장음표시 사용
411쪽
viui etiam quandoque inuiti possunt, de debent absolui ab excommunica E tione: nam poena est, non culpa, & medicinalis poena, ut inquit Apostolus ad Corinthios I .cap. 3. iccirco sicuti probus, te peritus medicus abstinet inaedicina, cum incipit nocere, ita etiam probus Praelatus abstinet ab excom
municatione. cum obest. ab excommunicatione uero minori, quae contrahatur, cum quispiam versatus est cum excommunicato maiori excommunicatione, non tamen participando in crimine, pro quo silerat excommunicatus, aut in diuinis, neque in contemptum, uel contra praeceptum si perioris contumaciter; ab ea ergo, quae sic contrahitur, potest qui liber face dos ab luere. Verum complures sunt casis sigillatim a Theologis . praesertim a Canonistis nominati, in quibus licet cum excommunicato conuer- Ffati. per nar etiam certar eXcipiuntur. quae omnia Se A. Thomas in quarto Sententiarum, id Archiepiscopus Antoninus in tertia parte sitae Summae collegit. nobis sessiciat lectorem admonuisse. Hoc tantum superioribus addemus, quod communicans cum excommunicato seu a iure, seu ab homine, nisi is fuerit publice denunciatus excommunicatus, non propterea excommunicationem incurrit. excipit Antoninus unum tantum, scilicet, si excommunicatus esset ob percussiim clericum, & crimen esset publicum, genotorium; sic etenim uidetur dicere Apostolus. primae Corinth. cap. s. Si
quis nominatur auarus inter vos, cum eo nec cibum sirimere, interpretatur
nanque nominatum eum dici, qui si publicatus. Hactenus de excommunicatione. Suspenso uerὰ nihil aliud est, quam poena canonica, qua clericus Garcetur ab executione officii, quod ei competit; non tamen propterea est excommunicatus, immὁ eius consuetudo nulli prohibetur. est etiam parti- ceps suffragiorum Ecclesar. exequi tamen non potest ossicium, quod habet. haec po na clericorum est, s proprie si matur. quandoque tamen illata est etiam laicis, ut inquit Archiepiscopus Antoninus. Interdictum uero poena est, qua plecti solet communitas. interdumque respicit locum tantum , interdum uerA etiam homines. interdicitur autem quibusdam Sacramentis, Se diuinis ossiciis, ac sepultura Ecclesiastica . cum interdicitur loco, utini e publice ditiina celebrari non possunt eo in locor uerὐm homines si alibi fuerint . possimi diuinis interesse; quod si fuerit interdictum hominibus, nullibi possunt interesse diuinis. possit ni tamen ubi est interdictum H
pueri baptiγari, nec negatur confitentibus poenitentia. chrismate etiam inungi queunt. aliorum Sacramentorum participatione interdimim est eis. viaticum tamen decedentibus non negaturiat negatur extrema unctio etiam decedentibus. extra de senten.exco .c.rcspon ,δc de poeniten ac remis . c.
