장음표시 사용
471쪽
sam in bulla metarasti Benedicti XIV 16 mariti 1746, tomo 2 ipsius bullarii, n. 4 ; et accuratius in voto quodam Franeisci Zeladde, Sacrae Congregationis Concilii Secretarii, postea vero Cardinalis, quod habetur Thesauri resolutionum tomo 37 in causa Derthusensi. 26 augusti l 768 . Atque in his duobus d
cumculis citantur praecipua de eodem argumento doctorum Scripta. Ad quae nos lectorem pro fusiori evolutione remittentes, propositam quaestionem sequenti conclusionum serio breviter absolvemuS. PROPOsiTIO D. - Prioribus Ecclesiae saeculis invaluerat passim disciplina, ut saeerdos pluries eadem die divino mysteria celebraret. - Bem pro explorata habent doctores multi; inter quos Christianus Lupus in scholiis ad decretum l Alexandri II tomo 5 operum, pag. 197, Ddit. Venet.), Marte ue de Antiquis Melesis ritibus. l. 1, cap. 3, ari. 3 , Cardinalis Bona Rerum liturg., lib. l, cap. l8, S 5 , Suinte-Beuve lomo 3, Resolui. suum eonscientiae, casu 83 . Hos sequitur Cardinatis Zelada citato voto, n. l . Postea vero, ob exortos abusus, disciplina
haec moderata est ut Sequitur. PROPOSITIO 1l'. - . 1 multis jam meculis creta est leae Gelesiastica, hodiedum plene vigem, qua prohibentur sacerdotes, praeterquam in festo Natalis, pluries eodem die celebrare, excepto necessitatis easu. - Anno 1212, sciscitanti Vigorniensi Episeopo, num sacerdotibus liceret pluries eodem die sacrum sacere. respondit Innocentius ΙΙΙ : et Excepto die Nativitatis Domi-u nicae, nisi causa necessitatis suadeat, sussicit sacerdoti seu mel in die unam missam solummodo culebrare. v Porro Diuitiaco by Corale
472쪽
ejusmodi responsum, libris decretalium insertum libro a. titulo 4 l de Celebratione missarum, capite 3ὶ, pro lege unive sali Ecclesiae unanimiter et constanter habitum fuit. Et quamvis Ponti sex utatur dumtaxat verbo susticit. verum ibi et proprie dictum pricceptum esse intelligendum probat tum decretalis contextus, tum constans et unanimis doctorum interpretatio, et generalis ecclesiae praxis, quae juxta hanc interpretationem perpetuo determinata est. Id insupor supponunt quotquot Sacrarum Congregationum decisiones declarant, num in tali vel tali casu adsit sussiciens nec Milas, ut licite possit sacerdoA his eodem die celobrare. Nisi enim exstaret lex, id extra easum necessitatis prolithong. absono quaereretur de hac sussicienti necessitate. Unde certa est omnino lex, qua prohibetur sacerdos bis eodem diu celebrare. Λt simul coria est, et quidem do jure communi, duplex exceptio : prior nempe quoad dium Natalis
Domini : posterior ob necessitatis casum. Cum aut m lex, neeessitatis casum a generali prohibitione
excipiendo, nequaquam declaraverit, quis sit c t quot uplex ille casus, fuit postea haec quaestio a doctori hus disputata. Excogitati nempe suere ab ipsis non pauci ejusmodi casus, in quibus locum csse dictae exceptioni existimarunt. De hac
easuum serie agendum nunc sub sequentibus propositionibus. PROPOSITlo III . - Plures casus ab antiquis ea non istis Dbiti tanquam a pr atin legis prohibitione excepti, ut tales hodie habendi non sunt. - Durandus Rationale dirinorum ossiciorum,li 4, c. ij. Ossa in caput Consuluisti, 3, de Celebr. min. . aliique veteres canonislse, inter casus, in quibus sacerdoli liceret bis codem diu sacrum sacere, enumerabant sequentes si supervenirent hospites aut peregrini. dicta jam miMa, nee alius adesset sacerdos, qui aliam missam celebrare posset :item si superveniret princeps : si nuptiae non possent in cra-uinam diem differri : si dandum mori hundo viaticum, nocadossot particula conse rata. Porro dictos casuq non osse comprehendendos sub casu Diqiitreo by Gorale
473쪽
necessitatis ab Innocentiana decretali excepto, sic probat Benedietus XIV Me Num meritiem, 1. 3, c. 5. n. 3) : u Utu autem ad alios redeamus casus, in quibus veteres the u logi puta haut posse sacerdotem plures eodem die missas c u lebrare, quilibet potest intelligere eos nullomodo conlineri u sub neeessitatis voce, quam diserte exprimit Innoeontius ΙΠ. in allata deerotali. Musmodi est casus hospitum et comma qui iter faciunt ; atque itidem ille de principe aut Episcopo.
