장음표시 사용
381쪽
63 TERTIA PARI REcvs ATIONI smittant : ut quid de ipsorum dogmate di sententia statue dum sibi sit iccundum Scripturae sancitae consensum, eo i cilius arbitrari queat. Sieta HONORIVS Imp. grassantibus in Aphroca Donatistis Carthagini Synodum indixit, cui Marcellis num Tribunum praeiecit praesidem et cognitorem,qui,au dita quantum satis erat utracp parte, sententiam postea tiniit hanc: Donatistas veris Catholicorum oc firmissimis rastionibus conuictos videri & esse.Quemadmodum Augusstinus in opere breviculi collati tertiae diei annotauit in fisne, qui oc ipse huic Synodo iam sexagenarius interfuit cualii, E piscopis ducentis oc sedecim. 'Eodem pertinct& exemplum T H E O D OS II
ptimi Imperatoris, cuius gubernatio multum etiam Ecclesiae profuit. Is in ea ad Cyrillum epistola praeclare ait: Imporatoris boni officium este utrumm curare ac prouidere dis ligenter,ut ec tranquille degant ec ut pie: Verba eius haec sunt: . 'in regnum itaΦ a Deo constituti,et connexio pietatis ac prosperitatis subditorum existentes,custostdimus societate horum pcrpetuo indiuulsam, providentia nostra pacem inter homines procurantes, hactenus quidem Reipub. augendae minis iramuF. per omnia vero subditis, ut ita dicimus seruiemus, ut pie uiuant & conuersen tur,sicut pios decci adornamus, trius iniit conuenitsuram perentes Rc. Quinetiam legimus I V SJ IN I A N V M Imp. Odicto statuisse, quod etiam Concilio Constantinopolitano Per Menam praefectum eius publice fuit propositum: nihil
382쪽
sYNODI TRIDENTINAE.decernendum aut statuendum in Synodo de quo non sit ante ad Imperatorem relatum. Eo quod minime conueni
at praeter Imperatoris iussum quidquam in Ecclesia Caatholica fieri. Quod edictum praesides eius Concilii ad pie
tatem dc zelum Principis recte retulerunt, ac placuit patrisbus caeteris Concilio congregatis, quemadmodum ansnotatum est in voluminibus Conciliorum, tomo primo,
Act. Concilii Constantinopolitani II. Pari fide oc pietate MARTIANUS Imperator qui
Theodosio Secundo in imperio Orientis successit, ut E elesiae discordias sedaret, cognitionem controuersarum Chalcedonensi Concilio ipse suscepit,ec decreta eius consscribi adhibitis consiliariis suis politicis curauit: Extanto Orationis eius haec verba:
Nos inquit,ad confirmandam fidem , non ad ossiemandam virtutem, exemplo Imperatoris Coia'. stantini adesse Synodo cogitauimus , ne in posterum ultitudo populi institutionibus prauis attracita, inueniatur distentiens . ct quae sequuntur deinde Tomo t. Conciliorum orbis, inter acta Chalcedo
nen sis Concili j. qus etia relata leguntur in distinet 0 6. Gratiani.
Postremo, cum etiam intelligamus, in Vetere Testa mento dic politia diuinitus constituta, Reges ipsos Dausedem, Salomonem, Ezechiam, Iosiam ec caeteros Concilijsα congregationibus in populo habitis interfuistaec prae tuitie Iemper: quae diuersitatis ratio fuerit,cur hoc temp. re Principes re alios viros eruditos ac pios a talibus nego Aa cijs res
383쪽
iro, TERTIA PARI REcvs ATIONI seijs relegemus quos , si Vnquam alias, maxime hocssculo, euersio ec deplorato adhiberi opus esset, quo Episcopatusta sacerdotia indoctissimis quibusq; Sc a religione alienisssimis conferri fere solent: quod tamen priscis temporibus parcius fiebat. Necp vero valde opus est hac de re disputatione subiistiore inquirere, praesertim cum ipsi Canones iuris Pontiis cij expresse non uno in loco aifirment Principes,debere adessere praeesse Conciliis, ut traditum cst nominatim in . Principes. 23. q. s. ubi glosscta interpretis addit, hoc tum uel prscipue locum habere,cum Clerici fidem Christianam oppugnare di euertere nituntur,&in cam sententiam alle gat multos Canones. Quod θc Petrus de monte, Venetus
At. is, quem modo diximus, Canon hoc etiam addit: nisi hoc fiat, Principes Deo reddituros rationem propter Ecclesiam neglectam hac in parte. Reges autem Sc Imperatores non tantum interfuisse sed re praefuisse citris multis in locis eiusdem iuris legimus,ca. Adrianus 2. dist. 63.ca.nos ad fidem dist.'6. . inam Od. dist. ca. futuram. ix q. l. c. Si quis ingenuus 29. q. a. Nec Principes tatu sed et Laicos.ca. Ad sede 3 p.dist.et alibi. Ac Platina qui vitas Pontificiim studiose conscripsit, in Nicolao Primo Pontifice annotauit, eum hoc nouum ius primo omnium impetrasse apud Imperatorem Ludo Uicum, ne ullus Princeps secularis aut etiam Imperator Concilijs Clericorum interesse audeat,nisi quando de fide agitur, tum enim licere par esse. Ita ille. Sed prolixiorem huius quaestionis tractationem omitto
mus, salvi enim constat de Principibus, non modo serias
384쪽
sYNODI TRIDENTINAtt.' 1 iglorum, ex , ut vocant, consultandi vocem, sed & definiensui ac determinandi ius ipsis competere in Concilio . quod etiam is, sine quo saepe iam meminimus, Marsilius Patauo , nus libi cap. au ex vetustis Conciliis copiose demonstrati avo D AUTEM ATTINET ad caeteros Laicos, Decietistii qui dignitatis gradu inseriores sunt Regibus oc Principib. eu qui prinis de his ita sentimus,necp hos recte ab huiusmodi delibera eipibus dignitionibus summoueri posse, si modo idonei deprehendan me inferio tur eruditione 5c vitae integritate,ut diebam est. Atm hare Nipunt, fuit etiam Chrysostomi sententia,ut est intelligere ex homistia i3.ad alteram ad Corinth.episti ubi in haec verba scribit: ,
Haec sane a nobis dicta sunt,ut omnes qui reguntur sobri) sint, ut discamus, quod Vnum corpus sumus.
Omnes, Sc tantum inter nos habentes discrimen, quantum membra a membris et ne totum in Sacero dotes iaciamus, sed & ipsi tan in pro com muni corpore, sic Ecclesis uniuersis cura geramus. Hoc enim et nobis,et vobis maiore prsstat securitate,magis
ad virtutes praeparat: unde audi et de Apostolis quomodo saepe subditos sententiae suae socios accesperunt. Etenim cum septem elegerunt, prius PO' Puto consilium communicarunt,oc quando Matρthiam Petrus, egit praesentibus omnib. tunc Ui'ris, Sc mulieribus. Etenim Ecclesiam sicut domum Vnam oportet inhabitare, & sicut corpus unum asefici. Et podo post ac
385쪽
3 1 TERTIA PARS R. Ecvs ATIONI sNe despiciamus eos, qui utilia considunt ,licet subditi sint & uiles, neo illa,quae nos introduXerumus, Vim habere ac robur omnia putemus: sed ea, quae apparent conducibilia, haec ab omnibus consfirmentur. Saepe enim fit, ut hallucinantes pleracpuideant, quae non cernant acute Uidentes, eo quod
diligentiores sinsiet circumspectiores. ita Chrysiost. Et in hanc sententiam similiter NICOLA US de Lyra, interpres vetus Scripturae sacrae ad caput i5. Matthaei super illo. Et portae inserorum non praeualebunt, &c.
A vera fide scilicet subuertendo. Ex quo patet, quod E cclesia non consistit in omnibus ratione potestatis vel dignitatis Ecclesiasticae , vel secularis: 'uia multi Principes,summi Potifices,& atri inferiMores inuenti sunt apostatasse a fide: propterea quod Ecclesiaco sistit in illis persenis, in quibus est notiscia vera, & consessio fidei &ueritatis.Haec Lyra.
Huc pertinet quod a Gersione parte i. de examinatione doctrinarum traditum est, in haec verba:
Prima,inquit, veritas haec stat, quod scilicet alio quis simplex,non authoris alus, possit tam excellenter in sacris literis este eruditus, ut eius assertioni plus sit credendum in casu doctrinali quam Papae declarationi. Quia constat plus esse credendum E suangelio quam Papae. Si doceat igitur talis erudiolus veritatem aliquam in Evangelio contineri, ubi . 7 4 vel Pas
386쪽
sYNODI TRIDENTINAT vel Papa nesciret,Vel ultro errare patet UtriuS prae. . serendum sit iudicium. In eandem sententiam idem 5c alibi disputat, ita conci dens: Plus esse credendum homini munito Canonica auin thoritate, id est scriptura,quam Papae oc uniuersali Concolio: quia oc Papa re uniuersale Concilium errare possim Id* ec ex Augustino multis probat.
Atq; ita etiam celeberrimi iuris Pontificii autores senses runt, inter quos est 5c Abbas Panormitanus, cum alibi, Pinomst tum in c. significasti De Elere ita concludens: Quod in ην concernentibus fidem, dictum unius priuati, melioribus autoritatib. noui aut veteris Testamenti subnixum, quam 2 Papae dictum, praeferendum etiam sit Papae dicto. Hoc se amplius, Laicos idoneos etiam debere interesse Ecclesias sticis Concilijs idem expresse defendit in qua l. i. num. 26. citans ad hoc ca. ubinam, distinct. 06.5c Petrus de monte Venetus in tractatu de Concili is quaest. 3. num. T. Item Marsilius Patauinus in defensione Pacis, parte a. cap. 2
oc alibi cepe. Est re apud PICUM MIRANDULAM de Nilo quaestione, An Papa sit supra Concilium, haec definitio:
Quod simplici rustico, & infanti & aniculae plus credendum sit, quam Pontifici maximo & mille eius Episcopis, si hi contra Euangeliu sti autem
pro E uangelio verba facerent. Et hactenus quidem de persenis quae interesse Synodo
orcumenicae debeant: de quibus pleri'; etsi magna deae torum Pontificiorum varietas esse videatur, tamen ex his qus diximus constare satis potest,etiam Laicos quoscun ,
387쪽
H TERTIA PARI REcvs II oretis modo rerum diuinarum scientia Clericis inseriores non sint,& vitae integritate praestent,audiendos Sc admittendos non minus quam Clericos. quidquid sentiat Iacobatius Cardinalis de liac quaestione, qui hoc Pontificis voluntatire arbitrio adscribit, an largiri is hanc dignitatis praerogastiuam Laicis velit. Quod etiam ante eum ita Petrus de Monte tradidit, sed falso: Quae enim ratio esse potest cur hoc in Pontificis arbitrium conseramus, quod natura &per se aequissimum est 5c liberum
in Q UINT O Cum Synodorum & Concilios
ReqQ situm rum plura sint genera, imprimis placeret quod etiam dei concilis, μt cretis imperii publicis fuit comprobatum in grauissimis motu orsis. Us & maximi momenti dissidiis ex omnium nationum ec prouinciarum orbis Christiani partibus Concilium,
quod oecumenicum oc uniuersale dicitur , congrega est. Ac spes bona Status tenet, sere ut, tanta iam diuinae veritatis et doctrinarum omnium luce ubiq; patefacta,ple Taecp etiam exterae nationes pietatem suam erga Ecclesiam afflictam studium* fidele hac in parte declaraturs sint,non grauate operam dantes ut rite diiudicatis dogmatibus v ritas ab errorum deprauationibus 5c abusibus idolatricis vindicata at* illustrara extet: 8c consensussirmus, stabilis, ac perpetuus Prophetarum, Apostolorum omnis E Eesiae consequuturae ad posteritatem pie constitui Sc si
mari possit. Quo quidem beneficio oc officio, si Ecclessiae tranquillitas restituatur ita munita ut diuturna esse pos sit, nihil profecto Deo gratius, nihil humano generi cone ducibilius, nihil ad omnem posteritatis memoriam glorio
sius suscipi posse certum est.
388쪽
sYNODI 2 RIDENTINAE. Etenim ea est solennium di oecumenicorum Concili rum qiis pro publicis Ecclesiae utilitatibus suscipiuntur ratio, ut non tantum ex unius aut alterius prouinciae nati
nitue Episcopis ac Praelatis, sed maxima populi Chi istiani Parte adeo* tertiis duabus totius orbis Christiani constare debeat, quemadmodum Canonistae tradiderunt,& impri mis Ioannes Andreae, cuius sententiam ut receptiorem re liqui probant omnes, tum etiam is quem saepe iam dixi mus, Petrus a Monte, Venetus in tractatu de Concilijs, quaest. 6. in princ. Nec negat id Iacobatius Cardinalis, eo dem in tra statu lib. s. artic. τ. etsi multa in utraml sentemtiam prolixe disputet. Ac si qua unquam fuerunt aut esse possunt tempora.
