장음표시 사용
401쪽
Refectorium. Epistola L XXXII 303
la clamavit, Damnatussum nec ea umquam recipere voluit.
Quid agerent fratres in tam lugubri tragatalia sui Quardiani Murrunt ad Ecclesiam, fusisq; in terram corporibus vota,
preces, suspiria, ac lacrymas coram Vener Eucharistia ingeminant, dum interim ille nullam aliam vocem emittit, quam m-mnatusserim alterJudasfui. Ad extremum confessarius sumpto SS. corpore Christi cum solemni pompa adde peratum pergens monet ut DE I majestatem vel saltem veneretur, aut sacram pixidem attrectet. Verum ille retorquens alid caput&oculos, identidem vociferabatur. Damnatussum; alte udas j ι. Quare cum nihil restaret quod experiri fratres possent, consederunt, finem taciti non sine fletu ac suspirijs contemplaturi. Tandem ergo miser voce alta clamare, In aeternum, in aeternum r&adhuc altius. in aeternum simulque spiritum eiecit. Eiu facies post mortem tam tetra nigra, horrida apparuit, utcunctis metum incusserit. Nec oculi, nec ora claudi ulla arte potuerunt, sed hiantia manebant informiter supra modum terribili spectaculo. Talem exitum gula meretur. An non gitur iustissime meditationis pullias mensae praemittitur mora imminet praelij, praeparandus athleta Dia est. Instat acer conflictus cum astrimargia, quae in religiosis congregationibus omnem ruinam donegligentiam. contemptum operatur. Hanc tu rabidam dominam climaci verba sunt Cliniae. trad. si subigere valueris, omni in loco placidissimam quietem acqui rere valebis. Sin minus: Veniet iam nunc tibi: quae quod id omnes Dira venit, nomen a veniendo tulit. '', ἰς ' Nam qui ventri obsequitur, atque interim fornicationis spiritum vincere cupit, secundum Climacum similis est ei, qui citri. f ia.
oleo incendium extinguere nititur. Acerrima censura Tertul δ' liani est, monstrum esse libidinem sine gula, cum duo haec tam emill l ed
unita atque concreta sint, ut si disiungi omnino potuissent, ipsi taret
prius ventri pudenda non adhaererent. Intelligis utique quam necessario praemittendas consi-'dcratio ante com cstionem, in qua recta ratio stli consulit neces.sitati, Ut luti corporali. Videndum ergo Ne quidninis Editur apud nos, inquit Tertullianus, quantum esuriente.capiunt L. ais c. et hae. Bibitur quantum pudicis est utile. Ita saturantur, ut qui me P- ' minerint etiam per noctem adorandum Di ui sibi esse. Ita
402쪽
s. Aut fusi fabulantur, ut qui sciant Dominuin audire. Recteri Augustinus alimenta inter medicamenta contra dolorem famis numerat. Hoc me docuisi, inquit, Deus meus, ut quemadmodu- medicamenta, calimentasumpturus accedim Quis autem prins A,si .a b tis me scinis excessum me desectus, maxime si nimius sit, , sol. si . utilis est. Unde S. Basilius ait Regula mensae optima sit, ut neque ad voluptatem comedas; neque ad macerationem nimiam abstineas: Nam& polysarcia, hoc est carnis obarsitas, debilitas impedit functiones monachorum, dum ibi lascivia snalcitur, Minordinati motus; hic dolores, qui mentem sursum reipicere, quiescere non sinunt, sed potius ad se attrahunt. Itaque medio tutissimus ibis. Sed quis tam beatus, qui illud semper teneat ρ Mirum, ait Climacus , quis umquam mensuram hanc tenuit, nisi forte aquisipulcsrum habitauerit. Angelus ad Pachomium dixit: e mittes unicula comederes bibere, secundum quod vires eiu exi- 'η-- funt Quod ad punctum tangere cum di incile sit, boni religiosi remper praetulerunt parcitatem largitati, mortificantes membra, carnemq; suam eiunijs, de abstinentia escae&potus, quantum valetudo permittebat Certe de Pachomianis Rum- , PP. 3 nus ait: Sedebant ad mensam contingentes magis quam sumentes cibos, ut nec defuisse mensis, nec tamen ventri satisfecisse viderentur: siquidem maior est continentiae virtus his ab- ... 