장음표시 사용
611쪽
IN III. DE ORAT. Asen O doctrina ipsi Vulraeris, usis autem graui mus, oe in hoc toto dicendi lassis disicillimus.
a Crassus epilogo c5cludit, quae de virtut bus singuloru verborum re coniunctorum dixit, Se transit ad habitu orationis triplice,graue medium,subtilem: quz diuisio non sumitur ex rhetori eis ornamentis, sed ex rebus ipsis , quae dicuntur, quae sunt graues,mediae,subtiles. His tribus exi: limat conformationes orationis communiter inesse, qua de caussa consorinationu genera summatim proponit nudis nominibus, sine definitionibus Se exemplis : ubi etiam plures non figura Pro rhetoricis fgur: s, a. verae figurae nominatum idq; ut opinor ex instituto Graecorum,apud quos Cic. hac enumerat onem legerat. 1 Allegoria est a venustis corporibus,quorsi alia fucum habent de adulteranii colore, alia verum εἰ nativa. Fab.cap. 3.lib.8.S t ornatus virilis,fortis,de sanctu necessa ira malam loltate nec suco eminente colorem amet : san uitae 3 vicibu; gaudeat. 3 Similitudo initur a militibus d pal. vstritis, quoru illi ad vim depugnant, hi sta venustatem& voluptatem spectantiu sic figurae Ba ius plus habent grauitatis ad commouendum, igurae 1εως plus vena statis ad delectandum. 4 Crassus summatim repetit oratorias laudes vcrbarii singul ursi 3c coniunctorum:illic tres,nou:tatem,vet ustatem,tropum : laic collocationem dc numer sin qui tanaen numerussi'
cies est figur te qua mox dictura; est: itaq; speciem a genere separaxit. s Cicero doctrinae viam nulla sequitum nec enim figuram δευοία partitur in pauca genera, neq; Incribus suas species subiicit, sicut methodus doctrinae postulat, sed in turba proponit s.figuras δανοίας, ex quibus 3 .rhetoricae consorinati nix specie nullam habent, sed qua da sunt membra dialecticae Wrtuti , ut illustris explanatio,protri,stio tones uno ration:s, distributio in partes, smilitudo, emplum, descriptio, digestio contentio, expositio sententi .e: reliqua sunt communia adiun cta Orationis, quae interdiu figuris permi: entur: interdum sine ulla figura dicuntur, ut Gni oratio, praecisio, emphasis, distincte concisa breuitas, extenuatio, illusio seiunctio ab eo quod dictu est, iteratio dictorii,superlatio.percontatio,iwnia reiectio criminis ase,praemunitio, reiectio in aliunt, inductio erroris impulso in hilaritate,interpellat incommendatio, iracud Mobiurgatio, promissio, purgatio, ciliatio. 6 Crassus transit ad figura λ ζeως, id est, orat: onis,lceius duplicem usum statuit,vn si grauitatis ad mouenduin: alterii venustatis ad delectandum:antea tamen docuit in figuris sententiarii grauitatem, in figuris verborum concinnitatem inesse, dc us duabus digerentiis citro genera dilicinxit. Caeterum multae in verbis figurae nominant, quae figurae no sunt: vel quia mutati verbis permanet,vel quia dialect: cae membra Ct aedi sunt, agi communia ad luncta orationis: vi contrar um,dissoluta, exclamatio,imminutio,relatum ad singii
Iaad propositum subiecta ratio, perni: si , in Prouisum,enumeratio, disputatio, continuatio,interruptum, imago sibi ipsi responsio, immutatio, disiunctio, ordo, digresso circumsicriptio: tu e omnia tam longe a figuris λύ εως absunt,ut earum nullam speciem dc idem reserant. 7 Si in figuris sententiarum de verboru plura adhuc genera esse possunt,Cras iis artem δή doctrinam figurarum non dei cripsit:artis enim proprium est, nullum genus rei propositae subiectu ni praetermi tere. 8 Crassus duobus modis excusat doctrinae suae breuitatem, Sc quod ressi ona rubus nota, dc quod temporis anῖustiae cum breuiorem esse cogantia
' suamobrem quoniam de ornatu omni orationis, si non
sent omnes tates libat certe commonstrati loci: nunc sui
612쪽
aptum sit, hoc in quo maxime deceat in oratione, , L. mus quanqua id quidem pers cuum est,non omni caussae, nec auditori, vel perfna, vcs tempori congruere ora tionis Inumgenus. Nam Gin causae capitis alium quen am*erborum um refuirunt, alium rerumpriuatarum ais
paruarum γ aliuI dicendi genus geliberationes aliud laudationes, aliud iudicia, aliud sermones, aliud cosolatio, alia
obiurgatio, aliud gis utatio,aliud historia Iesi Arat. Afri
etiam qui audiant senatus, an populus, an iudicessisquentes,aupauci, a ingulis GP quales jsi quoque oratores,qua
sint aetate, honore, authoritate debet videri: ismus, aris,
an belli festinatis iis, an oti . has hoc loco nihil sane est quo
praecipiposse videatur, nisi v guram orationis plenioris c tenuioris, Gruem illius mediocris, ad id quod agimus accommoniam deligamto ornametis is em Pti fere licebit,alias conterius,alias summisi us. omnig. in re posse quod decea iccre,artis oenaturae est scire quid, quassos deceat rufetiae.
