장음표시 사용
301쪽
Flentii olim finis b ationis Missa vocabatur, quod tunc fiebat iratrum missio se iniissio. ' Sic idem alibi loquitur: Conres gation-ms', ansfroIoribus praeso itur. Et Por vigilia-
rum Atq; iterunt: Disur Dominico anteprandium vnatari ummodo mi celebratur, id est una striaris ad brationem canonicam. S. Benedictus quoἡ; in regulti. Et tunc rhim . Rehec . pia fiant yelmita simp-- completorium. Et ' infra. an diebus autem solemnibus usq; ad mis L sustineanta, ς s. . Deniq; s. Augustmns: Ecce, inquit,ps sermonem Atm catechumeno mariebunt eles nenipe per tempus facrificij, ' in cujus fine cum fiat praesentium dimissio, dicitur Demisia est, hoc est Ite, dimittimi. Atq; ab hac missa seu missione a sacrificio totum deinde secrificium Missa dici coepit. Ita S. Ain ' brosius ait, se dum Missam facere coepisset, intellexiisse a populo ra dam fuisse Castulum Arianum presbyterum. Amari L sim .inuuit, flere, orare in ipsi oblatione, seu Missa D s uicoepi ut tubveniret, ne cuius languis in causa Ecclesiis fieretL. Sed ut ad institutum redeam, qui se valde humiliabant inter genuflecitendum, caput usq; ad terram demittebant, ut habes A'. i. in oecumenico concilio Ir . Ephraim vultum deponebat i , ' genua. Ingemui, inquit, ὀultu ingenua deposito fieῬi. me , ς xvii. ιης
te11ione inter ranaum noveTIS 1 erim uanum arguere quosdam, uitii . l. vite.
qui dicebant positis penulis orare, Mad orationem sedere debe re Sed hoc quidquid sit, ego nocturnas collectas monacho 'il rum in Scit non reprehendo, in quibus cunctis sedentibu ab 'vno dicebatur psalmus Cassianus quoq; scribit fratres inieci, psallendum consedisse vel humi, vel in sedilibus humillimis id . q; ob corporis deratigationςm ex laboribus, &uciunis,asIlduis s. Deniq; ex regula S. Benedisi etiam discis, fratres inter prece, diaria 'sedere posse in scamnis, sedi libus a ut subsellijs. Quamvis non per integrum orationis tempus quia nunc surgendum, san dum, nunc flectendum aut procumbendum est, qui duo modi ad luctum pertinent Sespaenitentiam, quamobrem diebus Domi ah Mnicis omittuntur. Die Dominico, inquit Tertullianus, eiu 's. Arit. Epnium nefas ducimus, vel de geniculis adorare, cui adstipulatur e L S. Augustinus non semel affirmans die Dominica a stantibus o sup rari,i Alleluia cantari. Et Cassianus Hoc quoq; ait, nos se debemus, a vespera sabbati, quae lucescit in diem Dominicum, usq; ad vesperam sequentem apud Egyptios genua non o curvari;
302쪽
curvati; sed nec totis quidem quinquagesima diebus, quibus IIII tempus Paschale eoncluditur. Cujus rei rationem deducit ex
memoria Resurrectionis Dominicae. Antiquitus fideles inter orandum convertebant se ad O- Terein vo rientem, ex quo Gentilesputabanteos adorare selam tamquam
s. cputa: ά Christum suum, ut indicat Tertullianus. Sed res ex alia cauia k descendit, quam monstrat S. Cyrillus Hieroselymit nempeiaevemo, ut cogitaremus nos reverti veste eo quoahiectus est Adai , 'bula nempe ad paradisum in plaga orientali situm. Et sic etia tem-
φη - pla constructa sunt, juxta S. Clementem, ut ad Orientem ver-
si .is soli si vultibus staremus. Manichari ut solem in conspectu sempers Minois haberent inter precesse cum sole gyrabant. Fortu ae Lx Choris alternantibus in Ecclesia cantare antiphonast , Le psalmos&hymnos ait Socrates esse a S. Ignatio Apostolorui discipulo,, Episcopo Antiocheno. Hic, inquit, visionem vidit Angelorum sanctam Trinitatem hymnis alterna vice decantatis collaudantium, & formam canendi in ea visione expreciam Ecclesiae Antiochenae tradidit. Unde illa traditio in omnibus Ecclesij recepta est Quod si verum est, quomodo dixit Theodoret. l. Theodoretus de Flaviano S: Diodoro strenuis fidei contra Aria- R ' nos Antiochia propugnatoribus, unctissimisti monachis, rafuerunt Hi, qui primi tradiderun choris Mentium in Ecclesiis aeternare Davidicorum Uinnorum versus, quod Antiochiaepe n os caeptum es is smodum decucurritimis dicas morem illum a S. Ignatio inchoatum e secutionum temporibus omiΩs. Aug. in psi sum ab his fuisse restauratum. S. Augustinus non obscure indi- Idem l. s. at Levitas inveteri testamento jam alternantibus vocibus piaI- ,2 id os decantasse,&S. Ambrosium primum fuisse, qui eam con-S. Amb:os suetudinem in Occidentem transtulerit, ubi pene postmodum
β' '' in omnibuς locis invaluerit. I. Basilius eius auctor in Cappa- ' R docia fuit , adebit plebs de manὸ usq; ad vesperam altern tim cantaverit. s. Chrysestomus idipsum incepit Constantinopoli.