quod in te. quidam tamen dies solennes excipiuntur ut Pascha, Natale Do- mini dies Pentecostes Se Assumptio Virginis,de senten. excon .libro 6. c.alma. Haec de interdicto.Depostio quid sit ex ipsa nominis significatione sici Ie potest intelligi. deponitur enim is, qui a suo gradu deijcitur in perpetuum. Irregularitas uero est inhabilitas quaeda,quae impedit ne ovis ossicium quod habet,exercere possit,uel etia ad illud admitti n5 possit. saepenumero irregularitas
412쪽
A Iaritas contrahitur absqtie delicto, tit illenti me natus irregularis est ad ordines ecclesiasticos . bigamus etiam irregularis est. Infamiam autem tircurrit Simoniacus conuimis. verum disclitere latius de his poenis canonicis, non pertinet ad institutum opus. Omnis hic poenariim tractatus annexus est tractationi de clavibus, de clauium potestate; ea uero pertinet ad abGlutionem, quae est forma in Sacramento poenitentia'. Materiam iterd diximus constare
ex trilius partibus, contritione, scilicet consessione,& satisfactione. de fati Gfactione tractatui annexus est tractatus de Purgatorio, & indulgentia. superius diximus, quod dimissa culpa, & facta cum Deo reconciliatione, adhuc
supererat reatus alicuius poenae temporaneae .nam poenae aetemae reatus repuB gnat gratiae, & reconcili actioni saetae. & hoc probauimus luce clarius ex sacris literis de David dec. nolo repetere ea, quae si pra dixeram. oportet enim socios nos esse tribulationis cuiuspiam,si suturi sumus participes gloriae. pinna uero omnis duplicem vim habet. nam medicina quaeda est, dolor etenim poenae facit,ut n5 recedamus ab honesto propter voluntatem, aut ob quem piam dolorem alium minorem, ut colligitur ab Aristotele in secundo Ethicorum. fit etiam per poenam quaedam recompensatio iustitiae . nam, sicuti quispiam genio obsequens contra legem, sibi aliquid attribuit; ita oportet, Di praeter uoluntatem aliquid patiatur.haec uero temporanea poena innititur satisfactioni factae per Christum, scuti primae causae, & resipondet peccato quatenus inordinate conuertitur ad bonum commutabile.sic etenim est con C tra legem naturalem. unde et a ni peccatis venialibus ob inordinatam conuersonem, quamuis in ea non stauerso a Deo. debetur tamen aliqua poena: quod s fuerit contra ciuilem legem illud idem peccatum, debebitur. ei praeterea etiam poena statuta per legem ciuilem. hoc ergo posito, post culpae dimissone imponitur satisfactio quae si fuerit imposita peccati reatuῖ aequa Iis,nil amplius soluendum restat. Contritio etiam, quia dolor est, vim habet satisfaciendi; quod si non fuerit aequalis sed inferior,& minor,id, quod reliquum est, seluendi im est post obitum, eluendaeque serdes omnes, antequam perueniamus ad gloriam. nis, hoc purgatorius appellatur ab omnibus. therani, te quipiam alij contra cosietudinem Sc sensum totius Ecclesiae pumgatorium ignem negarunt, eo cludd non sit expressa mentio de eo secta in sa-D cris literis, nec verentur contradicere sententiae uniuersalis Ecclesar, se antiquotum disctoriam patrum nostrorum. Augustinus praeter locos alios , Scin conse Sonilius de obit trimatris,de in libm de ciuitate Dei, proprium opusculum fecit de cura agenda pro mortuis, ubi adducit locum illumi Machaiahaeoru lib. an c. 1 Σ. de Iuda Machabaeo. qui mist duodecim millia drachmarum Hiero lymam. cogitans, quod pium esset orare pro mortuis. 8c subdit statim, quodetiam si non esset locus scripturae, ei si iceret auctoritas totius Ecclesiae. Graeci non ne orat pro thortuis3inmissis eoriam compositis a B sstio, de Chrysostomo non 'ne fit oratio pro mortuis idem dicit Chrysostomus ih quodam suorum .seritionum .' Damascentis,tractatum peculiarem
composuit. idem eius tur Dionysu inlibi a deT Iesastica hierarchia.
