장음표시 사용
431쪽
pertinent ad maritalem secietatem; ideo hic error non impedit matrimo- Enium; nec etia si libera si quam puto seruam, lilia ea mutatio status, potiore de commodiorem facit illam.maritalem coniunctionem. 8c societatem .si itδseritus putet mulierem liberam, quae est sertia, error hic non facit mat. imo nium irritum ratio est in promptu, quia non tenetur alter asserre meliorem,& potiorem statui inquam is si, inqxio compar est coniugium. quod s quaeras circa coactionem, cur est , qu 3 ct in susceptione baptismatis, clim coactus metu, in litaria,etiam morti , qui cadit in costantissimum virum, dummodo vi extrinseca non si tramis ad sontem. s baptiratur , baptismi characterem fiscipit de cogendus est uiuere Christiane; in matrimon o ueia omines hae coactiones mixtae ex oliintario, & inuoluntario irnpediunt matrimonium. ERespondeo, quod conscrisiis alio modo se habet in baptismate de alio modo in matrimonio: nam in matrimonio,cause est esscies matrimoni j,in baptis. male uerὁ consensus non est causa coisiecrationis illius, & regenerationis. sta cavsi Deus est per Sacramentumaexterius ; consensus uerd est dispositio recipientis; ideo qtialis unque consensus, dummodo si consensus. facit recipventem dispositum: at in matrimonio,cum consensus si causa essiciens ina 't on8,nis fuerit persectiis,& omnino voluntarius,vim non habet essciendi muri monilina. Q add si iterum roges, an is , qui non coamis aliqua ratio ne, dolo tamen, diis nerLis de praesenti consentit an is matrimonium cotrahata conscia Bh ille efficiat matrimonium Nimiriim nulli dubium est,quin 'in foro Ecclesiae . quae non iudicat de occultis, sed de his, quae apparenti ma- atri mnnium chntractum censebitur. Impotentia etiam in mare, seu natura talis sit, siue accidente quopiam, adeo, qudd statuto a legibus tempore, biennio, ni fallor , mitiquam a prima accubatione habuirit rem cum uxore, matrimonium Bluit. ratio in promptu est. nam obligatio non ualet. s fuerit de . eo facta, quod a paciscente non potest praestari. eadem ratio est de muliere,s fuerit arista. longe tamen rarior hic casus est in muliere quam in viro.item ' Matrimonium non fit, si appositae fuerint conditiones circa bona.matrimonij superius dicta,utpote. si quis contraxerit curia muliere hac conditione, ut
abortum procreet aut ii ornicetiarcum alio quopiam, aut, ut non petat debitum. vilio, utique matrimonium nullum est, vitii a conditiones hae de striuini natu iam matrimonii. Qiidd s cierint appostae allae conditiones, si- Hquidem snt inhonestae.& iniustae non sunt seruandae. sed matrimoniuria con. trahitur: sin uero fuerint iustae, sub illis conditionibus ratum est, site illis noest ratum . di immisdo non fuerit antea .ssim malum. haec omnia tractantur il Canhnistis extrade conditionibus appostis. Qitoniam uςQ in definitior' matrimonii dicham ess Matrimonium em societatem maritalem inter legitimas persena 'Omnia ea .mior faciunt persimas illegitimas,impediunt matrimonium. is igitur, Qtii,uel quae itinctus est alteri, vinculo inatrimoni j viue te conii ige. est illegitimus ad alitur matrimonium contrahendum, quia iam Ohliginis est alteri. hoc manifestiura est. Votum etiam selenne continentiar,
432쪽
A Religiosae i inpedit matrimonium. hoc in loco. de voto continentiae clarius explicabimus id, quod inceperamus in superiori tractatu de ordinibus Ecclesiasticis. Votum continentiae duplex est, simplex scilicet,& selenne, seu publicum. simplex votum est, quando quispiam Deo vovet vitam se ducti . rum continentem . solenne uero, seu publicum, quando quis coutinentiam vovet per susceptionem sacri ordinis uel per professionem religionis.nec huiusmodi votum propterea dicitur publicia m uel selenne, quia palam fiat, sed quoniam annexum est ossicio; ex quo necesse est, ut in publicum prodeat. quamuis etiam non palim, neque corim multis,sed in cubiculo fieret. suscipies etenim ordinem sacrum deputatus est in Ecclesia publico muneri. item Σ prosessus religionem,ex vita monastica quam publice est ductimis, in publicum effert legem continentiae,quam vovit. is vero qui simpliciter vovit nulli huiusmodi muneri est addictiis, unde in publicum prodeat votum. smplex votum continentiae impedit matrimonium coiitrahendum; unde is, qui contrahit post votum simplex mortaliter peccat quia fidem datam Deo frangin, attamen matrimonium illud ratu est. vi tamen multi tenent peccat mortaliter petendo debitum i coniuge reddendo uerὁ non peccat. Verum, quoniam hoc valde periculosum est,nec ita facile imponendus est laqueus mortis perpetuae. mihi magis placet aliorum sententia, qui tenent fractionem fidei datae Deo percontraimam matrimonium esse peccatum mortale, postmodum uero achim, &vsum matrimoni j, quod est ratum, non esse pecca-G tum . hac etenim ratione, nec laqueus imponetur, nec etiam conuictiis con-iogum alteri parti erit onerosus, illi inquam, cui incumberet, ut semper extia geret debitum de iungeretur utriusque munere.votum vero continentiae solenne in susceptione, scilicet sacri ordinis, & in professione religionis suscepitim. non tantum impedit matrimonium contrahendum, sed etiam dirimit contractiam, quoniam esscit persenas illas mere illegitimas. rationem diuersae huius rationis in votosmplici, le solenni , Scotus in quarto inuestigat, ac multis recitatis, consutatisque tandem hanc rationem aliis praesere.
quoniam in voto solenni is qui vovet subi jcit se iudicio Ecclesiae, quae ita statuit, Sc eas personas illegitimas fecit. haec Scotus. uerum, ut puto ego, ratio B.Thomae,si recte suerit exposta, est essicaciori, nam cum votum continen- D tiae monachatui sit essentialiter annexum, ordini uero sacro sit annexum ex
decreto, Sc statuto Ecclesae. is qui suscipit ordinem sacrum, uel monachum se sicit, iam dat Deo continentiam sitam. nec tantum promittit, ut in uoto simplici, quoniam achi munus suscipit, cui annexa est continentia ipse iure, quod ius ipse non facit, sed Ecclesia, cui subest, quod munus cum ipse am plius deponere nequeat, neque possit deficere, quin illi annexa sit contine tia, ideo non tantum promittit, sed aetii dat Deo continentiam, Sc debitum ad eam seruandam,non ex promissone tantum, sed ex ordine,uel prosessione religionis, quam actu suscipit. haee B. Thomae ratio sic exposita meo iudicio est essicacissima. hoc in loco nolo praeterire locum apud Augustinum
in libello de bono viduitatis, quem citat Hugo de S. Victore. inquit A
433쪽
Distintri exponens eum locum Pauli de virginibus, quae post uotum uolunt si nubere, Sc danationem capiunt, quoniam primam fide irritam secerunt, ubi inquit Augustinus notandu esse non propterea eas danationem capere, quoniam contraxerunt matrimonium, quod sit irritum, in quo non possint permanere: sed quonia priorem fidem irritam secerunt. ex quibus Augustini di ctis sequi uidetur, quod uotum religionis impedit matrimonium contrahendum,non tamen dirimit nec facit irritum, postquam contraetiam est.haec Au gustini dicta exponenda sunt in uoto religionis simplici, non in selenni. sic Hugo ea interpretatur. Votu selenne,ut diximus, continentiae fit 3c in susceptione sacri ordinis & in professione religionis. verum sacro ordini votu illud annexu est ex statuto Ecclesiae. sed statui monachatus est essentialiterania Fesexum; ideo Papa,qui potest dispesare in iure positivo posset dispensare cum diacono,& presbytero in uoto continent ut sacto, ita, qudd possent contraliere matrimonium, quamuis non posset facere presbyterum non esse presbyteriiro, iit diaconum non esse diaconum post consecrationem .at statui monachorum uotum cotinentiae est essentialiter annexum .unde,scilicet,Thomas
tenet,qudd Papa non posset dispensere, quod monachus proselius uxore duceret,quoniam non potest facere dc monacho non monachum. ratio B.Thornae solui no posset, si proposito qtia utitur, esset omisi nouera, sicilicet,qiu dmonachus seret consecratione quapiam,vti solebat tempore Dionysj; nune ueri, non ita fit.nulla accedit consecratio nulla benedictio, qua efficiatur monachus, Sc religiosius, sed tantum promissio corrigendi mores, & uitam se- Gcundum regulam B.Benedicti,aut quippiam simile,quod promissionem c5etinet non consecrationem. verum de hac quaestione alias. Haec de impedimento per uotum continentiae, quod persionas efficit illegitimas. praeterea dispar cultus: sdelis etenim non potest contrahere matrimonium cum infideli,qudd dicit Apostoliis 3.Corint .c. .Nubat cui vult tantum in Domino. num si fornicatione si diuortium in matrimonio contradit, eo modo, quo infra dicemus. multo magis spiriti talis fornicatio impediet contrahendum. neque etiam ratio Sacramenti potest seruari ubi uterque uel alter coniugum sierit omnino extra Ecclesam. sdelis namque,& infidelis magis inter se dictant, quam ut matrimonio conitingi queant. item consanguinei usque ad
quartum gradum personae sint illegitimae.hoc partim si impium est a lege na Hturali. partim a Itire Pontificio, de a Canoni iis, nam cum amor, Sc charitas Oalde propinquorum quandam habeat venerationem . Se honestatem annexam . quae in coniugio seruari non potest; ideo lex naturalis homines docuit, ut abstineant i coniugio consanguineorum. quis non abhorreat coniugium
patris cum filia uel matris cu filioΘΩ hoc magis quam prius,quia filius si ibi echis est matri. viro autem set iacet uxor. sc inter fratrem, & sero rem coniustum at ominatur humanum ingenium. sinat praeterea hae rationes facientes ad ciuile si cietatem ampliandam, ac inter se deuinci cdam. has rationes, quia oblitae sint omnibus praetermitto. ex lege ergo naturali est hominibus ins-
tu ut abstineant a coniugio cosanguineoru primi ordinis, id est ualde propin. quorum.
434쪽
δε quomm. Iege deinde Ononica terminus suit praeli Migrique ad quartu gradum. raticis quibusdam excellentibus auctoribus adduci soleti quoniacum matrimonium suerit institutum praeter alia in remedium concupiscentiacile ad eam coercendam, rationi consentaneum visum filii i je contigii prohibere eos, qui in eadem domo , Sc familia silent esse; ideo usque ad qliartum gradum prohibitio extensia filii.priscis christianorum temporibus adhue ad eptimum gradum extendebatur prohibitio, quae postea ab Innocetio tertia contracta fuit usique ad quamam gradum. nunc serὸ nulla ratio habetur de
gradu quareo, sed passim abIsue alia causa dispensatiost in eo gradii. quod si quaeras, qui sint, & quales Vadus consanguineoriam ς consanguinei uessimen in eadem linei recta.quae est ascendentium,fle descendo luim,patris, inquam, si iij, nepotis. soque deinceps; aut patris, aut proaui,ataui, & sic deinceps, in has nullus est gradus matrimonio aptus, sed omnes prohibiti lege Naturali.& Pontificia, praeterquam quod aetatis ratio non permittat eos qui ita disiuncti sunt, posse matrimonio coniungi. alii consanguinei sunt, qui originem trahunt ab eadem radice,sed diuersis inter se lineis prodeunt, semper pie magis inter se distant, horum inter se gradus simuntur per distantiam et iis , qui magis ditati radice illa prima.sratres simi in primo gradu. ico enJm Vtem pie interii allo distant 2 patre. uel θ matre. ratrueles in secundo; sic e ims Ili in tertio. eademq; ratione ulteriores essciuntur gradus. quod si alter quatio interuallo distans si il prima radice alterii erὰ tertio maior distantia capi AC tur. distabunt igitur hi iri quareo gradu. hie an maduertendum est, in uno,&eodem gradu latitudinem quandam esse. qiiamuis enim filius fratris, a fratre patris sui distet in secundo gradu itemque in eodem gradu, scilicet,in secundo distet i patruele suo, propinquior tamen est patruo, quam palmeli. licet
idem si utriusque gradus.hare de consanguineis. Amnstas etiam matrimonium i mpedit. est autem affinitas, de propinquitas, Se cogiratio, quae nori ex radice sanniinis. sed ex coniugio prouenit. nam cum permatrimonium vir. N uxor si una caro, necesse est, quod consanguinei viri, sint uxoris cognati ;&econtra, ut consanguinei uxoris, snt cognati, & propinthii viro. viri vero ad uxorem non est neque assinitas, neque consanguinitas, principium aia finitatis consanguineorum, Ze consanguinitatis descendentium ex eo matri- D monio; scuti amor sui ipsi is non est amicitia, sed principium amicitiae. Sepotior amicitia; sic coniunctio viri, Ze uxoris est potior assinitate omni . sentenim una caro. gradus uerd affinitatis sumuntur ex gradibus consanguineorum, isque gradus consanrarineorum . qui est viri, est gradus assinitatis uxori , itemqtie is gradus. qui est consanguineoriim uxori est gradus affinitatis viri ; eademque est prohibitio, ac in eodem gradu in consanguineis. Se ass-nibus, quae impedit matrimonium contrahendum, dc dirimit contractum. scuti autem ex consanguineis per coniugium sunt amnes ita coniugii m ansnium secundam quandam amnitatem facit, non pro Hedi 'am,selfecimis di iam. item tertium coniugium faciebat tertiam affinitatem. verum de ijs
secundarijs, de tertiis assinitatibus, quibus olim impedimentum praestaba
435쪽
tur, at nune nullati habet Ecclesia rationem. praeterquam conianguineo, Enim, ecprinioni in affinitiin. ad honestatem nuptiarii malitici quoque pria pinquitatis genus Ecclesia exclusit a nuptijs,quod contrahitur non ex matri monio consummato ι sed ex sponsalibus matrimonio inconsummato. sunt
sponsalia promissio suturarum nuptiarum I hoc impedimentum appellant iustitiam publicae honestatis, si iam definiunt esse impedimentum matrim 'nij proueniens ex sponsalibus, robur habens ex Ecclesiae institutione propter
spem honestatis. verum,cum hoe non sit magnum vinculum ex leuiori tau si poterit ius hos xelaxati,de in eo dispenseri. noli imus omittere id. quod se pri praeterivimus, non tantum contrahi vintulum assinitatis ex iusto, letontimo matrimonio , si suerit consummatum ι sed etiam ex si ioconque alio dcoitu,in quo fiat coniunctio seminum maris,& mulieris; nam ex coitu fiunt una caro, de unum c arsus ut expresse dicit Apostoliis Paulus 1,Corint b, c,εἰ nili adbaeret meretrici, si unum corni se tollens ergo membrum Christi inficit membriim meretricis N cum contrahatur amnitas ex coniugio, uitia sent ima caro,eadem erit ratio de coitu fornicarimin quo sunt una caro se nioante .est praeterea cognatio spiriuialis,quae impedit matrimonium δἰ est scit personas illegitimas. contrahituri iero haec spiriti talis cognatio ex b