i Hactenus de tertia virtute elocutionis dictum est, quae sola proprie & vel Edicitur elocutionis virtu : nam Latini 1s, perspicuitas,& decorum, virtutes sunt orat onix,& magnae quidem virtutes sed tame ora ori. v non fiunt:decorum itaq; restat, cuius si reneralis aliqua doctrina tradi possit, ea dialectica suerit in regulis syllogismorum,non autem rhetorica: si quis iudici Otaiyllogismo valeat, is i telligere poterit,quid in quaq; rc deceat,N qu id no deceat. a Crassus tres repulis de elocutionis decoro trad t: prima eit de accommodando genere orati ni, ad causi am,pei sinam.&tempus: quae regula d:alectico iudic O maxime nititur. Altera monet liguras rhetor cas omia una senerii dicendi elle communes, sed alias plenius sonare,alias summissius, aliis tempe a ius: quod quidem dili genter animaduertendum est: nec enini hanc ver talem Perpetuo Cicero sequi videtur, sed genera dicendi figurarum generibus distinguere.Tertia ramos vera est,tame accuratiore eget explicatione:nain singularium & specialium artium decorsi suum &speciale est, vigrammaticae grammaticu,rhetorio elocutionis &actionis rhetoricia: generale vero & comune omnis decori documentsi, si cuius quam est disciplinae, lo:licae disc plinae est, qu. v sola renerale iudicis. & omnium artium commune post det: facultas autem ipsa in s Apulis artibus decore FcaptEagendi naturae est,& aris exercitat one confirmatae: scire vero qu id, & quando deceat,est communis prudentiae,quae usu magis,quam Praeceptis paratur.
' Sed haec ista, omnia perinis siunt,Ῥt aguntur. Oectio inquam in dicendo Pna dominatur. Sine hac summus ora
613쪽
summos saepesuperare. Hutvrimo dediste Demo hones Hritur,cum rogaretur qui in dicendo esse rimum huic socundas,huic tertias. Quo mihi melius etiam si dab G
scinne dictum vini solet, ' qui cum propter ignominiam iudicj cessisset thenis, oest Rhodum contulisset, rogatusa modi' legis fertur orationem illam egregiam,quam iu
tesiphontem contra Tem benem dixerat. quateriecta petitum est ab eo postridie *t bgeret iliam etiam quae erae contra a Nemo mepro Gresiphonte e ita qua cu kausi ma maxima voce legisset , admirantibus omnibus,
uanto, inquit, magis admiraremini ,siaudissetis ipsum quo sati significauit quantum esset in actione, qui or
tionem eandem, aliam e epularet authora m talo. Quid
fuit in kraccho,quem tu fotule melius meminis,quod me puero tantopere ferretur' uo me miser constram' uox erram in apitoliumne' at trisanguine re ludat. domum matremne ut miseram lamentantems τ ideam S abis ms Quaesic ab illo acta esse constabat, ocul/Avocesse- , inimici, ut lachrymas tenere nonpossent. ' Haec eo diaco pluribus, quod genus hoc totum oratores, quisunt veristatis i ius actores, reliquerunt, imitatores autem Oeritatis histriones occupauerunt. ne dubio in omni re xincit imitationem veritas sedeasi satis in actione efficeret ipse per siest,arrepresetao non egeremus:*erum juia animipe motio, quae maxime aut declara a,aut imitanda est actio ne perturbata saepe ita est, Vt ob curetur, aispene obrum turri dissutiendasunt ea quae obsecurant: γ ea quae si inteminentia O promptasumenda . ' Omnis enim motus animi sum quendam a natura, habet vultum oesonum g
614쪽
,;3 AVD. TR L. EXPLIC. sum totums corpin hominis, Geius omnu ultu omnes*oces,ut nerui infidibus, ita sinant, art a motu animi quos senipulse. Na voces , t chordaepunt intenta, quae adque sue tactum re*ondeant, ' acuta, grauu cita, tarda magna, tamar quς tamen inter omnes enseo quos venere mediocris. setiam illa sunt ab his lana plura gene ra,lencab erum contractum, dis um, continentis iratu, intermisofactum, 'sim, lixo sono, attenuatum, 1 a tum. Nullum est enim horum imiliumgenerum quod non
arte ae moderatione tractetur. hisunt actor Upictori,e ροsiti ad variandum colores. Onu lenim voco nus 1 cundia sibsumat,acutum, citatum,crebro incidens y Im pi us hortat m e frater, ut meos malis miser.
