장음표시 사용
271쪽
eorpori consene emolumentu: impedire item laborante, & nee olim, neq; suo tempore in ulu fuisse, nisi apud paucos, ut fuerunt s. Rus. ep. 1 monachi insulae caprariae, qui ut paupertatis studium forinsecus demonstrarent, cilicia tulerunt, se pauperum, ut alta, Uem: S. Augustinus. Cassiano consentit S. Basilius. me ke ilia facta is, inquit, tempora halet non enim temporalis ne dura' cessitatogratia harum μου ess,sed monob humiliationis an, S. Giei. N α. me. Vnde S. Pater cilicium alis noctibus portare selebat, ne Habiijs ulverteretur. Alij contra longiorem semnum, Scia ctium phantasmata cilicij indormiebant. Ni de die porta- bant, sed subtus vestes, quem usiim non reprobat Cassianus exemplo regis Ioram, sanctique Antonij plurimorumque mos Damas nachorum, in quorum persena S. Barlaam ait: Me nobis eae cilici sunt, movium Hssibus illae in his, hae foris' e. i. Quin & cilichs insidebant, ne foedarem vestes unde Sulpitius Cilicium cui insederat opius adme admovit. Nec solum carnales stimulos, verum etiam peccata ipsc S. Aug 1. . ilicium virtute poenitentiae expungit. Portatur enim iuxta S. ζ... ' August. ad peccati significationeni, immo, detestationem ,.L: ' Sic S. Pelagiae poenitentis indumentum erat cilicium, jublia: τε λ cis poenitentibus,ubi acceperunt benedictionem, illud expande-οναί -- batur seper caput quo circa ab Optato nuncupatur velamenta . .: pamitentia, velamen mortiferum,Hfumo dignitatis nam omnis
dignitas in poenitentibus publicis expirabat obvolvebatur' quoque cilicio pectus ipserum, iuxta illud Profa a pectorali Damasceo. ei cilicium. Denique super cilicium plures non silum mori volebant, sed etiam in eo sepeliri, sicut legimus de S. Iosaphat, qui etiam patrem suum in veste cilicina tumulari voluit. I nuneri L. ΙQuppς, Niontemne hunc habitum, quem omnes boni religio- ά ά stabi, si ab initio inter spirituales delicias habuerunt. Desilo S. Polychronio lego, quod missum sibi cilicium contemptim remiserit:
erat namque densus, elegantius, vir autem sanctus contra omnem rationem esse putabat, elegantiam in habitu poenitentiae tolerare, vel conspicere.
272쪽
Tonsura quid nifice , cursat, O quomodo disserat a ra
sura corona ossiae Ponderi Iosppe, dicimur, cum capillisorfice
s minuuntur radi, cum novacula. trumquetrumqi id homines antiquissimo in usu est. Gentiles .rici, olim, ait Tertullianus, vello Mῖν caput rea Drati ovebant aut Hiquem excipiebam crinemἰ
si,vear novaculis pro Mabant. Decisos cri L IV 2nes Numini, cui votum fecerant, in templo offerebant, ut Lu-eianus asserit. Pari fere modo NaZaraei, etsi comam, eum in , voto erant, nutriebant; completis tamen voti diebus ante osti . um tabernaculi foederis radebantur, abrasque capilli cum s crificio pacificorum comburebantur. Sacerdotes Isidis, Osi et z-n ris in AEgypto totum corpus singulis diebus abradebant, ut nec εν a. u.'supercilij parcerent Romani primam barbae oc crinium rasu ti: Tt'2.ram Dijs in templo offerebant, etsi absque voto facta fueri mxx. Denique Argivi se devoverunt non prius comam detoniam aleiare, quam Thyream recuperassent a Lacedaemonijs Tonsura igitur&rasura iam antiquitus vel sub votum cadebat, vel inusii apud Deo consecratos homines erat, vel Numini offerebatur. Fiebat etiam in poenam ignominiam. Ita latroner Kk a quondam
273쪽
V i. p. o quondam toto capite tondstantur. Et Herodotus ait, Zopy- .id L 7.4ς. rum comam sibi deformiter totondisse, quasi id a Dario fuerit
' i, factam. Domitianus quoque Imp Apollonio Thyanaeo phia,e; et t. loseph mago comam tartam iussit in ludibrium auferri, id
