장음표시 사용
591쪽
Repriment validae legum habenae, atque imperii insistent iugo.
Sumpta resimili, verba eius rei propria deinceps in rem aliam ut dixis tranferuntur. εἴ hoc magnum ornametum orationu, in quo ob curitassiugienda est. '' Etenim ex hoe gener uni ea quae dicuntur aenigmata. Non est autem in verbo modus lacoedia oratiane,idest, in continuatione verborum. '' Ne illa quiLm traductio vis immutatis in verbo quanda abricationem habet, iam oratione, Africa terribili tremit horrida terra tumultu. Pro pris es umpta ia rica. nessactum verbum est,ut, -Mare saxi fragis undis. nes, transatum, tMollitur mare. sed ornandi caussa proprium proprio commutatum. Desine Roma tuos hos eis.
-Testes sunt campi magni. Vrauis en modus in ornatu orationis,mspesumentas: ex quo genere haecsunt, Martem belli esse communem, ciere rem pro fruetibus, Liberum appessare pro *ino, Neptunum pro mari, uriam propatu, campumpta comitis,Agam pro pace, i a ac tela pro belli. Quo item ingener irtutes vitiatro esse in quibus illa sint,appellantur,
Luxuries quam in domum irrupit, γ, Quo auaritia' netrauit,aut,Ades valuit, sustitia confecit. Videtisprofecto genus boc totum, quum inflexo commutatot verbo res e Lm enuntiatur ornatius,' cusent'itima illa minis ornatasia Mnse non ignorata,crum intelligi volumus aliquia aut exparte totum,ut pro Misi se cum parietes aut tecta di
cimus aut ex totofartem, ut cium unam turmam equit
592쪽
At Romanus homo, tamen etsi res bene g sta est, Corde sua trepidat.
. cur quum expluribus intelligitur unum,
Nos sumus Romani, qui fuimus Rutili.
ut quo*ns mori,non Pt ictum est, in eo genere integiagitur H xt se isem est. '' utimursaepe, etiam Perbo, non tam eleganter,quam in transferendosessetiamsi licentius, tamen interdum non impurinter: ut quum grandem orationem pro magna, minutum animum proparuo dici
mus. Uerum illa vi res Messe non verbi, sed orationis,quae expluribus,ut exposuitra lationibus conexasunt'. ' me autem quae aut immutata esse dixi, aut aliter intelligenda ac dicerentur, ῖnt translata quodam mori.
ri ornatus rhetorum spe taturin singulis verbis, & in coniunctis: sed tamen commodius diuidetur in tropum dc figuram, quae sunt eius verae species, quam in singula verba εἰ in coniuncta, quae sunt subiecta, circa quae veriatur ornatus.1 Verbis singulis tres Oratoriae virtutes attribuuntur,propritias, pro qua Pauld post vetustis reponetur, tropus &nouitas: in propriis verbis laudat imprimis
ἀφωνία. id est,uocalitas, quae praecipua laus est in numeris,qua maxime aures afficiuntur & recreantur. 3 c rastus probat test: monio vulgi naturalem quendam esse verborum delectum, quia vulgus sine arte iudieat quae bona verba or torum sint,& que non bona. Repetit diuisionem verborum sineulorum, no tam e membro immutatomam pro verbo Proprio nunc ponit inusitatum atq;
pri:cuin: verbum tamen hoc ipso quod inusitatum Spriscum et hetoricam laudem nullam meretur,tametsi ipsa antiquitas admirationis aliquid habeat: sed si in eo fuerit L απι aut tropus aliqui, tum quidem Laudatur. non tam propter vetustatem, quam propter numerum, qui aurium iudicio perpenditur, vel propter inflignein & iucundam mutat onem signi sicationis:&exempla quae a Cice
mne citantur non tam ob antiquitatem placent,quam obiceo νια vi tempest
te, proles, soboles, effari, nuncupari, non rebar, haud opinabar,plena verba sunt, atque bene sonantia. . s Ut de priscis verbis,scde nouis iudicancum elle arbitror, non idcirco esse orator: quia noua snt,sed si in his fuerit ἀφωνία, aut re pus aliquis um Oratoria dici posse.Nolutas igitur si tropo caret elo. . esidionis oratoriae v reus non est. Caeterum Crassus duos modos iacit nouand rum ver borum, unum per compositonem quale est verbum expectorat S ve sui loqua alterum sine compositione, ut verbum indiremtalis ab indigena, de incurvelcere ab incurvo deducimo, in quibus verbi . si quid placet, propter auro stationeni placet. 6 c rassus nomen speciet ponit pro sensr id est,trant lationem Pro tropo,im latus Aristotelem in Rhetoricis: & duos fi
