambulationem discipulos in schola sicquentes adesse videbat, sedens usurpabat hunc versiculum,
Turpe tacere. Venocratem pati dicere. 37 Philippus Macedonum rex ut ait Plutarchus scholam & gymnasium in
Nymphaeo circa Mieram oppidum constituit, ubi ad nostram vique aetatem Aristotelis sedes marmoreae de viri bracula,& ambulationes visuntur: a quo Aristotele Alexander non tantum ethicam di politicam, sed etiam Occultam di magis a duam disciplinam percepit in contemplatione rerum positam, quae quidem in vulgus non proserebatur. Item Iliadem Homeri,& multa alia poemata Arist tele interprete perdidicit. 38 Neutro modo recte nominabitur vel orator I copia rerum, vel philosophus ab elegantia sermonis: sed qui utramque virtutem adeptus fuerit, utroque nomine poterit appellari, alia tamen atque alia ratione, ut plutosophi ic a scientia rerum philosophicarum,orator ab ornatu orationismee
enim hoc probari potest: ut si quis philosophus sit,idenique orator,propterea s cultas viri aeqpartis una&eadem appellatione indie renter exprimat. ry Hactenus Crassus di reisus est: Cotta attentus au ditor ad extremum digressionem confert in epilogum duabus , t op nor de caussis,& si intelli satur quamobrem Crassus tam longa digrestione , sus sit, & ut capit a disressionis iacilius animo de memoriae subiiciantur. o Allegorica similitudo sumitur a naut:s,qui quum h portu soluunt, plerunque aestu quodam ventorum S tempestate I terra procul in mare abripiunturiitae rassus quum de ornatu orationis dicere institui si epente aestu quoda in senii in dis utatione de philosophia delatus est. 4r M taphora est a rebus spissis & densis,in quas oculus penetrare no possit: dc hoc Cotta significat, si difficilis esset Academacorum philosophia, se tamen velle eam percipere. 41 Caesar repetit dictum illud Crassi:Res quidem se mea sententia se habet,ut nisi quod quisque cito potueri nunquam omnino pollit Perdiscere. i Sulpitius simulat : e philosophiam contemnere,ut Crassum reuocet ad i stitutum munus de praeceptis ornatae de aptae orationis. Hic igitur reditus est alaude philosophiae ad reliquas duas elocutionis virtutes,ornatum δέ decorum.
' Tum Feruulgatas res requiris, inquit, O tibi
non incognitas Sulpiti. uti enim de isto genere non ricuit'
non in limittam etiam Acriptum reliquit' Sed geram mo-
586쪽
rem, O ea , duntaxat quae mihi nota sunt, breuiter exponam tibi. Gensibo tamen aI eos qui authores inuentoressent harumsane minutarum rerum, reuertendum. Om nis igitur oratio conficitur ex Ῥerbis quorumprimum no
bu ratis simpliciter viam a ess,deniis coniuncte. Nam squitam ornatus orationis, qui exsingulu verbis est: alim, qui ex continuatis coniunctui constat. Ergo utemur verbis aut i s quae propria sunt certa quasivocabula rerum, pene una natata cum rebus i s aut lys quae transferuntur, O quasi alieno in loco collicantur: aut lys quae nouamin infucimus ipsi. Apropriys est igitur verbis illa laus oratorμ,
ut abiecta atque ob letas iat, lectu atque illustribusτω- tur , in quibus flenum quiddam oesinans inesse videatur. Sed in hoc τerborum genere propriorum delectus en quidam habendus, atque is aurium quodam iudicioponderaudio: in qua consuetudo etiam bene loquedi valet plurimum. Etiam hocquod vulgo de Oratoribus ab imperitis dici solet,
Nonis A verbis,aut aliquis non bonis utitur: non arte. alia
qua perpenditur sed quodam quasi naturali sensu iudica
turi in quo non magna laus eiu vitare vitium. quanquam
id est maguum: verum hoc quasi olum suoddam at undamentum est, vel ἴorum Uus copia Ionorum sera quid ipsi aedificet orator, . in quo adiungat artem, idesse a nobis quaerendum atque explicandum videtur. ' Tria flumigitur in verbosimplici quae orator aserat adi Urandam
atque exornandam orationem aut inusitatum verbum,
aut nouatum,aut trausatum. Inusitata suntpri fere ac vetusta, ab usu quotidianisermonis iam diu intermilla: quaesent poetarum licentiae oberiora,quam no ira Iuta men raro habet etiam in oratione poeticiι aliquossverbum dignita-
587쪽
dignitatem. 3 enim illudfugerim dicere t Laelius, Qua
tempestate rimu in haliam venit: nec prolem aut sobolem, aut estari,aut nuncupari, aut ut tu Ioles Catule γ,non
rebar, hau l opinabar aba multa quibus locopositis, grandior ais antiquior oratio saepe videri silet. uantur aut e verba, quae ab eo qui dicit ipsi gnuntur ac lant, xel coniungendis verbis, ut haec, Tum pauor sapientiam mihi omnem ex ani
mo expediorat, Num non vis huius me versutiloquas mali
Videns enim γ versutiloquas expectorat, ex conis monefacta esse verba non nata. Misepe sine couiunctione*erba nouantur, ut de sensus disertusan genitalis: ν
Baccarum Vbertate incurvescere.
