Antiquarium monasticum in quo ex sanctiss. PP. conciliis et probatissimis scriptoribus traduntur enucleatè pleraequè ad initium progressum & obseruationes status religiosi pertinentia. Cum indice locupletissimo ... Studio ac labore R.D. Nebridii a Mu

발행: 1650년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

88 Antiquitatum Monasticarum.

Laeli Papa queunt, ut ordinum Generales, &provinciales Hinc S. B 'ρ ,. .... y nisecius a Zacharia Papa facile impetravit exemptionem mona- . sterij S. Salvatoris, a dein oppido Fuldensi constructi, remissior enim vigilantia episcoporum erat. Quapropter, sicut sellicita cura Antistitum Ecclesia tempore Nicaeni, Chalcedon. concili sustulit exemptionem , quam sibi monachi quidar sponte effecerant; ita eorundem sollicitudo tepidior multis coenobsis legitima saepe causi fuit, cur in ecclesiam exemptio redu

ceretur.

Verum est S. Ivoi Bernardus graviter succensenta exemptionibus sed monachi, de quibus loquuntur, per eas plus quaerebant libertatem, quam pietatem. Accedit quisdsmali erant, Episcopi autem boni. Quidam libertatis adeo cupidi fuerunt, ut privilegia exemptionis aut confingerent, aut , A. D. 1 i. per subreptionem impetrarent. Aliqui scientes Pseudopapas quidvis concedere, ad ipsos recurrerunt de Martinus . in concilio Constantiensi quam plures eiusnodi exemptiones τά- ., de medio tulit. Deniq; ante concilium Viennense exemptorum Di Icit' tanta fuit multitudo ut necesse fuerit omnes, praeter Cistercien- Trid. eis M. ses, ad ius commune transferri. Concilium Tridentinum ad , I, manum tibi est. Quid de exemptis statuat, facile videre poteris. . p ., Hoc ad postremum mirabile est quod potestas laica praesumpse- in Vita S. The rit monachos ab Ordinatijs eximere. Fecit hoc Mauritius Imp. ' , Augusta conjux .edito privilegio, ne monasterium Theodori Siceotae ulli subesset episcopo, nisi Constantinopolitano, Ce-cumenico scilicet patriarchae, si diij placet. Uno verbo mi Io-

sippe iustis exemptionibus uti non resisto, sic existimo eas plerumq; suam iustitiam obtinuisi a quadam radice ini iustitiae. Exanima, quaest ipsi, videbis etiam integros ordines exemptos fuisse, quia debitam diligentiam Epistopi vix impendere poterant ad eos, in ordine

conservandos, ne plus dicam.

102쪽

Vestibulum Epistola XXI. 80

EPISTOLA XXI.

De translatione monasteriorum ab uno ordine ad

coenobia tibi numerare vellem, in quibiis stantibus aedificijs ordo regularis immutatus est, labo-i rem mihi desiimerem infinitum. c hoc a morequiris. Causas potius nosse cupis, quibus id fim. ri queat. Hoc Iosippe generatim habe, ordinem monasteriorum semel fundatorum, non leviter esse mutandum. Mores mores inquam, reformandi sint. Si religiosi ad hoc contum ces sunt, forte non dissicile erit de eodem ordine aliunde meliores substituere, sicut Dodechinus refert Meliartum Trevi ἡ

rentem Episcopum fecisse circa monasterium S. Maximini. Hoc D. ii 3. ni fiat, turbam subinde timenda sint Cum S. Anno Colomen Lambestisis expulsis de Saleiali canonicis, vitam illic instituussiet monasti et '

