장음표시 사용
181쪽
CIaudius SaImasius in commentariis ad Simplicium , pag. s . scribendum heic cenisset Aυτη καθ' αυτην, pro Λυτηυ κα- ' αυτην : Plon enim rferendum, inquit, ad ηδο-
νην; quum Stoici negent, animaI primo illa ac naturali appetiis, qui est insitus, ad ν Iuptatem tendere. His addit Aegid. Menain
gi , IIa quoque Iegisse videtur Alribran
182쪽
- , qui vertis , - teaquam ipsa re ipsam exquirem Natura ta . Sed istud , Naturam videlicet exquirere se ipsam , ut inepte omnino dici praeteream, illa, Airrn αυ--ε επιζητησασα, nisi κατα abjiciatur, pro secto non exprimunt. Id potius Aυτην καθ αυτην, ut edita sunt, significent; quae non 'incommode, si verba tantum spectentur, reddi possent, .um se ipsam per se ex quirens natura. Salmasius certe aliter acce. pit loco cit. Nec enim tantum Αυτη καFαυτην legit ; sed etiam επιζri me ασα cum iis, quae sequuntur, nimirum , - ενα -- ζοντα τp συζασει, copulavit, hac senten tia, ut arbitror: Postquam ipsa per se natu ra, quaesitis, quae sui eonstitutioni eonveniunt , eadem fuerit adepta. Verum et illa , quam ego mox dabo, sententia aptior ac verior mihi videtur; et omnes vulgati libri, quibus et Suidas, haec ex Lae tio describens U. Ορμη, 'adiungendus, Ain την καθ' αυτην, nullus αυτη' καθ' ασαν, exhibent. Teneas ergo eadem, ut edita sunt; sed ita distinguas, οπιν αυτην --γ'
183쪽
- πp ου σει, απολαβη ; deinde ab illis ιο δε λεγουσι - , initio facto, sic in imtinum vertas; quum caeteri perperam tum interpunxerint, tum etiam explicaverint rautem quidam primam voluptatis an risionem animantibus a natura tribuetam esse dirum , hoe salium arserunt Stoici . Ascierum enim ac eonsequens , si forte rit , v Iuptatem rase riunt; quando eam sibi aee modaram natura , quaesisse , quae rui constμ tutioni congruunt, pereeperit . Ubi vides. Aυτω ἀπολαβp significare perceptionem voluptatis, quam natura animantis capit ex eo . quod sibi convenientia acquisiverit . . Quare αυτην spectat ad n νην , at
αυ- , seu κα θ' εαυτην ad φυσιν. Erat enim quaestio inter Stoicos, an esset voluptas secundum naturam nec ne. Et alii quidem, ut Cleanthes , negabant: adfirmabant alii. ut Archedemus: quidam aliquas voluptates κατα φυσιν , aliquas παρα φυουν , doc bant, quemadmodum Panaetius. Adi Sex tun . Empiricum 3dv. ethic. seci. 73. Igi
184쪽
tur, tametsi sit verissimum, quod a Salmasio scriptum est, Stolaos negare, An maI primo illo ae maturali impus ad τι Iuptatem tendere : non tamen inde illud se. qui tur, απιν ad non referendum. quippe ab Laertio, H φυσις επιζητησασα αυτην ηδειην non dicitur; sed, Απο λ αυτην, μιγτησασα τα εναρμοζοντα τ'
συοποιπει, ut modo planum feci . .
δωs γινεται : quae pariter a Salmasio pag. 223. hac ratione correcta , n μι χωρις ι'Ans και αα σεως etc. sic eadem sunt
ab eodem latinitati tradita, Non diserevisse in plantis et animalibus naturam , nisi qum unus plantae hoc sine motu et sensu flcium. Sed is prosecto iterum fallitur, ut mihi quidem videtur. Haec enim Laertii mens: N ruram haudquaquam in plantis ae m an grantibus esse diversam a quoniam, ut με ώην oppetitu ac rema a natura guberno
185쪽
I 2 iur, ita in nobis etiam quaedam sic , ut in plantis , esistuntur , scilicet sine appetiti
ne ac sensu. Appetitu vero animantibus praeterea superveniente , quo utentia etc. At vero, ut graeca id exprimant, quod Salmasio visum est, non tantum η ο τι scribendum , sed etiam reliqua immutanda forent . ex gr. hoc modo , Η στι - -
caeteris, ri περιττου δε τηs opμης τοις ζωοις επιγενομενris , non conveniunt. Quare haec quoque, aut omnino tollenda, aut certe corrigenda essent. Denique nec eorum, quae sunt extrinmo Ioco posita, mi εσοαι τοις κατα φυ- σιν, significationem ac vim Salmasio cognitam ac perspectam suisse comperio. Co rupta enim existimavit, emendavitque ita, Γινεσθαι vo κατα φυσιν pag. s4. ad Simpl. quum probe τοις Laertius ac Suidas pro του, nempe τοις λογικοις , praeserant. Quemadmodum antea, Τουτοις τοις ζωοιο το κατα φυσιν το κατα την op .rin Aoinaetc
186쪽
Θαι: sic modo , G κατα λογον ζpν γ Ῥωσθου τοιs τοις λογικοι s ) καταφυσιν , id est, Secundum rationem recte vivere , his esse secundum naturam. Sed, antequam Salmasium dimittamus,
duos e Simplicio locos eandem , in qua versamur, Stoicam philosophiam explicantes , in iisdemque ad Simplicium Salmasii commentariis vitiatos heic omnino subjiciendos puto. Primus sane longior , ita scriptus est sub init. Πανταχου δε βουλετοώ, την λογικην
187쪽
In his primo Salmasius αειλωτον vult neque enim probat αδουλευτον . At hoc re. Ctum esse, ostendit Ioach. Κulinius ad Poblue. lib. 3. cap. 3. Multo illud indoctius, quod addit paullo post. Recte emendatumni εκεινου pro εκεινων, quod erat in editi ne Veneta, nam ad To αγαθον refertur .