Tertius illi modus transferendi verbi late patet, quem ne cessitasgenuit inopia coacta angust,s, post autem dei ctatio iucundita que celebrauit. nam ut vestu frigoris δε- pessendi causi repertaprimo, plost adhiberi carpta HI ad ornatum etiam corporis, dignitatem: sic vedi trans ris instituta in inopiae causa , sequentata delectationis. 7 nam gemmare vites, luxuriem esse in herbis, laetas figetes, etiam rustici dicunt. Quod enim declarari vix verbo proo
pris potest,id translato cum ess aectum, istu bat id quod im
ulgi volumus, eius rei quam alieno verbososuimus miliatuL. Seto hae translationes quas mutuationes Funt,cu quod non habeas,aliunde sumas. Illae pausi audaciores, quae non inopiam in cant sidorationi Illendoris aliquidaccerseunt: quarum ego quid vobis aut inuenienssi rationem, aut genera sonam es Similitudinis en ad Ierbum Inum contra-
588쪽
MI AVD. TAL EXPLICcta breuitas: quoI verbum in alieno loco tanquam insῖο positum siqnscitur, delectat sisimile nihil habet, repudiatur. ' Se elata, transferri oportet,quae aut clariore aciunt rem, i ilia omnia, -Inhorrescit mare, Tenebrae conduplicantur, noctisque S nimo hum occaecat nigror, Flamma inter nubes coruscat, coelum tonitru in
Grando mista imbri largifluo subita praecipi
tans cadit, Undiq; omnes venti erumpunt, sevi existunt turbines,
Feruet aestu pelagus. Omnia fere, quo essent clariora granclatis persimilitudinem Υerbu dicta sunt. ut quo significetur magis res totouefacti alicuiussiue considis ut ille qui occultantem consulto ne i quod ageretur, intelligi pos et, duobus transatis verbissimilitudine i 2 indicat:
Quandoquidem iste circumuestit dicitis, sepit sedulo. Nonnunquam etiam breuitas transatione constitur, ut illud, Si telum manufugit: imprudentia teli emissreunupropri s Wrbis exponi noVotuit, quam est uno significata transato. '' seque hoc ingenerepersere mihi a trandum videtur quidsid, quod omes ira latis Galienis mctis delectatur *erbis,quam propri μι- namsi res=ιum nomen, oe proprium *ocabulum non habet, ut ' pes in naui, ut '' nexum quod per libram agitur, ' ut in uxore di . . uortium necessitas cogis,quod non habeas,abunde Fumere:
589쪽
INI II. DE ORAT. Frsm in forum verborum maxima copia tamen homines aliena multis metu sunt rationei translata electam. II accidere cressi *el quodin ent 1 ecime est quoddam,transilire ante pedes posita, alia longe repetita sumere vel quod
is qui audit also ducitur cogitatione, neque tamen aberrat, quae maxima en delectatio: νel quod lagulis verbis res ac totum simile conficitur: vel quod omnis transatio, quae qui de ιmpta ratione est,aa susipsis admouetur,maxime oculorum, qui east sacerrimus. ' Nam odor urbanitatis,m mollitudo humanitatis, murmur maris, o dulcedo orationis, sunt ductaea caeteris sensibus: ista vero Oculorum mulso acriora, quae ponuntpene in conllectu animi quae cernere ere non possumus. '' Nihilest enim in
rerum natura, cuius nos non in alys rebuspossimus *ti νο-
cabulo Onomines de enim simile duripoten 'otest autem ex omnibus) in1 - νerbum *num, quod militudianem continet, transatum, lumen assert orationi. ' quo in genere primum fugienda in Asmibtudo,' Coeli ingentes fornices.suamuis 'haeram inscenam ut dicitur attulerit Ennius, tamen ius daera fornicissimilitudo nonpotest messe. Viue Vlymes dum licet, oculis postremum lumen radiatum rape. Non dixit cape, non pete, haberet enim moram Isterantis Autim es est victurum stilope. hoc verbum est ad id aptatum quo anteaixerat,dum licet. ' Deinde videndum
ne sive simile sit ductum. Θrtim patrimon, si pulum si
590쪽
en verbi transferendi, xsensi eriat id quod transatum
sit fugienda est omnis turpitusso earum rerum,ad quas estrum animos qui audiunt,trahesimilitudo. Noli morte ILei inicam castratam esse Rempub Nolo stercus curiae I ei Clauciam. quamuis sissimile, tamen es in utraque defrmis cogitatio similitudinu. '' 'Nolo spe aut malin quam res
postulet. Tempestas comesationu. aut minus, fomesatio tempestatis. Nolo esse verbum angustius id quo transatumst,quam fulsere istudproprium, acsῖum. Quidnam est obsecro, qu6d te adiri abnutas Melius esset, ista prolabes,abserxes quoniam ille dixerar, Illico istic. Ne contagio mea bonis, Vmbrave obsit. '' is etiamsi vereare, nepausi durior transatis esse Ldeatur, mollienda inpraeposito sepe verbo visi olim M. Catone mortuo pupillum senatum quis relictum diceret, pau- si durius sim, τι ita dicam, stupidum, aliquanto mitius est. Etenim verecunila debet esse transatis,ut deductata esse in alienum locum,non irruiser ais ut precar is,non rui venisse videatur. '' In odus autem nullus est forentior in stulti erbis, nec qui plus luminis aserat orationi. 'Τ Nam illud quοἱ ex hoc genere profuit, non est in uno verbo transato, 'dex pluribus continuatis connectitur,ut aliud catur,alisImredigenia C-Neque me Patior Iterum ad unum scopulum&celum classem chivum ostendere.