Antiquarium monasticum in quo ex sanctiss. PP. conciliis et probatissimis scriptoribus traduntur enucleatè pleraequè ad initium progressum & obseruationes status religiosi pertinentia. Cum indice locupletissimo ... Studio ac labore R.D. Nebridii a Mu

발행: 1650년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

68 Antiquitatum Monasticarum

pniri, vitas patrum legerit, facile deprehendet,quarti mulisti boni monachi hoc hamo inestati sint, capti. S. Davidis c ye et naenum turturi comparat, causam addit B Ephraim,quod tur,nach tur tur consectetur inhabitabiles silitudines,timore captionis. Nota sent scandala mundi, qui autem tangissicem, inquinabitur ab Eeeli. Mane igitur, ait Syria Doctor, solitudine neo tua h - - mumiam conversiις, ea qua retrosunt, reficias neque in civitat, bucre Uesiis, vicis converserisu neque eum mundano demor ro, ne vias eorum addi ae, recedata anima tua a DEO tuo, diro

animi irum nosnurumsonse non enim re angelus essepotes, s

S. Greg. orat. Si vis incommoda non incolendarum urbium, S. Gre s. D. ἡ.i,, gorium aE lege Ea breuissime S. Ivo commemorat, mentis acediam, curiositatem, vanam gloriam, periculosas tentation proce ου, maxime a Femino. Vnum refero solitario pro Rufin lib., tempore villanus ministrabat necessaria, qui cum semel prae-

'i ...' aer morem cunctaretur, sollicitus senex de cibo discipulum , misit ad villam. Fratri non incognita publici scandala erant,& ideo timuit ires; sed obedientia praeualuit. Abeunti in selati- um abbas dixit. Confido in Di o patrum nostrorum, quod proteget te ab omni tentatione, factaq; oratione dimisit. Vbi in vicum venit, in domo sestentatoris praeter filiam neminem reperit. Quaecum fratrem videret, coepit eum intrὁ trahere ei, & pellicere ad inhonesta. Frater videns se ad peccatum trahi de invalescere in se carnales motus, altum ingemuit, &ad Deum , clamans Domine, inquit, propter orationem eius, qui momisit, salua me ex hac hora vix finem orandi fecit, inventus est ad flumen siti monasterij. . I, . . Multi propter meras suspiciones, cos, urbes declinarunt Monachi uti ait Epiphanius, nultam admittimuspicionem incontinentia, quo factum, ut Elias, Eliseus, s Ioannes nec ingressent citius urbes. Citius, inquit: non ingressi sunt; sed a s.c ... ιόω ctis firmis radicibus persectionis unde S. Nyssenus Sapiens,' i ci ait, non tim huis tradit experientia, ut mundi vanitates conspiciat neg antequami et vittam senum s siplinam severiore prosilit adjucundorum perceptionem, psquam incisiis probe exercitatus es, moribus iam compositis, S ab omni etiam ri seu levitate, re inconsantia coεrcitis, quaesumprima re maxima perdisiendasapientia diminae media, s tunc ad latior e converini tit,

82쪽

Vestibulum Epistola XVI. 69

est, non quod ulis apsu ad ea propemdeat sedis investet arim quidquam adscientiam De aciant.' λ Verum ob hanc sola causim monachi pauci adhuc in urbibus essent, nisi salus aniniaru accessisset. In qua, quia periclitabantur oppidani, nec efficacior ura, quam a monachis erat, in urbes commigrarunt sic pulse a Valente S. Meletio, Antiocheno epistopo, magnus Aphraates monachus sua sponte prosilist τελ/.F. seu in publicum. Inquiete enim educatus, cum eluae institatum es h leth se erse vivere, ait Theodoretus, extra teli ianum sederet, ut disitur, cum Vidi et belli vehementiam, non issislacuit, quod vincurui; sed quietem iubens Etempus valere piorum alam ει uit inpugna inceps feriens quidem aevita re mone,

mir.rculo is autem n mquampercussus Euin etiam, cum Impe . rator omni partesultus eum aliquando vidisset exeuntemina: Amiasicum bedium, rogauit eum quonam tendere, Cum is autem

