장음표시 사용
581쪽
R 'onsto. . Π Ex stipe ius dictis, iam coperta potest esse se lutio huius quaestionis. nam si in Missa fit oratio ab Ecclesa pro defiinctis, si in poenitente aliqua requiri . tur satisfactio, manifestu est aliquos post olutu detineri, ut per igne salui sati
: Merogatio Trigesima ima. . An sancti statim euolent ad coelos, uel omnes expectent resurrectionem corporum, antequam admittantur ad aetcrnam uitam e r. i
n Restonso. i ex hac uita decedunt, soluti a vinculis peccati, Se abluti in sanguine
Christi peceatorum maculas, ni illi Ne reatui poenae obnoxij, confestim ad beatitudinem perueniunt animo,& spiritu,donec Sancti rum, S: Electorum T numero completo, cum corporibus immortalibus integra facta nauara per- , secta omnino beatitudine perfruantui. Hic est Ecclesiae sensius in Euange Ilo Lucae cap. 13. Dixit Christus latroni,hodie mecum eris in paradisio. item Paulus 2.Cor. cap. .nunc donec sumus in corpore peregrinamuri domino, lmelius multo est peregrinari a corpore, dc esse cum domino. item ad Phili p. cap. i. cupio ditatui 3e esse cum Christo. item Σ.Cor. c. .scimus enim quod si terrestris nostra domus huius tabernaculi destruettur. aedificatione ex Deo that,emus, aeternam domum non manufactim in coelis. Interrogario Trigesimasitumia. Quid sentiendum de extrema unctione ξRestresa. . G - Extrema unctio signum vilibile est, cuius materia est olesi, in hune usum consecratum, set, praeseripta forma verborum, in orationis modum, adtollendas peccati reliquias, seu etiam, ad abolenda peccata venialia, ut quidam Theologi dicunt. Iacobus in Epistola sua c. s. huius Sacramenti mentionem facit. valet etiam ad tollendas aegritudines corporis, si ita ad salutem, o groti expediens fuerit. utriusque commodi Iacobus meminit. Interrogatio Trigesimatertia. Duid sentiendum de sacramento Ordinis. cum ex dictis Petri Apostoli in Epistola s. cap. 2. SI Ioannis in Apocalypsit, c. I. omnes Christiani uideantur este sacerdotes
Responsio. HOmnes Christiani per baptisma consecrationem, &characterem consequutur, qui est character sacerdoti j Christi, unde efficiuntur participes illius sacerdotii, ut scilicet, offerant spirituales hostias Deo per Iesum Christum. hoc sacerdotium non pertinet ad sacramentum ordinis,de quo agimus. Naordo. de quo tractamus, est spiritualis potestas, &spirituale officium, seu signaculiim, & consecratio, qua traditur priuata alia quaedam potestas ordinatis, te super corpus Christi uenim, & super corpus mysticum, sicuti sacerdoti consecrandi corporis Christi, Se absoluendi subditum sibi gregem a pectatis in sacramento poenitentiae. Sed de sacris ordinibus tam maioribus . quam minoribus tractare, non est praesentis negoti j.
582쪽
Α Interrogatio Trigesimaquarta.
Quid sentit Ecclesia de Matrimonio Re tonsio.
Sensus Ecclesiae de matrimonio, non tantum legitimo, quod in infidelibus esse potest in naturae ossicium : sed de perfecto, quod est in Christianis hominibus, Matrimonium esse Sacramentum, quia est visiale sgnum coniunctionis Christi & Ecclesar, ut dicit Apostolus in Epistola a) Ephesios cap. . Nec obstat id quod quidam scioli dicunt Apostolum, scilicet, dixisse
esse magnum Sacramentum dico autem in Christo,de Ecclesia. Nam Graece
Apostolus scripsit mysterium, id est, arcanum, innuens sub hoc visibili maian trimonio tanquam siil,sgno sensibili arcanum illud contineri.multa discutiuntur i Theologis circa hoc Sacramentum, quae non pertinent ad praesens
Post Sacramenta, & sdem, quibus uiuimiis in Christo, tanquam membra unius corporis, cuius caput est Christiis, restat, ut quaedam discutiamus instituto modo, quae pertinent ad corpus hoc misticum, quo ad ipsus uitae cultum, Si gubernationem. Partes unius Ecclesiae, sitiit defuncti in Christo, &qui in hac uita peregrinantur siue grana, scirpaleae fiat. nam, ut inquit Augustinus in libro de unitate Ecclesiae. omnes Christiani baptitati, sunt in eisdem Sacramentis Ecclesiae Christo Per bantisma consecrati. Interrogatio Trigesimaquinta. C Quid sentiendum de ratione uiuendi Se cultus Ecclesiae, an scilicet unusquisque Christianus sit liber caeremoniis, id aliis humanis legibus,to ritibus. sicuti Paulus uidetur dicere, ad Gal. c. . in libertate igitur, qua Christus vos dotauit state.
