장음표시 사용
391쪽
Resectorium Epistola LXXXIII 383
hium habuisse ipsorum non obscure te docent regulae ac consti-Cohe Aquis tutiones. Id quod de Benedictinis etiam decernit concilium g DI Turon. IlI. Aquisgranense de canonicis regularibus. In Re A. a: . e.
fectorio, inquit, quotidie una reficiantur, siforte quem neces . o. i . Aia Abesse compulerit , s hoc non e licentia magis' Deniq; 2.
concilium Oxoniense omnibus mandat, ut in uno Resectorio simul edant; nec per se cuilibet, sed communiter omnibus victualia praeparentur.
Et quid te multum detineo; vides adhuc hodie apud omnes coenobitas hanc esse consuetudinem, quam nec Carthusiani in totum deserunt Quin Anachoreta etiam in Scithi, Cellijs, quando diebus sabbatia Dominicis conveniebant ad Ecclesiam, ibi simul comedebant , sicut non semel tradita, .... . .. n. Pelastius Pulchru est, quod semel alicui contigit. Is cum leo ε' ' muni refectione a quibusdam expulsus esset, ab alijs postliminio
est revocatus. Interrogatus autem qua mente utrumque tolerasset, respondit: Quoniam posui in corde meo, quia aequalis essem cani, qui quando insectatur, bras egreditur, quando vero ei vivocatur, ingreditur. Similem patientiam frater Abbactrus apud
Climacum exercuit a coiiuni mensi non infrequenter fugatus. Sancti patres communem resectionem valde magni sese Oci. i. runt. S. Ephraim ait Commumfratrumsis mens contentus e Pio, sol.s illi eritianitas carni tuae, re cura inibus tuis, s anima ta a detrimem eum noApatietur Hinc extra Rcfectorium comedere non facile cuiquam concedebatur. Cum infirmis dispentatri Ephra uis adhort.11M. Decet, inquit, communem mensem cum alii extra tameα, 'corporalem infirmitatemo frequentare, e regna voluntate non detineri, ac tumore vano. Concilium Aqui igranensi nec Abbates extra Retectorium tolerat, tametshotipites habeant, pro 'M .gpter quos putat aliquid fratribus in cibo Si potu addi posse, tantum De Abbas ab alijs aliquid plus habeat. Utrum veris in Re fectorio quilibet ex separata patina, hoc est regulariter, an omnes arit plures ex una vesci debeant, id nostra statuta attentis coenobiorum opibus relinquunt liberum quippe minoribus ex pensis , quamvis non maiore pace, in una mensa ex eoder clisco comeditur. S. Augustinus videtur cum suis clericis eamdem mcnsam&patinam habuisse silebat enim cum ipsis eon π να ferre sit per audita a lectore ne autem collatio devolveretur ad detractiones, mensae hos duos versus inscripsit.
392쪽
38q. Antiquitatum Nonasticarum
Quisquisamat dictis absentum rodere vitam Hanc morsamindignam noverit esse sibi. Pallad. sis Pachomiani comedebant,regulariteri; nam inter edendum contrahebant per faciem cucullas, ne se mutuo manducantes possent aspicere, quod locum habere non potuisset, si commu-Cone. Aquis nis patina fuisset. Apud Benedictinos nec minittri mense per-s ': mittuntur ex eodem catino comedere. Ita Aqui rani decide-RegWi Tqm runt ipsi. Templarij bini&bini manducabant ex eodem vase ; - 'p' tamen suum vinum separatim habebat. In coenobhi igitur singularitas in refectione, Iosippe, non infert deformi, talem, si cibi ijdem, sed non idem catinus si
uo tempore monachi olim comederint. Uysi in Esectionis certum tempus M hora plerisque se
S. Basl. v. i. Muper monachis fuit. Basilius noster ait Horace m
quattuor diei astronomica Si quaeris, unde eam Evagr. ad Α- cognorint monachi, cum horologia non habuerint Euagrius Uzzbst.' respondet ex sele AEgyptij pluris aestimantes obsequium cha- ritatis propter hospites in hora dispensarunt. Cassianus unius
stu. c. a .as meminit, qui Unico die sexies cum su8ervenientinus nospitibus manducavit. Feria quarta tamen ac sextaetia hospites expectare