cam, missis eo de Sigeberg, de S. Pantaleone monachis, nor a. diu post populus furens hoc in anin uim induxit, ut monachol de S. Pantaleone omnes trucidaret, pro eo quod expulsis ab Archiepiscopo prioribus monachis novum illic inusitatumi religionis genus instituissent. De sedibus antiquis , jure possessis, sine gravi causa, ne .cessitate, utilitate, nemo facile pellendus est Piligrinus; Marian. Seor. biorum antistes invidiosis viris instigatus, Eliam religiosissi 'R ''D'mum Abbatem S. Martini simul a Pantaleonis monasteriorum cum omni lius Scotis suis expellere volitit. alias autem, cum sitis ex aula revertens, dixit Si Christus in nobis peregrinis est, numquam vivus Coloniam veniat Piligrinus. iactum est ita: nam insequenti anno defunctus est prius, quam reverteretur. Non absimiliter Herimanus Bambergensis omnes clericosa g : fa monasterijs exigere volens monachos selos de cetero in omnista dioecesi esse voluit. Et iam de facto clericos a s de monasterio S. Iacobi, quod haud ita pridem pro muris civitatis extruxerat eiecit, tradens locum cum omni possessione abbati Egberto S. Michaelis, ut monachos eo collocaret Hoc non modo expulsi, verum etiam clerici maioris ecclesiae Bambergae aegre serentes, quod scilicet non sine magna iniuria sui ordinis epi, scopus

103쪽

9 Antiquitatum Monasticarum

seopus tantum deferret monactis, maximeὲ cum expulsi scientia, moribus,, canonica conversationis disciplinis haud ob- cicuti essent, multisprimo obsecrare episcopum, quem cum immobilem sentirent, adire principes, deniq; ipsum Imperatorem Henricum no destiterunt. Tandem cum nullibi preces vim haberent, Papam accesserunt, a quo non modo stabilitatem, sed etiam excommunicationis sententiam inepiscopum

retulerunt.

Sed, inquis, hi boni erant. Iosppe, nec malus de suo ita ficile pellendus,sed malitia est. Quid si hoc tibi, aut tui. Bru-2ι πήii . nonem Episcopum Augustanum non satis excuse, qui ejectri cap. 4 nonicis regularibus e monasterio S. Udatrici subintroduxit monachos S. Benedicti, ea selum de causa,qubd S. datricus, a quo monasterium fundatum erat, tota vita sua dilexerit ordinem S. Benedim. Si malitia, eaq; incorrigibilis per aliorum etiam monasteriorum canonicos non accessit, ab illata iniuria non video quomodo Brunonem vindicem. Fateor tamen olim nos inter nos faciliores subinde fuisse. Si notabilis malitia, aut honor Dei maior suberat, nullo reclamante,trasserebatur ordo Matris,mater Comitissae Mathildis,

monasteria canonicorum regulariu Faxinorense, Canusinum auctis reditibus, Benedictinis tribuit, ut aucto numero mona- Auari Anti chorum, augereturvi cultus Dei. Quantilla ratio Dominu

2 - 42. Otacher Marchio Styriae, fundavit monasterium arstense ,' 'U' ' illulim dedit regularibus canonicis sub Eberchardo Pr posito. Quo mortuo, cum eius clerici quadain die in praeterlabente flumine lavarent, aliqui submersi sunt. Qua re ita commotus fuit Marchio, ut canonicis illico substitueret monachos. Quasi vero, Ordine 1ervato, levitas fuisset incorrigibilis. Ob morum peta. ,si tutantiam , pro CanOnissis in orthusen successerunt Canoni Thuring A.D. ci , cum sine dubio essent in alijs locis moniales ordinis probiores. Idem factum a Bartholomaeo Laudensi episcopo cum an- - , ' ctimonialibus S. Ioannis, quibus eiectis sussicit monachos.

Mich. A. D. Monasterium Steinveldense alebat primo per annos III moni-

j, in ales Ord. S. Bened. Quibus ob licentiorem vitam amotis intro- - ,... p., ducti sunt canonici regulares pringebacenses, qui postquam , t B.Hermani et 3 annis in habitu suo ibidem Deo seruijssent, orto Ordine 2, Praemonstratensium in eum se pariter omnes, salvo loco, tranGtulerunt, ut adeo monasterium idem, quod ante habebat praepo-

