De estherae libro et ad eum quae pertinent vaticiniis et psalmis libri tres quos scripsit Ioannes Anselmus Nickes De libro estherae cum excursu de chananaeorum scytharumque deis

발행: 1856년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

- 192 miae haec sunt: Sicut mortuis munera eorum deis illis nonentur ij. His interpositis rursus audiamus Herodotum. Scythae autem, ait, qui sepelierum, sese purgant hoc modo. Trem capite et elauto, quod ad corpus altinet haec faciunt. Ouum ligna statuerint tria inter sese inclia

nata. circum ea pileos laneos circumrendunt. Otios ubi quam maxime condensarunt. lapides ex igne candentes coniiciunt in aloeum positum in mediis lignis rapileis. Est autem eis cannabis nascens in eorum terra. lino simillima praeter crassitudinem et magnitudinem, qua mullum an mellis cannabis. Ea et sua sponte et

sata gignitur: ex eaque Thraces pestimenta sibi faciunt lineis paria maxime et aequalia. Neque facile. linea an cannabina sint . poteris. quin sis huius rei Perseus. dignoscere; qui autem numquam Miderit cannabim, lineum stulabit esse pestimentum. Semen igitur huius cannabis Scythae sumunt. pileis illis sumonunt ac

deinde in candentes lapides igni coniiciunt: illud autem

fumat, tantumque reddit pastoris. ut assum Graecum nullum eum possit capere. Scythae autem assa sudatione delectati laetos clamores tollunt. Hac re pro lam Mneutuntur. Neque enim aqua corpus omnino lapant. Sed Corum mulieres aquam infundentes conterunt in lapideasPero cupressum cedrum et thuris lignum. hvic re contrita, quum ea tenax sit, corpus omne et faciem clocumlinunt. Ouum aratem ex ea odor eis suavis est. lum Postero die unguine illo remoto, eoadunt mundae et

splendidae a . Ex his Herodoti verbis primum quidem re PicimuS, eamdem suisse Scythis, quae Iudaeis, de sepelientibus Sen-

εὶ Barueli 6, 26. Commemoratur mena lugubris, ibid. 3I.2ὶ uer t. 4, 73. M.

212쪽

- 193 tentiam. s enim, qui vel tetigissent mortuum vel extulissent . pollutos putarunt eisque lustrationem quamdam

esse necessariam. - Deinde vero Scytharum consuetudo

ab Herodoto descripta, mirum est quantum asserat lucis duobus ex libris sacris locis adhuc non nimis illustratis. Vnus est in l. Parall. 16. li. Et sepelierunt eum rasam in sepulcro suo quod foderat sibi in ei itate David:

ρOsueruntque eum suster lectum suum plenum aromatibus et unguentis meretriciis quae erant pigmentari rum arte confecta. et combusseriam super eum ambitione

nimia set fecerunt ei incendium magnum ualde). Alter in eodem libro est 2 l. 19. Mortuusque est Ioram) in insimitate pessima eι non fecis ei populus secundum

morem combustionis exequias sicut fecerat maioribus eius. Ex priore loco perspicuum est, Iudaeos et ad condendos mortuos aromata adhibuisse, et illos in lecto vel strato, ut solebant Scythae, deposuisse. Ex utroque autem loco intelligimus id quod summum est, populum Post regum sepulturam secisse incendium, quo et illos honorarunt et sese ipsi pariter ac Scythae videntur Iustrasse ij. - Τum certa coniectura aSSequi possumus, Iudaeos etiam unguento illo usos esse, quod ex cupresso cedro thurisque ligno laclum saponi simile erat. Illud autem nominabant borish. Eius enim mentionem fecitteremias: Si moeris te ni ro et multiplicaperis tibi hembam bori h. maculata es in iniquitate tua coram me.

iractactione pauca dicenda sunt. Ars lintearia Amalecitarum Idumaeorumque videtur fuisse propria. Lina enimi lerem. 34. 5. Ma in pace morieris et secundum combustiones patrum tuorum regum priorum, qui fuerunt ante te, ala comburent te. I lerem. 2, 22.13

213쪽

- 19 1 secerunt Scythopolitani, quae et in Asia notissima erant et per totum orbem a Phoenicibus deportabantur. Commemorantur in Nidrasch Coheleth: lina tenuia quae pe-niunt Bethsane i). uentio est etiam de re lintearia apud Scythopolitanos in codice neodosiano et in libro . qui

Graece et Latine est de expositione totius mundi ). Quum Idumaei Damascum urbem occupassem, hanc artem ad persectionem perduxerunt. Illud enim linte rum genus texuerunt, quod et ab Hebraeis magni aesti- malum est δ). et apud populos occidentales nomen a Damasco urbe ad nostram aetatem obtinuit. In Scythia autem Idumaei, ut Herodotus testatur. Pro lino canna-him colere ex eaque lintea sacere coeperunt. Ac de hac re et de sepulturis satis dictum est.

s. 32. De gentibus Scytharum.

