장음표시 사용
361쪽
quod enim experimentum' animi sumpsi subito : hoc enimost simplicius et verius. Nam ubi se praeparavit, et i dixit sibi patientiam ; non aeque apparet, quantum habeat verse firmitatis : illa sunt certissima argumenta , quae extempore' dedit; si non tantum aequus molesta, sed placidus, aspexit; si non excanduit, non litigavit; si, quod dari deberet, ipse sibi, non desiderando, supplevit; et cogitavit, aliquid consuetudini suae, sibi nihil deesse. s Multa, quam supervacua essent, non intelleximus, nisii pium deesse coeperunt. Utebamur enim illis , non quia debebamus , sed quia habebamus. Quam multa autem paramus, quin alii paraVerunt, quia apud plerosque suntlInter causas malorum nostrorum est, quod vivimus ad exempla ; nec ratione eomponimur , sed Consuetudines, abducimur. Quod , si pauci sacerent, nollemus imitari, quum plures sacere coeperunt quasi honestius sit, quia frequentius), 8equimur; et rccli apud nos locum tenet error, ubi publicus factus est. Omnes jam sic peregrinantur , ut illos Numidarum praecurrat equitatus, ut
agmen cursorum antecedat : turpe egi, nullos es8e, qui
qui habet : emnia Diari. probante Liparo. qui eepit de Iovis epulo in
mode quidem , sed refragantibus a. e. IL A. qui in subiaci consentiunt. Nox hoe enim est simμι. dedere iidem libri eum Grui. Abest vulgo nee id male. 1m. polui experiri animum meum subito, quum non e praeparavisset ad patiendum; atqui hoc experimentum ad quod subiis et imparati ae dimus multo verius est, quam illud ad quos venimus praecedenti cogitatione muniti. Inexspecta
ta enim nos quales vere simus pro bant.
a. Ex tempore , i. e. illico, statimae tempus, oreasio, postulavit. 3. Numidariam. Nam prava ambitione , scilicet, ob famam veterem
Numidi ei equitatus, tales in itinere adesse sibi divites isti volebant, et agmen dueebant. Notavi ei firmavi exemplis ad II Τaeli. Hist. I s. Niamidarum. Cf. ad Epist. Lxx II, 8. Eamdem aut similem luxuriam hodie dum observare lieet apud homines illviiiis amuentes Angliae , etc. n.
362쪽
occurrentes via dejiciant , ut qui', honestum hominem venire, magno pulvere ostendant. Omnes iam mulos in habent, qui crystallina et murrhina , et caelata β magnorum artificum manu, portent: turpe est, videri eas te habere rsarcinas tota3 quae tuto concuti possint. Omnium paedagogia ' oblita facie ' vehuntur, ne sol, neve frigus,
teneram cutem laedat; turpe ' est, neminem esse in comitatu puerorum , cujus sana facies medicamentum desi
Horum omnium sermo vitandus est : hi sunt, qui vitia 8 tradunt, et alio aliunde transferunt. Pessimum genus horum hominum V videbatur, qui verba γεtarono': sunt
cori esse putant nobilissimi illi qui
se sodos honestos dicunt, nullos tales praecursores habere. mhk. O qui , ma. a. Pine. et ed. Er. Abest vulgo ut, abiectum a Mureto,
5. Cremta vasa, aurea, argentea, fortasse quoque vitrea, ut h. l. nam
de anaglyphis, quae formantur et funduntur. CL Se eideri . Lexio.
6. Saminas totas. Posterior vox aberat editis , praeter rationem et invitis libris abieeta a Mur. Multa utique inter istorum hominum sarcinas erant, quae tuto toneuti potuerant, sed non omnia eius erant generis. S.
