장음표시 사용
201쪽
- 182 ad terram δεις dum autem Oictima cadis. hic λυ eat deum cui sacra facit. Dein laqueo colium circumdat. baculumque insertum circumagis ac strangulat neque igne accenso neque immotalione facta neque I bamine. Iugulata Muia mileque detracta. accedis ad coquendum. Ouum autem ιerra Scythica lignorum sili admodum inops, hoc ab eis ad carnes coquendas in- Mentum est. Ubi victimas deglupserunt. Ossa carnibus
denudant. easque iniicium. si quidem forte habenι. in lebetes Luius genιis proprias. qui Lesbiis crateribus
mareime similes sunt, nisi quod sunt mutio maiores. In eis igitur iniicientes coquunt succensis victimarum ossibus. Si autem lebes eis maesto non est . in ειν bestiarum ei quidem iniicium carnes Omnes admixtaque aqua accendunt subiecta Ossa. Ea autem belli sime ardent. Ilui autem capiunt facile carnes Ossibus spoliatas. Atquae ita quidem bos se ipse percoquit . et ceterae hostiae se ima quaeque. Grais autem carnibus. qui sacri capis, illarum eι inlestinorum ρrimitias ante se proiicit. Mactant autem quum alia pecora tum pero maxime equos ij. Haec quidem illo diligentissime. Iam vero nos sacrificiorum ritus apud Scythas Iudaeosque inter se Conserre ac comparare possumus. Primum
quidem duae illae gentes eadem animalia. boves et Ora. mactabant, praeterquam quod priores illi etiam
equos sacrificare soli coeperant. Vtrique praeterea fianguinem effundebant tamquam animam Osinque comburebant. Virique carnes non . ut Graeci, in Vera ina sare. sed Coquere solebant. Vtrique denique ad eam rem
proprios peculiaresque adhibebant Ieheles 3ὶ. Ritum igi-
202쪽
- 183 tur sacrificandi, quem ab Abrahamo. ab Isaaco. Esavo reliquisque maioribus hereditate acceperant, in unive sum quidem Scythae retinuerunt. quamvis incredibile memoratu est quantum turpitudine illa. quae ex se rium deorum cultu nascitur, esserati sint. Iam quaerendum est de legibus militaribus. De quibus item audiamus Herodotum auctorem unum et flummum. Quae ad bellum pertinent. ait, apud eos ita se hassient. Ouum primum pirum prostraperis homo Sc Micus, ex eo sanguinem bibit. Ouoscumque in proelio occidit. eorum capita aufera ad regem. Oui enim caput abstulit. praedae quam quidem ceperint est Pamticeps. qui non detulit. non item .... Ouod autem non omnium sed inimicissimorum ad capita pertinet, haec faciunt. Ouae pars ese infra supercilia, eam quisque serrula resecat . alteram e urgat, et si pauper est. rudi boois corio exieritis induetam adhibet. sin est dia s. Mois corium item inducis. interius autem inaurat utiturque pro poculo 3 .... Semel quotannis gentis cuiusque princeps in tribu sua miscet craterem vini. ex guo Scytharum bibunt ei. a quibus hostes interempti sunt. A quibus autem id factum non est, pini nihil gustant. sed inhonorati sedent. Ignominia autem apud eos illa quidem summa est. Oui autem de eis homines Malde inferfecerunt mistos. ei potam habentes ealices binos ). Haec quidem Herodotus. Illius quidem moris vestigia, quem modo fuisse apud Scythas cognovimus, etiam Israelitae secuti sunt, ut i
203쪽
- 183 festissimorum hostium capita ad duces deserrent. Vt pauca exemPla asseram. Madianitarum capita Oreb et Zeb militos ad Gedeonem detulisse dicuntur ij. Philistaei hominis superbissimi caput David Hierosolyma, Η lofernis Assyriorum ducis Iuditha reportavit Bethuliam. Quod autem Scythae vel calvas hostilium capitum pro