ptismate, se consis matione tam inter se scipientcm.8e susceptum: seu in tot firmatione inter sustincntem, N evm, qui si istini et ir, quim inter patrem, de matrem naturalem illius, qui baptiratur, seu confrmatur, de hunc spiritu Iem patrem dc matrem: item inter c6serentem haec Sac tamenta, &si scipien Glem: item Intet filios naturales, & spiritualem situm. seii filiam; unde est in hac cognatione spiritualis paternitas,seu maternitas,spiriritalis eom paterni tas spiritualis filiatio, de spiriuialis fraternitas, quae matrimoniti impedii int. quidam praeter confirmationem.&baptisma addum etiam catechismum. alii Mia tenent, quod in catechismo cognatio impediat contrahendum matrimonpum, non tamen dirimat contra m. quod ueriam esse patet ex libro sexto per catechismum de spirituali cognatione . ex hac spirituali cognatio ne oritur quaedam spiritualis amnitas; na cum vir, εἰ uxor sint tina caro, illi, qui sint cognati viri, eognatione hac spiriti tali sunt assines uxoris; Necotta cognati uxoris fiunt amnes viri, spirituali quadam as nitate, quae etiam matrimonitam impedit. Hic tamen notandum est. Quini assinitas haec contrahi- Hilur inter illos,qui ex alma coniugis aut uxoris post consitammatum matrimoniti sent ipsi cognati cognatione hac Ipiritualil quod si comatio haec contrahanir ex actu alterius, non si ptopterea haec spirititalis amnitas. exemplum virilisque si vir si scipit quemdiam ex sente hamismatis, aut sit stinet in confirmatione , proculdubio is fit amnis uxoris i sic si uxor suscipiat, uel sustineta septem; contrahit cum ea iii r 'triti talem hanc assinitatem. at s uir filium habeat ex priori uxore. de postea aliam conitigem ducat, alitis lite miispiam sustineat, aut sustinat stium uiri, uxoris priuignum. st utique is iliri com-
pater.non tamen sit propterea compater uxo i .nitia non est achi uiri. sed audirius saetacsthaec compaternitas. hoc tax B. Thomasinq. lib. seqititur
436쪽
A has cognationes cognatio IegaIis, seu ciuilis ustis Iegis, qua constitiitum sitit. hoc cognationis genus nostris temporibus in desuetudinem serὰ abiit. olim fuit Dequens. nam cum unusquisque naturaliter appetat nominis,& familiae haerede filium relinquere si cui ualde successionis cupido liberi non filissent, poterit alterius naturalem filium adoptare,de loco filii naturalis habere.ex adoptione contrahitur cognatio haec legalis, quae primo est inter patrem, seu matrem adoptatem, de filium adoptatum ac inter persenas his matrimonio iunctas. quam possumus appellare affinitatem legalem.eritque paternitas,&filiatio huitismodi cognatio,quae recta linea manat etiam in descendentes,de ascendetes.Est praeterea cognatio legalis inter stium adoptatum, Si filios nan turales adoptatis,quae poterit dici staternitas.differt haec i priori,scilicet se ternitate spirituali quia si filius adoptiuus emancipatur a patre, nil prohibet,
quin uxorem possit ducere,&habere naturalem filia patris adoptiui. eterum ad frenandam concupiscentia lex prohibuit connubia inter eos, quos nececse est simul habitare; adoptiuus ergo filius, quandiu est sub potestate patris,
de in eius domo,iure arcetur i nuptiis serotis cum uero emancipatiis est a patre,nec in eius colubemio est,soluitur prohibitio quia causa ablata est. Uxoricidae etiam hac poena mulctantur, nisi cum eis dispensetur, ut uxorem ducere non queant. ite incestuos. sed si de facto contrahunt non dirimitur matrimonium,extra de eo,qui cogno.c5sang.vxo. c.transmissae. Adulteri etiam si c5traxerint, aut fidem dederint contrahendi post obitum coparis Se se pol- C Iuerint coitiit ite si machinati fuerint in mortem coiugis, ac occiderint: items alter tantum machinatus si,ut adultero, uel adultera frueretur coniuge, ac interim se polluerint,nequeunt contrahere. Hactenus de matrimoni j impedimentis. Nune pauca quaedam de sponsalibus, id de secundis nuptiis. Sponsalia, i quibus spons dicuntur, sunt promissio futurarum nuptiarum.possimi contrahi post septennium. solui etiam possimr, postquam fierint contracta, quandoque sine iudicio Ecclesar, quandoque iudicio Ecclesar. absque iudicio ut s alternier coniugum fuerit religionem ingressus,uel per uerba de praesenti cum alio matrimonium contraxerit, uel mox sacriam ordinem susceperit. iudicio Ecclesae seluuntur,ut si assinitas quaepiam seperuenerit in fornicatione alterius, s Iepra,caecitas aut quippiam sinite. alii etiam sunt casus,in
D quibus sposalia siluuntur. quod si post sponsilia contracta se inuicem sponsi
cognouerint,interpretatur Ecclesia contractum filisse inter sponsum,& sponsam matrimonium,eamque uxorem esse,no sponsam,& illum uirum.secianadae aute nuptiae, ac tertia ,scque deinceps n6 sunt prohibitae, ut quidam Haeretici putauerunt. ad quorum haeresim ob indignationem concepta Tertulialianus declinauit,opusculum quoq; composuit super ea re,quod inscripsit de Monogamia. suntque 3e ipsae per se sumptae Sacramentu coniunctionis Christi, Se Ecclesiae eum sint unius ad unum. verum, si ratio habeatur contrahentium, deficiunt i persecta ratione Sacramenti, cum is non fuerit tantum uni Iunctus ut Christus Ecclesae sed pluribus. inde est,qudd higamus est irregularis ad ordines secros suscipietatis. tiam in ministro Sacramentorum non
437쪽
dei tesse qui spiam Sacramelorum desectus. Postea,quae hactenus diximus Edematrimonio, sponsalibus,&posterioribus nuptijs, restat quaestio Eluenda de beatae virginis,& Ioseph matrimonio, an fuit uertim,& persectum matrumonium cum nunqua fuerit consummatum:& quo 'nam pacto, cum perpe tua virginitate mentis potuit matrimonium conuenire, in quo coniuges sibi
inuicem tradunt potestatem proprij corporis ad generationem prolis. Ad priorem quaestionem, ut praeclare inquit B. Thomas ξ sententia Aristotelis in secundo de anima, quod duplex est rei persectio, prima, scilicet, te secui da. prima pertinet ad essentiam rei,&definitionem, secuda ad operationem. de prima persectione matrimoni j non est carnalis coniunistio, ante nanque quim coniungantur, is maritus est,& illa uxor est, nec legitime coniungeren Ftur,nisi prius coniuges cssent. sed coniunctio pertinet ad persectionem secundam matrimonij, scilicet,ad ipsuas usum .nil ergo obstat,quin beatae Virginis.& Ioseph suerit uerum,& persemina matrimonium quamuis non fuerit consim malum. alia dubitatio dissicilior est. August.in lib.de Nuptijs, Sc Concita piscentia.quem locum Magister sentetianim in quarto libro adducit, iii quicquod B.Virgo votum fecit virginitatis perpetuo seruandae nisi aliter Deo vi sum suisset, similiter in matrimonio contrahendo supposuit se Diuinae vo-Iuntati, de qua tamen certa erat, ut quidam dicunt. Scotus enim inquit,quod certa erat Ioseph nunquam petiturum debitum post contra him matrim
nium. uterque coniugum Virginitatem Vovit.Postremus tractatus pertinens
ad Sacrametum matrimonil est de diuortijs. Matrimonium uel est persectia, G& ratum,ut matrimonium fidelium; uel impersectium,quamuis uerum Sc legitimum ut matrimonium infidelium .hoc postremum non ratum,nec persectum, si uterque coniugum conuertatur ad Religionem nost am, Se Christiani sant, essicitur Sacramentum,ut supra diximus ac perseimam, Si ratum.
