장음표시 사용
221쪽
- 202 Quod pmbe eos dixisse confitendum Ost. Sive eorum gentem ab Gome, sive ab illius nepote Amalec repetimus. In ea autem terra, quae tum deserta esset. Primum suisse
Targitaum. Iove et Borysthenis filia fluvii natum. IIuic filios suisse tres. Lipoxat Harpoxat et Colaxat. Quibus
regnantibus decidisse de coelo dona aurea. aratrum i gum acinacem et phialam. Quum autem accederet primus, aurum arsisSe. Iddem accidisse alteri. Tertium autem, qui natu esset minimus, res illas potuisse atti
gere. elevare . domum deserre. Quod quum vidissent natu maiores. ad eum libenter detulisse imperium. Νatos autem a Lipoxat esse Auchatas. ab Harpoxat Callaros et Traspies . a minimo Paralatas qui etiam Scythae regii
Ocarentur ij. Haec fabula antiqua non est, quoniam nisi in ipsa Scythia orta esse non potest. Neque tamen ullam et v teris historiae memoriam inesse negaverim. Wrram enim illam. quum Scythae Damasceni ingrederentur. incultam fuisse et magnam partem desertam nemo certe infitia-hitur. Borysthenis fluvii filia procul dubio Atargatis est.
quam eamdem Graeci dixerunt Scytharum esse matrem. Habet autem nomen deae matris Τamg-i-taus filius, nec id immerito. Beliqua nomina apia ad sabulam ipsam et ficta esse arbitror, propterea quod vocabula generat rum cum eis. quae sunt gentibus indita, omnino non consentiunt. Τria illa nomina explicare conabor. non quo ullam eis vim historicam tribuam, sed quia S tharum lingua quae suerit, existimari iam ex eis I ossopulo. Trium igitur nominum communis est vox xat, dona. Quare L OMai. cuius pars Prior coniuncta est cum a I et ' u , idilem videtur esse quod dona flammantia candentia; IIarp xat autem iddem quod
222쪽
- 203Sarpo at dona urentia. Nomen tertium deniaque Col xat haud sere aliud significat quam donalepia. Quatuor gentes, quae ex tribus illis generatoris hus natae sunt, Amaleciticas habuerim. Posteriores quidem tres, qui nominantur Catiari Τraspies Paralatae, non
sacile, qui fuerint, indagari potest, quoniam Amaleciticarum gentium nomina in libris sacris non sunt. Auchatae, Αυπατα, qui ex natu maximo orti sunt, facile
Ogis, a P, filii esse cognoscuntur. Litterae enim Omnino inter se congruunt nisi quod ultima ut γκ vel is in ' κ-α, 'OH-συρος ij, sic in hoc verbo χ a Graecis
pronuntiata est. Auchatae autem, quos Plinius Auchetas, nos autem Gagaeos VOeamus, ex maximo natu Prog nisi recte dicuntur. Penos eos regalem fuisse Potestatem. et ex fabula illa et ex Semitarum iuribus existimare Possumus atque ex libris sacris certo scimus. Post ignominiosam aulem Amanis filiorumque eius mortem regnum Putamus ab eis ad Paralatas translatum ). Erat in Scythia gens alia Gerrorum. Et videntur. ut dictum est, ex Arabiae urbe primi ab Assyriis in ea loca deducti. Quare Amos poenam delictorum Idumaeis o nuntians, transferetur, inquit, populus Syriae in Cis,
et in Regum libris Iegitur et cognoscitur ex eo, quod sepulcra Scythae habebant apud Gerros. Postremo de Scytharum coloniis. quamvis magnam hic locus disputationem postulet, Pauca non demon-
2ὶ Diodorus Siculus, Iove et semina illa, quae partini homo partim serpens erat, natos dieit item filios tres, Mythen Palum Napen: ex his progenitas totidem gentes, Scythas Palos Napas. Pali sagittarii illi videntur esse, qui a Iesaia dicuntur Napae autem eidem, qui a Strabone Nabiani voeantur. Diod. Sie. bibl. 2, 43.3ὶ Amos I, 5.
223쪽
- 20 i stranda sed significanda sunt. Scythas, quum eorum res in Syria Armeniaque florerent. colonos deduxisse in insulas, auctores sacri testantur. Verbum autem illud ita intelligendum est, ut non modo insulas sed Graeciam etiam Italiam Hispaniamque comprehendat. Scythas Samothracen venisse et Delum, supra expositum est. In Italia quo loco postea Roma exstructa est, iam ante v hem conditam eos templum habuisse Dianae Ephesiae, dictum est item l . In Hispaniam autem eos transiisse qui vel Scythae vel Armenii dicuntur, veterum testimoniis constare diximus. Sed in Thracia Graecorumque insulis plurima exstant et apertissima Scytharum vel Id maeorum vestigia. Quosdam ex eis in insulas emigrasse.
monem fluvium accolebant. quosque Herodotus dicit Syros δὶ . vix dubium est, quin suerint Idumaei ex Scythia in ea loca profecti. Maxime autem mirandum est, quod ad eumdem fluvium venerant alii, qui constanter et nomen Idumaeorum et signum retinuerant. Odomantes enim ab Mome, quod verbum a veleribus otiam Adom pronuntiari vel Odom solebat, denominatos esse Probabiliter sane dici potest, praesertim quum ea gens in circumcidendi consuetudine religiosissime perstiterit 3ὶ. De coloniis breviter strictimque diximus.