poculis vel pelles pro Ornamentis habebant easque Suspensas ex equorum habenis secum portabant, simile quiddam eos iam antiquis temporibus secisse, non ign ramus. Quum enim eidem in Arabia habitantes camelis uterentur, lanulas illas vel hullas aureas ad habenas alligarunt a). In illarum autem locum postea sine dubio substituerunt vel corium humanum vel calvas corio i ductas. Eamdem autem inter divites pauperesque dive sitatem etiam apud Romanos fuisse constat. Erant enim alteri hullis ornati lactis ex corio, alteri aureis. Iam vero comissationes illas et compotationes de quibus scribit Herodotus. etiam Syros instituisse accepimus. Vnde coniici potest, consuetudinem illam primum ab Idumasis in eas regiones inductam, deinde autem post eorum discessum a Syris esse retentam. Sed alia sunt Scytharum institula duo, quae eorum
cum Iudaeis vel summam coniunctionem vel etiam co sanguinitatem declarant. Vnum est, quod a Suthus maxime abhorrebant neque carne suilla umquam Vescebantur. De hac re testatur Herodotus, quum dicit: Suibus ex antiqua consuetudine prorsus non solent uti neque
hus Herodotus, id lem de aliis etiam animalibus Ephorus.ls enim in quarto historiarum libro Scytharum aliorum
204쪽
- l85 et Sauromatarum vitae genus esse unum rimat. Quo clam enim ait ad eam immanitatem Progredi, ut Vescantur humanis etiam carnibus, alios contra vel a ceteris animantibus abstinere i). Alterum institutum a maioribus acceptum Scythae Elienses observaverunt. ut diversi g neris animalia non conducerent. Miror autem, ait II
r Olus. cur in tOIa regione Elea non possinι gigni muli, quum neque frigidus sis locus nequa alia causa ulla perspicua. Dicunt autem ipsi Elienses. ex imprecatione non gigni sibi mulos. Sed quum equiabus venit tempus conc*iendi, educunt eas in loca sinitima. Et dein eis apud picinos admittunt asinos. donec equae
quidem sententia. dubitandum non est, quin huius rei causa non sit imprecatio quaedam, sed lex a maioribus tradita. Quum enim Abrahami posteris non liceret diaversi generis animalia vehiculo vel aratro iungere, non modo illicitum sed omnino turpe erat, equas et aSin Coniungere ad procreandos mulos. Id igitur si sacerent in suis finibus Elienses, suam se polluere terram Putarunt, sin apud alios, id contra ossicium esse non duxerunt. Ex hoc loco reliquum est, ut dicamus
s. ai. De sepulturis Seytharum.
Homines ita generati sunt, ut quibuscum in vitai studii amoris pietatisque vinculo coniuncti erant. contra
naturam esse putent eos non eadem mortuos complecticaritate. Quum autem animum praestantissimam carissimamque hominis partem, retinere non possint, quidquid
205쪽
sanctum servari volunt. Quam quum res omnes quibus quisque in vita usus est, caras habeant, tum vero maxime einerem et ossa sancto in loco reponenda censent. Haec enim a natura ipsa in animo insculpta sunt, inhumanitatis esse, eorum reliquias quos rivos dilexerimus post decessum negligere. violare autem. immanitatis. Huius
pietatis vim omnino nihil ne in ferocibus quidem Scytharum animis aut delere potuit aut debilitare aut minuere. Νeque enim omnium honorum amissio. neque extrema egestas, neque patriae inieritus aut exsilium aut reliquae calamitates tantum potuerunt, ut aut in Ruis sepeliendis ritum ullum immutarent, aut sepulcris quidquam haberent sanctius. Idanthyrsus enim MFtharum rex a Dareo ad pugnam Provocatus. aut agrorum vastatione quos non colerent, aut direptione urbium quas nullas haberent, aut alio incommodo ullo sese commoveri ad Pugnandum posse negat. Si autem Persae proelii iacultatem quam celerrime velint, sibi patria sepulcra ait esse. Ea si investigaverint. si aggredi. si violare audeant. utrum de sepulcris dimicaturi sint necne. cognituros )ὶ.