ω ea quae tu dudum Antoniprotulisti,
' Segregare abs te ausuS, Ecquis hoc animaduertit Vincite.- dc Atreus scre to tus.
taliud miseratio ac maeror exibileelenum,interruptum, I bili voce '' Quo nunc me vertam quod iter incipiam ingredi Domum paternamne , anne ad Peliae filias
O paterso patriato Priami domus G 3μ siquNntur, Haec omnia vidi inflammari, Priamo vi vitam
uJm tus,demissum, h. Pans, abiectum: Multi' modis sum circumuentus, morbo, exi
615쪽
IN III. D E ORAT si' lio, atque inopia: Tum pauor sapientiam mihi omnem ex anti
Alter terribilem minitatur vitae cruciatum Sc
Quae nemo est tam firmo ingenio,& tanta confidentia, Quin refugiat timido sanguen, atq; exalbescat
liud u, contratum. ehemens imminens quadam incia ωtione grauitatis: Iterum Thyestes Atreum attractum aduenit, I terum iam aggreditur me, Sc quietu exustitae. Maior mih i moles,maius est miscendu malum, Qui illius acerbum cor contundam Sc compriis
AliuIxolum, Ususium, lene, tenerum, hilaratum acro
Sed mihi cumretulit coronam ob collocandas
Tibi ferebat: cum simulabat sese alteri dare. Tum ad te ludibuda docte 8c delicate detulit. Aliud malefia,sine commiseratione graue quid am, γ*naprese ac sino obtactum: Qua tempestate Paris Helenam innuptis iun xit nuptiis, Ego tum grauida expletis iam sere adpartem dum mensibus:
Per idem tempus Polydorum Hecuba partu postremo parit.
616쪽
' Omnes autem hos motus Abstequi debetgestus,non hic*erba exprimeseuicus sed uniuersam rem sentetiam non demon ratione ed significatione declarans, laterum infoxione hac forti ac virili,non absiena oe bifrionibus Haba s,aut etiam a palaestra. Insanus aure minus arguta Lgitissubsequens verba,non exprimens. Trachium procerius
proiectu quasiquoddam terum orationis. Supplo ope is in contentionibus aut incipiendis,aut finiendis. Sedin oreμιnt omnia. In eo aute i o dominatus in omnis oculorum. quo melius nostri illisenesquipersonatu ne Zoficium quidem magnopere laudabant. 'Τ nimi in enim omnis actis,m imago animi vultus H,indices oculi. Nam haec ea unapars corsori quae,1uot animi motus sunt, to ignificationes m commutatis spos efficere. Ne Peso est quisquam, qui e gem contuens efficiat. '' Theophrastus quidem Taurificum quendam dixit actorem auersum solitum esse Alcere qui in
agendo contu es aliqui tronuntiaret. Quare oculorum eum na mo eratio. 'ε Nam oris non est nimiumutanda*ecies,ne aut ad in Has,aut adorauitate aliqua deferamur. Oculi sunt quoru tum interione,tum remissione,tum coniem,tum hilaritat motus animorum significemus apte cum genere. ipsi orationis. Esi enim actio qua Uermo corporis quo magis menti congruens esse debet. Oculos aut e natura nobis, ut equo leoni fetas, caudam, aures, admotus ania morum declarandos dedit uare in hac nostra actione e
cundum vocem vultus valet is autem oculis gubernatur
' is in js Omnibus qua rent actionis, inest quaedam vis a
natura gara quare etiam hac imperiti,hac vulgus hac δε- ni ba bari maxime commocetur. Derba enIm nemrnem
mouet,nificum qui eius rim linguae societate coniunctis est: c. 1. 'te
617쪽
IN III. DE ORAT sententiaessaepe acutae, no acutorum hominumsensus rotervolant actio,quam praest motum animiser omneu mouet.isum enam omnium animi motibus concitatur, eos, em notis edi in ali s a scutinisse ipsi uicant. V Iactionis aute V m ars laudem, maxima lae dubiosam rem vox obtinet quaeprimu ect optan t nobis, einde quae-cuns erit,ea tuenda. De suo illud iam nihil adhocpraeciapiendigenus quema ogum voci simiatur .equidem ma gnopere censi seruiendum. Sed illail videtur ab huius nos rasermonis ossicio non abhorrere,quo cui Axipaulo ante, pluribus in rebus quod maxime est utile, id nsio quo fla Llo etiam decet maxime. Nam ad vocem in Acendo obtinendam nihil eni utibus quam crebra mutatis,nihiberniaci ius quam ess a sine intermissisne contentis. Quid' a laures uosi A. actionissuauitatem,quia ea vici itudineo varietate oe commutatione aptius' '' Itaque idem Cracchus quo Otes audire Catule ex Licinis cliente tuo sit Grato homine, quem struum ibi ille habuit ad manum cum eburneola sobtus est habere Issula qui staret occultepost Lnum, cum contionaretur, peritum hominem, qui in laret celeriter eum sonum quo illum aut remissum excitaret,aut a contentione reuocaret. . Audivi mehercule, inquit Catu lus, sepesym admiratus hominis cum diligentiam, tum etiam doctrinam scientiam. '' Esto vero,inquit crassus
ac doleo quidem illos viros in eam raudem in Repub. esse
dela os. quanquam ea tela texitur,m ea incitatur in ciuitate ratio vetuendi, ac posteritati ostenditur, Ἐt eoru ciuium quos nostri patres non tulerunt, iam similes habere cupiamus. Iano te obsecro, inquit, Grasse, Iulius sermonem istum, O re a Cracchi Platam refer,cuius ego nondum plane
618쪽
νοcem,utile oesuetae est. Nam a principio clamare, reste
qui tam est illud id m ad mandum ess Vocem siluritare. deinge in quiddam contentionis extremum, quodia me inferius est, quam acuti mus clamor, quo tesistulatrogressi non sine m tamen ab ipsia contentione reuocaLL Euitem contra quiddam in rem siron rauissimum,quoi tanqua norum grassibus destenditur. Haec varietas, O hie per omnesnos vocis cursu, oest luditur, O actioni a 'Gresiduitatem'. pulatorem domi relinquetisse sum buius consuetussinis vobsum a Forum ὀferetis.' ' Egidi quae potui, non ut τolui, sted ut me temporis angustiae coegerunt. scitum ess enim,caussam coferre in tempus, cum asscrrefluro cupias,non queas. Tu ν ero,inquit Catulus, collegi lio mnia,quantum Copossum iudicare ita diuinitus,ut non a
Cr.ecu didicissesed eos ipsos haec docereps' videare . me quidem istiusmoni participe actum essetaurio, ae*ellim ut meus genersidalis tuus Drtensius esuisset: quem qui lem ego con o omnibus sis lauae us, quin tu oratisne complexus es,excellente fore. Et Crassus, Are disis inquit: ego vero esse iam iudico, tum iudicaui, cum me Gonsilii natu caussam defendit Oficae nupers etia magis cum pro Ath niae rege dixit. quamobrem retae utiles Catule. nia hil enim isti adolestenti nes a natura,nes a doctrina deesse sentiis. quo magis en tibi Gotta, tibi Sulpiti vigilogum ac laborandum: '' non enim ille me iocris orator vestrae
quas .ccrescit aetati, Moe ingenio peracri, sudias
grati, doctrina eximia, memoria singulari. cui quanqua auest,tamen illum aetati uaepraestare cupio. τοbis ve
619쪽
M 2rgamus, inquit, nos , curemus, oe aliquando ab hac contentione gistulationis animos nosi os Grami laxemus.
