장음표시 사용
391쪽
3 6 M. ANTONII MURE Trubi docet summus Philosephus, ta cam
propterea quod aeas plenum sit: ex quo etiam fieri, ut aquae innatet: quod ipsum tradit & libro secundo
De generatione animalium, ubi ita legitur, ὀν τοιαδυ-ὐ τὸ ελουον, πύγνυὼ δ' ου. βειρμοnrm es msAU. α β ιιηρ Θερμον ψοι κτον. Ac dicerem, Gellium ita intellexisse, non plane in crustam cocre scere oleum, sed crassius ac densius fies, nisi puerum aperte utentem fecisset verbo κεκρυςαλλωται. Iucunda nareatio βper ambiguitate voculae cui - dam, quae duobus eruditisimis homini ud γυ- rem obiecit. CAP. XII INTERPRETABAR nuper publice libriim S necae,quo sanctus ille Philosophus quaerit,quam in Ia bonis viris accidant, cum sit Prouidentia. Cum q. . ventum esset ad eam partem in qua ipse grauiter insectatur luxum temporum suorum, accidit, ut ego quoque in eo loco tractando enumerarem multa ge- .nera peregrinarum auium quas veteres Romani e r motissimis totius orbis partibus petitas mensis inferre seliti essent. Venit ad me triduo pbst unus co rum qui tum interfuerant, homo & suo iudicio eruditissimus,& meo non ineruditus. Isq. cum aliquot Efamiliaribus meis mecum una esse vidisset, diuinii lanter quide, sed ita tamen ut artificiu appareret, coepit operam dare ut sermo noster, aliis de rebus susceptus, in mentionem eius disputationis quae triduo ante a me habita erat, sensim delaberetur. Tum quasi occasionem nactus ostentandae eruditionis suae: Nollem, inquit, a te tum praetermissam unius auis mentionem , ex qua una inexplebilis veterum libido in exqui,
392쪽
exquisitis dapibus conquirendis vel maximὴ cognosci poterat. mam, quaesis ' inquam. Phoenicem, inquit ille. Obsecro te,etiam phoenicem illi estabanti
certe, inquit. Neque multi, inquam, neque saepe id facere poterant . aiunt enim eam auem unicam toto orbe reperiri, & viuere annos,Opinor, sexcentos sexa-
sint ,& cum ipsa sibi rogunt construxerit,funusque fecerit, tum eodem illo ex rogo renasci. Sed ego figmenta esse illa poetarum putabam .Tu verb,quem, ut illos rarae inuentu dapes, ita omnia in studiis rara dc exquisita delectant, cita nobis nomen gulonis illius, qui tanti putauerit palato gratificari, ut tam pulchram auem in perpetuum sustulerit. certe enim, cum unica toto orbe sit, neque nisi ex se renascatur, interfecta una, totum genus extinctum est. Atque ea fortassis caussa est,cur nullus iampridem Phoenix reperiatur. Ludis tu quidem, inquit ille,& sblita illarua dissimulatione uteris: sed si tum inspoisses libra Plutarchi De valetudine tuenda , didicistes ex eo, istius auis,quam tu nullam esse putas, cerebrum dulce quidem esse, sed dolorem capitis inducere, quod tam grauis auctor numquam prodidisset, nisi saltem ab iis qui id gustallent audijsset. Istud vero, inquam,
magis etia mirum fuerit, qui semel eum cibum gustali mi, neque enim potuere sepius tam cito, dc tam distincte naturam illius percipere potuisse. Nam edo ita ex Aristotele didiceram, e memoria eius quod Iaeph eodem modo contigisset, experientiam, e multis autem, scio hoc Latinum non esse, sed dabitis veniam, experientiis artem eis ci . De istocinquit, tu videris: mihi satis erit, si tibi Plutarchi locum ostendero. Simulque librum e sinu prQtulit, in quocum
iis quib0sdam erant S isti: α Plutarchi, Erasino,ut
393쪽
3 8 M. ANTONII MURETI puto, interprete: nomen enim ita deletum erat, tatamen ex ductibus litterarum agnosceretur.In eo autem ita plane scriptum legebatur: Phaenicis rebrum ciam sit admodum dulce, tamen aiunt capitis dolorem parere. Homo igirur qui eam unam ob causia fani venisset, atque id unum operis habuisset, cum dicto, vix salutatis nobis, causatus sibi nescioquid
negoth esse, discessit. Eo digressis, visum est ijs qui
aderant, etiam Xylandri interpretationem inspicere. Is autem ita locum illum reddiderat: Cerebrum Phoenicis dulce admodum est,sed dolores capitis induceres tur. Tum ego, Vna,inquam, Graeca vox paulo negligentius e pressa, videte, quantum errorem & tali illi nost ro, qui modo discessit, &fortasse etiam aliis obiecerit. Graece palma est, cuius arboris non tantum fructus esui sunt, sed etiam medulla, quam & Graeci Latini cerebrum vocant. De illa autem loquitur Plutarchus, non de Phoenicis commenticiae auis cerebro. Theophrastus libro secundo ubi de Palmarum generibus agit:
i a Plinius: Sunt 2 caeduae Palmarum quoque sit aegerminantes rursi s ab radicesuccisae. Dul
cis medulla earum in cacumine, quod cerebraim appet Iant: exempta vivunt,quod non alia. Meminit de Ga
lenus libro octavo De facultatibus simplicium medita camelorum, & alij. Quod autem hic ait Plutarchus, E Xenophonte videlicet sumpsit, apud quem id re , latum est libro secundo Anabaseos. minam de V orum adipe dilium a Theophrasto,non
394쪽
VAR. LECT. ras xiii. 3 'libros, cum quae ab eis scriptaerant, referre vellet: sed interdum nimis fidens memoriae face, quaedam non
satis fideliter tradidisse. Quale est quod scribit libro
octavo, Theophrastum credere, certo quodam tempore anni,quo latere ursi & supra modum pinguescere altissimo semno oppressi selent,coctas quoque eorum carnes, si asseruentur,increscere. Neque enim id Theophrastus decoctis carnibus,quod prorsiis incredibile est,sed est, de adipe dixerat. Adscribam verba nobilissimi Philosei lii ex libro De
odoribus, ut ea politissimias& accuratissimus interpres Turnebus reddidit: ita enim nunc quide malo, quam Graec&Huiusmodi autem naturae con sis atque contagio in alij etiam quodammodo euenit. Vinum enim cum rua efflorescens tentari videtur: est astia censi tum acerrimi aut odoris cum in terra germinat. Sed aeterea accidit,ut una etia inagerminet:alfi omnino omnia quae
tunicata con 'ut radice, modo non exaruerint germina- . tions tempore mouentur: cum insita cureque vis sollicitetur'excitetur. Sed omnium istorum admirationemμ-cile operat, quod in adipe vrsinoezenit,qui latebrarum tempore exudat, intumescens, vasa implet. Theophrosti verba paulo altius repetit, ut e similium collatione magis intelligeretur, id quo de agebatur. Cur maior in nonnussis iactitatibus, quam in aliis, exsere fritum virorum copia sileat, ex Hippocrate explicatum . U C A p x Ilia.
Qv o D lauti ac sumptuos homines facere in cibi; lent, ut ijs quae in mari nascuntur, magis in mediterraneis, quam in maritimis locis gaudeant: contraque cum in mari versantur, iis vestantur libentius, quae nisi in continenti reperiri non solent, ut ipsa pe-
395쪽
M. Auto, ii Muntrix rinitas pro condimento esse, & cibis praecipuasti quandam gratiam conciliare videatur: idem ego in
sudiis interdum facio: & si quid aut apud grammaticos , quod ad ius ciuile; aut apud physicos, quod ad politiceia; aut denique apud quemque,quod ad aliam
aciem quam eam, quae ab eo praecipue tractatur, pe tineat, reperio, eo mirifice capior: multoque magis
asscior, quam si idipssem reperissem apud alium scriptorem, cuius ea tractatio propria esset. Vt nuper,
cum quaestionem politicam ,& magni quidem ino menti, dFrehendi a principe medicorum Hippocrate veritum E ac sapientissim P explicata. Cum enim
constet maiorem copiam virorum fortium existere
silere in ciuitatibus liberis,quaro in ijsquq unius d minatu tenentur: ut in historijs veteribus multo plures legimus Athenienses, Lacedaemonios, Romanos, quam Assyrios , Persas, Medos, fortitudinis laude excelluisse: quaeri non iniuria potest, quae id caiissa efficiat. Ait igitur Hippocrates,id ex eo euenire,qubdhomines pro suis quam pro alienis commodis, pro sua quain pro aliena gloria, longe alacrius atque animoniis pugnant. In i js autem ciuitatibus, quae suis legibus vivunt, si quid bello partum sit, eius intelligit quisque ciuium siquid ad se pro virili parte pertinere. At ubi summa rerum omnium penes unum est,ibi labores quidem militares, & pericula, & vulnera &caedes pertinent ad eos qui imperio sibsunt: gloriae autem & imperij amplificatio, & omnis denique fructus qui ex victoria capitur, ad eum unum redit, qui ceteros Opprestas tenet, eosq. habet in mancipiorum aut in pecudum loco. Haec in hanc fere sententiam disputantur ab Hippocrate in libello, quo explicat. Quid essiciant caeli, aquarum & locorum varietates.
396쪽
vAR. LECT. LIB. XIII. Tacides tres. CAP. X v.
Ric τε iudicauit P. Victorius, apud Aristotelem in Problematis, ubi vulgo legebatur, ψ Ουι ci
legendum este, cακιδες. Sed non veram caussam reddidit, cur Aristoteles Bacidas ac non potius B idem dixerit. Putauit enim, unum quidem fuisse Ba-cidem : sed numero multitudinis, nota figura usum, summum Philosephum dixisse λικιδες, cum intelligeret non illum tum sed ceteros omnes cius generis atque illi s miles. Id autem secus est. Duo enim Baci des fuerunt: quorum Uterque futura praenosi ere ac praedicere putabatur. Docet id Clemens Alexandri
Sed & tertium Atheniessem addit Philetas apud Suidam . Boeotu tamen frequentillima apua veteres
V i collegerunt indicarim tque locos Virgilii ex alii s scriptoribus exprestas, ad illum versum ex quaseis AEneidos,
Ille dies primm lethi, primus6 malorum Causa fit,
alii alia notarunt. Ego autem existimo, Virgilium habuiste tunc in animo dictitam Melesippi Spartiatae, qui principio belli Pel Ponnesiaci cum ad pertentandos animos Athenientium missiis esset: eumque illi inauditum statim ad . suos redire iussissent, ex Atticae finibus excedens dixisse fertur, illum diem Graecis
397쪽
3,1 M. ANTONII MUR ET Imagnorum malorum principium fore . qua de re ita Thucydides libro secundo: ο-ο ιοu ὲγ -
grauissimi illius rerum scriptoris studiosissimus: ut multis certisque argumentis pervinci facile potest .
Probam vocem , Exanclare, temere ab aliqs damnatam . C Ap. x VI I.
Ex ANYLΛNDi verbum numquid a Latinis scriptoribus usurpatum si t, pro certo & explorato statue re non ausim. Si quis tamen ex me, quid sentiam, roget, peregrinum esse cxistimo: δ Graece quidem reciddici ἐξ dixti ν: sed Latine loquenti exanclare, non antlare, dicendum. Qim magis miror, quid accidorit cuidam, qui eam vocem , ipsia enim hominis verba ponam, neque ab ulla Latina, neque ab ulla graeca voce originem habere posse, & ex totius linguae Latii finibus ablegandam esse, audacter pronuntiauit. terat certe, qui tam multis locis alienam in hoc gene re audaciam accusit , ipsemet modestius loqui. Sed non est nouum, ut quo quisque vitio maxime laborat,eius se in aliis acerrimum ac vehemetissimum re prehenserem prosteatur. Aγκυλον curiium est: &inde cst angulus, & ancylia, scuta, ut ait Nonius, grandia:& an is,ut ait Hesychius, poculi genus: id est, ut ego arbitror, scutella: & inde est Latinis anculare, i dest, haurire: & συγκεο Ῥμμανον anclare, & exanclare, id. est, exhaurire:eadem forma, qua pro populo, dc talia multa dicebant. Neque haec vel ex Festo & Nonici ignota esse debebant. Itaque apud Plautum, Ciceronem , aliosque scriptores Latinos Vbicumque ex
398쪽
VAn. . LECT. LIB. XIII. 3ssantiare legitur, una littera mutata, exanclare legendum puto. Emendatm e Plauti Tacchiadus locus.
THEsAVRVM queo tam malorum Plauti fabulae c5tinent: ita quo plura in eis hulcera coeunt,
ac consanescunt, eo plura erumpunt ac deteguntur. Itaque non cst verendum , ne istis, qui ex veterum
scriptorum emedatione ingenij gloriam aucupantur; quid agant, desit. Vt omnes Omnia conferant, unus eis Plautus satis sit perque negotijusque &vsque exhibebit. Qirando igitur nos quoque in eis quorundam opinione censemur: agedum, opis ei aliquid pro nostra virili parte, quantula ea cumque est, adseramus . Mnesilochus in Baccitidibus clim amorent Iuuna, quem per litteras sodali Pistoclero, commendarat, recte & cum cura ab eo procuratum esse au- dijsset: itemque bonam sibi operam asseruo Chrysalo datam in reperienda techna, qua patrem argento interiterteret, negat, committendum sibi es , ut ingratus habeatur i ideoque diligenter sibi videndum, quomodo gratiam Chrysalo reserat. Id exponit his versibus: .
Nam xt in Ephesum hinc abir, hoc sectum est sti me
abhinc biennium. Ex Ephesi huc ad Pistoclerum meum sidalem litteras 'fisi, amicam ut mihi inueniret Tacchidem. illum intelliaea uenisse , visimus metu mihi nuntiauit cir sim. =ndi ne is quam technam de auro aduersim ure scit patren , Ut mihi amanti copia esset. Sed eccum video inceder8.
399쪽
31 M. ANTONII MUR ETISed quis, quaeso, ille est, quem ai t videre se incedere3 certe enim neque patrem tuum, neque ibdalem, neq. Chrysaltim videt: quos nominarat unos. Atque hoc non modo non emendauit is qui se Lynceum, ceteros Hypsisa caeciores putabat , sed ne mendum qu dem sudesse animaduertit. Legendum autem videtur hoc modo
Sed aequum id ej reddere. idque aperte declarant, quae statim subijcit: Nam pol meo quudem animo, ingrato homine nihil impensit, I t. Illa autem depiniata scriptura extitisse videtur ex eo quod paulo post scriptum est:
et tui eris, moneo, haut celabis. Sed eccos video incedere
Patrem sidalis,2 magistrum. hinc auscultabo,quam
Loci aliquot veterum siriptorum apud
C A P. X I x. CORPORA nostra vi animi moueri, ex se autem immobilia esse dixerat Varro, Mutuum muli sca bunt. cuius ea de re verba citantur a Nonio, sed ita deprauata, ut dissicile sit eorum sententiam consequi. leguntur autem in voce Grallatores, hoc modo: Grai
latores, qui gradiuntur grastis qua sunt pertica lense ab homine lino qui in i ta tangitantur, Milianimi nostra sent,galea crura ac pedes nostri essitare υν-ι : Mabanimo movistur. Puto autem ita emendari posse, partim veterum librorum auctoritate, partim coniectuta fretus: uuae suntpertica ligneasne animo: ab homine, qui in in Irat, agitantur. Ila isti animi nostri mirgrati,
400쪽
VAR. LECT. LIB. ΣΟΙ. 3Is gratia, crura ac pedes nostri, ex υed ab animo mouentur. Aliter diuinarat Iunius. Erit igitur alio rum iudicium. Addam & corollarium ex code grammatico in voce Deprecor: ubi enim legitur, Ennim: E ripite o cui nunc aerumnam a libertate para quibu seruitutem meam miseram deprecor : ita emendat Iunius: mus: Sripite o cives quibus Nunc aerumna mea libertatem paro, Quibim seruitutem mea miseria deprecor. Ego, Ennius Erechtheo: Uuibu' nunc aerumna mea libertatem paro. In ceteris Iunium sequor. In voce obscenum: versus
et os ite actutum, atque opere magno edicite Per urbem, ut omnes, qui arcem astus accolumi,.
non , ut Iunius, Arpinam ct Mosam: quorsus en ininecesse est, praecones, quibus per urbem aliquid edicendum est, in Elidem & in Hispaniam mittere3 Video haec quam leuia&pusilla sint: sed, ut hortitem porum mos est, talia multa ab alijs quoq. in censunt
De Nili 2 Diri magnitudine non idem viderisen
tire Sallus Zium Arrianum. tum poenae cuiusdam militaris ratio aliter, quam a Gestio, explicata. CAP. XX.
. TRIA maxima Europae flumina esse Nilum: Istrilin, de Rhodanum, traditum est: sed principem locum omnes tribuunt Nilo. ab eo autem secundum Istrum facit Sallustius. At Arrianus Istrum omnium maximum este adfirmat his verbis: Απο