7. Pindo ria. Sunt pueri, qui ἱndelietis habebantur. CL ad Viti neat.
8. Oblit arie, suceo aut ossa, sive
alio contra solem medieamento , ne tenera cutia sellieet laederetur, aut nigresceret. Lips Othonem pane madido se linere quotidie eonsuevisse , narrat Sueton. e. 12. CL Juvenal. II,
to , VI, 46a eum notis Casaub. ad Sueton. et Ruperti ad Iuvenal. n. me.... desideres, i. turpe iis videtur, si quisquam sit inter pueros, eui non ita delimia saei es, ut oblinineeesse habeat. Ru .r o. Med am Itim desideret. Ita Erasmus et boni codd. ap. Gruti et Pine. tres palati m. non α NMM. Med amensum. Sila appellat Iuven. de seminis, VI, 47 arae Tot medio minibus, eoetaeque siliginis ossas A eipit et madidae , saetes dicetur anuleus p . Tertullianus de Virgin. νε- undis: α Et laetem morosiorem lava
ero maeerant, forsitan el aliquo eam medieamento interpolant.. Lim. r. Geraras iarum Mininum. Abest horum edd. et abesse poterat; sed ad-leetum voluere libri velti omnes. S. a. Qui verba mstarent. Calumni tores , susurrones, linguaera delat
363쪽
quidam, qui vitia gestant. Horum sermo multum nocet: nam , etiam si non statim officit , semina in animo relinquit ; sequiturque nos, etiam quum ab illis ' discessimus
resurrecturum postea malum. Quemadmodum , qui audierunt symphoniam, serunt secum in auribus modulationem illam ac dulcedinem cantuum , quae cogitationes impedit, nec ad seria patitur intendi : sic adulatorum et prava laudantium sermo diutius haeret, quam auditur 9 nec facile est, animo dulcem sonum excutere : prosequitur, et durat, et ex intervallo recurrit. Ideo cludendae δ sunt aures malis vocibus, et quidem primis : nam, quum initium secerunt admi Maeque mut, plus audent.
Inde lid haec pervenitur verba : a Virtus et philosophia, et justitia , verborum inanium crepitus est: una solicitas est . bene vitae sacere, esse, bibere, libero frui patrimonio : hoc est vivere ; hoc est, se mortalem 88e me
res, qui verba perire non patiuntur, sed ab altero ad alterum gestant, ut odia perpetuent. mhk. I. Muretus dedit ex uno Pine. eod. , cui aecedit unus pal. At Erasmus, et tres pal. habent cod. Col. perficie . eui assentitur ed. antiqua. Ιἰυhk. a. Discessimus. Sie recte libri veteres; non discesserimus. Stain. 3. Quemadmodiam ... intendi. Notus est Platonia in Menelleno e. a similis et Nostro fortasse obversatus locus de mortuorum laudibus. quibus Socrates ait, aures suas ita Personare, Mi vix, quarto aut quinto die aut recordetur. Cons Rulin ven. ad Timaei
ium alii. Cantus edd. Se . 5. G -- . a. A. Vulgo elata dendis. M . S. Viri .... mcliae. oratio Epiru- reis personalis digna eontra Stoicos,
rigidos philosophiae et virtutis desensores t L M. . Una fetieitas est, bene vita fa
sentiunt e. A. nisi quod in his est edere, pro esse. Tum libere imi μα- frimonio dedere e. A. sed libere ignorat ma. G. et δει ere pro libere habet ed. R. Quare rectius abiicietur vox Iibere. Languide vulgo : u felicitas est, bona vita sive, ut ed. Ruti, est bonoe Dure), facere Omnia libere. fui Patrimonio. Schω. - At Rutili. defendit lectionem suam: Sie, inquit, Erasm. et plurimi eodd. Alii tamen ap. Pine. habebant: una felicidas esti m vitre, facere, esse, hibere, frui
p. quibus assentitur ed. antiqua. Mu-
retus dederat: Uno felicitas est, Bona visa, etc., ex ingenio. Illa Sardan
364쪽
minisse. Fluunt dies , et irreparabilis vita decurrit :dubitamus p Quid iuvat sapere'; et aetati non semper voluptates recepturae , interim, dum Potest, dum = poscit,
ingerere frugalitatem' p ultro mortem Praecurrere, et,
quidquid illa ablatura est, jam sibi interdicere λ p Non
amicam habes, non puerum, qui amicae moveat invidiam; quotidie sobrius prodis; 8ic coenas , tanquam ephemeridem' patri approbaturus. Non est istud vivere, sed alienae vitae interesse. Quanta dementia est, haeredis sui res pr Curare', et sibi negare omnia, ut tibi ex amico inimicum magna faciat hereditast plus enim gaudcbit tua morte , quo plus acoeperit. Istos tristes et superciliosos, aliente vitae censores, suae hoste8, publicos paedagogos , assis ne ceris i nec dubitavoris, bonam vitam, quam opinionem bonam, malle t upali verba doetus , opinor , margini alleverat, unde in textum migrarunt. . Fruum dies.... dubitamus. Sie Horatius ad Leueonoen, Od. I. XI: in Sapias: vina lἰques, et spatio brevi Spem longam reseces : Dum loqui mur, sugerit invida aetas: earpe diem, quam minimum credula Postero. . Idem Dd. II, VI li: αFugit retro Levis iuventas, et deeor, arida Pellente laseivos amores Canitie. saeilemque omnum. Non semper idem storibus est honos Vernis, etc. N
hitramus quod μωι sclmere edd. eum a. et e. Unde Muret. eum nonnullis Pineiani eodd. ediderat, Dubitamus quod moat facere. Sed Erasmum vide et Gruterum. Schw.3. AEMII. L iuventuti. Sie Afranius Vopiseo ap. Nonium e. t. p. έ8a:
αδε tas et corpus tenerum et morige ratio. Haec sunt venena sormosarum
mulierum. . Alia exempla dabit Brou.