2. Vimere quae in oculis habentur, atque manibus. me Essaenis hoc ipsum Philo scribit. Necessitatem in arctum contraxerunt, contenti paucis ijsdemq; vitantes luxum tanquam pestem corporis Manimae. Auream huius rei Regulam Martinus Dumiensis tradit. a. 'iam Continentiam, inquit, illis, circumcide superflua, minar- , 's L. - deria tua confringe. Considera tecum quantum natura hom de Gra.ssat 9 non quantum cupiditas exigat. Omnia blandimenta, quae ocultam voluptatem trahuri, oce Victus tibi defacit ι; nec ad oluptatem, sedad cibum accede. Palatum tuu ames excitet, non sapores A corpore adspiritum, quantumpotes te risi reducere. Alictui sic intemperantiar& voluptati dediti uint, ut ideo vivere videantur. Quos S. Chrysostomus arguit dicens:
Non idcirco nati sumus ac vivimus, ut edamus de bibamus r
403쪽
Refectorium Epistola LXXXVI. 30s
sed itio edimus ut vivamus. Vita non est propter cibum; sed cibus propter vitam a principio datus est. Haec qui ante mensam expendit, de cibo non plus quam vitam requiret. Claudo Epistolam salserdido ligillo, quod a S. Hieronymo accepi. Eoi Christum desiderat, s uso nevsitu , non qu rit m suo s4;. . sere de quam pretiosis cibisserem eonficiat. '
Atus est pulsus alter ad metuam si praevia consideratione te dispositisti, bene habet sin autem, ut minimum orando cibos benedicamus. Hoc rei. IV . docet Omnis antiquitas. Si non sufficiunt, quae 't et ' non una Epistola tibi scripsi, consille S. Clementem Alexan- p. ia.drinum, qui hanc laudabilem consiletudinem praecipit conti l .hrii. Tnuari. Cassianus idipssim de suis monachis tradit. In Lugdun concilio II statutum reperies, ut clerici Se religiosi laici nisi hymno dicto non edant panem; la post cibos Dio auctor ah gratias referant. In Rhemensi Epilaopi S Abbates manteibum cum benedictione, & laude Domini secundum Aposto 1 Cori io. Ium Sio manducatis , e bibito omnia in laudem Dei facite .
Benedictinorum constitutiones volunt, ut fratres sub hac ora Tomis Bibl.tione se convertant ad Orientei . '
Cibi Benedicti Iosippe, magnam sepe vim habenta. si quos ab illo Episcopo benedictos, qui OrdinaVit S. Odoi ςm, ..., o
canis sorte comedisset, quassumpto venelao concidebat, san abis.cta quippe non debent dari canibus, qua de causa cum Grimoaldus Bavariae Dux cani de cibis a S.Corbiniano benedictis aliquid vita Cor- proiecisset, viro Lexcanduit, ut tota mensa eversa recesserit. s. iii,.
Quod hodie absoluto jeiunio quadragesimali die Pasthae 'facimus ut certos cibos silemni ritu consecremus, id olim sin Idem de Poe-gulis diebus a presbyteris factum est Eulogia vocabantur,i bi G, i. ante mensam distribuebantur, ac praegustabantur a fratribus, mi priusquam alios cibos contrectarent. Hoc neglexisse piaculum γαί-- x.
erat. Siquis, inquit S. Basilius ab sumptaeulogia, aut indisii κοῦ LII Mplinate comederit, separetur. Erant autem vel panis electior, V ς' vel poma, vel caricae, aut similia dulciamina, sicut in Pelagio, is 1 ra; Paulino, Regula Pachomij, in vita S. mualdi ac Caelestini re. ' . . i. 'Dd a peries.