104쪽

Αuctor novi nymus in vita

Vestibulum Epistola lx I

stos, coeperit habere abbates. En in uno exemplo quot uplex mutatio. Sexus in sexum, ordo in ordinem, & initio de se laxiorem Eaedem deniq; persena monasteri eiusdem concesserunt pariter in Ordinem strictiorem. Nec hoc tibi videatur novum: nam idem tunc temporis fecerunt nostri vicini Gottoi- censes. Cum enim defuncto S. Alimanno Pataviensi episcopo, illuc venit sint quidam profugi, contigit, ut horum depra , ..': '. tivatis moribus inficerentur clerici inquilini S brevi corrumperetur disciplina. Quocirca S. Alimannus apparuit cuidam precbytero Scoto Ioanni, viro bonae conve sationis, in cellula, secus coenobium recluse, monens ut perverses monasterihmores corrigeret. Experrectus Ioannes visionem aperuit Conrado Praeposito, consulens, si placeret, Professionem cum habitu mutaret; sic enim maculam, ex disciplinae corruptione contractam, dilutum iri. Non displicuit consilium. Proinde res ad Rom. Pont simulac ad datricum Alimanni succestarem refertur. Quo utroq; annuente, postulatur ex S. Blas Admontensi coenobio Harimannus, Prior, vir eruditus, discretus,&pius in Abbatem. Quo praesente Canonicidi habitum, Scregulam mutarunt, suscepto ordine S. Benedicti. Et hic est ille Harimannus, qui propter singularem suam pietatem, ies be- n gestas, postmodum quattuor nobilissimis coenobiis, uno tempore, praefuit, Gotvvicens Campidonensi. S. Vdatrici tengel p. 3.

Augustae,i S. Lamberti Prio S. Udatrici in sita Basilica seribit 'e ipsum tandem in Danubio submersum perijsse. Alexander III his, Imilibus mutationibus non illi i. benter annuit, dicens aequum esse, ut labores impiorum iusti bia ciet. .

comederent,ru mali sic confunderentur. Hinc episcopo Lon 'PH donensi scribit, ut dissolutos monachos de Nesran, ni se corrigerent, ijceret, atq; in ipsorum locum introduceret Cisterci 'I ,εν. enses. Sic bona Templariorum, toto extincto Ordine, obfla Liqn V. gitia, partim data sunt Ordini Fratrum Hospitalis, partim Or Anastas Bidini militum Christianorum in Lusitania, patim alijs Paulus exis i.

Papa Pipino regi Francorum redditus quattuor cinnobiorum th, i ,

ex toto donavit ad sestentationem pauperum ac peregrinorum. Mili apud Fuerunt autem S. Silvestri in monte Soracte S. Stephani, ' 'dreae, & victoris.

Quaerunt nostri Theologi, an Ordo in quem transtur semper eue arctior debeat Iosippe, si hoc in monasteriorum M a trans-

105쪽

92 Antiquitatum Monasticarum

transatione observandum esset, ut non nisi in ordinem strictiorem fieret,frustra se fatigasset nuper ordo recentior Sestam doctrina praecellit. Quamvis intersi nosse, quis hic, nuncquisitem de se sit ordo strictior ordo S. Benedicti, si regulam ex integro servet, ordine canonicorum sine dubio strictior est Sctamen non raro contigit, ut Benedici inorum coenobia in canonias mutata fuerint, quia vita canonicorum conversationem i, bb c hi monachorum in sanctitate vincebat. Ita coenobium colorum , ..., Thomae Argentorati a Florenti III episcopo Hiberno ere-wii ita una, versum est postea in collegium Canonicorum. Sic Ar-Ε, a thuc nulphus LexoviensiiSab Alexandro III. petijt, ut monasteriumphi ad in , Cristanum concederet regularibus canonicis Praestat remis

A. D. ii . Omnem audire: neq; enim pauca Inde discemus. 62, inquid ,

in episcopatu, cui Deopermittente deservio, monasterium quoddam nomine Grisantim, quod aliquando suavitatis odorem circism- qua di dite sed in diebus abbatis istus merita H laborauit infamia Sic praesentes idisse consat, eae remotos audisse. n cenim intra domesicosparietes continersandalapotuerunί, - , procedente temeritatis audacia, publicis ferebantur asperibbio uese oras licversnabant, quoniam fratres loci sus ab operibus

ei nodinec timor Dei, nec hominum reverentia c. obcb It rum quanto maior immanitas extitit, tanto latius celeris amadsurrente vulgatasunt, maiorem apud omnes contraxic innsam, quodpalam tanta a sanctuario malitia procedere videretur. Si quidem nulta vel modica erat intrinsecus regularis obfru.i Aura

disciplinae minor intrinsecus exhibitis charitatis: quia nec hostites agnosere consueverant, nes quidquampauperibus impartire, si ipsas etiam communis mense reliquias adimpendendumpriu.rtis . flectibu Hsolutions impudentia resimabat Parua sunt haec: Adad sanguinem prorupit insania, ut a nuVasserie criminis manus

