장음표시 사용
392쪽
On y volt partout m penseur delicat, subiit et prosond , unhomine de bien. Cependant, ou on elles did ecrii es t A la eour Ia plus dissolve. Dans quel tems y Au lems de Ia plus grande
393쪽
une elevation , une force d'ame peu commune Εl re sirai Non, tui persuader te contraire. surtout si l'on salsa it passer su cessivement fous ses yeux les a uires ouvrages de Senῆque, et
qu'on terminat cet rasai par Phisloire de sa vie et te recit de samori ῖ Ne sera it-il pas tent si de flacrier de Seneque, commeErasme de Merale : Stincte Seneca pDeux grands philosophes frent deux grandes fiducations rAristote eleva Alexandre; Seneque eleva Neron. Les deux hoinmes tes plus sages. les deux plus graias philosophes, l'- d'Αthenes, Pauire de Rome, soni moris d'une
Les Lei tres de Seiaque sont trop pleines, imp substanti esses, pour dire lues sans interruption. C'est uia aliment solide Θ'iliaut se donner te tems de digerer.
395쪽
N.-De his omnibus quae sequuntur Epistolas, vide, si placet, et eonsule prae satiunculam initio huius voluminis praefixam. ED.
396쪽
r. Nos TRI Rutem iniungendo, aut derivando paulum aliquid ausi, vix in hoc satis recipiuntur : nam memini iuvenis admodum inter Pomponium et Senecam etiam praelationibus esse tractatum , an gradus eliminat apud Attium, in tragoedia dici oportuisset. Cap. V, eiusdem libri, SI. Facit quasdam sententias sola geminatio; qualis est Senecae in eo scripto, quod Nero ad Senatum misit occisa matre, quum se periclitatum videri vellet : a Salvum me esse adhuc nec credo, nee gaudeo . n
3. Novi vero, et priecipue declamatores, audaciu8 , nec mehercules sine motu quodam imaginantur; ut Se neca in controversia cui us summa est, quod pater filium et novercam, inducente altero filio, in adulterio depre-
. Nee eredo , nee gaudeo. Nee credo, ob magnitudinem se ilieet et Praesentiam periculi: nee gaudeo, ob pietatem , quia mater exilium meum
molita est, et in eam debui insurgera ad amoliendum. a. Seneca in contro rata. Dubites, sit Noster iste, an ipsius pater.
397쪽
hensos occidit : a Duc : sequor, accipe hanc senilem manum , et quocumque Vis imprime. n Et paulo post :u Adspice, inquit, quod diu non credidisti. Ego vero non video, nox oboritur , et Crassa caligo. v Habet haecifigura manifestius aliquid : non enim narrari res, sed agi videtur. Ibidem , S 984. Nam in totum jurare, nisi ubi necesse est, gravi viro parum convenit. Et est a Seneca dictum olegantcr :α Non patronorum hoc esse, Sed testium. M
PL1NIus , Nat. Hist. lib. VI, Eap. XVII.
5. Seneca etiam apud nos tentata Indiae commenta
tione , LX amnes eius prodidit, gentes duodeviginti
centumque. Par labor hit montes enumerare.
6. aevi piscium memorandum nuper exemplum acce- 'pimus. Pausilrpum villa est Campaniae , haud procul Neapoli; in ea in Caesaris piscinis a Pollione Vedio conjectum piscem , sexagesimum post annum expirasse scri-hit Annaeus Seneca, duobus aliis aequalibus ejus ex eodem genere, etiam tunc viventibus.
. Seneca eum IJeriurn) scribit, intellecta desectiorio. exemptum annulum, quasi alicui traditurum, parumper tenuisse : dein rursus aptasse digito, etc.
A. GELLius , lib. XII, eap. II, Noti. Atticarum.
8. Seneca in lib. XXII Epistolarum moralium, quant. Tentata Lisiae commentatione. Itaque regiones deseripsit, aut etiam historiam seripsit, ut apparet. Adde Fragmentum 7, as, 33, et 39.
398쪽
ad Lucilium composuit, deridiculos versus Q. Ennium de Cethego antiquo viro secisse hos dicit :
Dietus ollis popularibus olim , Qui tum vivebant homines, atque aevum agitabant, Flos xlelibatus populi et suada medulla.
Ac deinde scribit de iisdem versibus verba haeo : a Admiror eloquentissimos viros, et deditos Ennio, pro optimis ridicula laudasse. Cicero certo inter honos eius versus et hos refert. v Atque id etiam de Cicerone dicit. v Non miror, inquit, suisse qui hos versus scriberet, quum suerit
qui laudaret: nisi sorte Cicero summus orator agebat causam suam, et Volebat hos Versus videri bonos. n Paulo
post: κApud ipsum quoque u , inquit Seneca, a Ciceronem invenies etiam in prosa oratione quaedam , ex quibus intelligas illum non perdidisse operam, quod Ennium legit. uPonit deinde quae apud Ciceronem reprehendat, quasi Enniana, quod ita scripserit in libris de republica, ut a Menelao Laconi suit suaviloquens jucunditas ο; et quod alio in loco dixerit, α breviloquentiam in dicendo colat. nDeinde, u Non suit u , inquit Seneca, si Ciceronis hoc vitium, sed temporis; necesse erat haec dici, quum illa I gerentur. v Deinde adscribit, Ciceronem haec ipsa interposuisse ad etagiendam infamiam nimis lascivae orationis et nitidae. De Virgilio quoque eodem in loco verba haec ponit : α Virgilius quoque noster non ex alia causa duros quosdam versus, et enorme8, et aliquid supra mensuram trahentes interposuit, quam ut Ennianus populus agnosceret in novo carmine antiquitatis aliquid. v Addit non multo post ex Seneca est Quidam sunt tam magni sensus Q. Ennii, ut licet
scripti sint inter hircosos , possint tamen inter unguentR-tos placere . . Et quum reprehendisset vectus quos supra Diuili os by Corale
399쪽
de Cethego posuimus : κ Qui hutnsmodi, inquit, versus amant, liceat sibi eosdem admirari et Soterici lectos. is Audias tamen commemorari ac referri pauca quaeda in quae ipse idem Seneca bene dixerit : quale est illud quod in hominem avarum et avidum et pecuniae sitientem dixit, α Quid enim refert quantum habeas p matto illud plus est quod non habes. v
9. Multo coactius Seneca : α Post mortem , ait, omnia finiuntur, etiam ipsa M
I o. Annaeus quoque Seneca , qui ex Romanis vel acc-rimus Stoicus fuit, quam Raepe summum Deum merita laude prosequituri Nam quum de immatura morte dis sereret, κ Non intelligis, inquit, auctoritatem, ac maiestatem iudicis tui 3 Rector is orbis terrarum, caelique et deorum omnium Deus , a quo ista numina, quae singula adoramus et colimus, guspensa suntl n Item in Exhortationibus : α Hic, quum prima tantamenta molis pulcherrimae iaceret, et hoc ordiretur, quo neque majus quidquam novit natura, nco melius, ut omnia sub ducibus suis irent, quamvis ipse per totum se corpus intenderat, tamen ministros regni sui deus genuit. η Et quam multa alia de Deo nostAs similia locutus est, quae nunc dissero , quod aliis locis opportuniora sunt l
t 1. Et est illud verum quod dixisse in Exhortationi
I. Terminamus de anima. Cua- ille IV De Benes eap. 6, lotidem haut alium loeum ex eodem , c. Io, verbis. Sed et sequens sententia alibι ut Fragmentum t atqui exstat locus in Epistolis , nisi memoria saltu.
400쪽
hus Senecam aupia retuli, a genuisse regni sui ministros
ia. Quod Seneca vir acutus in Ghortationibus suis vidit. v Nos , inquit, aliunde pendemus. Itaque ad at quem respicimus, cui quod est optimum in nobis, debeamus. Alius nos edidit, alius instruxit : Deus ipse se secit . u
13. Non illepide Seneca, in libris moralis philosophiae, α Quid ergo est, inquit, quare apud poetas salacissimus Iupiter desierit liberos tollere P Utrum sexagenarius laetus est, et illi lex Papia fibulam imposuit Θ an impetravit justrium liberorum p an tandem illi venit in mentem, Abalio exspectes, alteri quod feceris p et timet, ne quis sibi faciat, quod ipse Saturno p .
14. Recte igitur Seneca in libris moralibus, a Simulacra , inquit, deorum venerantur , illis supplicant genu posito , illa adorant : illis per totum adsident diem , aut adstant : illis stipem iaciunt, victim ν Gedunt : et quum haec tantopere suspiciant, fabros, qui illa secere, con
temnunt. Eiusdem lib. tap. IV.
i5. Merito igitur etiam senum stultitiam Seneca deridet. a Non , inquit, his pueri sumus, ut vulgo dicitur,
t. notis ipse se fecit. Condito nempe mundo , qui est Detu Stoteus. Aliquid pro hoe sensu in Physiolog. , Dissert. VII, vide, et hune lo- eum , sis, adde. Lips. - Nobis vero sensus esse videtur : Dum nos ab alio. nempe Deo, pendemus , ipse a nullo Pendet, et a nullo alio laetus esu