Christus Christianos omnes liberauit ἱ caeremoniis, & iudicialibus praeceptis legis Mosaicae; quia soluto statu eius populi, abrogatae etiam simileges, quibus is populus continebatur, Sc qiuae illi populo tantum datae erant: item caeremoniae, quibus Christus venturus fgnificabatur, abolitae sitnt post Christi reserrectionem. Christianis etiam data est libertas in huiusmodi e
remoniis ritibus, Sc legibus: non tamen accipere debemus datam esse Chri D stiano populo libertatem, ut nullo ordine, nullo ritu,nulla caeremonia communi utamur, sed ut uiuamus more cyclopum, ut inquit Homerus, ut scilicet pro arbitrio quisque sbi caeremonias constituat, rationem uiuendi pro arbitrio sequatur. Nam haec uit ae ratio, potius pertinet ad Babylonem,quim ad Ecclesiam Christi, quae est eius corpus distin him, Se compagina tum per membra in unitate spiritus. Haec ergo i Christo nobis data libertas praeter libertatem a seruitute peccati) ita est accipienda, quod Christus nihil praescripsi, neque quoad uitam clitilem terrenam in iudicialibus praeceptis, neque quoad uitam politicam Christianam,sed reliquit haec ut itiniora, Sc quae pro ratione locorum, & temporum, saepe mutari possnt, Se debeant. arbitrio P incipum. 'de Episcoporum. nam cum humana uita . sne his duci
583쪽
non possit, neque seruari unitas queat, nis in communi seruetur, utique se- Editios hominis, parum seni esset velle Christianam Ecclesiam facere Babylonem, lecyclopum Ecclesiam .Principibus uero in legibus quas statuunt, parere debemus dummodo non discrepent a lege ditiina, Sc naturali. scriptucst, I. Pe.c. 2. Obedite Regibus, S: Principibus. Episcopus in legibus, de riti- ibus pertinentibus ad Christianam politiam. nam itidem scriptum est,ad Hebraeos, c. I 3. Obedite Praepositis uestris,&siibiacete eis, ipsi enim vigilant pro animabus vestris tanquam rationem reddituri. Seruandi sitiat erro a viro Christiano Ritus, caeremoniae,&obseruantiae, a maioribus nostris institutae, te ab unitiersali Ecclesia receptae. Queiarum quaedam ut dicit Augustinus ad Ianuarium, sunt receptae ab liniuersali Ecclesia', neque memoria stiperest F earum institutionis, quae credendae sunt suisse institutae ab Apostolis. Quaedam uero priuatae Episcopatus alicuius, quae in eo sunt sertiandae, de qui eas. non seruat peccat contra ita stitiam, ad quam pertinet obedientia praestanda Praepostis nostris; Sc contra charitatem, utpote qui quantum in se est, scindit Ecc lcsae unitatem:quemadmodum in uita ciuili, ciuis peccaret, si vellet
immutare rationem uiuendi, iam ὀ cIuitate receptam, & institutam. E contra si obedit, humiliter,& ex corde;Christiane, Sc ex charitate operatur, de uiuit, cuius vitae merces, copiosa est in coelis. Neque tamen propterea dicimus hos cultus esse, quibus mereamur remissonem peccatorum, quae solum est
nobis per Christum,in quo habem iis redemptionem, Se remissonem peccatorum, ut inquit Apostolus ad Ephesos c. I. id est clare expositum a beato G
Interrogatis Trigesim exta. Ecclesiae uniuersalis, estne aliquod caput, a quo dirigatur in uita Chri
Vtique,nam 8c caput est Christus,a qtio infunditur sensus, S motus,& Vita spiritualis unicuique Christiano,qui uiuit in Christo, Sc interius eam dirigit , Ee sanctificat. item, inferiori ratione de modo, caput Ecclesiae est Vicarius Christi, Petri successor, Pontifex Romanus,qui noti interius ei sundit uitam, sed exterius eam regit, Se gubernat. Nam impossibile est multitudinem in unum conuenire, dc contineri, nisi ab uno. Ecclesiam uero Christia- H
nam maxime unam oportet esse, utpote,quae non ciuitas una sed unum cor
pus dicta sit in sacris literis. iccirco ab uno capite contineri debet. sunt huius rei expressa testimonia in Evangelio, Scevidentissma est sententia doctorum omnium Antiquorum, de Modernorum'. Post Pontiscem Romanun
sunt ciuitatum Episcopi, post hos alii curati Sacerdotes, de quibus non est instituti negotij sgillatim agere. Interrogatio Triges aseptima. An in Ecclesa Christiana, quae sui gubernatione gradibus quibusdam distincta est, laicorum scilicet, de clericorum, Sc in cleris, sacerdotali, epist pali, de pontificali ordine, si admittendus religiosorum status, de qualis sit, de