. qui die festo missam non audierint, nec alius quisquam sa-i cordos sit, qui poSSit missam celebrare : Ovoa stnim ineon a reniens est, si Episeopus veι alia I ersona nobilis missam nona audiat, quia nullus adest sacerdos, qui jure possit illam direre,st ait Suare Z in 3 pari. D. Thomae, tom. 3, q. 73, nrt. 2.u disp. 80, secl. 3ὶ. Musmodi est etiam casus de nuptiis, quae se disse rei non possint: nam quid incommodi inde sequeretur. v si . cum nuptiae disserri non P sint, matrimonium condietau die celebraretur, eumque non e et qui missam celebraret. u die proxime sequenti sacrificium foret, et nuptiae benediu cerentur Adde parum referre, quod differatur in diem sequen-α tem benedictio: sunt verim Cardinalis de Lugo. o Quod vero attinet ad casum quo moribundus Fiaticum petit. neque saeramenti eopia est. n e sacerdoS ullus sacramentum potesteonficere, nisi qui jam missam celebravit, adnotat Benedietus XIV, casum respicere posse dumtaxat pauca illa temporis momenta, qu e communionem inter et ablutionem celebrantis interfluunt; si nempe hoc intervallo certior sat sacerdos do viatico deserendo. Nam si ante consecrationem id resciat, particulam eonsecrabit si post consecrationem et ante eommunionem, o magna hostia particulam abrumpet : si post ablutionem, certum est non posse eum iterum celebrare : ullus enim sunt verba dicti Pontificis) qui non sit jejunus potest missam celebrare, etiam ut vireticum moribundo ministret. Unus eum casus respiciat solummodo parvum illud intervallum, a communion usque ad ablutionem interfluens, sere est elii
474쪽
Hinc, abstrahendo a casibus, qui in insidelium et haereticorum regionibus Occurere possunt verbi gratia, si ob metum
mortis, nequeant fideles nisi turmatim, non autem omnes simul, Sacro iniereMe , pro quibus Speciales missionariis facultates concedi solent, solus practicus hodie casus est, quando populus, aut populi magna pars, Sacro careret diebus dom,
nicis et festis, nisi parocho liceret bis eodem die celebrare. De quo casu praecipue nobis hic disserendum. Agemus autem primo de iteratione dixi ni sacrificii in duabus ecclesiis; tum et
in eadem eccleSiu. P RoposiΤiO IV . - Ad hoc ut parochus in duabus erelesiis eodem die licite celebrare possit, salis est quod alioquin alteruterea' duobus dissitis populis missa carere debeat die dominico avt festo. - Pro certa communiter a doctoribus haberi hane conclusionem, sic aduolat Cardinalis deluda, in supra citato ipsius Oto, n. 13 : et Communis theologorum omnium Sententia est, u quorum plures recenset Benedictus XIV erimio missost, u l. 3, c. 5, n. l; et in epistola ad Oseensem Episcopum j ii u cessitatis casum, ad sacrificium eodem die repetendum. eum potissimum eme, cum duas presbyter parceolas habui, u si in alterutram par hiam nequeat populus couVenire, necu ultus pnesto Sit Sacerdos prpeter par hum, qui mi Mam pos-α sit celebrare. M Addit autem citatus a uetor idem procedere quando parochus, EtSi non duas paro eius, duos tamen habet in sua parochia populos, praedicto modo dis lautus. Atque ad confirmandam communem in hac re theologorum sententiam, inter varia documenta adducit sequens synodale Statutum Sancti Turribii, Limani Archiepiscopi : u Quantum convenit , elu per locum juris possumus, licentiam concedimus omnibuS...u parochis nostri destrictus, ut diebus dominicis ot sestivisu ex praecepto Servandis, pomini celebrare duas missas inu duabus ecclesiis tam inter se distantibus, ut qui in loco uniusu ecclesiae assistunt, non posSint commode accedere ad au-u diendam missam in altera. Cum autem habuerint alium a sacerdotem, qui pomit eelebrare in altera dictarum ec- . Duiligod by Corale
475쪽
PARS QLARTA. 46bu elesiarum, non poterit parochus celebrare ili utraque .u Vota. - Utruria nihilominus in dicto casu indigeat parochus licetitia Episcopi, expenditur infra.