debebant; Syri nullos in hac parte curarunt holites, temporis certi rigidi observatores. Hic autem, ut facile adverto, horam illam nominatim scire desideras. Sed expecta mi vir donec audias non fuisse mas Mi. ori. εν tutinam, sed serotinam De jentaculis monachorum nihilume,l, ij . qu/m legi Cibus, ait S. Hieronymus, non nisi vespertinus ahai I ipo sit. Et Cassianus Antiquis monachis nec escarum quider appetitum vel memoriam, nisi alio tertioue die corporis interpellasse docet inediam, cibumq; ac potum non tam desidera, tum, quam necessarium sumpsisse, es ne hunc quidem ante so-2mi ri occasium, id quod omnino de sui temporis tam Orientalibus,
ι es quam Occidentalibus monachis scribit S. Augustinus Uri ad noctem, inclyti, eiunant. Et: Adveser comediam, immo se pepost triduum, Mamplius. - , Atque hoc erat ex ipsorum Regula Rumnus memorata senioribus se audivisse, quomodo unus yfratribus gastrimar, gia
393쪽
Resectorium Epistola LXXXIII. 58s
giam vicerit. Tentante satana summo mane esuriebat frater autem dicebat: Quantumcumque esuriero, saltem usque ad horam tertiam expectare debeo. Hora tertia dicebat Violenter saltem expectanda est hora sexta, qua praesente panibus aquam infundebat, nam paxamatia, hoc est panes bis cocti, ac proinde rigandi erant. sicque expectabant donec mollescerent usque ad nonam, tuncq compleris omnes orationes S ifilmodiamsecundum Regulam comedit. Quod cum multis diebus facerat, victiis satan de sportella, ubi frater paxamatia servabat , per modum fumi evanuit, & is a tentata tone liber evasit. Advertisti tempus vespertinum refectionis regulare Dicta sis,his L i. ciuod confirmat etiam SoZomenus, dum ait monachos veteres istis. 3. ante selis occasum nil gustasse. Rustinus scribit eos primuim Russin n. s. post luminaria, nempe completorium fuisse refectos, sed hoc supra Regulam erat: nam ordinaria hora resectionis per ferias
hebdomadis ne te ulterius detineana erat hora nona ante pre Cassian eoiaceivespertinas, ut Cassanus scribit, quod etiam de S. Martini id:
fratribus tradit Severus Cibum inquit, una omnes pos horam Duc: Ieiunistaccipiebant. Refectio autem eiunantium teste S. Augu ni.
stino, sit hora nona, quam sacris quoque Virginibus . Atha in th et
nasius praescribit dicens: Post fraxin horae non comede panem . Axi, '-
Itaque priscorum monachorum vita iuge erat ieiunium,
cum ordinarie nonnisi 1emel in die se pastebant. Ascctam, in h. .
quit S. Basilius, convenit uti cibis siccis, e quibus minimus ' u. cap. . inest luccus, nec nisi semel per diem, si ordinate velit vivere 21. Rcduxit hanc legem S. Franciscus de Paula, cuius etiam sedulus Observator fuit S Ambrosus, cui referente Paulino pran Paulin vis. s.
dendi numquam consuetudo erat, nisi diebus fibbatiae Domi nicis , vel cum natalitia celeberrimorum martyrum essent, quibus nec monachi jeiunabant, ut Cassianus scribit, sed prande ibant ac coenabant, quod S. Benedictus per quinquagesimai uis . Oρ. ii quoque observari voluit Pascha, inquit, ad Pentecosten I ad sextam reficiantur, ad seram coenent. unde usque ad idus septembris quarta&sexta seria nona reficiantur, nisi labor aut aestus etiam prandium admittat. Ab idibus. Sept ad caput quadragesima semper ad nonam primum reficiantur. In quadragesima vero ad vesperam ; sic tamen ut adhuc lucente die, nempe ad noctis crepusculum Cc Cur
394쪽
Cum ergo monachi quondam dumtaxat semel inta die reficerentur; labor tamen, religio, infirmitas 5 hospita-Fnist litas admittebant refectionem geminam, sic Eslari binam, i. .c sumebant resectionem, elaquidem de Syris, ut S. Ephraim in- ' sinuat, Licet, inquit, bis in die ad comedendum tradatu Cta; duros enim subinde sustinebant labores; nec talia apponebantur, quibus a coena in coenam purare valebant. Nos qui vilia cum labore fastidimus, nisi coenis &prandij interiungatuta
nunc jentaculum, nunc merenda, audemus etiam murmurare.