584쪽
Α &quae sint vota supererogationis R βο o. Ciuitas Dei, Christiana scilicet, Ecclesia nullo persectionis statu inserior esse debet ciuitate terrena, in qua, ut philosophi produnt,duplex est hominuuita; eorum scilicet, qui versantur in actionibus, & negotiis ciuilibus. 8e eorum qui se manesparunt speculationi ; ita decet in Ecclesiia Dei esse statum quorundam,qui, contemptis omnibus actionibus, intendant charitati Christianae, & sint veluti persecti viatores, qui, abiectis omnibus impedimentis. contendant omnibus viribus ut magis,ac magis accedant ad destinatum sibi locum, sic hi contendant ad persectionem charitalli, abiectis impedimen-B tis uitae ciuilis, quae cursem huiusmodi tardiorem esicere solent. ideo re ipsa compertum omnibus esse potest; seisse semper in Ecclesia Dei horum hominum statum. legat Christianorum historias, qui hoc non credit nobis. hieni sunt libri. in'Aen pti extant vestigia monasteriorum celeberrimorum'. vitae Antoni j, Hilarit, Pauli heremitae, Se aliorum literis mandatae sinctissimorum, Sc doctissimorum hominum opera. Dionysius antiquissimus auctor meminit huius ordinis monastica . Basilius uiuendi normam suis monachis conscripsit qui adhuc frequentissimian Graecia florent. de votis monasticli in suis asceticis meminit Benedictus apud Latinoseeleberrimus,le antiquissimus monasticae uitae auctor. Horum status,exeracilium est, a quo etiam apud Graecos dicuntur ascetae, id est exercitatores. ω C B. Thomas in secunda secundae' dicit' frequentissime, religiones monachorum esse exercitia tendentium ad persectionem charitatis . neque opera supererogationis ob id dicuntur . quia superent praecepta charitatis: sed quoniam in exercitiis quibus ad charitatis persectionem tenditur, plus erogent quam communis hominum Christianotum uita, qui tantum exercitantur. quantum est necessarium, & sine quo uita Christiana consistere non posset.
Neque audiendi sunt seditiosi quidam, qui impingunt Ecclesiae, quod sentiamus per huiusmodi exercitia nos consequi uitam memam, de non per Christum:& quod ponimus opera,quae excedunt praecepta charitatis. minime omnia haec dicuntur nisi ab imperitis. minora sunt consilia de Religione tradita, qu m praecepta charitatis, immὁ illis deseruiunt minora, inquam, D imm3 nec conserenda cum gratia, de spiritu, per quem habemus per Christum: sed illi inseruiunt,ut scilicet, amoueantur ea, quibus solemus amoueri uia Christi, uel saltem retardari . & in eis uersari. quibus magis, ac magis proficiamus in gratia Christi.Haec est sententia Ecclesiae, Se doctoriam hominum. non sit perior illa, qua nobis uolunt impingere. omitto consilia data in Euagelio Se i Paulo de hac uita, Se de hoc statu persectios,quia vulgata sunt. Interrogatio uesima laua. Quid sentiendum de cultu, de inuocatione sanctorum; qua Ecclesia utitur id est, cum dicimus, sancte Petre ora pro nobis. Reqonsio. Sancti sunt uiuissima,te nobilissima membra Christi quos Christus adeo
585쪽
tioluit exaltare, ut in Evangelio Mat. c. I s. Se Lucae c. 22. dicat in fide seculi Eipses quoque mundum iudicaturos esse sedentes super sedes. ideo nulli dubium esse)ebet. quin institutum Ecclesiae sanctissi trium sit in veneratione
sanctorum, Ac eorum inuocatione, ut pro nobis orent. neque timendum ne
non audiant nos, ut sapientes quidam nostra hac tempestate dicunt, Q qiiddnon sint ubique sancti. etenim dicimus sanctos in Deo uidere nos, Sc ea quae hic geruntur, ea inquam tantum, quae Deus vult illis reuelare. Angeli stuperiores natura hominibus vi naturae hoc assequuntur. homines beati ex diui na tantum reuelatione. de Angelis in Apocalypsi, in Thobia, in Actis Apostolorum id frequentissime in sacris literis sitiat testimonia.de animabus sanctis, expresse in Apocalypsi est textus, de vigintiquatuor senioribus praeci- Epuis,scilicet sanctis hominibus. ut ibidem patet, qui odoramenta Deo osserebant. quae sunt orationes sanctorum, id est Christianorum, qui omnes δε- Iem ab Arostolo appellari sancti, quasi sanctificati in Christo. indoctorum ergo est, le seditiosenim velle hoc in controuersia ponere.
t Quid sentiendum de imaginibus, depicharis sanctorum λRes resis. In septima synodo sub Constantino, virene, decretum fuit imagines,
tanquam libros idiotariam, ut asipectit etiam doctos motieant, & excitent ad Benerationem, te imitationem optimorum hominum,in Ecclesia ad inittendas,& venerandas essemon quidem iit eis ueneratio deferatur, sed sanctis per oeas.quamobrem non probandum censemus eorum usiim, qui in pleniris, de imaginibus sanctorum, ut artificis peritia ostendat tir,& delectatio,vel vana, vel turpis, ex earum aspectu uidentibus offeratur, nullam habent rationem
institutionis Ecclesae,in imaginibus admittendis; immd ea abutuntur in lasciuiam uel inanem oblectationem. Interrogatio Quadragesima. Quae nam veneratio adhibenda est sanctis λ
Non ea, qua Deum Veneramur, tanquam primum principium omnlum,& supremum bonum,cui inhaereamus,& cuius participatione selices simus, quae latria dicitur . nec veneratio quae debetur Christo, qui solus uerὸ me- Hdiator est Dei, 3e hominis, sed inserior quaedam, quae amicis Dei, dc membris Christi conueniat. in quo rium veneratione pium, de Christianum est il- Iud seruare ut semper in eis venerandis, recordemur Christi cuius sunt mem ira, te Dei, cuius sint amici. Se filii . nam si propterea eis honorem deserimus, quia sent membra Christi, Sc amici Dei, mirum in modum consenta neu est,ut in eis venerandis. no obliviscamur Dei, de Christi Domini nostri.
id sentiendum de orationibus,quae fiunt i viris idiotis,qui eas non intelligunt λι Responsio. . Sentiendum
586쪽
A Sentiendum ualere ex affectis animi, & intentione, qua intendunt Deum orare'. 6c sanctos, licet non intelligant quid petant. carent tamen eo fruetii, quem perciperent,si orationes eas. quas ore proserunt. etiam intelligerent, nam te speciatim intenderent animum,& mentem in Deum ut ab eq impetrarent etiam speciatim ea, quae ore petunt magis arsficarentur ex sensu pio earum orationum, quas ore proferunt. carent ergo hoc fructii. Non tamen frustra orant. nam ut inquit Apostolus Paulus ad Romanos capite sexto. spiritus orat pro nobis gemitibus inenarrabilibus, quatenus dirigit ora tiones nostras ad Deum, de animum nostriam sursum erigit. item ad Corinthios prima capite quatuordecimo,spiritus Orat. subdit postea, mens autem fruetia uacat, eo scilicet, quem caperet, ut supra diximus, si intelligeret is uuiu orat, ea quae dicit. iccirco hortandi sunt idiotae', ut orent, etiam ii non intelliguns. Melius tamen orarent', si discerent sensium oratio num quibus frequenter utuntur,ut orationis dominicae, A salutationis Angesi conquae in ore omnium solent ei- - ist. Nam te spiritu orarent, & eorum mens non careret eo fructu,de quo sipra diximus.
