De estherae libro et ad eum quae pertinent vaticiniis et psalmis libri tres quos scripsit Ioannes Anselmus Nickes De libro estherae cum excursu de chananaeorum scytharumque deis

발행: 1856년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

- 32 Deinde pero in eorum numero . qui ad Thermopylas quum pugnaretur, una cum Xerxe rege adfuissent, a

Ctesia quemdam haberi Hegiam; qui idem esset atque Hegeus vado is . qui libri Estherae testimonio ab A

suem esset mulieribus Praefectus. Denique eamdem fuisse in uxore Xerxis . quae in Esthera. et inhumanitatem et crudelitatem. Ouarum autem mores essent eidem, eas ne ipsas quidem posse inter se di erre. Quamobrem inter Amratrem illam et Estheram nominum esse non personarum disserentiam. Huic argumento accidit, ut a Iosepho Scaligero inventum primo reiiceretur a Iustio, post vero a Iahnio rursus admitteretur. Iam dicendum est de tribus his argumentis breviter.

Primum igitur quod Xerxem Persarum regem Post eius in Asiam reditum regionibus omnibus insulisque vel nova vectigalia vel maiora imperasse dicunt: nullo

omnino ad deo tonstrandum utuntur certo proboque terum scriptorum testimonio, sed incerta nituntur m iecturarum levitate. Et prosecto coniecturas sequi si v Iumus, Xerxes cum ex Graecia reversus neque exercitum novum neque classem Pararet; quid erat quo vel vetera vectigalia augere vel nova addere atque exigere

cogeretur 3 De Xerxe igitur illud isti quidem pro suo

locuti sunt arbitrio: credo, etiam de Assuero. Nam ad imperium augendum quae spectant, ad vectigalia contorserunt. Νamque haec sunt verba Est h. 10, 1.: Rex

Pem Assuerus Omnem terram et cunctas maris insulas

fecit tributarias. Quae certe nisi praesumptis obcaecatus opinionibus non poterit vel de aerario exhausto vel de necessariis tributis intelligere. Clara enim eorum et Perspicua haec est sententia: Assuerus omnes et Asiae r giones et maris insulas sub suam potestatem ditionemque redegit, redactisque indixit vectigalia. Quoniam igitur Diuiti eo by Cooste

52쪽

neuter neque Xerxes neque Assuerus nova auctaque tri-huta exegit, non intelligo. cur eam ob causam Xerxem Assuerum vel habeamus vel dicamus. At vero quod alterregnum a patribus acceptum amplificare studuit . alter. Cypro insula. Caria Lyciaque amissa. illud diminuit. videtur id satis esse causae, cur Xerxem Assuerum fuisse

negemus.

Sed quoniam libri Esthorae de augendo imperio I

cum illum una ex parte explicare coepimus, non ali num Psse videtur, verba, cunctis maris insulis, quo

spectent, breviter demonstrare. Vt plerique interpretes de mari interno de eiusque insulis cogitarent. duabus tissimum ex causis videtur esse factum; et quod mare illud internum, a quo proxime absumus, cognitum nobis magis est et quasi sub primo adspectu positum: et quod eius insulae ceteras sere Omnes vel numero Vel magnitudine vel incolarum potestate praeflant. Primum autem sciendum est, maris verbum Ηehraeos indefinite adlii huisse et ita, ut allerutrum vel internum vel

rubrum Persicum atque Arabiciamin appellarent mare. duo autem illa inter se coniuncta dicerent maria. Verbum igitur illud, quoniam hoc loco singulariter elatum est. non de duobus illis sed de eorum altero est accipiendum. De mari autem Persico ut illud intelligendum

Esse dicam, haec me movent. Quae insulae interno in mari sitae sunt. eae omnes numquam neque Medis neque Persis Paruerunt. Quae si Vera Sunt, ut sunt. ne ab Assuero quidem umquam vel superatae vel vectigales factae esse possunt. At vero Persici maris insulas ab Assuero in ditionem redactas esse, non est cur negemuSἰ quoniam sub potestate Persarum eas fuisse constat ij. Sed haec hactenus.

