장음표시 사용
651쪽
Presbyterium Epistola CXLI. 6 3
quorum c. II . de claustri, clauuarete dispositione decernitiin Porris sicut catalogus Canonicorum Cathedralium inis Calendarijs hinc inde demonstrat eos quondam vitam duxisse communem ita ijdem catalogi insinuant non obscureὶ eos a
principio non observasse Regulam S. Augustini. Ossicium Scho- Iastici, Cusoris , Celta st vitam socialem indicat, sicut&dignitas Praepositi, Decani, Senioris sed quod ibi absit Presbyter , de quo toties in Regula mentio fit, quid aliud innuit, quam pruscos Canonicos eam non habuisse, alioquin praecipuam dignitatem ex eadem non omisissent. Si dicant per Presbyterum intelligi Episcopum, redarguit eos Regula feminarum, in qua manifeste Episcopus a Presbytero distinguitur. Breviter ergis Io- sippe, Canonicorum Regula prima, antiquissima ac perpetua
fuerunt Canones ex sacra scriptura, documentis constitutionibus SS. Patrum collecti, praeter quos si etiam Regulam S. Augustini assiimpserunt, tanto melius fecerunt, sive sederint cumis
Episcopis in Ecclesijs Cathedralibus, sive in monasterijs sub Presbyteris, Abbatibus,Praepositis aut Prioribus.
Cur quidam Canonici dictisnt gulares.
Asutuli quidam putant eos inaniter garrire, qui
nos dicunt Canonicos Regulares, cum Graece idem tua. -i,ta sit Camnicus, ouod Latmὸ Repularis. Si ita pia a M. .s.Aus.cet, arguanthi vocabularis etiam summos Pontifices&Concilia, quod Ecclesiae sinctiones ac d creta appellent Regulam canonicam, quod secundum ipsos esset Regula regularis. Grammaticales hae nugae sunt nam sicut . 'r' ' i' suam emphasin habet vox et ca dum dicimus Regula can incis, sic suam quoq; habet vox Regularis, dumtanonico Regula res nominamus.Ecce mysterium tibi dico: cum adhucCanonici maxime Cathedrales, sub iis Canonibus Ecclesiasticis saltem tolerabiliter viverent, Canonici Regularis nomenclatura nondum nota erat Postquam veris Canones coeperunt segnius o servari, vita religiosa Canonica, in Ecclesijs Cathedralibus potissimum ad mores profanos declinare, inventi sunt inter eos, qui forti animo maluerunt perseverare in vita verea Apostolica, quam cum secijs aut remissius, aut omnino tandem Δ-
652쪽
culariter vivere. Morum corruptioni magnum ostium aperuit absentia Episcoporum, qui propter officia externa plus commorabantur in aulis, quam Epistopijs. Accedebant perpetua Ecclesiae schismata, aliaeq; turbae cum detestabili Simonia ac luxu vitae, ex quibus seminibus ipse intelligis nonnisi pessimos
fructus nasci solere. Nihil tamen vitae religiosae maiorem cladem inferebat, quam vitium proprietatis, quod magis ac magis succrescens invasit tandem&corrupit ipsaReligionis vitalia in compluribus Ecclesjs Cathedralibus. Miror in ipsis Patrum excerptis, adeoque Regula C
nonicorum verba haec, quae non leve scandalum minus attente
legentibus generare polumi uamquam Canonico, quia in sacris Canonibus tia prohibitum non legitur, liceat linum induere. carnibus vesci, dares accipere proprias res siccosiae cum humilitate re usitia habere, quod Monachis, qui secundum regularem in tutionem armorem ducunt vitam ,penitus inhibitum sutamen in cavendis vitiis, s amplectenda virtutibus eorum Monachorum dilare non debet vita Monachi namg qui angelicumpraeceptu quentes di actis aQ renuntiatopatrimon