587쪽
ULLI mirum itideri det,eτ beat hirae pater. si Ecclesia..stica Hierarchia, quin potius omnis Citii lis secietas.
rerum naturae constantium modum, ac ingeritum imitetur. tiani cum idem sit. auctor. S causa naturae rei lim, ac humananim lautusimndi societariim, quae a natura hominium originem trahunt, eique silmmopere
ioni leniunt Homo etenim natura ciuile est. & seciale animal) utique consentaneum est, ut utrimque genus sibi alictoris imaginem praeseserat, ac propterea inter sese etiam contentiat, alterumque alterius simile si . Enimuero in rebus natura constantiluis omnibus videmus luce clarius, Gunitate quadam multitudinem quandam contineri; 3Deus etenim solus. sicuti uere est, ita etiam uere est unus: inseriora ueta omnia, qttoniam non sunt Deus. multitudinem quandam habent, neque uere sitnt una: at quoniam sunt a Deo; S habent pro sui natura unitatem, Sc unitate ea multitudinem suam colligunt, & continent. ea vero unitas tanto est maior. &, ut ita dicam, unitior, quanto natura persectior fuerit. Linquam nunc coelestes illas mentes,quae ratione quadam inexplicabili S se in multitudinem sitam pandunt, atque explicant: itemque circunquaque multitudinem illam sitam ita continent unitate, ut omnia unum snt. Venio ad res,'
quae sense percipi possimi. in rebus innanimatis, quae imperfectissimae omnium sunt, minima quaedam apparet unitas, in plantis maior; nam princi- Η pium vitae in quadam sui parte habent, a quo se radices infra, 5e rami insit perna mittuntui . id tamen uitae principium diuisibile est, ac propterea nontiatde unum. quod ex eo liquet: na quamuis surcillus ex planta decetptus si, si deffossus suerit in terram, Sc radices emittit, de truncum, in ramosque sesundit ac tandem crescit in arbore. imperfectissima animalia quae ab inciseris, insecta appellari consueuere, principium hoc iiitae basent plantis simile. quare dissecta etiam aliquo temporis spatio vivunt. At in animalibus persectis, & absolutis principium hoc vitae magis est unum, ἱ quo si qua animantis eius pars diuisa suerit, statim interit,eoque principio quavis ratione extincto
588쪽
A cto. confestim an mal totum perit. in homine uero omnium persectissimo animalium anima.qtiae est vitae humanae principium, est maxime una, utpote quae omnino indivisibilis existat; verum ἱ se in corpus multas vires diffundi .suique unitate eas continet,corpusque totum humanum, totque eius humores, ac membra cope scit in unum,ne di iuuant, sed unum animal omnisi pulcherrimum,ac excellentissimu conficiant. Hoc reru natura constantium ingenium, ae uniuersam ratione humanae societates imitantur, Sc reserunt. vincite, quae ab eade causa auctore existant. id quod ut alias rationes omitta,
Philosephorumque sententias, apertissme testatur Apostolus Paulus.qui in Epis . ad Ephesos c. 3. inquit, huius rei gratia flecto genua mea ante Patrem B Domini nostri Iesii Christi, a quo est omnis paternitas: seu ut Graece significantius scribitur,omnis rivia, id est,tribus seu familia,&cguentus in coelo.& in terra, ut Chrysostomiis interpretatur. Sc ex Psalmo viges moprimo eui-dἴter colligitur. ecce quod omnis hominu societas a Deo est, na linquimus nunc Angelos 3c coelestes metes.In his aute hominu Guentibus, S multitudo hominu est,&vnitas qua Couentus cotinetur, S constat. imperfectiores minore quadam unitate continentur,ut popularis Gubernatio. meliores maiori unitate,ut'Principatus Optimatium. optima ueris omniti constitutio est ea quae ab optimo Principe gubernatur: sicque maxime omnium est una.Huiusmodi, 3c rationis prae aliis omnibus Christus Deus.& caluator noster Ecclesiasticam hanc Hierarchiam constituit, tanquam bene compamim homic nis corpus,in qua,ne qua unquam fieret ex natura constiti itionis scissura unuPrincipem esse uoluit, seu potius, Patrem , ic Caput. non capud illud, a quo disssu eret uita in corpus, id etenim Christus est: ut inquit Apostolus Paulus,did Col.c. i. sed i quo Gubernatio.& iurisdictio in hane Hierarchiam unitiersam influeret,ab eoque penderet. Verum scuti hominis anima multis indiget viribus,multisque inebris, ut in totu corpus operetur, plurimasque sunctiones agat,quibus homo eget ut uiuat, de bene uiuat; sic Pontifex Ecclesiasticae Hierarchiae caput multis eget potestatis huius participibus: quibus Feclesia dirigi comode queat ad supernam illam beatitudinem, quam nobis ipse coparauit.praecipui omnium Episcopi sunt Christiani populi Doctores,ae Praesdes. 8e quemadmodi .si qua humanae menti dissicilia occurrunt inuesti
D panda.utitur viribus inferioribus,cogitativa inquam,& rememoratiua potelia, ac interdum exteriori sensit. ut in comentationibus Mathemati cis, quae omnes pro sui quamlue natura in id intentae mirifice opem serunt intellectili, dementi; cuius solius quguis sit iudicare. S discernere id tamen comode δε- eere no posset nisi in iansii ut ita dixerim Concilium . de Conuentu inferiores vires secum conuocasset non illas, quae nul lo pacto simi rationis participes, sed stineriores.quae sint menti proximar. smili.ac Propemodum eade ratio ne in Ecclesia Christi, qua omniti persectissima secietate, ovis negare ausi Princeps est, &caput Pontifex Maximnstinus, si ii, quo inferiores Episcopi, eius tamen potestatis participes in gubernatione Ecclcsar simi, sicut vires
aeda sensitiuae rationalis cognitionis participes. s quet do ergo quispia no-
589쪽
ilus incidat,s qita in hoc Ecclesiae corpore aegritudo contingat ossicium Pon Eliscis est in uni mi uocare spi scopos Christiani populi simili ille Concilium inire , qua ratione & nodus dissoluendus sit . & curanda aegritudo, idque decernere, quod ex consultatione illa, & inuestigatione maxime ad rem facere itideatur. Hoc natura duce semper seruatum fuit in omnibus hominum conuentibus, non tantum ciuitatibiis, sed etia vicis & pagis. Hoc Ecclesia Christi semper seruatiit, edocta a spiritu Dei: qui naturam hominis nullo pacto im- mimiit sed prouehit ad altiora Sc diuiniora. dicit hoc Christus in Evangelio Mat.c. I 8.s fuerint diro.aut tres congregati in nomine meo, in medio illorusim. item s duci aut tres in oratione consenserint &c. item dicit in Evangelio Mat.c.vltimo vobi sciam silm,id est,in Ecclesia usqtie ad consummatione Piscilli .item in eodem Euangelio Mat.c. I 8.s n5 audierit dicI cclesa'. quam si non audierit .sit tit i sciit Ethnicus,S: Publicanus. Paulus etiam Apostolus in Epistola prima ad Timotheum c. 3. appellat Ecclesiam columnam, Se firmamentum veritatis. Nec mirum, nam s Ecclesia corpus est Christi. 5e nos stimus inuicem membra eiuslem corporis cuius Christus est caput i quo vita. Ze directici manare in corpus totum nulli dubium esse potest proculdubio id.in quo Ecclesia consenserit,i Christo est,i veritate est,qiaar falli no potest.
Hoc.qi od ratio te auctoritates Scripturae canonicae persuadent ac Apostolica doctrina nobis tradidit, Apostoli primum,alii deinde patres nostri sancti Dsimi ac sapietissmi pleni diuino spiritu factis ipsis nos docuerunt.nade Apostoli Hierosolrmae praeterqui im quod in pluribus rebus simul Concilia iniic Gsent, mutq; orasse legutur in Actibus Apostoloriim t. i . in quaestione ea an Centes quae ad Christi gratiam ueniebant,cogendae essent ad seruandas legis Mosaicae caeremonias.iustum Concilium seceriint: in quo Petrus primus omnium sententiam dixit. quam subinde secutus Iacobus, caeterisque communi nomine significarunt Cetibiis,& Discipitiis Antiochiae morantibus.quos sectili eorum successores,quamuis non potuerint indicere uniuersale Oe moenicum Concilium ante tempora Constantini Imperatoris,ob potentiam Recum.& Principum qui sentiebant in Christianos omnes, suere tamen an te Nicenum Concilium prouincialia Concilia plurima: quae obscurata sunt veti state.prodita tamen memoriae sunt Ancyritanum 3c Neocaesariense,ante Concilium Nicenum fuisse celebrata. Hos tu Pater Beatissime imitatus, Hed a spiritu Dei edoctus, his temporibus dissicillimis Christianae Reipublicae, quibus praeter alia incommoda humana, te bellis intestinis consumi-m ir, se Ecclesia Christi tuae durae commissa vexatur tot Schismatibus, tot Haeresbos.conuocasti unitiet ale. c Oeclimenicum Concilium. quod certostero incolumis celebrabis,& instaurabis Ecclesiam Dei, adeo ut clam Apostolo 2. r.c. . canere poterimiis, recedant Vetera; omnes, inquam veteris hominis mores, & corruptelae, ac noua snt omnia, seirerisque tu hac pace,
