장음표시 사용
271쪽
cum stupri milita secissem verba. certὰ mirandum, quod in tam malum sen- Estim omnia nostra amice ad te missa ut cas igarentur, interpretatus sis, notumque postmodum omnibus esse volueris. Nunc stiperest, ut de tertia illa conclusione ridiculosa5cerronea parcissimὸ dicam. Prim dira ridiculosa est ratio probans conclusionis primam partem, quod scilicet non possit sciri ἰstatus animarum post: mortem. Nam dicebarnus, quod ratio ducens ad hoc essent animae operationes, scire scilicet & velle quae cum non sint sensibiles.
ex illis sciri non poterit. Qtiare inquit excellentia tua .haec ratio contra aucto rem retorquetur . nam cum nulla sit via ad sciendum immortalitatem animae, nisi ex intelligere & velle, de haec non sint sensata: ergo frustra nitimur ea intelligere,&velle probare animam esse immortalem. Etronea ergo Scridiculosa ratio. per Deum, nisi fortasse contradicendi desiderio haec sint abs te dicta; fateor me esse ebrium, cui nil ridiculosum hic uideatur,adm . dum sue debilis reflexio de ratio longe dispar uideatur: intelligere &velle, ex quibus insertur animae immortalitas, est illud intelligere Sc velle . quae in nobis experiimir dum Viuimus, de quae, licet non snt sensata, ex sensati co gnoscuntur. at intelligere S Velle, ex quibus possumus esse certi de statu animarum post obitum,est vel le Si intelligere ipsarum , ad quae diximus pertinopi i nobis non posse,quia nec sint sensita,nec connexionem habent cum seni satis quis non uiderit tam disparem rationem. Alteriam quoque ridiculum est quod diximus quod sani hominis est credere aliqua suissedi innitus reuelata, quibus simus certi de re dubia, quae scitu tamen necessaria est. Nos au- tem diximus hoc esse necessarid consequens addicta nostra, Si esse uerum secundum se, deesse necessarium secundum dicta excellenti aeritae. diximus s. quod animam esse immortalem scitur ratione naturali: status animarum post mortem sciri non potest. attamen stantibus his, quae diximus, cumsaelicitas nostra maximὰ si post obitum; cognitio uerό stelicitatis tanquam ultimi finis omnium operationiam maxime sit homini necessaria: Deus autem, cui de omnibus est prouidentia etiam secundum philosophos non deficiat in necessarijs': cur ergo non est sani credere suisse aliqua diuinitus reuelata: putet qui velit hoc non esse sani hominis, ego puto. itali e profiteor putare me, sanissimi hominis,hoc esse. Amplius hoc est uerum secundum se lumine naturali. intellectis se cognoscit de suum Iumen, at ex suo lu- Hmine secundum rei ueritatem inchoatio quaedam est cognitionis, quod perficitur lumine fidei: ergo intellechis comprehendit se inchoare cognitionem quandam, quam perficere non potest, de ad quam naturalem inclinationem in se sentit . clam autem nihil sit mancum in natura, aliquo alio lumine sibi opus esse noscit. quod autem dicis ad lumen fidei, ac ad gratiam nullam deberi in homine praeparationem; dicimus nos quod quamuis nullam operationem homo operari queat sne influentia primae causim, tamen ad habitualem gratia acquirenda requiritur praeparatio in anima secundu Theologos. licet N huius praeparationis,sicuti cuiuslibet rectis actionis,primus auctor en Deus quare dicit dominus per Prophetam,Conuertimini ad me,& ego con
272쪽
A uertar ad vos. & de hoc itideas B.Thomana in fine primae secundar hoc pulcherrime declarate.Postremd ex dictis titis in tractatu de immortalitate animae,capite ultimo none hoc expresse sequitur inquis enim .qiiod anima esse immortale aut mortale sciri non potest ratione naturali. siibdis postea ouod
alius stati iedus finis, si anima mortalis,alius uero si immortalis. Ex his dictis seqititur,quod homo ex lumine naturali desito fine est incertus; at s es incertus de fine qui est mensiira omni u actionii; erit etia de aliis actionibus incertus. at cis ditiina prouidelia secundu Philosephos unicuiq; speciei n5 dest in necessarijς,sicut dicit Philosephus; ergo secundum tua sentetia scimus noliis opus esse aliquo alio lumine a naturali; nonne hoc sequitur ex dictis excellens tiae tuar quin potius hoc quasi expresse dicit: hoc no appono,Verba tua qui Ieserit,iudicet.Fine hic facta Se breuiter colliga in duobus nos inuice discrepare.quantii ad modii abstractionis intellectit si materia in omnibus,ut uideo, conuenimus. ponimus unu intellestii secundum essentiam esse indiuisbile.