53쪽

- 3s Alterum argumentum quam infirmum leveque esset. Iustius sensisse ipse quidem videtur; neque tamen ceteris rationibus tantum confidere se POSSe puta it . ut illud omnino omitteret. Cum errare solent ei, qui ex litterarum consensione et quasi concentu quodam diversarum linguarum verba vel eadem esse vel eadem ex radice nata concludunt: tum vero saepius in err res incidunt, qui nominibus propriis non admodum diversis unam conlinuo eamdemque Personam Subiisse suspicantur. Hegias et Hegeus nomina inter se aliqua quidem ex Parte consentiunt; communes enim litteras habent tres. At vero tribus ex his litteris enicere non solum eadem esse haec nomina . quorum alterum Iegitur apud Graecos. alterum apud Hebraeos; sed ne homines quidem . quibus illa erant data. inter se disserre, audacis hominis est et res philologicas omnino ignorantis. Accedit eo. quod quid spadoni nominis su rit, minime constat. Neque enim nisi Hebraicis nostris

in libris Hegeus vel potius Hege nomen illud quidem

usquam est. Scriptum est enim a septuaginta interpretibus Gai, ab Origene Gogaeus. Hunc igitur spadonum principem. relicta mulierum domo. apud Τhermopylas adfuisse, hunc, cui vel Hegeo vel Gai vel Gogam n

men erat, a Graecis nominatum esse Hegiam, quis est.

qui credat 3

Reliquum est, ut de argumento tertio paucis dic mus. Qui eamdem suisse Amestrem Xerxis atque Estheram Assueri coniugem finxerunt, ei quidem cogitasse non videntur, quales mulieres et quam diversas unam in personam redigerent. Esthera est enim patre genita

βασιλι- ς. Rubrum a Graecis utrumque et Arabicum mare et Persicumvoeatum esse, apparet ex Herodi. ii. 20.

54쪽

Ahihael. Otane Amestris. Alter matura morte decessit: Expeditione contra Graecos facta. superstes Persis praefuit alter ij. Haec est matre nata Hebraea, illa Persica et ea quidem Darei regis sorore. Altera tum Assuem tum omnibus eius servis ignota erat et aliena, altera vel ipsius mariti cognata χ). Quam priorem diximus, ea exeunte anno septimo coniugium regium adepta est. posterior illa multo ante annum quartum. Esthera autem quamquam ah Amestre toto coelo distare vere dici test. non longius tamen ab ea quam a Xerxe abesse

Assuerus videtur. Iam ex magno argumentorum numero ne unum quidem reliquum esse video, quod de Xerxe sententiae illi non veritalis sed ne probabilitatis quidem speciem ullam tribuere possit. Ea nimirum argumenta sibi sumpsit lustius, quibus tamquam proprio gladio iugulari sine negotio posset ipse. Quamobrem, etsi nihil dum secimus, quam ut quae illi pro sua opinione dixerunt.

accurate diligenterque examinaremus, tamen illud iam omnes sentire iudicamus. Xerxem et Assuerum inter somirum quantum abhorrere. Quae res cum ita se habeat. non attinet rationes eas asserre . quibus illud data opera possit demonstrari.

s. s. Estiterae tempus qua sit ratione quaerendum p

Quemadmodum ei, qui avaritiae ardore incensi terminum de loco iusto demoverunt, ut popularis fert

55쪽

- 36 Opinio, etiam Post mortem conscientia animi agitali. atque eo qui agrum ab agro dividerat lapide onusti .

iustum eius locum quaerere semperque Per Omnem illam regionem sine ulla quiete xagari dicuntur: sic. qui tempus Estherae inVestigare studuerunt. Suscepto eius libro . Omnem historiae campum peragrantes. iustum atque idoneum eius locum invenire numquam Pome videntur. Quo enim cumque loco quis. quaerendo se sus . historiam Estherae constituit atque firmavit. recens alter et inlegris viribus successit. qui. labefactata illa et suscepta, aptiorem quidem locum eadem tamen qua ille ratione eodemque eventu quaerere denuo inciperet. Νoque vero nos, quoniam Assuerum Xerxem fuisse negavimus, quaerendi illum investigandique laborem effugere aut poterimus aut volemus. Ne tamen

nobis iddem illud accidat. ut prius defatigemur quam

ad finem pervenerimus, ratio nOhis est antea et via a porta directaque describenda. Superiores enim Omnes qui ad hanc rem Operam studiumque contulerunt. video rem ita instituisse. ut, singulis quasi lustratis Persarum

Medorumque regibus. Eorum unumquemque vel inte rogarent quodam modo vel tentarent, possetne Esth rae esse Coniux. Hac via quod volumus assequi vel numquam vel corte non sine magno sudore Poterimus. Mea autem sententia, non est Primum Persarum aut v

dorum historia per estiganda; sed nihil est magis necessarium , quam vitam historiamque Estherae adire. legere. pertractare. Ab hac re profecti fieri omnino non pol St. quin eam viam ingrediamur, qua certe et sino ullo erroris periculo quo tendimus Perveniamus. Itaque dicemus primum quo tempore Assuerus Medisne fuerit an Persis in Asia regnantibus. deinde quis Assuerus fuerit et Mardochaeus: tum hostes illi ludae rum quibus robus potuerint a Medis . a Persis, ah ulli ΝDiqiligeo by Goos e