decerytia P. Sehin. S. Dum potest , t. e dum nostra aetas potest recipere voluptates.
Dum Poscit, supple viamtates. 6. Incerere fruamia ratem p ultro
mortem proecurrere. Sic ms. a. et ed.
n. nisi quod pro ultro quod ex Erasmi eonieeL est, eo scribitur in a. et υι eo in n. Schιν. . Inurdirere. Item Erasmo debetur; nam vitiose interere seribitur in a. in aliis interire. Totus locus vulgo. ex Mureti maxime ingenio, si e constitutus erat: Dubitamus quod mose facere . favere . reposuit Bubh.I et caelati , non semper voluptates decer- ρω ae,... ingerere' Quid monγω Mare iatro mortem Praecum etc. S. 8. E emeridem. Diarium tuum et rationes. Lips. 9. I eredis sui res procurare. Sic libri veit. Vtilgo hinredi atio Proc. S.
365쪽
Idae voces non aliter fugiendae sunt , quam illae', quasi Ulysses, nisi alligatus', praetervehi noluit. Idem possunt : abducunt a patria , a parenti hus, ah amicis, a virtutibus, et in turpem vitam miseros turpiug illi dutit. Quanto satius est, rectum sequi limitem, et eo Ae perducere , ut ca demum sint tibi iucunda , quae honosta lquod assequi Φ poterimus, si scierimus duo osse genera
rerum , quae uos aut invitent, aut sugont. Invitant diviliae , voluptates, forma , ambitio , caetera blanda et arridentia : sugat labor, mors, dolor, igri ominia, victus 3 adstrictior. Debemus itaque excreeri, ne haeC timeamu8, ne illa cupiamus. In contrarium pugnemus , et ab invitanti hug recedamus , adversus petentia ' concitemuri Non vides, quam diversus sit descendentium habitus et ascendentium P qui per Pronum cunt, re8upinant corpora; qui in arduum, incumbunt. Nam, si Τ deficendas, pondus suum in priorem partem dare ; Si ascendas, retro abducere ;ι cum vitio , Lucili, consentire est. In voluptates descent. Utiam ιΠce. Sirpnum votes. R. I. Quas... Malo navis, ἱσ--σκ. Homer. Od ss. ia. 178 sq. totam rem narrat. Amieis scilitet aures tera obduraverat, seque manibus
pedibusque malo alligari iusserat, ne illeeebris Sirenum abdueerentur in pernielem. Πυhk. 3. Quod assequi.. urent. Sunt hae
res mediae, quae Deque bona neque mala sunt, ideoque ad aptiora, externa : de quibas saepe monuimuS, e.
Labor. Vulgo, Inoitent , in dioili , . . furent, In r. etc. Inoi an , et furiae comminie dedit ms. a. sed idem eum aliis tenet ut ante dioiure: nos nostra de conieeu abieeimus illam partieulam , tanquam ex scholio invectam. Eadem particula etiam post furent inserta erat in uno ex Grulerianis. Se Hv. 6. Petentia. Sie Erasmus dedit, probavit Gro novius, qui monuit, nihil vulgarius esse signis alione, qua su milur pro impetere, invadere. Collit plurimi : Potentia r unde Pine. serit , prementia , Grtiterus ιmPetentia, Lipsius impotentia. Editio antiqua elare praestat : Petentia. Πυλh.