593쪽
nes proponit, propter quos repertus est in verbis tropus, necessitatem ae delectitationem: Nutrumque ceclarat similitud ne vestium. 7.Gemmare vites dicuntur, quum oculos primo emittunt,metaphora a gemmis,lapillis pretiosis,quibus ocul .s in vite si malimus est. Luxuries in herb:s est, quum seminis abundantia ipsas sul cat. Laene legetes sunt foecundae & uberes, & quasi colonis arridentes: in utroque verbo metaphora est ab animantibus, illic, quum cibo, aut potu, aut aliis rebus nimium diffluunt: ille, tuum laetitiam vultu aut aliis signis ostendiit. 8 Crassus persequ tur utrumque propositum finem atque interea definit primim genus tropi, id est,nietaphoram,quum verbum similitudinis caulsa a Pr pria significatione in aliam mutatur, qui tropus omnium clarissimus&nobialissimus est quia non tantum rem declarat,sed cogitatione Scarpumento simi Iitudinis illus bat ut quum audis gemmare vites, non solum intelligis oculum iliatum,qui primum a vite educitu , sed etiam accipis similitudinem eius oculi eum gemma lapide pretioso. 9 Tres modi metaphorae distim uuntur: primus fit per energiam, qualis est Pacuviana descr ptio tempestatis ex multis illustribus metaphoris. Io Secundus modus nihil disserta primo, aut saltem sub primo comprehenditur,quia quanto magis significanter res dicitur,tanto clarior Sc illustiior essicitur: itaquetramlatio quae rem maxime significabit, etiam rem maxime illustrabit. at Tertius modus in se habet energiam, ut in verbo sit, metaphora est illustris sumpta ab an: mantibus,quae e manibus elapsae celeriter pedibus feruntur,cui fugae paratur improuisa & subita teli emissio,& ta oratores interdum loquuntur in excusation bus, Telum manu sugit, id est, proiectum de industria no est,sed per imprudentiam excidit e manibus 8c euolauit. II Crassus proponit quaestionem, cur lio inines malint uti verbis translatis, quam propriis: dchanc loluit quatuor modis, quia translatio persaepe est a vulgari sermone remotiori quia iucunda est inclusae in verbo snailitudinis cogitatio: quia res per metaphoram breuiter sgniscatur: quia transatio saepe ferit sensus, id est, saepe sumitur ex his rebus, quae subtensus cadunt. 13 Nautae pedem in nauidi csit, pro infimo veli lane, quo velum ipsum tenditur: & sic loquuntur, quia nomen Proprium non habent.Virgil. lib. . Aeneid.
Id est, infimam partem veli constanter 8c firmiter ligarunt. 14 Nexum N prie est ligatio, & per metaphoram ciuilis Obligatio, qua corpus etiam ut pignux
assicitur: haec olim fiebat per aes Sc libram,adhibitis Ieriem eiu bus puberibus. Eces, quia dicebatur libri pens. is D. uortium proprie dicitur digrellio ab institatuto itinere: dc per metaphoram distrare o matr. moni j inter vim in de uxorem. Is Odor ab olsa, transfertur,mollitudo a tactu,naurmur ab auditu, dulcedo a gusta ut sed metaphora sumpta ab his rebus,quxoculis cernuntur, est et rior & illustriosiqui a magis nos excitant & commouent ad intelligendum, quae videmu ,quam quae reliquis sensibus percipimus. i7 Ut si nilitudo est argumentum maxime communC,ita rhetor: ca translatio lat iliane patet, quia ex o m-n bu rebus sensibilibus de non sensibilibus sumi potest. 18 Q inque vitia metaphoraenotantur,si dissimili si longe petit si turpis, si maior; quini par sit,
si minor: quae sug enda sunt quia nullum adserunt ornatum orationi, sed eam potius dehonestant. I9 Zonae coelestes no habent speciem semicis quia sunt undique rotundae: sornix autern surgita rectis lateribus: itaque Cressus no probat illud Ennianum,
Celi ingentesfornices. quia nili I si sere simile inter rem quae propriε dicitur, si inter rem quae αετατο
