Elogium Tiberii Hemsterhusii

발행: 1789년

분량: 118페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

nissent, Vix crederent, hunc esse illum Uenasteritu situm, de quo tot ac tanta praedicari audivissent. Famae & magnae de se opinionis prope negligenS erat, minime omnium curans Plausum Vulgi, cui propterea paene ignotus Vixit. At quo minus gloriam venabatur, eo magis ad eum sponte Veniebat. Quis enim

Πescit, omnes omnium gentium eruditos una VOCO, Una sententia regnum in literis ad ipsum detulisse yPrudentia, dubito, an unquam major & praestantior fuerit in ullo homine erudito. Credebat Epicharmo, nervos& artus pruduntiae esse, non temere credere , tenebatque , si quis alius, artem dissicillimam tacendi suo tempore,& loquendi. In consilio capiendo caris K et tus,

82쪽

7 6 ELOGIUM

tus, consideratus, &, si quaeris, lentus : quippe omnes in utramque partem rationes videbat, & magno judicio ponderabat : sed idem, ubi semel quid decrevisset, constans & firmus. Alienus a suspicionibus: sed idem latebrarum, quae in animis hominum sint, sagacissi

Sed prudentia, quae vitam priVatam attingit, sit in eo summa & singularis fuit, forsitan minus mirum VideatUr. Unde vero ille, qui nullam reipublicae partem attigisset, tantam hauserat rerum civilium scientiam 8 Nempe cum eam non experiundo sibi comparare posset, usus et experientiae Vicariam adscivit philosophiam, inprimisque omnis priscae et recentioris aetatis historiam. Ex qua

83쪽

virtute Academia Batava uberrimum fructum tulit. Nactus enim amplissimum theatrum , in quo civilis illa prudentia spectaretur, foederatorum Belgarum

historiam nova et inusitata ratione tradere coepit. Indagabat veras cauilas, ex quibus res gestae penderent, remotissimulationum involucris , quibus tege rentur; consilia principum et populorum cur bene, cur secus cecidissent, explicabat; quid expetendum, quid fugiendum esset, demonstrabat; essiciebatque adeo ut disciplina sua prudentiae civilis magistra & esset & haberet'r. Inprimis

heroum Batavorum ingenia & mores tanto artificio pingebat, ut non literarum Professorem, sed Polybium aut Tacitum cathedrae impositum dixisses.

84쪽

Tali ingenio, doctrina et sapientia fuit Henasterhusius, cujus similem Criticum nos haud vidimus; posteri Ut Uideant,

bonarum literarum caussa Vehementer optamuS.

85쪽

ΕΡΙ STOLAE DUAE

87쪽

ER DITI SSIMO VI RO,

P. D.

IJum inane odeupatus eram in scribendis meis ad Horatium annotation jbus, & in recensendis soliis, quae jam tum a typographo acceperam ; Venerunt ad me gratissimae tuae literae, per Sikium Londino huc missae; in quibus & eruditio tua singularis elucet cum summa humanitate conjuncta, & egregius erga me amor & VoluntaS. Quamobrem, ne longiore mora eXspectationem tuam morarer, deposito statim Venusino no si ro, Pollucem arripui:& quae de singulis locis mihi sub & conjecturam veniunt, jam hoc ipso die ad te αυτοκι- Locus primus est IX. Sp. 4 3 σαωῆes Q. &e. Nihil hoc salsius dici potest; neque Vacat nunc quaerere, quomodo rem eXpediant Salmasuis, Gro novius, aliique quOS memo-IaS. Certam tibi emendationem praestabo, pro ῆι, ut ex toto loco clare ipse videbis:

