장음표시 사용
401쪽
ρυεω. hoc igitur appingi poterit ad ea quae de his stuminibus tradidit Gellius capite septimo libri decimi. Sed& hoc, quod dicam, adijci poterit ad id caput
eiusdem scriptoris quod proxime sequitur. Ibi enim sanguinis inlisionem narrat fuisse olim inter ignomi nias militares: neque caussam eius rei ullam a veteribus proditam esse. Se igitur putare id factum, quasi minus sani viderentur omnes qui delinquerent: ob idque tali purgatione egerent. Ego autem potius id faetium puto ut sanguinem quem cum gloria filii-dere pro patria noluerant,eum cum ignominia mi
402쪽
M. ANTONII MUR ETII. C. AC CIVIS R.
LIBER XIIII. grauissimorum scriptorum loci , quorum in
utroque eadem macula haeserat,emendati.
E R E o R interdum, ne sint quibus hoc totum scriptionis genus leue ac contemnendum esse videatur, quod ad maculas e veterum libris eluendas refertur. Vt enim vcra sint quae scribimus: fere tamen, simulatque quis unam aut alteram littera vocem ve in libro suo aut mutauerit, aut deleverit, aut addiderit,ita singula horum librorum capita concerpat licet : ut quorum vix usus praeterea ullus esse alius possit. Sed tamen siquis tecum reputet, primum, quanta utilitas ex ve-.terum scriptoru m lectione capiatur, deinde, quantam dissicultatem deprauata scriptura illorum studiosis exhibere soleat, magnam gratiam habendam esse iudicabit iis, qui suo labore laborem aliis minuunt:&, in quibus ipsi sortassis aliquado haesitarunt, in eis ne alij quoque haestent, elaborant. Qua spe fretus, subsecivis horis, eorum librorum, quibus olim usus sium , oras inspicio, & si quid in eis notatum video, quod usui etiam aliis esse posse arbitrer, colligo: atq. ita haec qualiacumque concinno: ut, s minus ipse de meo excudere possum digna quae legantur; at certe
403쪽
aliquid esticiam, quo ij qui lectione digna scripse i unt, facilius intelligantur. Nunc igitur duos locos
indicabo,quorum in utroci. δανοια legitur,cum Virobique ανο, e legi debeat: iciqite eo libentius faciam, quom viroq.&eruditissimi interpretes lapsi sunt: neque id isti animaduerterunt, qui, quasi ipsi nusia quam offendant, exultant in aliorum erratis, eaque mimico orationis genere tam cupide persequuntur. Eorum prior est apud Thucydidem lib. sexto, in oratione qua Alcibiades aduersiis Niciam de mittendis in Siciliam copiis disserit. Cum enim prior eum tetigisset Nicias, quod maiores sumptus quam pro re faceret: respondex delicatus ac sumptuosus adolesces, sumptus illos ad ostentandam externis hominibus ciuitatis magnitudinem ac potentiam pertinere: neque illam imprudentiam inutilem esse sita enim vocato cum quis sumptibus suis non sibi δε-lum prodest. sed etiam ciuitati. Verba eius haec sunt:
non ut omnes peruulgati libri habent, δαινοια, vel de scholiis Graecis intelligi poterat, in quibus ita nota
ωφυιμιγ. Idemque plane confirmat, quod in eadem oratione haud ita multo pbst legitur:,παύει
Alter locus est in libello, qui Plutarchi quidem non videtur, sed inter ipsius opuscula tamen legitur,De liberis educandis : ubi grauiter peccare Ostendit cos , qui paruulos quidem liberos sub magistris ac paedagogis habent; sed puberes iam fa-
404쪽
VAR. LECT. LIB. XIIII. 319ctos, suo more ac modo vivere patiuntur: ait enim, eos non animaduertere, se in eo imprudentiae ac temeritati licentiam ad faciendas iniurias dare Atque hoc exponit hi Urbis, οι μη ηλιώας ταυτης νως ἀιπιλα iaceuin Asion ἐδεδοντες δε πτα αδ-κη --, Mυθανουσ1 Sed hic quoque τη ἄψο- perperati