404쪽
peries. Si quid ex eis remansisset, post mmiam dividebatum
atque asportatum a fratribus poterat honoris causi mitti amicis, s Bene ter sed non absque facultate Abbatis, ut Regula S. Benedicti habet.
'' Diconsilio Aquisgran eulogias distribuere selorum erat presby- δε- .. 7 'tero . Magni passim fiebant, de gravis poena erat ipsis privari.
s. Basil de Auferens aut occultans aliquid, ait S. Basilius, careat eulogijs., , ,. ιζ. Cumaltero quid permutans, aut donans, careat eulogijs. Ali- - quid amittens, nec inveniens aliquid foras dans, aut accipiens absque facultate, careat eulogijs. In mensa siquis vel sibi, vel alteri absque facultate aliquid apposierit, careat ulogijs Eulogiam mittens sine facultate, careat eulogijs. Itaque distributis eulogijs ac fratribus ordine sedentibus vii ..pp. o. flamma semper cura fuit disciplinae mensalis Laconice S. Hugo: s,s Monachus, inquit, in Refectorio oculos in mensa manus insiculesiis, verb. sol. sis aures adlibrum, cor ad DEUMFemper habere debet. Asside; menses ait B. Ephraim, comede panem , ne detrahas famae proximi, ut non devorare carnem fratris tui per detractionem , comperiaris. Si veris appositus tibi cibus fuerit, quem tu edere non appetis, ne tamen illum averseris, cum plures velint comedere. Accumbis mensa, Ut homo comede, Si ne huc illucq circum syicias. Ubi apposita sent fragmenta, ne ea contempseris iusti enim Dominus ea colligere ne perirciat. Cum tranquillitate piscem comede; nec ossibus exugendis clarius sibiles ore λωπ ' Statutum Benedictinorum ess Aquilran editum, ut , cuilibet fratri cibus, potus separatim detur, de quo alteri nihil communicet. Id quod etiam Basiliani ut audisti, sub poena observare debebant. Aditus enim aperitur dis lutioni pecti mutuam hinc inde missionem, ut de affectu privato nil dicam. Singularitas quoque disciplinam vulnerat. Quapropter con- P cilium Oxoniense: Omne ingularitatem interdicimus in Refectorio, ut cibi aliter uni am alteruraeparetur; sed quipraeest , videat ut talis parentur, prout iderit expedire aliorum infirmitati. Et licet usus plerumque obtineat, ut Superioribus honoris ergo quid amplius&melius apponatur; multi tamen inventi sunt, qui timentes ne aliquando dicatur ipsis. Recepiso mercedem es m, etiam hanc gratiam detrectarunt. Ber- 'i μην. litoldus Garstensis Abbas panem singularem, sive pulmentum
speciale sibi fieri passus non est sed eodem temper quo ceteritam Dissilia πιν Ooste
405쪽
Resectorium Epistola LXXXVII 30
tam pane, quam pulmento sustentatus est. Sic P. Iacobus a v. . . A. D. Foroiamnio XII Capucinorum Generalis nihil umquam spe 1 ε ciale in mensa parari sibi permittebat, ad quod se Euenorur Praesides etiam juramento adstAngebant. Una ipsis cum fia yri' 'i
tribus olla, una culina, unus coquus, unum promptuarium- , potus supellex erat. Quam long ab horum mensis parasiti, fatui, Maretalogi erant Concilium Rhemense non absque cau- ''si dixit Episcopi S Abbates ante se joca turpia facere non permittant, sed pauperes indigentes secum ad mensam habeant. Residuum sine diminutione distribuatur pauperibus, ita ut nec Abbas, nec Prior, nec cleemosynarius possit in hoc dispensare; secus sacerdos suspendatur Oxonij sic decisum est, ne Ser Oxon. mp. vi Disa servis simulacrorum deteriores essent. Quippe Roma pluta eh. lani olim omnes reliquias ex epulis nuptialibus ae triumphalibuς 'i distribuerunt viduis duorphanis Persarum v principes etiam Aristi . de
dato sonoro signotii bae pupillosi viduas convocarunt ad tot otii. lendas regiae menis reliquias, ut scribit Aristides. Laudabilis admodum apud patres cietatis consiletudo est, ut ad finem resectionis etiam micas panis corradant. Forsan a monachis Signiacensibus hoc habent, qui eas insuper collectas manducare debebant: Nihil enim sanuius putabant esse illis micis. Ansam huius rei hoc faetiim dedit. Erat ibi
bonus, ac monasterio multum utilis, harusq; omnibus Hie Viii M' moriturus subit coepit exclamare ad fratres circumstantes . Orate pro me fratres, atque animam periclitantem Di o commendate: nam coram divino judicio modis fui, ubi satanas mihi insultando monstravit siccum resertum micis, quas cum non collegerim, demensa prolapis sunt. Et cum aliquantulum tacuisset, rursiis clamavit: Videte fratres, denuo cum saccosata adstat Mirantibus d obstupescentibus fratribus, Enis, inqUit, hic stat non videtis Quibus dictis, cum signo se crucis undique signasset, defunctus est. Ex hae causa diligentiores deinceps in colligendis micis suere. Contigit autem ut S. Odo adhuc in conventu existens aliquando lectione mensete abreptus oblivisceretur eas colligere. Ergo cessante lectore cum
raptim quidem eas legisset, sedi quod fratres jam sergebanta,
absumere non amplius posset, facita oratione micas manibuς tenens accessit ad Abbatem petitam prostrato corpore venia ubi jussus fuit culpam dicere, micas serius collectas ostensurus
406쪽
exhibuit meras Margaritas Resiam admiranda traxit omnest in laudem Dia, Margaritarci; in rei memoriam ad vestium sacrarum ornamentu adhibitae sunt Iosippe si tanti apud Dau Μpretissimi, quanti erunt reliquiae ciboru pauperibus distributae
De Silentio maxime inmensa. 'tam nentium cum ipsi vita religiosa natum est. Ap Oisa Thessat i stolus iubet, ut fratres cum entio operantes suo
. . . myn, m panem manducent. Idem praecipit S. Augu-
per mon ςb I aeri liinus agens de opere monachorum. Apud Euae- 'r' ' os numquam clamor, numquam tumultus in aedibus, ipsorum-ν. his ita jug silentium ab extraneis credebatur stupore plenum myda abstin Io sterium. Perpetua sebrietas, ait Porphyrius , huius lingua 'ta . .. . refrenationis causa est, dum cibu potumq; satietate metiuntur.
'xu Bonum silantii etiam Ethnicis perspectum fuit Pythagori Lib. . iustii Philosephus suis tyronibus biennale indixit. Sicut enim vir raris.' sapiens ait. Silentium mater ess sapientisimorum cogitatuum. Loquax, emanua balneisepius aperta , quost, ut tepescat balne- 'μελ Agathon ut virtutem silentisperfect addisceret, in rς
per triennium gestavit lapillum , quem ante mea tempora se- η cutus est F. Uitus Hyrmiensis Capucinus Vix quidquam san- Cassian.lib. Minius observatum silentio est a sanctis religiosis Apud gy--φ re ptios nee puncto temporis licuit uni stare cum altero, Esermo cinari, aut uspiam secedere, vel manus invicem tenere. Qui horum unum egisse deprehensus esset, tamquam conspirato praesentibus omnibus fratribus publice castigabatur prius tamen excludebatura communibus orationibus, quo tempore a -- cum ipso nemo audebat loqui , vel orare ne contumacior erfice-Pp 5eeia retur. In vita S. Roberti lego Cistercienses incredibile tenuis. se silentium, sic ut necesse fuerit modum invenire, quo sensa sine verbis per signa exprimerent. Talibus signis iam ante relivitas. Odo giosi Cluniacenses propter iuge silentium ad omnia necessaria adeo assueti erant, ut ijs, quidquid vellent, possient significare, etsi linguas penitus non habuissent. Haec signa singulariter pro Iarer eap.38. mensa S. Benedictus adhiberi voluit. In mensa, inquit, summu lentium, ut nussius mssitatio OH mox audiatur praeter octoris. Siquid necessariopetendum ess,setatu gno non voce.
407쪽
Refectorium Epistola LXXXVIII. 500
Observatio silent ij, quam grata in conspectu D E I sita, vitari Cor non semel apparuit Cum in cellario S. Corbiniani mustum, hi in dolio ita ferveret noctu , ut clavus non sine strepitu exiliret , vir sanctus id audiens toto tempore tacuit, tantum ne clamore silentium violaret oravit tamen Mane autem seluto silentio cum vocasset ministrum, quid factum fuisset edixit. Quod ut inaudijt frater, illicd cucurrit, dolium*apertum reperita viis sa dou. at vinum non effusum. Fur Cluniacensibus de nocte voluit au i V e
ferre equum. Solus id advertit F. Godefredus, sed amore silentij tacuit Placuit Dgo religio &fur nec passum abire potuit. Ex ijsdem Cluniacensibus contigit duos fratres amor 'in' manis capi , qui cum tempore silanti ad loquendum induci
non possent, dux Normanorum stricto in eos ense irruit, sed excussus ab equo subita febri correptus poenas dedit. Quod eum viderent milites, series tape iterarunt, utrum ex On chis in ultionem siti domini flagellarent verum sers numquam etfictum habuit. Itaque orantibus pro febricitante captiVis' is a. ,ν. . monachis , dux convaluit Alio tempore frater oblatrabatta ψς . reformationi, Malterum idcirco contumelijs assiciebat is autem, cum tempus tunc esset silcntij, tacitus injurias suscepi . Dau autem non tacuit; sed loquacem repentina morte peremit. Stephanus Hungariae Rex nocte quadam venit ad coeno IrLuz
bium S. Martini; cumque post matutinum fratrum acta explo Noriraret, vidit quos iam non ad cellas, sed inangulos Ecclesiae secedere,, orare quos cum sigillatim alloqueretur, illi honoris causa Regi ad interrogata, nulla habita silenti ratione, responderunt. Solus Maurus, quamvis minis terrebatur, amore silentisnihil omnino respondere voluit, id quod adeo Regi placuit, ut ei conferret Episcopatum Quinqueecclesiensem ,. Quamlibet autem S. Benedictus dicat, omni tempor lentio debentsudere Monachi , consuetudo tamen in omnibus congregationibus religiosis invaluit, ut essent tempora de loca dicerta tacendi, tempora doca loquendi, honeste se recreandi.
Hinc canon Oxoniensis Tam a Monachiae, quam Canonis Re A D. ω,.
Diaribuis Momali ostentium imponimus observari in tempori 20:tabis loco constitutis. Et S. Ephraim: Silentiumsuo tempore s.fememus, maxime nocturnis horis, ut addit S. Benedictus. A ' Completorio nulla sit licentia cuiquam loqui aliquid Praevaricator graviori vindicta subijciatur. Idem in menta regulari
408쪽
Ρtitia. . , personante lectore ubique observatur more antiquistimo. Regula S.Pachom ij ait inter comedendum nem liceat loqui. Hoc Reb, ad amussim observatum est. Est cis, inquit Russinus, in capiendis cibis summum silentium, ita ut nec putetur in eo loco esses, Hiς aliquis hominum. Si quis risi et, aut locutus fuisset, illico iubebatur stare tamdiu, quamdiu Praesidenti placuinet. De om-N ' nibus coenobilis ait S. Hieronymus, Nullus in cibo strepitus es est nemo comedens loquitur Strepitum movens mox veniam S. Ephr. pa a Priore postulare apud Benedicti nos cogitur per constitutiones
v ... b. I. Aquisgranenses Ephraim postquam flentium sub refectio-U' ne praealijs temporibus indixisset, adiunxit: ' isilentium ista mensa servat similis es ei, qui cum metae panem suum comedit. η' I, 2 emplarij, licet milites essent, sub silentio tamen in uno palatiod comedere debebant. Idem pro Canonicis Regularibus statuitur in Concilio Aquisgran quamvis olim ad silentium in mensas, . bis..ν non ita adstricti erant ut Monachi. me Nepotiano enim San-3. tus Hieronymus ait: Mensis avunculi Episcopi intererat . Sermo eius per omne convivium descripturis aliquid proponere, libenter audire, respondere verecunde, recta suscipere, prava non acriter confutare, disputantem contra se magis docere, Possia in vit quam vincere, cingenuo pudore, qui ornabat aetatem, quid
Ρ' '' cuius esset, simpliciter confiteri atque in hunc modum erudis A., i. tionis gloriam declinando, eruditissimus habebatur. S. Augustinus quoque in mensa magis lectionem vel disputationem , quam epulationem potationemque diligebat; sic tamen, ne exia.... , disputationibus orirentur altercationes quae quia subinde nascebantur, lectio continuata per integram mensam invaluid o sub qua ut nemo quidquam requirat, aut conserat, excepto Priore, Benedictinis mandatur. Hodie ergo tacemus omnes, quia continuis per mensam νε mori, ii legitur. Nec hoc difficile est. Tacuerunt quondam Monachi 'e 3 inter laborandum,m non queamus tacere inter convivandum Fuerunt qui in arctissimo silentio perseverarunt multos annos,
h, h. h si, inde dicti Silentiarν. Ita Ioannes ex Epistopo Monachus este- L... P.; , ctus, pς annos 47 juge tenuit silentium, unde praealijs Silen- S. Simen tiarius appellatus est Simeon Sales cum secto Ioanne in ereptabis It mo silentiscursum nocte dieque peregit. 'cepsimas inclusus
eiν i, in silenti consumpsit annos o Salamanus eiusdem instituti eap. 1, cum nullo umquam homino loquebatur. Id de Limnaeus adhuc
409쪽
Refectorium Epistola LXA UILL o I
hue adesescens longissimo tempore observabat. 4. Macarius pilua e trumexandrinus per totam quadragesimam silentium continuayit. πν, V . Theonas Thebanus annis triginta fluit. S. Arnulphus adhuc O. Vna su Monachus per triennium ac sex menses nulli mortalium locu Dimilis istus est ullum verbum. 4. Romilaldus in Syrria per septenni um inelusis silentium continuum inviolabiliter tenuit S. Ra Molis. innadu lius Brabantia Monachus intra sedecim annos non syllabi μ' η 'or locutus est, quod studium D E ins miraculo remuneravit nam cum repentd claustrum igne corriperetur, ille hac una voce si, flet ignis, flammam extinxit. De reIigiosissimo silentis studio Carthusanorum Londoniensium non est, quod aliunde repe Lib. . Viit. petam. Veriss Ioannes Abbas dixit tu Monachi ' ρ,eadeo en aliquid, donecsub silenti fuduerit, quo remoto, quiri quid bene