eorum Darentur immunes Consat eos in claustrostrictis inviacem concurrisse cultesiae Acut cicatrices is obductae recentia quoqb vulneraprotestantur ac niside cultHis eorumpugionem pr miris tulisset antiquitas, sepius etiam adalternas etiam mortes

intemperantia desivim t. In monaserio ipse immersam agi frigidior feminam vis

algoris extinxit. Ut enim miracula facere crederentur, aequib-- lihel commentoscularium persorum frequentes invitarent accessus, sanitatis remediapromittebant ei, quaest incanta ab eis, nescio

106쪽

Vestibulum Epistola XVI.

nescio quibus carminibus, aquasepties susineret immergi. Praitas mulier aqua glaciali frequenter immersa inter mantu comprimentium monachorum congelata decessu, dum vim algoriae aegrum dono Uinet, profana religio naturampotius irrita adsernis ciem , quam Dei misericordiam ad alutem Miminum coquime, cum debitumpronus exequeretur j kιum, quidam e monachis interfecit; quia dicebatis aliquando de nimia lagius circa uxorem Fuam frequentia, murmurasse CerῬicem isagi us adactis totis viribus, pistagograndiore confregit, cae innoxiosanguine pulmenta, qua tam i , quam caetero fratribu arabantur, sest Smper qui ου, cum ego sepius abbatem charitate debita commonerem, nec enim fleverius cogeresermittebaro dissimulandupotius quam di rictione monasica censuit occurrendum. Dedit itagdsimulatio remis duciam a quia inihil non licere credebant, quos nec ratios pria, nec aliena correptio refrenabat. Porro nulta abbati discipti re bat auctoritas quia etiam a refrobris eorum disciplina contemnitur, in quibus bene comp .amento opera non videntur. Augebat audaciam,quodio in clausero

necessaria non dabantur a seda recompensationem subtructae necessi ratis liberior eo evagandi licentia laxabatur. Solent enim hujusmodipers patientius inopiamportare quam regulam ita a Prelatis suis peccandi libertatem quamlibet ege te mercantur. Adfaec, ut nusta eis effluendi deesset occasio abba,saepis/s, quasi ad disponenda bona monasem navigabat in Angliam, ubisine confine degens es udice, guia Fiateri cui dicebatur, indulgens, partim aisquiris te vagos disiursus, s litesse pervacuas exercebat. ni novissime per continuum fere biennium demoratus, episcopalis edicti necesssitate reducta est, tum monaserj deteriorem satis quam reliquerat reversus invenit. Cum istatim coepisset monachorum contentionisu infesari,fesinantem redireprobisui, nisi ordinato monaseri rius mihistersonas idoneau, qua curamgererent vicaria folicitudinis assignasset. Ipse vero episcopali , qua ei stramineo auctoritate neglecta, s debito obedientia, de His exhibitione vincul ura rosessionis tenetur ad ictus, fine conficientia mea reversu es, nemine domi relicto, qui sciret vescurantis Ordinisgerere, vel temporalia distensare A Uatim miserabisi

te ipse rerum declaravit mentus quia, is quem Procuratorem, liquerat, ebrius in resectorio duos defratribus cultelispercussit, ab eis incontinenti pertica, quam casu obtulit, interfectus Go

107쪽

Antiquitatum Monasticarum

facto veterum criminum revocata memoria at omnisus omnia quais

ubinum reducebantur assectum, omnesni publicae exi mali

niso famae iudicio condemnat unt; quia, in erat quem nocem tem non fecisset operatio, vel consensius. Ita 3ciendos omnespleri dixerunt, se person, novi Ordinis ducendas, ut sinsos Undicaret ejectio is ordiniae observantia novorum insiluitare- sauraret Porro ego ejectis interfectoribus, qui cisam ratio, quam metuspotentiasaecularis exegit, ad momentum, qua Urbi vias sunt dissonenda dis sui neque enim quidquam perpetuum com tui terat, cum de nuta eorum satis bene ei fama, Ῥelconsilemtia responderet. Feci tamen, quodpotui, done ortiore consilioposF omni lantatio, quampater coelesiae nonplantavit, ave . Hesro hoc reservatur manibus: ve is erit viribus adimplendum: pria ei, quod radices altis egit, manus nos valentim citaes per quos ad communia totius fere regionis vota res cito, ν quos adperpetuam dissolutionem par convιctus,alternes consensi rati sederavit siegregandi sunt, gligatim per regularia monaseria diuergendi, ut occason peccandi, quam deprava famuliaritato consertio quaesierunt, apud ignotos de divisi

ne re diversitate conversamnis omittant. Commune votum es, sic Letiam Principi complaceret in regulares canonicos monas rium transformari,ut i a series ordiniae innovataplenius omnem possit totaere vetusalem es cetera exempli fleveritate monaseria terreantur. Sunt enim aliqua, quorum in tantum dissolum' rupit audaciam, ut confusione uam deprehensa etiam non agnoscat iniquitaου ed indurato frontibu emper ob am convalesu, Ac tamen is inflatum dignωro Ordinis exurgeret ubi emper quas seni esse apsoli fleverita crederetur. Praetere rotam clam nosnum frequentibus monaseriis, ipsis nobilibus certum es

Mundare canonicos regularessaucos habet, ipsos pauperrimos, adeo ut ad quaerendum ordinem iEum plerumeno ales oporteat adreones extraneos demigrare. Bonum it plerisclivideretur, si uritas monachorum dissoluta in multitudinem regulanum emcresceret clericorum, ut Grato utiliter eo, via in tutione, terna descivisse secuntur, ceteri materno possentgremio contineri, ne tamquam ablactati ad ignotarum matrum severiores deperuntur amplexus. Siquidem,ho acri,in nocentes utilis vindictapr cedet,quaesublata corporibuspereandi licentia totum ad salutem, conferet animam, re ad consecranda nove aplantationis ausicia, pronis favor aes sici vota concurrens. En

108쪽

Vestibulum Epistola XXII g

En mi Iosppe, Arnu lius episcopali auctoritate malossicere de monasterio potuit, Ordinem mutare etiam in sanctiorem, digniorem non potuit, ut ut res etiam principi terrae placuisset: qui hoc praestare ad sedem apostolicam recte censuit pertinere. Cum enim decreto Gregorij VBLμπι Papa de cano o quintania faciat abbatiam, multo magis ad ipsam eundem pertinebit 'ee ''

ex abbatia facere canoniam, seu praeposituram. Sed res utcum-m tolerari potest, dummodo tandem maneatur intra terminos

religio professionii. Qui si excedantur,i religiosa loca concedantur saecularibus, hoc demum corda piorum sauciat. Quis enim non ingemiscat, tot monasteria, o ecclesias, etiam cathedrales, abiecto Ordine religiose descivisse ad sarcularitatem Miraberis ubi aliquando numerabo tibi unius Germania canonicos cathedrales, qui omnes anterioribus sidculis Ordinem religiosum transformarunt in secularem. Quaedam privata coenobia non sine bile recenset Trithemius Circa A. D. μθ in Trit, loquit, monaserium in Salsa ingentinensis dioecesiae ad iis is tuis 'Cum

aposatantium monachorum cooperationesua quarentiam as Omaevi inseculare Aegium translatum est, ex monachis malis msunt canonici deteriores, qui votum De actu ne causa rimiantes mercede celem invenient. at A. D. - monaseritimi Odenheim S rensis dio est as Ordine nos fiat transtilum inseculare per consenseumsummi Pontificis ad insantiam apse tantium monachorum, qui nustam translationi uae causam leanimam habenter, pro veri Asafiggesserum Pontifici. Horamisisti ecuti abba σ monachi in Nu-me Argentinensis dioecea si de eonsensuraefati Pont Alexariri n. habitum eum γάλου eod ferme tempore deposuerunt facti ex monacho malo cano nieipriores Paulus Langius, Trithemii discipulus, idipsum ibi ἡ, queritur contigisse coenobio S. Albani prope Moguntiam, a bron. Citia Carolo magno fundato,, D. Burchardi iuxta Herbipolinia. ' Deniq; ex coenobio Haideheimens monachos eiecit Geroclius ἡδυ. s episcopus, indignus successis.& filiaste S. Vilibaldi, substi ba, de monast tuitq; canonicos iaculares, ut minus indignanter feras, eum V k, .. '''audis hoc vel illud monasterium alterius olim religiosi O dinis fuisse. Si mutatiossibus careret mundus, non esset mundus.