ei υύς significatur. in Scopulus ad quem saepe naues affliguntur,elar ore Praesesertintelli 'entiam quam Syrtis: quia ille sub oculos cadit,haec non cad. E it
que mavult Crassus appellare homine prodigum Scopulum patrimoni j, qua au
594쪽
Syrti quia ille sub oculos cadit, haec non radi u ita ue mauultCrassus appeti nre hominem prodillum Scopulum patrimonii, qu in Syrtim: item atre voraginem bonorum,quam Chambilim,quia vorago latius intelligitur. Cicero pio Sestio,Tu meo periculo surges di vorago patri moni j helluabere λ Cicero tame Antonium in Philippicis Charybdim s/ετατο eικυς appellauit. M Nistoteles bro tertio praecipit, ut transsationes a rebus pulsitas ducamus τ, σ3 AH v
. I - ,δε--λγ nως, μάλλον ii φρινιασδὶα τυλγ' 'i επCrassus etiam nune admonet, ut turrem &o scit nam metaphoram fugiamus, ut castrare Rempublicam, set Glaueram stercus curiae,quibus ve: bis proprie licet m in arte medita, vel rusti , ut castrare pecus, si ei corare agrum: sed ea transferre ad Caeteras res non licet, quia cogitatione inducunt obscaenam. xa Ctim dicimus tempestas coinei sationis. pro intempestiua crapula,in verbo,tempestas, metaphora est grandior, ires postulet,qu: a su- tura magnis procellis aquarii, quae longe luperant crapulam corporis. Cum autem dici mus,comessatio tempestatis, id est,magna inundat o,quae terra abso bet in verbo,comet Tatio, netaphora est minor& exitior, quim par sit,quia ducitur a crapulis nocturnis, quae lon e tenuiores sunt ma n: sillis mundationibus
auuarunti utrumq; ieitur est viti uni: si tamen cerndustria per hyperbolem id ita sum facias.non erit vitiosum: xt s ma num hominem pisantem dixeris, aut liparuulum, piginarum,neuter tropus displicebit. 23 Fa ius, Si qu: d ait rem culosus finxisse videbimur, quibultam remediis premura: endum est, trea circam, si libet dicere quodammodo permitte mihi sc) quod ita in his quae l: cent: ut translata crunt,imcideri quae non tacto dici postin xl quem deum ut ita dicum
duo tropi, Metonyntia & Synecdoche quia nullam comparationem in si ila fic tione inclusam continent, idcirco mrinis florentes & ornati sunt: at vero splendor ille & ornatus metaphorae qualis & quatias sit, nisi in contextu sermonis intelli ei & pmbari non potest: virecte Fabius admonuit tap. R. lib. 8. Idemque est iudica dum de reliquis tropis, qui clim excellant in singulis vel bis, tamen cuius modi sint in continuatione apparent. zs Alle ria non est nouus impias,& a.. meta hora diuersus: quia nihil aliud est,quam metapbora mutiplicata:nihil autem istinet ad artis ration: m usu; sci eris tropus semes dicatur, an vero in oratione multiplicet uris quemadmodum s Ironia : reques sit, aut Metonymia, aut SVnecdoche,i 5 propterra iit nouum tropi pci I S, sic multae continuatae meta: horae nouam speciem non Liguent. 26 1 myn stit ex Hibis propriis troru non est: si ex transsatis, sub renere tranitationis mi rehendatur. Σ M innymia tropρος est,cdm ex causam, ei te ta, ex subiectis acii ineta, contraue,sgnita
camus: qui quidem tropus est in ei bo s mPl ici a P pria sγmscanione in aliam . ni ita: ud p ratia et iis inon intellisitur nisi in Crat cne, ut si vel bum Asrica, sin i l citer drcatur, tropus in eo non agno citi: si ponatur in oratione,ut Africa treui stat in es noscitur: qu a Africa dicitur pro A iis : Crassus Metonymiae sip cies non descr:bit . sed tantinii exemplis utitur. Di fert hic tropus a Metaphora, quia in Metonym a comparatio nulla est, in Metaphora smilitudo semper est.
ig Tertium tropi senus est synecdoche, siue intellectio, cum ex pane totum
sis nisi citur, ut paries pro tota domo: aut ex toto pars, t equitatus pro turma. Reli rit e duae specie , uas Crassus describit, in iii periores illas recidunt: unu enim risionem habet partis, sicut plures totius. 19 Catachresis non constituit nouam delem distinctam speciem tropi, qui alias metaphora est, ut aedificam. equum.