Extra tempus G Refectorium manducare inordinate religio si non debent.
BP .. ni tempus habent, maxime in coenobus. Eltra igitur tempus edendi , quod patres nos hi omnic,mi. ... studio observarunt. Summa cautione, ait Cassi
iam anus,servatur, ne extra mensam quidquam cibip tinus orsu quisquam indulgere praesumat scutscrilegium duci turpitransiensper hortumpomum decerpat velleῬet Monialis coenobij S. Amati sine superioris assensu ausa est pomum comedere,, ilicis a maligno spiritu obsessa ac cruciata est. Haec gu- pro . .' Mae merces debebatur. Sub S. Hilario Tustiae monacho inter cetera Regulae mandata traires de collectis frugibus nihil penitus audebant gustare, nisi id Abbati prius oblatum fuisset. Frater
autem quidam immatura conspecta uva tentatione pulsatus eam expetijt, dine contra obedientiam extra tempus edendo delinqueret, ab Abbate comedendam obtinuit. At ubi eam decerpsit, serpentem in manu invenit, quo abjecto patri quid factum sit nunciavit. Abbas cum suboleret quis in serpente lateret , monstrum per caudam in Ecclcsam traxit. Ibi rotunde peros vipera daemon est fassus, si frater uvam comedisset, quo cum de monasterio recedere fecisset Quo dicto serpens crepuit, daemon evasit. Quid huic fratri contigisset, si arreptam uvamfurtim comedisset θRecordor hic fratris illius hortulant, de quo Boverius in annalibus, cui selemiae erat primo mane ficus maturiores Colligere, abscondere, finitoque laboris pensi orare. Agnovit tandem cuius suggestione: nam cum semel latentes ficus aperiret, ut de
395쪽
Refectorium Epistola LXXX U. 38
ut de more comederet, deprehendit eis incumbere horridissimum bufonem. Quo vise cum aliud non aritimare pollet ,
quam in busonis forma latere satanam, terrefacri si aufugit iNon facile credis Iosippe, quam graviter notentur furti lenune heia vi comedones Multos ego novi, ait S. Basilius, multis varij que sepe passionibus curatos unum autem furtivum comedonem gulonemque ex omnibus sanatum fuisse numquam novi; sed, uti secietate continentis vitae abstracti in saeculo perierunt, aut inter continentes delitescere conantes diabolo voluptuose militarunt. Nam mendaces tales sunt, ad iurandum criurandumque prompti, rebelles, pertinaces, clamosi voratores, nugaces, illiberales, delicati, querulos, exploratores, curiosi, lucifugi, omnis honestatis adversarii voluntarii quique gulae vitium ut occultent, in plurima mala devolvuntur. Hi exteriori quidem specie inter sinctos Se electos re autem vera Mactionibus proprijs inter reprobos ac damnabiles recensentur. S. Ephraim comparat huiusnodi gulosum monachu pauperi nomen Regis sibi adsciscenti,adeoque personato monacho. Nam quo Diamodo monachus, si non sitinens, ut eos nominavit antiquitas ΘHabebant Capucini A. D. I 84. Camerini novitiur 'nomine Antonium. Hic quidquid de mensa furtim sublegere '
Poterat, rurtim manducabat. suo vitio eousque tandem pro
gressus est, ut amplius nec Ecclesiastica, nec regularia ieiuniala curaret Denique a magistro deprehensas, cum larvam dumtaxat monachi gestaret, pro suo merito abiectus est, id quod huic ordini non recens, nec absque divino nutu est: nam cur Bartholomaeus Carsenas eiusdem sacrae familiae magni vir no- 'M ' minis plures hoc vitio laborantes tyrones eiiceret, totus penὸ Ordo pro uno illorum ei supplex suit; nam iuvenis erat admodum exccllens. Atque de nocte Christus cum S. Francisco Cae- senari apparuit, qui ambo pariter ei imperarunt, ut, hunc u losum adolescentem eijceret, cum fieri vix possit, ut qui huic vitio semel se immersit, denub emergat. Lari in Accipe rem lacrymabilem, ait S. Dorotheus: Cum e
sem in Coenobio, consueverant fratres omnes cogitationes silas ad me deserre. Die igitur quadam venit ad me unus e fratribus postulans poenitentiam, quia furtim comederet. Qui a me rogatus, cur id respondit, fame se cruciari, nee posse inmensa saturari. Cum monerem, ut id fgnificaret Abbati, pudore se
396쪽
dixit teneri. Itaque ipse Abbatem adij, fratrisque fragilitatem
aperui, qui mihi omnem eius curam commisit, viderem quomodocumque curaretur Post quae continub cellariotam accessi mandans, ut quacumq; hora frater edere vellet, nil negaret quod, praestitit. Itaque per aliquot dies frater a serto se
continuit Verum non multo post ad me reversus cum lacrymis veniam petijt, seque incusavit repetiti furti Quem cum Agassem an a cellariota repulsam pateretur, negavit, sed vere cundia se teneri dixit. Cui ego An etiam coram me erube sceret Non, inquiebat. Igitur iussi ut de cetero ad me veni rei pro necessarijs, dummodyabstineret a furto. Eram uiri , Praefectus infirmorum. Ergo venit nec quicquam ei negavi.