Pronuntiatio, est apta conceptae elocutionis enuntiatio, cuius Iaudes primum Cra viis celdan.:t: deinde arte ni εἰ do ir nam tradit pronuntiatio laudatur duobus telli montis, Demostheni Sc Aeschinis,de exemplo C. Gracchi. 2 Aeschines accitiauit Cresplionteiii. quod contra leges in publico Denaosthenem coronasset: tuo iudicio victus celsit Athen is: Si liodum prosectus ibi rhetor cam docere coep:t: Rhodiisq; postulantibus orationem suam contra Ctesiphontem, ireniq; Demo: thenis pro Ctesiphonte rec tau r. a Vcrba sunt C.Gracelii inconc O ne mortem T berii fratri, triti &luctuosa voce lugentis. 4 Actionis laus coneluditur,addita breuire 'reliensione oratoriim,qui hanc exercitat Onem Decii uncita tuan situs fit ad doctrinam, quam Crassu, necessariani ei se probatare iugnans bus: Natura & veritas per se ad ageticu sati. non est: ergo arte δἰ praeceptis nstruendae i. s Acto siue pronuntiat o , trui i , enim pro eodem diotur dimidituran trcs partes, ultum, IOnusia dcge lum: quarunt duae ad oculos rei uenunt,vultu, & gellus: terita ad aure si,nus: sed vultus sub gestu compreliend: poterati& in quibusdam rhetorici, coria prehenditur.Pri in una &generale artis hil iis praeceptu est, ut viilius voci, ac pellus in agendo tot mutationes fiant, quot lunt assectuum de cog tat onuin mnii: N singuli, cogitationibus aflectibusq; accommodetur siaci genus Sc vocis,&1 ulius, Ssellus: quod praeceptu declaratu similitud ne fictum: ri enim organorum chordae ad tactum digitorum αPlectri varie respondent: ita vox,cultus. iique, assectum de Pullum animi cons quantur neceita est. 6 Dillinctiones vocis sumunt vel ex quantitate,ut sit ma
En parua,meai Ocr.S: vel ex qualitate, ut sit cita tarda inediocri : acuta, grauis,mediocris. Itemque len siperia: contracta diutisa: em illa continenti spiritu, emissa spiritii interni illo: fracta, sc ita, flexibilis, attenuata, inflata: quibus, quando, &quemadmodum oporteat uti: propriuna est rhetoricae areis explicare: itaq; Cracsus pro varietate affectuum genera vocis disi inguit, de exemplis poetarum illius ita et Thyeiles iratus sic apud Enn una loquitur: nam Ennius tragoediam posuit, quae inscripta erat,Thvest 2 . 8 Antonius matutino sermone citauit verius Pacuuii poetae ex Tragoedi ad cucio, oi Telamon iracunde obiurgat Teucru in reuertum a bello Troianos ne Aiace fratre. 9 Aci us smpsit tragoediam Atreum nomine,in qua tota Atreus iracunae loquitur contra Thyestem fratrem suuna. Io Volus hi sunt ex Ennii Medea ubi Medea spreta ab Iasone liget vicem suam. ii Versus sunt ex Hecuba Ennii,&in Tusculanis etiana ctantii
11 Hactenus Crassus docuit rhetoricani arte mutandae dc conso adae Voc spro variis animorum motibus,tracundia iri eratione,metu, vi, voluptat mole-itia.Sequitur rat o pellux, v. e iubet spectare motu vel uniuers corporis,vel pa vi uni quarunda minus eminentium: nec vero hic generatura gellus omnis ritet
ricus informat: nam cum ii striones in i cena venulle aput, rhetorice & oratoriEagunt,sed rasitu is qui oratori pol:tico in tractatione ei ullum caussaru conuenit. De gellii totius corporis haec ibia cautio est, ut ne sit histrionicus: hiitrio enim videtur in testu pene nim v, eis Sc rem iptim in scena pestu magis demonstrare, R. verbis ygia: ficare conatu quae ranae selliculatio his rionenino dedecet:at politicus orator truncum illum corpori, rion tam actuose, neq; tam h .strionice mouebit. Atq; hi egellus in uniuersus& eneralis: specialis autem notat inquatuor I artibus corporis ateribus, manibus .frach o,ped: bas, ut laterum motus sit so tis &virilis,ut manus in nu, argutu sinimam quidam rem ipsam prius sestuali
Luo manu repraesentant, quini verbis ex2Ment, quod in oratore rota suerit
620쪽