Ouum Scythae et Idumaei eidemne sint an diversi

quaeramus, ad hanc rem accommodatum est. etiam de utrorumque gentibus disserere. Quamquam enim Idumaicas gentes nos apud Scythas investigaturos non 8peramus. tamen videndum est, quid assequi in hac re coniecturis Possimus.

Sed priusquam de re ipsa rite tractari potest, accuratius Scytharum fines circumscribendi sunt, quo facilius appareat, quinam cum cis POPuli coniuncti, quinam g nere et origine disersi atque alieni fuerint. Scythae igitur, Herodoto auctore. ea loca incolebant, quae ab Istri liis ad rinaim usque patebant. Finitimi autem erant

214쪽

- 195 Thraces. Agathyrsi, Neuri. Androphagi, Melanchlaeni, Tauri et Sauromatae, qui trans Tanaim in Asia habit hant ij. Vicinas his postremis sedes habebant Budini et

his gentibus originis linguaeque societate cum Scythis fuerint devincti. Qua quidem in re ducem potissimum sequemur Herodolum. Scythis igitur, quum Dareus heIlum inferret, socii primum accesserunt Geloni Budini Sauromatae, postea etiam Agathyrsi. Hos quidem omnes suspicor cum eis etiam lingua suisse coniunctos, exceptis lamen Budinis. qui Gelonis subiecti inviti fortasse et coacti sese belli socios praestiterunt δ). Scythae autem

Persarum exercitum ita circumduxerunt, ut fines Budin

rum, qui belli participes esse noluerunt, uelanchlaen rum Androphagorum Neurorumque vastarentur ε). Quod lactum meu quidem sententia quatuor has genies natione lingua moribus studiisque alienas ab eis suisse declarat. Sed iam est de singulis gentibus disserendum. Ac primum quidem de eis videamus qui Sauromatae sunt vel Sarmatae appellati. Ah Idumaeis igitur, ut altius repetamus, pristini montis Seir habitatores superati in servitutemque redacti sunt. Erant ergo in Idumaea duae gentes natione lingua institutisque diversae. quarum ex altera erant liberi, ex altera servi. Servi, quod cavernis Pro domibus utebantur, rari vel ci ri Troglodytae vocati Suni. Quaedam autem gentes Horraicae ab Idumaeis in

servitute sunt retentae, longe plurimae aut in eam numquam venerunt aut sese ex ea liberaverunt. Hi quidem steriores vel Horraei nuncupati sunt vel etiam Amor-

215쪽

- 196 raei. His praepositis. de Scythis Sauromatisque quaerendum est. Eamdem igitur inter Scythas Sauromatasque

interesse rationem videmus, quam Idumaeos inter et Horraeos fuisse cognovimus; qua quidem in re non PO sumus non admirari Semilicam illam, quam saepius laudavimus. stabilitatem ac constantiam. Erant enim ut Helotes apud Spartanos, sic apud Scythas servi devicti quidem sed generis nationisque societate copulati. Hi quidem, ut apud Herodotum scriptum est i , quum heros suos omnes diutius abesse, multos etiam in expeditione interfectos cognoscerent, seditione facta, ab illorum uxoribus assumpti omniumque rerum Potiti sunt. Scythae autem quum ex Asia redivissent. quos gladiis et armis non potuerunt, flagris postea facile ad ossicium reduxerunt. Qui autem a servis tum et uxoribus liberis procreati sunt, eos a Plinio Scythas vocatos esse video degeneres et a semis Ortos aut Troglodytas ). Erant

igitur eidem in Scythia Idumaeorum servi, qui fuerant in Asia, Τroglodriae vel IIorraei.

Eos autem Horraeos, quos liberos fuisse diximus, sub Sauromatarum nomine latere censeo. Neque enim sortuito factum esse potest, ut illarum gentium nomina Σαρμ--αται Σαυρορι-αται et rari minime inter se disserrent. Hanc ad rem prohandam commemorare possem vel litteras vj et ri inter se saepius commutari vel voces Imri et omnino inter se congruere eamdemque habere foraminis significationem. Sed haec supervacanea

videntur, quum pater rari in libris sacris nomineturn P., Ex quo statim constat, In Prorsus idilem esse ac , ta που autem iddem quod tam . Quos igitur Scythae Sayrim vel Saurom dicebant, eos Graeci Sau-

εὶ Herodi. 4, 1. M. 2ὶ Plin. h. n. 4, 25.

216쪽

- 197 rom-atas. Νeque enim dubium est, quin Idumaei superatos illos eodem quo Hebraei nomine appellaverint. Scythicis aulem ab Idumaeis nomen receperunt Graeci, a Graecis Romani. Illud, ut saepius dictum est, Τrogi dylas vel habitatores cavernarum significat. Sauromatas vero in speluncis habitasse subterraneis, velorum scri-Ptorum consensu traditum est. Ad eos etiam Virgilianum

illud pertinet, quamquam dictum est de Scythis in universum: Ipsi in defossis secura sub aha otia agunt terra i) Iam vero quod ad mores institutaque perlinet, quaedam receperunt a Scythis . alia secuti sunt propria; quod corpora utrique et mares et seminae pingebant, quod Vestimentis etiam ora tegebant et eiusdem

rodoto omnino eum Scythica neque consentiebat neque abhorrebat. Erat ea quidem sine dubio lingua Chananaica, quae media erat inter Hebraicam et Aegyptiam. priori tamen magna ex parte a Dis δ). Magni momenti quaestio est et ad litterarum studium perutilis, quaenam

ratio intercedat inter veteres Sauromatas et Hungar eos qui etiam nostra aetate Semilice loquuntur. Sed Sauromatas Horraeos esse hoc loco significasse satis est.

Iam do famosis illis dicendum est mulieribus, quae ex Sauromatis Scythisque ortae non modo per Asiam vagatae sunt sed etiam in Graeciam venisse dicuntur. Nomen earum 'Aμαζων plerique a μαζὸς solent ducere ). Sed horum sententia pluribus in erratis est. Neque enim sine erant mulieres istae, neque 'Aμαονας OPO

tebat eas dici sed 'Aμιεύους, ut μεταμα Ους, υπομαζίους.

217쪽

sod quid multa 2 A vagando hae quidem vel 'Aλαζονες

vel ex antiqua pronuntiatione 'Aμαζονες h. e. vagae ainpellatae sunt. Illud quidem mihi dubium esse non videtur, quin Homerus Amamnes intelligi eo loco volu rit , de quo plurimum iam a veteribus disceptatum est: Αυτάρ 'Aλα νων ' δῖος κω 'Eπισrροφος ἔμεν Τηλεοεν-'Aλοπις δον αργυρου ἐστι γενεθλη ).

Tametsi enim constat Amamnes. quae trans Halyn ha tabant. Opem Troianis non tulisse, tamen ex eo non continuo sequitur, non suisse ex illa gente colonos quo clam , qui alteram Asiae partem incolentes illis essent subsidio. Uusmodi colonia erat Sinope, quam ab H mero vetere nomine Alope vocatam esse censeo. Idem enim erat deus sol, qui vel Al. Et, vel Sin. San. dic batur. Praeterea Sinopensium fines quum argentum. tum metalla alia praebebant. Ad hoc mirifice illud quadrat. quod poeta eos procul dicit advenisse. Xam quum Troianorum socii omnes cis Halyn habitarent, eum autem fluvium Sinopenses attingerent, hi omnium ultimi iuste remotis ex Iocis adesse dicuntur. Denique explicatores mirari desinent, quid sit quod Homerus Sinopen non commemoraverit urbem antiquissimam. Vagae igitur illae mulieres Sauromatici generis matres suisse perhibentur. Societatem autem cum eis CO iugiumque inivisse Scythae traduntur. Herodotus enim Graecos ait post partam victoriam ad Thermodontem in tribus navibus secum portasse ex Amaaonibus quam plurimas potuissent capere. Has in alto. Graecis inte sectis, cum essent navigandi artis imperilae, ventis nu-ctibusque praerupta ad Maeolidis littora esse delatas. Areoplis ibi equis, instituisse pugnam contra Suthas. Eos, proelio facto, quum seminas esse cognOVissent.

218쪽

- 199 iuvenibus quibusdam imperasse ut depositis armis eas adirent. Illos earum sibi animos conciliasse. deinde, matrimonio contraclo, ex Scytharum finibus discessisse trium dierum iter ad orientem versus, ibique constituisse sedes atque domicilia. Ex his natos esse Sauromatas, qui Scythice non nimis iuste loquerentur, proinplerea quod linguam a maritis suis Amarones minus accurale didicissent i). Haec quidem sabula, etsi audiendo ac narrando amplificata sit et ornata, tamen dubitare nequeo. quin verum quiddam et fide dignum complexa contineat. Verum autem existimo id quod etiam aliorum scriptorum auctoritate Probatur. Ama-mnes mulieres Scythicas ac Sauromaticas vagas primum quidem fuisse per Asiam, postea ad fluos sese contulisse. Lingua autem esse usas a Scythica paulum diversa. Bis quidem expositis, nostram de Amamnibus sententiam. quamquam ea fortasse cuipiam minus 1idebitur pr habilis, in medium proferre audemus. Idumaicae igitur mulieres quum a Davide rege et maritis et maribus omnibus orbatae essent, aliud quidquam putabimus se.