7. nam si .. est. Si eut viliosum est in aseensu iuram tortius retrotrahere , ei in deseensu ineum bere, quando quidem in utroque casu proruas ne ee se erit ; ita cum vitio consenties ,
366쪽
ditur; in aspera ot dura subeundum cst : hic impellamus corpora, illic resere nemus. Hoc nunc me exigi imas dicere , eos tantum porniciosos csse auribus D Atris, qui Voluptatem laudant; qui dolorcA , ut tus, Per se formidabiles res scribo, qui doloris
metum, per se formidabilis rei J , incutiunt Θ Illos Φ quoquo
nocere nobis existimo, qui nos sub spccie Stoicae sectae hortantur ad vitia. Hoc enim iactant : si Solum Sapicntem et doctum esse amatorem. Solus aplus nil hanc artom , teque combibendi Φ et convivandi, Sapiens est peritissimus. Quaeramus, ad quam usque se talem juvenes amandi sint. v - Haec Graecae consuetudini ' data sint ; nos ad illa potius aures dirigamus : u Nemo Τ est casu bonus; discenda virtus est. Voluptas humilis res et pusilla est, et in nullo habenda pretio , communis cum mutis .nnimalibus , ad quam minima et contemptissima advolant. Gloria vanum et volubile ' quiddam est, auraque mobi-
si in voluptatem dest mi en te impuleris, etc. Moneo hoc, ne cum Gro- novici locum putes eorruptum , qui est sanus. Liah . . In asperia et dum. Ne ms. c.
Pal. 2, 3 et Pine. Perperam in ameras es diarias, a. n. et A. Tum in rescis eras et rras vulgo edd. Schw. a. Otii dolores, metus, Per se Dr-νnidabiles res. Sic a. c. II. et al. Altera seri plura, quam uncis inclusi, vulgata erat a Mur. ex Pineiani conis ieet. Schw. Qui dolores , metus. Per se formidabues res , incutiant. Epieureos diei , qui docent, dolores metusque per se esse tarmidabiles res, quas Stoici externis annumerabanti ἰυhh. 3. Illos.. Hi ne vides, exstitisse ut salsos Epie reos, ita personatos Stoleos : quox utrosque Lucia
tium tam acerbe exagitasse constat. IN.
c. Sapientem et Melum. Sie distinxi , et iungi illa duo velim : nam
clias stoica lingua est sapiens, ut monui Manuduet. II. Dissert. I. Neque enim audio, qui etiam adamia orem reserunt et coniungunt. Li S 5. . Eque , etc. Sehweigh. atque J eomhibendi, mediam particulam ex conieci. sua adjiciens. Rufi v. sesias te rad h. a. inque comh. 6. Nine arrisecae eonsura itii. Juvenes amandi. Res nota. I hk. 7. Nemo est. CL ad. Epist. Mix . 3. 8. In ntillo has dia Pretio. Per Vperam , et invitis vel t. libris oracli illias, in medio hah. Pret. ed. Liν . et M u. V. 9. x Itihile. e. A. Pal. et . I Pine.
367쪽
t si lius. Paupertas nulli malum est, nisi repugnanti. Mors
malum non est. Quid sit P quaeris '. Sola ius aequum ' go
noris humani. Superstitio error insanus Τ est : amandos timet; quos colit, violat . Quid enim interest, utrum Deos neges , an insanies p n Haec discenda, imo odiscenda sunt: non debet excusationes vitio Philosophia suggerere. Nullam habet spem salutis aeger, quem ad intemperantiam medicus hortatur. Vale.
Vit ose votae ins . a. euius scriba adi nem properans plurima praesertim in extremis Epistolis erravit: viden-litDn vero, ne h. l. -Mere debuerit. Volatile edd. ex Π. Se in Quid sit, quoris. S e ed. n. I arv. et Ven. eum Pal a , 3 et Pine. Qtiid otii eris' ed. Er. tum a. c. A. et aliis. quereris p vulgo edd. a Mur. Sehιν. I. Itis inquum. Adiiciebantγsi vulgatae edd. ex m s. n. Sed verbum istud
eommode ignorant mss. a. e. A. S.
3. Error insun. Sehweigh. in tex tum admiserat insaniensis , quod in notis sie eorrigit 2 infantis seriplum
volueram , quod ex probo eod. m . commendaverat Pincianus; non in- . sanientis. Insanus dabant eum edilis alii mssti omnes, uno Cod. G.
excepto, in quo insanandus. . Quos violat. De Clenient. II, 5 :α Religio deos eoiit, superstitio violat. . Πωhk.
UT Rum s ENSU, AN INTELLECTU, COMPREHENDATUR BONUM.