sua Chris dedere, merito de facultatibus Ecclesiae sub tum a LFiunt temporale, ut quia tanto mentis desiderio crisia appetunt, cin hac peregrinationis via sumptibus Dominicis fusententur, quatenus ad ea qua contempserunt minime redire qualibet neces tato causa compeliantur. Et quia nihil Abiproprium reliquerunt, manissum es ita, copi in Ecclesae sumptibus, quam Canonico
dis suos Ecclesia licite utuntur rebus, digere. An quisi,
' nim, ut ait A solus,proprium donum habet ex DEO. En mi Iosippe, quo tempore maxime reformati sunt Canonici poterant iare saccipere ropriin res habere etiam privatim, & patrimonijs uti. Et nisi scriptum esset cum humit te, hoc est, cum humili mentis resignatione, vere non porsem eos censere Religiosis. Quam restrictionis particulam cum νhis diebus non adverteret quidam Praepositus Bavariae, pertinacissime asseruit, totum ordinem canonicum tunc rempori intercidisse, in ejusque locum stirrexisse eum quem vocant C nonicorum Regularium, ad quem etiam suum monasterium , ut opinabatur, reformavit. Quasi vero illo ipse tempore Ordo Apostolicus non etiam extra Cathedrales Ecclesias in coeno-bijs fuerit,i quidem in florenti statu, ut ostendi ep. 23. 5 quidem
653쪽
Presbyterium Epistola CXL. 6 s
muidem ex hoc ipse concilio, aut nullusCanonicus etiam cathedralis extra Imperii fines firmus in proposito steterit nam etiam hoc te nosse oportet, Ludovicum Imperatorem Aquisgranense
Concilium tibi haec scripta sunt pro suis selum provincij ς',
sepotissimum pro reformatione Canonicorum Cathedralium indixisse. Ut ut tamen sit, per illam nimis liberalem conces.sionem Episcoporum , minus integram Monachos inter, Canonicos distinctionem non decrevit proprietatis serpens contagio, sed potius paulatim vires accepit, dum cessante humili resignatione introivit in canonicam professionem vita sarcularis in qua non solum patrimonia, sed, bona ecclesiastica pollidentur, ut aliae res propriae. Quod cum viderent Canoni
corum cathedralium multi spiritu DΕ1 inflammati redierunt ad semitas antiquas, apprehendentes institutum vitae arctioris, in qua juxta pristos Canones neque res Ecclesiae, neque aliarios. sidentur ut piopriae, vitam suam instituentes vel ipsi inter se simul, vel cum canonicis Monasterialibus accepta paulatim Regula S. Augustini, in qua exprimavit Apostolica expressὰ dicitur , Et non dicat saliquidproprium, sint vohis omnia communtii Ac enim legitis, Actibus Apsolorum. Ejusmodi autem melioris notae Canonicos illis iam temporibus extitisse excerpta ipsa significant, ut taceam quae ex Getholio Rei cherspergensi alibi commemoravi: Dicunt enim hist. ει Porrositates fuerint, qui nec suas, nec Ecclesie velint habere possessiones, horum necessitatibusprovidentissima gubernatione deficultatibus Ecclesie debent subvenire Praelati, attendentes Eud Prosperi, sui habet aliquid Ecclesiae, cum omnibus nihil habenti P per Mbiu commune habeat. Erat ergo, ut vides, schisma interca cap. ix.
