장음표시 사용
361쪽
tiis essem, sumpturn esse capitis supplicium de nobili quodam latrone, qui cum a carnifice dissecaretur corde admodum pilosis repertus est. Roboris quid , astutiae & calliditatis alij esse id argumentum volunt. Ab ingenti certὸ calore proficiscitur, quo qui abun dant ij & robusti esse, & callidi solent. Itaque erudi . tus & grandiloquus poeta Nonnus libro xxva. Di nysiacon Sabitis populis ait esse cor densis vestitum pilis: ideoque audacissimos esse, neque unquam in
we aduerebiis quibusdam, quae aliter apud veteres interdum scribebantur,quam nunc silent.. Emem datvi Ciseronu apud Fabium locus.
. Q o D minc perpetuo istinc & istinc scribimus, veteres no numquam sim & istim scribere selitos constat. Recteque factum a Petro vii orio est, qud din libris epistolarum Ciceronis, . antiquam scriptu ram hac quoque in parte cum fide repraesentandam putauit. ut in epistola ad Valerium: i Am nunc& aliis locis. Huius aptem rei ignorati ne depr iratus est Ciceronis locus ex epistolis ad Brutum, qui citatur a Fabio; neq; e correctin ab erudi ris hominibus, qui Ciceronis fi g ne a studio E ces legerunt . Ita enim vulgo legitur inrisui stri se, ης s iu Catonem n Dum transframus istinc mali quidete argumentum de non erat. νον Mau m. F
362쪽
bij codice, qui penes me est, hoc modo: Ueritim ο rasse ne nos in Catonem nostrum trans laremus istim alo quia: etsi argumentum simile non erat. Hoc ne cui leue . videatur, moneo alios quoque prime classis scripto- rum locos eodem modo corruptos esse: quos aut nos' ipsi, aut alij quandoque indicadunt. D Thalit Isti is historia elegans.
Tu Atis Milesius magno vir & sublimi, vin tum est, ingenio fuit: multaque admitrabilia cum in aliis disciplinis,lum in astrologia primus excogitauit. Is cu m reperisset, quam rationem haberet magniti do Solis ad magnitudinem eius circuli, quem Sol ipse annuo cursu metitur ac conficit, quoque modo id Geometrica sibtilitate demostrari posset: eam ro tionem cum Prienensi quodam, homine & talium rerum curiose,& diuite ac copiosis communicauit. Qui R acumen Thaletis, de inuenti pulchritudinem admiratus, praemium a se illum,quatum vellet,optare iussit. Hustu te, inquit, aliud praemiumposco Thales uisi, ri ne tibi seruam huius inuenti gloriam arro-i sei: si quando elim alios participes secere volueris,auectorem illius esse me perpetuo profitearis. Non igitur comtemnunt gloriam ne sepientissimi quidem: nedum nos, qui sapientes non sumus, a tuo animo feramus si quid ambis interdum, ex quo laus aliqua possit ex tere, aut i maduersum enZ, id imus re atque impudenter ab aluo
363쪽
vbi docet neminem sanae metis deliberare de iis quia uno tantum modo euenire possisnt,qui modo ea talia esse existimet: ita loquitur, αλι αδεν - ως
ubi putat optimus interpres, cum c5plecti tria tem .pora. & certὶ tria verba, quibus utitur, facile id ali. cui persuadere possunt . Sed tamen cum omnis deliaberatio futurum tempus iaspiciat: quomodo, quae , quis deliberare de rebus praeteritis potest, siue illa uno, siue pix ribus modis aut eile aut fieri potuerintὶ Possint quidem urbes pluribus modis capi atque expugnari: sed siquis hodie deliberet atq. in consultatione ponat, quemadmodum Troia capta sit, nonne ad agnatos & gentilos deduce lus esse videatura Quς- rere, quomoao id factum iit, possumus: deliberare non possumus. Omnis a item consultatioqucstio illa uidem est, sed non contra. Ne praesentia quidem in Meliberationem cadunt, nisi ut eis in posterum con tulatur, ac denique omnis deliberatio ad suW mtempus refertur. Ita igitur interpretor, ut cum rerum, quemadmodu multis locis Plato de Aristoteles docent, quaedam dicantur Tin, ut nummi, aedes: quaedam , ut bellum aut nuptiae: utrumque genus hic Aristoteles complexus sit. Aoristus ehim non magis praeteriti quam praesentis aut suturi temporis significationem habet. st rectissimὸ Victoriusnoeips in libro verba illa Aristotelis, ο ὐ μὴ, interpretatus est, eam natura habent, ut o feri est 'ripossint. Saepe autem consultamus
igitur & hoc addidit, non deliberare homines αδ ατω Deinde subiungit: οῖ αλεαν , si uia Mnχτου et i ευειν. Sed ego totum illud,
364쪽
lud, η ή ς ανδ ροτου cini is, delendum censeo: l gendumque simpliciter; & ita interpre tor: nustio enim s ei modi deliberationis esset . Sic Plato libro quarto De Rep. οπ ἀνωφέλυ-ουδέν. Idem epistola quineta: ει tot μά r --δι-ευπιν ωε , τηεον Γ ποι, σειν. Aristophanes in Pluto : Guni τί Hὼν quod Scholiastes ita exponit, τι δου - αλουτειν; Hoc qui non viderant,putarant aliquid deesse.
Locu et Argiiij expressu e Choerilo.
Vio ετ vn Choerilus non ita contemptus &ab tectus poeta fuisse, ut eum haberi voluit Horatius 'quamquam & alij,quorum maior est auctoritas,male de eo multo ante Horatium senserant. Sed tamen &hic versus ipsius:
multos magnosque imitatores habuit: & proph ausim dicere, taumquedam optimi maximi poeta tam Virgili ex eo mihi expressum atque essictum videri. Cum enim Choerili versiis quidam legantur, quibus queritur precipua argumenta scribendorum poena tum a vetustis poetis occupata iam esse: eadem etiam conquestio tertio libro Georgicon apud Virgilium legitur. Choerili versus hi stat:
. Nugiiij autem hi: Crtera, prata ac sum fissent carmina mentes, Omnia
365쪽
Omnia iam vulgata. aut G2 ea durum, tillaudati nescit Busirio ana 3 Cui non us Hyla puer, aut Latonia Delos,
Hippodamei humeroi Pelops in signis eburno
cer equisi tentanda via est, qua me quos possim Tolure humo, victori, virum volitare per ora. Illud certe, Omnia iam vulgam , prorsus compar ac geminum est illi, N- δ' ori παντα δ endam multa in oratione Ciceronis pro Archia.
Cicano in fratiorie pro Archia cum multis verbis doctrinae studia commendasset,eaq. magnam vim ad laudem atque virtutem habere dixisti: addit postea, etiamsi nihil ex eis aliud quam delectatio peteretur, nihil esse, quo quasi diuertere, & in quo honestius ac liberalius requiescere fessiis grauium ne gotiorum tractatione animus possit. In hac autem inexplicada verba ipsius haec sunt: Quodsi non hic tam tu ructus ostenderetur: niex his uinis desedlatis lapeteretur: tamen ut opinor, hanc animaduersionem hu .manissimam ac liberalissimam indicaretis . Sed cum animaduersionis nomen pro certo aliquo studiorum senere nusquam neque apud Ciceronem , iam. apud ullum alium bonum Latinitatis auctorem legatur,
Lazarum Bonamicum aiunt, cum eam orationem interpretaretur, non avi duersionem, sed animi remissionem; ibi legendum censuisse, qui mihi videtur.
quod animaduersionis nomen ei loco non conuenire censitit, recth ac vere iudicasse : sed in eo peccasse,qubd a vetere scriptura nimis longe recessit.Ego cum eam oratione abhinc triennium publice in urbe inserpretarer, usus sum vetere libro Fulvij Viani, viri optimi
366쪽
optimi & hominis eruditissimi'tio in libro se is tum
erat animaduersionem . Vnde ego una littera detratu a scribendum censui,animi aversionem. Auertere enim animum aut cogitationem a re aliqua,sppe ut notum
est, Cicero dicit. Eodem in libro vetere apertὸ scriptum erat: mc studia adolescentiam agunt znon, ut
Ferri tamen potest,alunt. Sic enim alibi Cicerra, ingenia melius ali Graecis exercitationibuου. Iam
quod eadem in oratione legitur: Te Zias e immanescantus tuntur atque consistunt: si quis attentε consideret, videbit nullo modo reserri posse ad Orphei& Arionis fabula: quod tamen erudito homini Paulo Manutio visum est. Nam quod perraro factum poetae fabulantur, quo ore id Cicero dixisset saepe
fieri ' Melius igitur Victorius, qui id iampridem ad
serpentes retulerat: quos carminibus flecti ac consistere opinio est. Gotthicarum quidem rerum scri plores narrant urses ita delectitri tibiarum&sistula rumpastoriciarum seno, ut, cum in pastores imp tum facturi sunt, sepe ab eis cantu mulceantur: q. hanc usitatissimam pastoribus eius regionis rationem
esse expediendae ab vrsbrum impetu salutis suae. Vix tameti est, ut existimem id Ciceroni notum fuisse. Illa autem de Homeri patria ita in eodem illo libro leguntur: Homerum Colophoni' ciuem esse dicunt baum: Cotysuum vindicant: Salamini' repetunt: Smyrnaei vemo sum esse conormant. melius omnino, quam ut Vulgb, confitentur. Quis enim in significatione gloriationis, confitendi verbo utitur 3 Quod autem statim sequitur: itas etiam delubrum eius in oppido dedi cauerunt: 'caussa nulla est , cirr mutetur. QEamuis enim Ietae quoque Homerum situm esse contenderent , non tamen Ciceroni propositum fuit eas oninis urbes nox minare,
367쪽
nainare, quoi tibi summum illum poetam vindica irent. Et notum est apud Smyrnaeos Homeri deli brum fuisse. Strabo libro quartodecimo: Gra
ῆ νορυσμα et viritali ομηρειον λέγO. Cuius me loci admonuit unumque cius generis aereum nummum perueterem ostendit idem ille, quem antea nominaui,sumnah doctus,& si me in amicos ossiciosis Utanus. Puto etiam in eadem oratione ita legendum: an, nisi I αι extitisset, iste idem tumulus. notivi vulgo: i iam nisi illas extitisset ista taed hoc leuiit culum est,& coniectura tantum nititur. Ad ipsiunautem orationis finem ita vulgo legitur: Haec vero si ne a meosensu post mortem astui sunt: liue, ut sapientissimi homines putauerunt, ad aliquam animi mei par rempertinebul: nunc quidem certe cogitationestet δε-D1Zor. Sed a libro vetere abest vox animi,quod verius
puto. Ita epim veteres loquebantur: Horatius, Non totim moriar, magnas pars mei Vitabit Libitinam. Ouidius: e . Parte tamen meliore mei super alta perenni
sequitur locus,qui valde torsit&alios homines eru- ditos, & ipsum in primis Manutium; ubi ita Cicero: s Oretani eruate iudices homine pudore eo, quem amiacorum studiis videtis comprobari tum dignitate, tum etiam venu tite. Manutius autem ita: in hic lo curii habet dignita, aut venustiὶ satis valere debet ad conciliandam Archiae iudicum voluntatem pudor ipsus & ingensum: plurimum vero ipsa caussa: quibus singulis aliquid addit, quo pateant illustrius . at nec, tum dignitate, tum etiam venusue, nescio M'
368쪽
modo intrusa, prorsus nuda sunt. Vt omittam, hic loquendi modus, Consimate hominem tum iustu diu, tum etiam venusate, mihi quidem parum satisfacit quδd venustas iucunda quaedam vel tui vultu vel in corporis motu species est, sitiae ad commendationem Archiae, praesertim aetate prouecti, nuhil pertinet. Itaque prorsus videtur ab da .glosia sema dicerem, si, quo adiungi posset, viderem . nam glossemata, quae vocant,interpretandi causi a ponui tur.Sed ita hic aperta sunt omnia de pudore Archi de ingenio, de caussa, ut nullum interpretationis tu men desiderent. Hoc tamen, quicquid est, & omnino, quaecumque sentimus & scrinimus,lta probamus , dum ne hominibvseruditis, & in hoc midiorum genere exercitatis imp banda videantur : Haec Manutius: ut homo dis tus ac copiosiis, multa ; ut in loco deprauato, non multum opis adserentia. Ego rem paucis expediam. Vox si diis , abest ab omni bus antiquis libris. Delenda igitur: de pro venusate, legendum vetustite. Hoc enim dicit: pudorem de integritatem morum in Archia inprobari amicorum ipsus tum dignitate tum vetustate. Luculli enim &Metelli & Catuli, & alij praeterea viri grauissimi,
quos antea nominarat,non tantum Archiae amici,sed
veterrimi amici erant. Numquam autem ille, nisi plane vir bonus filisset, talium virorum amicitiam aut tam facilξ comparare, aut tam diu conseruare potuisset. Vocem studiis redundare, viderat & alius:
sed ineptian talibus viris , quasi in pulchellis pueris,
venustatem commendari, non viderat. Id l. illorum qui eum nouerant, nemo miratur. Nescio, an ii
quoque addere debeam : quod paulo phst lFixur: eo numero qui semper apud omnes nais t X a habiti
369쪽
hahiri non esse , cur quisquam calumnietur enim & pro Marcello: sesu ex eo numero,
REP ERIVNT WR nonnulli homines, qui dum faceti ac dicaces videri volunt, nullam falsὶ aliquid dicendi occasionem praetermittunt, maluntque tipe amicum,quam dictum perdere: faciliusq. flammani ardentem in ore, quam dictiam aliquod aculeatum continerent. Talis erat ille, de quo Horatius: dum modo risum cutiat sibi, non hic cui 'am Parcet amico. Neque in priuatos modb acsertis suς homines, sed in principes immoderata illa maledicendi libidine abutuntur: non cogitantes, quam stultum sit scribere in eos qui possunt proscribere; &, ut Cicero alicubi loquitur, gladio Vitae igitur periculo
dicacitatis famam aucupantur , sparguntq. voces per iugulum fortasse redituras: ac plerunque leuissimae cret, ut Plato ait, verborum grauissimas poenas sitf- ferunt. Ac ne mortui quidem aliam mercedem fe runt, quam ut de eis dicatur, quod de Tantalo Euri
Elusinodi homines Plutarchus in commentario, quo tradit,quibus notis adulator ab amico discerni queat, ο φρέαρ ἀτεχνως Qum cuni , prouerbij figuram habere videatur, quase nuper. nium in illam pro eclaram congeriem adagiorum quae Florentiae cum tot speciosis ac magnificis titulis ina pressa tum primum prodierat relatum esset. Sed hoc
dam quaero, ea vidi, quae vid- piguit. Neque ego ullum
370쪽
ullum quam inspexi libri ,qui magii confirma iret vetus Actum : Liber, ma iram malu et
Sublataquidem onania , quae piorum aninio, of adere poterant, existimo: neque dubito, omnEpis Apus Regierim qua rerum furarum intelligentia: qua in rebia sibi mandatis diligetia esst, quocis mi paruum erat , regie praestiterit: sed vellem. aliquia diligentiae ab alijs collatum ad lea quoquo tollenda quae ineruditis errorem obijcere, eruditis: nauseaci mouere possent. Nam chriaris, qui primus aliqui prouerbiorum millia collegerat, qui utinam aut, alti illet umquam theologica, aut in eis religiosi h & uncerius versatus esset nomo, qui neque legendo expleri, neque scribendo deseriori potat, multa in illo prccipiti scribendi calore male inteli relatuvesci multa coniecillet in illum aceruum prouerbiorum
prouerbia non erant: decuit certia utriusq. incomitu i
di partem aliquam abeis tolli qui prouinciam illii, operis perpurgandi susceperant:&in eorum. quae de tractae estat, locum substituit, siqua ab eq: risi
viderentur. Nunc omnes fatuas interpretati es in tactas reliquerunt, cis tanquam sacris pes riint: quae prouerbia noti sint non tantum non re
secuerunt, sed multa praetcrea ut liber prandior fieret, addiderunt: & tamen sc quoque multa quae vcse prouerbia sunt, omiserunt. Ac vellem suum cuique tribuissent, eorum saltem, quorum nomina lamna ta non sint. Itaenim sciret qliisque, quid in quoquam i laudaret aut reprehenderet.Nunc quicumque mi dem illam & indigestam molem congessit: Paulum ientiam Manutium sitisse, nemo mihi umquam 'persias erit: qui etiam breui scripto testatus est: e ea tantum, quae imprimenda acceperat,alijs imprimenda;