vitiosissimum ut brachium si non incuruatum ad pectus,sed longius diductum&proiectum a corpore, ad significandum impetum oratoriae contentionis: vi pes interdum supplodat in conictionibus incipiendis aut finiendis. 13 De tribus Partibus rhetor. c. e actionis duae sunt explicator, vox &gestus: vultus superest, id est, habitus quidam oris S oculorum, motum animi maxime declarans, ut oris figura & color de lineamenta ipsa fgniscant nos esse tristes vel hilares, iratos vel placatos,erectos aut hun iles,met ictilo bς vel considentes: idemq; fudicium habitat in oculis. Cic. in Orat. persen.Vt imago animi est vultus,sic oculi iudices, quorum & hilaritatis Sc vici sim tristitiar morum res ipsa de qu bus agitur,temperabunt. i Hoc exemplum est vitiosae actionis in motu oculorum ana Tauriscus ille hiitrio, de quo scribit Theophrastus, inepte auertebat culos ab his, pud quos agebat. is In agendo species & dignit as oris diligent si me cit conteruand cauendum ne autos vaste diducaturout deser alter torqueatur: sic Crassus Testio Penario illust mentum in dicendo intorquenti : tum ut di resis quid vellet cum nucem si egisset. Lambere quoque labra, & mordere deforme est,ut ait Fabius: cum etiam in eis crendis verbis modicus eorum esse debeat moi 6 Crassus probat in gestu & vultu maiorem vim inesse, quam in vocer
idque ner collationem disti milium esse torum: cludit gestus apud omnes gentes
idem lit, verba eadem non sint: & quod sententiae acutae plerunque homines hebetes non moueant,*estus vero moueat. 17 Ad pronuntiandum vocis bonitas primum nobis optanda est, et sit firma & sua uino liberali ut enucleata, ut sauces intefrae sint, id est,molles &laeves, quarum vitio stangitur, & exasperatur, &obscuratur,& scinditpr vox,ut ait Fabi us: deinde eadem nobis tuenda est ambulation hunctione,continentia, facili ciborum digestione: sed ars tuendae vocis ad rhetoras non pertine verum ad medicos,& ad phonascos, qui olim Romae crant magistri exercendae vocis. 12 Hoc praeceptum Crasti rhetoricum est de mutatione & inflexione vocis pro conditione rerum &allectuum: nam eadem S Pe petua vocis contentio viz. osissima est: idq; vitium appellatur a Graecis μονοπνία, Lib. ii. Vt ait Fab: us,id estona quaedam spiritus' soni intentiorit si dicamiis omnia clamo e,quod insanum cst: aut intra loquendi modum, quod motu caret aut suminis sonitarmure, quo etiam debilitatur omnis intent O. i 9 yraeceptum pro-Cap.io. 5b.i ximum illustratur exemplo Caij Gracchi, cui concionanti, ut ait Fabius, consistens post eum musicus,sistula quam πάροον vocant, modo quibus deberet i cap.u. lib.t. tendi,ministrabat. Is situlator, ait Gelliu in circunstantibus stabat occultius, qui sistula breui sensum kr auiti sculum sonum inspiraret ad deprimendum si dandi mi impetu vocis elus. zo D: eis uncula est Crassi in querimoniam sui temporis,in quo sensim czcitabatitur seditiones inter Marium & Syllam que postea magnam Perniciem Re: Publ. attulerunt. 2i Crassiis declarat xi mi ii stulae Gracchanae, prohibe ;, ne vel grauissimo sono vocis utamur,quia chira vix audiatur. animos audientium excitare non potest: vel acutissimo,quia cisim sit imLib. ii. modicae claritatis,desii 'ra modum,neq; inflecti neque intendi potest, ut ait Fabius. Medius itaque modus probandus est, in quo tres sonorum gradus distinguuntur. Sr-u:s,acutuS,& tem P ratus. 22 Tertius dialogus concluditur laude
Crassi, cuius primae partes fuerunt in hac disputatone,&Q Hortensj, cuius exemplo Coti a &Sulpitius excitantur ad eloquentiae studium. 23 Hortensius L.Crasso QJIulio sce uola CGL .prinatim in soro dixit,& apud hos quidem
Consules:& clina eorum qui adsuerunt,tum ipsorum Consulum,qui Omnes intellisentia anteiban iudicio discessit probatu ,ut ait Cicero in Bruto:Tum Hortensus agebat annum aetatis suae decimum octauuna, clim causiam defendit A fricae contra Praetores:postea etia dixit pro Nicomede rege Bithyniae. Cotta dc Sulpitius decem annis Hortenso maiores erant, ut scribit Cic.in Bruto.