PROPOsi Tio V . - Etiam in eadem ecclesia bis eodem die celebrare licitum esse potest par ho si nempe unici missa' magna pars populi adesse nequeat. - De hoc ca Su s3 nodus Nemau-
sensis, auno i 284, decrevit in hunc modum P a Si omnes paro-u chlani ad unam missam simul non possint convenire, Pon quod in diversis locis habitant, distantibus ab ecclesia, otu remotis, sicut est in montanis, nec sunt in ecclesia duo et sacerdotes, et dicta prima miMa, postmodum parochiauiu venientes postulent missam aliam sibi dici, poterit tum m a cerdos missam aliam celebrare. O Quod autem, Alante riu modi eausa, parocho liceat bis, in eadem etiam ecclesia, celebrare, est pariter concludendum. Utrumque casum postquam memoravit Benedictus XIV his verbis, Sive missu eelebranda sit in duabus reclesiis inter se distantibus, ut in supra citata synodo Limam, sive una tantum sit ecclesia, in qua missaeelebratur, et ad guum insimul universus populus convenire non potest, ut in synodo Nemausensi, Sic addit: ni quippe duo casus eodem jure censendi sunt, uti praeeipue advertit Theophilus mina udus. Incitata bulla Declarasti, is martii l746. Consonat Cardiuatis Zelada : u Quamvis autem inquit inu supra citata synodo VII Limana, quemadmodum etiam inu concilio Burdigalensi anni 1583, lacultas fiat paroelio inu praedicto casu duo persiciendi sacra in duabus tantummodo u eoelestis inter se distantibus, non autem in eadem ecclesia,u eodemque oppido; latendum tamen est expedire ut parinu eho fiat potestas secundum osserendi sacrificium, lamelsia una tantum sit ecclesia in qua missa celebratur, et ad quamu iusimul universus populuS con Venire non potest. Hi quippeu duo casus eodem jure censendi sunt, ut potest Τheophilum. Rainaudum animadvertit Benedictus XIV. . . Nec desunt xeu iustissima hujus rei monumentst...u Itaquo ut liceat parocho duas paraecias habenti, vel duos MDi0jiired by Corale
476쪽
a populos maxime inter se dissitos, duo mera perseere diebus a festis, ut populus missae sacrificio intersit, sive celebranda a ea sint in duabus ecclesiis inter se distantibus, sive in una et tantum ecclesia ad quam universus populus nequit insimul
a convenire, non alia necessi latis causa eSt admittenda, se-α eundum hodiernam ecclesiae disciplinam, quam quae oritura ex desectu alterius sacerdotis, qui aliud sacrificium offerren possit. Quae tamen ita intelligenda sunt, ut nullum inde 4 inferri putetur praejudicium aliis casibuA, qui s0lent conat tingere in sacris missionibus, in quarum utilitatem missio- a nariis conceditur lacullas plures missas celebrandi padema die. η Votum Francisci Zeladae, in causa Derthusensi, 20 augusti 1768, in Thesauro refot., torno 37, S i5.)Εt revera si possit parochus eodem die celebrare in duabus ecclesiis, ex ea ratione quod alioquin trecenti verbi gratiaὶ parochiani missa carebunt, cur non idem ei concederetur in eadem ecclesia, quando pariter, si unica tantum misis celebretur, trecenti nequibunt illi interesse Τ Si reputetur suff-eiens necessitas in priori casu, et in posteriori reputanda est. Dum autem quoad duplicem casum in duobus ultimis propositionibus expensum, concluditur dari locum iterationi missae ab eodem sacerdote, id dictum intelligi debet abstrahendo a quaestione, an etiam tunc nihilominus necessaria sit licentia Episcopi. De qua Episcopi licentia exquirendum remanet utrum requiratur et sussiciat, tum quoad iterationem missae in duabus ecclesiis, tum quoad iterationem in eadem
licentia Episcopi. - Id evincere mihi videntur rationes a Camdinali Zelada in hunc modum expositae : a An vero ad Sacrum a bis colebrandum in locis ubi praedicta urget necessitas, pa-u rochi opus habeant licentia Episcopi, haud recens est doctoa rum disputatio. Quidam plane negative sentiunt, ea ducti a ratione, quod facultas hede a jure communi illis concedatur. Diqiitreo by Corale
477쪽