ponimusque linum non esse comprehensum a certo loco εc tempore. item ponimus, quod intellectio sit in intellectu tantii ira tanquam in sit biecto, non tamen in corpore tanquam in stabiecto. at apud me qui concedit ista de intellectu, de necesstate debet concedere ipsam esse formam, quae non si actus tantum; sed si actus, qui per se est. & est in actu: quod consequens. ut credo, euitari rici potest. at omnis talis forma de necessitate est incorriiptibilis. Excellentia ueris ilia nescio quonam pacto, quamuis eam abstractionem con-C cedat in intellecti . nonit eum esse mortalem. Hoc DerA ego canere nequeo. In altero deinde disserimus quod non putamus inconueniens, lumine naturali nos peruenire ad scientiam alicuius antecedentis; cum tamen de consequentibu eodem lumine certificari non possimus; de qua re sit perius Ionsi sermonem fecimus. Hocque putamus esse uere philosophari; hancque philosophiam quae sinim noscit desectum, persectionem animi esse censemus. il- Iam uerὼ quae putat lumen naturale sibi debere in omnibus siissicere, negatque scientiam eius inchoatam, quia nequit pertingere ad persectar putamus nos esse philosephiam admodu periculosam, Se quae instillare animo possit pestiferum lc noxium infidelitatis impietatisque venenu.&quauis se candidam dicat atque siti, legibus viventem, veremur nos ne inflata sit ac tumida. D Haec sere sim ma est eortim in quibus vicissm dissentimus. a in re me admodum hinc mouet auctoritas tua que philosophorum nostrae aetatis principem puto, grauissimique iudici j virum; inde vero me rationes cogunt, quas comodὰ solui posse no uideo. quaobre ci ira me ipse colligo, cu assentior tuae
auctoritati, opinione uera habere me arbitror: de ex altera parte cum me conuerto ad rationes, ignorantiam mihi dispostionis adesse puto. quo fit ut omnibiis considam tuae potius auctoritati assentiri, quam nostris ineptiis; quas, excelletissime vir, putato tanquam praeludium quoddam fuisse verae pugnarac certaminis:quod tibi stiturum conijcio ex his M. edicis in luculentissima hac apologia. cum clarissmo philosopho Augustino Suessano, cum quo ueram pugnam ineas oportet Nos satis sit perque praelus mus: tu benigno vultu, quidquid id est, perlege ae castiga. Vale, praeceptor mi honorandissime.
274쪽
bus implicatus, ut vix respirandi spatium habeam, non potui tamen manum continere, quin pauca haec conscriberem , quae memoria repetere potui, ex antiquis Dd ijs meis longo iam diuturnoque temporis spatio intermissis; nam euoluendi codicem aliquem tempus vllum non habeo. Vidi quae accuratὰ sanὰ docteque abs te scripta sunt, ut sententiam Galeni probares de quarta h llogis nonina figura. C ego e contra pauca quaedam conscribam sumpta e media Aristotelis disciplina; in quibus facilὰ cuiuis compertum esse poterit, eam termino mina complexi nem, quam adinvenit Calenus, neque secundiam naturam esse posse, neque etiam ex ea complexione , seu s logismo illam conclusionem sequi secundum materiam , quam existimauit Galenus: paucis rem agam, cum parum habeam ocij. Nullus ignorat omnem aristem, omnemque disciplinam primo versari circa ea, quae sunt per se, de secundum naturam; ea uero quae simi per accidens, non nisi ex seque
la quadam, quatenus scilicet ordinem quendam habent ad ea, quae sunt per se,& secundum naturam a scientiis, disciplinisqtie omnibus consi derari: Huic addas id, quod dicit Philosophus in primo posteriorum, Dubi probat, quod in terminis non possumus in infinitum procedere, quod etiam tangit in septimo libro Metaphysices: praedicationes scilicet eas, in quibus praedicatum formam dicit, & subtemim materiam, esse per se. id est, secundum naturam ; illas uerὁ esse per accidens, in quibus aut subiectium de accidente praedicatur, aut accidens de accidente alio. homo est muscus, siquis dicat, praedicationem per se, Benatu ratem affert, e contra si dixerit, album esse hominem. aut musicum esse album, per accidens praedicationes in medium prosere; non enim musicus est homo, quia homo inst musico; sed quoniam is cui accidit mi sicum esse, est homo. sic item albus est musicus, quia is, cui accidit ec se album, est musicus, pari ratione quoniam uniuersilia habent rationem