nonicos in Ecclesjs Cathedralibus per Imperium, dum alij laxius, ali strictius vivebant quartamen voluntatum diversitas nondum usque eo procedebat, ut Fraternitatem statim dirime Epist iam ret, aut Contubernium, sed manebant principio conjuncti quoad una pars in alteram invalesceret. Et vero subinde fiebat, ut strictiores in sententiam ela similem conversationem pertraherent laxiores; plerumque tamen contrarium accidebat, sic ut meliores paulatim moriendo deficerent, vel secederent ad Ca- sua sis. nonicos Monasteriales ivel de novo sibiCahonias extruerent, ad quod accipiebant eam partem reddituum, quae eos in Ecclesijs Cathedralibus contingebat; aut a fidelibus adjuvabantur,aute-Mmnam a tiam,
654쪽
tiam, quod mireris, ab ipsis Cardinalibus Canonicis quantumvis in proposito perseverantibus , id quod constare tibi partim potest ex epistolis Gregori VII partim ex fundatione prima monasteri Diessensis in Bavaria, qua facta est a Rathardo
Canonico Augustano,qui vixit octavo saeculo. Et ab hoc tempore usque ad sarculum duodecimum quamplurimam Canonicorum coenobia erecta sunt, ut ex Auberto Miraro cognosse poteris. Ita D, ins ter optimus quo tempore deficiebat vita religiosa in Ecclesijs Cathedralibus, eam longe faecundius sustitavit per coenobia. Tantopere enim florebat vita Canonica vel de novo tum coepta, vel ex antiquitate reformata, ut beatum se crederet, quisquis pro eo instituto fundare monasterium potuisset Ducebant vitam supra modum asperam, sicut Monachis etiam rigidissime viventibus in exercitijs spiritualibus nequaquam cederent, quo factum est, ut nominari coeperint Canonici Regulares, Prasilicas CanonicoMonachi 1eucanonici Monachizantes miscebant enim Monachicam conversationem Clericali professioni in tantum, ut vix a sagaci dignosci potuerit, ecquae professio in ipsis praevaleret. Hinc mirum non est dum toties a scriptoribus etiam peritis Monachidicuntur. Nam illis temporibus stylo Ecclesiastico aliud nihil erat Regularem quam Minaclinesse ac Rexulariter vivere quam Monachice vivere, id quod non modis liquidum est ex verbis concili Aquisgranensis supra dum dicitur, Monachis, quiscundum Regularem insitutionem arctiorem ducunt visam, verum- etiam ex fragmento concilij Tarraconensis apud Gratianum dicentis, Stis habitu regulari, vel Clericali religiosis mefamulem tur. Item ex concilio Arelatensi A. D. LII. Qualiter Canoniaci vivere debeant, nec non m Monachi, Fecundum ordinen L. Canonicum vel Regularem viveresudeant. Ex concilio quoq; Parisiensi A. D. 3 6 in qui Episcopus habeat in se parochi tam deciero, quam de gularibus vel Saecularibus ad corrigendum. Et ut monasteria tam virorum, quampuelgarum fecundum Ordinem regulariter vivant. Et infra: rudantur in monasteria sub Ordine Regulari, uisub manu Episcopisub Ordine Canonico. In concilio Dingolfingensi A. D. 77a adempta est Monachis cura Parochialis, quam neutiquam, inquiunt Episcopi, uls. tui suo congruamprobare potuerunt, nege Canombus, ni ex decretis Patrum, met ex regulari vita serum. In concilio Cabilonensi
655쪽
Presbyterium Epistola CXLI. 6 τ
bilonensi A. D. 8ia dicitur, Omnia monaseria Regiaaria is his regionibu ecundum Regulam S. Benedictis vivere tenturi Et: Sacerdotes degradat couciantur in monaseerum e Canonicum, Cap. 3, Ave Regulare Eumdem modum loquendi habes in concilio Mo-guntiacosiab disciplina Canonica vel Regulari. Et post Praeci 6 2 2 l siminui unusqui scopussia per singula monaseria, quantos qui Abba Canomcos in monaseori uo habeat, es hoc omnino ambosariterprovideant, ut Monach eri voluerim, Regulari
ter vivante nautem , nonice vivant omnino.