dixisses ire deprecatumpro terrarum orbe, pro imperio, rursuου quae iυitImperator Et qua nam de causa vitamprofitens monas,ca curesersorum ingrederas lentio aequiete relicta Ad quae Ege, Dic mihi, inquit, Imperator tessem virgo Monsa in thal mos vidi m autem aliquem in domumpatris ignem ivrientem, qtiidmihi consuluisses facere, dentis nmanet ardentem re domu ,

qua comburitur, 1ntu eos γ ego quos sem consumpta ab incendio. In autem ritu mponereproperare, aquam ferre, sum, des eurrere, flammam g extintinguere, ne me reprehendas ita sum cis Euod enim tu consilisfiet megini in thalamo, hoc ego conor facere, qui visam

sum inessu monasicam. Dud enim omneat opem ferre domui paterna, qua uritur, ipse confiteberis. Nihil ergo absurdum faciumus, eg coepto mino re in tuto contrarium,flverae religionis alumnos congregamin Gasiimus, s eis herbam diminam exhiabemus. His dicto Imperator quidem tacite sentiebatur, eo dorans ius desensionem.

Quocirca per quam utile est coenobia,bonosq; religiose s , Linhabitare vicos,vi oppida, ut clero subsidium ferant, plebem i. q.ssio saltem exemplo, si non verbo aedificent Arius, Eunomius, Macedonius, haeresiarchae, huic rei occasionem dederunt, quibus ni monachi occurrissent, quam misere dilaniata fuisset Ecclesie Ante hos coenobia misnachorum in urbibus non re perio, quod enim de urbico monasterio Frontonis ad annum

83쪽

.7O Antiquitatum Monasticarum

S. Epiphan.

Christi rue 3 assertur, pro fibula mihi est Ceria circa tempum hην. Niceni concili A. D. II. lego monachos adhuc suas monas sm--r in suburbiis, Meremis, non intra urbes habulisse, primusq; fuit S. Basilius, qui secum in urbes monachos, tamquam coadiutores attraxit, quod exemplum seculi Praesules alij, maxime qui de monachismo postulati sunt ad Ecclesias regendas, μbes paulatim coenobijs repleverunt, incredibili Ecclesia commodo. p,iua aesta Hinc Palladij aetate urbes iam habueTe monachorum coeta

t nobia, stribitq; S. Augustinus paulo post baptismum suum ,

morib. Me insutiae, remos, agros, vicosta urbes iam tunc plenas suum L, monachis, quoru coenobia Romae suis oculis viderit, a S. Athaia

Hoc tamen observare te velim, Iosippe, monastem non uno tempore in urbibus fuisse extructa, sed exigente necestitate mox hic mox alibi. Nam A. D. 372. etsi S. Baslius monachosiam in urbes traduxerit in Egypto tamen adhuc extra habitabant alioquin Socrates diceret ab Arianis depraedata fuisse etiam urbana, non selum pereremos monasteria. Si liceret in aurem tibi aliquid dicere, S. Augustinus Aphricanae provincia monachismi presectus, primus monachos ibi in urbes introdurit in Italia, post Athanasium, Eusebius.

Porro non bla necessitas ecclesiae monasteria sundauit in urbibus, verum aliae insuper causae Barbari per orienter quantam saepe stragem monachorum ediderunt, donec demum in urbes proiugerint S. Basilius eosdem per urbes, Sc castellata, Galatiae, & Cappadociae, aliarumq; finitimarum provinciarum disposuit propter atrocitatem hiemis Victus quoq; necessitas, ae devotio fidelium causam dedit monasterijs in vicis, oppidis, ut taceam in multis provincijs solitudines, erranos opportunas defuisse pro habitatione monachorum coenobitarum: neq;

enim nego in urbibus suisse collegia clericorum, Virginum , eosque monachos, qui singillatim in proprijs laribus esse via. r. exercebani Sed nosti quid de his alias tibi

84쪽

Vestibulum Epistola XVII. I

Hariae appellationes coenobiorun .