303쪽
Is ut efiicaciam preces tuae habeant Ora ferventer. Qui tepide 'orat, fiestio utrum non potius Cum irrideat ' Cum divina maiestate seriori digendum est petimus,lab accipimus, quia ei ς frigidem languide petimus. Venit quidam senex in montem Sina, cum exiret inde, occurrit ei frater invia, cingemiscens dicebat seni illi Armigimur, abba, propter siccitatem, quia nobis non pluit. Et dixit ei senex: Quare non oratis, rogatis Dau. Et ille dixit Et orationem facimus, de prectamur assidui DguM,i non pluit. Et dixit senex Credo quia non oratis attentius. Vis autem scire, quia ita est Ueni stemus pariter adorationem: extendens in caelum manus oravit, statim pluvia descendit. Quod cum vidisset frater ille timuit, ela procidens adoravit eum senex aute statim sugit illinc. Exempla fervidissimae orationis passim occurrunt. Ab Eta abas quidam apud Pelagium, ut aestum cordis in oratione fratri-biis clemonstrarct, expandit manus suas in coelum, Si facti sunt digiti eius velut decem lampades ignis. Memini fratres in una ibi sui,a iecella habitabant, ε minor eorum dum psallebat, per unum 'o quodque verbum exibat lampas ignis de ore ipsius, Se ascendebat in coelum. Similiter, maior cum aperiebat os suum psallens, tamquam fumus ignis egrediebatur de ore eius, tertingebat in caelum. Cum Ioannes Diaconus aliquando vidisse Leoti . .l a s. orantem S. Simeonem Salum, extimuit Iurabat enim se via. . M '' disse globos igneos ab ipso in caelum ascendentes, S circa eui in orbem tamquam clibanum ardentem, adeo ut non appropinquarit, donec perfecisset orationem. Senior quidam invisit al- η'h, e.
terum: cum autem ante refectionem selitas preces smul incc Pei s. l. s. n.
pusent, in spiritu ita exarserunt, ut obliti refectionis totum absolverent cantando psalterium,i duos integros Prophetas recitarent, inter quae non modo dies, sed, nox praeterij t. iost. quam incipiebant inter se de scripturis, alijs sanctis rebuρο εχ . Cois conserre usque ad ve1peram, sicque alter ieiunus, ut venerat, re ' cessit. Et tunc primum alter recordatus est ollae suae, in qua 1
304쪽
In Gregorio Turonensi legimus sanctissimum quemdam monachum post expletum commune debitum in Conventu cum fratribus clam se ab ijsdem libripuisse, interclicondenses rubos, buxosabilices se in preces coniecisse tanto mentis ardore, ut ij, qui clanculum eum insecuti, explorabant ipsimis, viderint ex utraque oris parte flammam ignis egredientem ad caelos usque pertingere. De ferventi oratione B Anselmi Lu-6ρη si ' in censis Episcopi mira refert auctor vitae eius. Novit Deus, inquit, quoniam videbar mihimet aliquando tamquam plenus spiritu ex ipsius a spe ctu, quasi mei oblitus videbatur enim ille mihi quasi angelus. Inter divina mysteria numquam vel raro sedebat Missarum selemnia numquam, prout percipere potuimus, sine lacrymis explevi. celebrabat autem quotidie. Quod si tamen ob impedimentum celebrare non potuissetis, quod rarissime contingebat, tota die illa tristior erat, desquasi gravis per nimium. Denique cum aliquando in magna compunctione cordis, lacrymis decantaret Pselmum LI sic a Domine aurem tuam, sensit Deum inclinatum, tamquam aurem adhibere ad austultandum. Oilhes Ma O quanta tunc temporis sanctitas erat in Coenobio Clu-u zi a..dniacensi, ubi haec sanctissimus Antistes didicit Eius magister . erat Hildebrandus, qui postea Gregorius VII appellatus est.