Apollon. i. ouod eum S. Ioanni Evangelistae quoque fecisse pseudoProianis,h chorus tradit. Alias in eamdem ignominiam, derisionem S. - . 2. Petrum ab Ethnicis tonsum fuisse legis Germano Constantia S.Cypri λς nopoli Episcopo. S.Cyprianus docet damnatos ad metalla consuevisse semitonderi, quod e servis accidebat apud Romanos. Et ex vita S. Fulgenti cognoscimus monachos ab Aria- h. no presbytero flagellis ac fustibus gravissime cases ac decalva- A. o. ii, j. to fuisse Narratque Sissiidus presbyter Miseensis sito tempore, o I: haereticos prius, quam cremarentur solitos fuisse tonderi Atque ex Concilio Ratisponensi Nonnae velatae fracto voto castitatis toto capite radi debebant. Et haec ipsissima causa est, cursui=; .hsae, Dum P nitentes in Ecclesia tondebantur, quia reos se profite-Coneii To bantur. Unde ex decreto Hupanico indigni censentur regio io. . sceptro, qui vel sub religionis habitu aliquando detonsi, vel ob crimina decalvati fuissent. Deniq; inquetia etiam quidam tondebantur. Apud De-Ηemdoti l . . los, inquit Herodotus, pueri spuetia tondent crines ins eri- ,... . LI. μου. Et Perse Mardonium equitum praefectum caesum inpu- annuo gna ita luxerunt, ut se, & equosvi iumenta totonderint. Alexander magnus sicut Persas in campo, sic S superavit in luctu: nam Hephaestione intimo amico defuncto non selum equosvimulos tonderi iussit, verum etiam pinnacula dempsit in luctum oros. l. s. iust civitatibus, tondens moenia domos, integras civitates . s.. .. . .. Ex adverse apud alias nationes qui versabantur in luctu, qui rei, Α.i.a. . .', qu accuta ac damnati erant barbamvi capillamentum pro- in Cato mittebant. Quae res apud latinos auctores testatussima est. Pii' U y 8 rosium lege. Suetonium, Plinium cum Seneca, hecuniant. e senties. Canas Caesar, inquit Iosephus, regem Agrippam vin-
14s cipit culis solutum tonderi iussit nam more Romanorum in capti-V. κε ati t. vitate capillos sinebat crescere. Eodem modo Patriarcha Io1ephiax o'si 4 detersim captivitatem capite rasus est, ut scribit Beda cum
oros. l. 4. e. Orosio Potuissent addere, o exutam quoq; servitutem: nam,si,.' A teste Plauto abrasi capitis signum apud veteres erat manu-Ph ... naissionis. Quapropter tam tonsura, quam rasura apud alios HGodui in tristitiae, apud illos signu' erat latituae. Apud alios, ait He
274쪽
rodotus, ritus est, statim in funere proximi capita deglabrare: aEa, AEgyptirin funeribus sinunt capitis crines augescere barbam , tamen tondent. Sic Iob, inquit Beda tempore tribulationis attonsius fuit Ioseph ab seluta tribulatione ut mirum non sit,s homines etiam DEo consecrati nuncpromissiores serant ba bas capillos, nunc attonsos, nunc abrases. Nam sua cause
quilibet iustam habet intentionem, ut onendam. u. .. . ., inquam, Iosippe, homines in disputatione crinium
convenire potuerunt Argivi, antequam se devoverunt, criniti erant, Lacedamaonij tonsi ex voto deinde illi tons, hi comati praesente tamen periculo comam pectebant. Posterio ς' ςd--β. tibus teporibus Griecis omnibus capillus in humeros defluebat; quos tamen Theophilus Imperator, cum natura esset recalua abis .ster, ita tonderi iussit , ut crines vltra collum non descenderent. in h*φphilo Romani contra capite & barba attonsi erant, quorum multi L: i, barbam etiam evellebant, ne facilius siueeresceret hominem 'μ -': mulicrolio Romanorum nomine indigni Franci solis regi M' 6-D bus exceptis, tondebantur, Longobardi comam nutriebant o ' 4M A D.