Quodsi autem respicere et, quae de Scythis ipsis, de Sauromatis, do Troglodytis Amazonibusque hoc loco investigata sunt, animo repetere voluerimus, haud scio an nulla coniectura nobis magis Possit esse probata, quam Scythas ex Idumaea esse ortos.
224쪽
Quum de Scythis mulla Herodotus et maxime ea scripsisset, quae diligentissime quisque solet sciscitari, de eorum Origine cognatione et lingua nostra memoria homines summo praediti ingenio doctrinaque instructi quaerere coeperunt. 0ui quum omnibus in linguis disciplinisque magis essent versali quam in ea . quae his quaestionibus opportuna est: haud sane videtur mirum, quod varia de hac gente opinati, veri quidquam certique flatuere nondum potuerint. Etenim Niebulirius Scythas rudibus illis in uongolorum gentibus et ab omni humanitate alienis habendos csse putavit. Moversius Semiticarum linguarum longo peritissimus, si de hac re quaerere et
indagare voluisset, videre verum omnium certe potuisset facillime. Sed quum totum ad Phoenices animum advertisset tangeretque hanc quaestionem leviter, secutus est opinionem eorum qui Indicam esse hanc gentem existimaverant ij. Nuperrime Iacobus Grimmius operae pretium lacturum se duxit, si de eorumdem tum rebustum verbis denuo inquireret. Ac hic quidem in eo maxime laudandus, quod, ut consuetudo eius seri, etiam
in Scythicis investigationibus suo ipsius usus est quum studio tum iudicio. Quare illud eum minime fugit, fuisse in Scythia gentem quamdam . quae ex ea VeniSset Asiae parte quae spectat in meridiem; quamquam sall) Seythas. propter nomadieam vitam cum Indis comparandos Putat Arrianus Indi c. 7, 2. eum illis permixtos Pausanias 5. 2s,. s. Haetopinio apud antiquos inde orta est, quod Scythiam Indiamque extremas mundi partes easque inter se coniunctas erediderunt. Aristot. de nauud. l. 13, ls.
225쪽
- 206 litur in eo, quod Med Persicam suisse gentem eam quidem dicit. Recte etiam probeque Scythas animadvertit suisse feroces quidem nomades sed nobiles 3ὶ. Quod vero ex Indo-Germanicis SPthica explicare conatus est, salsum sumpsit totius disputationis initium. A salso autem principio prosectus verum nisi iterum errando assequi non Potuisset. Quare quum non sine magno labore cum Ind Germanicis nominibus Scythica quaedam contuli set, tota disputatione perspicuum reddidit . fieri vix vel omnino non posse, ut ex illis linguis Scythica umquam
Quod quoniam omnes de hac re conatus declarant; nos, ut non frustra videmur incepisse, sic Semitica eam ad rem adhibere pergemus. Sed quia non dubitamus, quin et Gagaei et Scythae Idumaei sint. videbimus sitne lux utrorumque linguae ex Hebraica asserri. Qua quidem in re quantum a Gesenio aliisque dissentiendum sit. non ignoro. Ille enim in eam se consuetudinem adduxit, ut nomina quae in libro Estherae sunt propria ducere ex Persarum quam ex Hebraeorum lingua mallet. Do Idumaicis igitur ex libro illo nominibus prius qua remus. quo Paratiores ad Scrinica quao Graecis litteris
Iam superioribus locis quaedam ex libro Estherae vocabula non Persicae linguae sed Hebraicae esse contra Gesenium demonstravimus. Eius generis sunt Aman.