quibus hisce remedijs opus fuit, sunt certe nostra haec, quishus extremae rerum contusiones oc opinionum distractiones infiniis impendere videntur cum grauissima totius Or his Christiani iactura, nisi ex omnibus nationibus magno studio deligantur eruditissimi qui*, intelligentes doctiis nam, oc amantes veritatis, ac pin viri, qui de rebus tantis placide sine praeiudiciis, sine animorum acerbitate,sinecius delitate in Cocilio deliberent. Et prosecM haec cura ad masgistratus atm gubernatores imprimis pertinebit. Facili iis plurium industria ac collatione pia erui &illustrari ves itas potest facilius errores etiam conuinci ac resutari:quo
modo θc Canon ait: facilius inueniri quod a pluribus
quaeritur. Verus etiam repromissor Dominus ita ait: Si duo vel tres ex vobis super terram conueniant in nomine meo,quacun* de re patrem petieritis in nomine meo, fiet
illis a pλtre meo: T tu; est in Cano . de quibus -- Aa iiij insin
389쪽
TERTIA PARS REc VIATIONI sin sin. distinet. 2o. 5c veritas per plures melius inuenitur ut notat Dominicus cap. per hoc. Verum. De haereticis lib. 6. decretal. Et Decius in cap. prudentiam. in 3. nota hili. De offic. delegati: Ite. Vbi multa sunt cosilia,ubi inubta salus:verba sunt Petri Anchorani in cosilio i .inprinci Ad haec accedit, quod maior etiam apud Omnes natio nes futura videatur autoritas eius doc trinae, quam uniuei salis Concilii orbis Christiani θc piorum omnium consen sus approbauit. Nec enim leue pondus habent honorum virorum consentientes sententiae, ut textus Canonici tuoris ait: Metius est iudicium quod plurimorum senotentia roboratur. d. cap. prudentiam & in ca. Extra conscientiam. distinct. 6a. Et Cardinalis Iacobatius lib. r. de Concilio, artic. q. Et lib. 6. artic. 2. Insuperetiam spes non obscure proposita videtur, Rquale dicimus, Concilium ex omnib. omnium nationum doctissimis ac piis quibusq; congregaretur, non sine Vbeserimo Ecclesiae frumi A augmento insigni id futurum. Vniculati datur in Ecclesia manifestatio spiritus ad bonum ait Apostolus:Et huic quidem per spiritum datur sermo sa/Pientiar,alij vero scientiae secundum eundem spiritum, alii vero fides per eundem spiritum. Atu hactenus quidem quae fuerit ratio constare potest cur inter Imperatorem, Electores caeteros* Imperii Ordnes iam olim ita constitutum publice fiterit,ut ad dissidium de religione tollendum & tranquillitatem pacemin orbi Christiano restituendam uniuersali re cecumenico oncistio potius, quam particulari conuentu, qualis is est, quem
nunc in TRIDENTINIS rupibus Episcopi Papa lita agitant, inclinatae Reipub.orbis Christiani succurratur.
390쪽
S E X Τ Ο Et hoc necessarium fuerit eiusmodi vi .
Concilio cecumenico, quaIe dicimus, habendo, ut Ponti, RH tis μή sex Romanus Episcopos,PraeIatos antistites Ecclesiarum, quotquot fide data & iurisiurandi vinculis obstrictos et desuinctos sibi habet, primo omnium iis vinculis solutos pia ne liberet & iuramenti gratiam omnibus plenissime faciat. Nec enim aliter libere ec sine periculi metu sententiam docere, aut veritati testimonium perhibere poterunt, semper timore hoc animos eorum sollicitante, ne, si quid aduersus Pontificem liberius decernerent, id aliquando eis fidei non seruatae Sc vioIati iurisiurandi ignominiam apud eundem adferret. Nam ct 'PIVS II. Pontifex, sua ad MOguno tinum Capitulum epistola in hanc sententiam aperte stris
psit: Eam esse vim iurisiurandi quo Clerum Pontifex sibi obstringit, ut per id ne quidem in causa iusta ec vetitatis
defensione Clericis liceat Papae aduersari. Neq; vero mirum videri cuiquam debet,quod dicimus, Episcopos re caeteros Pontifici iuratos Clericos sunt autede consuetudine hodie sere omnes Pontifici iuramento ob/strieti quotquot dicuntur Generales seu Pro iaciales relismosbrum ordinum, qui ad dignitates promouentur, ut docet Cardinalis Iacobatius lib. 2. art. 2. tractatus de Cori cilio) periurisiurandi quo obstricti tenentur fidem no posise libere in Conciliis dicere sententiam suam. Nullum enim . iureiurando grauius vinculum ullo uel diuino uer humas reno iure unquam inuentum fuit. Etenim dc diuino, oc hu
mano iure omni,tam ciuili quam etiam pagano,iuramenti
vinculum quo ad obseruantiam promistarum ad imur, arctissimum merito habetur, nec quidquam est quod homini non profligatissimo maiorem necessitatem adserati A a v Vt prae