tumes. Ethyope qui ab ortu solis sunt, ait Herodotus, pro I De
millo crines, qui ex Arrica crispissimos inter omnes homines, , - - ι .habent. mgyptiorum firmissima capita sunt, ut vix lapidis
leti elidantur, cuius rei ratio est; quia ea a pueris radunt, scri; postea ad solem durantur, unde nec calvescunt. Germanos
rutila caesarie quondam comatos fuisse reperio, unde Suevorum, ut ' quos praestantisIimo Germanorum Plutarchus ait, etiam insi riza gne erat obliquare crinem, nodosq; substringere. Bavarodi praeterea in specie scio ex concilio Dingolfingensi capillum nil a .,tes 'trivisse. Arabes tondebantur in rotundum tempora subraden u. ... tes Machlyes Africae populi occiput crinitum gestabant, Au 'ses sinciput. maxies in eadem orbis parte dextram capitis partem gestabant comatam, sinistram rasam. Galata russis comas suas calamistro a fronte in cervicem reijciebant , quas tan- ς' ior Mutita crassitie nutriebant, ut ab equorum iuba nihil differrent. Et 'U' 'quid in antinuis moror te oculos est, hic comatos, ibi tonsos, aut semitonse esse provinciales, inam saepe gentemper tempora intonsiura mutari. me puero nemo pene irinitus 2:4perat, hodie nemo pene tonsus: & luxum seu stultitia Caly siri, in circupositione circumplicator crinium viri feminaeq; imitatur. Ridiculu admodu est: Quibus caeiaries non nascitur,emitur.
275쪽
Hoc autem noveris. Eis subinde in capillatura laici cum laicis convenerint; persenas tamen ecclesiasticas , monachi seu clerici extiterint, alaicis in tonsura semper discrepasse. Sic Ecclesia voluites Concilium Tolet. IV omnino prohibet, ne , o si clerici per Hispaniam prolixis, ut laici, comis incedant. Tri-ean o. buriari quae fuit civitas regia inter oppenhelm,4 Moguntiam, nunc ch ruta dub Arnu ho rege similiter statuitur, ut clerici ad Q. ; ista inculam reversi, o comam instar saecularium nutrientes, ite-V cit rum tondeantur. In concilio generali Constantinop sub Agathone Papa jubentur clerici post poenitentiam forma clericali retonderi quod si vero is non emendent, nec peccata defle-
' - ἡ 'μ triunto. Qua de causa Hildericus rex ultimus Franciae de ge-s ... Αε nere MeroVingorum, dc postea Ludovicus Pius recisis crinibus, quos ut Gallia reges alebant, detonsi sunt, atq; ad monasterium&poenitentiam trusi. Inficias interim non eo, tam clericos, quam monachos subinde in peius lapses ad morem saecularium declinasse in comendis, nutriendis crinibus. Et utinam non modo essent , , qui plus operae in ornanda coma, quam anima ponerent. Necessaria negliguntur,i corporis superflua 1umma cura curantur. Eremitae quoq; huic interdum vanitati studebant Athie.. . omnes idcirco ab Ecclesia reprobati, correpti,is non correnaeb. x.3ο. 3 damnati sunt. Audi obsecro S. Augustini invectivam Anita, inquit, ipsis vacandum est, ut nec tonseres operentur An quia evangelicas volucres imitari se dicunt, quas depilari timent, ne volare non possint Antiment, ne vilior habeatur tonsa sinctitas, quam comati Nos talem consuetudinem non habemus, nec Ecclesia D si, quam infra dicit perturbari&Ἀφfendi vitio capillorum contra Apostolum praecipientem ne viri comati sint, ad distinctionem feminarum, quarum est nutrire comam, eaq; caput velare. Additq; comatos hos monacho in non debere in exemplum adducere Samuelem, aeteros uuiolim non tondebantur: cum coma illorum non litteraliter, sed spiritaliter intelligenda sit pro velamine nostrorum mysteriorupriscis velatorum. Tandem concludit. Vereor in hoc vitium plura dicere, propter quosdam crinitos fratres, quorum praeter hoc multa, cienὰ omnia veneramur. In concilio Romano A. D. 7 3 anathema iudicatur sive clericus, sive monachuς praesim
276쪽
