장음표시 사용
171쪽
Graviter castigandus Ludolphus Rusi eis rus , quod in Suida , quem Cantabrigiae edidit . ex Laertio reposuit ανακολουθον, quum recte ακολουθον Iegeretur; tum haec subnotavit, Bene Laertlas , male Didae editiones ακολουθον . Alia praetereo neque enim, ut dicam, est heic locus olim pure ac emendate vulgata , quae deinde ab eodem Suidae correctore vitiata sunt ἔ qu rum tamen nonnulla, sicubi se offeret occasio, indicabo.
AD SECT. LXXVI. LIB. VII. IN ZENONE.
De reciproeatione enunciationum. Pro Aλληλεω, et pro AHNπο- legi oportere. Quid sit, Πιρε ab is τ' Πλωτώ λεγεμω , declaratur. Laertii interprestes cast gantur a
172쪽
Vitiosa haec opinione mea Sunt, ac a Iatinis interpretibus prave explicata. Si mihi credis, primum lege : quod inveteri codice invenit H. Stephanus , nec immen vidit , ita omnino scribendum fuisse: deinde αντιστροφυ pro . Tum ita eadem latine reddas: Sunt . aliae quo que pronunciatorum disserentiae , ae mutationes e veris in salsa conversionesque in iis, quae cum latiore temporis significatione enunciantur . conversione autem seu reciprocatione enunciationum ac transitu a veritate ad falsitatem et vicissim , multa Stoici caeterique dialectici. Pessime vero Ambrosius ac Methomus recitata verba sic sunt interpretati :Sunt item aliae pronunciatorum disserentiae , Urorumque ex se invieem in falsa ae conversa incidentiae , de quibus latius dicemus . Illa maxime , Περιμεν πλατει, nec ab iis, quos modo nominavi,
nec ab litteratissimo Aldobrandino percepta sunt. Et ii quidem , ut vides; Aldο-brandinus autem sic, Qibui de rebus af
173쪽
satim dictaui: quod est ab eorum sententia remotissimum. Significant illa enim, ut in. dicatum est, propositiones, quae ουκ απστ μω , non praecise de certo quodam ac definito tempore enunciantur ; sed latius aliquod spatium comprehendunt. Ea quippe Graeci dicunt εν πλατει, seu παρατατικως Θαι . Ita Iulianus L. I 3. D. de Sol ut. Sed hoc εν πλατM, et cum quodam temporis spintio accipi debet. Ex quo Ulpianus L. a 3.3. 2. U. Ralam rem hab. Hoc autein πλατει accipiendum, et cam quodam spatio temporis etc. Idem Iulianus L. I. D. Unde legit. mee verba edicti . . παρατατικως escam quodam temporis spatio accipiuntur. Lege thes. graec. H. Stephani V. Παρατασις.
AD SEGT. LXXII. LIB. VII. IN ZENONE.
Syllogismi Πη τικοι ac Απηαννοι qui habendi sint. Sem-bendum , ou Laertio, non . Reprehenditur H. ,tephanus.
174쪽
Corrigendus hic locus est, ac pro μαχεται scribendum ου μαχεται : quod inter . variantes lectiones ab H. Stepliano subjectas invenies Qui quum tam multis Basileae editos libros mendis purgaverit ; sic istud etiam debuit tollere , si quidem agnosceret . Nam , si conclusionis contrarium sumptionum complexioni repugnaret, Profecto syllogismi περαντικοι essent λ non autem απεραντοι : cujusmodi esset hic : Si dies est , lux est ; est autem dies; lux est igitur : est Vero πιραντικος idcirco , quia Contrarium conclusionis , quod est , Non igitur lux est, repugnat sumptionibus , Si dies est , lux est , atqui dies est. Quare . ut sit απεραντos, necesse est, ου λαχεσθαι, non pugnare cum illis conclusionis contra. rium; veluti istud , Ου χαριπατει αρα Διων, Noas ergo ambulat Dion et quod certe cum
175쪽
illis, Si dies est, Iux est; est aurem Her , nequaquam pugnat . Simile est, quod de enunciatione connexa dicebant Stoici apud
Supra Η. Stephanus reprehensus est a nobis, quod non ediderit ου μαχεται, quem admodum in antiquis nonnullis exemplaribus reperit . At id quidem merito ac jure : is enim ita suerat praefatus: Qum 1 perior Diogenis Laertii editio , quae Basi- Ieae prodierat , eum variis exemplaribus au-tiquis collata partim a me partim ab aliis
fuisset eaque collatio magnum variorum D ctionum numerum nobis dedisset . quarum
sororquo meliores errens iis, quos editio it Ia
176쪽
1 Is Io habebat, nonnullae ejusmodi euent, ut, mrae utris anteponi deberent, dabitare quis posset , aliquae autem levis, aut nullius et am momenti erse viderentur : in Bae pari ute consilium hoc a me initum suis , ut , quae aperte potior ei forent iis, quas editio illo attulerat , istarum loco in ipsum eo remum reciperentur et ex eaeteris aliae inraue ipsius libri annotaremur c nempe de quibus dubitaretur, utrae utris anteponi deberent alisa vero praetermitterentur cillae nimirum , quae levis aut nullius momenti essent .