reliqua haud incerta cum spe Pergere Possumus. Sunt igitur in hoc libro nomina decem ita composita, ut priorem partem habeant propriam, alteram communem. Est enim eis omnibus adiuncta vocula Mi. Quae quid
226쪽
- 207 valeat, ex uno verbo Perspicitur, quod locis aliis aliter scriptum invenitur. Bagathae enim nomen eunuchi tribus locis positum est, Esth. l. 10. Hria2, 2.2l. In I, 6, 2. Nama. Hoc ultimo nomen esse corruptum luce clarius est, scribendum vero INmz. quam in libris suis scripturam divus habuit Hieronymus. Ex illa autem varietate scribendi sacile, ut arbitror, intelligitur Nn nihil aliud esse quam vel irenvel 'In rapida oratione mutilatum. Hanc aut m OCem, quum eadem sit ae pu, Dionysum deum significare ga pius iam dictum est. Illud igitur nomen compositum exra et an iddem valet quod cibus Dionysi. Eunuchis autem, qui sese divina vi ad exsecandum raptos tamquam dei victimas esse arbitrabantur, quam nomen illud conumniat. non attinet dicere. Haec eadem de eunuchis opinio Baaathae spadoni, Esth. l. lo. nomen indidit. Probo enim nobis Nn a praedam Dionysi interpretari videmur. Quae verbi vis quam sit et ad eunuchorum Personam Et ad militaris dei naturam apta, facile et intelligitur
Abgathae eunuchi nomen rith. 1, 10. librariorum incuria ex proximo vocabulo Bagatha corruptum est. Quodsi enim haec esset vera scriptura, quum a Bagatha, abiecta littera H. Abgatha non disserat. spadones duo unum nomen iddemque habuissent, quod sane v risimile non est. Quare interpretes Graecos. qui scri Ps runt 'Aβατα, verum nobis arbitror conservasse. Habet autem Hebraicum H N eamdem vim, quam Latinum friarius Dionysi. quod nomen eunucho est haud inepte impositum. Esphatha Amanis filius. Est h. s. I. Prior huius verbi pars D N etiam apud ludaeos usi latum nomen erat. Duodsi probe redditur collector. NnzzH Latine collector Da
227쪽
- 208 Phoratha Amanis filius, rith. s. 8. In proprie indicare urnam ollam. deinde etiam sortem. ex illo libro ipso cognoscimus. Vnde patet. Nm n sortis vel fortunae Dionysi significationem habere. Aridatha Amanis filius. Esth. 9. 8. Priore huius verbi parte item pro nomine proprio utebantur Iudaei.
Etenim et N nomina sunt apud eos nota. Virumque a radice π H ducendum putavit Gesenius. At vero eis aut verbum aut Tm subesse crediderim. Quod si ita est, nomen NIVD N eum declarat, qui homines aut prosternit Dionyso adiutore aut prosequitur. Phermesta Amanis filius, Esth. 9, 9. Ductum nomen est a ta n disrumpendi verbo Dionysique spoliatorem indicat. Littera , quae est eadem ac n , quae Proxime sequitur. in nostris exemplaribus minus alta expressa est. Scribendum Psse aut Ner nn aut Nnumn suspicor. Iezatha Amanis filius, rilli. 9, 9. Nnν Pariter comm- situm est atque mP, alterum significat qui de Dionyso. alterum qui de IMopa exultat. Scripsit autem Graecus
interpres Ζαβουγαθὰ, quod Nnv ax i. e. hyaena Dionysi explicari possit. Amadatha Amanis pater, rith. 3. l. Nnnuri vel sine articulo rem intelligi variis modis potest. Sed a πm
ducendum et magnitudo maiestas Dionysi interpretandum videtur. Habendum est etiam in hoc vocabulorum genere nomen Admathae, qui suit a regis consiliis,
Esth. l. 14. Quod verti Latine homo Dionysi potest.
Mihi autem suspicio venit, Nn IN COrruptam. Veram autem et primam scripturam esse NITI Pharsandatha. Rra numn Septuaginta: eu σαν πια,
Amanis filius, Est h. 9, T. Omnino mihi neque liquet.