hac finctimonia, quam inducturus es in Christi Ecclesiam. Verum, quoniam in his negotijs Concilij non inutile est memoria tenere, quae quotqoeti qualia fuerint Concilia celebrata retro actis te oritias, eorumque sar
590쪽
A eita. Se decreta, dedi ego lectioni eorum operam mensibus his hyberni q. Ic lGraecis, Latinisque auctoribus Summa qirandam collegi:qtiam si legendam traderem Sanctitati tuae, non putaui rem ingrata me tibi facturum, mihi ille non siimmopere debitam. Nam cum occupatissimus sis, integrosque dies omnes consumas in negotiis gratiissimis,curisque distinearis ingentibus, nostri ordinis hominum ossicium esse dico, qui vicem membrorum gerimus huius Ecclesiae, cuius es caput, ut tibi laboremus, de ocium nostrum tibi dicemus:adeo ut si qua tibi detrahunt tua negotia; in octo nostro resarciantur. Videbis igitur paucis a nobis comprehensam Summam Cocilionam magis illustrium, quae Patrum nostrorum temporibus celebrata suerunt, simulque B Haereses ab eis damnatas': ae si quid etiam decreuerint memoria dignum, id quoque breuiter, te dilucide explicare conabimur. Rem ergo aggrediamur. Post ea, qtiae Apostolica doctrina suere nobis tradita in scripturis canonicis. inueniuntur Decreta.& Canones Apostolorum. Ysidorus collegit quinquaginta: uerum in Graecis Codicibus canonii inueniuntur omaagintaquinque. trigintaquinque hi canones, quos desideramtis,in Ysdoro,& in Graecis Codicibus reperiuntur,quorum duos vidi, Vaticanum,scilicet,& Venetum alterum; in latinam linguam versi sunt a Germano quodam, Ecimpressi in Gemmania post Auctenti corii librum Iustiniani Imperatoris.ih quibus id notan dum, quod in canone, quo maxime damnatur Simonia, ac fit mentio de Simone Mago qui damnatus fuit, in Graecis Codicibus addita inuenimus lixe C uerba, scilicet a me Petro: in latino apud Ysidorum desiderantur. Illud etiam non praetereundum,qiadd in postremo canone Apostolorum in Graetis Codicibus uidelicet, in os magesimoquinto, sit mentio de quibusilam aliis canonibus missis per Clementem. Hos sexta synodus reprobat, quoniam suerunt corrupti ab Haereticis. Horum quadraginta septem colligit Ysidorus. Post hos canones Apostolorum, antiquissima omnium. quae sunt memoriae proditae. suit synodus Ancyritana prouincialis, non uniuersalis: quamuis sit recepta, Scapprobata in sexta synodo . ignoratur quibus temporibus fuerit id tamen constat fuisse parum ante synodiam Nicenam, Sc Ancyrae celebratam, quae est ciuitas Galatiae. edidit canones viginti quinque, quos colle
git Ysidorus. sequitur hane synodus Neocaesariensis Neocaesareae coacta. D quae sita ciuitas est in Ponto Cappadociae. Haec pauidpost Ancyritanam fuit celebrata . Nam utrique intersuist Basilius, qui sub Licinio Caesare martyrium meruit, anno domini trecentesimo vigesimotertio. ut refert Eusebius de temporibus . concludit quatuordecim canones, in quorum postremo cauetur, ne in ulla ciuitate quantumuis magna plures quim septem Diaconi constituantur, quemadmodum secere Apostoli, ut legimus in am-hus Apostolorum. Hic canon reuocatus suit in sexta synodo. Has *no- dos memoria proditum est fuisse ante Nicenam Synodum. sequitur has Nicena omnium celeberrima, quae est prima OEcumenica. Hoc loco non
duco praetereundum esse ὀ Graecis illas synodos appellatas Oecumenicas, in quibus Graeci,Latinique pariter conuenere. Haec *nodus sub Constantino