Ex quo loco dilucide apparet, A. D. 8I3. quo hoc concilium celebratum est, Canonicos in monasterijs sub Abbate vi entes nondum vocatos fuisse Rexularet, sed eis hoc nomentum primum accessisse, cum accessit Monachica austeritas inchoata per seces bres ab Ecclesjscathedralibus hactenus enim vocabantur aut Monaseriales Canonici vel Coenob sales, aut simpliciter Canonici, ut alias ostendi, S patet ex concilio Turonen ' i' 1 ΙΙ. A. D. in . vel Canonisi Cisrisi ad distinctionem Clericorum . saecularium, ut habes in concilio Moguntino A. D. 8I3 vel
Cloici religiosiex concilio Lugdun. ΙΙ. A. D. sso. Unde S ricalis Religio incoincisio Parisiensi A. D. 829. vel absilute Clerici, cum necdum essent aliiquam Religiosi.
pserum monasteria sunt antiqui ima, S ortum ex eo traxerunt, quo diximus in Ecclesia primitiua Clerum integrum
non selum cum Episcopis in primarijs urbibus, sed, in vici quoque Oppidis minoribus fuisse. Quin memini etiam i maioribus civitatibus praeter Episcopi Clerum cardinariu Col 'it'
legia fuisse Clericorum in Ecclesijs minoribus, unde, dici comperunt Colligia . Sic tradit S. Epiphanius B Athanasium pri .mum Alexandriae fuisse, qui propter urbis amplitudinem plures Eiec .s. αCollegiatas Ecclesias cum suo quamque Clero instituerit. Qua 'vis non deerant interim, qui praeter haec Religiolorum Cleticorum Collegia seu coenobia ex instituto pro iisdem monasteria
fundarint, sicuti S. Maximus Episcopus esentionensis, qui 'ediae
sub Caio Papa A.D. 28 . electo Clericis coenobium aedificavit, id in Maxim. in quo viverent ad normam Apostolorum. Erant autem principio haec coenobia sub magisterio ne byteri, ut passim constat ex Gregorio Turonensi, & nominatim ex concilio Emeritensi A. D. 666. Dein cum Presbyterorum numerus in eodem loco augeri coepit, Superior Abia appellatus est.
656쪽
6 8 Antiquitatum Monasticarum.
O . i. tus Itis Gregorius Turon. B. Aredium Clericorum Leajori de' movicensium Antistitem nunc Presbnerum, nunc Abbatem in-z III: digitat. Et in concilio Moguntino A. D. 813 jubentur Clel. , 'i'. rici vagi, qui neque suo Epikopo, neque sub Abbatevivunt , as. 13 ε . Et constringi. In concilio Turonensi III similiter jubentur Ah. ' . Aj. nates nionasteriorum, in quibus Canonica vita antiquitus fuit,e,, licite providere sitis Canonicis. In Synodo Parisiensi eodem
A. D. sis modo monentur Abbates Canonicorum, ut sint forma suis Ca-
c., , nonicis, ne Clericalis Religio vituperetur Rogarunt etiar Episcopi Regem Ludovicum, ut Abbates tam Canonicos ,
quam Regulares severe moneret, ut colerent oeconomiam dili-Cap. i.&, gentius. Utrique Abbates tam Clericorum , quam Monachorum instruuntur denique in concilio Aquisgranensi A. D. 836. Ut scias non omnes Religioses sub Abbatibus degentes Ordinis functa Benedicti temporibus antiquis, sicut nec hodieque sunt, quamvis apud Canonicos Religioses extra Congregationes ibi aut Abbas aut Prior praeest yhac aetate ut plurimum regnet Praepositus, quod videtur initium habuisse ex accepta S. Augustini Regula, qua dicitur, Praeposito tamquam Patri obe
Verum ut ad propositum revertar, tametsi renovati Canonici in omni converratione, habitu& tonsera Monachicum prae se ferebant rigorem ac schema, ut inde Regulares nominarentur; nequaquam tamen officia Clericorum cum linea veste
deponebant addicti more Monachorum seli chorobcquieti ac lana vestiti, sed postis eorum Collegijs vel in villis vel urbibus ex antiqua traditione curam simul exercebant pastoralem, quam adeo Canonicosio Ordini annexam esse sciebant, ut non absq; indigna iniuria, sicut S. Ivo loquitur, ab eo posset avelli. Quos λη'π'' - enim primitiva Ecclesia alios Parochos habui, Defectus, desuetudo, refrigerans charitas, fervensque cupiditas, ait idem S. Doctor, alios subintroduxit. Conabatur quidem Episcopus - ρ ' Lemovicensis eis adimere hoc jus, potestatem, sed primo retusus est ab eodem Carnotensi Epistropo dicente longe remus Lemovicensem fecisse,si omnesSacerdotes ad Regularem vitam ηρ ' invitasset quam regulariter viventes a Dominicarum ovium custodiam,quibus tanto plus displiceat aliena malitia, quanto longius discesserinta sua, eoque securius alicui credi correctionem vitae alienae, quo maiorem diligentiam adhibuit vitae suae corrigenda .
657쪽
Presbyterium Epistola CXLII 6 9
gefidae Deinde a senim Pontificis decreto in concilio Picta A. o. oviens, quo sancitum est, ut Canonici Regulares jussi sui Episcopi, baptiEare, praedicare, poenitentiam dare, Sc mortuo sepelire licenter possent. Eat nunc nescio quis e lavaria Pra postus, de ex ordine Canonico essiciat contemplativum hoc ipso namque dum se Regularem ci cum pronuntiat, quid
Sed hic ad finem non taeeo, uod saepe mihi objecisti n.' meam, ut putabas, contumeliam, e Canonicus Regularis es, inquiebas, ostende ex hoc postremo opera tua: Regularem namque esse, nec Monachitare, inanis appellatio est. At mi Iosippe, quid dices si respondero nostro aevo omnes Clericosae Presbyteros religiosos, nisi simul sint Monachi, communiter appellari Regulares,sive ex Regula secundum quam vivunt, sive quod mutatastaeceptio vocis Regula e idemque significeta, quod Religiose contra morem veteresnδ Deinde, cuniscribam antiquitates, qui prohibet me ad antiquitatem salva profecsione redire, pro Regulari Canonico dici Mnaserialem δCerte in antiquissimo nostro Neerologio quod ab annis quingentis defunctorum Fratrum nostroru nomina continet,vocem
Canonici Regularis usque ad proxime praeteritum secubum usi quam reperio, sola vox Canomia nomini proprio apponitur sive pro nostri, sive pro aliorum coenobiorum ordinis nostri fratri. bus, quo ipse sinpicor Canonicis Monasterialibus non adeis gratum semper fuisse mulam, cognomen, cum voluerint, tius inter Clericos, quam Monachos recenseri, quod nome Regulam antiquitus inferebat.