quae sit vera huius nominis scriptura neque quae eius significatio. Ac de his nominibus decem diximus. Νon Praetermittendum est, si Graeci huiusmodi nomina Scy-Disiti eo by Cooste
228쪽
- 209 thica in suam linguam transtulerunt. eos ultinam sylla-ham Θα commutasse in Θης, veluti 'Aμα δά- . Sequitur, ut duo ex libro Estherae nomina Proseramus. quibus Dionysi nomen alterum IN vel P, inest. Ab Idumaeis Armeniis hoc nomen usurpatum esse, ex libris sacrissacile cognitu est. Iddem autem ad hominum nomina adiunctum, cum aliis exemplis tum verbo Razon patet. duae quum ita sint, Harbona eunuchi nomen, Eslli. 1, 10. ita explico,
ut ex et v illud constare et iddem valere dicam quod excisus Dionysi. 0uodsi autem quis Gia n. addila
littera N emph. interpretarrsiccιὶalem volet, Per me certe
licebit. Nihil aliud enim in hac disputatione sequor, quam ut verba illa non Persica sed Hebraica, Amanem Idumaici non incogniti cuiusdam generis fuisse Ostendam. De hon Amanis filius. Esth. s. r. Xomen Puri haud absurdum est explicare stillicidium Dionysi. Iam reliqua deinceps ex ithro Estherae nomina petenda et
Adalia Amanis filius, Esth. 9, 8. Dempta priore littera H. nomen eodem modo compositum est quo Hebraicum', quo Punicum Δελαι-αστα ος. Νam ut
pro In pronuntiarunt Nn. omissa littera 'l, sic pro sine dubio N. illam igitur hoc nomen vim habet, ut indicet eum, quem On vel Dionysus liberapit. Aridai Amanis filius. Esth. s. 9. In hoc nomine videri licet, praesumptae opiniones quantopere et O caecare mentem et veritati possint Osficere. Quum enim hoc nomen non modo in libro Estherae sed etiam in Gen. 10, 18. exstet. Gesenius perdoctus ille homo incredibili Ievitate iddem verbum altero loco Persicum alter Hebraicum dicere audet. Arisai Amanis filius, Esth. 9, 9. Hoc nomen Hebraicum esse, Prior eius Pars Ostendit, quae vel leonis
229쪽
vim habet vel ignis. lucisque. Quodsi igitur pariem
alteram explicare non possemus, tamen totum nomen
ab Hebraeorum lingua minime esset abiudicandum. Sed
illud 'o nihil esse nisi PD, IF censeo; quemadmodum in m N illud ra pro 'ra, ' in accipiendum puto. Quamobrem consideranti mihi alia ciusdem generis nomina Aridai videtur esse lux . leo Dodis. Arisai tuae. DODionysi. Thares eunuchus. rith. 2. 2 l. 6. 2. Graeci inierpretes in lihris suis exstare viderunt P n Θαρρα, quod habet significationem ianitoris. Bagathan et Τhares ianitores fuisse scribuntur. Videtur autem inter v n et mn, quod nostris in libris scriptum est, prorsus discrimen esse nullum. Neque enim negari potest, litteras vet et , quarum utrique Κ subest. inter se illo tempore
saepius esse mutatas. Sed cui haec minus probata sunt. is nomem illud cum Hehraim n. pr. conserat. Sed considerandum est, huius eunuchi nomen. quod duobus locis est cum nomine Bagathan coniunctum, a sePlem spadonum numero, qualis hodie exstat, abesse. Desideratur autem, ut arbitror. ex litterarum depravatione. Veteres enim. quod Sine interpunctione scripserunt.
mina propria dividere aut distribuere haud sacile potuerunt. itaque, ut veram littorarum distributionem ser arent. Amanis filiorum nomina singulis versibus scribere coeperunt. Quod quum ab eis in eunuchorum nominibus non item factum sit. tria nomina ultima. datis demptisque litteris. depravata sunt. Litterae aulem. Conservata consecutione. hae sunt: Da z ri NnazN. Primum
quidem nomen, mutata littera sexta in 7. ut dixi, IN Nesse iudico. Litteris quae sequuntur quatuor Suhest nomen illud vel Mn. de quo loquimur et quaerimus. Nam inter litteras et an facilis mutatio est. Tertium n men Pan ducendum est, quod ligatus Latine potest dici. Disitiam by Cooste
230쪽
etiam eunuchus. Gesenius non potuit non concedere. Illustraximus igitur et patris Amanis et filiorum n mina ac praeterea eunuchorum , quos sere ex eadem gente Gagaica natos esse constat. Qui igitur ea vel ad Persicam linguam vel ad aliam nescio quam reserenda Putarunt, eorum opiniones minuendae sunt. Hebraica enim vel Chaldaica cognovimus ea esse omnia. itaque hoc novum est nostrae sententiae argumentum, Gagae et omnes qui in libro Estherae nominantur Iudaeorum hostes, non ex incognita quadam, sed ex Idumaeorum gente esse Ortos. His rebus expositis, iam de nominibus
videamus Scythicis. Quamvis magnopere dissidimus viribus nostris. t men difficillimam nos Scytharum linguam et reconditam enucleare posse duabus de causis speramus; quod et Iacobus Grimmius. qui ad hanc rem IndO-Germanicarum linguarum doctrina omni instructus accessit, in ea nihil prosecit, et quod nos ab Hebraica lingua profecti sine sudore nec ullo adhibito artificio multa iam verba explanavimus. Eius generis sunt primum quidem deorum n mina omnia ab Herodoto tradita, deinde vero vocabula: AOFata. Tanais. Apaturus. Dromos Adar. Colaxat. alia i). Quoniam autem Scythicorum scriptorum reliquum nihil est. nomina propria atque ea Verba, quae Graecis latinisque litteris tradita ad nos pervenerunt, diligenter inquirenda sunt ex eisque investiganda ac d finienda eorum lingua. Ac primum quidem in disceptationem veniunt nomina fluminum. Quoniam colonos a Scythis missos in Thraciam diximus, a fluviis Palaestino Strymone) et Hebro, quorum