Iam vero . quihus Repulcra tam fianeta erant. ei necesse est religiosi fuerint in observandis certis sepeliendiceremoniis. De quibus item interpretabimur Latine Herodoti verha, quo accuratius sepulturae ritus qui suerit. intelligatur. Sunt autem haec: Sepulcra regum viad
Gerros sunt. quo usque Borysthenes naὐigabilis est. Ibi, si mortuus eis rex est, scrobem in terra magnam fodiunt quadratam. Oua praeparata. accipiunt cada--r. idque ipsum cera circumlinunt, alpum amem incia dunt expurgant eamque cypero contus . thymiamate. vii semine et aniso explent rursusque consuunt: dein
206쪽
- l8z mortuum in platium ad gentem aliam agunt. Oui quum allatum cadaver excipiant. ea faciunt quae etiam MF-t e regii; ab aure partem abscidum. crines londent. Brachia circumcidunt, frontem nasumque scarisicam. sinistram manum sagittis traiiciunt. Postea autem regis corpus in plaustro ad aliam earum gentium defer m quibus imperant. Hos autem sequuntur ei. ad quos prius Peneram. Postquam autem Omnes circumiserunt cadaper ferentes, ad Gereos. qui ex eis gentibus quae ipsis parent extremi habitant. iam perveniunt atque ad sepulcra. Tum pero cadaper tibi in conditoriis illis in strato de suerunt, hastis ab utraque parte de is . lignis intendunt cratibusque contegunt. In reliquo autem conditorii spaιio de pellicibus unam strangularam et ministrum pini semitant et cocum, equorum agasonem, ministrum nuntium equos aliarumque rerum Omnium primitias ac phialas aureias. neque enim argenιο aut aere 'men utiamur. Ouo facto. iniecta humo tumulum condunt aemulantes et arentes eum quam maximum licere. His quidem accuratissima Herodotus expositis post anni spatium strangulari ait quinquaginta ex regiis ministris intimis eosque circum regis sepulcrum equis intersectis lamquam custodes imponi ij. Iam Vero, ut eam quam nobis Proposuimus com- Parationem faciamus. mortuos apud Iudaeos in eodem honore. sepulcra autem eadem in sanctitate suisse, quis
ignorat 0uid autem loquar de Iuctus significatione ΝOnne Plane eadem suit apud Iudaeos' Quid onim
Moyses, si legea scripsisset Scythis. ut sacerdotes rege mortuo ab eiusmodi erroribus retineret, quid aliud sacere potuisset, quam ut his verbis imperaret: Sare dotes moratio principe populi sui non contaminabuntur.
207쪽
- 188 non radent caput nec barbam neque in carnes suas facient incisuras i . Ac si prohibere reliquos cives voluit, quominus tonderent capillum, manum perfoderent aut frontem nasum aures sauciarent, nonne huiusmodi s renda lex fuit: Super mortuo non incidetis carnem ς stram *ὶ7 An aptioribus verbis brevioribusve eam concipere potuit . quam his: Filii estote domini dei oenri. non pos incidetis nec facietis caDitium super mortuo δ)pSed haec quidem Iudaeis Moyses praecepit, ut eos vel ab oblivione dignitatis humanae revocaret, vel caveret ne omnino in eam umquam inciderent. Quod autem Scythae quum in moestitia et luctu esseni. totondisse capillum perhibentur. in eo antiquam uadianitarum Arabumque consuetudinem seculi sunt. Iobius enim, quum omnibus rebus spoliatum se liberisque orbatum videret, scidisse vestimenta caputque lotondisse legitur εὶ. Reliqua autem Cadaverum tractatio ac praeparatio magis quam luculentissima Veterum testimonia possunt. illud declarat, Scythas calidioribus ex locis venisse et eisdem Aegypto vicinis. Νam in universum Aegyptii condere mortuos eodem modo solebant. In eo tantum quoi dam discrimen est, quod Scytharum ei quibus res Ohtigit secerunt id, quod apud Aegyptios certa civium classis in artificium redegerat. De reliquo autem ritu animadvertendum est, Velerem etiam in Arabia suisse morem. ut quum aliarum rerum partem optimam, tum Vero pateras aureas in sepulcris ponerent. Vnde praeclara illa vox: Sunt quasi effodientes thesaurum qui gaudentpehementer quum inpenerint sepulcrum η.