NIHIL temere aut inconsiderate st Virgilio dicitur: omnia propriis & accomodatis ad id quod agitur vocibus exprimuntur: &, ubi minimc putes, aliquid plerumque reco litae eruditionis latet. Vt in illis versibus e sexto iacidos: Sed non ante Ltur telluris operta se bire, uricomos quam quis decerpserit arbore stus. nemo, quod sciam, veterum, ac ne Fulvius quidem aut Guellius notarunt, cur operta testuris dixerit. Bonam deam & Tellurem eadem este, vel ex Macrobio constat. Vbi autem Bonae deae fiebat, opertum Voca bant,quo viris ingredi nefas erat. Cicero primo Epistolarum ad Atticum: si rasi in operto dicas fisse. Et in Paradoxis: Vt, si in opertum zona dea accessees, exulares. Iam igitur constat, cur dixerit. Sed & in illis e quin isto versibus: Stans procul in prora pateram tenet, extaisi si Porricit in fluctus, ac vina liquentia Iῖndit. ut vererem esse illam porriciendi exta in mare cosiae-tudinem notarunt: ita vellem, aliquid de fundendi meri consuetudine notassent. Poterant autem e Thucydidi libro sexto: ubi Nicias, Lamachus,& Alcibiades seluentes c Piraeeo aureis & argenteis pateris Vir .
405쪽
3ύο M. ANTONII MVRξTInum in mare fudisse dicuntur. Verba scriptoris omnium grauissimi haec sunt: κει τηροις πι
ζαται ψ-αένδον-. a Diodoro libro tertio decimo bibliothecae, innis dem historiae explicatione memoriae proditum est. Emendati loci aliquot e tertio libro Ciceronis De ciis. C A P. III. CICERO Nis e lib. tertio De ossiciis verba sunt:
Tollendum eu igitur ex rebus contrahendis omne mendacium. non licitatorem venditor,nec qui contrase liceatur, emptor apponet. Vterque , ad loquendum venerit,
non plu quam semel loquetur ibus in verbis me mini ab eruditis hominibus alibitatum esse, cur diceretur emptor neminem, qui contra se liceretur, appositurus. Certe enim solent interdum venditores in auctionibus licitatorem aliquem apponere , qui se emere velle si mutet: & pluris liceatur ea quae venum exposita sunt, quam quanti sunt; ut eo modo ceteri emptores inducantur. Atque hoc syph fieri vidimus. Emptor autem cur, quaeso, quemquam , qui contra
te liceatur, apponat ' Id eniim si faciat , obstabit sibi: neque hoc dubium est , quin qui emere aliquid vult, illud potius optare debeat, ut nemo, qui contra liceri velit, reperiatur. Quare si qui contra se liceatur apponat, non sibi consulet, sed venditori. Quid igitur est ' Multa ab istis allata sitnt, quae qRi accurate refellere velit, ridiculus sit: ita sunt ridicula ipsa & leuia. Peccatum hic est, ut & in aliis libris tape, & in Pandectis Florentinis cepissime, ut semel tantum positae sint litterae, quas geminari oportebat.' Legendum enim est, qui contra si liceatur, id est, qui
406쪽
contra asse liceatur. Vt enim enditor dolosὸ appo nit, qui pluris liceantur, ita emptor qui minoris: visibi facilius res addicatur. Assem autem pro minimo pretio veteres saepe dicebant: coque nomine in rebus extenuandis &abijciendis utebantur. Socrates apud Varronem : se vinum, asse pulmentarium. Cato: suod non opus est. asse carum eis. In ludicro poemate: Non asi faciunto , . Catullus: Omnes unius Urmemm aspis . Horatius : In triuiis fixum qui si demittit ob assem . Persius: Si centum Graecos curto centusse licetur. A se igitur liceri, est pretium rei extenuare & abij cere ; quod qui faciat, si emptor apponat, improbe eum facturum Cicero putat. In codem libro quod vulgo ita legitur: rt omnes simul in rostra post meridiem descenderent. vetus liber meus habet, escendere alta. Recte omnino. Neque enim descendere in rostra dicebant, sed ascendere. Escendere autem vetere lingua S a scenia reidem est: ut alibi docui. I n eo
dem libro ita legitur etiam in ijs libris, qui ut hiantes inducatur emptores, cum totis plaustris librorum veterum collati esse dicuntur: Nunc abeo ad vulgi
opinionem, quae maior utilitas quam regnandi esse pupi' nihil contra inutilius ei qui id iniuste consecutus sit, inuenio, cum ad veritatem corpi reuocare rationem. legendum autem hoc modo: AIon habeo ad vulgi opinionem, quae maior utilitas, quam regnandi lepust. nihil contra inutilius ei qui id iniuste confutu sit, inuenio,
cum ad veritatem coepi reuocare rationem. Sed ut pisces sale, ita correct resisti correctore indiget. Quid autem est, quod in versu En iiij, qui eodem in libi ocitatur, fides alma , Vm pinnis dicitur 3 Plerisque simulacris Deorum, ut Victori. e. ut Famae, a Tngebant
alas: ut Deos ubique praesto esse indicarem. ta au-Z s tem
407쪽
ῶερλαα-ppuleius apologia prima: Si
verba,ita ut poeta aiunt,pinnis aptia vulgo volarent. Expressit autem illud Homericum ορεροεντα. Atiij autem versus eodem in libro ita legendus est: P eaue do infideli cuiquam, neque dedi Mem. ut sit senarius. Addam & alia, quae cum addidero, sic quoque alia stipererunt: ita diligenter praestant isti quae pollicentur. Vbi ergo de Epicureis ita scriptum est, Dicunt, enim voluptatis magnitudinem doloris det Ectione fieri :non feri legendum est, sed finiri. Hoc enim dicebant Epicurei, ubi dolor detractus esset, finiri ac terminari, & quo verbo ipsi utebantur,oρί ε di voluptatem:
neque crescere amplius,sed variari tantum,id est, ποιμ. Sed & paulo pbst, ubi vulgo legitur: Nec
vero finis bonorum es malorum qui simplex esse debet, ex di milibus rebiti miscera est temperari potest bi e go, si quis attente rem ipsam considerauerit, animaduertet duas illas voces is malorum ab hominibus se teste minime malis, sed certe non satis intelligentibus, additas esse. Plinij locus emendati. C A P. I I I I . Risi nuper plinium legens, cum in ea, quae ille de bonase reteri, incidissem. Haec enim ipsius verba sinati Tradunt in Polonia stram quae bonass vocetur, equina iuba, cetera tauro similem, cornibuγ ita in si in sexis, ut non sint utilia pugnae. quapropter Aga sibi auxiliari reddentem est simum interdum trium iugerumlomii tudιne cuivi contacitus siquentes, ut ignis aliquis,
amburat. Sane enim mirificum siphonem illius bestiae esse oporteret, quo illa suu illud causticum stercus ad c x x. passiis, tot enim efficiunt tria iugera, ia
408쪽
cularetur. Quae aute ballista aut quae catapulta cum illa ignivoma fistula comparari posset ' Sed mod stius Aristoteles, qui id ipIum referens, ait bonasum iacere stercoreum illud incendium sis του ρος ορ i steinitis, id est , ad quatuor passus. Quare aut foede errauit Plinius,aut quod verius puto peccatum est a librariis: & ubi legitur IlI. , legendum est III I.orgyiarum. d autem Orgyiae nomen in Latine loquer him consuetudine non esset, cam erroris caussam sume librarijs arbitror. Plauti loci aliquot is Hratia
EPI cI3 ARM v M tradidit Aristoteles , & post
eum Demetrius in commentariolo eω risus captandi caussa , interdum sententias quasdam ita conformasse, ut e contrarijs constare videretur, cum tamen in eis bis idem diceretur: quarum exemplum