praelumens laxare comam. In synodo ingolfin praecipitur corripi, excommunicari, qui post tonsuram capillos usu populari ausi nutrire. Quid sed usu feminarum, ut haeretici Mas i l . . '' satianenses apud S. Epiphanium Differt tonsura, corona tamquam essiciens ab effectu; quia per abscissionem crinium relinquitur in capite clerici vel monachi pilorum circulus, qui ex sua forma corona dici coepit cuia
Italoquitur S. Greg. Turon. In circuitu modicorum pilorum S. N eo e rordo apParuit, ut putares ab eisdem coronam clerici fuisse signa 'r' tam. Item Baronius ex S. Isidoro Quod autem detonso se o P perius capite , inferius circuli corona relinquitur. Concilium quoq; Eboracens coronam a tonsura distinguit, unde clericis praecipit, ut tonsuram habeant Sc coronam. Idem ijsdem ver bis dicitur in concilio generali Romano se Innocentio III. De Marian. hi λΑtderico Barbose Marianus Scotus Fuldensis monachus refert ' Τ' quod feminas& puerulos more clericorum coronando toton o derit. Deniq; concilium Oxoniense praecipit, ut clerici comam non nutriant, Ela honeste tonsi coronati incedant. Quo verbo iam ante U. Beda usus est in historia Anglicana, dum ait Mo ' η'. chica tonssura coronatus Et ante Bedam ex S. Augustino co s. Mig--pi gnoscitur populum, cum aliquid enixius ab Episcopo postularet, periplius coronam rogitasse, adeo iam antiquitus non tum tonsura, sedi corona in capitibus clericorum, mona ichorum crat. Ut mirer Tertullianum in libro de corona mili e ctis, ubi omnis generis coronas in medium producit, nullam fecisse mentionem coronae clericalis inisi dicas eo tempore to stram ecclesiasticam nondum dictam fuisse coronam. Si quaeris qua de causa personae ecclesiastica tonsuram serant, iam quidem per modum coronae circularem, ex V. Be da respondeo. Per coronam in memoriam nobis revocari in hist. c. A
ronam Christi, signum passonis ejus, quaevi spinea erat documento attonsis, ut sicut ille crucem patienter portauit, sic, nos tribulationes. Periasionem vero capitis docet s. Clemens, si te argnificari rationem nostram non debere obnubilari comis igno ..rantiae. m. Paulinus dicit per accisionem crinium denotari ac n. Via.. cisionem nostrorum delictorum. Alii superfluitatum, eum pili 's4
modum coronae, quae circularis est, nempe sine fine, significatq; iuxta Bedam aeternitatem vitae beatae. Concilium Ravennate Disiligo b Corale
277쪽
vennate III coronae mysterium explicans ait Clerici & religi si coronam condecentem portent, qua designatur regalis esse S.Isid. I. a. e. generis, csperare se assequi debere partem haereditatis divinae,
' et: r quae est rotunda. S. Isidorus Hispales his fere omnibus consem
tit dum ait Hoc signo tonsurae significari, ut vitia resecentur, ut criminibus carnis nostrae quasi crinibus exuamur, atq; inde innovatis sensibus, ut comis rudibus, enitescamus. Eam veris renovationem in mente oportere fieri, in capite autem demonstrari, ubi ipsa mens noscitur habitare. Quod autem d tonse superius capite inferius circuli corona relinquatur, eo .gno regale Ecclesia sacerdotium demonstrari. Deniq; quia uipra dixi, Tonderi fuisse signum luctus, poenitentiae, quod etiam ex scriptura patet, Tonsurati cogitare debent se esse extra statum gaudij dc voluptatum. Quamvis ne tu Iosippe, qui cum vulgo comatus es multum gaudere queas; nam iuxta L. 'i' '' P Flieronymum Coma non est signum diadematis, sed fletus. Et i. h. . 'i' ex doctrina S. Ambrosii laxare comam quondam reorum, ac- is cusatorum, damnatorum & lugentium erat. Addovi proditorum: nam Histiarus hosti arcanum proditurus seruo caput rasit, litteras impressit, docrines crescere fecit deinde misit eum ad Aristagoram, jubens visi scire velit, quae agantur, servum radat& caput inspiciat.