413쪽
vide quanta sit audacia quorundam homuncionum, qui audent cristas eti- Agere contra sensiim Ecclesiae uniuersalis, iam per tot secula diuulgatum. verona in sacra scriptura sunt loci, ex quibus hoc colligi potest, si non uolumus esse pertinaces . locus ille de Iuda Machabaeo, quem supra tetigimus, in epistola Pauli ad Corinth. I .cap. 3. de eo, qui superaedificat tanum, Iisna,& stipulam sit per fundamentum, Sr aurum, Sc algentum, siue gemmas, & quod ignis probabit, quale sit uniuscuitisque opus, est etiam locus meo iudicio e pressus. scio esse aliquos doctorcs, Chrysis stomum scilicet, qui interpretantur eum locum de doctrina, deinde extorquent id,scilicet quod ignis probabit. attamen locus ille clarus est, de expressus,squis noluerit vim interpretationis alterius ei adhibere. Praeter purgatorium,S damnatorum in perpetitu Flocum, est pueroriam rimbus, qui decedunt tantum cum originali peccato. hunc locum Augustinus in multis sitorum operum locis non uidetur agnoscere licet dicat, quod leuissima omnium poena mulctentur. nonnulli etiam moderni doctores uidentur assentiri huic sententiae. in Concilio plorentino tempore Eugeni j quarti celebrato, nihil certi statutum est. verum omnes sere posteriores, Limbum puerorum positere. fit in scriptura praeterea mentio
de situ Abrahae, in quo,in Evangelio Lucae. c. i dicitur suisse Laetariis pauper ille. suit pater credentium Abraham, ideo qui salui erant per fidem, nec tamen admitti poterant ad gloriam, nondum soluto peccato naturae passone Christi, dicti sunt suisse in sinu Abrahae. nunc uero sinus Abrahae est vita aeterna, ad quam gratia Dei perducat nos. Tractatui de purgatorio annexa Gest tractatio de indulgenti js. Vsus Ecclesiae antiquus fuit, quae spiritu Christi
regitur, & ideo errare non potest, indulgentias iocedere ad abluendum reaia tum p rum purgatorij, ratio uero,qua nititur haec concessio indulgentiarum, est, quoniam, si qui duo fuerint, unus vinculo charitatis efficiunturi, amor etenim, ut inquit Dionysus in libro de diuinis nominibus,habet virtutem unitionis, ut ex pluribus unum faciat: potest ergo amicus soluere amici debitum,& iustitiae latisfacere. poenae igitur, non quatenus medicina est, sed quatenus per eam satisfit culpae, de culpa poenae aequatur, potest amicus pro alio subiens poenam satisfacere sibique ex charitate illa, qua pro amico satisfacit, mereri. hoc supposito, cum in Ecclesia sit satisfactio Christi, qua proi omnibus satisfecit , de pro totius mundi peccatis; sunt etiam opera satisfa- Hctoria sanctorum , qui austeram vitam egerunt, multumque lasoris subie runt, quae superant reatum poenae corum. & inutilitatem Ecclesiae passi sint. iuxta illud Pauli ad Colossens cap. I. Suppleo in corpore meo, quae de sunt passionum Christi, pro corpore eius, quod est Ecclesia: si quis ergo reus poenae erit charitate his coniunctus, utique ex iusta, de pia causa, ut Sa chorum,de Christi seruetur intentio,poterit is, qui Ecclesiae propositus est, satisfactionem eam applicare. iccirco tria requiruntur ad concessonem indulgetitiae, in si ascipiente charitas, nam sine charitate unus non esset cum Christo. & Sanctis. in concederite , de dante auctoritas, in cause pietas. unde noK
possint concedi pro arbitrio,Muoluntate dantis, se lex iusta, Se pii cau-
414쪽
A sa. huitisce rei potestas omnis in Pontifice est; in Episcopis ueta limitata. aliquero clim propriae Ecclesiae non omnino praesnt, hac auctoritate carent. diximus supra, cum Sacramentum stinuisibilis gratiar visibilis serma, peccatum vero veniale non repugnet gratiae, de charitati, nullum filisse institutum Sacramentum ad abolitionem peccati venialis, ut putat Thomas; quamuis Scotus teneat extremam unctionem institutam sibisse ad veniale peccatum delendum. Verum, eum peccatum veniale repugnet achii charitatis.etenim,
quamuis in peccato veniali non sit auerso a bono incommutabili, est tamen inordinata conuerso ad lionum commutabile; ideo quaedam non Sacramenta, sed sacramentalia sunt in Ecclesia instituta, quibus cum excitetur animus B ad peccatorum detestationem, uel ad charitatem, & amorem Dei, in quo necesse est, ut nobis displiceant omnia, quae impediunt nos, ne semper acha feramur in Deum, huiusce omnibus seluitur reatus peccatorum venialium
