장음표시 사용
611쪽
Oceanus, navigatiotii bus Hispanorum , Britannoriam, et jam nunc Batavorum felici audacia peragratus. Exeipio ad Septemtrionem et Austrum, Digore inaccessa. Mittamus igitur immania illa de Oceano, et inania r fines suos habet, et cum Τerra utiliter uno velut co pore, et orbe, Natura iunxit. Hoc Stoici quoque nostri senserunt in Laerti' : α Mediam esse Terram stolius Universi) : post hanc, Aquam globosam, quae idem centrum eum terra habet, ita ut Terra sit in Aqua . . Vera haec sunt, et examinemus. Ait, α Aquam o linam. is Certum est, tumet et attollitur, et altitudine sua vel montes terrae aequat. Cur non cadit quia centrum cum terra idem habet, eoque vergit. Balbus Stoicus , apud Ciceronem II de Nat. Deor. r. Eadem ratione mare, quum supra terram Sit, medium lamenterme locum expetens, conglobatur tindique aequaliter, neque redundat umquam, neque effunditur. - Αddit, α Τerram in Aqua esse . . Providentia divina factum, neque debuit, aut potuit seiungi hoe elementum. Plinius II, e. 65 e re Hoe ita formasse artifex Natura agnosce Sinae verba) credi debet, ut quum Terra arida et
sicca constare per se nc sine hvinore non posset; n e rursus stare Aqua, nisi sustinente Τerra, mutuo complexu jungerentur et hac si nus pandente, illa vcro permeante totam, intra, extra, supra venis, iit vinetilis diseurrentibus . . Philo Judaeus, hoc amplius a Provi dentia structum, ut dulcibus aquis rigaretur undique et humeseeret, non ad vinculum solum, sed frugum, stirpium, animantium ni
mentum. Sed de Vinculo etiam ipse de Opisio. Mundi r α Τa
quam vinculo continetur dulcore aquarum. . Et causam mmdem Plinio addiit quod a se arida . facile dissipetur et ρMoerescat: u sed , inquit, coercetur et manet, partim vi unientis spiritus, partim humore, qui per meatus et foramina Vario penetrat, non sinentenrefactam abire in parva majoraque fragmenta. n Nola ibi de Varizamea thus: quod verissimum est, Et tales sub terra, acceptam ab Occano aquam colant, mitigant, ct usibus nostris exsulsam re
dunt. Sonoea III Quaest. N. cap. 4 et u Occulto enim itinere mare
subit terras, et palam venit, Scereto revortitur, colaturque in transilii mare, quod per multiplices amfracliis terrarum verberatum,nnaaritudincni ponit, Et in sinceram aquam exit. M Dicit Palam o - 'lγν Cooste
612쪽
iare; nimirum quum flumina omnia in mare eant e sed secreto r Mintur per subterraneos illos meatus. Immo magnam etiam copiam sub ipsis terris relinquit et quod hodie metallarii fossores dicunt, et nos , ubicumque terra humilior, sediendo comperimur. Nee vani omnino illi apud Senecam , ibid. e. 83, qui censent, ae interiora terrarum abundare dulcibus aquis , nec minus illas stagnare, quam apud mos Oceanum , et sinus ejus et immo eo latius, quo plus terra in altum patet. π Ultimis verbis, in altum, id est, profundum. Nam maria pleraque terra sustentantur et innatant , allius illa de cendit. Atque haec verissima causa est, eur maria tot fluminum necessu non crescant e re quia quod instuxit, non in suum vertimi, sed protinus reddunt. . Ibid. lib. VI, cap. 5.) Lucretius alias quoque causas tangit, primam, quod omnis hic influxus nihili sit ad maris totius summam. Haec parum Vera est: verior secunda, quodu magnam partem Sol detrahat aestu, is ilemque venti siecerat, et vapores in nubes surgant. Tertiam hane nostram, et Praecipuam
Postremo, quoniam raro pum corpore teuus Est, et e iunctas oras maris undique cingit; Debet, ut in mare de terris venit humor aquai, In terras itidem manare ex aequore Falso. Percolatur enim virus, retroque remanat materies humoris , et ad caput amnibus omnis inuit.
Atque ista sontium causa et origo, α etiam in summis iugis crumpentium , quo Spiritu acta aqua, ct terrae pondere expressa, siphonum modo emicat. - Plin. II , eap. 65. Addi et de altitudine marisi mi est, ipsa iuga montium, ut dixi, aequantis r nec mirum igitur eo pertingere , et erumpere, in certo aliquo meatu . Hanc originem princeps Sapientum tetigit Homerus , de Oceano r
Και πῶπω κρῆναι , καὶ φρεια dii μακρά νάουσι ' niad. v. Omnex ex illo fluvii, omne mare , omnis et unda Fonti im , itemque lacos manant, puteique Prolandi.
613쪽
IUSTI LIPSI IDISSERTATIO XVII.
Duplicem Oceanum esse, eumque Terram guadrifariam Partiri. ex sensu oetemum , haud ρrorsus pans. PERMANAT igitur terram interiorem Oceanus , sed et supra dividit , ae eingit. Vinculum est simul, et discrimen. Noster Sen a Ad Mare . cap. I 8) : u Vinculum terrarum Oceanus , continuati nem gentium triplici sinu scindens. n Verba examinanda , ne ignarum priscar huius descriptionis saltant. Nam quomodo de triplici hiesinu, quum Panegyristes dieat Ad Maximianum.) r α Orbem quadrifariam dupliei digeretum Oeeatio 7 . Et alii de gemino tantum,
non triplici, affirmant. Altius repetenda res est, et pro mente Veterum globus hie totus seeandus. Atque ea fuit r Terram cum Mari rotundam esse ; sed ipsam duplici Oceano diridi, et velut dee sari. Priorem esse , ipsum verum , magnum , Originalem Oceanum et qui terram ab ortu ad occasum mediam dividit, sub ipsa tona torrida , id est, Equatore. Alterum, qui ab illo ortus eamdem te ram , parte altera, mediam secat, ab Austro in Septemtriones. Itaque duplici hoe Oceano tota Terra scinditur in partes quatuor et id est, totidem insulas , e quibus unam dumtaxat nos habitamus. Haec testimoniis firmanda, et tum ad Senecam aptanda
sunt. Plinius II, cap. 6 r a Maria circumfusa trudique dividuo globo, partem orbis auferunt nobis; nec itide huc , nee hinc illo pervio tractu. . Nam etsi videri possit de una et media illa orie tali divisione loqui tantiun et lamen quum addat α undique dividuum , n potest et de altera intellexisse. Sie alibi cap. 6R r is ritigitur in toto suo globo tellus , medio ambitu, praecincta circvinfluo mari. n In toto globo ait, non parte tantum. Sed eludat haee aliquis, sicut illud Pomponii i u Hujus medio terra sublimis cingitur undi que mari, eademque in duo latera, quae hemisphaeria , ab Oriente divisa ad occasum. n Age igitur, sint haec de primario et originali
illo Oceano tantum e sed dicimus ad polos cum parte litraque se Porrigere, et per eos in se redire. Clarissime et uberrime hoe
614쪽
terra, quae colitur a vobis , angusta verticibus , lateribus latior , parva quaedam est insula , circumfusa illo mari quod Atlanti eum , quod Magnum , quem Oceanum vocatis. v Summa est e v Non uno , sed gemino Oceani ambitu, ter corpus omne circumflui. Cujus primus, inquit, meatus est, qui ab indocto hominum genere nescitur ; atque ea corona , per Eonam term calidam meat, superiora terrarum et inferiora eingens, flexum ei rei aequinoctialis imitata. Ab Oriente vero duos sinus refundit, unum ad extremitatem Septemtrionis, ad Australis alterum e rursusque ab Occidente duo Pariter enascuntur sinus , qui usque ad ambas , quas supra dix mus , extremitates rosi si , oecurrunt ab Oriente demissis. Et dum vi summa, et impetu immaniore miscentur , invicemqtie se feriunt, ex ipsa aquarum collisione nascitur illa famosa Oeeani aecessio par ter et recessio. . Post pauca deinde r α Tam igitur ipse, qui Mu noctialem , quam sinus ex eo nati, qui Horietontem circulum ambitu suae flexionis imitantur, omnem terram quadrifariam dividunt e et
singulas habitationes insulas iaciunt. Ideo Tullius haee volens intelligi, non dixit r Omnis terra mma quaediam est ias uti r sed , Omnis terra . qure colitur a oobis r quia et singulae de Pintuor habitationibus parvae quaedam emetuntur insulae , Oceano his eas , ut diximus , ambiente. . Straho haec confirmat lib. I) r . Quod omnis habitata tellus insula sit, primum quidem sensu et experientia docemur. Quaeumque enim versus licuit hominibus libuitque ad ultima term progredi, mare inventum est, quod Oceanum appe lamus. η Ab omni, inquit, latere Oceano claudimur r et est ergo
bifaria illa divisio dicta et quam et postea ingerit, terramque, ut merobius , quadrifariam secat. Boethius hoe ipsum lib. II tu Term quarta sere portio est, quae a nobis eognitis animantibus ineolatur. is A nobis cognitis Z ita; quia a nostro hoe quadrante , sive Strabonis τετραπλευρω , in alios accessus non est, Vel ob innam torridam, vel ob vasta maria interiecta. Ut veterum plurimi quia dem lensebant. Nam nostra hare aetas resutavit, doeuitque et coli Torridam, et adiri; itemque alios laterales tractus. Dixi plurimos Veterum ; neque enim omnes censuere ; et Posidonius Stoicus aperte
615쪽
osse. Nam , inquit, circa Tropicos , ubi Sol diutius moratur, non sunt loca inhabitata, cur sub AEquatore essent λ Deinde , quum nox diei aequalis sit, spatium etiam refrigerandi satis amplum est, et imbres et venti erunt qui idem praestabunt: ergo habitabilis. . Bene cum Chiamyde eomparatur a Strabone habitata haec nostra terra : et simul Senecae veriloquium, α tri Pliei sinu continuationem gentium scindi. pliei, inquam; pro cujusque quadrantis ambitu e qui duos sinus ab oriente et occasu ad polum habet e te liumque , ab oriente ad occasum. Liquet etiam Panenrisue sensus , , Orbem quatasariam duplici Oceano discerni. . Haec in parte nota veteribus erant et ad sensum Strabo appellat) r in parte non erant. Parie dico Australi: de qua conjunctura idem praesumebant. Macrobius r .i Nec dubium est, inquit, in illam quoque Australis generis Temperatam, mare de Oceano similiter inquere i sed d se ibi hoe nostra attestalione non debuit, cujus situs nobis incognitus perseverat. . Ita igitur prisci r quid hodie ' res non obseura
est, allusisse verum, non attigisse prorsus antiquos. Neque enim sub aequatore est statim magnus ille Oceanus, neque directo mediam terram dividit et sed infra illum obliquus , praeter Bonae Spei promontorium versus Orientem quum nuxit, limite alio Magellani fretum perrumpit, et priori illi vastus occurrit. Ad polum etiam
nostrum , id est, Septemtrionem , maria conssuere utrimque, paene compertum est. Batavi magno animo explorarunt, pernavigare tentarunt: glacies , et monstra, et frigora repiderunt. Sed ita, ut auras
hauserint Indici illius sive Orientalis maris. Atque , haee, ut pleraque vera , vetus etiam opinio hausit; vel Orphei, qui dixit :
υς γα ιν δι' Indefessi orbem Oceani, pulchreque fluentia, Vortieibus terram qui circumplectitur almam.
lasso volunt et u tan si iam in se impetu ruentem, et redeuntem ,
at pio ita terram sibi includentem. - Eustath. Haec ad Senecaementem uberius dixi : poteram brevius , t licem ianum esse , Mediterraneum, a rabieum, Persicum. Brevius, sed non verius
616쪽
nam et plures simis sunt, et pro dimisione Oceani manea et angustadietio sit; sed neque contismiationem gentitun illi standunt. Nonne navigantur , nonne et pedibus circumeuntur 3 Ita ost; nee Sinutim vox aliquem moveat, quam et Macrobius laterali utrique Oceano tribuit, quia videlicet magni Oeeani sunt reeessus aut partes. Newio an Varro non sic explicandus sit et quem Priseianus in Ortho
tago inter Solis stationem, et sidera septem , raporrecta iacet tellus , hute extima nuctu Oceani, interior Neptuno cingitur ora.
Inter Tropicum, inquit, et Septemtrionem jacet terra nostra habitabilis , exterior Oeeano Atlantico, interior Septemtrionali. De altero Senecae loco magis affirmem , isto I Quaest. in Praefat.) r u IIaec est terra, in qua regna disponitis et minima , etiam quum illis utrimque Oecanus oceurrit. n Quomodo utrimque 7 a latere utroque, opinor, ad occasum et ortum i ubi terra habitata latissima est, set exporrigitur et sed mari utrimque superveniente dirimitur. Omittit enim de Austridi vel Septemtrionali parte , quam notum erat, TO rida et Frigida Eonis claudi. Pineianus, Censor eximius, legi volebat , undecumque Oceanus incurrit. Non mutem contra libros et aut si, uterque velim.
De Terra. Matrem iaci, et Animal; unde sustentetur metumque. ΤERRA Oxcipit, imum atque ultimum Elementorum. Digni lato aut sitn ultimum et non usu, quod ad nos attinet, immo primum.
Itaque malor et parcns nobis dicitur e quid si et Deorum λ quid si prima condita, et ex ea deinde aliat Stoici ipsi apud Stobaeum) iis A Terra generationem Mundi eo pisse, tanquam a centro ; nam initium Sphaerae , centrum ipsum esse . n Ιlaque ex materia illa aquea, ab Igne primo expressum et secretum gravissimum et mentum esse, Terram et atque hac, ut tandamento , posita , reli-
617쪽
quum ordinem et orbem circumfusum. Ideo Sintivis magnifice ad
O homi mam divumque aeterita creatrix , Quae stuvios , ailvasque , animasque, et semina Mundi Cuticia, Prometheasque manus , Pyrrhaeaque a a Gignia, et impastis quae prima alimenta dedisti, Mutastique vices, quae mirum ambisque, virisque. firmum atque immobile Mundi Robur in eidui, te velox machina caeli Aere Pendentem vacuo , te currus uterque Circuit, o rerum media, indivisaque magnis Fratribus.
Ipse Seneca : a Terra Et pars est mundi, et Maleria. pars est mundi ut eaelum. Ex illo deinde et ista, alimenta omnibus animabus , omnibus satis, omnibus stellis dividuntur. . Materiam igitur inte pretatur , quia alit et atque adeo Trismegistus u tres in ea naturas collocat, Ignis , Aquae, et Teme, ob una stirpe deductas. Unde, inquit cap. 16), omnis materis ommuarium crediture et donat quidem atque erogat alimenta , vicissim autem superne substantiamaeeipit. . Eadem Sene e dicit, si pro Stoicorum mente eapis. Magnifice etiam de ea Hippocrates In Epist.) r u Meratissima terrae sedes ; e qua animae, et plantae, et alimenta, et modicamenta , et fortuna atque opes ipsae gignuntur . . O magna et benigna mater lsed non libet in laudes ejus tro r ad incoeptum magis redire. Nam quod de primo ejus ortu dixi, non omnes consentiunt et et Laertiusti δελαπι videt ire loeare et gignere, inter Stoae seita. Sie et Manilius r
Iltima subsedit glomerato pondere tellus.
Quod autem in Trismegisto de tr*lici in ea natura erat, ratio et sensus dicunt, et mixta haec , aut seorsim insita , in penetralibus videmus. Hare causa, cur aliqui eum Corpore nostro Terram eo parent, ut Seneca Quaest. VI, cap. I ) . - Pila et Aquis, quae vicem sanguinis tenent, Ventis, quos nihil aliud quis quam animam vocaverit, pervia estu et atque adeo subdit suisse, α quibus animal placeret esse terram. . An Pythagoricis 7 nam ipse Pytha
goras, apud Ovidium XV Metam. 3423 ,
618쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. II. 6o
Terrae igitur luee dignitas i et de Si tu dixi, in medio esse, sed pendulam, et in se reduetam i quo sustentanteὶ quidam aquis v lunt innatare et ut Thales, de quo Seneca Nuaest. III, eap. i )tii Quae sequitur Thaletis inepta sententia est et ait enim, terrarum orbem aqua sustineri, et vehi more navigii, mobilitateque ejus fluctuare, tunc quum dicitur tremere. o Eidem iterum hoe atis huit e vi Thales totam terram subiecto iudieat humore portari, et innatare r sive illud Oceanum V es, sive mare magnarin, sive a terius naturae simplicem aquam . . Sunt qui e Saeris firmamentum petant: quia Psalmista scripsit: u Qui landavit terram super aquas. is Sed id verissime de mari dieitur, ut Damascenus explicat lib. II, eap. Io), undique circumfuso. Plures Aere fideiri et attolli voluerunt. Lueanus , lib. I, 89 :
dum terra sterum , linamque levabit
Magnus Hippocrates libro de Hasb. i u Spiritus Lunae sundamentum, et terrae vehiculum n Plinius II, cap. M r u Aerem per cuncta rerum meabilem, totoque consertum; huius Vi suspensam, cum quarto aquarum elemento, librari medio spatio tellurem .n Sed alibi idem et alteram, verioremque causam, tangit sibid. c. Io):α Mirantur pendere terram, ac non cadere nobiscum, ceu spiritus vis, mundo praesertim inclusi dubia sit; aut possit eadere, natura repugnante, et, quo cadat, negante. n Hoe optime. Natura est quae repugnat, et sistit, et tendere eam ad media sui jubet. Ad media
...... quia lotus ab illa Tantumdem refugii Mundus, seritque eadendo Undique ne caderet; medium totius, et imum est r
ut ingeniose Manilius scripsit, et addit lib. I) i
Nee vero tibi Natura admiranda videri Pendentis isse debet, quum pendeat ipse Mundus , et in nullo Ponat vestigia sindo.
Vt igitur sua stat et naturae, nullo nixa ; quod pulchre Iobus, sacervates e. 26 r . Qui terram landavit super nihilum, ἐπ' ἀδει . .
Nam undique in se cadit, sicut in eam imbres.
619쪽
Et ipsa paene est nihilum universi comparui. one, et velut punctum. O miseri, caelum aspicite, et in terram despicitet re Punerum est illud, in quo navigatis, in quo bellatis, in quo regna disponitis et minima, etiam quum illis utrimque Oceanus Oecurrit. n
MMEA ea, an moreatur Z iumpis de Moo Orbe, siae America, an peteres gnari fu/rint pFi9ivi de Elementis. ADB. Non mihi; de Terra duo sunt, quae etiam quaeram, Vetus unum, ecquid stare eam Stoici censeant, an moveri Novum alterum, An novus hic noster, cognitus iis orbis Z Nam hoe ultimum ego atque alii saepe addubitamus. Lips. Ad utrumque sic habe. Et prius quidem etiam Senem vult cxcuti VII Quaest. cap. I), α Utrum videlicet Caelum Mundus terra stante
circumeat, an Mundo stante terra vertatur Z Fueriant enim qui dicerent , noε esse quos rerum Natura neseientes serat: Dee meli motu fieri ortus et oeeasus , sed ipsos nos oriri et occidere. Digna res est contemplatione, ut sciamus in quo rerum statu simus et pigerrimam sortiti, an vel issimam sedem I circa nos Deus omnia, an nos
agat. n Ait, suisse qui dicerent. - Qui illi Z plurcs reperio ; sed . primus Philolaus Pythagoricus dixit: terram moveri in orbem. v Laertius , In Philolao. Addit tamen e n Alii tamen Hicetae Suracusio id tribuunt. i, Et de Hiceta, ctiam Cicero Acad. II) :α Hicetas Syracusius, ut ait Theophrastus, caelum, Solem, Lunam . stellas, supera denique omnia stare censet: neque, Praeter terram, rem ullam in Mundo moveri. Atque hoe etiam Platonem in Τimaeo dicere quidam arbitrantur, sed paulo obseurius. - Αt de Philolao quod Laertius, universe Plutarchus 'thagoricis adscribit In Numa , eosque Terram non putare immobilem, sed esse in gyrum circa ignem suspensam, is additque de Platone , ut Cicero, n eadem iam senem sensisse et is quod Theophrasto auctore in vulgus manasse, idem alibi ostendit. Ubi et ex professo verba Τimaei examinat,
e quibus id colligebant, nam scripserat In Quaest. Plat.) r u Aui-
620쪽
mas in terram , et Lunam, et quaecumque alia temporis instrumenta, dissipari. . At quomodo terra, si quiescit, temporis instrumentum Sed respondet ipse, et bellissime solvit e tu vide. Addit ibidem, is Aristarchum idem de Τerra posuisse, Seleucum assim se r is sed
et Cleanthem Samium alibi in hac parte ponit. Denique Leucippus
sensit de Facie in Orbe Lunae) : - Τerram vehi, eirca medium assidue versam, esse autem figura impani. ii Vides deliria ; quomodo siter appellem y aut quid in ista inquiram ' et si ianitis
Paradoxorum amor est) etiam patrum aevo nobilis mathematieus hanc haeresim excitavit, sed cum ipso SepuΗa i . ostri stare consensu affirmant e et caesis motus Suos relinquunt. Alterum quod quaerebas, De novo Mundo, quem ante saeculum repertum, Am ricam ab uno inventorum appellamus, cum injuria aliqua ali rum. Nomnino veterest inquis. Nosse non dicam proprie, ,ed seivisse. Quum enim Australem orbem, nostro adversum adsim-xerunt, et quatuor adeo Terrae partes , sive insulas secerunt supra doctum ), quomodo non cogitatione novum orbem comprehen deruntὶ necessario illum , aut nullum Cicero in Somnio et ii Globinumundi duabus oris distantibus habitabilem et cultum quarnm altera, quam nos incolimus, posita sub axe ad septem stella' ; aliora australis, ignota nobis, quam vocant Grami-n Pomponius Mela rα Resiquae duae habitabiles, paria agunt anni t mpora, verum non pariter. Antichthones alteram, nos alteram incolimus et illius situs ohardorem intercedentis plagae quinoctiali' incognitus, hujus di
eeudus est. v Non P sunt constantius aut certius , dicero de altero, id est, novo orbe. Ciecro αυτο Θυα Rppellatam , ab opposito nobis axe
dieit; Mela αni σουα, quasi adversam terram. Est et in Platone in Timaeo et Critia) profecto votus et vera memoria magnae Atlanti insin lac, quam Asia et Africa ampliorem scribit e atque ita describit, ut mihi videatur locus dubitationi non esse, quin Novus orbis pars sit Platonicae illius terrae. Nam primum facit locatque grandem illam insulam, ad fauces Gaditani maris ; quae longe lateque intro
sum scilicet pateret; u et ex qua esset gradus transitusque ad alias insulas ; iterumque ex istis ad oppositam continentem, adjacentem mari, quod vero nomino sic appPllamus. n Si haec consideras et