Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

151쪽

ξαν, hoc est, Δοκον vero Xenophanes intelligit, την δοκησιν et την δοξαν.

3. XXXI.

De Dici ene ad Antisthenem Ingreno narratiuneula explanatur I in qua μι Tora pro aevi nora legendum ostenditur.

Puto, ad idem tempus esse referenda Diogenis verba ad Antisthenem , in τι χρεια φιλου; ac, quae deinde narrantur, Καιπσε παρ αυτον ξιφιλον εχων etc. Manca enim historia videretur, si verbis, Espn, μητι χρεια φιλου, terminaretur. Quare pro και ποτε, Iegas velim και τοτε, tum isto modo haec interpreteris: Mortuus rat inor

bo Antisthenes : quo tempore Diogenta od

cum Diuitiaco by Cooste

152쪽

eum vemem, ipsum rogavit, cumquid amico indigeret intraverat autem tunc eum pugio ne Diogeσα'. ρ um is, quis me laboribus eri. piet Z me, inquit Diogenes, pugionem osten

dens etc. Sic etiam Iulianus Orat. G. ex eo que Suidas rem narrant, ut illa Eφη subni re χρεια a caeteris To ξιφιδιον etc. neutiquam separanda esse intelligamus. Nam ajunt: Αρρως ουντι- μιιυ ραν κου δυσαναληπτον πρωοιαν ὁ Διογενης φιδιον επιδεδωκῆν ειπων , ει φιλου χρηζεις υπουργιαs etc. Corrigendi igitur Laertii interpretes, qui vulgatam Iectionem sequuti, ita efferunt, Aliquando item intraverat Is eum halens.

f. XXXII.

AD SECT. XX. LIB. VI. IN DIOGENE.

De oraculo , quod Diogeni reddItum est. Laertii Ioiscus exponitur: idemque ab Is. Casaubono , Gasse Baraebio, Aegid. Meaagis eorruptus, vindicatur. Κuhnius ac Laεrtii interpretes reprehensi.

153쪽

ris, εκων ρύπεξηλ. d cpoβηθεις. Hic Iocus non bene perceptus viris doctissimis. qui ad Laertium commentati sunt. Nam vitiosum putant, quum tamen omnino sanus ac valde facilis videatur. Ιs.

το κερμα etc. vel potius, το Πυθικον νο- λιππιι ου συνεις, To κερμα etc. Accipe jam, ut eundem Iocum ego distinguam, ac, ne una quidem litterula dempta vel addita , nullo negotio exponam: Του δε συγχωρη- σαντος το πολιτικον νομισμα, ου συνεις, τοκρ'

154쪽

DIOG. LAERTII

κερμα κινελευσαs etc. id est ,- Apolli. nu b siti civium instituta concedente, is hoe non intelligens, quum pecuniam adulterasset

etc. Scilicet quum Diogenes publicam mensam haberet, atque ei quidam suasissent. ut pecuniam adulteraret, Apollinem consuluit, quid sibi faciendum esset: quo respon. dente his verbis , quae, ut alios mittam, Iulianus orat. 5. advers. Cynic. memoriae prodidit, Παραχαμαξον το νομιου ., Di genes is συνειs, hoe non intelligens, videt, cet , quid vellet Apollo, monetam falsavit. Nam . quum o νυλισμα, tum pecWniam, tum etiam Iegem, initi tum, opinio nem demonstret, Diogenes de pecunia accepit, de qua interrogaverat; Apollo autem alterum significare voluit; quo eum ad philosophiam hortabatur, cujus ope civium in stituta ac communes opiniones corrigeret, reique publicae novam veluti formam imprimeret. inare secl. I. Toιαντα διελε- ετο και ποιων εφαινετο Diogenes οντως

leges apud Menagium . Sed,

155쪽

Sed , ut ad superiora me referam, πολιτικον νυλι uiri. omnes sesellit: esse enim putarunt emum Vel publicam monetam. quum Laertius instituta re . designare velit; itaque , quod est nummus, opponit, si loci vis ac sententia percipi, tur. Το πολιτικον porro Apollo non dixerat: tum enim Diogenes non esset nominis ambiguitate deceptus, ac facile admodum oraculi mentem fuisset adsequutus, sed additum id ab Laertio est declarandi caussa, cujus esset generis το- de quo ora. culum responderat. Nimirum, rogante Dio. gene, ει , Phoebo autem per ea verba Παραχ/αραξον το νομισμα. , nullo

