장음표시 사용
341쪽
3os DE IMMORTALITATE ANIMORVMmam,ceius omnis operatio hoc modo a eo
pore dependet, non posse separatam existere: tales sunt animae brutorum animantium.
Et hoc sensu vera est maior. Si vero solii m secundo modo dependear, maior est falsa: quia quod per accidens SI sol ra )er aliud competit, potest tolli. Itaque cum functio intesiectus non per se doimmediate a corpore pendeat, sed solum per accidens S mediate, nihil obstat quin extra corpus obiri queat. Quod autem per se non dependeat a corpore, multis indiciis manifeste deprehenditur. Primo, Functio intellectus potissimum consistit in iudicam do. atqui ad iudicandum phantasia Sc simulachrum illud corporale nullo modo iuuat. sed potius impedit, Δ errandi occasionem
praebet: unde intellectus phantasiae conceptionem non debet sequi, neque secundum illius modum & speciem iudicare , sed luce sua illam c9rrigere, ut ipsam veritatem possit attingere. Quod si tanta est vis intellectus ut phantasiae ruditatem & errata corrigat, deliquidam veritatem longe supra phantasiae captum positam assequatur perspicuu m est eam per se secundum suam substantiam a phantasia non pendere. Secundo, Quia maxime desideramus intelligere spiritalia, quae sub phantasiam non cadunt. Teris
342쪽
LIBER II. 3OItib, Quia veritatis cognitio non est ullomo do bonu corporis,sed animi tantum,& propter solius animi perfectionem expetenda. Quarto, Quia viri sancti interdum in ecstasi adhiritalem contemplationem nullis verbis explicabilem , ac proinde nullis phantasmatibus imaginabile aut repraesentia euehuntur: ut exApostolo 2.ad Corinth. I a.
colligitur. Omitto alia quae supra de vi intelligendi & appetendi deducta sunt. Dicet aliquis, Qui fit ergo, ut non possi- s 4mus quidquam intelligere, niti per phantasiam corporale quoddam simulachrum rei fingamus ' unde huius rei oritur nobis necessitas ξ Respondeo, id prouenire ex prae-1enti animae statu , nimirum, quia est forma corporis illud actu informans & vivificans. Sicut enim cum ipsa habet statum in corpore,quodam modo corporatur, & veluti crasesescit, ut se naturae corporali accommodet ciita omnia quae concipit, sub corporali quadam specie concipit. Modus enim operandi sequitur modum existendi. Cum vero fuerit a corpore separata, & in se ipsam, seu in apicem sui collecta, dc per se substiterit, alium modum intelligendi consequetur; nec Opus erit illi tale idolum formare, sicut nec Intelligentiis,quas Angelos vocamus. Denique cum est in corpore, non potest intel-V a . lectu
343쪽
3o8 DE IMMORTALITATE ANIMORvMIectu & ratione probe vii , nisi etiam sensus externos solutos dc liberos habuerit, ut ex iis quq in somnis experimur,est manifestum. Cuius rei causa est, non quod sensuum functio iuuet functionem intellectus, aut haec
per se ob illa pendeat: sed quia functio m-
te s est suprema ac praestantissima. Vnia
dc taci eam obeudam oportet animam prorissus esse liberam Sc sui compotem, ut Universam vim essentiae suae in illam coserre queat. Cuius signum est, quod cum mentem ad aliquid intelligendum vehementer applica mus , Vix aduertamus ea quae interim in uenissum incurrunt, vi animae se in supremam functionem expendente. Accedit quod ea sit potentiarum animae in corpore connexio& tympathia, ut anima non possit uti suprema,nisi etiam sit expedita ad infimas. Loquor de iis quae ad cognitionem pertinent. Π Secundum argumentum: si anima coma 1μ pore exuta manet immortalis, Vel perpetuo
manebit separata, vel aliquando restituetur corpori. Neutrum videtur iusta ratione dici posse. Non prius: quia sic perpetuo mane rei in statu violento Sc naturς aduerso. Cum enim sit infima substantiarum spiritalium, postulat esse in corpore tamquam corporis Iorma; ac proinde habet naturale pondus ad unionem corporis: ergo separari a compores
344쪽
pore,& separatim existere, est naturali ipsius inclinationi contrarium , M ipii quodammodo violentum. Atqui nihil violentum est . perpetuum. Non posterius: quia inde seque
retur resurrectionem esse naturalem, & ordini rerum naturali debitam. quod non vi detur concedendum: tu m quia est se nysterium: tum quia omnes philosophi illam
ignorarunta , - Respondeo:Origenes &l Platonici negarunt animam rationalem esse corporis formam , eamque statuerunt in corpore non tamquam formam ita natiuo suiae , ad eius commodum & perfectionem , sed tamquam reum in carcere ad vindiciam antECommissorum. V nde etiam volebant,ex anima & corpore non componi proprie unam
substantiam, nempe hominem , ted solam
animam esse hominem, corpus autem et veluti carcerem , ac proinde Omne corpus. fugiendum. Verum haec sententia manifeste rationi repugnat. Si enim anima uaco An mampore tamquam in carcere, vel loco alieno Nstris detinetur cur adeo horret & refugit mota ' '' 'tem cur adeo molestum est ei a commercio.