Abitationibus coenobitarum Graeci varia dedere nomina, quae pleraque apud Latinos etiam invaluerunt Communissimum est Caenobν nometia ab ipse e mo communiae vita desumptum. Proster vitam communem, quam ducebant carnobilis, ait Cassianus , cegia ac divesria ipserum Coenobia appe ut sint. Dicuntur dc o seria a monachorum inhabitatione . Quamvis hoc ipsum nomen insequentibus temporibus, communissime usurpari coeperit pro coenobij clericorum, religiose viventium. Cujus rei originem reiserus in vitari Wilibaldi se tangere putat dicens: Olim nonsauci Episcoporum,maxime qui ex Hibernia Iacob. Gret S itannia in Germaniam Ῥeniebant, monasicam itam antia . . ..'

epi palumprofitebantur, qui etiam episcopi cti, eadem professiones non abdicabant in tutis congregationibus re coiaegiis, quaerant, aenominabantur monaseria eorumgprofessores monachi Hujusmodi monaserium, ξ monachos S. I libalduri epi pius eris, insiluit in chseu,quibiucum ipse quoque vivebat secundum ordinem re regulam S. Benedicti,prout in monte Cassino, aliab ,iderat,bdidicerat, quos monachos appellat Philippus is piissi=.; .i .ejus vita Clericos regulares: vocantur etiam Presbyteri invio S. Wilibald.e. deporieo. Ita idem ibidem clare dicit suisse monachos Benedi Hodeposivictinos; mona erium, ubi habitabant. Hinc usu servato ea thedrales eccleuae adhuc dicuntur munister quasi monasteria. Marianus Scotus ad distinctionem monaseriorum non cathedra ullum vocat ea, ubi cum suis vivebat episcopus, Monoeria epi do Ur spatia, Dodechinus abbas s. Disboda principatra. - Α'. o. Verum habeant eamdem originem monachusac monaste iis r. rum a mono Graeco vocabulo; mihi non placet quod Gretserus ait,Clericorum religiosorum habitacula tum primum dicta fuis se monasteria, cum episcopi ex monachis assumpti in cathedralibus aedibus cum suis monachis coeperunt vivere. Recurre ad epist is ubi in fine videbis clericos in monasterijs fuisse longe ante S. Bonifacium Episcopum. Itaque abusus dedit coli gijs clericorum nomen monasterii rectius coenobia dicuntur.

Nomen Dissiligo by Orale

85쪽

72 Antiquitatum Monasticarum

C,gari. ων. Nomen monasser ait Cassianus ignificatsolummodo diversoris, monachorum, si proprie velimus loqui carnobν vero nomen af gnat etiamprofessioni qualitatem ae disciplinam. Coenobiur item dic on potest, nisi ubi plurimorum cohabitantium degit unita communior monasterium vero nominari potest etiam ps i. a. i unius monachi cella, aut duorum, ut patet ex Philone de Essaeis, in WnxςMr et ex Rumno de illo blitario, quem ad vicum dixi nuper misisese discipulum. s. rhi es Palladius coenobia passim Mona appellat, cum S.Ephrai- de Obed. mo dicente Obediens de loco in locum non transemigrat, re ex una mora in aliam se non transfert ad quem sinatus en locum, s. si,si hia eo ma et Eodem modo S. Basilius loquitur. Dure extet , γ, inquit ad Eustathium Sebastenum , quoties nos in monaseris, ad Irido fluvium invisi , tibi mecum ivehiat meuae perdilectus Gregoriussub eodem vitae instituto. Subinde Monata, significat omne monachorum habitaculum, tam eremitarum , ptiua j oi quam Cenobitarum, ut apud Palladium in prologo reperies . Quo sensu ait S. Epiphanius quod Audiussa monas s mandras

Lausiaca

in eremota suburbio. Aliacmona ab auctoribus interdum accipitur pro mansisne, quae certo viae pacto determi-

Palladaau nata erat, ut viatores haberent diverserium. Sic in vita S.Pau-

β' ' Ii simplicis habetur, quod octo monaae decucurrerit, donec ad B. Antonium in montem interioris eremi perveniret. Quod sanὸ pro octo monasterijs nequit intelligi. Ut quid enim opus fui set eum mitti ad monasterium Pispir, ut ibi inter plures habitaret, si tot coenobia sita fuissent in medio rataque octo illae, m ρομα erant, ut Ruffinus interpretatur, quemadmo-H4 ael. e. io dum etiam Heraclides ait: Apendit οἱ proxima manseones. Et: δ' :. ' δ' Adprimam mansionem Alexandria, quae appestatur Chaerem . Quapropter, si mons S. Antonis a monasterioris i juxta Nilum dissabat triginta milliaribus, ut Palladius scribit,i Paulus Simplex octo mansionibus eo venit, una mansio ab altera distabit quattuor ferme milliaribus, quod non incongruum viatoribur ad divertendum pactum est. S. Hieron in Atq; hinc intelligis id, quod in vitari Hilarionis est. Alio i ' η k- anno; tim exitum esset adissenda monaseria, re digereret in dula, apud os manere, quos in transitu vis tam deberet, frateruge vix ab invito impetrauit, ut suum quos monasterium in mansionum ordinesoneret. Et S. Athanasus in epistola ad monachos,

Italarius,

c. I.

86쪽

Vestibulam Epistola X VI il. 3

Balarius, in coeques iret A. . adprimam mansi nem, conversius equuae equitem deturbavit Balacius autem ad monasteria non solebat divertere monachorum capitalis hostis. Basilius in asteticis coenobia vocat Mandra pulchra

metaphora; quia Mandra apud Latinos ovile signi

ficat. Sic Psellus de Christo loquitur Reai, inquit, exaudiri '' ῖ '

pra esse ovu- quaesunt in alio ovili uis ipse adducantur, spatuna dis Vanwm mandra, hoc est ovile munus passor Sed interest iniqr Coenobium, Mandram ctim enim omnis mandracoenobium siti non tamen omne coenobium est mandra Hinc sis, i, Euagrius de Simeonessita ait: Inphrontisterio, seu monasterio rustie eci. e. samra novem, in mandra vixit U. Disserentia in eo est, quod mandra se monaserium circumsiptum, testes Dorotheo, sicut . . Laba. sunt ovilia. minc quia paulatim coenobia varias ob causas cir 13. cumsepiri solebant, abbates communiter Archimandritae nomi

nati sunt. 7..i. ν- . . . .

Praeterea Laura etiam coenobia dicebantur, quamvis non omnia. Moriam refert Euagrius, is tremasancta aedificasse monasteria, s localia, quae auris vocant. miscrimen in hoc μ's 'ς consistit, quod in monasterijs vivebatur sub uno tecto, past re qui vero Lauras incolebant, regebanturquidem ab uno abbate, sed in sejunciis cellulis, clectis, tamquam in tabernacu lis morabantur, sicut nostri Camaldulenses. Ita S. Sabae laura b,. a B Euthymio fundata cellulas habebat Iso quae pulchro or ii dine insolitudine iuxta torrentem constructis erant. Quo vides Ioannis b

usum Laurarum non habuisse locum in urbibus, uti monaste. Vii. s. Euis,aria, unde qui in Lauris erant, Anachoreta dicuntur in vita S. Ioannis Silentiarij, quamvis non ex thtegro: miscebatur enim. Anachoresi aliquid de vita coenobilica. Ad extremum monasteria a Graecis appellantur trum riseria, a singulari cura S studio serviendi DBO sic Magrius .c εχ. N,α. supra, sic& S. Greg. Naziana loquitur in vita S. Athanasii. - δε--- De nomines eum ab asces &religiosa exercitatione non semel iam mentionem feci. Nos Latini monasteria appellamus Coiaegia clausera, etiam , dc si sint Canonicorum, Mei p. o.

87쪽

τ Antiquitatum Monasticarum

Deas seris duplis.

IEpe me convenisti de Monasterio, cuius ruina

ad hortum nostrum conspiciuntur. Sanctimonialium nostriordinis fuit, &una vel altera adhuc matris tuae temporibus in vivis erat Paulatis morte deficiebant, nec defunctis novae sebstituebantur. Redditus ipsarum nostris uniti sunt, propter quod omni die matutinum cantatur Sacrum. Non haec tibi mira sint: nam alibi idipsum contigit. Novi plurima coenobia virorum, quibus olim Feminarum conjuncta erant, quae ex solis hodie ruderibus agnoscuntur, quid fuerint. Dupia vocavit antiquitas,doinitiumta p, s iumpserunt, quantum recordor, a S. Pachomio, qui ad op- eap. ,s positam Nili ripam pro castimonialibus sub eadem regula, quq ipse vivebat, coenobium erexit. Exemplum secuti posteri, vi rorumq; asceterijs conjunxerunt feminarum, meliori intentione, quam successu. Si semper Nilus intercurrisset, ut apud Pachomianos, res in hodiernum diem silva esset; sed nimia vicinitas scandala peperit, scandala interitum tot insignium mon' steriorum Virginum Di o consecratarum. Nempe quando sexus uteri; simul consistere neqvijt, necesse fuit ut in conssiciuvitiorum infirmior siccumberet. Idem plerumq; murus ambiebat utrumq; coenobium tidem hortus in medio utrorumque saltem patebat oculis Peta, unum ostium intrabant adfincstuarium clerici, ut est in vita R.

Brigidae, per alterum ostium in sinistra parte Abbatissa cum si-: 'ia ' spuellis Mutuus ἡ vicino, auditus, si non aspectus filii,

tanta in cunctis propinquitas, quae etiam heroas in religiosi concutere poterat. Quid si accessit insuper confabulatio, semiliaritas, munuscula, commessationes, & similia interiturae probitatis argumenti Carbalae, ait S. Greg. Nar philosopha batur vir sinctus Valentinianus autem nescio quis ea regione ut feminas posuerat qua de causa castissimus philosophus migrationem sibi indictam censebat potius enim cum viperis habitare volebat, quam cum feminis, a quarum proinde contu

bernio haud secus, atq; ab incursibus viperarum it ipse dicebat iugitabat.

88쪽

Vestibulum Epistola X VII L s

. Gregorius magnus iam se tempore praevidit ex cogni- - . itatione duplorum monasteriorum nil boni secuturum. Inde prae pp. o.

cepit, Ne-nisseria utrivistexinmmissent coniuncta. Idipsunt A. D. ,6ι. decrevit concilium Agathense seu Byzacenum Monaseria pu '' rigarum, inquit, longius a monaserse monachorum propter insidias diaboli s hominum oblocutiones consituantur. Nec Papa ι nec particulare concilium audientiam meruit. Quare necesse 'r' fuit, ut accederet sententia gravior jnodi cecumenica vi L qua decisum est, N ex eo tempoream usferent dupla monassriis, quibus iri s femi 'ampropinquis i essent, ut invicem voces 'forum audirentur. Deniq; Paschalis II similem sermo censuram scribit ad episcopum Compotallinium: I domnino sau incongruum es, quodper regionem urinam monachos cumsam ctimoniatibus habitare audimus, adquod resecandum experientia tua immineat, ut qui impraesentiarum uisunt, divisis Angei bitaculoseparentur prout arbitrio tuo, aerellisorum virorum consebi melius visum erit nes imposerum consuetudo Musa modi presumatur. Iosippe non existimes sanctimoniales cum monachis sub

eodem tecto habitasse tamquam Subintroductas. Non enim si 16ha .ih Coeimul in iisdem monasterijs, ait Zonaras, erant monachi&mona. H ς '

ehae, sed sibi invicem tam prope habitabant, ut semet niuiuis audirent, quod magnorum malorum causa fuit. Quibus perasiectis, cum sanius consilium non Occurreret Ecclesia volvait, ut ei duplis monasterijs feminarum per interitum personarupessum ire sinerentur.

EPISTOLA XIX.

an Mona eria monachorum debeant esses tendissae

Everus Sulpitius, Iosppe graviter admodum ina Sulpit alai.f. vehitur in monachos ad cleri dignitate promotos, 'quod tam cito pristinae humilitatis obliviscantur. a ui ante, inquit, pedibus aut astigo ire consueverat, spumante equosuperbus invehitur: par prius a viliteiam lacontentus habitare, erigit celsa laquearia coninuit multa conclaῬia, sculpitosia, pingit armaria, ves renuuturo inem, indumentum moiae desiderat. Si Severus hodiernum coetiobiorum quorundam splendorem videret, numquid non eadem in

89쪽

τ6 Antiquitatum Monasticarum

geminaret, perstrictori, monachorum luxu sub rosi sibi diceret,

ni re rpaupertas Mentiar, si non maior splendor subinde in aedificijs monasterioru quam in aulis Principum est. Claustra mutantur in palatia, quae olim inter gravillimas poenas fuit, Recludi in monaseriam hodie voluptas est. Uerum Mego isthaec describenda mordacius beato viro Hieronymo reli quo cum Sulpitio.