Etenim επιι νεον tenendum , ac capiendum de iis του σωι acros και πιν αλογον παλν.
Habe Simplicii sententiam: et bigae autem praecipit, ut ratio re ipsam servet eorpori brutisque eviditatibus minime obnoxiam, utque iis etiam in sua commoda utatur. Ad
Verbum Προς To οικειον ἀγαθον και την κεινων ἀναφερουσαν, esset, adsuum istius bonum etiam eorum απα roercutem
188쪽
Inferius pag. 13a. Salmasianae editionis eo. dem modo a Simplicio dicitur , Η λογικnτο αγαβον της ζπουργιαs αυτων των ἀλογων παθων ει το ἰαυτnς αγαδ ον ανας ερουσα . Quod heic την μεινων χρησιν , illic την ύχνουργιαν αυτοιν . Dico .. Wolfium scilicet ac Salmasium sequutus, qui omnino recte ita legunt pro κρισιν .Vides igitur , quid sibi Simplicius velit. At vero si ενιεινου scripseris cum Salmasio, id nequaquam intelliges. Quid enim hoc est, usum boni ad illud idem honum relserre Nemo certe sic loquitur. Iterum audiatur salmasius : Non est alitur profecto in Simplicio intricatior atque corruptior Deus sermo est autem de iulis , To γαρ ωs πτανοις χρωμενον τον σωφματι και Toιs αλογοιs παθεσι. Nee librι quidquam juvant . At illud ineptum ae δεμ rum , quod puli ta lectio prae se fert, animi perturbationes , ut et ipsum corpuι pro
inurumento esse animae rationali. De compore certum eu, animam eo, tamquam is urumcnto , uti . . . sed inter initrumcnta
189쪽
animae ratio alis etiam reponi τα αλ απaΘn . hoc plane sit, quam ipsa suus αιλογα παθn , etiam αλογωτουον. Sed et sequen- Iia valde per urbata et tota periodus inquinatissiwa . Ad conjecturam igitur eo u-gieudum , qua totum Deum sis constitui de . bere aio : To γαρ es ρογανορ χρω λενον τ'
τp ουσια . ' Pod enim , tuquit , co stretamquam instrumento utitur, et separatais ab affectibus irratioualibus suam habet σου Itantiam , atque etiam post eorum tuteri in remanentem , manifestum est , ii qτο- quo substantiae suae ac naturae convenisu rem ac eousentaneam habere persectionem Haec sane insipienter ac prave Salinasius. Hunc enim Iocum sanum ac purum esse mihi quidem certum est. Inquinatissimum 'ero idem ipse, qui emundare atque corrigere aggressus est , profecto
reddidit . Quod etsi per se perspicuum
190쪽
ac manifestum putem , juvat tamen Salmasii refellendi gratia amplius declarare .
Ergo per illa παντας α ιολου θωσι και αὐτώ, Simplicius ait, homines mane. re virtutis praemia post mortem, sive antimum cum corpore non extingui . Id autem continuo probat iis verbis, G γαρ ωsopi γανοιs etc. hoc est , Φod enim eorporisae irrationalium eupiditatum velut Autrumento utitur, ab his omnino est natura diseiunctum quippe , ut infra legitur pag. G.
το, χρηnrαι Mao manetque etiam, pos quam illa perierint , nec, quam ejus natura portulat , absolutionem persectionemque deInderat. Postea his illa subjicit, πιλα
Sed etiamsi quis ponat , mortalem esse an mum , ac una cum corpore imerire , tamen qui juxta hare praecepta vitam instituerit . . . ne stis ae beatus erit. Nam supra Simplicius istud ipsum statuit, ea vitae praecepta in m αποτελειν κυ ευαιμώοναs etc. AELces nimirum op beatos hominerseere , gram'