corporis diuelli ' Cur no est ei sinue in compore sordibus oppleto morari8licut viro nobili purissimis assueto, graue foret in loco impuro & foetido detineri. Cur corporis V 3 coin-
345쪽
3IO DE IMMORTALITATE. ANIMORUM
commoda N voluptates amat, iisque tantopere delectatur Z Cur laefione S incommodis corporis tantopere offenditur, dc dolet, cum potius deberet illis gaudere, sicut gaudent vincti dum vincula rumpi, S carcerem collabi vicient ι Itaque cum anima rationa Iis minus corporis commoda dc incom- mocia lentiat, iisque afficiatur, quam anima brutorum; perspicuum est eam sinailiter narturalem coreoris esse formam , dc naturae quodam desiderio corporis unionem afferctare. Quia tamen non ita immersia est cor pori,Vt una cum illo extingui debeat,sed beneficio suae subtilitatis & lubstantiae spiritalis per se subsistere potest: hinc fit ut corporis affectibus sit superior ,&possit eos co
temnere, ita ut nec voluptati, nec dolori, neque etiam morti cedat: quod in brutis nimantibus locum non habet. Hac igitur sententia reiecta, dicendum est animam non perpetuo mansuram separatam, sed aliquando corpori restituendam.
Quia non sic instituta est ut sit integra completa substantia, sicut angelus, sed ut sit pars substantiae, nempe forma, ac proinde
incompleta. Vnde necesse est ponere corporum resurrectionem. Hanc tamen non dicimus esse naturalem . quia etsi terminus eius, nimirum corporis formatio, dc unio animae; cum
346쪽
cum corpore, sit res naturalis, & debita naturali animae statui & persectioni: tamen per causas naturales fieri non potest, sed virtute diuina: unde dicenda supernaturalis. Sicut
illuminatio cςci,restitutio membrorum,cumtio morborum incurabilium. Neque mirum videri debet,animal . u-manam non posse absque diuina virtute &extraordinaria ope suam perfectionem na- /xuralem in aeternum obtinere: quia duplicis,& quodammodo contrariae naturae est paresticep3ι spiritalis oc corporalis , morralis Mim mortays. Itaq; postulat sibi corpus amisia sum restitui; sed ita firmiter restitui,Vt Dum Acuam amplius amittat: alioquin infinities
deberet fieri resurrectio. .. . .
Philosophi resurrectionem ignorarunt 'si :qqod putarent animam non esse natu- valem corporis formam , sed substantiam ςompletam : vel quod dubitarent de eiusim mortalitate: vel quia minus incom modice0sebant, statuere animam perpetuo separatam , quam introducere corporum resurrectionem. Etsi enim naturale sit animae, esse lis in corpori; tamen ex statu separationis nihil sentit molestiae vel incommodi: quin imo liberatur omnibus huius vitae incommodis, Massequitur gradum quemdam altiorem , 5c rebus diuinis propinquiorem
347쪽
312 DE IMMORTALITATE ANIMORVM Vnde consistendo intra limites naturae, non existimo animam appetitu illicito seu rati nati desiderare corporis unionem; quamuis
naturae quodam pondere ad illam propendeati quia bona illa quae in statu separationis possidet, longe pluris sunt *stimand3 quam
Neque verum est illum statum esse illi violentum et quia etsi carentia unionis quo dammodo violenta ei sit, nempe negati uri quatenus est priuatio eiusad quoctipsa essentia animae estective propendet: tamen libertas illa qua tunc mattur , ω vigor rnentis, de modus intelligendi non est ullo modo illi violentus, sed consentaneus illius naturae in
in Terxium argumentum Ipsa corporis stru- mortalitatem animi videtur arguere. quia tota fere ad usus temporales huius vitae mortalis Comparata est, nimirum ut corpus sustentetur, & natura propagotur Sic denies& stomachus ad cibum contςrendum &ς quendum , intestina ad superflua amandanada , hepar ad conficiendum sanguinem, selliculus fellis ad excipiendas acriores alime ii partes, lien ad crassiorem sanguinem ; renes ad shcernenkas a sanguine serosam alimentorum materiam , vesica ad illam excupiendam, oc ςmittendam, sexus ad procrea