56쪽

- 37 gentibus dignosci quastremus: disserPmus post do natione Gagaeorum, de Amane Gagaeo, eiusque et Patre Amadatha et coniuge Zara: denique de hominum s -ptuaginta quinque milibus intersectis ecquid alii scriptores prodiderint videbimus: postremo de sortium seslodio et Iudaeorum et aliarum gentium disputabimus et de eis veteris testamenti locis, qui ad hanc rem videntur esse reserendi.

s. 7.

Quo tempore Assuerus Medisne suerit an Persis in Asia regnantibus pAssueri aetatem in spatium illud temporis incidere. quo aut Medi in Asia imperium obtinuerunt aut Persae, iam facile est ex libro Estherae perspicere, ut tanta in sententiarum varietate ad tempus aliud nemo Prorsus aberraverit. Hoc igitur est unum disceptandum, ue-disne illo suerit an Persis in Asia imperantibus. Ad hanc rem illustrandam primum quidem libri Estherae Ioci ei aliquid videntur posse, ex quibuS RI'

Paret, Medos et Persas, Assuero regnante, coniunci Asuisse inter se et copulatos. Principio enim ex eis. qui ad convivium vocantur . nominatim Persarum asseruntur et Medorum principes. Postea septem illi, qui socii regis consiliorum esse solent. duces sunt Persarum atque Medorum. Deinde solae sunt principum Medorum Perrarumque coniuges, quae verendum est no exemplum Astis reginae sequantur. Τum in edicto scribendo Promulgandoque servanda Persarum ac Modorum lex est. Post annales. in quibus Assueri regis memoria est, Vocantur et quidem regum Medorum libri ac Persarum. Ad extremum in oratione sua rilliora deum I er Moysem iidem secisse ait, neque Babylone neque Media et Diuiligod by Cooste

57쪽

- 38 Porsia summam imperii Obtinente, umquam futurum.

ut ab ipso derelinquantur Iudaei i).

Νeque vero ex hoc Iocorum numero id patet unum quod supra demonstravimus. cum Assuerus in Asia r gnum obtineret. coniunctos artiissimo tum inter se vinculo fuisse Medos et Persas: verum etiam illud elucet. isdem eos inter se iuribus, eisdem fuisse conditionibus. ut in administranda republica utri uiris praestarent, ne ullo quidem indicio cognosceres. Νeque enim eis locis, quibus Persarum nomen prius quam Medorum positum est, tantum tribuendum videtur, ut horum imperio illos subiectos fuisse putem, praesertim quod neque desunt quibus Persis Medi antecedant, et quod ex Graecorum interpretatione exstat, quantum ad illum ipsum ordinem immutandum librariorum valuerit incuria a).Νam quod Medi Persis et Persae Medis anteponuntur. eo id potius significatur, quod rebus ipsis iam declarari diximus, illorum utrosquc conditione inter se paritum usos esse Et aequali. i) Esth. l. 3. Assuerus seeit grande eonvivium eunetis prinei pibus et pueris suis fortissimis Persarum et Medorum inelytis LXX.

και ταις xvii Μηδων ενδρξοις et praesectis provinciarum coram se.

l. 14. Erant autem primi et proximi Charsena et Sethar et . . . . reptem duees Persarum atque Medorum taἰ ἀσωτες Περσων -i Mn-δωνὶ qui videbant laetem regis et primi post eum residere soliti erant. I, 8. Atque hoe exemplo omnes principum eoniuges Persarum

tant parvi pendent imperia maritorum. l, is . Si tibi plaeet, egrediatur edictum a laete tua et seribatur

iuxta legem Persarum atque Medorum κατά τους νομους Mκων καί Περσωνὶ quam praeteriri illicitum est 10 2. Cuius i. e. Assueri sortitudo et imperium et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardoeliaeum, seripta sunt in libris Me rum atque Persarum ετ βα Πλε in Πεμων και Orat. Est h. 21. Dicens. non reeedam ab eis in regno Babylonis, neque derelinquam eos in regno Mediae et Persidis. 2 Cf. I.XX. Esth. D. lo, 2.