, ,2 Antiqua monasteria testantur, quam nihil solliciti fuerint maiores nostri de splendore sitarum habitationum. Si aeris injuriae excluderentur, id porr&iatis erat. I. Martinus iam sepiscopus aliquamdiu adhaerente ad ecclesiam cellula usus est: deinde impatiens frequentantiu duobus fere extra ciuitate milliaribus monasteriu sibi statuit sui locus a ecretus fremotus erat, ut eremisolitudinem non desideraret. Ex unoen latere praecisa montis excelsa rupe ambiebatur, reliquam planitiem Lia gerfluuius reducto ululum Anu clauserat. a tantum, eademssarcta admotam via adiripoterat. Ipse ex lignis contextam ce talam habebat Multi videm e fratribu in eundem modum; si rus o superiecti montis cavato, receptaculas bi fecerant. I Vim S. viii Animadvertis splendorem antiquissimorum monasterio- ' ' rum Θ S. Fulgentius omnis ambitionis iuratissimus hostis, fugit aliquando ad monasterium Vincensi littori proximum. Locus erat in medio mari, angustus, scopulosiis, sic ut nec aqua, nec lignu ibi haberi potuerit, verus itame perquam sanctus habebatur solet etenim sanctimonia comes esse religiosae paupertatis. In Vi S. AE S. Antoniihabitationem elegantissime S. Hieronymus

- ' describit a via , inquit, sepraebet occasio, ad id loci ven

mus , dignu- videtur brevi sermone halitaculum tanti iri describere. Saxeus e ubsimis monsper milis circiterpasus ad radices suas aqua exprimit, quarum alia arenae ebibunt, aliae ad inferio radelapsae paulatim riuum sistunt super quem ex utras ripa

palmae innumerabiles multum locis amoenitatis, ta commodi tribuunt. Erat autem eius celtala novis mensi per quadrum tenens, quam homo dormiens extendi poterat. Praeterea inseblimi montis vertice, quasiper cochleam ascendentibus,arduo ride nisu, duae eiusdem mensurae G ia visebantur, in quibus venientiti frequentiam, re discipulorumsuorum contubernium mens, commoratin ess Herum hae in vivo excissaxo ossa tantum addi a habebant. ει-

90쪽

Vestibulum Epistoli xiit τ

. Patres nostri, os pe, studuerunt potius dilatare orda,

quam habitacula, memores antiqui testamenti praedecessorem '' 'suos habitam infelunciam caverni terra Hinc teste Basilio, S. Mμvii multi de nostris monachis in opereos ea renis habitarunt, in 'aitq; se vidisse, qui propter p mitentiae virtutem tam arcN se in iis e . Estia cluserint, ut, radiusfilia ac se umquam penetraverit. Quos&S. Greg. Naz notat, dum canit in suis iambicis nonia nullos habitasset au illi ου, - -- tenebricosis N exiguo re sis Inumquam rixerit ri Iis fuit S. Macarius Alexandrinus, cui in diversis eremi partibus ut, tres cellulae erant. Una in intima Scete, altera in Cellijs, tertia in monte Nitriae. Nulla fenestram habebat altera tam angusta erat, ut pedes non valeret extendere: nihilominus vir etiam ex nomine beatus in his cymersis tenebris sedens, solebat quadraginta diale eiunium abselvere. Euagrius inter cetera monachorum exercitia memorat, alios se includere in aediculas, in quibus nec erecto coi ore sta' re, nec libere se inclinare queant alios in cavernis, speluncis continuo cum bestijs agere. Husmodi specum subterraneam S. . ita

meo se referre posset propter tam vitam in nem ducunt, tectos rarim. α '

Antra vicem tectis bent, vas caverna, Strata lapis minem herba ramisi viris ae Expertes, si abs truces, ata invia quaruntia

myferis habit M. δAit meus Gregorius quidem de parte suorum monachoria, e. c., quos dicitasernara domos, gauderesecubin, caverno, stetu' Haec tibi nostra domus, mea gloria, gloria mandrae

Ampla mea . inquit.

S. Paulinus vir in saeculo cosularis, ut monachus effectus est

hoc secuti sunt esert Theodoretus. Mult mri γλ ω ρ --

ω vixerunt quibus ipsctamen aliqui carere maluerunt, uta Sulpitius scribit. B. Baradatus se marilam conclusit Theodo me rus Siceorum Archimandrita nunc ream, nunc numeam H I 'AE' luiam habuit commensuratam corpori, desuper apertam. s. Mi Stephanus umor speluncam sibi extruxis latitudinis non plus, . ta

SEARCH

MENU NAVIGATION