109쪽

Antiquitatum Monasticarum

MONASTICI

EPISTOLA XXII.

ει omnis salus hominesssintsuscipi ad monaserium.

,ras, Iosippe,si putas esse delictum tam grave, rac propter quod a vita religiosa quis excludi debeat Monasteria ita patere debent poenitentibus peccatoribus, ut confessionalia. Uri mien, ait sexta synodus generalis, Chrisiano, imis quocumque delicto comprehendatur, Ueticam arripere istam, d positi , mundi tentationibus, monaserium ingredi, e uxta fouemam monachicam tonderi. Salvator enim dicit Eum, qui venit ad me, non einia onus. Tamquam ergo monachali vitae semda instituto in paenitentia noriae istam descritente, ei, qui ad Eudflnce animo accedit, congaudemus nultata eum modus impediata sua intentionis implemnem De selis immanissimis latronibus ad Deum in monasterijs conversis, anctissimeq; defunctis, integram iliadem tibi, non sine multorum blatio, exarare possem. Nemo incapax poenitentiae est, quae vixessicatius uuam in coenobijs agitur, dummodo susceptio non aliunde impediatur: nam privatae quorundam Orcunum, ac monasteriorum constitutiones nonnullos excludunt. Sed oportet nos esse non nimis delicatos . Novi

110쪽

Novitiatus Epistola XXII. 97

Novi Ecclesiae Theologum acriter culpare Aristotelem, quod . G εε. Nis.

ad beatitudinem, praeter virtutis actionem, requirat externo rum bonorum constantem abundantiam. Idcirco appellat eum ieiunum, nimis abjecte& serdide sentientem. Quare Eudo ia.... .

tium celeberrimum rhetorem, ad monasticum statita ebeen

sit aptiorem, quo corpus habet infirmitatibus lubiectum, cum hoc ipsum quoq; Platoni visum fuerit habere maximam comis moditatem ad philosophiam Magno Basilio certet non obfuerunt infirmitates ad hoc, ob quas cum Caelareenses refugerent ab eius electione, acritet a sene Gregorio manZeno patre Be episcopo correpti sunt. Non athlαμ, inquiebat,ssi Doctore . . .is piu habetu Novo sumus omnes e pugiles is ae mortem p. sere mentem, quam bene habitum corpus Quamvis ego ejus sententiae non sim, ut velim recipi pauim debiles, claudos, &caecos, cum sciam Deum olim iam prataepisse, ut esset sine ma iacula, quod populus offerre volebat; QCain idcirco fuisse re Devieio..in probatum, quod obtulerit viliora, quem pleriq; profani hodie imitantur, dum liberos, nonnisi defectibus notabiles ad monasteria mittunt quasi ex omnibus Contractis possint fieri Her- manni Corporis debilitas, quae nullius rei usum& fructur admittit ad Holpitalia, non ad coenobia pertinet. Sunt qui in recipiendis noviiij splus nimio respiciunt genus, ac paupertati praeferunt nobilitatem, quibus vilis conditio censetur esse impedimentum vitae melioris. Pessimi censores. Non videt ex quam vili condisne ait S. Augustinus, ad , λ. ii monaseria plurimi veniant, quisinon admittantur, gravese uere momo. catum es. Nee aetatis nimia cura habenda est, unde s Ephraii 4 Ephssol. non uno in loco docet senes esse recipiendos, S. Antonium g u. V '

tandem suscepit Paulum simplicem sexagenarium, sicut, si det: 'a:

.Pachomius Macarium, virum provecta aetatis Ceria S. Gre iiii gorius Nah. Eudoxium tanto habiliorem ad veram philosophi J - s p ει

am esse iudicavit, quanto magis eum intellexit vergere ad aetatis hiemem, qua impetus naturae magis ac magis congelascunt. De pueris comperta res est. Salvianus tradit, quosdam ab incu sit,u..i , nabulis Deo millitasse duoq; senes suos filios, vix ablactatos,

secum ad monasterium detulerunt, ut Pelagius memorat. San aiarictus item Pachomius ait in suo conventu fuisse parvulo tantae vii, s. p.- simplicitatis, ut nec dexteram, nec sinistram noverint discedi hφ-. M

SEARCH

MENU NAVIGATION