275쪽
formae, niἰnus uniuersalia materiae, ideo seci indum naturam, & per se supe- ariora in eadem coordinatione de inserioribus praedicantur; inferiora uero de sit perioribus minime, ut inquit Porphyrius . quamobrem indirectae praedicationes. dicendae si int, nisi secundum quid; as lute uerd pronunciandum est speciem de genere non posse praedicari, neque inserius aliquod de seperiori. His addatur tertium in definitione syllogismi,cum dicitur ju. logismum orationem esse, in qua quibiis iam positis necesse est aliud euenire,&c. illud aliud, quod euenit quisusdam positis, nihil aliud est nisi ea conclusio, quae per se primis sequitur ex praemissis illis. quod siqua ex consequenti sequatur, ac veluti per primum, non est dicendum sequi ex proposii tionibus illis per se, dc secundum naturam, sed artificio quodam, neque de Fea aliquam considerationem esse debere . cum figurae constituuntur, seὸ tantum de prima conclusione, quae primo sequitur quibusdam positis, Sec. haec omnia simi veluti principia quaedam logices disciplinae; quae nullus, qui Peripateticus dici velit, ignorare debet:quibus constitutis facile quicunque intelligere poterit, quartam si ram secundum naturam esse non posse, duabus de causis: nam neque ea complexione terminis secundum naturam, leuera praedicatione dispositis,ullo pacto accommodari potest; neque etiam si
accommodaretur, ex ea complexione terminorum primo, & secundum naturam deduci potest ea concluso, quam putat Galenus; sed alia in prima figura . primum euidentissima ratione probatur, nam si A. de C. vera praedicatione, & secundum naturam praedicatur: impossibile est, quod illud quod Gest consequens ad A. id est qiuod de.A.secimdum naturam praedicetur,sit an- tecedens secundum naturam ad C.ita quod.C.secundum naturam de eo praedicetum. nam quidquid praedicatur de praedicato, praedicatur etiam de subiecto, ut dicit Aristoteles in praedicamentis, te si praedicabitur B. de A. praeducabitur etiam de C. non ergo C. de eo poterit secundum naturam praedicari; nihil namque est prius, le posterius seipse. ecce ergo quam euidenti ra- tione demonstratum est,eam terminorum compositionem nullo pacto posi: se accommodari terminis secundum naturam dispositis; Se iccirco eam figuram naturalem esse non posse, Se ideo ab Aristotele omissam . non enim sitit philosophorum omnium princeps tam tardi, ac hebetis ingenii, ut facile intueri non potuerit, praeter tres complexiones terminorum, de quibus Hmentionem secit, hanc quartam reliquam esse; nam, ut dicit ipse in pri mopriorum, ubi tractat de inuentione medij; si consequens maiorem extremitatem repugnabit minori, liel consequens minorem repugnabit, ac oppositum erit maiori, fit syllogismus in secunda figura negativus: haec ergo complexio est naturalis, vel medius terminus utrique extremitati subijcitur, de haec compostio est tertiae figurae, de est naturalis; nam antecedens maiorem . est idem cum antecedente minorem, Sc est syllogismus particularis in temtia figura, de utraque figura est ylogismorum imperfectorum, qui scilicet aliquibus egent, ut uideantur necessarij. neque statim euiden- tes sunt per dictum de omni, de dictum de nullo; naturales tamen . quia illae
276쪽
A illae complexiones terminorum accommodari possunt terminis secundum naturam dispositis.alia complexio terminorum est, si medius terminus praedicetur de minori, Se subi jciatur maiori, vereque sit medium inter extremitates positus. 5e complexio est primae figurae omnium persectissimae, cuius