vel honesese agere putaverit, secundum institutionem, Patrum nihil erit. Quid mirum proinde, si erigere nos ad altiora non possumus Θ pleni rimarum sumus, undique dissiuimur. Confundant nos feminae Cyramonacha per annos a num I ... ' 'si'ρ' quam loqui audita est. S. Isidora etsi infinitis molestijs a sorori P ii 4-ς 3 bus assiciebatur, nec multum, nec parum umquam loquebatur. S. MARI A de Oegnies 3 dies absque cibo in silentio in ' 'duravit. Tacet loquax natura mulierum, Quirilis natura a sua gravitate ita degeneret, ut parvo tempore linguam uenare non fossi
Bi ad mensam consedisti, non statim ut lupus δε- melicus in cibum irrue Tene ordinem praecedentiae, uno vel altero DE verbo tamquam , spirituali bolo prius pasce animam, quam corpus. Apud plerosque religioses in more est, ut corporalem cibum non tangant, nisi audito parum lectore inde a nonullis signum licentiae datur, ut 5 fauces sumant cibum, prosequente suum officium lectore, quod sane non est recens neque selis religiosis, sed de Episcopis&sapientibus laicis ustatum. In concilio Turon. III. A. D. 8M praecipitur Episcopis, Ut crapulam, convivia fugiant, sed parco & moderato p cibo utantur , adhibita lectione Mensae: id quod Moguntiae osur. i. c. p. Te e eodem
410쪽
.,, i, odem anno Canonicis clericis mandatum est,i Rhemis Episcopis simul, Abbatibus. Insnodo Rhegiaticina A. D. 84 o 'ξ defitiuum est , ut in cubiculo Episcoporum adessent clerici, inis quorum mensa adhiberetur lectio, quae lex etiam data. Templa- Cis ii 'tita. ij pro prandio, coena est, eamq; pridem ante observavit S. p.ruanitas Caesarius Arelatensis, S Augustinus Tagastensis, S Thomas eό- Cantuariensis, S Anselmus, magni nominis Episcopi. Ori-
No thandon genes tametsi non Episcopus, multorum tamen Epistoporum
vitas. At si magister fuit, cibum numquam sumpsit, nisi uno de fratribus L 2. do legente. Etiam Stephanus VI Papa ad prandium semper lectoria. rem adhibui .
'I , ἡ ζ' Et quid mirum s legatur ad mensim Ecclesiasticis 3 le-- ctum est, laicis, etiam ethnicis. In convivio Pomponii At-
pos vita Atti it c nemo aliud acroama audivIt, quam anagnoiten neque o
Ahi, Gia umquam apud eum coenatum est sine lectione, ut non minur u ς animo, quam ventre convivae delectarentur. M. Aureli timo
puto. imp aiunt per totum tempus Imperis numquam cibum cepille, h. c. .ir nisi vel anagnosten vel Philosephum audiret. Imitatus est eum Carolus magnus, qui inter coenandum silebat aut aliquod acroama audire, aut lectorem Legebantur autem ei historiae, s. Aus se, antiquarum rerum gesta delectabatur etiam libris S Augustis . . Tm ni maxime de Civitate Diu Nec absque fructu Ex hoc namque Dostore si nihil aliud, id saltem didicit, hominibus saecularibus ad mensim non inaniter aliquid legi. Viros in hoc utili exercitio imitantur feminae, sicut o-Vita sinendunt regulae sanctimonialium S. Lioba tanto studio 3baLfectu rapiebatur in lectricem, ut constitueret sororem, quae sibi etiam dormienti scripturam sacram praelegeret. Et erat mirum. Quamvis profunde dormiebati omnia tamen percipiebat; quod
ex correctione errorum cognoscebatur. Unde serores nonnunquam de industria errabant, ut eam explorarent. Cur autem in mensa lector adhibendus sit, concilium te A P sis,' 7 docet Toletan. III seb rege Reccaredo. Pro reverentia Dei, inquit, resacerdotum id universa sancta constituit Inodus, ut quia solent crebro mensis ocios abuti interponi, in omni sacerdotali con-Φiυis lectio Fripturarum di*inarum mimatur. Per hoc enim anima Mificamur ad bonum: abuti non necessaria prohibentur. ela 2 'i Γ S. Basilius idcirco vult legi in mensa, ne inter comedendui
Φ. ira i ς. 37. mens in Ocio divinarum cogitationum relinquatur. Cassianu ait: Diyitia ' Corale