Hic cum adhuc esset Archidiaconus S Cancellarius Romanae Ecclesiae, cum Hugone eiusdem monasterij Abbate in itinere ad Ecclesiam quamdam divertit, in qua ambo pariter se prostraverunt ante aram. In multam horam cum preces protraherent, respexit subito Hildebrandus Abbatem turbulento vultu infrendens. Cuius rei causam cum postmodum percunctaretur Abbas, respondit Archidiaconus: Si me amare vis, cave ne me
ulterius hac injuria expugnes. Dominus meus Iesu Christus 1 cisus itisprae s se hominum, psulationibus meis visebiliter assis ibat, intendens aectis, serenis favens oculo μὰψ orationis addukus talentia me deseruit ad te conversus. πὰ. Eiusdem monasterij Abbas fuit Petrus venerabilis. Hiememorandam narrat historiam de Prioris Bonaevallis emcaci oratione. Apud castrum, inquit, Lietiniacum, quod in Pictaviensi pago situm est, nuper quidam presbyter erat, qui sacerdotalis ordinis super caelestem dignitatem miserrimae vitae conversatione deturpans non ad animarum, quibus praeerat, curam,
305쪽
ad carni suae voluptatem: explendam secrό ministerio utebatur. Hic niundissimam Christi carnem eiusanguinem in altaris Sacramento frequmiter ollicio, non devotione sumebat, nec abii iuviis tamen carnis operibus sese cohibebat Cum me uestis immunda multo tempore in coeno luxuria versaretur, terri tus aliquando constientiae malo familiaritatem contraxit cur
Abia te Bonaevallis, eiusque coenobiifratribus. A quibus cum
sepe moneretur, ut vita poenitens saeculo renuntiaret, praete
inaneminem nihil eviceruiat Perdurans ergo inperdcndae vitae actibus vindicante Deo in murbum incidit, quo ingravescet 'te post aliquot dies ad extrema pervcnit. Adierat cum visitationis gratia Prior dicti monasterij atque cum eo per aliquantum diei spacium, ipse quoque rogante permanserat. Et ecce
nocte superveniente cum cunctis discedentibus lus lecto eius assideret, clamare terribiliter aeger ille ad Priorem coepit Succurre, ait, succurre, ecce duo super omnem critatem expave-stendi leones in me impetum faciunt, hianti ore ac rictu feroci per trusta discerpturi me totum consumere volunt. Deprecare cito Dominum ut ab his eripiar antequam mortibus eorum contumar Dicebat haec, tremebat, ac velut devoraturo in fugiens timore defecto corpori vires addente retro cedebar . Prior veris vocis illius ac gestus terrore turbatus, non sine multo S ipse timore erat ad preces tamen ipsa necesIitate impellente conversus, promisero illo, ut poterat, Dominum exorabat Quo orante mutata voce aeger, Bene, inquit, bene ae cesserunt crudeles bestiae, S per orationes tuas iam ultra nus,
quam parent. Cum ergo de rebus varijs per horam fere inter se confabularentur, rursum inclamare longe terribilius quai primo exorsus est. En inquit, en ignis de caelo, ut torren inundans, descendit, o super hunc lectum meum venieno,
jamjam me in favillam usq; comburet Festina, adiuva, ora, si sotte, ab hac morte eripi valeam. Et haec dicens manibus&bracliij opertoria sublevabat, eaq; velut aliquid iuvare posisent, invisibilibus ignibus turbatus opponebat, sed nequidqua: non enim corporalia tegmina a spiritalibus incendi, tegere poterant, quem coelesti vindictae impia opera exponebant. Prior
adaucto timore denuo ad orationem convertitur, 'uantumis
in tali casu possibile erat. Domini misericordiam deprecatur. Cuius preces post paululum aeger gratulabundus interrumpens