PARA QUARTA. 467u Assirmativam vero tuentur sententiam alii plures a Benea dicto XIV relati de Suerimio missa , libro 3, c. b, n. l . At, u quemadmodum ibidem, numero 2, tradit ei talus Pouti sex. et sive sit necessaria Episcopi licentia, sive non, id certe ne-α cessarium est, ut ille rem cognoscat, ac perspiciat num re- et vera neceMitas urgeat, ut Sacerdos duas missas celebrareu cogatur. Hinc in citata constitutione ad Episcopum Oseena Sem, certi Mimum esse statuit, missionariis tantum a S de et Apostolica potestatem aliquando heri ut uno die suerimium bisu O rentur reliquis vero sacerdotibus optus esse ut hae de re fu- cultatem ab Episcopo consequantur, etiamsi causa necessitatis et intercedere videatur, cujus sane judicium ad ipsos sacerdotes
et nequaquam pertinet. Ad quae confirmanda auctoritatem eliam a profert Verri celli ..., t Stantis ita a Sacra Congrogationea fuisse resolutum s in supra citato volo, I l9j. Hae porro rationes, et auctoritas praesertim Benedicti XIV, sat demonstrare videntur dictae licentiae necessitatem, quamvis antea res fuerit luter doctores eontroversa. Diximus autem regulariter loquendo: quia in uno aut altero casu, pr sertim repentino. et in quo non facilis pateat ad Episcopum recursus, si aliunde certo adesse videatur sussiciens necessitas a jure requisita, non puto crimini vertendum parocho, quod dictam licentiam non exquirat. A fortiori autem necessaria certo erit Episcopi licentia, si Episcopus aliquo statulo prohibuerit, ne absquo illa ullus uu- quam dioecesis suae sacerdos bis eodem die celebrare praesumat. Nec dubium est quin possit Episcopus ejusmodi prohibitionem edicere. Unde illi etiam theologi, qui sustinuerunt posse paroelium absque Venia EpiScopi, modo adsit requisita a jure necessitas, his eodem dio celebrare, intelligendi sunt quoad dioecesus, in quibus Episcopi nihil in hac re praeter jus commune statuerunt; non autem quoad eas, in quibus exstat Episcopi vel provincialis sγuodi statutum, necesSariam decemnens dictam Ordinarii licentiam.
478쪽
quiritur Aedis Apostolisce licentia, sed susticit licentia his pl. Quoad casum iterationis in duabus ecclesiis, nullus est qui de necessaria Sedis Apostolicae licentia cogitaverit. Equidem citatus Benedictus X lV, et Cardinatis Zelada contra non paucos doctores, nullam omnino requiri licentiam contendentes existimant parochis siuri debere lacultatem ab Episcopo, ut licite valoant bis eodem die sacrum facere. Λst plane sussicero hane Episcopi facultatem omnino supponunt. Et revera, cum per ipsummet jus commune licita decernatur, in casu necessitatis, dicta iteratio sui patet ex deerutali consuluisti Inno-eculii IIIJ, oblinendae a Sedo Apostolica saeuitatis necessitas repuli non posset, nisi ex reservatione, qua postea Sedus
eadem jus commune hac in re coarctasset; et de hac reservatione corto constare deberet. Porro ejusmodi r servationis. De vestigium ulli hi reperire ost, quoad casum iterationis iuduabus occlesiis. Alvero quoad iterationem in eadem ecclesia, putavit mode
nus quidam si , non posse nisi a Sede Apostolica facultatem
concedi. In quam Opinionem eum nonnullae Saerarum Congregationum declarationes impulerunt. Haec tamen Sententia
nequaquam mihi admittenda videtur. Etenim I. In citata decretali consuluisti, qua jus commune statuitur. easus iterationis in cadem ecclesia, nequaquam distinguitur a casu iterationis in duabus ecclesiis; sed generatim licere il0rationem statuitur, Si necessitatis causa suadeat. Aliunde autem utrumque ea Sum puri jure remendum esse, pro certo tene ut
viri eravissimi I heophilus Bainaud, Benedictus XIV et Ca dinatis Zelada, prout supra vidimus; et merito quidem nam
cum ex ea tantum ratione concedatur missae iteralio, ne populi magna pars alioquin ei intervenire nequeat, non est cur non concessa censeatur in eadem ecclesia. sicut in duabus ecclesiis, quando in priori casu aeque ac in posteriori, ex unica tantum colebrata missa Sequitur, Pumdem parochianorum nu-
479쪽