Nsanit, Iosppe, qui Regulam, quam nos, de eo , alij religiosi ordines observamus, . Augustinid esse negat. In hoc est controversia, utrum emis lerit, aut sellis feminis Θcenset, eam selis feminis esse praestri akl- iis piam per Epistolam ros tomo secundo operum S. P. nostri. Et reveris esse videtur. Lege obsecro sermonem quinquage ius . simum de diversis,4 invenies S. Augustinina iam senem non Nnn aliam
658쪽
allam eum suis Clericis Regulam vitae habuisse,quam quae in Actis Apostolorum continetur Hanc vivendi formam etiar Possid. e. r. Presbyter in monasterio observabat teste Possidio. Et coepit vi-
ree, liquit incundum modum aegulam sub sancto Apostolu con tutam. Nulla uspiam mentio Regulta alterius. Si quid Actibus Apostolicis deerat,quod ad vitam clericalem expressius
requirebatur, id tanquam viva Regula S. Pater ipse sirpplebat . Et certe per singula in Possissio legimus, quomodo vitam uam , cum Clero suo transegerit. Praeterea Clerus omnis per Afri-
'τ3.r cam suos habebat Canones& Leges ex concilio Carthaginiensi,
instigante potissimum S. Augustino praescriptas, quas si neges S. Patrem ad unguem observasse, injuriam ei facis, ut qui alij tradiderit, quod ipse non implevit. Confer jam ist, Canones cum nostra Regula, & judica in utronam vita clericalis melius ordinetur Regulam non inmemoriam tibi refrico, sed ς nonnullos Canones ex illo tibi concilio ostendo: Ibi habes ut Episcopus non longe ab Ecclesia hospitiolum habeat ut vilem supellectilem, mensam ac victum pauperem habeat, digni- talis suae auctoritatem, fide, vitae meritis quaerat ut pro Q rebus transitorijs non litiget provocatus ut nullarria rei familiaris curam ad se revocet, sed lectioni de orationi, ,erbi
D si praedicationi tantummodo vacet ut sine concilio Clerico-33. rum suorum Clericos non ordinet ut nullius causam audiat sinet, praesentia suorum Clericorum, alias irrita sit sententia ut rebus Ecclesiae, si,quam commendatis, non proprijs utatur ut nulla sit donatio, vel venditio aut commutatio rea Ecclesiasticae, abs- que conniventia& subscriptione Clericorum: ut denique,quo libet loco sedens, stare Presbyterum non patiatur. Gn. 4. Ad Clerum , quod spectat, ibi decernitur. Ne Clerus' barbam aut comam nutriat Ut Professionem suam inhabitu Mincesti probet, nec in vestibus, nec in calceamentis decorem quaerat Cum extraneis mulieribus non habitet Per plateas:t andronas nisi certa S manifesta ossicisse necessitate nonam bulet Ut ab ossicio degradetur, qui non pro emendo aliquid '' in nundinis, vel in foro deambulatri Ut privetur stipendijs, ' qui absque oorpulculi sui inaequalitate vigilijs deest: tat agens
s r. i. si negligentius removeatur ab officio Ut artificiolum discat, M ' litteras'; absque ossicistamen sui detrimento: Ut invidens fra- trum profectibus, donec in vitio est, non promoveatur et I
659쪽
Presbyterium Epistola CXLII. si
Vcusatores fratrum excommunicentur : Si se emendaverinta, ad communionem quidem, sed non ad Clerum recipiantur ut 'maledicus, maxime in Sacerdotibus, cogatur ad postulandam , veniam quod si noluerit, degradetur, neque umquam ad ossicium absque satisfactione revocetur Ut scurrilis, verbi turpibus iocularis ab ossicio retrahatur Ut jurans per creaturas acerrime objurgetur; si in vitio perstiterit , excommunicetur, qua eadem sententia seriatur, qui cantat inter epulas Ut minor habeatur, qui tempore jejunij absque inevitabili necessi Mi tate jejunium rumpit ut denique non ordinetur, usurarius, D, seditionarius, aut suarum iniuriarum ultor.
Dic jam, Sodes, quid his Canonibus quos omnes sin istu Augustinum adimplesse possem vel ex ipsemet, vel ex Possi
dio ostendere.)ad vitam clericalem ordinandam, adjunctis Apostolicis Actibus, melius inveniri poterite Quae continentutin Regula versa&reversa. quanta reperim, quae magis conveniant seminis, exceptis quae cum his Canoni us conveniunt i. quam viris qua Clericis Quid nobis cum faciendis indumenatis, stramentis, ouerimentis, cingulis Quid cum lavandis vestibus Et uuid ibi pro viris cum Episcopo habitantibus ψPresbyter facies Praeposto, inquit, tamquam Patri obediatur,mauto mami presb=tero , qui ommium pestrum curam gerit. tum pro sanctimonialibus est hoc, quae supra Prarpositam habebant Presbyterum, quo maxime in spiritualibus regebantur. me quo habetur in Concilio Carthagin III. ut in con A. n. iν scilio Episcopo virgines non consecret rus qui cum Epi scopo habitabat Presbytero non indigebat Rectore sufficiebat enim ad hoc ipse Episcopus, cum Praepositore domesticae'. I monasterijs autem Clericorum, extra Episcopium Presbyter . quidem praeerat, sed Praeposito tamquam Patri nemo tenebatur obedire, clim Pater esset Presbyter, erat ergo alius Praepostus, ja i . si
alius Presbyter, alius Episcopus. Si ad hoe probandum non sitia μιμηficit Regula Monialium, in qua non semel haec distinguuntur, lege Canonem s. ConciliiChartag. III in quo exprestis,e bis habetur, ut postulentur ab Ecclesiis, quae Praepositis egent, vel Episcopis, vel Presbyteris. Quamquam etiam Sc Presbyter se iscopus apud S. Augustinum nomine Praepolli , tamquamlvoce generali, non semel veniat, sed hue id nillil facit Si autem quaeris quomodo Regula S. Augustini ad nos
660쪽
perveneris respondeo per accolhodationem, translationem ad viros nam facilὸ quae ipse ad feminas dixit ad viros transferri potuerunt,mpleraque id etiam patiebantur, praesertim cum adilucide ibi comprehendebantur essentialia Religionis. Quando autem haec translatio facta sit, quis mihi dicat; Antequam deficere vita Apostolica in cathedralibus Ecclesiij ccepit, MCanonici nominari Regulares, pauca reperio de hac Regula. Et licet tempore Gerholii Reicheripergensis, qui vixit undecimo faeculo, Regulares Canonici in coenobijs faciebant profesisionem secundum Regulam S. Augustini: nestiebant tame plerique quae esset illa Regula, sed utebantur Excerptis, donee eam Roma ferret Gerhohus Atque haec ipse Excerpta Anno Domini gi 6 pro Canonicis omnibus in Imperio fieri non fuistset opus, si tam vulgata illa S. Patris Regula extitisset an Tuta ' tonensi Synodo: A. D. 8I3 si Regula haec tam nota fuit, quidni dicitur, ut Abbates suis Canonicis victum, vestitum secundum Regulam tribuant, pro eo quod dicitur, juxta quod poterit Abbas Idem brevius mandari potuisset in Concilio Mo-guntino eodem anno, pro eo, quod Canonici ad Canones E e.:r .2 clesiae amandati sunt Denique S. Marcellinus Trajectens ψη Σφη canonicus erexit coenobium S. Thomae pro Canonicis Mona-
sterialibus, in qua nulla facta mentione Regulae S. Augustini)ordinavit conversationem , quae ab initio nastentis Ecclesia fuit inter Apostolos,vi Christi discipulos, in quibus nullus e rum quae possidebat, aliquid situm esse dicebat, efferant eis omnia communia in distribuebatur unicuique sicut cuique opus Quo tempore autem Regula Romam venerit, ubi erat, --αι, antequam esset alijs in locis Imperij, mihi incertum est. Di - ' cunt quidem Gelasium S. Augustini discipulum eam ex Africa attulisse, post sui Magistri obitum at hoc si verum est, oportella,
non longe 4 morte sancti Patris Regulae transmutationem esse
factam, & quidem ab ipsius discipulis sed haec ipsa res incerta est mirum enim si tamdiu fuit inconcilijs nusquam eius serimentionem, sicut Regulae S. Benedicti, cum non raro fuisset occasio Postquam vero Canonici guiares dici carperunt, non semeleius habetur memoria, ut A.D. 139 in c6cilioRomano, A.D. I 8. in Rhmenensi,& et 8 8. inMediolanes.Et omnino
existimo huic ipsi Regulae non exiguu splendore collatu esse a S.