Laudat amieum , quod in disquisitionibus philosophie s nee subtilia eon lemnat . sed omnia ad proseelum aliquem redigens ibi tantum ossendatur, ubi vel summa subtilitate . nihil quod eo pertinet, agatur. Cavet itaque , ne
timeat tale 'iii id in quaestiolie , quam tractandam sibi sumpsit, utrum sensu, an intelleetu eomprehendatur bonum. Ibi statim Epieurei dissentiunt sensibile iudieatites bonum , quum Stoiei illud animo dent, ideoque intelligibilo iudieent. In quo illi sibi ipsi adversantur gulae ae libidini addietos ro prehendentes, atque nihil virile ausuros doloris metu , qui altera ex parie sensus , obtusas illas res et hebetes, pro iudicibus botii ac mali habent, omnem quippe scientiam atque artem putantes, . ideoque et vitam beatam , a mani sesiis et eo quod sub sensum cadit, rundamentum et in tium capere deber.
368쪽
aeque ae Stoiei statuunt. Enimvero tu eo errare Epieureos contendit Sene ea: beata enim , stoico sensu , sunt secundum naturam , et statim integra apparrent. Bonum itaque , quum sine ratione perlaeta esse non possit, neque in insante , neque in arbore mutove aliquo animali esse potest: eontinetur enim verum bonum libero animo ae reeto , alia subiiciente sibi, se nulli. Caetera hona precario si e vocantur , quae tamen . quippe ratione carentia , non vere persecta sunt. Exemplo sunt muta animalia , quae sensu tantum praesentia eomprehendunt: persecti temporis nullus iis usus est; ergo nec persecta natura. Eorum natura imperseeta est et ordinem non capit , quum sine ratione sint. Haec disputatio animo profutura est, quatenus et aeuit eum , et honesta oecupatione tenet, qua moratur ad prava properantem. Aeeed i , quod haec descriptio boni exemplar est, ad quod se componere possit, ut emendatus ac purus fiat, aemuletur Deum , super humana se extollat et nihil extra se
sui ponat, et in selieissimos esse intelligat felices CL Epist. xx et Tie de manni Θstem der stolachen Philosoμhie III p. 5ι sq. ubi tamen eaveas iudieio Viri praestantissimi aecedas , qui neseio quibus rationibus abductus statuit, sensus omni in sententiam de bono malo ve serendam vi atque emeaeia exclusos esse a Stoi eis. At consulas Epist. Lx xlv, i 6sqq. Caeleriam egregie, Mi solet, de hae re , et dei neeps de disputatione hae Stoicorum et Epicureorum egit Im. Kant ια Critik der prahusehen Ver nuras, p. 359 sqq. 198 sqq.
PossuΜ multa libi veterum praecepta resero , Ni refugis, tenuesque piget eognoscere turas
Non refugis autem , nec ulla te subtilitas abigit : non est elegantiae' tuae, tantum magna sectari . Sicut f hoc, sic
eiJ illud probo quod omnia ad aliquem prosectum redigis, et tune tantum offenderis, ubi summa subtilitate nihil agitur : quod ne nunc quidem fieri laborabo. Quaeritur,u Utrum sensu an intellectu, comprehendatur Bonum p u
. Possum. . . . curras. Versus sunt
Virgilii Georg. I. t 6 sqq. It k.
a. Gegantis. Doetrinae, i. philosophiae, eum eeteris artibus, in quibus subtilitas et acumen est . ut Ernesii verbis utar in Clave Cie. voee' Merantia. Nuhk. 3. Tantum momo seriari. Sie edd. a Mur. ex Pineiant eonte et . Olim tam magna fretari edd. ex R. eum aliis. Tam multa sectari. e. A. et Palati a. Se .
4. Stetit f e. sis et I GDd pro . verba tineis inclusa inserui ex conieci. Vulgo omnes nude, Sicut tutia Pro . An debuere Sed et iamia pro
369쪽
' Huic adjunctum est, u in mulis animalibus et insanti
Quicumque voluptatem in summo ponunt, servibilar judicant Bonum : nos contra intolilmsso, qui illud animodamus Si do bono sensus iudicarent, nullam volupta
tem rejiceremus; nulla enim non invitat, nulla non de lectat : et, e contrario , nullum dolorem volentes Subi 3 rcinus; nullus enim non Ossendit sensum. Praeterea non essent digni roprehensione , qui hus nimium voluptas Pl Cet , quibusque summus est doloris timor. Atqui improbamus gulae ac libidini addictos; et contemnimus illos , Dii nihil viriliter ausuri sunt doloris metu. Quid autem peccant, si sciasibus , id est, judicibus boni ac mali , parentp his cnim tradidistis appetilionis et fugae arbi-4 trium. Sed videlicet Ratio isti rei praeposita est, quem admodum debent de vita , quemadmodum de Virtute ,
de Honesto, sic et de Bono maloquo , constitui. Nam apud istos vilissimae parti datur de meliore sententia ; ut de bono Pronuntiet sensus, obtusa res et hebes, ot in bo
s mine quam in aliis animalibus tardior. Quid Z si quis
vellet , non oculis, sed tactu δ, minuta discernere Θ Subtilior ad hoc nulla acies , quam oculorum , et intentior ,
quaestio inter Stoleos et Epicureos semper agitata , quandoquii leti, hi summum bonum voluptate , sive se-lieitate, atque adeo sensibus, illi una virlule ae proinde ratione , sensuum domiciatiotie exclusa, contineri Putabant. De Epicureis es. Lucret. 1 V, έ8o. Diog. Laert. XI, 31 sqq. Isuhk.
. mic... ratin esse. Λ Seuera non
esse prosecta, sed addita a viro doelo, qui haee margini eodicis sui adseripserat, putaverim. NMhk.- Aon esse. supple : bonurra. a. sitii illud animo damus. Int qui illud bonum in an mo situm esse
eontendimus. 3. Sed Mideliser. I. manifesto cu
ram hulias rei, i. iudieii de bono aemat O , gerit ratio , non sensus. Conistincti' haee consulationem Epicureismi. Πυιk.έ. Si quis vellet, non NeIit, G. c. N. Scha . S. Non oculis, sed tactu νntra. u. Eque absurde ageret, iiiii ad minuia discernenda tactu prae oculis uti malit.
370쪽
daret bonum malumque dignoscere. Vides in quanta ignorantia veritatis versetur, et quam humi sublimia ac divina proiecerit, apud quem de summo bono maloque
judicat taCtuS. α Quemadmodum', inquit, Omnis 8cientia atque ars ali- si liuid debet habere manifestum , sensuque comprehen8um , ex quo oriatur et crescat ; 8iC beata vita sundamentum et
initium a manifestis ducit, et ab eo Τ quod sub sensum cadit. Nam fet J vos n manifestis beatam vitam initium
sui capere dicitis. n-Dicimu8 heata e83e , quae secundum 1 naturam sunt: quid autem secundum naturam sit, palam et protinus appuret, sicut, quid sit integrum. Sed, quod secundum naturam est Φ, quod contigit protinus nato , non dico bonum , scd initium boni. Tu summum bonum,ae isti, qui sensus rationi praeserunt in bono nialoque dignoscendo. n. i. Dare . Recte a. n. Pine. Grut. Deberet e. A. Daremredd. Erasmi ingenio. 5'.--Sensus est: Nulla sensuum acies, etiamsi subtilior et intentior ad hoc L e. minuta discernere quam oculorum acies esset, daret bonum malumq. dign. a. Quemadmodum. . . eapere dicitis. Continent Laee argumentationem Epicureorum contra Stoicos, quibuscum
idem principium originarium Εihi era
eae commune habere di eutit . boeest, sensus , et quae inde alseruntur, i. e. manifesta. IIaee Epieureorum obieetio e diversa voeis naturae signi se tione apud Stoae auetores manasse
videtur. CL Tiademanni System IlI, P, 79 qq. Propterea explicat Noster,
quid sit seeundum naturam. Epistol. IIciniit , 8 , ait: α magna et vera bona ad unumquemque tota Perveniunt. . CL Epist. Lxx IV. Hiahk.
et contra Seneeae morem in tali eon struelione. Adieci eum Pal. 3. S. . Nam et vos. Nempe vos. Vulgo edd. etima. LI. Niam Nos, e. A. O . et ex eoni. interserendam putavi. O . 5. Sed , quod secvndram noturum est, quod contigit Protinus nato, etc. Sic ms. a. item ms. e. nisi quod inms. c. contingit M ribitiar) excepta voce quam ignorantia. ete. Adieei Sed , ex ms. Pal. 4. quam quidem partit uiam abesse etiam nullo ineo m- modo potuisse intelligo. Priora ista verba Quod secun m natiaram est, temere omissa sunt in ed. n. Plura etiam desunt in ed. A. in qua verbis sui erioribus et protinus ad ista
Vulgo sie edebaturr Θid est securidiana natiaram 8 quod contingit et
protinus naω : quam lectionem ah Erasmo ex seriptis suis restitutam esse Grulerus ait : at Erasmus dele
elam editionis It scripturam lemiit, ne iue aliud quid.luam ad hunc locum