at salter coniugum emciatur Christianus, altero insdeli permanente, distinguendam est. nam vel infidelis vult habitare, de degere simul cum fideli. ueI non It: aut si vult, cum iniuria sdei uidetur hoc tacturus, si voluerit simul
degere, utique nullo praecepto Domini fidelis tenetur admittere societatem. Neontubernium infidelis. attamen B.Paulus I . r.c.7.consitum dat,qui dhabitet, ac smul degat. quod si uoluerit simul degere, & Pauli consilium sequi, ori nes Theologi tenent, quod propterea vinculum matrimonii cum Hvxore seu viro infideli permaneat, ac propterea non posse nouum matrimonium cum alio seu alia contrahere, nisi mulier fuisset adultera,vir vero fidem uxori seruauerit. etenim s hoc acciderit, ii ire posse virum uxorem dimittere infidelem,ac aliam ducere,quisit s matrimonium non tantum silerit uerum,
de legitimum.sed etiam persectum, Sc firmum, cuiusmodi est matrimoniumsdelium distinguendum est nam uel consummatu est huiusmodi matrimonium per vir Sc uxoris copulam uel nondum est consi immatum:si non se rit consummatum potest dissolui,si alter coniugum religionem ingrediatur. N voverit, quod potest sacere etiam altero coniuge inuito. huius potestatis rationem adducit B. Thomas; nam coniunctio viri, de uxoris duplex est:
438쪽
A nam S est animo riim coniunctio,i corporum carnali nexu. carnalis nexus soluit tir morte corporea, Sc naturali, animorum uero nexus selui potest morte spirituali. cum igitur ante consiimmationem matrimonij, inter coniugessit spiritualis coniunctio animorum tantum & ingrediens religionem priori vitae moriaturae incipiat noua uita latuere, ideo seluitur nexus ille hac mo te,& religionis voto.Canoni star plurimi ex quadam glosa de conuersconiugatorum c.ex publico tenent,quia ex legitima causa Potisex possi ditatuere matrimonium persectu, non tamen consummatum, multaq; dicunt, quae meo iudicio simi satis leuia. ideo nunquam auderem ego dicere, quod quos 'Deus coniunxit ante consummatum matrimonium in Paradi se terrestri hoB mo posset dissoluere. Scotus dicit rationem Thomae non esse essicacem, sed quod Christus in eo casti dispensavit cum uocauit Ioannem i ni apti js, neque unqua Ecclesia ausa hoc suisset, nis accepisset i Christo. post consummatum matrimonium, vinculum coniugij nunquam solui potest. donec uterque vixerit: sed obligatio seluendi debitum ossicium coniugii selui potest per sornicationem, seu carnalem, seu spiritualem si alter fidem seruauerit inuiolata sornicatio spiritualis est, si ex Christiano quispiam effetatur infidelis.na cum Christus in Evang.Math.c. is. exceperit fornicationem, ob qua soluitur ius,& potestas in corpus alterius,inet qui fidem frangit non minus intelligenda est spiricitatis fornicatio, ut saepe in Prophetis Deus appellat idolatria, quam carnalis,& corporea. Nonnulli ex verbis Euangeli j apud Math. c. I9. 8c ex auc istoritate Ambrosj in expositione epist.ad Cor. volunt sellii vinculum coniugale ob adulterium.ita quod vir dimissa adultera. possit aliam uxorem ducere. sed August. in lib. de adulterinis connubijs ad Polentium optime, & iure probat hoc iure fieri non posse,& ea conubia esse adulterina, id est adulteria, non connubia. haec quaestio si discutienda esset, longiori tractatu indigeret. quam ratio sit scepti operis exposcat; ideo satis nobis fuerit locos notasse. ob
alias etiam causas quae tamen per se non pertinent ad matrimonium,iure s parari posset vir ab uxore,seu uxor a viro. quae quoniam non per se iaciunt ad matrimonium,sed per accidens, ut iustus timor mortis,&c. nos omittimus,& Iurisconsultis, ac iuris Pontificij doctoribus dimittimus. Quauis Nuptiae.
earumque consiimmatio si Christi,& Ecclesiae Sacramentum, nihilominus D quoniam carnalis illa voluptas obruit animum, de distrahit summoperet rerum spiritualium contemplatione, ideo coniugalis amas, nisi ob causam necessariam uitandi lubricum, & incontinentiae vim, peti decenter non debet diebus ieiuniorum, S sessis praesertim selennibus. si petatur uerd, reddi debet seruata debita honestate. caeterisque circunstantiis,quae seruari debent secundum rectam rationem. Neque Nuptiae celebrari iure queunt i Septuagesima usque ad octauam Paschae: ὸ Rogationibus usque ad octauam Pentecostes: ab Aduentu Domini usque ad Epiphaniam. His nanque temporibus solennibus solebant omnes communicari corpori, & sanguini Christi. Iam peruenimus ad instituti operis calcem, Deo bene iuuante, cui sit laus