장음표시 사용
421쪽
proponenda duxi, ut conferri queant. erit igitur
laec sunt: I tra priuatum habitum Dionyrsis S rami no adhuc se continente, Himero quadam, non obscueri generu fmma, inter quiet opinione fac uum ιμscendit: atque ibidem deorum omnium lustratis Um inima uertit piraeualentem virum, ut coloris enti
nosi oris, erreis catenis vinctu, iovi silio pedibus1 tum: int rogatos iuuene, quo con siderandi tali duce ferat us,quoam esset auartillum Siciti atque ' lia dirum es itum, lutum, vinculis, multis urbibis exitio sturum: quodsimnium pos tiro die sit monerui sau t liquam deinde Dionuium inimica Dracui 3 rum libertati, capiti fis ivsontium in safri η' 'o 'custo ia liberatum, velut stinen aliquod , otio ac
tranquillitati iniecit, Himeraeorum moenia, inter essu sim ad officium'ad stinaculum eius turbam,i trantem ut aflexit, hunc esse quem in quiete v iderat, voci et frata YLE. Id cognitum tyranno caussam tollenda mu' lictis dedit. Tu esas autem hoc modo:
Hαφ ει-νλ- . Putaui autem horum inter se neq in oenam heque inutilem collationem foro. Iuria
422쪽
D muto ct in Euripide miam quidam non utis
ex artes . CAP. xv I. M v x T A adiit una notaui in Plauto, in quibus puto illius oeconomian merito reprehendi posse, ni vetustatis auctoritas obstet. ale est quod in Captiuis,vix unius horae spatio Philocratem ex AEtolia ςuntem in Elidem,& rursus ex Elide,confecto nego xio, quod certi aliquid temporis postulabat, redeuntem in .sitoliam facit; ut non multo citisic senex ἡ Ω-xo domum se receperit, quam ille totum illud iter consecerit. Itaque ridiculus est Hegio, clim in profecturo dicit, Sequ eme, viaticum videm hinc a Trapetam tibi. d enim ante hora unam rediturus viatico eguit3Nisi forte & leni ipsi, clim in f uim iret, viatico opus fuit. Sed si in peccatis magna exempla ad defensionem valent, tueri se Plautus Euripictis ςxemplo potest: qui in Supplicibus tam cito redeuntem Thebis Athenas nuntium facit, ut volasse,&ea quae interea facta refert,vix tantulo temporis spatio semniare potuisse videatur. At in Ampnitruone nimis αξ sibi Plautus licentiae sumpsi, qui eadcin illa noci e quam triplo longiorem esse voluit Iuppiter in Hercule procudendo occupatus , redeuntem ὸ bello Amphitru
nem, &eo ipso die qui illi nocti proximus illuxit,decumo post mense Alcmenam parientem facit. Siquis quid hodie tale faceret, exsibilaretur: sed qua Iam
ntiquitatis maiestate sit,ut quae in nostris reprehenderemus, in veteribus admiremur.
Diuerbium Pia tinum e R dente restitutum:
Psti spiri vhi Stichi Plautinae iampride emen-
423쪽
378 . ANTONII MURE Trineam in ea re sententiam secuti sint, qui
postea Plautum ediderunt . sed vellem, ipsi quoque ad versiis distinguendos aliquid operae contulissenμQ d quando facere aut nonsotuerunt, aut noluerunt , alia quoque eodem modo a me emendata , his
libris inseram: si forte tam venustus poeta paulatim pristinum nitorem recipςrare possit. Nam ut nunc quidem est, qui ei post Ioachimum admouerunt ma--, anus, magna pius is parua admodum praestiterunt. Sed mihi videm neque aliena abhcere animus est , neque mea venditare tanti videtur. In Rudente, ad ipsim cinent actus primi, colloquium est aniculae, suae Veneris sacerdos erat,cum puellis eiectis, ita comissim ac perturbatulia,ut nullus prope versiis integer si . Id igitur proponam, ita uti legendum censeo.
cui sunt, quipacem a patrona expetam mea)Wam vox precantum me excitauit h*cyra . Tonam deam sequuntur , obsequentemque haud
ZMultum benignam. P ALAEsTRA. Male hem. saluere te. iubemus. A. Salum puella. Sed vos unde cum diuida
Veste ire dicam, tam vestita, mostiter' P A. Haud longule imus illico hinc eae hoc loco verum unge hinc abeg,inde huc ve las A. 2 empta equo ligneo caruleas per vi veriti Hris. P A. admodum. 5 A. e quius
424쪽
'DE Zimur tibi nuncgenua, egentes opa ,
nescia spe in nesciis locis semiti, ' .
Tetto recipias ut tuo serussi renos: tique te miserarum ambarum misereat:
Umbutheque Jes paratae a vila, nec hocsti: P eque quidquam cit vobis amplius, quam hoc quod vides.s Α. Jfanus mihi certe ambae, a genibus exsurgite. 'A fe sminarum nullas misericordior. Sed res euella, hapa teres inopesque sunt, . Egomet vix vitam colo. Veneri cibo meo er iis. Ara. mineris senum, obsecro, hoc emSA. Sane. Ego Huius Sacerdos clueo. qu:cquid est, Fient comiter a me omnia,quorum copia Cluebit. ite hac secum. s i. amice nostrum habes Honorem mater , ac benigne, s A. oportet. Sunt autem tertius & quartus Versus iambici. qua drati catalec. ici: .po tremus trimet catalecticus: ceteri omnes trimetri acatalecti.
Nom qui capiuntur in bella, ignaui propterea ha bendulat. Ist ratus u lauti e Captiuis locus.
s o R T i V M virorum videtur in proeliis aut vin cere aut mori: qui enim capiuntur, vix interdum effugiunt ignauiae ut cerid notam: Atque hoc significauit Philocrates Plautinus, qui cum ex Hegione apia quem vineius adieruabatur, audiisset, Qt ros hic, itide illic apud vos meus a seruat i sitius.
Captus est linquit dein id adfirmante sene . N igitur, inquit, nos sili in aui fuimus . Sed tamen Lace daemonitis quidam ex iis qui ab Ailaeniensibus capusunt
425쪽
sunt in pylo, urbanὸ a se ignauiae notam amolitus dicitur. Cum enim Atheniensis quidam ei per ludibrium dixisset, Ex vestris videlicet optimi ostri iniquique ceciderunt: Magni, inquit , aciendo essetf-hi , si viroi fraei dignoscere M discernere ab Um is
posset . fusum autem, Lacedaemoniorum more,voc
dat inittam; & significabat, non fortissimos quo'. mortuos esse, sed eos, qui casu sagittis icti fuissent: ut qui hostium potiti erant, non propterea minus fortes habendi essent, quam qui ceciderant. Eminus enim cum illis proeliati erant Athenienses. Ita hoc a grauissimo historiae scriptore Thucydide accepimus. bili e se verbum excolubranda, quod quidam
pro Plautino obtrudere conatus es r. . C A P. x I x. S a P E contingit, ut in magnis scriptoribus vitia dilateant, & quae corrupta atque υ λα sunt, thlegra putentur: nonnumquam etiam, ut quae recta incorrupta sint, hominibus non satis intelligentibus horrupta videantur. Vt autem medicamenta bena svalentibus, ita rectis de veris correctiones V mutationes nocent. Eius rei exemplum proferam ἡ Stiacho Plautina, ubi Dinacium h portu rediens, iniquo animo fert, sibi a parasito Gelasimo molasti hiberi. Versiis hi uint: Gr. ibo , atque hum compellabo. Salvos sis. Di. Et tu lue. G E. Iam tu piscator 1 tu,' Di. su pridem non edicti'
426쪽
ni. Qin tu vides colubras' G E. Quid tam iracundiu ' D 1. Si in re Pudor ast, non me appestes.
illud igitur de colubris Ioachimus Θό perisneret,novidens, hanc notam ad illum locum addiderat: Suspecti hae scriptura mihi et r. Ac si sciam, qui hoc ver -
ἶisit, fissis r sic scisse pretam, tu id re extat
braι3 Haec ille: frustra quidem, sed modeste tamen.& alioqui homini erudito, qui Plauti fabulis hoc tempore, fatendum enim est, saluti fuit, sicubi falsus sit,
facilὸ condonari Potest. vetus est, non omnia viii deos dare. secutus est alter multo confidentior, qui illam tenue & obseuram Ioachimi coiecturam, nihil dubitans,arripuit pro vera: & contestatus,sic sine ulla litura esse in suis vetcribus libris habebat autem plerumque bonos & obsequentes libros in interpretatus est etiam nobis verbum excolubrandi: ut si ex lubrare, illo quidem auctore,curiosE, & oculis eminentibus,quales sum oculi colubrorum,& ceruicibus inflexis, & oculis extantibus exquirere. Verbosa sanEdeclaratio: sed, cui si crediturus sim, locupletiorem eius auctorem requiro. Atque ut sine fuco & fallaciis agam , emendationem illam non tam reputatione, quam risu,dignam puto. Insanum enim dicit esse parasitum puer, & a furiis atque intemperiis agitari: sdsoque ex eo quaerit, quas colubras videat: quod furiae non aedis modb ardentibus, sed colubris quoque ac serpentibus insectari eos vos agitabant, putabantur . hi inde est illud E vςtere tragoedia,
427쪽
Petectum Cicerant ei ratum in quinto Defuim:
CAP. x X. M A G N o R v M. Virorum errores qui notant dii
id modesth& sine scurrilitate faciant, publicE pr5desse arbitror. Nam neque quidquam propterea de illorum ςxistimatione detrahitur: & ceteri, ut cauti res ac consideratiores in scribendo sint admonentur:& siquid cui, ut sunt humana, tale colitigerit, habet exempla quibus aut excusare se aut selari queat. Eo igitur animo indicare hoc loco institui insignem Cia ceronis negligentiam, quam a nemine usque adhuc notatam ere demiror. Quinque sint, ut notum est illius libri De finibus, quibus explicatae & excussae veterum philosophorum, sed praecipue Epicuri Stoia corum, & peripateticorum, de summo bono sententiae continentur. Jt prima quidem disputatio, qua Epicuri sententia examinatur, habita fingitur in Cumano Ciceronis, cum eb L. Torquatus & C. Triadirius filutandi Ciceronis caussa venissent: neque quis quani praeterea alius interesser. Secunda autem in
Tusculano Luculli, inter Ciceronem ipsum & M. Catonem,cum se illi in Luculli bibliothecam sine at bitris abdidissent. At tertia Athenis in Academia, cam ibi una essent M. L. Cicerones, & Atti ciis, &is, cui disputandi partes tribuuntur, M. Pisb. Certe igitur aperth constat tres illas disputationes locis,&temporibi's,&persenis esse distinctas. Et tamen , perinde ac sp unus & idem, ijsden' stiperstiti bus praesentibus, 't in formulis dicebant, &aduersiis Epicurum, aduersis Stoicos disputasset: ita Pisb loquens Goniam igitus de volu plate
428쪽
ne bonum poneretur, cum Catone ei Z di putatum sciquae sequuntur . Haec si Cicero ipse in prooemio eius libri ex sua persena diceret, ferri pollent: a Pi sene quidem quomodo apte & conuenienter dici queant, neque video, neque videre quemlauam puto. Sed certὰ Cicero, cum illa scriberet, oblitus erat, non se, sed Pisonem loqui. Quod ei tum quoque contigisse arbitror, cum eodem in libro versiis Ho: mericos, quibus Sirenes Vlixem alloquuntur, Pisonem sibi tribuentem ac vindicantem ruit. Non enim dubium est, quin eos Cicero suos, ut erant, videri voluerit.
429쪽
tam turpem suspicionem in uxore tam lentPac negligeriter terat. Neque dubium est, quin de priuio escLepido loquatur: sed iis talium rerum narratione; ac significatione, propriaeorum, de quibus astrui mina multo venustius multoque verecutidias subticentur. Addita aute puto iampridem ab aliquo Erudito homine, qui locunt declarare vellet. Iani 4llud os hominis, ita victum est. vi apud Mastillena: - - lSantonica medicata dedit mihipoculis los hominis . mut ῆm me rogat Hir dicrates Libet & notare usum verbi lacet, quis forte eum minus aduerterri; Caini Utur)i iiii nisesto peccato aliquetri deprehenderant, ita ut i
ipse quidem factunt tuum defendet, i se .st
tur: ita eum interrogabant: Placet hoc tibis sic Dies, Terentiana deprehensum Ch ream levi obiur gans, satin hoc tibi ρ acest Cicero episti a se xta eius libri in quo nunc versamur: Sid heus tu χ' :placet hoc tibi Z Tibulliis in carmine obscoeno Pla ist
430쪽
s enim, qui Veneris eam partem, quam Apelles incho iam reliquisset, absolueret oris enim pulchritudo reli icorporis imitandi stem au er at: sic ea qua Panaetiis prate ij set, ct non perseisset, propter eorum qua=ci supra lantiam, neminem persicuturum. Quibus in verbis sepe admiratus eram,cur additum esset illud, et nonierstrisset. certEem praetermiserat Panaetius, ea non modb non perfecerat, sed ne inchoa . uerat quidem. Sed veterest Ariadmirationem susti terunt, quorum inplerisque postrema eius compreheo aonis pars ita legitur: Sic ea quae Panatim praeteri. nil sit, Ut cr eorum quil scisset prolantiam, ne nimem persi insum .an e em libro, ubi de Caesariscae e ; cui Q in non nomingi, loquitur, ita vulgo te gas: Hicit igitur utilit ulonestiuem: imo vero honesiasmtilitatem sicum eis, At in vetustioribus quanto me- llius ' δ eit igitur stilitas honestitem' imo vero holiestatem utilitas consecuta e 1. Signiscat cnim factum
illud ho stu fuisse per se, utile . Vnum prae; rea locum subijciam qui nusquam ille quidenim vulgatis ibris emendate tegitur: sed in libris pro
clari illius correctoris ita aeprauatus est, ut ipsius son-tςrip e , vocum temere additarum congestu obrutae vix, quasi per nebulam, tenue quoddam v)- uisium appareat. Et fuit ea illius consiuetudo,uto' nona quaereret interdum,quid dixisset Cicero, quam, quid ipse eum dicere oportuisse censeret. sed tota re, mihi paulo altius repetenda est : ut etiam in sis Ciceronis verbis quae non multo antecedunt eum quem purgare institutinus locum, maculae quaedam eluantur . Quaerit igitur Cicero, liceatne interdum viro bono alium laedere, doque illius commodis aliquid