Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

131쪽

7o Ex LIBRO IIII.

carnem, aut Diodorum' tum ab altero interprete , unde Mei bomus ,

Hune sequitur Menedemus, habens sub pe-etore plumbum Certe aut Orrhonem carnosum , vel Diod

Is. Casauhonum vero perspicue falli, quod statuat, ες scribi oportere, non autem n Πυπωνα , ut editum est. Nam etsi in altero versu, qui deinde ab Laertio adsertur, sit ει Πυπωνα , η σκολιον Διοδωρον stamen est alia sententiar in illo dicitur Apcesilas Menedemi aut Pyrrhonis aut Diodori sermonibus armatus in certamen descendere ; in hoc ad Pyrrhonem ac Diodorum se Conferre e quamvis demonstret locus ute que , eorum philosophorum Arcesilam discipulum ac sectatorem fuisse; qua de caussa Laertius scripto tradidit. Nam sic ait. Αλλα και τον Πυρρωνα κατα τινας εζηλει- κει ' και της διομεκτικης - audito Diodoro dialectico . κώ των Ερετρικων

132쪽

Postremum hoc, Nnξομαι εις Πυπωνα etc. equidem intelligo, Nubo, transgrediar ad Drrhonem, et ad obliquum Diodorum e

neque enim sequor Franc. Vigerum . qui ad Euseb. Ioc. cit. docet , εις Πυρρωνα και εις Διοδωρον heic idem esse, ut δικην Πυπωνος και Διοδωρὶς ; qui modus est loquendi rarior et a communi consuetudine remotior. Neque tamen , si non ita intellexeris, efficitur, quod ille quidem arbitra. batur, ut Nnξομαι εις Πυρρωνα sit, In P mrhonem, hoc est, contra Orrbonem ferar.

f. XXVI.

AD SECT. XXX vluI. XXXX. XXX xl. XXXXII. LIB. IIII. IN ARCESILR .

Eumenem regem Philetaero genitum non fuisse . Pausaniae locus emendatus ae expositus. Plo δι legendam D. Impugnantur Romulus Amasae ulla Sylburgius , Loescherus . τε nova

133쪽

Ex LIBRO Im. quae Iam symnificatio Indicato. Tum de Raarari allis qui 3. .. Eπooxa , qu mrsan reserendum . t uerpretum ac Mena tir errores quidam . Adduntur Laertii emendationes cluae.

134쪽

Eυμε ς ο του Φιλεταιρου, interpretes vertunt, Eumenes Miletaeri filius . quod ei omnino non potest. Fuit enim Philetae-

res a puero eunuchus; Eumenes vero . qui post Philetaerum regnavit. patrem cogno minem habuit Eumenem Philetaeri statrem, narrante Strabone lib. II. pag. si1 f. edit.

Amstelod. Quippe fratres Philetaero Eumenes et Attalus fuere: et ille quidem Eu-

135쪽

Ex LIBRO IIII.

menem genuit, qui Phileta ero , hic Atta . Ium , qui Eumeni successit. Qirare , nisi sorte Laertius erraverit, o του Φιλεταιρου , est Eumenes a Philaetero adoptatus ac regni heres relictus. Hunc excepit, ut modo dixi, ejusdem patruelis Attalus: de quo hic est Pausaniae locus in Atticis pag. I si edit. Lips. an. I 696. Ο δε Αττα

saeo redditus , His aurem Attalus Artaliquidem filius fuit ; regno pero , quod Eu menes frater Ailetaero concesserat , sui patruelis potitus est. Nam , ut alia taceam, regnum non Eumenes frater Philetaero, sed Philetaerus Eumeni fratris filio tradidit. Ipsa autem Pausaniae verba , certe mendosa, haud paullo mendosiora in suis adnotatio. nibus facta a correctore Sylburgio sunt, ita scilicet, o ιρε ταλος Ατταλου μεν παις ην, Φιλεταιρου δε- τα, αδελφον την αρχην παραδουντος, εσχεν ανε ,re: his enim partim falsam , partim nullam subesse sententiam

136쪽

perspicuum est. Quippe non frater, ut notavi , sed fratris filius Eumenes regnum a Philetaero habuit: Deinde εσχεν - , heic quidem omni prorsus significatione caret. Loescherus quoque, qui sic exposuit,

Attisu vero Attali quidem, qui nititae-rain habuit fratrem , Alim fuit, regnumqxe

ab Eumene patruele sibi traditum tenuit, etiamsi non falsum dixerit, non id tamen certe , quod graeca exhibent , reddidit . Namque, ut istud exprimerent, hujusmodi esse deberent, Ο Ατταλος AYταλουφιεν παις ηιε αδελφου Φιλεταιρω, την αρ χηνδε Ευμενους παραδοντος εσχεν ανε λιου. Vide jam, an , quod ego dicam, ad verum propius accedat. Pro Aδελφου δε lego tantum A ρελφι ρει δε : itaque sanum hunc locum adsero. Habe latine translatum: Attalus de

ro Attalo quidem fuerat genitus; Psiletaero autem αλλφιδους, hoc est, Patris suus . regnum ab Eumene eo, qui patruelis ipsius

erat, traditum habuit . Enim vero quum Attalus Philetaeri, a quo principatus Atta

137쪽

ideo regnum. inquit Pausanias. παραδοντος Eυμενri ανειιτ . tradeute θοι

illi Eumene patruele, qui ab ipso PhiIetae.

ro acceperati, consequutum .