merum sacris mysteriis defraudari. Nec dicatur intrinsece repugnare divini sacrificii in eadem ecclesia iterationem, eum contrarium probet triplex concessa missa in diu Natalis Domini, et priorum Ecclesiae saeculorum vetus disciplina. Hinc diei nequit requiri, quoad iterandam in eadem ecclesia missam, Sedis Apostolicae lacultatem . nisi certo constet intervenisse hac in re ejusdem sedis aliquam dispositionem, qua si hi facultatem hanc reservaverit. Porro, II. De hujusmodi reservatione nullatenus conflat. Non quidem expresse ex aliquo decreto; nullum siquidem in probationem adducitur; et si quod exstaret. non illud ignorassent aut siluissent citati Benedictus XIV ut Cardinatis Zelada. rem ex professo tractantes : Sed neque implicito seu indirecte ex declarationibus et praxi sacrarum Congregationum, ut sibi videre visus est praelaudatus modernus scriptor. Nam quas ad fulciendam opinionem hunc adducit ejusmodi declarationes,tola qua potui diligentia perlegi et perpendi; et nedum ipsius
intentum probare, contrarium potius evincere mihi visae sunt. In qua minuta controversia ne ultra immorer quam fert hujus tractatus instituta ratio, lectorem dumtaxat praemonebo ut ipse suis oculis praedictus causas perlustret. Sunt autem l ' Derthusensis, de qua in tomo 37 Thesauri resolutionum agitur, subdatis 20 augusti, l7 septembris, et 26 novembris l758; 2' Ambianensis. dioi 22 maii 184l, quae in collectione Gardelliana currit sub numero 4768; 3' allegat quidem memoratus scriptor aliam causam ad Sacram Congregationem Concilii de- Ialam : sed absque ulla diei, loci ve aut voluminis indicatione; quae tumen, prout ab ipso resertur, non magis quam duo alia documenta, neceSSariam probat meo quidem judicioὶ Sedis Apostolicae licentiam, quoad iterationem tu eadem ecclesia. Dum autem in nostra praesenti conclusione diximus susti rere licentiam Episcopi, intelligendum Simul eSt eam requiri, Sicut in casu iterationis in duabus dissitis eccleSiis; cum, ut pluries dictum est, hi duo casus pari jure censendi Sint .
480쪽
170 TRACTATUS DE PAROCHO. dieatis remediis necessitati oecurri possit. - Tunc enim non ade
set vera et a jure requi Sila necessit alis causa. Unde si possit alter sacerdos deputari, qui secundam missam celebret, vel si cogi possit parochus ad sibi assumendum vicarium, vel si di membrari parochia queat, ita ut suus nimium distanti populo detur parochus, Vel alio ejusmodi remedio provideri, nequaquam permittenda est ab Episcopis missae it cratio. Quod vide evolutum in citato volo Cardinatis Zoiadae. S 20.
PROPOSiΤio IX'. - Si non ad sit requisita a jure necessitas, nulla consuetudo licitam sacere potest iterationem. - Quia nempe
taliis consuetudo pro irrationabili et tanquam abusus merito censetur. Quod vide firmatum in bulla melatasti Benedicti XIV, et tu memorato volo Cardinatis Zeludae, I 25. Viautem abusivae consuetudinis nunquam contra legem praeseribi legitime poteSt. Nota. - l' Quamvis alicui parocho liceat duas eodem disemissas celebrare, u Feria tamen sexta parasce VeS non potestu nisi semel ossicium facere, quia pars hostia' consecratae sumiu debet cum vino, et Sic desinit esse jejunus. v SγIxius, apud Benedictum XIV, de Sucriticio missae, I. 3, c. 5, v. b. 2' Item nequit feria b in coelia Domini bis celebrare; quia non tenetur populus hoc die sacro adesse. Atque idem dic de omnibus sestis quae non sunt de praecepto quoad populum i
quia tune deest necessitatis causa, qua non adstaute, licita emenequit iteratio, quantum is eam concederet Episcopus. 3' Qualido parochus alteram mi SSam celebraturus eSt, non
purificet calicem, sed illum palena, pulla et velo ubSque purificatorio interposito) cooperiat. Digitis autem ablutis in vase solito, et sinit a mima, calicem velo circumligatum asportabit ad locum ubi itorum sacra iacturus est. Calix autem, donee purificetur, tum in ecclesia in qua primum celebratum eSt.
tiam in altera. supor corporali re Pollatur. Diuitiam by Corale