208쪽
- 189 Quod autem Sothae primo anno post regis decessum eius ministros homines nobiles interficiebant, id lac runt, ne vel regibus apud inseros ministri deessent simmortalitatis animorum praeclarum testimonium in vel ut
regum vita tuta foret et secura. Quarct apud eos reges fere Omnes Plurimos annos regnasse, iam non amplius miror. Sepulcrum autem equitum mortuorum custodia Circumdare, summae immanitalis erat; ad quam fortasse
extrema illa Scythicarum regionum inopia adducti sunt. Columnas enim signis militaribus incisis, ad sepulcra apponere etiam Iudaei solebant. Simon enim aedificauis
super sePulcrum patris sui et fratrum suorum aedis cium atium pisu lapide polito retro et ante, et ualuisseptem Pyramidas, unam contra unam Patri et matri ει quatuor fratribus: et his circumposuis columnas magnas et super columnas arma ad memoriam aeternam i). Denique notandum est, ea munera quae ad domum
regiam Pertinebant, eodem modo distributa suisse apud Iudaeos. Primum quidem obοχοος, quem pini ministra-ιorem dicimus, et μαγειρος, quem vel cocum Vel Pistorem Mumus V are. salis noti sunt ex Iosephi Iacobi filii vita. Eorum autem munera non lantum habuerunt apud Iudaeos auctoritatis. ut Davide Salomoneque regnantibus qui suerint nominatim asserantur. Si autem reliquis muneribus iuncti sunt, ei accurate nominantur. Sed n
mina nihil ad rem. Qui a Scythis ἱπποκομοι inarachali
dicebatur, is ab Hebraeis princeps exercistis, o ἐπὶ δυνάμεως. Qui ab his ἐμονος minister vocabatur. idem ab illis ministrorum princeps , , ὁ ἐπι τῶν καθε Σμενων. Nuntius vel αγγελιηφόρος denique idem
209쪽
- 190 est, qui apud Hebraeos scriba vel γραμματεῖς nomianahatur i). Herodotus de regibus condendis non magis diligenter quam de privatorum sepulturis quaesivit et scripsit. Totum de hac re locum itidem Latine reddere atque adscribere non dubitamus. Neque enim verendum est. ne appositi ex Herodoto loci integri quid habeant iniucunditatis, Praesertim quum et res ipsa cognitione digna sit et ex Scythicis institutis Iudaica et rursus vicissimillustrentur. Ille igitur ita: Alios autem Scythas, quum
decesserint. Positos in plaustris ad amicos circumagum ei qui proxime coniuncti sunt. Ami Tum autem quisque mortui comites illos excipit eisque parat epulas. Mortuo autem areonis partem ex omnibus rebus. Ex quibus etiam aliis. Dies pero quadraginta ita prismi homines circumaguntur: post semiiuntur j. Sed ad gravissima haec verba accuratius consideranda Herodoti orationem interrumpendam esse puto. Mirum enim mihi videtur esse, si sanctum lugendi tempus et ab Abrahamo ceterisque patribus constitutum Iudaei commutare. Scythae vero servare integrum P luorint. Abrahamus enim Isaacus. Iacobus et eos qui secuti sunt duodecim patriarchae hanc rem ita videntur instituisse, ut mortum secum retinerent Per dies quadraginta, deinde eos sepelirent. Qua quidem re duhitari vix potest, quin significatum sit id quod futurum erat . ut Iesus Christus post mortem vivus per totidem dierum
spatium cum suis et vesceretur et remaneret. At vero
Iudaei vel quum in Aegypto essent vel quum de ea
exirent, a sancto illo dierum numero recesserunt. Remortuos non quadraginta dies sed triginta lugere inc
210쪽
- 19l perunt. Quod qua de causa a Moyse ita institulum esso possit, non dissicile est ex rebus aliis coniiciendo cognoscere. Ita enim in omnium librorum antiquissimo scriptum video: Praecepitque s Ioseph) servis suis medicis, ut aromatibus condirent patrem Iacobum. Ovia Bus iussa explentibus . transierunt quadraginta dies. iste quine mos erat cadaperum conditorum. Plepitque eum Aegyptus septuaginta diebus. Et e leto Planctus tempore etc. ij. Erat igitur apud sanctos Iudaeorum Idumaeorumque generatores mos, non ante diem quadragesimum mortuos ad sepulcra enerre. Illarum igitur gentium patres. qui erant Chaldaei, pro mortuis luctum secerunt dies quadraginta. Aegyptii aulem. ut etiam
tur vel Scythae veterem avitumque morem secuti sunt; Iudaei autem gravissimis de causis ab eo abducti non ultra tricesimum diem luctum Proserre solebant; cuius rei Exemplis sacri libri sunt reserti. Convivia autem illa lugubria etiam apud Iudaeos vel usitata vel certe cognita erant. Ad ea spectat Ier mianum illud: Et morientur grandes et mmi in terra ista. Et non frangent inter eos lugenti panem ad comsolandum super mortuo et non dabunt eis polum calicis ad consolandum super patre suo et matre et domum eonpisii non ingrediaris. ut sedeas cum eis et comedas
et bibas 3 . De cibis autem apponendis in epistola Iere-
με νας. Vt inde a erratione septimum diem requiei, sic a diluvio quadraginta dierum spatium luctui et tristitiae dare solebant. Iὶ Hevit. I, 86. a Ierem. ιε, 6. 11.