Redeo ad Laertium. Ouae sequuntur, Διο και τουτω πιναρ των α λων βασιλεων

προσεφωνει, Aldobrandinus ita, quamobrem ad hune solum ex omnibus regibus libros suos scribebat: in eandemque sententiam haec Mei bomus ac Menagius sunt interpretati. Sed hoc certe salsum; uti jam est ab Alberio Fabricio in bibl. gr. ubi de Arcesila, notatum. Nullos enim libros ab Arcesila editos Plutarchus de sert. Alex. pag. 328. Laertius seci. a 2. et ex Laertici Suidas tradidere. Quare Τουτη πιν νει, idem Fabricius explicat, Solum e regibus Eumenem aetassit eumque eo loquutus Arcesilas fuit . Quod tamen Menagius non probat, propterea quia salutandi ae adloquendi significatione, accusandi casum postulet . H. Stephanus quidem in the . graeco , etiam quum hoc verbum compellare ac adloqui demonstrat, aliquando o

138쪽

DI G. LAERTII γ'

do, inquit, eundem accusandi casum habere ; idque ostendit exemplo quodam exactis apostolorum prolato . Verum id est certe rarius ; et alio mihi Laertii verba re. ferre videtur Omnino commodius : videlicet , Ad ipsam solum ex omnibus regibus ro Ilium Arcesilam litteras dare . Sic paullo

ρακλητικα γραφοντρον vos Αντιγονον βασιλεα) αυτος εο ιωmvrei . Etiamsi porro ver- bo προσφωνειν hanc inditam notionem , in vulgatis glossariis non legam, id nihili aestimo, quum ita usurpari a Graecis scriptoribus videam. Habet ab ipso Laertio lib. . secl. 7. ubi Antigonus rex in epistola ad Zenonem , Eκρινα, inquit , προσψωνησαισθι , παραγενεσθαι προς Πλε, h oc est. Adie scribendzm judicavi, ad me ut venires . Itaque Προσφωνειν τινι, aeque de epist lis ac de libris , qui ad aliquem scribuntur , si vocis vis ac ratio spectetur, dici posse arbitror: quemadmodum et libros et epistolas alicui inscribere eodem modo apud Latinos receptum ἱ quia nempe utraque ejus, ad

139쪽

ad quem mittuntur, nomen praeserunt. Sic

Tullius ad Atti c. lib. G. ep. 3. et Oeerapuer Iegit epistolam inseriptam patri suo .

Jam illa , in Eν τε τοMs εορτυς κατsει προς αυτον sic essero, Ae singulis, vel omnibus , festis diebus ad eum descendebat. Hesychius, Eκας οτε. αει, παρ εκας . . Suidas , Eκας οτε, αντι του αει . Qtiare bene Ambrosius, Diebus scitis temper descendere ad eum consueverat. non bene Aldobrandinus ac Meibomus, Festisque diebus interdum ad eum descendebat. At ea quoque, ' Και iin επετυχε, ali ter, atque a caeteris accepta sint, explicanda mihi videntur . Aldobrandinus vertit , Nee quidquam profecit, Meibomus ex Ambrosio, Absque esseetu rediit. ego sic, Sed etiam legatus pro patria ad Antigonum

Demetriarim prosectus , nee ipsum come nit. Qui antecedentia diligenter consideraverit, meam, credo. opinionem probabit. Dixerat enim Laertius, Antigono Arcesi- . lam obviam ire noluisse, contempsisse ejus amicitiam, nec salutasse unquam aut allo

140쪽

DI G. LAERTII

quutum esse; quumque ab Hierocle persuasus ad portas pervenisset eum compellandi gratia, regressum: nunc addit, progressum Demetriadem usque legatum pro patria, ne tum quidem, ut adiret . adduci potuisse. At vero eum nihil profecisse ad Antigonum missum, hoc quidem loco tradere non multum intererat. Nescio , an apertior Laertii sententia sit ex

κεσι λοιs τινα των Mσιλεων. διο και πρεο βευων πρα Αντιγονον δεερ τηs πατριδος αεπιτυχενοῦ quem tamen Hadr. Iunius per inde , ut Laertium caeteri, est interpretatus, obtinuit . porro a Graecis ita adhiberi , quemadmodum exposui , docet Η. Stephanus in thesauro , idque Platonis auctoritate confirmat. Postea haec, ' Και γαρ και Δημητριου

dino reddenda , Nam et Demetrium eum, qui Orenem napigavit; male enim ex Ambrosio Mei bomus, uuam is Cyrenem nazi' asset . Vicissim Ους καταλαβων deinceps, vertenda cum Ambrosio ac Meibomo, sosquum