장음표시 사용
561쪽
dierum. Sed nihil hoe tamen absit, absit Providentiae ejus, aut et
praesentiae, in locis nostris inseris deroget et quod Aristoteles, Euripides , et latis alii videntur censuisse. Primus ille quidem aperte, in .libello De Mundo, ubi vel maxime Providentitan debebat a
Atruere, sic tamen sentit et u ut Deus sit in Caelo et loco illo summo, lum proximis quibusque suum numen et vim participet, usque ad hune locum et sedem nostram. Sed Terram et terrena, quam Io gissime a beneficentia ejus et adminiculo abesse, ideoque ea hie verbo ponenda sunt) καὶ ἀκαταλληλα ελαι, κώ πο Δης μέστα το 2 infirma, et malo inter se haerentia aut congrua osse, ne multae perturbationis plena. . O mi sophe , ne dixeris. Deus ut hominem hunc negligat, aut minus quam 'caelis aut aeri intendat reuius eausa omnia socii 3 Aut Deus sic angusta mentis acie sit, ut non nisi proxima videat euretque, longius sita paullatim negligat 3 Inseitia hoc totum, aut impietas r et prisci sane auctores obj runt. Plutarchus Do Placit. II, cap. 3)r α Aristoteles censet, neque animatum mundum, neque PDovidentia gubernari. n Atticus apud Eusebium t v Aristoteles usque ad Lunam Deos collocans,
reliqua Mundi excludit a Providentia. . Tatianus , et alii Patrum nostrorum, culpant I etsi non aperte in libris qui exstant id seripsit ; sed vel ex iis tamen hauritur. Omitto didueere et at Stoici quanto clarius hoc totum, et sanctius 3 quin Deum videri omnia et
omnes, et curare, nique et inm cogitationibus interesse voluerunt.
Quid ipsos homines 3 attolli ad Deum, et patrem illum, servatorem, ac quotidie beneficum , laudibus preeibusque venerari. Epiet oti
verba , quaeso, audiamus, et stupeamus ad ea , an et rubeamus utruniqilo. i Si sani simus, quid aliud nobis agendum, et publico et privatim, quam Numen celebrandum, et laudandum, et gratias persolvendum est' Nonne et inter sodiendum, et arandum , et edendum, hymnus hie cantandus est Deo λ Magnus est Deus, qui nobis instrumenta haec, quibus terram colimus, dedit. Magnus Deus, qui
manus dedit, qui vim digluticia di, qui stomaehum; qui officit, ut
latontes nilolescamus, ut dormientes respiremus. Hare singulis in rebus cantanda sunt; et hymnus divinissimus cantandus, quod intellectum remm dederit, quod vim rationemque utendi. - Lib. I, Di
562쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. I. 55 1
sert. Cxv I.) Et mox , velut ex instinetu, proclamat r u Si luscinia essem, Iusciniae munus langerer; si olor, oloris. Nunc, quum rationale animal sim , Deus mihi laudandus. Hoc meim munus est, hoc facio. Neque stationem hane deseram , quoad licuerit, vosque ad eamdem cantilenam hanc exhortor. . Claudam Senecae brevi, sed alti loquio et u Magnum nescio quid, majusque quam cogitari P test, numen est, cui vivendo Dp ram damus. Huic nos approbemus. - Apud Lact. lib. VI, cap. 2 4. J Abi, indormi, aut invigila potius his verbis : habes quod rumineris.
564쪽
teloquium; de Morie aliquid, et eam eo rationem isdem ad ostram et robur animi esse. Aun. Ah, quam oculis et animo volupe est, meliorem commodioremque te videre t Lips. Paullo quidem, licebat addere. Nam ne erres , amice , etsi morbus abiit, languor etiam habet, et vacuum valde virium me reliquit. Acs. Deus reddet, meo et publico voto e sed quando tu nobis reliqua sermonum , quos jucunde et utiliter serebamus λ LIps. Frontem etiam habes Τ et te hominem ad laborem dueere, eui severa quamvis castra dent eommeatum Laxem animum, vires instaurem, si Deo visum e et tum ludo hule, non ludo, me inelude. Nunc quidem aliae mihi istis cogitationes sunt, aut cum . Aun. Quae illae Z LIPs. Mortuales, ut verbo te peria cutiam , neque nunc videor mihi bona fide ab Orei limine rediisse. AUD. Haec sunt, a quibus abductum igitur te imus et pabula tui morbi, atm illius bilis germina et foetus. Pone ista de morte aut morbo etiam, et jam vales. Lips. Tune dicis r Philosophiam igitur ponere me jubes, quam nuper definiebamus, medilutionem esse
565쪽
mortis ' Et vero, mi adoleseens, quid homini maos convenit, quam hane habere in animo et oculis , quae semperi imminet, et tacito quodam pede surrepit λ Pone de morte, inquis. O quam aliter sapientes t Vel Graecum illum audi Musonius apud Stob. Serm. 1 rα Non est praesentem diem recte transigere, nisi statuis eam quasi ultimam transfigere. n Quid noster Seneca Z vide, quam consonet Ep. Lxi t α Id ago, ut mihi instar totius vitae sit dios. Nec mehe
cules tanquam ultimum rapio, sed sic nspicio, tanquam esse vel ultimus possit. Hoe animo tibi hanc epistolam seribo, tanquam quum maxime scribentem mors evocatura sit. . Salutaria dicta, et sensa. Surgo, possvin non ire cubitum et decubui, possum non Exsumere. Antuemiam eo, an domum redibo Τ ad hanc redii, an illam rev sam y At, inquies, tristis haee cogitatio super morte, et ipsam a ducit. Falleris ; sapiens eum tranquillitate de ea cogitate non aliter, quam in mari et navi, ventos et vela speetat, quibus sertur in poditum e nee tamen ipsa cogitatio eum transfert. At laec stultitia, et omnis error noster est; in fluctibus et inter undas jactari volumus; reformidamus, quo natura et ratione ducimur, pervenire. De Nam
uius eodem ducimur, omnium Veriatur uma.
sed et de Ratione, quis ejus compos abnegabit Z Quid nisi hic jactationes , curae, miseriae , corporis atque animi dolores sunt 3 Ecce finem e quid reformidas Z oece portum et cur non intras Z Sed revero ut ii qui in carcere sunt, elabi velint et possint, ni i custos teneat et sic in hac vita nos sistit ille velut commentariensis , Amor vitae. Pellendus est; et ut possit, saepe cogitandam , quod semel faciendum est. ii Supervacuum forsitan putas id discere, quo scmel utendum est 3 Iloe est ipsum, quam meditari debeamus ; sempor dis cendum est, quod in sciamus experiri non possumus. - Sen. Epist. xxvi. Animus hoc modo sortior, vita einendatior, immo et laetior; quid enim terreat aut turbet, quom
ille timorum Maximus haud urget , leti metuat L c,si. 3
566쪽
Itaque , mi Audilar, non avoca is a tam salutari meditatione : ipse potius eo veni. u Iunior es, quid reseri y non dinumerantur anni Incertum est, quo te loco mors expectet r itaque tu illam omni loeo expecta. Sen. Ep. xxv. Philosophia autem, ut tetigi, eo ducet, et hane meditationem, et ab ea robur, animo tuo indet. Auv. Quin tu igitur, mi Doctor, porro me ad illam λ Nam ducere coepisti, sed in via etiam destituisti. Lips. Μorbus seeit, quod non ignoras r et nune, etsi haud firmissimus, tamen coeptum spatium ieeum decuseram , et ineus annue0 ad candidam calcem sistam.
Materia prima. alterum Princ*ίum, descriρω: Memam esse: Non augeri, non minui: Non Rem pati. DI ae Mus igitur ante sex menses hane cossiperendinationem
valetudo dedit) duo esse Stoicis rerum Principia, Deum et Materiam. De illo, quod licuit, diximus i liaee pervidenda est, et quae ex iis fiant. Materiam ita notificat Laertius In ran.), ex scitis
Stoicorum e u risentiam sive naturam, omnium quae sunt primant
statuunt, Materiam. Μateria autem est, ex qua quidlibet eotae tue. Duplieiter autem dicitur et Essentia , et Materia ; nempe omnium, et Singulo n. Illa omnium, sive Universalis, neque crescit, neque decresciit illa Partieularis contra, augmenta et decrementa habet. Corpus autem est, secundum Stoicos , atque item finita. Est et patibilis ; nam si immutabilis; non ea quae fiunt, ex ea sint sacta. Hine et illud consequens , quod seetio illius in in nitum fit. At non ipsam infinitam , Chrysippus dieit. Non enim est dare infinitum, in quod sectio cadat. Est autem continua. n Haec ille stricto et ealiginoso alibi e licet uberius clariusque nobis essari. Est, inquit, ae prima essentia. . Sane prima : unde alioqui Principium et aeque primam aeternamque eam faciunt, atque ipsum Deum. Zenonis verba reperio In Stob. Physic.) : a Essentiam omnium
rerum primam esse, Materiam I atque eam totam aeternam nee m jorem nec minorem fieri. u Haec consensu sero veterum doctrina. Si enim nata saetaque Materia , ex aliquo factam necessum ebi :
567쪽
atquin id ipsum Maioria sit. Nam illud Democriti essiiluin omnes r eperunt e u Nihil ex nihilo gigni, nihil in nihilum re, erit . . Et tamen, quod ni irere, Seneca dubitat, an Deus Materiae auctor. Ita eniis in Quaestionibus Naturalibus e a Quam utile existimas ista cognosecre ct rebus terminos ponere quantum Deus possit ' Mat Ham ipse sibi formet ; an data utatur 7 . Dubitat rece , quod Christianos quosdam non est puditum contra affirmare , et eum priscis Materiam aeteritare. Ii suere Marcion et Hermogenes haeretici, quos Materiarios ideo Tertullianus appellat. Sed Senem etsi des,itat, nota tamen ut Stoicus , quorum perpetuum hoe dogma , ut sere philos
phorum. Quos refutant apud Eusebium lib. VII, Preparat. Evang. Dionysius, Origenes, Philo, Maximus : Tertiillianus Advors. Ηρο- mog. lib. II, cap. 9) , et Lactantius , et Latini nostri passim. Et e
nam igitur statuunt et sed illam Primam et Communem. Ita enim Laertius eam distinguit: α Duplicem esse, omnium et Singillorum . . Illa omnium , est hare Prima; Illa Singillorum , est Secundaria , in tale ae tale corpus formata. Quia igitur illa Prima aeterna, additur ro Neque crescere, neque decrescere. - Etsi enim dissusior aut rarior fieri potest, ut in Ecpyrosi quum Vacuum omne implete tamen ipsa non crescit, et extensio in modo est, non in essentia augmentum. Zeno In Stob. Phys.) : u Illam aeternam, neque majorem neque minorem fieri r at partes ejus non easdem manere , sed separari , et commisceri .n Separari, quum interitus ; misceri, ubi generatio consideratur. Nam totum hoe nasci aut perire , quid nisi formae alius atque alius inductio ost, Materia primn permanente J Ρhil sophorum scholis luec decantata , sed et versibus poetarum. Pythagoras apud Ovidium t
Nee twrit in tanto qui l quam , mihi credit . mitti lo, Sed variat , faciem pie novat i nascique vocatur Incipere esse aliud , quam quod fuit ante ; morique,
Desinere illud idem. XV Metamo b. Poeta alius e
Ceilil enim rerum novitale extrusa vetustas Semper , et ex aliis aliud repararo necessum est ,
Nec quidquam in barathrum nee T artara decidii ii tui. I ccafiet.
568쪽
Versu ultimo vult dictum , nihil perire. Addit Laertius , in Corpus iuxta Stoi eos esse. M Ita lego iii Stobceanis Eclogis r .i Stoici corpus , Materiam dicunt . . At quomodo , nisi Forma accesserit sine qua nee latitudinem, nec altitudinem, nee longitudinem habeLῖ sine quibus non e l Cobpus. Respondeo , Stoicis late Corpus esse sile quo postea) Didquid est. Deinde , Materiam eaipsa tria habere, sed non finita , nisi aee dcule Forma , qvie ei innscribit. Noe Platonici qui dem alieni ab hac sententia , ilites quos Plutarchus deserit,il Begenitura Animae) et ει Materiam aut Chaos , non inco*oream , neque inimobilem , ne iue inanimam , sed informe et inconditum illudeorporeum habuisse. . Itertimque ibid. 3. r u Illud omiticapax et Materiale, magnitudinem quidem habubat, et intervallum , et I eum ; pulchritudinem vero , et formam , et si rarum modificationem requirebat. v Universe igitiis corpus erat ; tale ot talo, designatui aptum , non erat. Apuleius Platorii halid. aliam montem , etsi
aliis verbis, attribuit. u Neque corpoream , inquit de Dogm. Plat.) ιΜateriam, neque sane incorpoream esse mucedit. Ideo autem non putat corpus, quod omne eorpus Speeie quidicumque non casei
Sine corpore vero esse non potest dicere , quia nihil ineorpora. corpus adhibeat et sed vi et ratione sibi eam videri corpoream. . N - que Aristoteles est in alia mente, mi Materiam sub antium
affirmavit VIII Physic. : sed sensu quem Posidonius Sinu sit fit VII Metaphys. cap. 3): u Disserre sulastantiam quae existit, a
Materia , ratione et intest tu tantum. M Sed pergit Laertius, . A quo item finita. γε Quod verium est i mundo onim clausa. Etsi in nitam etiam Platonici asserunt ψ ali aspectu. ApuIeius De Dogm. Plat. r .. Infinitam Materiam commemorat, quot ei sit interminata magnitudo ; nam lis,d infinitum est indistinctum magnitudinis habet sinem . . Utrique recte. Stoici, quia finiri potest, et finitura Platoniel; quia in se considerata exempli causa, ante mundi eo diium) fines certos non habet. Sequitur, α Patibilem etiam esse . . Male enim in G eo α- mi legitur, id est, impatibilis: et vel exsequentibus salso. Illa vero assicitur; mutatur, cogitur a Duo, qua
iubet. Materiaeque datum est cogi, wd cogere Mundo.
569쪽
Denique Prines iam is , Pulieris , a Stoicis appellatur. Plato lateriam ait, ii rationem habere Foeminae et Matris r is quod verum est, et coneipit sormas omnes , et tertium aliquid ex his parit. Amplius in Laistio r u Seetio illius infinitum est . . Cicero I Acad. prototo hoc sensu et it Materiam esse ex qua omnia expressa atque victa
sint r eoque etiam interire non in nihilum, sed in suas partes, qvie infinito seeari ae dividi possunt, quum sit nihil in rerum natura in nisum , quod dividi non queat. v Et consentiunt Philosophi ae Geometrae ; excipio Epicureos, quibus corpuscula quaedam sunt individua, ideo ατομοι dicta. In ultimo, re Est autem continua. ΛΙn Graeco est πιπιαὶ,πτος ' nec scio cursia iam hie verterit interpres. Ego putavi cum dicere , tades&olem et continuam esse r quia hoc quaerebatur a Seneca Ibid. cap. 33 et u Individua sunt, per quae struitur omne id quod natum suturumque est, an continua eorum materia sit, et per totum mutabilis. v Itorumque idem e vi Continuasit omnis et plena Materia, ex qua cuncta gignuntur, an diducta, et solidis inane permixtum sit . . Vides quaesitum, et contra Ep eureos a nostris assertum e quibus Materia Incis Eua . itemque D ducta , id est, Atomi, EsSet.
An non plura Priaci ap et de uris disrum, eaque asserere. SEn haec omittamus et illud magis quaerondum , satisne plene Pri eipia Sisiet doderint, neque alia associanda Nam Plato Ideam suggerat, Arisinteles suum uos r ut Prisiario rem quae Senecae ombaris est) nune seponam , nec Peripateticis satis acceptam. Sed doueia aliquid videndum est ; vel ad Senoeae nostri lucem. Ipse ita
aperit Epist. Lviii) r u Quid sit Idea , id est, quid Platoni esse
videatur, audi. Idea est eorum , quae natura sunt, exemplar sese
num. Adjieiam definitioni interpretationem, quo tibi res apertior fiat. Volo imaginem tuam sacere, exemplar picturae te habeo , ex quo capit aliquem habitum mons quem operi suo imponat. Ita illa quae me Meet et instituit Dei es , a qua imitatio petitur, Idea est. Talia ergo exemplaria infinita habet Natura rerum id est, Deus γ-- Dipit ires by CSos e
570쪽
hominum , piseium , actorum et ad quae quodcumque fieri ab illa
debet, exprimitur . . Satis clare aperit Platoniciun sensum , et si
terius sane, quam discipulus ejus Lyceo feeit. Ille enim Ideas sieaecepit et prodidit, quasi extra Inteli tum per se subsistentes, et agonios in Materiam , ut sigillum in ceram solet. Alii abnuunt, et Pilitarchus clare, ex Platonis mento describit et a Ideas separatas a Materie , in sensibus et cogitationibus Dei , id est, Montis , cons store. η In Deo, inquam , Ideae t et noster ita Seneca Ep. Lxv ire IIaec exemplaria rerum omnium Deus intra se habct, numerosque univc Orum quae agenda sunt, et modos monte complectitur. Plonus Lis figiti is est, quas Plato Ideas appellat, immortales , ininii tabidis , insatigabiles. Itaque homines quidem pereunt, ipsa oulcm Humanitas , ad quam homo effligitur, Permanet. η Sed dices , ergo varia ista in Deo et diversa, qui totus unitas est, ct simplicissima natura ' Nostro sensu , varia r sed in Deo una est Idea et excinplar, in rebus singulis tamen disparanda. rasmegistus hoc vidit se. 11ὶ ris Unam habet Ideam Deus , quin ejus est propria, quae nec oculis subjacet, ut pote incorporea et et omnes Idcas per corpora tamen ostendit . . Audis In corporibus Idea variat, in Deo ost una. Nee ita ut in loco sita , quod idem Termaximus amolitur nid. r u Omnia sunt in Deo, non ut loco sita. u Quomodo igiti re 3 u in cogitatione incorpor . n Consciatiunt sane haec cum Platone, atque adeo, eum Chaldaeis, si sorte ab iis hausit. Psellus et u Ideas censent , modo Patris eogitationes, modo Universi rationes naturales, animales, et intellectuales, modo cliam abstractas a rebus substantias. is Sed et cum Veritate ipsa consentiunt, probe accepta. Dion7sius noster Ideas agnoscit, et definit: - praefinitiones et votivitates Dei is in rebus nempe condendis. Et certum , species in Deo rerum esse ,
ad quas formet. Boethius lib. III De Consol. r
Ducis ab exemplo : pulchrum piaclier imus ipse Mundum mente gerena, similique in imagine formana.
Sed et Augustinus asseruit Quaestion. x LVI et u Sacrilegium qu dira esse, existimare quod Ideae sint extra mentem divinam ; si tamen Plato, inquit, in ipsa posuit, veras tum Ideas asseruisse P