Sed paucis post diebus cum lacrymis ad me veniens ad furtui se revertus consessus est Ad quem ego: Cum S: omnia tibi
ministrem, & tu non erubestas ea a me accipere, quid causae habe. Respondit ille rotundo, non aliam esse causam praeter consiletudinem quae enim furetur, non sibi, sed asino se reservare. Et sic repertum est: nam fabas, palmulas, ficus, cepas
ksimilia lecto supposita, cum incipiebant putrescere, proij ciebat asino. Vis audire graviores Inter Capucinos duo fratres erant,
Mur. A. D. qui accepta cognatis electuaria clam in cella solebant absumere. Non sivit inultum divina severitas vitium hoc: nam dum semel liguriunt quae furtim acceperunt, tanti ventorum turbines coenobium invaserunt, ut eius timeretur everso. Nemo praeter furtivos epulones turbulentam hanc tempestatem sentiebat, unde uiue adeo consternati sunt, ut per monasterium velut amentes discurrerent. Sic ventus malos, mali se bonis pro-υεω A. D. diderunt Quod sequitur terribil1us est. P. Ioannesalliricus eiusdem instituti perfrequens erat in jeiunijs Habebat hic as. sectam in mensa ventri adeo deditum, ut edente Ioanne nuces, ipse se pasceret elixis gallinis, has siti stomachi nuces esse dictitans. At Daus non irridetur. Nam cum quadam vice delicatum ventrem in cella similibus delicijs infarciret, horrendus per monasterium coepit audiri strepitus ac tumultas, quo
fratres exciti cum tandem ad eius cellulam venirent, repererunt eum mantili quo utebatur, a daemone ita suffocatum, tranais pars per os anterius, altera per posticum exiret Cuius partem superiorem cum fratres niterentur extrahere, secuta sunt unaac viscera. Pe
397쪽
Resectorium Epistolai X X X V. 389
Per quae quis peccat, Iosippe, per eadem, punitu .
provide igitur S. Augustinus in Regula suando aliquis non'te' eiunare, non tamen extrahor,impr.indyaliquiis alimentorum sum it, nsi cum aegrotat. Quibus verbis si etiam intelligat alimenta liquida, quam bene horam bibitionis de nostris statutis eliminiavimus Saepe quaeritur in Phebotomia, unde sit tanta copia incocti sanguinis Hi promptu causa est. Non permittitur tempus concoctioni. Extra horam estur, bibitur. Ita valeas, observa tempus horam.
cur apud nonnullis religiose bu ad mensem num datur.