quoad culpam, de sepe quoad poenam, licet hoc non sit necessarium. huius. modi uero senti consessio illa, quae fit in hora diei prima, de in completorio,
quae ex deuotione confitentis, & ex humilitate consessionis, & ex oratione , misereatur ice. vim habet ad remissonem venialium. oratio etiam dominica, si fuerit deuote pronunciata,cum dicimus, dimitte nobis debita nostra, ad deletionem culpae venialium valet. item asperso aquae Sanctae. excitatur enim his omnibus asse his animi in Deum, de in peccatorum detestatione. Praeter hanc poenitentiam, quam diximus esse Sacramentum, est etiam poe-C nitentia solennis, quae sub parte Sacramenti est, id est sebsatisfactione. hac antiqua Ecclesa uti solebat, nunc uenit in desectudinem. utebatur longa de varia caeremonia. nam poenitentes in ea ordio quadragesmae cum suis presbyteris accedebant ad Ecclesiam ad Episcopum,ac ingrediebantur nudis pedibus sacco induti, legebantur septem Psalmi poenitentiales, aspergebantur aqua benedicta. imponebatur cinis super eorum capita. deinde, sicuti Adam eiectius est de Paradise, ita denunciabatur, quod elicerentur ab Ecclesa, Mita expellebantur usque ad coenam Domini; tunc recipiebantur, non tamen communicabant, neque eis dabatur pax a suis presbyteris. hocque seruabantsngulo quoque anno, quousque erant poenitentes, donec ab Episcopo iterum recipiebantur. haecque poenitentia semel tantum poterat iniungi. ac in
D les multis carebant postmbdum priuilegiis. haec nisi ab Episcopo imponi nopoterata est praeterea poenitentia, satisfactio scilicet, non solennis, sed publica, qua nunc etiam solemus uti interdum, ut is, scilicet, qui magnum quodpiam scelus commisit, praesertim si ex eo scandalum publicum sit otium. etiam publice satisfaciat. Hactenus in siimma de Sacramento poenitentiae duxisse sufficiat.
415쪽
De Sacramento extremae unctionis. CAP. II.
zzm O ST poenitentiae Sactilinenti im institutum a Christo fuit sed promulgatrum ab Apostolis, sacramentiam extremae unctionis; qui etiam ante obitum Christi dicuntur in Evangelio Mar. c. 6. unxisse infirmos oleo.hoc Sacramentum velliti quidam est apex Sacramenti poenitetiae, quod institutum suit ad abolendum reliquias peccati, quae supersent, Scad infirmitatis reliquias tollendas. haec prima vis est huius, de quo agimus. Sacramenti. Posterior uero prioris assecta est, curatio aegritudinis corporis,si ita expedit animi bono; sic etenim habemus, in epistola Iacobi c.v. Infirmati ir quis in vobis,advocet presbyteros Ecclesiae, qui ungant eum oleo, te ora- Ftio fidei salvabit infirmum,& s iuerint, in peccatis dimittentur ei. Iccirco datur tantum infirmis, ic per modum medicinae. aliter uerd perituris ut a iudicibus condemnatis, non datur hoc Sacramentum; in extremo etiam vitae c5stitutis, solet hoc Sacramentum conferri, quando non uidetur amplius spes relicta medicinae humanae, his,scilicet,qtii uel adhuc sanae sunt mentis de Sacramentum hoc petunt,uel his,qui cum sanae silerint metis habueriant huius desderium Sacramenti,ut superius dimam est,cum ageremus de baptismate adiit torsim.pueris non datur,sicuti nec Eucharistia, ia eget deuotione.huius Sacramenti materia est oleum olivae ab Episcopo in hunc usiam consecratum. sorma uerd sunt uerba prolata a presbytero, qui huius Sacramenti mini uer est,proserutur autem per modum orationis, uidelicet Per istam sacra
tissimam unctionem, Sc per Dei misericordiam, indulgeat tibi Dominus, quid uta per oculos deliquisti, sicque in caeteris locis,qui inungnntur hi ue-rd siunt oculi, propter Visum; aures, ob auditum; nares, ob olfamm; os propter giistuna; manus, propter tactum. & in his locis necessaria est unctio de
necessitate sacramenti. quidam ungunt pedes ob vim motivam. nonnulli etiam' renes ob vim appetitiuam. hoc peculiare est in forma huius Sacramenti quod in ea utimur oratione deprecativa Ion enunciatiua,ut in aliis Sacramentis, hec imperatiua,ut dicemus insta in Sacramento ordinis. ratio huius
duplex adducitur3 D.Thoma primis, quoniam datur infirmis in extremo viii constitutis, qui uidentur maxime indigere Dei misericordia, qua oratio nititur. itemV quoniam actus recipientis non est de integritate huius Saera Himenti nullaque fit impresso in materia male disposta, iccirco propter indi Jpostionem recipientis nulla fieri potest impressio, sicque irrita esset vis M.
Ganrenti. quamobhem utitur sicerdos oratione deprecativa. in Sacramentis autem poenitentiae, quonia acuis prenitentis sunt de integritate Sacramenti. ideo enuciatiua oratione utitur in absolutione sacerdos. in baptismate uero. etiam in ficte accedentibus,si non gratia,character tamen, SI c5secratio certa recipitur,cuius vi etiam recedente fictione adest gratia. haec de sorma,le materia, item de ministro 3c recipientibus, ac institutione huius Sacramenti.
Nolo in calce huius tractatus praeterire, quibusdam uideri Dionysum in libro de Ecclesiastica Hierarchia,ubi loquitur de delanctis,& eorum exequijs.
416쪽
A pmentionem facere de hoc extrem. evnctionis Sacramento, cum dicit co pus o Ieo inungi. verum falluntur. nam illa unctio cadaueris erat, quod nullius capax est Sacramenti, neque ulla adhibentur verba, sine quibus veluti sine sorma nulla confici, aut constare possunt Sacramenta. ideo caeremonia tantum qu. edam illa erat, qua significabatur defunctium illum sitisse plurimis certaminibus aduersius Diabolum, ad quae obeunda in baptismate unctus fuerat. quod si quaeras qua ratione de hoc sacramento mentionem non secerit Dionysius: respondeo eadem propemodum, qua, neque de poenitentiae sacramento, neque de Matrimonio mention em secerat. eius etenim institutum suit tractare de actionibus hierarchicis , inqui-B hus haec Sacramenta numerari non poterant. nam purgatio potius pertinet ad doctrinam, te satisfactionem, & diabolicam vexationem, quam ad ab Iulionem d culpa, quam diaconus praestare non potest . cum sacerdotis sit munus, Purgatio tamen hierarchica pertinet ad diaconum. Hactenus de hoc sacramen to extremae unctionis. &c. . i ii L
417쪽
De Sacramento Ordinis. C A P. I.
AC TENVs ea sacramenta sunt a nol)isopos; ta, qua ad lisan tificationem, de expiationem singuli cilitisque Chri-
nes non contuenire iunichiique Christiano. ut I uti: erant dicere solehant. nixi qilibusdam Sacrae scripti irae locis ab eis perperam intellectis. Iocus estoriid Pcti m I. c. 2. VOS alitem seni's elccti na, rcsale sacerdotium, sins sancta. item in Apocalyps c. i. secit nos regnum, S sacerdotes Deo. Ex his locis nonnulli parum eruditi uolebant deduci omnibus Christianis sacerdotium conuenire, adeo, quod etiam is minis. veri ira quam fallanti irpraeter v silm Ecclesiae, Sc rationem, innii merasque auctoritates scripturae
sacrae, res ipsa, & loci illi eos docere poterant, aliud csse sacerdotium. quod omnibus Christianis conuenit, qui in baptismate vincti simi, S aliud hoc . quod nos sacrum ordinem appellamus. sciiti apud Hebraeos, ὀ quibus locum illum sumpsi Petrus, quamuis omni populo dimrm suerit, vos rega- Ie sacerdotium ; attamen erat priuatiis ordo sacerdotalis, qui pertinebat ad trahentes originem ab Aaron, neque etiam omnes erant Reges, sciiti David; quemadmodum neque Christiani omnes fiant Reges, quamuis dichim si omnibus regale sacerdotium. verba B. Petri, quae sequUntiar, indicant quo pacto simus omnes sicerdotes . nam si ibdit, offerentes spirituales hostias Deo. ecce, quomodo stimus sacerdotes, quia offerimus Deo hostias spirituales, cordis asseetum, orationes, eleemol etias, caeteraqtie bona opera. nam talibus hostiis promeretur Deus. ecce, quo pacto omnes sumus sacerdotes . sc omnes sumus Reges, si pratiis affectibiis suerimus dominati. sed plusqtiam par erat, morati sumus in hac stulta sententia exploranda. Veniamus ad exponendum hoc ordinis Sacramentum. Ordo est fgnaculum quoddam , seu sacrum signum , quo ordinatis traditur
418쪽
Α diuir spiris alis potestas, te officitam. Ordo hic sumitur, non pro respectu de habitudine quapiam , sed pro gradu . nam in sit periori gradu supra popuIum constituti sunt clerici sic dicimus senatoriit in ordinem. hoc Sacramentum non est institutum ad expiationem, immis expiati per poenitentiam, tantum digne accedunt ad sacros ordines': augetur tamen gratia, de infirmitati, quae solet contingere in exercendis sacris muneribus, remedium adhibetur. consertur praeterea consecratio,sue character,sicuti in t aptismate de confirmatione quem quidam interpretantur esse signaculii illud. seu sacrum signit. verum 8e character 8c etiam visibilis illa caeremonia, qua clerici ad hunc ordinem assumuntur, recte potuit filisse dicta senaculum, seu sacriim signum. naB Sacramentum est inuisibilis gratiae, visibilis scirina. consecratio haec potissimum est in hoc sacramento ordinis Ecclesiastici. nam institutum fuit no ob maiorem sanctificatione suscipientiurn ordines sacros, sed ob id potissimi , ut consecrati ministri essent, ac medij inter Deum te populum. sunt in hoc
quoque Sacramento materia, & forma,quemadmodum in aliis sacra metis: no tamen omnino similis est in hoc St in aliis ratio materiae, S: formae. ideo, in ὀ forma incipiamus Episcopus in conserendis ordinibus, non utitur enunciatione. sed modo imperativo. inquit enim, accine potestatem Scc. nam in aliis sacramentis, cum traduntur, sacerdos seu Episcopus tantum minister est,sc instreii nenum Min hoc uerd, cum Episcopus tradat potestat ἔ, quam habet, immis minorem, utitur etiam modo imperandi , inquitque. accipe C materiae quoque in hoc Sacramento, aliquo pacto ratio est diuersa ὀ materia
aliorum Sacramentorim t. nam in asis materia cssicientis vim habet, ut aqua in baptisimate,sic oleum in chrismate. in hoc vero Sacramento materia, sunt instrumenta,quib iis Uti rutar in eo ordine exissetes, ut claueς,Vrcei, caeteraq; id genus.quamobrem in hoc Sacrameto longe potior vis est in forma quam in materia. quo fit ut in nonnullis Sacramentis vasa tradantur consecrata noab Episcopo, sed ὀ Diacono. minister est Episcopus, qui habeat iurisdictionem, quamuis minores ordines conserantur ab Abbatibus, εc per comissonem Papae possint conferri i sacerdotibus quibuscimque. Maiores uerὁ ordines ab Episcopo tantum conserri possint, adeo, quod per commissionem Papaesmplex sacerdos non posset conserre diaconatum, Bd sacerdotium. D item, subdiaconatum, ut inquit B. Thomas in quarto sententiarum libro . verum de his infra, cum agemus de Episcopatu. suscipientes uerd, primum necesse est, ut snt baptirati. nam omnium Sacramentorum ianua est Baptis. ma ut supra diximus:adeo, quὀd si non bapti ratus sit sciperet quempiam ordinem , necesse esset, ut baptiraretur, ac rursus consecraretur, quoniam baptismate consertur esse. & viuere vita Christiana. ut supra diximus, ut extra de presbytero non baptietato. oportet etiam ut sint confirmati, & ordine quodam ordines suscipiant, scilicet, ut non nrius sit scipiant superiorem ordinem. quim susceperint inferiorem; quὀd si secus simina silerit, oportet. sino fuerint confirmati, ut confirmentur, quὀd si ordine inferiori non fuerint initiati, ut initientur; non tamen propterea debent repetere consecrationem ordi ia
419쪽
ordinis suscepti, quod in praeterito baptismate fieri oportebat . ut diximus. EDebent etiam accedentes ad suscipiendos ordines purgati esse per poenitentiae Sacramentum, non tamen necessarium est, adeo quod non purgati etiam non accipiant characterem, sc ordinem sacrum. Hoc Sacramento conseratur suscipienti sua sacramentalis gratia qua magis idoneus fit ad functionem illius muneris . augetur etiam prior gratia, ac propterea adhibetur peccato remedium,& robur ad resistendum. verum, ut supra tetigimus, magis resipicit hoc Sacramentum peccata populi expianda ministerio sacerdotis, quam ipsitis peccata clerici, & ideo consecratio potiorem partem habet. Ordines Ecclesiastici septem stini. quatuor, scilicet, minores, de tres sacri, qui hoc, soli, nomine appellantur, non quod minores etiam non siit sacri; sed quod Eliis initiati non solummodo admittuntur ad tangenda vasa sacra . in quibus corpus. Sc sanguis Christi continetur, patenam,scilicet,& calicem nainores ordines sunt Ostiarius,Lector,Exorcista, Acolytus. hi ordines no impediunt matrimonium contrahendum, immo si contrahant; erunt clerici conitigati: aduertendum tamen,quod de c5suetudine Ecclesiae est, quod donec uxorem habent,suspendantur ab executione officii, illi ordini desulo. horum officia
sere manifesta sunt ex eorum nominibus.nam Ostiarius praepositus ostio te pli, excludit excommunicatos, & interdictos i sacris, admittit autem caete- .ros. item arcebat poenitentes enei menos,ic catechumenos ab abspectu sacrificii corporis, & sanguinis Christi. Lectoris ossicium est legere populo litabros veteris testamenti,in quo Figutae sunt,& Prophetiae Christi. Exorcistae Gadiurabant immundos spiritus ab energum cnis, qui vexabantur. Acolytus postremo. qui ceroserarius, afferebat lumina ad Euangelii lectionem in sacris Misarum: affert etiam uinum,sc aquam in vasculis, eaque offert face doti Missam dicenti unde quodammodo attingit officium sui diaconi. nam . quamuἰs Acolyti non attingant vasa sacra sacrificii, offerunt tamen sacerdo ii materia, &si non sanctam,qita tamen sit sanctificanda ad sacrificium. unde puto eos fuisse appellatos Acolytos, uel quia arceri non poterant, quin acce derent ad sacerdotem, uel quia assequebantur statim subdiaconum. Acolytum , scilicet, quas Acoluthum. priores horum actiones respiciunt uerum Christi corpus, secundariae populum. Ostiarius admittit dignos, S excludit indignos il corpore Christi. Lector uero in Figuris, de Prophetis Christit. H& Christi sacriscium nunciat. Exorcista Energumenum dignum Acit,expellendo Daemones ad communionem corporis Christi.Acolytus affert materiam sanctificanda in corpus & sanguinem Christi. Ordine solebant haec singula fieri ὸ sitis quaeque ordinibus nunc omissa est prisca illa consiletudo.hos
minores quatuor ordines,sequuntur tres maiores, qui etia sacri appellantur, Subdiaconus, scilicet Diaconus, 5c sacerdos. dicuntur hi ordines sacri, quia accedunt ad secra propinquius aliis, tangereque eis licet vasa sacra quod non licet inserioribus ordinibus. hi omnes votu faciunt castitatis s lene; quamobrem contrahere matrimonisii no possunt; 5e, si contraxerint irritu est propter votu solenne factum. Quo in loco notandum est, Votu castitatis quod dam
420쪽
do quis Deo voliet se seruaturum castitatem, Sc acturum vitam continente . .
hoc Votum impedit matrimonium contrahendum, & reus fit, qui cotrahi fideὰ fractae; non tamen fit irritum matrimonium postoliam clatrachim est.
M,Voto publico, & solenni, quale fit in Religionis prosessione, S: m ordini
bus saeris suscipiendiς, non tantum impeditur matrimonium c'ntrahel u. . verit metiam contractsi dirimitur, sed de hac re plura inserius, cum dicemus de Sacramento matrimosI. Redeamus ad sacros ordi hes. Primus est S - .diaconus. huic priscis temporibus non erat annexum Votum continentiae.
visum postioribus filii, cum lagat vasa sacra Subdiaconus, pertinere etiam B ad hunc ordinem munditiam eastitatis. Mundi estote,& mundamini inqxiit scriptura ut L c. 1 .qui sertis vasa Domini. ordo hic quantu ad corpus Domini uerumdiuod prim4 resplai ut ordines Ecclesiastici, officium habet sub' ministrare Diacono vasa sacra, Ynde etiam nomen accepit, vocatu Sque suit Subdiaconus. ad corpus vero Christi mysticum,ad Ecclesiam.scilicet, lepo- . pulum Christianum millius habet lepere doctrinam Apostolicam in epistolis Apostolorum contenta,sicuti Acolytus, 3c seri cereos ad lectionem Euangelij, quae populo fit : & in misis celebratione affert urceolos, quibus continetur materia Sacramenti nondum consecrata. post Subdiaconum, est Dia- conus,qui primus minister est.huic licri tangere vasa sacra, tum in eis est mλteria consecrata. viae antiquitus Diaconi dispensabant populo singuinemo Christi. quando eo mors utebatur Ecclosa ni sub utraqtie specie communi- tio fieret populo corporisde sanguinis christi. lagit etiam populo Diaco, nus Euangelium, in quo continetur doctrina tradita a Christo immediate,
non per Spiritum existentem Jn Apostesis.Dion sus in libro de Ecclesiastica Hierarchia,cum faciat iraemionem de F pii copo de presbytero Sc de Dia- cono, non.tamen expresse mentionen facit de Subdiacono, & de ordinibus inferioribus. verum ex eius dictas cta ligitur sui sta iaconorum, id est,ministrorum diuersos ordines; inquit enim seloos ministros assistere sacerdoti iis Missarum soIennibus, alios ueia ad fores templi , sicque ad alia mune a obeunda. post Diaconum est Sacerdos, qui aduerun Christi corpus sium ma' habet potestatem . nam conficit consecratione corpus Christi. quod est Sa- D cramentum omnium Sacramentoni m. hae praecipuae sunt actiones horum trium, seu etiam quatuor seperiotum ordinum, quae dilecte spectant ad uerum corpus Christi de ad illud ordinantur. habent praeterea hi ordines,ut tetigimus etiam supra, aliquas actiones, quae respiciunt corpus Christi mysticum id est,Ecclesiam N populum Christianum, quatenus idoneus fit ad Eucharistiae sumptionem. Et, quia, ut a philosophis accepit B.Thomas, eluiadem agentis est disponere materiam adsisceptionem formae ultima disip sitione, & formam inducere . ideo ad sacerdotem pertinet absoluere, & reis mittere precata, ut , scilicet , absolutius sit maxime idoneus ad sumptio nem corporis Christi & ctiam corpus Christi conficere ; id . cum virilisque