onachos ab eorum prima institutione aut tonsis aut rasis laus explorata sententia est. S. Dion sius Areopagita discipulus erat S. Pauli, hic eos tonses esse assirmat, nisi dicas libros sub ejus -- inuae alterius esse, sed caue ne caput impingas in vindicias Martini Deirij. Itylus certe Graecus sapit antiquissimum auctorem. Surrexerunt Pachomiani ,, tondebantur ex regula Sic reliqui omnes, sed suo modo.&tempore. De Danies stylita Metapluastes ait: Et cum ei praesectin legisla regulam, O t tondi 'apus , eum monasico habitu induis. De Simeone Sa-DHias. sis Io, Ioanne socio Leontius Vbi recepti sunt a Nicone abbasetaph. ivia r comam eis totondit, s habitum tradidit. 4. Stephano iuniori Georgius quidam dixit: DE Osro. merationem reddos, nisime
278쪽
hodierna die incuctanter detonsum in monachorum ordinem adscribas Usum autem Stephanum Ioannes anachoreta totondit,&monastica veste induit Concurrentia igitur antiquitus sunt mora in monachti eri , m in monachum tonderi Ad monasterium, in s. Audia es. quit Beda pervenit, acceptaq; tonsera locum secretae mansio Tς p. nis intravit. Et eadem pene S. Augustino sunt pia minuere, dehisuum religionis assumere. . . Originem tonsura accepit a NaZararis, ut docet S. si usi 'Idorus. Olim cum monachi probarentur in saeculari habitu; corii. tonsera cum habitu S prosessione conserebatur. Unde S. Gre t gorius Fortunato Episcopo Neapolitano praecipit, ut monaste 3 VP 3-rijs omnibus districtius interdicat, ut eos quos ad convertendum susceperint, priusquam biennium in conversatione compleant, nullo modo audeant tonsurare. Hodie res plerumq; aliter sit, dum cum novitiatu confertur tonsura Unde sicut ad novitiatum requiritur sua aetas, ita ad tonsuram, quod pri Coneil. M ,-dem in concilio Moguntino statutum est, ubi praecipitur ut nul- ἔπ' lus tondeatur sine legitima aetate&spontanea voluntate. Ante mille circiter annos nonnulli tondebant semetipsi ;nee tamen vivebant in coenobijs. mos iussit concilium Paris A. D. , , . iuens trudi vel in ordinem regularem,id est monasticum vel in or dinem canonicum, nempe clericalem. Nonnulli in parva late tonsuram religionis cum habitu accipiebant a parentibus. Hi in concilio Tolet. X. jubentur manere in religione, si aliquamdiu ' 2 tolerarunt. Alioquin tonsiarare monachos communiter ad ab A. D. Hombates pertinebat. Nullus praeter Episcopum, ait concilium Pictaviense, coronas benedicere praesumat exceptis abbatibus,ri illis tantummodo coronas faciant, quos sub regula S. Bene A. D. retr .e.
icti militaturos susceperint. Et inconcilio Salisburgens decer ''nitur Nullus Pra latus religion tonsuret, aut vestes benedicat, nisi recipiat una de approbatis res ilis, de destinet certo loco. Poterant tamen abbates ossicium hoc committere alijs, sicut&hodie ratios no vitiis has tum conserunt. Si Hugo Franciae rex trusus in monasterium s. Galli, cleinde in Prumbenserub abbate Ansbaldo tonsus est ab Reginone loci custode. In eoneii. H. Abbates nodie monasticam tonsuram nemini suis manibus con s. v cta serunt. minc tanti nonfit, ut olim, cum prohibendum erat Alfices aut manulegia in coronis faciendis exigere.