syllogismi nullo egent, ut uideatitur necessarii; sed confestim euidentes sunt per dilhim de omni, & dictum de nullo. nec refert , si quando hae figurae accommodentur terminis etiam praepostere,& contra naturam dispositis ut si dicam, omne animal homo, omne corpus animal, ergo omne corpus homo: hoc. n.simile est, ut si re quapiam naturali uteretur aliqua ars, eamque ustii suo accommodaret:nec tamen propterea dicendum esset, eam rem non B constare natura, quamuis arti accommodata esset . quartam complexionem
reliquam esse ex vi terminorum trium, nulli uel tardioris ingenij non compertum esse potest, ut scilicet medius terminus subiiciatur minori, Se praedicetur)e maiori. hanc Aristoteles reliquit arripuit Galenus. misit silmmus philosophus, quoniam illa complexio terminis secundum naturam dispositis, de quibus primo, de per se agit logicus, nequit ullo pacto accomodari: arripuit Galenus, ut uideretur in medio m attulisse rem notiam, quae Aristotelem latuisset; danda venia tanto viro, nam pleriqlle omnes, & excellentes
homines studiosi gloriae esse selent etiam plus iusto. Hactenus probatum est
eam tem inorum complexionem non esse naturalem, quia terminis secundum naturam dispositis nullo modo accommodari potes . nunc perspicuis C ostendam ex ea complexione terminorum non seri syllogismum,ex quo primo, M per se sequatur illa concili so.quam putat Calenus sequi in quarta figura:verum ut totum hoc melius intelligatur, paucis repetam ea quae dicit philosophus in secundo priorum statim in vestibulo eius libri ubi agit de potentia stilogismorum.inquit ibi quosdam esse svllogismo ,ex quibus plures coclusiones sequuntur, quosdam uero, ex quibus una tat .etum concitiso seqiai tur.omnes 'llogismi,quibus concluditur conclusio uniuersalis assirmativa, seu uniuersalis negativa, seu particularis affirmativa,plures conclusiones efficere possunt, quae serendae sunt, M per primam sequuntur, conuersae scilicet conclusonis primae, Se substernae uniuersalium conclusonum. at *llo C. mus, quo concluditur particularis negativa, in unam tantum conclusionem D potest nam particularis negligentia non conuertitur. Haec Aristoteles. nunc
ad rem deueniam, si quis syllogismii hunc costituat, omne.C.est.B.omne B. est A. dicit Calenus quod sequinar in quarta figura secimdum natura,& per se quod aliquod.A.est.C.Nos uerd dicimus,quod cuiuis etia conniventibus oculis intuenti perspicuum est, quod per se, & pri md non sequitur liod aliquod. A.est. C. Sed quod omne.C.est. A. & conclusionis sequela euidens est per dictum de omni . per hanc conclusionem sequitur, S eius conuersa, scilicet quod aliquod.5.est.C. non per quartam figuram, sed per primam; cui is
potentia est, ut primus eius modus ad plures conclusiones se extendat, quarum una tantum per se primo sequitur ex ea terminorum complexione, aliae uena per accidens, idest, per primam conclusonem. hoc aded clarum est, ut
277쪽
nulla egeat probatione . quis enim ambigere potest vir sanae mentis iti re Etam perspicua non igitur haec quarta figura naturalis est, tum quia ea complexio accommodari non potest terminis secundum naturam dispositis; tum quoniam ea conclusio, quam putat Galenus . non sequitur secundum naturam, id est, per se, & primo, sed alia in prima figura, de hoc per accidens; non in quarta, sed in prima figura, ut ex his quae dicit Aristoteles in secundo priorum, quiuis intueri potest. Reliquum est, ut pertingam ea, quae obijcis de quibusdam syllogismorum modis; quos,
quia inutiles sunt in tribus figuris, vis tu reducere ad figuram quartam. nam
si dicam imitum C. est B. omne B. est A. proculdubio in prima figura nil sequitur, sequitur tamen in quarta, quod aliquod. A. non est C. Iaudo ve- Fhementer ingenium tuum, singularemque obseruantiam , qua Galenum medicorum excellentissimum merito quodam iure prosequeris; vellem tamen ut rationem haberes fiammi philosophi, quem omnis antiquitas semper est admirata, eum quesbi principuum magistrum asciuerit. non latuit Syllogismorum modus ille Aristotelem; nam in primo priorum inquit; si altera propositionum fuerit uniuersalis negativa, & altera affirmativa, siue posterior haec uniuersalis sit, seu particularis, fieri stilogismum
