Antiquarium monasticum in quo ex sanctiss. PP. conciliis et probatissimis scriptoribus traduntur enucleatè pleraequè ad initium progressum & obseruationes status religiosi pertinentia. Cum indice locupletissimo ... Studio ac labore R.D. Nebridii a Mu

발행: 1650년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

Refectorium Epistola LXXXIX. OS

ait Lecti em mense inter Monachos initium habuisi a Cappadocibus, utique auetore Baslio institutionis huius causam, extitisse, ut fratres etiam in spiritu reficerentur, S: caverent talites super mensam. Quo sensuri Augustinus quoque man s.Aut. reo dat Nec silae vobis fauces sumant cibum, sed&aures percipiant Dei verbum.

Itaque tempore Cassiani AEgypti, Thebaidis Monachi ,sis. si=.ad mensim nondum legerunt, sed tantum observabant silentium, ut nullus nec mutire ausis fuerit praeter eum, qui suae Oecaniae praeerat. Qui tamen siquid defuisset, id potius simitu si s ;. ., kugnificabat, quam voce. In fine tamen refectionis iuxta S. Hie ' u kronymum breviter aliquid descripturis ex memoria revolvebat. Et quoniam ex occasione lectorum subinde in mensa nascebantur controversiae, & lites, voluerunt nostri maiores, ut lectio per integram refectionem continuaretur Sic pro canonicis regularibus sincivit Concilium Aqui ran sic pro Benedictinis B. Benedictus in Regula, adeo ut hoc etiam in secunda,' ': mensa observari. eret synodus pro ipsorum reformatione , eg S. Bene i. Aquisgrani celeblata, in qua re Cluniacenses admodum accura Ia ua . .

ti fuere nec immerito, quia ex S. Basilio bonus religiosus ma set i. iori cum voluptate lectionem mensae, quam ipsos cibos capit. r*ν re'. Et quamvis sacrae litterae prae alijs libris semper ad mensae lectionem adhibebantur attamen parum interest, si post eas legantur alij tractatus ad aedificationem discumbentium. Ita I - An-S Anselmus etsi in Ecclesia nonnisi hagiographa legi permitteret inmensi tamen aut collatione admisit etiam apocrypha s. . Discretioni ergo Superiorum committitur, quid quovis tempore pro qualitate personarum legendum sit. Lectorem vult Rhi si ..ii S. Benedictus nor, promiscue constituendum, sed qui per eantum aut lectionem alios possit aedificare. mi antequam die , Dominico suam hebdomadam incipiat post communionem 5 . Missas benedictionem petat, ut Deus auferat ab eo spiritum elationis ante lectionem vero mixtum accipiat, ne ieiunium ipsi noceat, ac demum cum alijs hebdomadarijs reficiatur. Sed hodie tam seia non estur, ut ieiuna lectio periculum corpori possit afferre Lectoris bonas qualitates Isidorus

annumerat morosus lector nullus lecto ita. Urim L , OL

412쪽

rio Antiquitatum Monasticarum

Quid, sequantum generatim religiosis it edendum.

Osippe, mihi, mei similibus in sacris apophi

gmatis dicitur, a vando ero ut comedas, dilis genter attende, qua a sta sunt antefaciem tuam,s tu cultrum in gutture tuo,si tamen habes in potesate animam tuam, ne desideres de risu eius, in qu es nomendacij. Cibi qui magis destruunt, quam aedilicis corpus, s Moi. v. i. conditi sunt mendacio. Quid nobis cum delicijs, qui inter renuntiantes esse cupimus Frixuris, ait S. Bernardus, non anima saginatur, sed caro. Piper, inZiber cyminum, salvia, &mille eiusmodi species salsamentorum palatum quidem delectant, sed libidinem accendunt. Prudenter quidem, sebrie conversanti satis est ad omne condimentum sal cum fame Quasela non expectata, necesse est alias de nescio quibus succis extraneis confici permixtiones, quae palatum rauent, gulam provocent, excitent appetitum Fames miro mhdo dulcia reddit,

quae fastidium facit insipida. Olus, faba, pultes, panisque cibarius cum aqua quiescenti quidem fastidio sunt, sed exercitato

magnae videntur delici ae Famelicus de nullo murmurabir ,

nec de adulterinis delicijs sellicitus erit. Quin hoc ipse quo religiosus es, voluptates aversaberis, cum in ipsis lateat hamur

mendacij. P. Damaa. in . Romualdus nobili astu gulam sesellit ac fregit. Si appetitus eum proritabat ad cibum esculentiorem, accurate illum parari iussit, allatumque ori naribusque admovens, bioque capto odore dixit Ogula gula, quam dulciae, quam suauu modo. inpere se cibine sed vae tibi ex eo numquamg abis. Sic- έpae intactum misit ad cellarium. Quodam ieiuni tempore cum multa esset piscium penuria, Procurator S. Ottonis Bambergen Episcopi luctum non magnum duobus emit selidis, sanctoque viro apposuit. Cuius pretium ut intellexit, Ut, inquit, ut miser Ottoselus hodie tot nummos absumat, levarisque distum, Ferto, ait, psem hunc,secubi nosi hominem morbo δε- cumbere. Ego qui robusus sum, hoc mesane facile refecero. Hoc est Iosippe, quod docet magnus Basilius, in cibo solummodo quaerendum i. id est necessitatem sic ut si Panis

413쪽

Resectorium Epistola XC. os

parila eum alijs de seminibus paropsematis alem aqua sum

ciat, sano praeterea nihil esse desiderandum Silviis, ait S. Hi 'pistiron. s vestertinus cibus, serae legumina, interdum pisciculos 'ρα iammo duca delicise Certe Cassianus scribit antiquorunx cinii, summas fuisse delicias, si herba sile condita, quam Lapsanium 'vocabant, aqua diluta ad refectionem fuisset apposita. B. Ma 'vis: cellina etsi infirma, hanc tamen instructionem a Liberio debebat acceptare. Infrenent teneram aetatem Riunia, parfimonia cibi retinaculo quibusdam indomitas eohibeat cupiditates. Si corpus infirmum per saturitatem excitatur ad illicita desideria,

quid continget sano Mationabiliter igitur S. Martius Abba, cum adhuc juvenis esset, luxuriam totis viribus expugnavita et Lagladio abstinentiar. In aureo libello de martyrisus Angliae horrenda fratri delicati poena legitur Ioannes Dallei audiebat Ordinis S. Bru-

nonis. Hic semel murmuravit, quod super mensam nee situ eo giza

ratus, nec cibi pro oculis re appetitii fuissent: unde inter cetera adjecit, maluisse se bufones, quam eius generis pisciculo manducasse. Vix verba protulerat, cuantam bubonum copiam ei Daus immisit, ut totum cellae pavimentum replerent. Quacumque per cubiculum ibat, eos habebat pedissequos Iris mensa et jugiter assidebant, in ipsumque discum insilieb nt. Ire lecto conthorales erant. Si quem in ignem conjectisset, resiliebat illaesus: siquos obtruncasset, nascebantur in vestigio iij, sic ut numerus quotidie augeretur. Per integrum mensem plaga in cella duravit; in vicino hortulo per tres Semel unum foriscipe arreptum inflamma torrere voluit: sed tantus ex eo foetor exhalavit, ut accepto desistere debuerit. Sicluit miser suas

Nec ferculorum varius, multiplex apparatus nostris, Greg. Turon, maioribus placuit. 4. Lupicinus Abbas cum seria superve 'eniens in culina ciborum varium apparatum conspexisset, minusquam pauperes Monachos decebat, indignans cacabum aeneum igni imposuit, in quem ubi omnes cibos tam pisces , quam solera consusni injecit De his, inquit, sultibus stratres reficia antur et indignum namg est, ut delici' vacantes ab opere divino impediantur. Pudet dicere, quot modis apud delicatulos sela

ova, ut ait S. Bern versentur&Vexentur. Quanto studio e ivertuntur, subvertuntur, liquantur, durantur, diminuun. , I: Ee a tan

414쪽

6 Antiquitatum Monasticarum.

tur. Et nunc quidem frixa, nunc assa, nunc serta, nunc mixis tim, nunc singillatim apponuntur. Apage, si bonus es, cum s. Bened res hac variatione. Sive semel sive bis in die comedatur, dentur, 'ρ ins Benedictus, duo pulmentaria, ut siquis non potest comedere unum habeat alterum Si poma, aut nascentia legumina fuerint, addatur tertium. magna pars Monachorum una dumtaxat cibo contenta erat occurrunt tamen per annum tempora, quibus in rigore

Concu.Aquis cum fratribus dispensatur Diebus fessu, junt legesCanoni. ' 'r' '' eorum Regularium sis mariae ed Ecclesiae, iuxta quod meliuWPraiatipossum, fratribus cibum, potum ministrent. Et quam A. D. si ν. vis Benedictinis in Concilio Aquisgran dicatur Histitia intus fori mquam comedans, nisipro infirmitate ibidem tamen

p. 7 eis conceditur, ut in Nativitate Domini, Iascha tantur quattuor diebus, si est unde comedant, si vero non est, non requirant, quasi debitum: si etiam his diebus velint abstinere, faciant: Nam S. Paulinus nec in Paschate deposuit abstinentiai . Reg.Templar Templar ijs similiter S. Bernardus concessi, ut in hebdomade V ' Nativitatis Christi, in Paschate, festis omnibus B Virginis MAR AE ter carnem haberent. Et quid prolongo sermonem8

Non est ordo religiosus, qui si possit, hoc non observet. Etia ' sit phlebotomia hoc ab Aquisgranensibus statutis admittituta. - . . Relaxari subinde etiam corpora debent, quamvis non usque ad 2 ' vomitum, sicut diebus festivis faciebant Monachi Remoboth, nec ultra metam distiplinae religiosae. .,p. ii. Cum aliquando B Nilus ad an sonem Abbatem Cassinensem accederet, invenit ipsum casein Monasterio inferiori, in quo est pulcherrimum sacellum S. Germani aquarum pulahritudine circumdatum. Invenit autem Praepositum ipsum cuiri insignioribus Monachis in coenaculo comedentem. Cum itaq, expectaret ipsum B. Nilus in Ecclesia cum suis fratribus, audijt quod Citharaedus locum ingressus convivi citharam pulsaret. Tunc B. Nilus ad suos dixit: Memoria tenete, fratres verbum hoc , quod brevi tempore veniet ira Desuper hommes istos. Surg, te Η hinc disiedamus. Et hoc clim dixisset, recessit. Nec annus

transivit, . Praepositus ipse captus defectionis sive seditionis causa, eruti sunt illi oculi 3c Monachi gravi morbo oppressi, alij quidem usque ad mortem amicti sunt, alij perierunt.Citharaedui ille prolectus ut raperet, & captus est, ex post multa tormenta

415쪽

Refectorium Epistola XCI. Φογ

menta eruti sunt illi oculi. Et sic omnes biberunt calicem irae Domini, iuxta S. P. Nili praedictionem. O si nulla etiam Coenobia integra persissent ex inhabitantium comessationibus4 Vix saeviorem hostem disciplina monastica patitur, quam intemperantiam. Haec numquam non

, insidiatur astetis, ut eos tepefaciat,4 evertat Cluniacensium quanta sanctitas erat ab initi, Nec micam extra tempus refectionis licebat absque nefas serbere. In mensa quid vidistas δ' .. praeter pulmenta vilia, &legumina In servandi ordinis conti Baro A. D.

nua iugitate tanta erat prolixitas tanta praesertim in Ecclesia ri.

sticis ossicij protelabatur instantia, ait Petrus apostolicus legatus in sua epistola, ut in ipse Cancri, sive leonis aestu, cum longiores stini dies, vix per totum diem unius saltem vacaret horae dimidium, quo fratribus in claustro liceret miscere colloquium. Huic tamen tantae sanctitati tandem manus injecit luxuria, Minvertit, ut exclamaret S. Bernardus Miror unde inter Mo S. Bem sudinachos tanta intemperantia in commessationibus, potationibus, in vestimentis, lectisternijs,, equitaturis,4 construendis aedificijs inolescere potuit: quatenus ubi haec studiosus, voluptuosius, atque effusus fiunt, ibi ordo melius teneri dicatuita, ibi maior putetur religio. Eoce enim parcita putatur avaritia, sebrietas austeritas creditur, flentium tristitia reputatur. contra remissio discretio dicitur, etasio liberalitas, loquacitas affabilitas, cachinnatio iucunditas, mollities vestimentorum, d equorum fastus honestas, lectorum superfluus cultus munditia. Cumque haec alterutrum impendimus charitas appellatur. Ista charitas destruit charitatem, haec discretio discretionem , confundit. Quis in principio cum ordo coepit monasticus, ad tantam crederet Monachos inertiam devenires O quantum distamus ab his, qui in diebus Antonisextitere Monacni l Panem caelestem nemo est qui requirat, nemo qui tribuat. Nihil de scripturis nihil de salute agitur animarum. Inter prandendum quantum fauces dapibus, tantum aures pascuntur rumoribus, quibus totus intentus, modum nescias in edendo. Interim autem fercula ferculis apponuntur, pro solis carnibus, quibus abstinetur, grandia piscium corpora duplicantur. Cumque sprioribus fueris satiatus, si secundos attigeris, videberis tibi necdum gustasse pisces. Tanta quidem accuratione Marte co- quorum cuncta apparantur,quatenus quattuor aut quinque serculis

416쪽

-8 Antiquitatum Monasticarum

culis devoratis prima non impediant novilina, nec satietas minuat appetitum Pudet meminisse, supellex menta paulatim displicet, nisi ex auro vel argento sit quique cum essent in saeculo vix ex argilla,cenassent, modo nauseant stannum Anglicasu tu, iis te, num. Quam procul ab his B. Richardus Cicestrensis Antiste, x m. s. qui memor Christum in pauperibus eserire, numquam ex auro vel argento comedere voluit. Vendidit, erogavit in egenos, sicut, equi sui pretium. Stultus est, qui cibi potusque naturam ex vasis dijudicat.

AE, O quati quantiumnis Monachorum citas fuerit ordinarius.

cisiis ebit fri 23 Spe inter Monachos tractatus est habitus, ait Cas sianus, quis sit optimus modus refectionis, dum

alij victitarent vel solis leguminibus, vel soli sole- In ribus, vel solis pomis, de conclusium est, optimam esse refectionem solius panis quantitatem vero per diem esse S. G. M. ep. in duobus paximacijs, quos parvulos panes vix librae unius pondus habere certissimum est Aestipulatur huic decisioni S. Isi- , h,i; a dorus Pelusiota dicens: Nihili serpanem requirere es memo vi κ. stiritalis, acpraecia sphilos hisae. Sanevissi Basilius ait, Cum P3- eo, Hri is confirmet, quid opus est condimentis ' Admittit tamen ad panem pulmenta de seminibus, sed hoc secundum indulgentiam. Plerique in condimentum panis sile utebantur. quod optunum esse si accedat fames S. Bernardus docet. Ita S. Is ix AR Antonius praeter panem dat ad victum nihil accipiebat. Ci-

vita S. Hilar vem per triennium S. Hilarion imitans aliud ni gustavit, quam

vi , t. p. h. panem aridum cum sale. S. Palaemon hanc diaetam nec in dies et . . . Pasinatis mutare voluit Pachomlani ieiunaturi ad cellam defati ad reg. S. ferebant silummodo panem, sit, aquam, quo victu Zacharus vita s. pMhs. S. Pachomirdiscipulus utebatur perpetuo,sicut, qui cum Eva-κ. ri, mob bitab nt quam plurimi. Et quid multi. Communis

PP. cap. x . haec primorum Monachorum refectio fuit unde Abbas Ioan - ,=ν..t:. I. nes dicebat ad sitos Patres manducantes nem tantum salem, forte facti sunt in opere Dei, dum angustiarentii AConstringamus ergo aenos in se pane resis. Ab hoc

417쪽

Vita , Steph ibidVita , i auli

Resecto iuni Epistolam X LV Ab hoc risore clusi nonnihil discedebant, addebant ad sal& panem vel hyssopum, ut Etai vel parum aceti, Molei, vel

olera & legumina. S. Basilius ad panem nec sal adhibuit, dicens ad libidinem nihil magis concitare, quam salis igncam acrimoniam. Sed, quantum existimo, per hoc nonnisi exces.sim arguit,alias id nequaquam tolerasset in convictore suo Gre S. es carmgorio, qui de seipse canit in eremo suas opes ac victum fuisse panem, sal, aquam. Quidquid tamen sit, multi leguntur panem situm manducasse nullo iuxtim posito sali ho S. Athanasius sitis sacris virginibus dumtaxat panem praescribit. 1bus ordinarius Simeonis eremitae, sanctique Stephani Grandi montensi solus panis scribitur fuisse nec puto corvum S. Paulo cum pane frustum salis semper attulisse Sufficit igitur si panis in prima coctione condiatur sale. Uerum qualem arbitraris sanctiores monachos paner eomedisse Ande farina puriori, de quotidie recentem e Re PElat. lib. 1.cens, Iosippe, panis si tam usitatus monachis fuisset, frater ille m. mmelotem suam non impignorasset, ut aegroto aliquem accipe .ret. muri erant, sicci, bis cocti, diuidcirco prius aqua macerandi, insuper cibarij. Cum plures viliori se alebant Iesum S ier epi

testor, inquit S. Hieron. 5 lanctos Angelos eius, in ea erem Paulicu. e. s.

parte, quae juxta Syriam Saracenis iungitur, vidisse me nachcis, de quibus unus per triginta annos clausus hordeaceo pane S lutulenta aqua vixit. Severus Sulpithis de sanctissimo sulpἰh. dial. i. quodam sene in extrema ora Cyrenorum memorat, ipsum ho G . Tuinis.

spitibus prandium sane locupletissimum apposuisse. At quale et 'L;

Dimidum, inquit, panem hordeaceum. B. Senoch per quadra 1. . . . . tigesimam non alium panem quam hordeaceum comedit. S. Mar . I, culphieremitae panisDrdinarius erat ex hordeo, cui crudas her ril. ς' bas addebat Simili pane S. Liphardus vitam transegit; sed sufius in rimadmodum parce'. Per diem nonnisi unciam accipiens cum aqua Lir'. S. Gregorius Nicopolitanus Episcopus de huiusmodi pane tres P Oςςid. quidem indies comedit uncias, sed farina de hordeo subacta Apud Sufium. erat lixivio, ut tanto amplius cruciaretur, quanto plus manducabat. I. Amatus praeterea, cum S. Guthlaco,ii Mone-gundis alium panem quam hordeaceum ignorarunt. I. God-ricus eremita ramos ic radices herbarum in cineres redegit, quos cum farina hordei sic permiscuit, ut partem tertiam cineres conis

418쪽

4Io Antiquitatum Monasticarum

iis . i Rodulphi Monacti, vel ex puro hordeo, vel cantabro, seu

PRoeria furfure, quem aemulatus est S. Stephanus Cisterciensis cuius I ' ' panis snon nordeaceus, furfureus fuit, sicut&Macni senis ,τ:ς'4' capud Moschum S. Macedonius etiam molitoris neglecta ope-' '' ia ipsissimum hordeum madefactum comedit Sabinus fari- ἰώ d. ' nam subegit uua, ibi per mentem ad summam duritiem

consti it in cibum sumpsit, credo ne pistorem fatigaret. λ- eob us. in his S. Nilhelmi eremitae ex Duce Aquitaniae erat nigerrimus, Chron. Cist. potus aqua: S. Robertus Abbas Moli1mensis initio praeter cocta legumina sale perfusa, panem si nigerrimumac terreum in Gonon cibum cum suis nihil sumpsit. 4. Celestinus panem&aquam' ' pso summis habuit delicijs Sed, o D ama qualem panem, ZInsuavem atrum, sursureum, itane mucidum atque prae vetustate, ac corruptione scatentem vermibus, s ccumq; ac du-- i rum tantopere , ut prius malleo frangendus esset Pani B.,ita.' M. IA Oemiacensis aded aspervidurus erat, ut vescentis fauces ex eo vulnerarentur, nec rard sanguis ex ore manaret. S.

c Au.': ., monegundis suum panem hordeaceum permiscebat cineribus. o. invita. Idem fecit Ioannes Silentiarius. Accepit de muribulo cineres, cum pane suo comedit. Et quamvis ex farina vel pane aegrotis subinde placentae

Rus s. lib. s. eoquebantur; ipsarum tamen condimentum non erat ex adipe,

melle, aut oleo olivarum, sed lini, ne scilicetis extremis inve-

'hu niretur, quod gustum delectaret Denique Pelagius resert apud

Scetenses anachoretas nefas suisse manducare panem cum lex iusculo aquae etiam crudae opinor autem Monachos Egyptios tantum rigorem abstinentiae, nauseamq; deliciarum a suis accepisse maioribus nam teste Herodoto antiquitus apud Agyptios etiam in convivijs a voluptatibus cavebatur circumferebant enim mortui hominis e ligno fabrefacsti imaginem, quam singillatim cuique exhibebant dicentes, In hunc intuens pota, s oblectare. Talupos mortem fles. Quoniam vero pars voluptatis est vesti recentibus panibus: Monachi etiam hanc illecebram gulae aversantes panes ple-mo.- ά - rumque siccos Maridos ad resectionem inserebant. In vitiPPP. licci panis frequens admodum mentio est. Etenim bis co- Piltiae,=. Quebatur, lante sumptionem humectandus erat, quo posset masticari. mine patribus ustata phrasis, Panibus aquam imseMere. De quo Rolvveydus in Onomastico In specie S. Candidas

419쪽

t m. a

Refectorium Epistola X CI. qu

dida, sanctusq; Uilibaldus non alium quam siccum panet is i s vi

detur, ut suis fratribus in cibis ministrent sufficientiam, persea ' cti res tamen religiosi etiam panis saturitatem in vitio posueurunti, decernentes meliorem esse eum, qui multum comedis, Mesurit adhuc, quam qui parum, daturatur. Ulpius Marcelliis .is, Vir Romanus, ethnicus, ne etiam pane satiaretur, eo minime: μ' i recenti, sed ante multos dies cocto vesci solebat, ut nec quid OLset ultra comedere, quam summa necessitas postularet. Et miramur B Zoen sanctimonialem per annos solum duodecim, quo et et si is

solo pascebatur pane, ad satietatem non esse refectam i Et quo butis in in modo uncia per diem S. Liphardum saturasset: Insensiores Ven patia. citi trisa ,stes panem non libris sed uncij ponderabant. 4. M carius Alexandrinus inaudiens quemdam Monachum per diem nonnis unicam panis libram comedere, ut ei iis abstinentiai transcenderet, solum sibi desiimpsi frustulum . aut . uncia j o . rum Atque hoc est, quod S. Gregorius Narian Z sacris dicit hore ad v, e.

virginibus Necessitati sat acta frusulum panis, re modica sis u. . iace uti Stephanus iunior selis diebus Sabbatiae Dominicismaraducabat Si quaeris quid, quantum P Dico sex panis uncias , quarum vehiculum erant tria pocula aquar. Escari An ' η':

toni j post quatriduum erat aridum frustum panis sex unciarum. lar in Elias apud Palladium exiguo frustulo vivebat,i Marcianus a A. D. 16. e.

apud Theodoretum quarta librae parte, hoc est, tribus uncijs: nam ut in Concilio Aquisgran dicitur, Noverint omm stibram non amplius, quam duodecim unciis constare. Qualem libram S. Benedictus per diem suis monachis praescripsit. Panis libria, β η't 's inquit, una per diem, sive semel, sive bis comedatur; sic tamen ut in prandio dentur duae tertiae, nempe octo unciae, ad coenam una tertiar, scilicet unciae quattuor. Huius determinati ponderis tam rigidus observator erat idem B. Pater, ut Maurum discipulum prius a se in Galliam non dimiserit, quam ei daret in viam id panis pondus, cum vasculo certae mensurae vini. Servatam a Benedictinis fuisse ibi hane portionem ex vita cognoscis . Odonis, qua dicitur, Pans eu Theodoret. e. adibram di ibuebatur. S. Odo domitor sui solum comedita mediam. S. Publium aiunt ante resectionem fratrum etccessisse ad trutinam, ac panis pondus sedulo perpendiise, ii quando Ff a. inv

420쪽

Antiquitatum Monasticarum

invenisset plus quam esset definitum, egrὸ tulisse, Si eos qui

hoc faciebant helluones appellasse. Iubebat enim neque comedentes, neque bibentes expectare satietatem; sed tantum capere, quantum satis esset ad tuendam vitam corporis. Si quando autem vidisset etiam farinam opertam furfure, eos qui hoc fecissent, impetebat maledictis, ut qui Sybariticis fruerentuta delicijs. S. Publium imitatus est B. Petrus Damiani, cuius, ut& sociorum panis non in saturitate erat, sed in certo pondere . Hoc pondus libram non excessit tam apud Monachos orientales, quam occidentales, ut ex Cassiano, S. Benedictoui. . c. h. modo percepisti. Omnino sitassicit ad sustentandam vitari. seo in vita imbi Robertus Salentinus ordinis S. Caelestini ab ipse Christo didicit Monachum vivere posse oceto in diem uncijs,, aquae potu Quare vix a risit me contineo, dum imperiali atque Epi-Coneil. A scopali decreto lego Canonicis Regularibus in dies sngulos A- μ qui*ram: uncias panis quadraginta octo, hoc est libras quattuor fuisse concessas. Quid ad hoc dixisset S. Publius Dividebatur antiquis temporibus libra panis in certas

partes tamquam in frusta, alba minora, quae nunc paximacia, nunc paxamates, nunc paxamidia dicebantur, non ex eo praeci-sὸ quod panes sicci, bis cocti,4 duri erant, sed quod certi pon-

Pelag. l. .. h. deris: sic enim vocabantur etiam adhuc recentes molles .

Frater quidam, ait Pelagius, attulit panes recentes in cellam, S invitav1t admensem seniores Et cum manducassent singulos V. a paxamates pausiverunt. Mus diutius hi panes durarent, bis, Hes a=ua coquebantur, inde Suidas&Hesychius eos Amis. seu bis coctos

μφω appellant. Et necesse erat eos bis coqui, nam Eremitae praecipue non poterant habere copiam panis recentis, inuoniam ,

plerumque se exercebant in locis calidis, nisi panis bis coctus suisset mucorem facile contraxisset. Adde quod Monachi se tam frequenter occupare nolebant in pinsendo pane, Se voluptatem a recenti fugiebant. Unde mirum non est, si hi panes dicebantur sicci. Eorum pondus communiter erat sex unciarum, Hinc Cassian eoli duo paximates per diem libra unius portio Monacho ordinaria milia . ,, apud Cassianum, cibus 4. Antoni in monte erat paxamas ημφ' sex unciarum. Tali patimatio Prior quoque in diem vixit. Si Reg. s. o quis ex fratribus S. Columbani inobediens extitisset, duos dies k-h p uno paximate&aqua contentus esse debebat indixisset, in seciam a

SEARCH

MENU NAVIGATION