Am pridem senuit tertia, quae nobis nona est, ante quam teste Nicolao Papa, boni viri religiosi, rate rasi sani corpore sunt, non solent comedere immo M. p. 6 . nec debent ex mandato Concilij Lugdunesis It
que cum paulo post tempus prandendi sit, frate 4. IT . ad hoc constitutus quem olim ια- seu signiferum appella nach. ho . Gbant) jam semel signum dedit ubi alterum dabit, maturan R.ε. s. Pleiadum est ne cum Pachomianis ultimo loco sedere, aut cum Be , 'a' , ne dictinis vino carere, de seorsim comedere cogamur, si id ab ' s. que causa fic crebrius fiat. Si miraris cur signum bis detur, idq; nostrae virtuti adscribis, quasi tam infensi simus refocillationibus carnalibus, ut geminato signo quodammodo cogi debeamus, erras. Ad mensam nos trahit rauca Capucinorum tegula. Primus ergo pulsus non est ad refectionem, sed ad considerationem. Si bona praeparatio ad rem ullam, certe ad mensam requiritur, ubi mille occasiones, si non ad malum 1altem non ad bonum sunt. Hinc pars horae datur, qua nobis prospiciamus. Non sine causa S. Ignatius suis soch praescripsit quadrantis examen conscientia ante mensam, ad quod etiam Citan , in pietitur pulsu campanae Angelicum hoc inventum est, datum S. Pachornio, cuius fratres signo ad comestionem dato jussi sunt aliquid meditari. Eremitis S. Augustini inter primum N iecun 2:.. dum pulsum aliquid legitur, inde processionaliter intrant ad Refectorium tamquam ad Ecclesiam. Ante triginta annos ea consuetudo in meo tunc coenobio erat, ut in silentiolante R Lectorium sedentes expectaremus Prauatum, quo praesente Or-
398쪽
dine ingrediebamur. In hoc loco antiqua lex est, ut taciti a primo ad secundum pulsum in Refectorio consideamus, o praeme- Porphyr. l. 4 ditemur occurentia mense pericula. assam in coenaculum 4 Rh '' taminuam in templum ibant euntibus autem in templum adorationem numquid dicitur, ut praeparent animas suas. Crede 1. vi , si mini, non immerit B Eutychius Abbas per annos admodum don. o tantummodo semel absque prae vijs lacrymis cibum sumpsit: novit enim nihil esse difficilius quam innocenter se reficere: nam dum adquietem sitietatis ex indigentiae molestia transeo, ita, S. Aug. l. o. S. Augustinus, in ipso transitu mihi insidiatur laqueus concu-ς''L 'ξ pitantiae ipse enim transitus voluptas est, S: non est alius qua transeatur, quam quis transire cogit necessitas. Et cum filiis
sit causa edendi, bibendi, adiungit se tamquam pedisse qua periculose jucunditas, e plerumque praeire conatur. His tentationibus quotidie conor resistere S invoco derieram tuanta os uri ad salutem meam. Et quis est Domine qui non rapiatur aliquantulum extra metas necesstati. Quisquis est, magnus est, magnificet nomen tuum. Ego autem non sum, quia
Pro superi quantum laborarunt sancti religiosi, ut o-.- Σ' nnem gulam in mensa abscinderent. S. Elphegus ex monacho Episcopus cum pransurus intrabat ad mensam , tam Vacuus amensi recesIit fere, quam accessit. Inde corpus eius tanta at
tenuatum est macie, ut cum manus cum Sacramento tensas in s
altum porrigeret, per medias palmarum junctitras claritas aeris velut perspici posset Berchioldo Abbati Garitensi et si pendnum qum defuerint hospites vir tamen sancius raro praetcta, unum qualemcumque cibum pani suo ad ij ciebat Bonos autem Austor hosti eibos qui sibi apponebantur, semper vel discumbentibus coram se fratribus; vel foras mittebat leprosis S pauperibus Anselmus delicium Lucensis Ecclesie cuncta saeculi blandimenta, cs . p . ., Orporis delicias, quibus gaudent homines, ipse sibi convertit t. in tormentum , abominando singula tamquam qua libet venena Cibos quoque appositos dum a circumsedentibus interdum sumere cogeretur, infirmitatem aut votum, vel quamlibet occasionem honeste finxit, utvi desideratam observaret castimoniam, convivantibus non inferret tristitiam. Virium sicut beatus ait Hieron fere ut venenum fugit. Vidi, quod Sc tacitus notavi, ut in Ore sumptam buccellam nollet dentibus, si- cu
399쪽
Resectorium Epistola LXXXV L 30i
cut est communis hominum consuetudo, masticare, ne aliquam dulcedinem caperet, sed molliter tactam, & breviter involu
P. Aurelius Mediolan wP. Iosephus a Leonissa inter Tisi Capucinos magni viri, ut gustum mortificarent, cibos iste brat pulvere absinthiaco. T. Vitalis laicus cum semel aegrota ' ret, tenebatur appetitu pisciculorum, quos appellant Sardinios. Quibus allatis secum ita disieruit Morbi mei genus hi
piscibus nec indiget, nec curatur, ergo eorum concupiscentia non est nisi a fratre meo asino, nempe a corpore Agedum ergo frater asine, quia circumvenisti me, satis est tibi pisces aspexive, amotos nec ad tantillum gustare voluit Quo loco mihi in mentem venit senex ille apud Pelagium ad mortem usque de Pelah. l. . a. cumbens, cuius faciem cum quidam de fratribus lavisset, atq; με exaltatis cibis moribundum refecisset, dixit Here frater obii Boves. 18stus eram homines habere fiesilatium de cibiae. Et cum calicem vini porrexisset, bonus senex flere coepit dicens: Nonserabam me vi ad mortem vinum bilisurum.