παραχαξυ Diogeni concedente, ille ου σωνMs , Putavit το κερμα dicere, idque fato savit: ex quo in exilium est actus. Porro To κερμα exhibent Stephanianae editiones, Romana vero ac Basileensis Toτὸρμα . Errant autem profecto , qui istassoquuntur . atque ita legentes, ου συνειs

156쪽

DIOG. LAERTII

τερμα, id interpretantur cum Aldobrandino. Finem non intelligens , aut cum Io. Κul nio, Non inreulem , quo tenderet oracu- Ium . Τεμ . enim est sere idem ac tremuenus apud Latinos, nec denotare unquam foetet propositum aut caussam, propter quani aliquid fit, aut dicitur. Iam, ut Ambrosium praetermittam, qui prave locum ita

reddidit, Pod quum tibi permissum esset,

ementum rat non intelligens de Atili mon ta aer adulteνasse; satis ridicule Methomus Ου-το κερ- explicavit, civium m neum, cujus valorem non intelligeret.

f. XXXII L

AD SE T. XXIII. LIB. vL IN DIOGENE.

De Diogene statuis nIνibus eonspersis amplexanter ubi γυ-τω pro Συν - subjicitur.

157쪽

Desiderius Heraldus apud Menagium, pro συνασκων legit ex ingenio , quod minime placet. Menagius retinet σωνασκοον , ut editum est. Mihi autem multo verisimilius videtur, Laertium scripsisse συναπιωνο quod et aliis, qui rem diligentius expenderint, visum iri confido. Erit enim sententia hujusmodi et Ae aertate qui dem in araxa ferventi volutabatur: hieme vero statuas nivibus consperaas, toto corps re inhaerens, complectebatur.

f. XXXIIII.

AD SECT. LXXIL LIB. vL IN DIOGENE.

Id. Stephanus pro πεισαο p Iegit ex imgenio Nos vero Toν παν τα τι

158쪽

mi. O scribendum judicamus. Suffragatur La. ertii editio princeps , τρ πασn habens re apse . Praeterea in Zenone lib. 7. Sec t. III. eadem Diogenis sententia traditur his verbis, Τον εντυχοντα τp εντυχουσpi hoc est, siuemlibet qualibet uti; quae certe ab ista, Toν παντα τisi πασp, nihil differt. Placet Iocum ex Zenone describere. Aρεσκειτοις Stoicis και M ινας ει ναι τας γυναι'

Dς morte Diogenis. Nυσταιοι in loςum Nὐκ-μ subinstituemium viveti. Suidas castigatur.

159쪽

N-τοιχει exponitur ab Suida , unde Favorinus descripsit, noctis amans . En ejus Verda, quae Menagius quoque ad hunc loe

τMos hoc exprimit, quod est νυκτα φιλειν, et praeterea est inepta sententia, Non eum dormire suspicati sunt; nec enim erat noctis amans. Mendum igitur νυκταλος videtur: pro quo simillimum nomen ego Substituo, νυ νταλος nimirum, hoc est dormitator, quod in hunc Iocum perbelle cadit. Is autem latine redditus, erit hujusmodi: Ad quem quum familiarer , ut solebant, penissent , opertum enderunt : nee vero eum dormire suspicatirunt nou enim is dormitator aliquis , τι νυταλα , ac somniculosus erat, ocirca , operto pallio, eum exanimem reperiunt. He Sychius νυς αλων interpretatur enνnλoν: et in Etymologo habemus νυςαλογεξοντιν squod

160쪽

DIOG. LAERTII

ssquod est somniculosus senecto. Ducitur autem νυς αλεος Seu νυςαλos a νυςαζω , dormito . Suidam porro non est mirum νυκταλος in Laertio reperisse: pleraeque enim ejus mendae Suidae superant aetatem ; quippe quum eaedem fere apud Suidam, Laertium compilantem Occurrant. Repertum vero plune novum ac inusitatum vocabulum, ut poetuit , explicavit, idque ad rem apposite adique accomodate , ut sibi visus est; nihil prorsus de vera lectione. ut erat destitutus

acumine ingenii ac judicandi sollertia, suspicatus . lf. XXXVI. AD SECT. LXXXXI. LIB. VI. iN CRATETE.

Cratetis In vestitu neglIgentia. Reiecta Ruhnii emendatio quaedam . Pro A-rv--τ. .ubditur ἀναστρατοπ- ο cujus verbi vis et notio indicatur.