uel per se, & secundum naturam maioris extremitatis ad minorem in modis utilibus; uel minoris ad maiorem in modis inutilibus; nam conuersis propositionibus, uel eorum altera. & transpositis, s opus fuerit, omnes modi illi reducuntur ad primam fguram, aὸ modum scilicet quo maior Gest uniuersalis negativa, & minor particularis affirmatiuar haec fere AristoteIes. Ad rationem nunc deuenior si dicam nullum C. est B. omne B. est A. ergo, id C. dico hunc modum, Se hanc complexionem esse non quartae, sed primae figurae, Se esse inutilem; quia mutatis terminis sequi
tur concluso uniuersiilis negativa, de uniuersalis affirmativa, arte tamen
quadam esscitur utilis, si fiat uellogismus minoris extremitatis ad maiorem; ut si colligam aliquod. A.non est. Qquamuis ergo in conclusone.A.sit subiectam, ge C.praedicatum, non tamen in ea compIexione terminorum. A.est minor extremitas, 3c C. maior, sed econtra, quia secundum naturam minor
extremitas non potest medium continere, quod praedicetur de maiori . fit ergo syllogi simus in prima figura inutilis, si quaeramus conclusionem natu- Hralem, in qua maior de minori praedicetur; sed utilis, si fiat praepostera praedicatio, minoris.sde maiori r neque propterea dicemus hunc modum esse in alia figura, quimin prima; quia est inutilis ad conclusionem per se. Et ideo applicandum esse figurae non primae; nam pari ratione s dicam, aliquod B.est. A. nullum.Qest.A.ergo Ze C. utique modus hie inutilis est in s cunda figura; quia maior propositio est panicularis,neque potest colligi conUuso, necessario sequens maioris ad minorem extremitatem; sit tamen conclusio minoris extremitatis ad minorem ex regula il philosopho habita, de qua superius memini. an propterea dicemus hunc modum, quoniam artificio quodam efficitur utilis, non esse in secunda figura minime omnium
278쪽
A nium: nam non possumus naculum hunc accommodare quartae figurae, in perspicuum est; erit ergo in secunda figura per se inutilis, peraccidens utialis. pari modo si dicam omne C. est. A. nullum. C. cst. B. ergo, & C. utiquet modus hic syllogismi inutilis est in tertia figura, quia minorem habet ne- gatiuam, de nulla conclusio deduci potest maioris. e tr statis ad minorem; utilis tamen est in coclusione praep'stera minori cilicet ad maiorem. erit ne modus hic in quarta figura, quia inutilis est iti tertiasturae minimὰ omnium, sed erit nodus tertia; gurae per se i ommodi', commodus per accidens. pari ergo ratione modus il se primus, stdicam. nul lum. C. est. B.omne B. est. A. est modus primae figurae inutilis per se, ad B conclusonem pro steram utilis. Non ergo propterea concludendum est Pergo dari figuram artam syllogi Lmorum naturalem .Haec stant,quae memoria re-
petere potui ex studijs, quae per Movamnos
279쪽
io ANNEs Baptista Rhamnusius nostri amantissimus tuique in primis midiosus . mihist legendum tradidit
opusculum tuum . in qlio praeclarὸ complexus es uniuersam coelestium motuum rationem . nullis adhibitis eccentricis orbibus, aut epicyclis sphaeris cuius
- - operis lectioni. quamuis summopere cupiebam intel-
Iigere ea, quae tu ac Turrius notat silmmp ingenio, ac singulari bonarum artium peritia praediti supra ea re commenti eratis; superioribus tamen mensibus dare operam non potui propter maximas occu- Gpationes publicas, quibus detinebar. proximis uer4 diebus, cum a col- Iegio nostro decem virum impetrassem, ut rus concedere possem, ali- qiicitque dierit m vacationem haberem; nihil mihi prius suit, quina omnes hosce dies consumere in praeclarissmi huius operis tui Iectione. ac equidem satis verbis assequi non possem, quina magnam ceperim vo-Iuptatem , quantasque Deo immortali gratias egerim, quod nostra tempestate deformitas ea, ac turpis, ut ita dicam, ignominia, quam priorum astrologoriim auctoritas diuinis corporibus illis inusserat, opera uestra ablata si . mihi certὸ, ut