348쪽
tionem. Atqui post hanc vitam non erit amisplius usus ciborum, aut procreatio.Ergo nec debent eo membra, quae ad eum finem institutat ac proinde neque anima quae talia zmembra & corpus ita constructum postulat. FHistra enim essent illa membra,quorum in κternum nullus sit usus. Rςspondeo: Hoc argumentum directe oppugnat resurrectionem ex conte suenti animorum immortalitaIem. Corporis humani com positio & conformatio manifeste cisnuincit ripsum secundum se esse mortale ac solii bile, non autem ipsam animam. Verum etsi corpus dissetuatur, facile est Deo tetr*brec6stituto illud rursus com- fingere, eique suam animam inserere : & simul efficere ne amplius dissolui possit. Vt enim Plato in Thnaeo docet, natura
sua sollibile est or morti obnoxium, imperio diuino tote feri immortarita ut Bumquani mortissubeat nissitat Cessiburit quidem
tunc illae membrorum iunctiones, quae ad alendum corpus 8c genennatum pertinent: non tamen idcirco membri illi erunt fru- stra:quia seruient constitutioni naturali corporis , t m quam necessaria aderas integritatem ic pulchritudinem .Hic enim eli prUcipuus illorum finis, constituere corpus p msectum, animae conditiolii tu statui accolu-
349쪽
3I DE IMMORTALITATE /NIMORVMmodatum. Functiones autem illae solum sunt finis secundarius ouia solum ad tempus institutae, ad sarciendas corporis mortalis ruinas, calore naturali carnis substantiam depaseente. Vnde sicut cessat accretio quan do corpus iustam staturam nactum fuerit ita o xit nutritio,& functiones ei seruie tes, quando corpus diuino munere immo tale redditum fuerit. Cum enim istae fum
ialones sint infimae, ut quae conueniant anumae secundum infimam ipsius partem 5 facultatem, qua communicat cum plantis, de multas habeant coniunctas sordes & puta dines: non conueniebat ut essent perpetu sed ut suo tempore tollerentur meo meliori
runctiones, quia modo spiritali absque corruptione fiunt, perpetuae erunt, si m it ite r di ocis ac locutionis , . quibus: illa membra propinquius vel remotius sit' modo deser
ys . , adduςi. possunt ea quae Plinius argum η' sib. 7. cap. se nictoriae naturalis adsere. αι εμ ei 'ν nihil virium sisseant. Primo dicit: omni πa suprema die eadem qua ante primum: nec magis a morte sensus pilus aut corpori, aue
Respondeo, hic assumi id quod erat in primis
350쪽
primis probandum. Vnde eadem facilitate negatur, quaasseritur. Et sane illud falsu inesse, docet tota Platonicorum x Pythagoriis corum schoIa. Nulla enim est necessitas, ut id quod coepit esse, aliquando esse desinati praesertimsi illud sit simplex substantia,sicut est anima , dc quamis natura spiritali Secus
est de rebus corporeis, quae ex elem Clis Lonstant, in quibus solis illud pronuntiatu, Omne genitum potest corrumpi ,locu habet. Cet
tum enim est materiam primam, quia iIm- . t plex est,etiamsi inciperet,non posse corrumpi. Idem de caelestibus corporibus, etiam iuxta Platonicorum doctrinam,dicendum. Itaque etsi ante natalem nullus animae fuerit sensus, non tamen idcirco post mortem nullus ei sensus erit. Ratio est, quia etsi natalis animae coniunctus fuit cum natali corporis,ac proinde anima ante natalem corporis non extiterit: non tamen interitus animae Comitatur interitum corporis. Mors enim non est interitus utriusque,sed solius corporis exanimae separatione.
Deinde quaerit Plinius: uod corpus animae sopersequitur materiamξ Respondeo, Animam hinc abeuntem nultu sequitur corpus: quia absque omni corpore, nuda sutpote substantia spiritaliu potest consistere.. Vbi cogitatio illis Non opus est illi cerebro aut corpore ut