595쪽
e tium pro construere: grandis oratio. pro magna: m nutu animus, pro paruo. Alias Synecdoche,ut parricida pro interfectore: nees tropus xii paul4 ilurior aut liberior,1 Uu tiit etiam viantecedentibus gener bus stibiceius non sit: noliunt enim omnium generum tropi paulo licentius fingi , idque imprimis est poetis concelluli . 3o Cratius ridetur reliquo1 tropo ad tranctatione reuocare,cuintamen Meronymia dc Ironia ἐκ hnec oche a Metaphora plur mum distent, nee eius rationem part ei perit: quia nihil sinite ex sim ui tradurunt: xerbm nonune translationis fortalia abutitur,ad sign:ficandu n omnem tropuin, sicut Ar: stoteles secit in Rhetoricis.' ha'. ut omnis singulorum verborum virtus ais laus tribus existat ex rebus si aut vetustum verbum sit, quod i men consuetudo ferre post: auisectum vel comunctione, vel nouitate, in quo item en auribus consuetudinia parcendum aut translatum, quod maxime tanquam stellis quia
D am notat illuminat orationem. Sequitur continuario verborum,quae duas res maxime, collocatione trimum,
deinde modum quenda ormama desiderar. ' 6οllicationis est componere struere υerbasic, ut neue a per eorum concursus, neve hiulcus sit, sed quodammodo coagmentatus
laeuis: ' in quo lepide sereri mei per a lusit is qui et gantissim ij facere potuit Lucilius,
di iam lepidet exeis compostae, ut tesserular o
Arte pauimento atq; emblemate vermiculato.
qua quum dixisset in elbutium illudens, ne a me quidem ab nuit. Crastum habeo generum, ne rhetoricotero' tu
u:d ergo iste 5 asses,quoniam eius abuteris nomine, quid ficit' fiam i ud ilicet, ut ille voluit, ego vellem,m lius aliquanto quam butius. verum in me quidem lusis
r et , ut silet. Sedeu tamen collocatio conseruanda verborum, de qua loquo'quae iunctam orationem escit, quae co-
harentem,qua leuem,quae aequabiliterfluente. Idas eque-
596쪽
sro A V D. T A L. Ε x P L I et quemini, si verba, extrema cum consequentibusprimis ita iungetis, *t neue astere concurrant, neue vastius diducantur: ' Hunc diligentia usquitur modus etiam oe fomma verborum: quodiam vereor ne huic Catulo , latur esse puerile. Gersu enim veteres illi in hac siluta oratione propemodum, hoc est numeros quosam nobis esse adhibendos putauerunt. Intes irationu enim,non defatigationis nos , nes librariorum notis. sed verborum s sentetrarum modo interpunctas clausulas in orationibus esse voluerunt Τμprinceps Ocrates insiluissestertur, ut congiam ant, quorum Acens co uetudinem, delectationis ais aurium
caussa quemadmodum scribit Astipulas eius Naucrates)numeris agiringeret. Namque haec duo musici, qui rant quongam idem poetae,machinati advoluptatem Aunt,
versum at3 cantum ut m Verborum numero, GP vocummosso, delectatione 'vincerent aurium satietatem. Haec Ltur Ao, 'vocis dico moderationcm- verborum conclusio
nem, quoad orasionisverit astati possit, apoetica ad AOquentiam traducenda duxerunt ' in quo illud Hi *elmae ximum, quossversi in orationesi scitur coniunctione Ῥerborum, Vitium es,m tamen eam coniunctione cutia resi m numerosecarire, γ quadrare,mpesci volumus ' ni est ex multis res a na quae magis oratorem ab imperi
ro dicendi, ab ignarai di guat, quam quod ille milu incondite fugit quantumpoten, mid quod dicit, 'iritu nonta arte Ieterminat: orator autem sic illigat sententiam xerbis, si eam numero quossam complectatur, oe adstricto, O soluto. Nam cum Ῥinxit mossis, fortuna relaxat, O libe rat immutatione ordinis, vi vcrba neque alligatasint qua certa aliqua lege Iesu nes it oluta It vagentur. 'cuo
597쪽
nam igitur modo tantum munus insistemus, ut arbitremur nos hanc vim numerose darendi consequiposse Non e 1 res tam difficilis,quam necessaria. Nihil est enim tam tenerῶ,
nes ta exibile, nes quod tamfacilis sequatur, quocum
duca quam oratio. ex hac versus, ex eadem dispares nume
ri conficiuntur: ex hac haec etiam siluta vari s modis, mul ton mi generum oratio. Non eni 2nt abasermonis,alia contentionis verba neque ex alio genere a VPm quotidianum, alio a steriamo ami sumuntur edea nos quum iacenti Uiubmus erae io, sicut mollumam ceram ad nos,um arbitrium formamus m fingimus. stas tumgraues sumus,tum subtilestum medium quiddam tenemus. sic insitutam nosi amsententiam sequitur Orationis genus: id
ad omnem rationem, aurium voluptate, oe animorum
motum mutatur m vertitur. '' Sed *t inpleri que rebus incredibiliter hoc natura Hi ipsa fabricata ,sic in oratione, t ea quae maximam utilitatem insi continerent, eadem baberentplurimum νel dignitatis,*elsaepe etiam Penustatis. incolumitatis acyalutis omnium caussa videmus hunc L- tum esse huius totius mundi ais naturae, rotundum ut cor tum terrai ut mediast,eag suavi nutus teneatur Solvi circumferatur,ut accedat ad brumales num,m indesin
sim ascent in aeuersam partem: ut luna accesse m recessu Iῖο Solis lumen accipiat: Ἐt eadem alia quinquestella disitares motu cursus consciant. haec tantam habent vim, ut paulum immutata cobaerere nonpossint: tanta ulchritudinem,ut nustata 'ecies ne excogitari quidempsit ornatior.Referte nunc animum ail hominum Ῥel etiam caeterarum animantiu ormam figuram. nullam partem corrori sine aliqua nece state a ictam,totam Ormam quo tau
598쪽
sri AVD. TAL EXPLIC. Te fictam reperietis arte, non casu. Quidin arboribus' inquιbus non trunctas,non rami sebasiunt dent,nisi adsiuam retinendam construandami naturam nusquam tamen Hi xlla pars nisi venum . Linquam 1 naturam,artesque ruinamus. Quid tam in nauigio necessarium, quam late ra, quam cariuae,quamprora, ν ampuppis,quam anten na, quam Ἐeia, quam mali,quam reli=ua' quae tame hanc
habent in 'ecie νenusalem, xt non silum salutis, Metiam
oluptatis caussa inuenta esse videantur. Lolumnae templa oe porticus su linente tamen habent nonplus utilitatis,
quam dignitatis apitoli1 fissilium Agud caeterarum
aedium,non Ῥenulas, necesitas i Uabricata Hy. Nam cum esset habita ratio quemadmodum ex utra Parte tecti aqua delaberetur, utibiarem templi as j dignitas conmcuta est: νt etia in cario Capitolium statueretur,ubi im
ber ese nonpost, nullam si fallis dignitatem habitu
rumsuisse videatur. ' Hoc in omnibus item partibus orationis euenit, Ῥt Ῥtilitatem ac prope necessitatemfluauitas quaedam ac lepos consequatur. Clausylas enim,atque interpuncta verborum, imae interci o, ais angustiaest ritus attulerunt. Id inuentum est in s aue, si misit in tus stiritus datus,tam e eum perpetuare verba nolimus. id enim auribus nostris eratum est inuentum, quoil hominum late
ribus no tolerabilolum sed etiam facise essepsit. Longissi
ma est ititur complexio verborrem quae volui uno Iliri lupotest. sed hic naturae motas est,artu anus. ' Nam cum sine numeriplures, iambum trochaeumst quentem segregat ab ordiore . Uristoteles, Catule Aa seri qui natura tamen incurrunt ipsi iet oration 'monemi nostrum: sed ei mespercussiones ecrlim num orsim, oe minutile es.
599쪽
'l Cudre primum ad heroum nos duosi anapaesti Istonci pedem inititat, in quo impune progredi licet duos Antaxat te es,aut pautopias,neplane in *erfum,aut militudinem τρο suum incidamus. QAliae syntgemina,quabus hi tres heroipedes in principia continuandorum verborum satis decore cadunt. 'Τ Frobatur autem ab eodem illa maximepaean qui est duplex. nam aut a longa oritur,quam tres breues consequuntur,ut haec verba,desinite,incipite,compramite. t a ίreuibus deinceps tribus extremaproducta ais
longa, sicut ilia simi domuerunt sonipedes. is illi philo
sopho ordiriplacet a superiorepaean poteriore inire.Hi autem paean hicposterior Ussabarum numero,sted aurium men ra quo Hi acrius iudicium c certius par fere creti' co,qui es ex longa, breui, longa vi, Quid petam praesidi aut exequare quoue nutac quo numero exorsus est Fannius, Si Quirites minas illius. Hunc ilia claustulas aptiore putat, quas vult longasterunti daba terminari. 'Nes vero haec tam acrem curam
diligentiam1, desiderant, quam es illapoetarum, quos necessitas cogit, si humeri ac mori ic verba *ersu incla dere, *t nihil se ne h=iritu quidem minimo breuius aut L mgius quam necesse est. '' Liberior est oratio, plane ut dicitur sic est a ere soluta,non vis iat tamen,aut erret, si lxime vinculusibi ipsa moderetur. NamMgoi udasse
tior Theophrasto, qui putat oratione, quae qui e seposita ais facta quodammodo,non adstricte,sed remissius numerosam esse oportere . '' Etenim sicut iis si licatur,ex tilismon quibus hic usitatus versus efficitur ,post anapaestus
procerior quidam numerus esiliruit: inde in licentior oe luit ire luxit lubrum bus, cuius membra, ede N ait
600쪽
itim, sent in omni locupleti oratione dissus '' Etsi nua merasium est id in omnibus senis atque vocibus, quod habet quaslam impressiones, quod metiripossumus interuallis
aequalibus,recte genus hoc numerorum,dummodo ne continuumsit, tu orationis laude sonetur. '' Namsi rudis
indocta putanda eu ista sine interuallis loquacitas serennis profluens quid est aliuI caussae cur repudietur, nisi quod
hominum aures vocem natura modulantur ipsi ' quod seri,nisimen numerus in voce nonpolin. numerus autem in continuatione nullus in. stismo, aequalium sepe variorum interuallorum tercusso numerum coscit: '' quem in cadentibus guttis,quod interuallis distinguuntur, notare
possumus: in amnipraecipitante nonpossumus. '' Quod si
continuatio verborum hae luta multo est aptior atque iu
cundior,s est articulis membrui distincta quam si tantianuata a roducta , verba illa modificata spei debebunt: quae si in extremo breuiora sent, infingitur ille quasi ve
lorum ambitus. sic enim has orationes conuersiones Graeci nominant. Quare aut aria esse debentposterior verioribus, extrema primis: aul,qVod etiam in Melius m iucundius,longiora
i Ep logus concluditires oratoras laudes in verbis singulis, vetustatem, no v talein,&tropuin ..tqueande transitus fit ad eon uncta verba, quorum virtute, duas tantum Crastu, Proponit, collocationem & numerui& tamen tertiam deinceps exponi videlicet colore. n & habrii morationis. At vero dialecticae methodi leges violantur clim non Oirin a comple. teras,que in arte .dicturus es,sed partem unam aut plures in proposit.oiae omit ,. 2. ollocationis duae sunt leges, nestas per concurius consonanti uiri: ne sit frequens h. atus vocalium quae quidem lepra compost.onein orationi, admodum suavem ei sciunt: neque tamen in ritione semper obseruandae sutat, su a nonnunquam aures asperitate Echiatu delectantur ut Vioeo autem quam iit Odiolum habere iratum eundem,& armatum. Et c icero in Oratore veta ne id fiat operose, nam esset cum infinitus,tum puerilis labori quoa apud Luc s. uin la. exagitat in Albutio Scaevola. 3 Lu-eil uq n Satyr ., Sc evolam induci iuuae te.n Tito Albut on m uin operae dc studii pone at. in collocatione verborum: .ocu aurem ellex sin ti,,bi oratio Albuti emblemat verna culato comparatur, id est varie d ii iacto, & muri , teis raeis insitatis ora to. 4 Numeras M a se, non de nitur: estautem figura, rer