306쪽
29 A Antiquitatum Monastitarum.
ait: Q ueste jam ab igne tutus suis: nam dum super me clim impetu descenderet, interpositus ea liliteus, vis ad quem ignis pervenit , sed eum transire non potuit. Iam de 4b isto periculo ereptus, oro nea me discedas, quousq; quis istorum finis se agnoscas. Ad quae verba cum Prior ab oratione surgeret, eiel; assideret, atq; eum solaretur, it ante, cum eo sermocinare tur, aegrotus subito ad invisibilia raptus obmutuit, Priore rei exitum praestolante. Post multum noctis 1pacium ad se reversus miserabiliter ingemuit. at ha lia, inquit, ad iudicium arternum raptus sum .eheu aeterna morte damnatus Traditus sim horrendis tortoribus igne inextinguibili cum diabolo angelis eiu in perpetuo cruciandus. Ecce, ecce ignita sartago plena bullienti adipe, quam coram me tormentorum ministri detulerunt , eammad me frigendum undiq; succenderunt. Et cum Prior orationi, ut antea, incubuisset, ille ait Cessa, cessa pro me orare nec pro illo ultra fatigeris, pro quo nullatenus exaudieris. Quem cum Prior de misericordiam Ea commoneret ille eius cucullam prehendens, sicut, inquit, haec vestis cucullais,&cui superiaceo palea est, sic id quod hic cerno ignita sartago est. Quae dum loqueretur, gutta de sartagine ignea in eius manum vidente Priore cecidit , quae cutem dc carnem ad usq; ossa consumpsit. Tum ille acri cum gemitu. En inquit, indubia rei probatio nam sicut haec partem meae carnis, sic consedistim totum me ignea vorago consumet. Ecce fartago propius admovetur, ut ei inijciar. Et jam linteum, in quo jaceo, undiq; arripiunt, ut me imponant. Quibus dictis subtracta voce ac reflexa cervice immundum spiritum exhalavit tanto cum terrore praesentium, ut omnes aufugerint. Post aliquot dies eum haec tota res cunctis innotesceret, apertum est sepulcrur eius, & ab omnibus ambusta manus ab igne gutta conspecta est. Non minoris virtutis Delae preces S. Columbani, qui fratris animam suis lacrymis, orationibus in corpore detinuit, li- . ' i' u.. I et iam evocata a Deo fuerit. Incidit aliquando Abbas S. Ius Bona, in laini in B. Franciscum. Quem ut veneraretur tamquam 1anctu hominem incunctanter ex equo descendit, colloquio aliquantisper habito rogavit, ut pro se oraret. Faciam, ait S. Pater, sedigressus socio dixit. Expecta frater paulisper, dum debitum solvo orationis. Et oravit. Mira vis nam inter orandum Abbas
307쪽
oratorium: Epistola L X VI. 296
Ab hastam insolita dulcedine ac visitatione caelasti ner se S fuit, ut extra te raptus u Deum penitus elevaretur. I. Elilabet il-Nu. i,
mili oratione profanum juvenem arriore divi oscincei sit, ut
Si sinctorum preces Iosippe, alijs prodesse tantum pO ue. r. tuerunt, quid putas volipsis proruisse Sancta poenitens nonne suis suspirijs ac fletibus impetravit ut audiret, Re itumintdipeccata tua Similem gratiam meruit Uictorinus ille, de s s. ore L quo magnus Gregorius, qui prolapsus in peccatum in tantur de eo doluit, in omni opulentia dimissa ingrederetur coenobi- -'V. 'φ um. Ubi vivens in omni salictitate ante vigilias surgere selebat, Maleremum exire vacarcq; sanctis precibus Eum videns abbas aliquando egredientem, clam ipsum secutus est,m in latere montis orantem invenit. Dum autem finem orationi expectat, videt lucem caelitus super ipsum descendentem tam , claram, ut tota regio illustraretur, Quo viso Abbas territus fugit. Cum vero redeuntem fratrem interrogasset ubi fuerit, S: quid cum luce factum sit, intellexit simul cum luce vocem de coelo descendisse, Dimissum es tibiseccatum tuum, me altero itiis aut quoque refert viro magnae compunctionis, qui continuis aspi i. rabat ad Deum, Antonius audiebat, Huic, ait, dictum fuisse per visionem nocturnam, Paratus esto, quia Dominus iussit migrare te Cumque ille non habere se sumptus ad migrandus diceret, responsem protinus audivit, Si depeccatis agitur, dimissasunt. Quod cum is semel audisset, & adhuc trepidaret, eadem alia nocte audivit. Et post quinque dies febri correptus defunctus est. Quid si nobis aliquando simile nuntium de caelo veniret 'o'