uerum fatear, nunquam rotuit a graiticsmis etiam auctoribus persuaderi, eam esse figuram, eo que motus co Iestium corporum , quales Ptolmaeus caeterique astrologi prodiderant Hnobis: ae ex eo motu cuius poli essent in Zodiaco, cuique Aristoteles attribuit motum planetarum in latitudinem, priaesagibat animus posse sortasse quippiam reperiri, quod in hanc rem esset . qua de re saepe meminime locutum fuisse cum nostro Turrio perlegi igitur totum opusculum tuum hisce diebus, quibus rusticatus sim cum Marco Antonio Flaminio , elegantissimi ingenil viro, quem nosti. admiror equidem uniuersam hanc . quam commenti estis, rationem , nihilque omissum pD to, quod saciat ad perspicuitatem ordinemque totius operis. verum, ut amici officio tecum sungar, ac ne probem ea, quae non satis intelligo; nonnulla sunt in tuo opusculo, quae mihi non satis sunt explorata. ea paucisi perstringam
280쪽
a perstringam, tum ut tua opera ea ego mellius intelligam, ut tute ope ram des, ne quid si in hoc optisculo tuo multos etenim aduersarios est habitimi m) quod iure reprehendi queat. scis quantopere omnes nouis inuentis, ac alioriim gloriar seleant inuidere, & qua maegre illi, qui in quapiam disciplina consenuerint, senes fateantur ea delenda esse, quae imberbes didicere. Ne ego pluribus te detineam, paucis sngula quaeque anno. tabo, quae mihi dubitationem faciunt. Dicis in prima suppositione, tres esse motus, quibus recta corpora serantur, ante,& retro, sursum deorsum,destrorsum, snistrorsum; vide ne hoc calumniam patiatur; nam motus hi non uidentur inesse natura rectis eo*oli ribus, sed animalibus quae secundum locum mouentur; oua ratione anima
uidetur quodammodo attingere motum circularem,cum secundum omnes
differentias postionis moueat, ut ex secundo libro de coeloi Philosepho
Dicis item, quod secundum naturam tres simi motus circulares, diurn linquam, de is cuius poli sunt in coluro superiori, isque cuius poli sunt in
Aequinoctijs, motum ueris obliquum, quo nunc mouentur planetae, es.
se per accidens in natura . Vide ne nonnullis uidearis uti principijs geometricis in demonstratione conclusonis Physcest smulque ne uidearis contradicere Aristoteli & Platoni summis philosephis, qui cum doceant nos, plures motus coelestes esse ob generatrinem, & corruptionem horum in- C feriorum entium . praecipuὰ tamen attribuunt vicissitudinem hanc motui huie obliquo, sic Aristoteles in secundo libro de generatione, Si Plato in Timaeo,qui etiam attribuit animae totius, postquam per numeros harmonicos eam disti cerat, figuram graecae litem. X.quae postea in orbem conuoluta, duos hos motus nobis reseri, diurnure, inquam, de obliquum siti, Zoadiaco circulo: quod s Sol Planetae pie caeteri per se, εἴ secundum naturam mouerentur, vel sub aequinoctiali circulo, uel sub utro volueris coluro maximὸ certὸ incommodus esset motus ille vicissitudini huic generationis, de eorruptionis: nam sub aequinoctiali si fiterit, ad nullam inquam partium tesrae accederet, nec ab ulla recederet Sol, uerilm eodem modo omnes sempee respiceret. s Deia sub utrovis coluro moueretur, de aestate contininis dies ecD set habitantibus sere omnibus citra aequinoctialem plurium mensum, pauciorum e. hyemeneia continua nox. itidem vicissim habitantibus ultra aequinoctialem, hic uerὁ lis planetarumque motus, ut quiuis perspicere facile potest. maxim8 incommodus esset generationi, chnsentationique rerum generabilium . quamuis ergo ratione geometrica propter tres lineas tantum quae se intersecare possunt in centro ad angulos rectos, aliqua con
iectura fieri posset eius, quod tu dicis, ratio tamen haec non est ex proprijs naturae principijs sumpta; immd naturae ossicit ob ea quae diximus, 3c quamuis Aristoteles in primo libro de Coelo ex figuris simplicibus eliciat motus simplices' l. corsenat tamen concluso ea sensiti, nam circularem, Se rectium motum inesse conspicimus simplicibus corporibiis, quare non est c. . X iis par