88쪽

ipsa clarius est, supra non actum esse de Statere Numm0 , sed Pondere : neque locum ibi habere χρ Wης quod de solo nummo dicitur) sed corrigendum Nempe notissimum est, Nummos& pecuniarum summas nomina sua olim a Ponderibus accepisse: inde idem vocabulum & in Ponderibus & in Numinis eundem locum habuit: Postea nummorum singulorum pondere mutato αdiminuto , nominibus tamen ca pondere ductis adhuc servatis, immane quantum discrepabat, deponderibuS, an de nummis loqueretur qui Vocabula illa usurparet. Haec comperta sunt, neque cxempli S est Opu S. Ergo opponuntur hic ΣταρμkZd νορμισμα ; Ut paullo ante: 'H, ue , i μνῶ σα ιῆ υνομίσμαῖω ονοαα 3 & saepe alibi tam apud Uune, quam apud AljOS. Στί igitur, cum de Pondere dicitur, va Iebat, ait, ροῶν minam; hoc est, aequi- ponderabat minae: id probat, quia c. τοῖς τὴν μναν ἡ λοπης ςατῆ γ Αομαούιν, hoc est, quia mina ponderis ipso nomine Stater a ponderantibu S VO- caretur. Quippe si idem nomen habeat, habeat utique eundem Ualorem, ut barbare dicam. Tum aliud profert argumentum ex 'Ia πο-,M poetae fabula, qui Voce πονταςἀτηον de pondere pro πενταμ- usus est; ergo stater idem ac Mjua. Sed pro 'Iπποκροτους corrige Vel R ους ut alibi Pollux,

ubi hunc ipsum locum citat, vel, ut ibi Cod ex Vostianus, cujus lectiones Variantes habeo, Σωσι-

89쪽

R. BENTI EII EPISTOLAE. 8a

κώτους vel propius ad vulgatam hic lectionem, qui passim Athenaeo , alii Sque laudatur. Sequitur ipse locus ad Jambos a nobis supra redactus; sed versu secundo pro ας, lege F - φαν' sententia est, Si quis ex plebe illa Urbana, albus & Soli insuetus, pinguiS, piger, luxuriae de ditus, vel levissimum ligonem vix quinque librarum pondere sustulit, statim anhelus fit & ilia ducit. Α Ν Ω. γίγνεθ, ut Horatius noster: S V B LI MI fugies mollis anheIitu, quod Vir magnus, Jul jus Sealiger se ex toto Galeno negavit capere pos e. Verba jam, opinor, satis illustravimuS: rem ipsam, nempe Staterem ἐπὶ valere Minam, jam eon firmatum dabimus. Pollux lib. IV. I73.

& est idem locus qui supra ex Hippocrate adductu Sest. Sententia est, AIT PAN, Libram, Siculorum pondus, Poetae Comici Athenienses ΣTATHPΛnominant; & ligonem , λβ ιν Sosicrates dixit

ταε ατηρον. Vides hic secundum Pollueem state rem

de pondere dictum) valere libram, in altero loco valere minam, μῆν. Rectissime: quippe in Ponderibus Siculorum idem valebat quod

Atticorum. Hoc certissimum est; quia utrumque tam mina, quam libra ducebat olim pondus centum Drachmarum sive Denariorum: ut alia argu

90쪽

8ι R. BENTI LII EPISTOLAE.

Dissertatione nostra de Epistolis Phalaridis. Jam ad proximum, de quo consuli S , locum accedo, qui sic habet IX. TO., Ἐν σι ι 'A

Oυλα vis, Vel, ut MSS. Διδύροις ς Πυραυλω. quorum utrumque mendosum esse satis constat; quid reponendum sit, cum nuSquam alibi citetur haec sabula, certo scire nefas est. Poteri S , Πυλα se, Pani-iore; poteris Πυραυνω si Ue Πυμαλ', hoc est, χυτBatjIlo: poteriS Πυραυλη, 'thausa. Sed hoo hariolari est; primum tamen magi S arridet. Tertius locu S est IX. 93. γῆν αν τοῖς 'Aποφρίγριοι π

κ καταν H. qui te Vi manu sanari potest. lege, Φώ

tia est, Callisthenes narrat Persinum , ab Eubulo spretum, Mitylenam abiisse; atque ibi mirabundum scripsisse, Quod libentius permutaret sive invictum impenderet PhocaeenseS quo S secum at tulit nummOS, Mitylenae, quam Atarn eo; hoc est, se magis eX animi sententia vivere hic, quam illic. Recte QCA MSS. non Φωκαὶ ας. Hesych.

sti; nam nomen Urbis 'Aταρνεύς. De Persino nihil comperi. Sequitur Cratini locus a Salmasio tenta

SEARCH

MENU NAVIGATION