58쪽

- 39 Illud igitur si tenuerimus . non solos aut Medos aut Persas, sed utrosque inter se coniunctos communis iuris et consi Iii eiusdemque libertatis fuisse participes: id facile assequemur, ut quo tempore Assuerus fuerit. accurate et definite cognoscamus. Primum enim aetate sua Assuerus, id quod non nulli putabant, ad illud temporis spatium devenire non potuit, quum inde a Cyro rege totius Asiae principatum Persae oblinebant. Νam Persae. ex quo tempore victores exstiterant, Medos non sibi, sed viciis reliquis Populis pares semper et aequales habebant; neque Pr pria sua et peculiaria neque praecipua eis iura ulla concedebant umquam. Etenim Medos, quos Cyrus in dedi-

Quam illi servitutem cum aegre ferrent. Pristinum P cuperare imperium Per Smerdem uagum conati sunt λὶ. 0uod cum per septem menses obtinuissent, Sumrali a Dareo, non solum publici consilii expertes. sed etiam. ut ceterae praeter Persas nationes omnes, vectigales facti sunt a). Hanc sibi rem serendam non putant, a Dareo

rege victore deficiunt, vi et gladio devicii ad omelum redire coguntur ε). 0uibus rebus lactum est, ut Xerxe Darei filius diffisus illis non Medum quemquam sed Τigranem Achaemenidem praeficeret - . Simili ratione r liqui Persarum reges Medos victis pares, hominibus suis inferiores esse voluerunt. Quae cum ita sint, ad horum imperii iniquitatem is detrudi nequit. qui Medis Persisque concessit iuris aequabilitatem.

59쪽

- 40 - Νequo vero in antiquitatem illam regno suo Assu rus incidisse potest . cum Medi et Persae civitatis nullam dum societatem inierant. Quare longo illo temporis

spatio suisse nequit, quo Medi primi ab Assyriis de

sciverant ac vel regem nullum habuerunt vel paruerunt Deioci. Νeque enim eorum cum Persis ulla fuit eo lem-Pore coniunctio. Quod probare historicis rationi hus studuimus. A suorum interfuisse Delocem inter et Cyrum . id eius mirifice testimonio confirmatur. qui de Esthera scripta reliquit. Testantur enim in suis orationibus. quibus quam thro ipsi non minus est in historia auctoritatis. Mamdochaeus et Esthera, exsules Sese esse ac patria expulsos. Alter pio vero in deum ac submisso animo profitetur, sese et omnes suos traditos illo die in exsilium esse non ob insimilarem manus disinae . sed quasi penditos Propter sua suorumque peccata et cutis propter male facta ex patria abductos i). Altera, ut numen divinum ad misericordiam commoveat, eisdem

fere verbis commemorat, Patres suos a deo, quum in eius excelsum nomen Peccapissent, in manus traditos esse istorum, qui eos abducerent. In exsilio enim esse

eos illo tempore *ὶ. Et paulo post non sine magno dolore laesam dei maiestatem implorat. non satis sibi suisque illud esse, quod in exsilium ducti hostibus sempite durissime cogantur, sed istos etiam impie gloriari, populum Iudae rum a deis esse ipsorum pol

sed Babylonicum intelligendum est multis de causis: quod Mardochaeus non solum Iudaeus. sed etiam ex

60쪽

sidero dicit deum non derelicturum gentem suam in regno Babylonis δ). quod qui Iudaeorum erat expulsor Νabuchodonosor nominatim assertur εὶ. Quoniam autem exsilium illud quod diximus per septuaginta annos a Νabuchodonosoris anno Primo usque ad Primum regnum Cyri pertinere docuimus δ): sequitur, ut Assuerus. qui et post inceptum et ante consectum exsilium suit, nec ante Νabuchodonosorem nec post Cyrum suisse possit. Quodsi ad hanc rem addimus id, quod alio loco a nobis

expositum est '). superatum occisumque a Νabuchod nosore esse Phraortem, cum alter ille annum duodecimum, Vicesimum secundum regnaret alter: iddem illud efficitur, regno suo Assuerum neque antecessisse Delocem neque ultra Cyri aetatem devenisse. Quoniam Assuerum neque post fuisse quam CFrum neque ante quam Delocem demonstravimus: rem tam arctis finibus tamque angustis circumscripsimus, ut non posset ille non esse ex tribus regibus unus. Horum erat primus Phraortes. qui Dei ocem in Medorum regno Pr xime secutus est. Is Persas. quorum erat victor idem et tutor, ita sibi adiunxit, ut neque a suo neque a filii imperio umquam discederent.. Idem humana natura penitus perspecta, cum Medos et Persas vinculo ad perpetuitatem firmissimo inter se colligare vellet. eos ad bellum gerendum contra finitimas nationes ducendos

P. 37. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION