장음표시 사용
81쪽
collocatum est. Vidit enim veram lucem, non fuit unus s o multis t et vixit', et viguit : aliquando sereno usus
est; aliquando, ut solet, validi sideris fulgor per nubila emicuit. Quid quaeris, quamdiu vixerit Θ vixit : ad pos
teros usque transilivit et se in memoriam dedit. Nec ideo mihi plures annos accedere recusaverim ; nihil tamen mihi Φ ad beatam vitam defuisse dicam , si spatium ejus inciditur. Non enim ad eum diem me aptavi, . quem ultimum mihi spes avida promiscrat; sed nullum 6 non tanquam ultimum aspexi. Quid me interrogas, quando natus sim p an inter juniores adhuc censear pHabeo meum . Quemadmodum in minore corporis habitu potest homo esse perfectus; si e et in minore temporis modo potest vita esse persecta. aetas inter externa est β. Quamdiu sim, alienum est : quamdiu vero gum, vir bonus ut sim, meum est HOC a me exige, ne velut per tenebras aevum ignobile emetiar; ut agam vitam ,
Quaeris, quod sit amplissimum vitae spatium p Usque 1 ad Sapientiam viveret Qui ad illam pervenit, attigit
non longissimum finem, sed maximum. Ille vero glorietur audacter, et Diis agat gratias; interque cos sibi et
prie non sat vera, sed quae arboribus est: iam ante esse desiit, quam morie sublatus est. Atiis. a. Non fuit unus e miatiis. Inti unus, ut tam multi sunt, unus egrege homi inm. a. Et vixit. Ante haee verba, et Lipsius et B v. addunt et inint: nune ita eaelo, ait Lipsius, ae male haemees a vulgatis xsulant. Miramur Selim. in eriti eis notis de hoe siluisse. 3. ωhu tramen mni, a. e. n. A. Aberat vulgo mi u. Se . - Νihi a me ... inciditUri Speetant haee ad
dogma aloleum, quod saepius iam
vidimus, vitam beatam non magas intendi quam virtutem , tande oriatur, e. e. Ep. XC I, 2 a. Aiahk.
έ. Habeo metim. Id quod mihi assignatum et in potestate mea est. n. 5. AHas inter externa est. I. sor ulla, eommoda. sumenda, producta, προ --. Πυhk. 6. Quamdis Nero stim, vir bonus υι sim, meum est. Se ipturam hane eduabus aliis eomposui. Nimis eon.
82쪽
rerum naturae imputet, quod suit'. Merito enim imputabit : meliorem illi vitam reddidit, quam accepit. Exemplar boni viri posuit; qualis quantusque esset, ostendit: si quid adjecisset, fuisset simile praeterito'. Et tamen, quousque vivimus Τὸ omnium rerum cognitione , fruiti sumus. Scimus, a quibus principalis natura se attollat; Squemadmodum ordinet mundum; per quas vices annum revocet; quemadmodum omnia, quae usquam erant, cluserit, et seipsam finem sui fecerit. Mimus, sidera impetu suo Vadere; praeter terram nihil stare, caetera Continua velocitate decurrere. Mimus, quemadmodum 8 lem luna praetcreat; quare tardior velociorem post gerelinquat; quomodo lumen accipiat, aut perdat; quae causa inducat noctem , quae reducat diem. Illuc eundum s. viis : utae enim eum m est , ubi . ista proritas avitaras. . Schin. Si vero vulgalam interpuncti servaveris , optimus sensus erit : Et nos tamen quem ad finem vitam continuare eupimus p omnia novimus quinemnoseenda erant , ita ut longiore vita non opus sit. Sie intelligunt lo- eum Bubh. et Lo auge. . Fruiti. Ut vulgo, sic ed. A. Frticu ms. a. quod et debuerat ms.
e. in quo vitiose fraeu. Cogitiatione funeu ed. n. Schw.5. A quibus princi stis natum. Sola ed. R. ad quid ρrine. Princi--Iis tenent libri omnes, quod defendit Rubh. eou. Cie. N. D. II. XI. as. Equidem cum Lipsis ρrincipiis
suspicatus eram : sed nil temere mutaverim. Nescio an risimus natura h. l. eadem dieatur, iluae stimina iura ac ρMeherrima Omnium natum .ppellatur Epist. Xcu, se ilicet supremus
Deus. eui subieeti sunt quos Deos plurali numero) appellat Noster. S.
- simias a quibias princimias ete. ei se et nullo sensu mM. a. e. et M. A. diu vero ut sim, meum exl.
M. R. quamdiu vero vi vir bonus sim, ete. Schin. . L utet, quod fuit. L grave vertit: S auri er a sol eme elato notum Elamir vecta, quasi esset, quia vere vixiti sed sensus postulare
videtve tit intelligas : illud quod se
praestitit, nempe virum sapientem. a. Si quia ad ... simile ρωt. I. e. quod vitae adieeuset, fuisset simile praeteritae vitae. 3. Et famen, quotisque viri a pomnium rerum ete. Haud satis liquet huius loci sententia. Interringona. s. m primus apposuit Mu- retus, quod delendum videtur, et
cum praeeedentibus connectenda ista , Omnium rerum eie. ut hoe sere
dixisse intelligatur Philosophus en Habet quidem hoe eommodi lon-- gior vita, ut , 9uousque visimus , - magis magisque fruamvir eo nitie . Ne narum rerum. Nee vero idcirco is moleste ferre debemus exitum e
83쪽
est, ubi ista propius aspicias. - Nec hac spe inquit Sapiens, illo sortius' exeo, quod patere mihi ad Deos meos iter judico. Merui quidem admitti, et jam inter illos sui; animumque illo meum misi, et ad me illi suum miserant . Sed tolli me de medio puta, et post mortem
nihil ex homine restare; aeque magnivn animum habeo, etiam si nusquam transiturus excedo. - Non tam multis
vixit annis, quam potuitl - Εt paucorum versuum liberio est, et quidem laudandus, atque utilis. Annales Tanusii scis quam ponderosi sint, et quid vocentur β. Hoc est
In vita nostra reseivimus, quae sintea, unde illa natura omnia penetrans et regens se attollat : Princi-IA , na tu vixn , quae ratione perseeta
praediis ad illam maiestatem se sustu iit. Caeterum dicere haud habeo, Mirum modestἰam in his, an nimiam istius eognitionis aestimation i mi Ter. Nuhk. . Nec hac me. . . minco. Non illa spes propius ista aspieiendi mihi ma. iorem sortitudinem dedit e vita exeundi ad deos meos, quorum membrum et pars sum. Sed etiamsi totus essemperiturus , aeque mortem eam Contemnerem , post quam defuncto mihi nusquam locus esset. Πυhk. u. IIIo fortitis. Vulgo, inquit sa-ρiens ille, fortius exeo , eum ms. o.
et n. A. Placuit tuo frigus exeo , quod dedit ms. e. sive es fortitis intelligas , sive tuo pro litise accipias ,
ut saepius alibi; cui deici respondeat quod sequitur, nusquam transi urus. Si iue h. l. seripsit Seneca, res. Ten dum hoc fuerit ad ea quae supra : iue vero gloriatur ratidiacter : et vorab. sapiens e seliolio fuerit interpolatum. Schw.3. Miserans, a. e. Vulgo misertiri . GLM. . Tariusia reeie ms. a. Nee aliud
debuerant e. n. A. in quibus legitur misit. Sisin. - Tanusii praestant codd. et praesert Ger. Jo. Vossius de Hist. Lat. I p. 59 ed. Fres. Λntea I musii. mv. s. And...-em uri Quod vulgo hielegebatur, non demni . aut, quod exmssiis quibusdam squibus accedit noster e. et ed. A. aseivit Rubkops. non decorosi, id alienum erat ab hoe loeo, ubi vel longus liber. vel brevis
erat nominandus. Unice verum erat
ponae rosi, quod latebat in nonderosi, quod habet noster vis. a. cum aliis apud Pine. Nee vero nobis debeturhaee emendatio ; nam in eodem ms. a. litteram ρ ad monstrosam vocem nonderosi iam alia manus superne appinxerat. Similiter vero et Cicero ponderosam epis Olam dixerat. An-mm aignifieans. Schin. - opponit Seneca librum exiguae molis sed utilem, quem eum brevi at laudanda vita comparat, Annalibus Tanusii, libro satis amplo sed pravo et deriso, quem comparat eum vita longa at Parum utili. Fuit quum arbitrarer , annales Tanusii explieationis esse loeo libri Paucorum versuum atque utilis. Sed Seneca magis digna videtur ratio ,
84쪽
vita quorumdam longa quod Tanusii sequitur Annales. Numquid soliciorem judicas eum, qui summo die muneris, quam eum, qui medio occiditur 3 numquid ali
quem tam stulte cupidum esse vitae putas, ut jugulari in spoliario', quam in arena malit Θ Non majore spatio alter alterum praecedimus. Mors per omnes it : qui occidit, consequitur occisum. Minimum est, de quo sollici
tissime agitur. Quid autem ad rem pertinet, quamdiu vites quod cultarc non possis p Vale.
quam seculus sum. Nuhk. - In Suetonii Iulio, e. Historia Tanusii Gemini memoratur : nec vero distat, esse istum. ιρsius. - Et quid -- centur, nempe quod illi Catulliani: in Annales Volusi, cacata e haria.. L. I.Irae est visa quorumdam longa, quod Tanusii, etc. Sic optime nosterms. c. item ms. a. nisi quod hie perperam babeat et quod Tantis. Vulgo olim, Hore est... et quod Tian. quod revocavit Bubh. postquam ex Muretiing. editum suisset AEque est.... et quod rari. de ιιν. - Intel. vita quorumdam est longa hoc, id est ideo . quod sequitur, imitatur annales Τanusii , quod ponderosa et taediosa
α In moliario. Pars arenae a. am
phitheatri suit, in qua indui, exui
solebant, et laesi ae deineepa inutiles oeeidi. Ego I Saturn. c. I 8. L s. Sensus est: Ut oeeidi post praelium, quam in praelio malit.
AN UTILIA SINT sPECIALIA DE OFFICI Is PRAECEPTA 8 An praecepta moralia cuique personae proprie data necessaria sint, hae Epistola inquirit. Nam Aristo stoicus quaestionem negat : quum ille, qui decreta philosophiae s. generalia praecepta intellexerit didieeritque, sibi ipse praeeipiat, quid in quaque re iaciendum sit x - S 3. Cleanthes contra et universa et eu que Personae propria , quae specialia voeamus , utiliter coniungenda esse statuit - έ. At piamum, quod ad Aristonis sententiam attinet, repudiat illa speetalia praetepta. Sunt enim nullius utilitatis illa praecepta et regulae , quamdiu menti error Osrusus est : quo demum discusso apparebit et ultro, quid cuique debeatur ossieto - 9. Deinde non statim ita ad vivum exprimi possunt illa praecepta, uti lamen fieri deberet, si actum progerminare et ad eum per tinere oportet , qtium praeeipiens non in hae νpsa conditione sit, de qua ipsi
85쪽
sermo est-- ro. Tum nee manifesta regulis indigent, et obaeum ambiguaque probationibus adiuvari debent: itaque illa , per quae probas, satis per se sunt - i 3. Adhaee eaput omnium errorum pravis opinionibus et praeiudieiis continetur : quae nonnisi universali Ethica corriguntur - 1έ. Denique Ethi ea speetalis ineomprehensibile opus est, quum ossietorum ambitus immensus ait - 1 r. His respondet Seneea et Primum non esse satis , impedimenta , errores rel. amovisse, nisi et statim rectam viam monstraveris - αι. Deinde non solum doctis est pro altum regulis, sed ut quae iam didieeris, remῖnirearis. Begulae , quae formam sententiarum induunt, aut ea ini intexta sunt, hoe assequuntur: excitant Iiimum - 3t. Tum regulae speciales animum nostrum expergetaesunt, et indolem naturalem impellunt diriguntque ad ea , quae, si sorte ineidant quaedam , facienda sint - M. Tandem certus numerus prae-ptorum cur non esse possit, haudquaquam elarum est - 3r. Iam quum ab Aristone dicatur , legum et praeceptorum eamdem late esseeonditionem , hute obiectioni ita obviam it, ut dieat, esse quidem hoc concedendum , sed inde non sequi, ea esse inutilia. Si enim consuetudo eum
sapiente utilis est, quidni et eius praecepta eondueant y - έ5. Adbaee princepta vim praesentem habent in aetiones nostras. fidueiam in nobismetipsis firmani - έλSupervaeua sunt praecepta, obii eitur, quoniam virtus in eognitione et animi habitu eognitionem illam sequendi eoastat. Respondetur. hoc tantum de sapiente valet, minime vero de imperseeto, qui impelli atque incitari debet , quinetiam in reetam viam ditio. Sequitur ex his , esse in hae vita illam
philosophiam paraeneti eam s. praeeeptivam necessariam : quare errorea et Prae iudiei a removenda fiunt.
ΕΑΜ partem Philosophiae, quae dat propria cuique
Personae praecepta, neC in universum componit hominem , sed marito suadet, quomodo se gerat adver8us uxorem; patri, quomodo educet liberos; domino, qu modo servos regat; quidam solam receperunt, Caeteras quasi cxtra uti Iitatem nostram vagantes reliquerunt:
tanquam quis possit de parte suadere , nisi qui summam
praeceptivam appellat hane partem,
quam nos praetieam vocare Solemus,
philosophiam moralem, quae plerum que obligationes imperfectas , quas dicimus, continet, quoniam eae civium arbitrio relinquuntur, nee legibus diserte desiniuntur. Instrumentum autem huius philosophiae praeticae est Ethica, quae voluntatis emendandae, constituendae et ad ho-
86쪽
prius totius vitae complexus est. Sed Aristo Stoicus , e contrario hanc partem levem existimat, et quae non de
scendat in pectus usque. Ad illam habentem ' praecepta plurimum ait proficere ipsa decreta philosophiae constitutionemque summi boni; quam qui bene intellexit ac didicit, quid in quaque re faciendum sit, sibi ipse pri cepit. Quemadmodum, qui jaculari discit, destinatum lacum captat, et manum format ad dirigenda quae mittit; quum hanc vim ex disciplina et exercitatione percepit, 3 quocumque vult, illa utitur didicit enim non hoc aut illud ferire, sed quodcumque voluerit) : sic, qui se ad
totam vitam instruxit, non desiderat particulatim admoneri , doctus in totum; non enim quomodo cum uxore aut cum filio viveret, sed quomodo bene viveret : in hoc egi et quomodo cum uxore ac liberis vivat. Cleanthes uti- έ
lem - quidem judicat et hanc partem , sed imbecillam , nisi ab universo fluit, nisi decreta ipsa philosophiae et
capita cognovit. In duas ergo quaestiones locus iste dividitur : Utrum utilis, an inutilis sit; et an solus virum bonum possit efficere ; id est, utrum supervacuus sit, an Omnes faciat
num dirigendae regulas et rationead ei. R k. . Arasto Stoicus. Cons. ad Epist. LXXXm, xx. Fortasse haee eaeerpsit Seneea ex Epist. Aristonis ad Cleanthem , quas solas Aristoni tribuebant multa alia opera ab aliis ei adseripta exeludebant Panaetius et Sosierates, teste Diog. Laert. VII, 163. nuhk.
mi boni. Locum , misere vulgo deformat uni, haud dubie restituimus ex vel L libris, praesertim ex ed. n. et ms. n. Turba vexat et scribas nonnullos et interpretes pronomen illam , quod opponi putaverant ei, quam modo dixerat hane partem ἰ non autem hule opponitur, sed ad eamdem, quin proxime nominabatur, refertur. Vulgo leghbatur : At illam non habentem praec ira, plurimum ait proficere ; ipsaque deereta philosophice,
eons istitionem esse summi m. 3. Cleanthes utilem, ete. Non verosimile est, epistolarum amoebaearum Cleanthis et Aristonis argumenta
suisse posita in disquisitione huius reῆ. Cleanthes itaque illam phὶlosophiae partem utilem esse dixit. Aristo
87쪽
supervacuos . Qui hanc partem videri volunt ' supervacuam , hoc aiunt : Si quid oculis oppositum moraturaCiem, removendum est : illo quidem objecto operam perdidit, qui praecepit : α Sic ambulabis, illo manum po rigesi s Eodem modo, ubi aliqua res obesecat animum, et ad ossiciorum dispiciendum ordinem impedit, nihil agit, qui praecepit et nSic vi Ves cum Patre, fite Cum s uxore. n Nihil enim proficient praecepta , quamdiu menti error ossusus est : si ille discutitur , apparebit quid cuique debeatur officio. Alioquin doces illum, quid sano iaciendum sit, non officis sanum. Pauperi, ut agat divitem, monstras; hoc quomodo manente paupertate fieri potest y Ostendis esurienti, quid tanquam satur saciat; fixum potius medullis samem detrahe. Idem tibi de omnibus vitiis dico : ipsa removenda sunt; non praecipiens dum, quod fieri illis manentibus non potest. Nisi opiniones salsas, quibus laboramus, expuleris; nee avaru8, quomodo pecunia utendum sit, exaudiet; nec timidus, quomodo periculosa contemnat. Efficias oportet, ut sciat, PECuniam nec honum, ii ec malum esse; ostendas illi miserrimos divites : ossicias, ut, quidquid publice expavimu8, 3Ciat non esse tam timendum quam sama Circum-ν seri, nec dolore quoque', nec mori. Saepe in morte, quam pati lex est, magnum esse solatium, quod ad neminem redit'; in dolore' pro remedio suturam obstina-
autem inutilem esse eensebat. mhk. a. 1 Imun summaciatis sit tute loeus de specialibus praeceptis , an om nes faciat suPerpacuos. Suppl. alios locos , alias scientiae partes. a. Qui hane partem rideri volunt, e. Aristo eius lite assectae. NMk.
bris vulM , illia non abiecto. Sehin. έ. Periculosa , a. e. A. Vulgo ρε-
meuM Schω. S. Nee dolere quoque , nec mori. Int. nee dolorem, nee mortem ipsam tam limenda esse quam sama cir
6. Ad nem. . . . redis. Quod mortis dolorem semel tantum pari possumus. 7. In dolore. Sui Ple setat.
88쪽
timem animi, qui levius sibi facit quidquid contumaciter
passus est . optimam doloris esse naturam, quod non potest, nec, qui extenditur, magnus esse; nec, qui est magnus, extendi. Omnia sortiter excipienda ', quae nobis mundi necessitas imperat. His decretis quum illum in sconspectum suae conditionis adduxeri8, et cognoverit
beatam esse vitam, non quae 3eCundum voluptatem est, sed secundum naturam; quum Virtutem unicum honum
hominis adamaverit, turpitudinem solum malum sugerit; reliqua omnia, divitias, honores, bonam valetudinem, vires, imperia, Se ierit esse mediam partem , nee honis annumerandam, neC malis : monitorem non desiderabit
ad singula, qui dicat : si Sic incede, sic coena i Hoc viro, hoc seminae, hoc marito, hoc caelibi conveniti n Ista qenim Τ qui diligentissimo monent, ipsi sacere non possunt. Haee paedagogu8 puero , haec avia nepoti praecipit;
et, irascendum non esse, magistor iracundissimus disputat. Si ludum litterarium intraveris, scies ista, quae
ingenti supcrcilio philosophi iactant, in puerili osse
Utrum de indo manifesta , an dubia praecipies p Non to
t. Qui Dolus sibi facit quidquid
cons. Passus est. Sie et Horatius Od.
xx, lib. I: α Sed levius fit patientia
Quidquid eorrigere est nefas. a. Exeψienda , a. e. n. non aeci tendia . ut vulgo. Schw.3. Ista enim... non possunt. Spe cialia non possumus ex doetrina ista diseere , sed ex exemplis , quae vide vitis et ad quae nos comparamus. Exempla autem praeceptores isti dare non possunt multis ex tausis, e . g.
quia aetas, eo ditio , etc. impediunt, quia res , de quibus praeeepia dant. saepe mutantur . ete. Sic ρσda eo siqui est servus, puero libero , sic apia. quae est vetula, nepoti praeeipiunt. N. 4. Si liadiam ... Prinseriριο, vulgaria et trita esse ae pueris tantum digna , non qualibet aetate et titillis probati nibus adiuta, ete. Πυhk. - In Praeseriρω, i. e. in gno nis et sententiis quae deseribendae et edistendae Proponuntur. Ita infra : Pueri ad praeseri. pium discunt, digiti illorum lenentur. . Praeseriptum ergo, exemplar. I sius. 5. V rum Ginde manifesta. B ut λ. utrum mani sta deinde :xie , inquit,
89쪽
desiderant manifesta ' monitorem; praecipienti dubia non creditur : supervacuum est ergo praecipere. Id adeo sic disce. Si id mones, quod obscurum est et ambiguum , probationibus adiuvandum erit : si probaturus es, illa per quae probas Plus Valent, Satisque per se sunt. vi Sic amico utere, sic cive, sic sociol - Quare λ quia justum est. η Omnia ista mihi de Iustitia locussi tradit. Illic invenio sequitatem per se expetendam, nec metu nos ad illam cogi, nec mercede conduci; non e8se justum, cui quidquam in hac virtute placet, praeter ipsam. Haec quum persuasi mihi et perbibi Α, quid ista praecepta proficiunt, quae cruditum docent p Praecepta dare scienti, supervacuum est; newienti, parum. Audire enim debet, non tantum quid sibi praecipiatur, sedo etiam quare. Utrum, inquam, veras opiniones habenti de bonis malisque sunt necessaria, an non habenti P Qui non habet, nihil a te adiuvabitur; aures eius contraria
monitionibus tuis fama possedit= : qui habet exactum judicium de fugiendis petendisque, scit quid sibi facien
dum sit, etiam te taconte. Tota ergo pars ista philos phiae submoveri potest. 3 Duo sunt, propter quae delinquimus : aut inest animogebatur utrum manifesta demum. . Non desiderant manifesta monitorem. nuhh. qui scripsit monitores , interpretatur : non id agunt. ut teris proserant, quasi eemuisset
vocem monitores esse phrasis nominativum. Sensus est: Manifesta non egent monitore ut monstrentur.
a. Id adeo , i. e. igitur tali modorem animo complectaris. Mhk. 3. AHibi. Perhibui . prohibui , aberrationes librariorum. mia. 4. Quae eruditum doeens. At no bis in eo videtur utilia esse moralis praeceptiva , quod quum omnes Consentiant de regula generali ponenda, plurimi saepe de eadem regula applieanda dissentiant. Apud omnes populos semper constitit eolendam esse iustitiam e sed aliud aliis iustum saepe visum est: ideo speetalia praecepta utilia videntur, ut doeeantur homines quomodo iustitiam in variis vitae officiis exerceant.
ab aliis admota ei persuasionem dedit
90쪽
pravis opinionibus malitia contracta; aut, etiam si non est salsis occupatus, ad salsa proclivis est , et cito, specie quo non oportet trahente, corrumpitur. Itaque debemus aut percurare ' mentem aegram, et vitiis liberare; aut vacantem quidem sed ad peiora pronam, praeoccupare. Utrumque decreta philosophiae faciunt: ergo tale praeci
Praeterea, si praecepta singulis damus, incomprehen- usibilo opus est. Alia enim dare debemus foeneranti, alia colenti agrum, alia negotianti ; alia regum amicitias sequenti ; alia pares, alia inferiores amaturo. In matrimonio praecipies Φ, quomodo Vivat cum uxore aliquis, quam vir ginem duxit; quomodo cum ea, quae alicujus ante matrim nium experta egi; quemadmodum cum locuplete; quemadmodum cum indotata. An non putas aliquid esse discri- as minis inter sterilem et laeeundam, inter provectiorem et puellam, inter matrem et novercam p omne8 species complecti non possumus: atqui singulae propria exigunt. Leges autem philosophiae breves sunt, et omnia alligant. Adjice is nunc, quod sapientiae praecepta μ finita esse debent, eteontrariam tuis monilionibus , quae itaque nihil profieient. MM. . Ad falsa proelisis est. Quum omnes- visa, species per
sensus cum animo , quippe qui in na- seente insante eum pura et arta eomparabatur, communieentur, illi a tem neque de bono, neque de malo iudieare possint ; recte vel malitia pravis opinionibus υποὶη, am) eontrahi, vel animus ad falsa proelivis esse dieebatur , donee ratio, sine qua nullum bonum est, exeoleretur. ΛωM. a. Pereurrare m. in. Si e reete eodd. neque opus refingi mitrare, aut dubitari , annon procurrare . quod Erasmus et quidam habuere, sit praepo
firmant lexiea. Ruh4.3. AM vacantem quidem. id est, nullis pravis opinionibus oeeupatam emale in aliis libris legebatur υπ-
έ. Nec tanti i. e. mereatori, qui pecuniis in provineia scenori loeandis et quovis emptionis venditionisve genere quaestum Beeret, sub imperat ribus. CL Fenesti Clavis Cie. h. v.