Mea memoria vivere desijt inter Capucinos mansuetus uater l,
icus. Cui similiter oranti dictum est, Remittuntur tibiseccata tua. Sic sergunt laici, & suis precibus coelum expugnant nos autem inter quotidiana sacrincia volutamur adhuc in carne& sanguine. Stamus ad ignem, vi non frigore peri
308쪽
297 Antiquitatum Monasti earum
Escio quibus Prodicus olim prodiFrit, contra Ec- clesiam stans ac docens , Non mepenuis orandum et
i: Ii xfod scriptura divina autem is r Non impialiaris orare
' λ. Privatis precibus quid nocet locus 3 Licentius apud Au-brd. c. 8. gustinum ad requisita naturae di se edens, paulo clarius cecinita, pati,, meus virtutum converte nos, s senis faciem tuam Ioi erimus. Ob quod religiosussima feminas Monica obiurgavit eum; quod inconveniens locus cantico esset. Sed recte respondit Licentius: Quas veris si quis me inimicus includeret, non erata Di uri exauditurus vocem meam. Nec minus displicet inge-ς- , S '' nium fratris illius apud Climacum. Cum aliquando, inqxiit, in congregatione essem, notavi sellicitu atq; studiosum fratrem, dum a malis cogitationibus molestiam pateretur, nec iiiveniret illic locum idoneum orationi, ad naturae necessaria simulata necessitate exijsse, atq; illic adversus hostes validissima oratione conflixisse. Cum vero loci indignitate permoverer Curinquit,sici huius quasi minus idonei te facies mcme, Persequebamur me immunda cogitationes, ego in loco immodo ut mundare asiMι-bus oravi. Ipse novi senem, qui cum spontanea flagellatione se castigare volebat, docus commodus non occurrebat, id Peregit in locis privatis, cuius rei veritatem cruentae macularari
longa tempora demonstrarunt. Et quid ni colatur ubiq; qui ubiq; Dira sitiesens est Pro publicis precibus sedes sacrae, templa ecclesiae, I .. . e. . oratoria constructa sunt. Hic nihil agendum aliud esse, nisi ad
A. D. quod facta sunt, si non S. Augustinus mandaret, ostenderet ham historia ex Boverio. Frater quidam, ait, bono Zelo meliores imitaturus desio Ordine pernox in oratione durare in Ecclesia snon rard constituebat. Cum autem somno aliquoties corriperetur, ab angelo in forma pueri semel excitatus in dormitorium ductus est. Ubi antequam ex oculis eius evanesceret dixit: Hic locus dormitionis , Ecclesia vero orat ono es. Α prima
309쪽
oratorium Epistola L X VII. o 8
prima monasteriorum aedificatione 1emper in ijs locus certus erat, in quo religiosi sitas collectas, preces perficiebant. Antehac confluebant, cum populo ad Ecclesias com-S. Ephr. a. munes, stabantque proximi choro ante homines seculares. Hodie plerumque confusim omnes stant permixti viri cum se S. Dion. Feel. minis, pueri ac puellae, ut vix clerus intra cancellos ab hac con '' fusione liber sit. Quae causi fuit, cur in Ecclesij religiosorum, ad quas concurrere solet populus, chorus pro fratribus suspendatur in altum ad publica preces quietius persolvendas olim , his cointra cancellos, ubi choruserat, solus consistebat clerus Pars illa inquit concilium Turon. II quae a cancellis Versus altare i ean. dirigitur, choris tantiim psallentium pateat clericorum. hoc loco nec Imperatorem Theodosium pati S. Ambrosus voluit Debuit igitur foris cum laicis stare in parte Ecclesia sinistra; quia feminae dextram tenebant; sic tamen ut maritatae disii fie spod. jungerentur a Virginibus. A. D. Ceteroquin cum fideles alij essent baptirati, alij catechumeni, etiam hi ab invicem separati consistebant, sicut lugentes ab audientibus, audientes a subsequestratis, catechumenis, subsequestrati a consistentibus. Poenitentes, qui, plorantes, i hJayth.
