장음표시 사용
151쪽
132 Sed paullo post , Emeia regnante, a quingentis viris de tribu Symeon sortissimis victi occisique sunt ij. Idumaei
tamen rempublicam regnumque retinuerunt, donec a Nabuchodonosore Chaldaeorum rege superati sunt atque
6. 22. Amaleritas Idumaeosque Assyriorum in Iudaiess llis fuisse melos.
Postquam Armenii Idumaei sub Assyriorum potestatem redacti sunt, eis. ut ceteris nationibus victis. sine dubio imperatum est, ut victoribus certum militum n merum suhsidio mitterent eommunesque cum eis expeditiones sacerent. Et in hac quidem re ei certe illis non inviti Ohsecuti sunt. Erant enim ita et natura laeti vi consuetudine assecli, ut, nisi in praedationibus proelii que versarentur. heate feliciterque vivere non posse viderentur. Eo autem libentius Assyriorum regibus Paruerunt, quod, quum in eorum exercitu disciplina militaris remissa ac soluta esset, et praedandi semper licentiam piamque haherent, et proeliis seliciter factis gloriae manubiarumque essent participes. Assyrii contra in exemcitum eos receperunt; ei necessitate coacti, quod sese eos nisi helli socios laceroni. in sua potestate retinere non posse intel Iigebant: et utilitate adducti, quod eorum arcessitis equitibus sagittariis, plurimum sese ex omnibus Asiae populis valere videbant. Ita quidem haec res et , oluntati uirorumque et utilitati aeque satisfacere videbatur. Sed haec quidem ex rerum natura collegimus; videamus, quid nobis sit iraditum.
l. Parall. 4. 42. S. 2ὶ Ierem. 27, 3.
152쪽
peditiones adhibuerit. an non. diiudicare difficile factu est. Si sequi veritalem volumus, in libris sacris huius rei nullum est indicium : sin probabilitatem, coniecturis aliquid effici cogique potest. Νam Salmanassar quod Israelitis bellum intulit in eosque acerbissime animadvertit . Idumaeos contra in ipsorum Patria regnoque reliquit : horum alterum magna ex parie Armeniorum consilio. alterum adductus eorum precibus secisse videtur. Iam vero in eo exercitu, cui Sannacheribus Assyrim
rum rex Praefuit, Idumaeos haud mediocrem locum obtinuisse. id quidem in libris sacris indicatum esse video. Nam Rabsacen, quem rex ad Iudaeos legatum misit. suisse Amalecitam, hoc, non dicam. Pm certo e gnosci . tamen magna cum probabilitate coniici potest. Huius rei tria vidistur esse indicia. quorum primum Positum est in nomine , quo ille appellatur; alterum in lingua. in qua natus educatusque est: tertium in orationst, quam ad Iudaeos habuisse traditur. Iam igitur, ut de primo indicio dicamus. a Sann cheribo, quum Lachis urbem obsidebat . ad Iudaeorum regem missi sunt legati tres: Tharthan. Rabsarim, Ra face. Primus quidem erat Princeps Hevaeorum, qui a Salmanassare aut a superioribus regibus sub Assyriorum potestatem redacti sunt ij. Νam quum Hevaeorum deus appelletur Tharth-ac γ), qui vocatur Warth an h. e. Tharthis iudex, is illorum suerit princeps necesse est. Alter erat Bab-sarim h. e. princeps eunuchus. qui in
Asia secundum a rege locum tenere solebat. Tertius d nique nominabatur Ba Sace h. e. princeps Sacarum.
Sacas ci an in autem Idumaeos fuisse supra dρmonstra-
153쪽
- 13, tum est. Diversa nominis scriptura rip I ex diversa orta est Chaldaeorum pronuntiatione. Ac do nomine quidem diximus. Iam, ut propositum est. disseramus de lingua, in qua natus est Sacarum Princeps. Νeuler. neque Hevaeorum neque spadonum princeps. Iudaico vel Hebraice potuisse videtur. At vero Sacarum dux huius linguae erat peritus ij. Νec mirum. Idumaei enim et origine cum ludaeis
erant coniuncti, et quum in Damascenorum urbe r
gnarent, propter loci propinquitatem perpetua illorum
consuetudine utebantur. Λ matre tamen acceperat linguam Armenicam. Eliacim enim, qui taeciae regis n mine cum Rabsace agebat, eum hortatur. ut Armenice
loqui vellet, ne populus quid conserreni intelligeret.
tur Rabsace a matre didicerat sermonem Armenicum. natione erat Armenius h. e. 1 et Amalecita vel Idumaeus. Denique de Rabsaces oratione breviter dicendum est.
In ea populos enumerans. qui Assyriis potentia sortitudineque inferiores fuerant. Vbi est . inquit, deus Emath et Arphad, ubi est deus Sepharpaim, Ana et Aua Τ Numquid liberaPerunt Samariam de manu mea δ)yΗaec quidem prudenter ille et caute. Quid est enim, quod Armenios, quod reliquas gentes Idumaicas silentio omnino praeteriit p Νonne illi Iudaeis erant multo sortiores p An potuerant illi quidem Assyriorum virtuti resistere 7 Sed quid multa Rabsace, quum Amalecita esset. Si Amalecitarum, si Idumaeorum calamitatem deditionemque commemorasset, quid aliud secisset, quam ut suam Su rumque proferret ignominiam p sannacherihus contra in
154쪽
- l35 ea epistola. quam Chaldaice ad Iuda toriam rogem scripsit. primo loco Medos. allero idumaeos posuit, tertio denique eos populos, quos Amalecitae illi placuerat enu
merare. Ita enim scripsit: Numquid liberaperiant dei gentium singulos. quos pasta erunt Patres mei. Gaan
oidelicet et Aran et Reseph et silios Eden qui erant in Thelassar ' Ubi en rex Emath et rex Arphad et rexcipitatis Sephamaim. Ana et Ioa i 3 Haec epistola
quoniam Chaldaice, ut scripta Pral, ab auctoribus sacris est relata : non admodum lacilis est ad explicandum. Sed quod de singulis nominibus investigare potuimus , proferre non dubitabimus. Primum quidem Gozan urbs nobilissima est in ra Mediae parte, quae ad septentrionem spectans a Romanis Atropatene appellata est. Aran Pnὶ ab Assyriis eam regionem voca
tam esse censeo, quam Iudaei Λram. nos Armeniam
dicimus. Pro Reseph 'Σ legorunt interpretes Graeci in Regum libris 'Pαφεθ, apud Iesaiam 'Pαφείς. Resophvel Rapheis Raphanee) erat urbs Syriae, quae nomen videtur cepisse ab ea Amalecitarum gente, quae Raphaea appellata est. Pro Eden PI) exhibet Graeca interpretatio in Regum libro 'talis, , et pro Thelassar apud I salam Θαιμαν . Littera i , ut saepius apud Chaldaeos, sic in Aran et Men pro ta posita est. Thaeman autem
octava erat Idumaeorum tribus δ). Sed utraque scriptura et Thelassar et Thaeman nata videtur ex Τhamnasar. quae urbs a losue restaurata. postea ah Idumaeis Oc-
mum quidem Amalecitae, qui Armeniam incolebant.
155쪽
deinde Idumaei, qui in urbe Roseph vel Raphan h hi tabant . denique ei, qui Τhaemane Elipharis filio progeniti erant; de quibus a Babsace mentio omnino lacta
est nulla. Haec autem res videtur confirmare. quod ex nomine linguaque a matre accepta conclusimus. Ra sacen suisse Amalecitam. Praeterea in Rabsaces verbis duo sunt. quae notatu digna videntur; unum. quod omnis oratio Amaleciticam
prae se sert impietatem. alterum . quod ille imperat ris iniussu sese Aegyptum adorium esse dicit i). Ex hac quidem re intelligi potest . quanta fuerit Sacarum in hoc exercitu potentia, qui id sibi assumere potuerunt, ut regis iniussu Aegyptiis bellum inserrent. Sed ex eadem re aliud quiddam perspicuum est. Aegyptii Sacas Sa nacheribi milites, a quibus bello lacessiti sunt, communes habuerunt cum Iudaeis hostes. Quare factum est, quum de Sannacheribi calamitate certiores fierent. ut eam non illorum deo. ged. ut ex Herodoto cogno-
tem ab eodem Herodoto Sannacheribus Arabum Assyri rumque rex dicitur, sub Arabum nomine videntur subesse Sacae, qui principio quidem cum celeris Idumaeis in Arabia Petraea habitaverant. Vocantur enim Idumaei Arahes et a Stephano et a Strabone. quorum alter in libr. XVI. cos origine Arabes sive Nabataeos esse scribit . alter Vranio in quarto Arabicorum libro assentienscos verbis ελος 'Αραβιον desinit δὶ . Quem exitum Sannacherihi expeditio hahuerit. quomadmodum ab an-
156쪽
- 137 gelo domini centum Octoginta quinque milia militum
occisi sint, satis notum est. In eo autem numero Rab
sacen Sacasque suisse. ex libris sacris perspicitur ). uultis annis Post, Manasse regnante, expeditionem contra Iudaeam secerunt exercitus Assyriorum Principes. Hi quidem. Iudaeis victis, expugnatisque Hierosol3mis, regem catenis vinctum Bahrionem deduxerunt ). Sed qui tum Assyriorum copiis praefuerint. litteris sacris mandatum non est. Verum ex aliis scriptoribus colligi potest . illius exercitus principem suisse Amalecitarum Idumaeorumque regem, qui idem in ea expeditione A gyptum invasit, ac Psammctichum, qui erat aequalis il
lorum temporum, Per vim Coegit, ut, nisi regnum suum direptum vastatumque esse Vellet, magnum pretium SOl
veret. Sed de hac quidem re postea. Nunc Amalecitarum historiam breviter ad finem perducamus. In Nabuchodonosoris exercitu, quum apud Circesium Pugnatum est, Idumaeos suisse, probabiliter dici potest. Tribus annis post, quum ille a bello requiesceret. hi
quidem spoliatores Armenii) cum Chaldaeis aliisque sua
sponte in Iudaeam incursiones sacere praedasque inde agere coeperunt δ). Iam vero eius expeditionis. quam decimo tertio Nabuchodonosoris anno contra Iudaeos fecit Holofernes. socios participesque suisse Idumaeos. pluribus de causis verisimile est. Erant enim ad reliquum exercitum adiuncti equites sagittarii ad numerum
quam ex Amalecitis Idumaeisque assumi potuerunt. Sagittariorum enim equitatu Chaldaei, Medi. Persae alii
157쪽
- 138 nihil. illi soli longe plurimum valebant. Deinde vero
Holofernes cum nullis hostibus iam acerbe tamque inhumane egit. quam Cum Damasconis. Eorum agros igni vastat. succidit oliveta vinetaque. greges atque armenta
delet. urbes diripit. iuventutem omnem interficit xj. Idumaei autem sine dubio insestissimi hostes erant Damascenis . quod ei Theglathphalassari adiutores fuerant.
quodque. ipsis exPulsis. urbem receperant. Quare II lofernes Idumaicis suis militibus concessisse videtur. ut ad veteres iniurias ulciscendas Damascenorum fines vastarent ac POPularentur. Apud Idumaeos contra, qui involeribus sedibus. Gabaa et Bethsan. remanserant. lamquam apud amicos triginta dies quietem agit. exercitum colligit. quae ad hollum usui erant . comparat λ). Ha quidem res mihi videntur significare. equites illos sagittarios . qui cum Holoferne erant. natione suisse Idumaeos. Iam vero Νabuchodonosori. quum Postremam Contra Hierosolyma expeditionem fecit, socios adiutoresque suisse Amalecitas, id argumento est, quod urbe ex Pugnata, in porta cum reliquis Assyriorum principibus confodit Rah-Sacim h. e. princeps Sacarum δ). Duare illud non absurdum est, quod Idumaei templum incendisse perhibentur. Id enim exstat apud Esdram Graec. 4. 45. Καὶ συ ηυξω οἰ κοδομῆσαι τον ναον non λαιον
sent . Idumaei praedae participes suisse dicuntur. Νam de horum criminibus disserens propheta Abdias. In die
inquit. cum stares adMersus eum s Iamb). quando capiebant alieni exercitum eius et extranei ingrediebantur
158쪽
ρOrtas eius et super Ierusalem mittebant sortem. tu
quoque eras quasi unus ex eis i). Denique Idumaei iel Sacae fuisse traduntur, qui Chaldaeos ad urbem radicitus delendam concitarent; quod sanctorum patrum Sententia ex his verbis elucet: Memor esto. domine sili rum Edom in die Ierusalem qui dicunt: Exinanite exinanile usque ad fundamentum in ea a). Postremo coniunctos suisse Chaldaeorum et Armeniorum l. e. Idumaeorum exercitus . clarissimum apud Ieremiam testimonium exstat. Rechabitae enim illustrissimi illi hominesita: Cum autem ascendisset Nabuchodonosor rex Babylonis ad terram nostram, diximus: venite et ingrediamur Ierusalem a facie exercitus Chaldaeorum et a facie exercitus Syriae i. e. Armeniae; et mansimus
in Ierusalem δ). Idumaeorum Amalecitarumque historiam iam ad aetatem Estherae perduximus. Quinto enim anno post Hierosolrma capta ea evenerunt, quae illius libro perscripta sunt. Duare hoc loco paullum insistere decet. ut ad
totam rerum seriem respicientes Omlaia uno quasi oculorum obtutu contemplemur. Quodsi fecerimus, diss-cile videhitur, quae animo sentimus, aptioribus erhis exprimere, quam quibus de Idumaeis usus est Isaacus: Vises in gladio. Et fratri tuo serpies te usque V nisι. quum excutias et solMas iugum eius de ceruic bus tuis. Vt enim Edom iam ante, quam natus eMet, Israeli obfuit: sic officero ei per lotum vitae cursum Perseveravit. Huius autem vitae ratio omnis et via quasi
sore Portendit, ut posteri paterno et capitali in Israe
159쪽
- 130 litas odio stimulati eadem via progrederentur. inimici lias easdem sequerentur . eadem Perpetrarent facinora. Νam Semiticis populis eam natura ingeneravit constantiam . ut apud omnem posteritatem in bonis rebus atque in malis patris aeque valeat exemplum. Edom victum partim elaboravit aratro partim arcu et sagittis qua si vitr Idumaei partim agriculturae se dederunt. partim venationi et bello. Familiam quidem in his posterioribus duxerunt Amalecitae, qui ea in re adeo sibi constiterunt, ut, quo Plures Clades acciperent. Eo alacri res ad bellum renovandum esse viderentur. Ac haud scio an nullus Populus aut plura pertinacioraque bella gesserit. aut graviores Calamitates perpeti potuerit. Hoc Pro certo possum affirmare, minoribus opibus maiora nullum umquam conatum esse. Itaque Venit quem utriusque gentis Parens Providerat dies, quum Idumaei iugum a se excussum ludaeis imponere conarentur. Et Pr secto hoc iugo illi oppressi sorent. nisi deum alteri h huissent adversarium, alteri socium atque adiutorem. Sed in Idumaicis rebus enarrandis illa mihi videor assecutus. ut et Amanem Amalecitam suisse demonstrarem et ut aliqua indagarem, quae nobis in posterum Profutura sperare possem. Praeterea hanc disputationem
quibusdam libri Estherae Iocis et eis difficillimis lucem
attulisse crediderim. Ad hoc iam nunc suspicari senti-reque Potueris, libro Estherae non modo esse aliquam in historia auctoritatem concedendam. quam concedere quidam Voluerunt nullam, verum etiam illum ei in li-hris sacris locum vindicandum, quem Iudaei semper secundum a Moysis scriptis tribuerunt. Sed haec quidem hactenus. Quamquam ab Estherae historia, ut diximus, non absumus quinque annis amplius, tamen quam oculis iam cernere. Statim assequi atque arripere non POSsumus. Distiiroo by Cooste
160쪽
- 141 Iddem enim nobis accidit disputantibus. quod usu venire iter facientibus solet, quum e planitie in montem
egressi ad numen sese pervenisse animadvertunt, ut alteram ripam conspicere quidem possint, attingere non item. Postquam enim Hebraicos scriptores quos habemus sacros percurrimus: ad finem quemdam Pervenimus, ultra quem si Progredi volumus. ad Graecos Latinosque transire necesse est. Τransitum autem ad eos lutum ac Securum, non intelligo quomodo Parare possimus . nisi novum disputandi initium faciamus, eumque qui de Scythis iam laturus est locum tamquam Pontem interponamus.
DUMAEOS A GRAECIS VOCATOS ESSE SCYTΗΛS. S. 23.
Assuerus et Mardochaeus quo tempore et qui fuerint. quomodo Idumaeorum hostes a ceteris nationibus potuerint dignosci, unde orta sit gens Gagam, quaenam Idumaeos inter et Iudaeos ratio coniunctioque interce serit: ex libris sacris satis, ut arbitror, expositum est. Reliqui autem loci, qui de Amane sunt. de Amadatha.de Zara. de sortium sesto die propositi. nisi ex aliorum scriptorum libris explicari recte non possunt. talenim admirabile quoddam dei consilium in eo. quod rerum scriptores, quum apud Hebraeos deficerent. st lim apud Graecos exstiterunt. Νam Persis in Asia regnantibus. quum illi non modo alia sed ne sua quidem