ii in autem tonsura ex s. lsidoro, cum superne Metona Ll capite
279쪽
s. piui . .= capite infra circuli corona relinquitur. S. Paulinus ait Tondues ad Se ςr est medium crinem accidere, tacens de circuli corona, quae non
cis ,. fit, nisi etiam crinis inferior capitis detondeatur. Vnde apertum Concilij Nicoeni praeceptum est, ut tam monachi, quam moniales alia indumenta, alios mores habeant, quam laici, ktondeant caput in modum corona Haec corona seu circulus non apud omnes uniformis est Videmus benedictinos gestare pertenuem latiorem habent orbertini, Franciscanir Canonici autem regulares in multis locis latissimum. Nosti quid in hac diversitate lateat mysterij Tonsura signum luctus, S. Greg. 1. 3. poenitentiae est, immo&humilitatis, unde S. Greg. Turon.' a Petrum ex humilitate fuisse tonsum. Itaq; quanto maiorem luctum, poenitentiam, atq; humilitatem quisq; ει- tus religiosus profitetur, tanto magis crines ponit. Sic ut mulii Salaian. l. p. totum pene terticem ad cutem usq; tondeant, quales tempores. I, . Salviani fuere Afri qualis Iulianus apostata, cum adhuc mona- , . i. si, num gςret,qualis Theodorus, qui quattuor menses expectare debuit, donec ipsi coma cresceret,is subdiaconus ex mona-
.rs. .r cho ordinari posset, quippe ad cutem usi tonses erat quales deniq; alij, de quibus S. Paulinus: Nos adeant, inquit, , visent confervuli, re compavidi no i, non improba attonsicapito fronte criniti, sed eas informitate capiatam ad cutem casi re imuem ep. 3. aequaliterfemitonsi, Frisitutafrontes rasi, cujus rei mysticum sensum alibi exponit dicens: Faciatis ut exorato Dominose catino qui Uuper captago capitis multipliatis animam hibemus impexam non acci ne meri tondeantur, sed ad vivum,
quasi novacula radentesterimantur. Habes ergo cur pro forfice novacula, curra1ura protonsura subintroierit in monachisinum Volebant enim servi Diaperraseram significare radicalem evulsionem peccatorum ex a-φ μ' ' 3 nima, S abiectionem omnimodam rerum temporalium iam
juxrajus canonicu rasto capite es temporalium omnium depossis. Deinde cum stirent raseram, & calvitium in contemptu esse ,-;M .,. i fontaneum calvitium assumpserunt, ut eo magis populo ri--λGuntheri derentur ac despicerentur, sicut legimus de S. Gunthero, quod idcirco barbam cum vertice toto deraserit. Sed sicut etiam optima tandem vina acestunt, ita sanctissimum hoc humilitatis institutum apud multos degeneravit in seperbiam, dum per rasionem genarum ac capitis stestisimia varitate ostentare volit-
280쪽
erunt nitorem cutis Adulteros hos appellat S. Clemens, an
drogynos, & viriq; Veneri deditos. HV, quit, qui voluerat lex L 3. Ρκ-6PFulcher, ornet mentem, quodpulcherrimum hominis es, ea b fra 'indies reddat cultiorem. Eviagendaesunt cupiditates, novili. In antiquis lectionibus Canisj memorandam legi de hac re historiam. Celebrabat Carolus magnus, si bene memini, Aquisgranifesta natalitia. Diaconus coram tanto monarcha cantaturus
de nocte Evangelium nitidi ima rasura se praeparaverat. Fa- mim est autem , ut inter cantandum se ventriosius araneus de tholo templi demitteret, dexterrimoq; ictu vani hominis erasam verticis cutem icthali vulnere sauciaret, ac se per filum suum tantisper retraheret. Iterum iterumq; hoc fecit, StabQ- luto negotio unde descenderat ascendit. Vidit hoc Augustus, qui non procul adstabat. Sensit, Diaconus morsum: at prae reverentia Caesaris manu non audeus explorare, quidquid esset, tulit. Finito divino officio ubi domum concessit, totus vene no intumuit, cantequam inciperet summum sacrum in fata concellit. Quod cum inaudisset Carolus, reliquis omnibus causam tam inopinatae mortis ignorantibus retulit quae suis ipse oculis de aranea ea nocte vidisset. Hoc igitur praemium glabra vanitas tulit. Verum tametsi monachi tam Orientis , quam Occidemtis aut rasi aut tonsi ordinarie fuerint inventi sunt tamen quieomam aluerimi non quidem ut mulieres, comptam, quod contra Apostolum, nec toleratum a Patribus fuisset, sed ut quidam Mnasil. εν. t.
de priscis philosopsia is squalidam, ut loquitur S. Basilius s. ore Iii.
Non coma culta nitet, In inquit. Tam S. Hieronymus squalidi corporis incultam vocat ' η Caesariem, signum fletus. Et horum aliqui etsi cum hac coma
in vertice capitis ἡψ-, et: iuxta NaZianZenum, hoc est me s. Gret. Nix diocrem tonsuram habuerunt; non paucos tamen reor fuisse ,
qui ad exemplum S. Ioannis Baptistae de NaZaraeorum sub voto consistentium nec forficem nec novaculam admiserunt. Sic enim canit S. Gregorius. Idem eam. Ast alius voti ut Christo perablvat honorem res presb. Intonsiam ervat tempus in omne caput. 'μEt quis quaeso Paulum Eremitam Gordium, similest in remotissimis solitudinibus totondisset Ita S. Antiocho ere-L a mitae