Quocirca boni religios gulae illaecebras etiam in insomitate, morte timent, gnari quid mali inde proveniat. F. Antonius Bergomensis laicus ex tribu Capucinorum in mort terribiliter a daemonibus vexatus est, qui cum omnia, in quibus accusebatur, non male diluisset, nequam spiritus ei tandem objecerunt, quod aliquando iam religiosus, absque Superioris licentia vini haustum fecerit, pomumque comederit. Quod cum negare non posset, omnem vim inferebant, ut eum secum ad tartara raperent. Erat ob tantillum delictum in extremis angustijs, de ignoro quomodo emersi et, nisi fiatribus orantibus Regina coeli cacodaemones abegisset. Eiusdem ordinis F. Cyprianus ob longam infirmitatem coepit paulis esse delicatior ob quam rem unam in summo fuit damnationis periculo, sicut . ipsus a morte cuidam significavit. F. Antonius laicus corpus ' 'Rinodia quotidiana selebat atterere. Is cum semel calicem mero plenum cum aliqua delectatione haususet, audivit daemonem ob id essusὰ cachinnantem. ς'
At quid haec ad id quod sequitur Franciscus Burgundus curii eidem se religioni consecrasset, vidit Superiores tria mensa vel propter praesentes hospites, vel propter ossicij dignutatem subinde tractari meliuscule . Ut ergo his vix triobolar, bus
400쪽
bus lautitijs frueretur, ipse omnem suam vitam fucatissima , sanctitate ornavit, sic ut nemo ipse honoribus dignior censer tur. Itaque promotus in Quardianum Mauriana urbis in Sabaudia coepit frui desideratis, ut imaginabatur sibi, cupedijs. Sed male parta, si non citis, certe male dilabuntur. Deus non diu impunitum permist hominis intemperantem animum, sed guttur arrlixit angina delicto poena proportionatissima. Quacum ad extrema venisset, hortatus Tiburtiisacramentalltc . quidem confessus est, verum divino epulo ob faucium angustias frui non potuit allatum tamen humi prostratus adoravit dicens, Deinpropitiine mihiseccator Quin & vota solemnia , palam renovavit. Tandem extremo quoque oleo inunctus est. Quare huic tanta praeparationi nihil deese videbatur, qua laetus obitus. Sedo incertar nostrae providentia: Cum paululum perstitisset in alto silentio, ex imo traxit suspirium, vultuque ac voce penitus immutata in haec verba prorupit O semire fratres, Here non omnis qui dicit Domine, Domine, intrabit
in regnum caelorum. Obi,fratres: profectospes impi tamquam, lanugo es, quae a vento tollitur. Nulta mihi pars es cum haerediatate sanctorum. Gula re ambitio totum rapuerunt, idcirco in Deijudicio adaeternasupplicia damnatinsum. Nova haec adstantibus, mirissima mira videbantur ta. Monetur proin ut recordetur suae tam religioci vitae. Uerum ille Euid, inquit, opera mea, commemoratis PM mepotius -- fanti Cui confessarius: Cum adhuc vivas, noyeriS non omnino tecum actum esse adhuc spes est, dc misericordia Dei aperta. Ad quod aegrotus Tempussaenitendi modo recessi, Dei miserisordia re omni alutostes occlusi mihi es. Heu dulces bosi
heu amara honorum epuia, quam duram Amba concoctionem causa-io ' Confessarius allata Christi in cruce pendentis imagine ,
misero multis inculcat vulnera, sanguinem, mortem, charitatemque Salvatoris erga peccatores. At ille Fruina hac mihi narraae, iam damnatissum nil omnia iuvante alter Iudas fui:
sub mentito restinis titulo Christum velut scutoprodidi. Nu a mihi umquam erga Deu ui iacera charita, sed ambitio simia cuncta mea opera, quae vobis bona Uparebant, depravarunt.
Instat confessarius, ut saltem nomen IESU S MARI AE proferat. Nonfossum, inquit, nec Hem, eis passem Post quae Re gulam, Agnum Dei cum rosario de manica proῆciens ad singu-