Cisse quam ut arma sumerent . ut ascenderent in equos, ut se suaque tuerentur2 Fortiores autem ex eis et magnanimae quum suorum mortem Patriaeque calamitatem serre solae non possent, ex finibus suis exierunt seque

ad homines contulerunt suos, qui Damasco urbe potiti erant. Ab eis in civitatem receptae et iuvenibus ex eisdem nupserunt et Themiscyram camposquo ad Themmodontem acceperunt, quo sedes domiciliaque collocarent . Fuerunt autem. qui a Davido sunt in Idumaea

l Herodi. 4,ilo. m. a. Diod. Sic. bibl. 4, 28. Is r. 44 58. m. DemoSth. 1391. Pausan. 3, 41, 7. Veterum de hae re gententiae quae fuerint exposuit Plutareh. Thes. 26. M.

219쪽

- 200 intersecti . partim Idumaei partim Horraei. Quamobrem Sauromaticae Scythicaeque mulieres Amamnes recte fuisse dicuntur. Sed lingua eam ob causam a Scythis disserebant,

quod quum illi ad Syrorum linguam propius accederent. ipsae in Prisca Chananaica Potuerunt persistere. Iam vero ex Ponto una cum Scythis Damascenis ab Assyriis expulsae et septentrionales in locos deductae sunt. Hanc enim veterem opinionem ait esse Strabo i). Nostram

sententiam etiam illud videtur confirmare, quod qui in Ponto ad mermodontem ex Amaronibus vel relicti vel postea reversi sunt. Syri esse ab Herodoto et circumcisione uti traduntur γ). Oui autem ab illo Syri, eidem a Strabone Chaldaei vocantur et Pharnaciam dicuntur obtinere δ). De Amamnibus salis dictum est. Iam disserendum est de reliquis, qui cum Scythis societate coniuncti erant. de Gelonis et Agathyrsis. Qua quidem in disputatione videndum est, ne coniecturis meis alii plus tribuant quam eis tribui velim ipse. Quod Graeci Pontici de Scytharum origine narrabant. supra

commemoravimus. Ex eorum sententia Agathyrsus G lonus et Scytha fratres suerunt eodem et patre et matre nati. Ex illis autem gentes eiusdem nominis tres esse dixerunt. Sed Agathyrsis cum Scythis non sanguinis sed patriae et ad tempus civitatis societatem suisse puto. Herodotus in eis suisse dicit auri amorem incredibilem tantamque vitae mollitiam. ut etiam mulieres communes haberent δ). Hanc gentem non Scythicam sed Sauromati-1ὶ Strabo l. e. Sauromatarum coloniam ex Media i superiore in Mythiam deduetam dicit Diod. Sie. hibl. 2, 43.2 Herodi. 2, 104. Colonos Assyrios a Sentiis tu haee loea ad-

duetos ait Diod. Sie. l. e. 3ὶ Strabo l2. es. Diod. Sie. bibl. 2, 43. In excursu. 5ὶ Herodi. 4, 104.

220쪽

- 20icam suisse crediderim. ΝOmen ita ad Graecorum linguam aptum et accommodatum est . ut de omnibus nominibus aliis citius quam de eo certi quid statueris. Eadem videtur esse radix in nomine Τyrrenorum, qui eidem Thyrseni vel ritru ci dicuntur. Geloni autem, Plura sunt ex quihus Scytharum fuisse consanguinei intelliguntur: quod Dionyso deo cultum adhibebant, quod ex Chananaeorum more non modo Bacchanalia ei sed etiam triennalia age-hant, denique quod lingua utebantur Scythica . Quod autem Dionysum quo diximus modo colebant, ac praeterea Graece poterant, id Herodotum tantopere movit, ut eos Graecos esse suspicaretur. Sed, Graecis Ponticis fidei in hac re certe plus habendum est quam Herodolo. Vrbem autem incolebant, cui, ut semilae solebant. suum ipsorum nomen dederunt ij. Gelonos si ex duodecim Idumaicis gentibus habere eam voles quae-'Dγλορο, 'Ιολον, fgelon vocatur λ), equidem non repugna . Ex reliquis autem, quos supra nominatim allulimus. nullos neque Sauromatas neque Scythas suisse puto. Budinos, qui Gelonis parebant viciniquo erant Scythis. ab his gentibus alienos suisse diximus. Hos Indo-Germanos quos vocant fuisse et cerulei oculi et capilli

Phagis iudico. quorum alteri Budinorum hospitalitate utebantur εὶ. alteri etiam Massagelao appellati sunt. Ac qui populi Scythis suerint finitimi. salis sere dictum est. Restat, ut de ipsis Scythicis gentibus hroviter disputemus. Omnium sese Scythae natu minimos osse dixerunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION