Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

EPIST. A D ATTICV M. et O 6 eodem iure quo Lanuuini , in ciuitatem accepti. Horum oppidum, Pedum ictum fuit. Diuus,vlinius. IN EPIST. XVII. DELECTVs habetur. In meis fere, habentur. nec dubito quin melius. in sequitur.In Dberna deducunturi utique delectus. Ad amigendum. 2Vostri ad unum omnes. Effligendum. Quod in suis habuit Petrus Vi

ctorius. quo censeo viden sim. Et ad Urbem Vt non accederem. An

502쪽

LEO NARDIMAL AB SPINAE,

SVARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,

EMENDATIONUM AC S

sPICIONUM RATIONES.

Argumentum libri x. RGUMENTUM idem fere est libri huius superioris rauerimonia deperditis Caesaris ct Pompeii consili': Curionis congressus, Pro praetoris in Siciliam proficiscentis largeq; ct liberaliter de sua caesarisq; in Cicerone voluntatem pollicentis rQηιnti iij scelus, Romam profecti, Hirtioq3, t patris tum patrui excedendi consilia indicantis rDeliberatio, an qua in Hispania gerantur expectandum sit, ad quod sui ct multi alii hortabantur: C aris litterae, ne quo progrediatur monentis: Coeij, ut aliquod oppidum eligat acuum a bello rogantis: Antoni id imum, ct mandatu sibi significantis,ne quem Itesta excederepermi

503쪽

tat: Congressus cum Seruio Sulpicior Fuga Catonis ex Sicilia, in Africam transimittentis r si propositum proficiscendi, primum occulte ostea palam. Scriptae sunt epistola ex ante diem m Non. Aprilis, ad xiiii Kalendas Iunias, plus minus: isdem, L.Cornelio Lentulo, C.Claudio Marcello Cost. IN EPIST. I. I N Consessu Senatorum. Faerni liber, Antonianus Pon3 Lostis, bis amplius Non enim puto. Quod quis ipsum, in exemplaribus, tam diuersiis temporibus,tam disiunctis locis,tam dispuri manu exaratis,casu accidisse putet Et tame desiderari praeterea aliquid si picor, nempe Senatum, ut totum sit. In Consessia Senatorum: non enim puto Senatum. Quorum quae vis sit, nemo non videt. Manutius quidem, quo est iudiacio, in explicando hoc loco, uisus est quodammodo insuo exemplari, ita scriptum habuisse. sic nim scribit. In Cossessu Senaetorum: nam in S natu non libet dicere. Non alterutrius partis. Nihil his ego reprebendo i testificor tamen in libris Masset, Poniti se Antoniano,atq; aliis nonnullis Alterius v trius ilegi: de quo quid Priscianus lib. V i. scribat, di cendum es. Diximus voces compositas ex duobus

504쪽

IN LIBRUM X. . rectis, in virilique casibus variari, praeter Alim rutrum; Vesutisimi tamen Altera vir et Alterum virum, Alterius utrius dixerunt. Et alibi. Sed tamen hiatus caussa Alterutra dis runt , extrinsecus declinantes. Et quanquam per

vetustissimos, Pacuuium, I butum, Androni cum forsitan intelligit: idem tamen docet AI. Tullium ita nonnunquam extulisse. Vam Cicero cinquit in Protagora Elterum virum dixit his verbis. Quae igitur potest esse indignitas Noluntatis ad molestiam, tussi in magnitudine aut in longitudine alterius utrius positae quare cum ita loqui non nunquam Cicero solitus sit, nemo quasi

re noua mθueri debet, quominus hoc probet is mone . Multa de hoc etia Petrus vict.lib. I I I LE'κφωνουσις Corradus -τερ εοῦ nec mi

hi mala coniectura visa. Est enim dicendi ratio nomstequens , praesertim Demostheni: ct sententia

babet non alienam.

Si acciderit ut legarer. 2 Ostri legereri quidem malim, leger, ad latini semionis prae scriptum: Aed Legerer vetusti libri ad unum omnes. Verbum quidens ad haaec legandi rationem

adbibe ri consueuisse ocus Varronis, qui es libro .Eurii inprimis declarat:atque utinami ustra . esset a labe tam purgatus, quam est planus. Ex-xu - plicat autem ibi Varro, νnde legatus, Orai or dice

505쪽

EPIST. AD TTICUM. 2o8retur,occasione sumpta ex illo Enniamo carmine. Orator sine pace redit regi; refert rem. Haec eius erissum. Qui enim verba haberet orationum publice, aduersus cum quo legebatur, ab oratione, Orator dictus. Cum res maior erat, eo legebantur pol simum , qui caussam commodissime orare poterant. Ex quo tanti viri testimonio, Zlare intelligimus, qui fuerit usus verbi huius : cui H aliquam gratiam referamus, Nide an ita melitis. Qui enim verba haberet orationem publice. Dixit autem orare caussam, pro Agere: quo modo, ut Nonius est , Litem C cera , tertio de Oscijs,bis verbis. Vt veram an mi caussam ese velit: ut orandae litis tempus,quoad per leges liceat, accommodet. Sed quae de hoc eris dicta sunt, non eo pertinent; ut illud -- probem , sed ut auctoribus vetustis libris, hoc magis probem , prasiertim cum Wus etiam eius ν

cis accedat.

EPIST. III.

CVM quid scriberem plane nihil haberem. Rectum est Quod . nam sequitur Nihil reuius relativum Quid esse non poten. quis nim ita sibi loqui permittat, Nihil habeo quid scribam Verum de hoc disputatum est a me seu

506쪽

IN LIBRUM X. E TEPI ST. IIII. 'IN

QV o A D scies ubi simus. Antonianus o Faerni simus. quod iudico melius. V Quorum societas Antonianus, Frem Toggij societatis . oe consentiunt cum libris Petri Victori, Non tam quia maiore pietate est. Locus aut mutilus est, deestq; quippiam tale Quia fi lius est, quam &c. aut corruptus , proq; Non tam, Etiam vel quid huiusmodi substituendum est : aut comparationis adverbio, nihil est reta tum , sicuti nec supra bb. v et Epist. m, particula. Quo ita enim ita Scribendum ad te fuit, ac primum illucquod me maxime angebat non quo me aliquid iuuare posses: quippe res est in mani

psit dies Oc. Sed propensior sum in eam sente tiam, ut Etiam emendetur: ut se scribat filii

caussa mirabiliter excruciari eoq; magis, quod pueri pietate permoveretur. Vehementer enim commouere incommoda nos illa solent, qua bonis atque immerentibus accidant.Eodem plane sensu

insta, de eisdem pueris loquens, ita scribit. 2Dusne magno fletu legerant pueri nostri: ct si mens quidem est fortio eoque ipso vehementius commo-

. Act

507쪽

aere c. Et episti ix.Ego meum facile teneorribilest enim eo,tractabilius: cuius Frdem misericordia languidiora adhuc consilia cepi. Et expecto tuas litteras. Malim Sed . siue ad diuersam re transitus fiat, siue a superiore pendeat illo,Hac igitur congcientia comite proficiscar Sed multa magna delicta. Placeret, mul ta& magna, copula ivterposita,quae ct pucedenti negationi respondea ct singula singulis reddat. In hac suga. liber oe Antonianus,In hae uita & fuga. Propius factum esse nihil. Haec ηerba ut mea fert opinio, suo loco dimota, obscuritatem asserunt huic sententiae: quae, si pose Tribunum

pl. collocentur, iam cuncta erunt plana atque pes icua. Curio inquit misi occultauit: sarem iracundia elagum, voluisse occidi Metellum Triabunum pl. propius factum esse nihil: quod si esset

factum, caedem magnam futuram esse.In quo li-.brariis e lapsi sunt; non solum in his epistolam

atque es s Ciceronis sed etiam aliorumq; libris. Quod exemplum. Exemplum, cum certi alicuius viri, facti dictive inductio quaedam sit, ad aliquid aut confirmandum aut infimisndum: qui locum hic habere post, plane non video.Su

sticari libet exitum vel quid huiusmodi initio scriptumfuisse; quod cum in exemplum transierit, D D

508쪽

ne alienis diceret, admonendus Atticur no erat.

Et tamen quia. Emendo etiam. Nam ct sene eo, inchoata ct pendens erit sententia: ct in manuscriptis libris, ita scriptum in invenitur, ut non multum distet a iam , potuerit que non m gno negotio ex et,& inferi. Tergit autem ad 1μperiorem adias quoque caussas addere litterarum breuitatis.

Facit Adriatico mari. Veteres libri omnes de meis loquoro Adriano. Et sane etiam, ita iblud mare vocauit , cum sic in Pisonem es loc tus. Brundisiumq; vitavit, ct vltimas Adriani maris oras petiuit. Et Horat. Siue mari libet Adriamo. EPIST. VII. V o D si ne id quidem . Antoniora, i

Totast, Faerni, reliqui nostri Quid quod est

esscacius verius. Valet enim Quod ita positum, Quare. Quod huic loco no couenit. Neq;.n. hic Cicero negat fore sibi licitu, sed ex his quae ad se scriberent ab amicis, dubita ancepsq; est. Quod malum maius scilicet tantumc Malum abest a meis. Quidse ita legaturj Quod maius scelus aut tantum e Et quanuis oe Maius, ct Tantum,utrunque magnitudinem signi cet, tamen minus es Tantum quam Marii pari. D D a

509쪽

IR LIBRUM Mygnificarepotest visententia illa sit. Quod nam

scelus maius est, aut par e Achilles Statius,H

mo Hi paras ct perspicax , struato Malum,

quod oe ipsum inuenitur in mariusicriptis, ita mendat. Quod malum in malis scilicet in tum e tactis fortasse aliter. Annibal hie in absentis solus tali scelus &e. Veteres libri, partim Anni ualde hie in absentis Elus Tullia. partim An qui valde hinc absentis tali scelus. partim Animal de hic absentis solus tulis cellis. alij aliter, uniuersi mendose, ct tamen ex omnibus, Demus,

huiusemodi quiddam eruit, quod minus mihiforsitan quam ali s improbetur. Annis ab hinc I x, absens & selus tuli scelus. Nam cum de exilio suo loquatur, ut arbitror, tempora sane congruunt: cum a Consulibus anni huius ad Pisonem

O Galinium, quibus Cosi. in exilium profectus est, tot anni intercesserint.. Absens amem dixit, pro Exulans, verbi atrocitatem aut potius ignominiam fagiens. quod fere ubique facit, quotiens ei de illis temporibus est dicendum. In Parad.iter appellat, his verbis. Nescis exilium scelerum esse poenam'meum aute' illud iter,ob res praclarissimas a me gestas, esse μ' septus Lam ut Aelius Gallus, ut Festus refert, dicebat Relegatos dici proprie, quibus ignominia

510쪽

EPIST. AD AETTICV M arraut poenae caussa,necesse esset ab urbe Roma,Eiό-ue loco abesse lege Senatusque consulto aut Edris

Magi atus.

Quin cum periculo &c. Consentiunt nonritam libris Petri Victori ,habentq; Quin turpi ter sacere cu periculo Qua duo verba, tametsi facilesuppletur a lectore, tamen posteaqua ab ip- somet Cicerone,ut quide ex uetustis libris cognosci potest explicate sunt posita,non sint negligenda.

Hoc veritus. Veteres libri omnes Hoc Verens: cuia odiparticipium, non insequens Ciceronicum sit , non videtur fuisse commutandum. qam de narura Deorum lib. r. ihil tam veYens, quam ne dubitare aliqua de re videretur. Et ad

Tapirin lib. 1 x. Qui te adscribenda inuitauit, verentem ne Silius suo nuntio aliquid mihi solicitudinis attulisset. Et bis ipsisad Atticum epistolis.Tsime collegi,uerens quid oec. ct alibi eodem modo. - Collegii nostri ab Appio. Antonianus Aetico oesic plerique omnes.Itansentio cum Manutio Attio legi posse.

Quam Curio. is &c. Congressus M.TuP et curioni de quo,in ea epistola, qua bac antecedit, non poca: manifeste docent, rectum esse Curione.Sed et scripti libri,Ciirson batu, no obscurumsane uestigium lectionis huius. Ita uero ami- casibi Cicero Antonia optat, vi habuit Curion

SEARCH

MENU NAVIGATION