tri ratio constet, quo gaudebat Epicharmus. Risiim autem comouet illa stili titiae imitatio, ,h sic : cum audito ut aliquid aliud expectabat, sua se spe delusum videt, quo in genere facetissimum est illud Ciceronis ad Atticum: Noli putare . pigritiacere me, quod non mea manu scribam; sed me hercule pigritia: nihil enim habeo aliud quod dicam: ct tamen in tuis quo δε epistolis Alexin videor agnoscere. Plautus alitem,quem dixit Horatius ad exemplar Siculi properare Evicharmi, de frequenter ita ludit :& interdum sine illa simulata contentione contrariorum , ridiclI li caussa eiusmodi enuntiationes ponit, in quibus, Ut dialecticorum more loquar, idem sit το χογγρουμνον ia
409쪽
idq. non numquam paulo alijs,non num quam etiam plane ijsdem verbis. Sic ille in Curculione leno:
expectes dum dicat, ei omnia succedunt sub manum: aut aliquid eiusmodi. at ille, ei, inquit, non esse iratos puto. quod tale est, ac si quis diceret, Uinum quod albumese, nigrum non esse arbitror. I taque ri ille quidam illic acutus este voluit, & argumentari eum, a con
trusis dixit. Simile illud e Sticho:
quanta mea sapientia ess, E malis multis malum quod minimum HE, id minimum est malum.
Talia erant illa quq ridentur in Stoicis: Si dies est diesin. Est autem dies . Est tritur dies. Cui enim dubium este potest, quin quod malum minimum est, id sit minimum malum 3 Sed sunt quidam ωαφοi, qui haec perinde accipiunt, ac si serio dicerentur. Simile est illud ἡ principio Captiuorum:
Hos quos videtis stare hic captiuos duos, Isti qui flanti, hi stan et, ambo, non sident. Hoc enim dici heos captiuos qui illic stant in conspectu omnium, eos igitur stare, non sedere. neque dictum est, Hos duos captiuos, pro horum captiuorum duorum, ut quidam putat: sed talis verborum constructio est, qualis illa, . Urbem quam flatuo, vestra est: & illa. Eunuchum quem dedisti nobis, quas turbas dedit'&in Amphitruone,
Naucraten quem conuenire volui, in naui non erat.
Deinde, quasi res dubia sit, aut testibus egeat,itidem. tisus caussa,
410쪽
Uosvos, inquit, mihi testes estis, me verum loqui . Vbi, suos, valet vosmetipsi: quomodo meme dicimus me ipsum, O tete , teipsum. Haec omnia praetermisissem, ut per se vel pueris nota, nisi istos stia de quorundam opinione Lynceos nihil in eis vidisievi-disIem.
Dubitatum de iis qua tradit Piliu3 s per vimuskο-rum cantuum in morbis quibusdam sanandis.
A p v D Gellium cap. xiij. libri qiuarti haec leguntiar: Creditum hoc a plerisque est,er memoria mandatum, Ischiaci cum maxime doleant, tum si modulis lenibus tibicen incinat, minui dolores. Ego nuperrime in libro Theophrasti scriptum inueni, viperarum mor*bm tibicinem Dite modulatet adhibitum mederi. Haec Gellius. quae vereor, ut ab eo satis fideliter relata sint. Certh quidem Theophrastus non lenibus modulis leuari ischiacos scripserat: sed harmonia Phrygia, quς omnium vehementissima est, & aptissima ad animos audientium diuino quodam furore incitandos. Ideoque eam adhibebat in orgiis Bacchi&Berecyntiae.& hoc est quod ait Catullus: . Tibicen νbi canit Phryyx curuo aue calamo. E T propterea ait Aristoteles tibiam adhibendam
non animaduerterunt, qui eum Aristotelis locum interpretati sunt. Verum aute esse quod dixi de Theophrasto, constat ex his quae sunt apud Athenaeum libro xiiij. ὀ n ψ νο ιι ιαυι ωυσγά