lugentes dicebantur, nempe super commiliis delictis, ex Apostolica traditione atque ordinatione stabant extra portam Ecclesiae in loco futus, ubi ab ingredientibus prostrati ad eorunia pedes postulabant preces. Intra portam i ναι κi ut loquitur S. Greg. Thaumaturgus, Abbas Ioannes Raythu dicit ante si . . portas quae Basilicae vocantur, ,estibulum templi erat con rati. iistebant poenitentes, qui dicebantur Audientes, ex eo quod sacrae Missa interesse potuerint, usq; dum abselveretur tractatus& explicatio scripturae, quam audire poterant, unde, Acin dictus Audientium est Proxime suam stationem habebant Substequesrim Catechumeni, sed locus hic erat intra Ecclesiam uia
posteriori parte ambonis. Qui similiter finita concione ζXib nt . . .
clamante Diacono. Unde S. Augustinus, Post sermonem fit ιν εαν. e. Missa catechumenis, manebunt fideles baptiZat quos ex eo Com
sseres appellabant, quod usq; ad finem secrificilin Ecclesia per
severare potuerint. Et horum illi qui participes fiebant corpo-poris&sianguinis Domini, vocabantur Communicantes a non hή. communicantibus iterum separati stabant, ordine pulcherrimo.
Verum dimissis populi*naribus, qua quibus modis P p ac die-
310쪽
ac diebus per hebdomadem, annum celebrata sint S. Epiphanius docet ad synaxes priscorum monachorum me refero. Est auties axis aliud nihil quam conventusvi congregatio nem I se,.sόώ petas Ecclesiam. S. Hieronymus Latinὰ coictam vocat, alias Dor otia diurna, alia nocturna est. Convocatio penes unum erat in coe- nobij q, qui inde dicebatur Canonarchus, quasi director ossicus Hieron. sis canonici Hic ubi tempus erat, certum signum dabat, peta,
.itan si, diem quidem tu Da, ut ait S. Hieron vel pulsu ligni, ut Leo sest Augustus tradit cum Moscho, qua de causa etiam Compulsem
ω,. minabatur. Noctu ne quis signum excitantis forte obaudiret, , praesectus vigiliarum circuibat pulsans fratrum cellas, excita- ,.suita bat eos voce psilentis Veluia. Hinc respondebatur, Beno ' ' h Domine , charita tua oblivioni non detur, det tibi Dominini jusseretpraemium officium horum magni fiebat, eo quod officium divinum ab eis dependebat, uua de causa a bonis fratricistit i. i. bus summopere colebantur. Certe S. Dorotheus ait, se eos itamssum amasse S coluisse, ac si ab ijs salus eius dependisset Ut vero fratres excitarent statuto tempore, per noctem excubare debebant, certamq; horam explorare aspectu stellarum, quod quidem per Egyptum ac Thebaidam facile fiebat, ubi noctes omnes inu- Doroth. eii streS sunt, atq; hac de causa nuncupabantur quoq; Excubitores. ςS . P ςhβ- Congregatis itaq; fiatribus primum orabatur, deinde psallebatur, tequebatur lectio de scriptura, atq; exhortatio. Expleto matutino injungebantur mandata per diem exequenda fi f. h. si x xx/m mucleare Observabant, ut etiam memoriae dii tete inania here. i. darent. Semel per hebdomadem, nempe die Dominico officia pro tota septimana distribuebantur,i fiebat capitulum cul-
partim. Quod tamen posteris temporibus dilatum est usq;
Tom. . Bibl. post Primam canonicam, ut constitutiones monastica post rei init o. gulam S. Benedicti volunt Cluniacenses id instituebant lecto .., h martyrologiovi regula. Tormulam se ibi proclamandi tradit
Ineona ζὰν S. Dorotheus Ignosce mihi Pater, quia ex ignavia, torpore smnolentia hac nocte non exurrexi ad gi ου. Nec selum de ,
malis operibus aut hegligentijs, verum etiam de pravis cogitationibus se accusebant. Dum autem quis culpam dicebat, nefas erat aliud quidquam loqui, nisi rogatus, ac tunc petiti
venia poterat, sed verisi imis&paucissimis verbis. Excusatis Doro h ςit ones indignissime ferebantur, ut cum verbi gratia, torpescens ad vigilias surgeret,i sibi ipsi parcens forte diceret, Febres μου