AD SEcT. LXXXIII. LIB. VIL IN ZENONE.
τε arenis sensus duplex apud Stolacia. Laertii loeus alatinis Interpretibus pravisaIme acceptus , ac Pesai. me habitus a Ruhaio ac Ner. Casaubono , asseris tur ac enodatur.
177쪽
Ad haec , Eis μιν γαρ το λογικον τι λεγειν , Mer. Casau bonus : iso haeeapectent, inquit, satis intelligere mihi pia deor sed verba, quomodo restituenda, vel
a plenda sint, non item .... isod asseris Bele Laertius , hoc, opinor, αι, adeo rariam esse dialecticam, ne leges quidem de rebus ullis condi seu sanciri possint recte
sine verborum cognitione πιαι της δνοι-rων ορδοτητος α Deinde ad haec ipsa , Περιτε ον υιατων πΘoτmuros, ait, Mutilus hie Deus est. Κulinius vero ad eadem illa, Eισμεν γαρ 7o λογικον etc. Sico Loeus satis
obscurus , mi deI in interpretibus videre est. utarim hane esse mentem auctoris : misνero dicam, quae de recta nominum signia
fatisne in lagicis Stoici constituerunt
solum in rebus ipsis versamur, non satis poterint edisserere. Graeca enim hoc modo
178쪽
do corrigenda ac distinguenda ille censet ,
Caussam, cur non dixerit in Meseorum Iseisis de πωτητι ονοματων , reddu hano Laertius, quod Ure, ut Epicureus, qui re bus ipsis mentem occupat, ignoret, quae Moycι de poribus subtiliter tradiderunt. Haea viri eruditi Mer. Casaubonus et Ioach. Κu, esus scribunt: quae pluribus refellare non est necesse; quum ea quivis plane falsa a que absurda, si animum adhibeat se facile
agnoscat. Nec multo rectior atque accomo.
datior Aldobrandini interpretatio est, Nam, et quid dicere oporteat, et de recta nominum ratione loqui, pertinet ad disserendi rati nem et quid vero de rebus ipsis Ieger eonstituerint, non habere eam, quid dicere possit Aeque inepti videbuntur, tum Ambrosius, qui ab iis, Οσοι τε του φυσικου, eadem latine vertit; isaeque ad naruram pertinent et quae ruraum ad morer, Dicae egere admi niculo . s Uid dicere oporteret de rectitudine Η 3 no I
179쪽
nominum, quo pacto statuerunt Ieges in operibus, non facile dixerim'. tum Meibomus,
qui ab illis. Eις γαρ υ λογικον, ita: Ad logicum enim pertinere dispicere, quid
dicere oporteat de nominum rectitudine, at, quomodo eam leges constuuerint super ope- ribus , id dicere non poIIe. His repudiatis habeto hunc eundem Io.cum , quem recte atque emendate editum intelliges, facile a nobis e graeco conver
sum : Ae hv mmodi quidem sunt in Doris Stoici, ut maxime obtineant, solam esse di Iecticum sapientem. Omnia enim, tum quae ad pΘsicen pertinent, tum etiam quae asethleen, ex rationum eontemplatione spere ri. Nam quod ad sermonis rationem attinet squid quidpiam vorare oporteat, ac de recto usu verborum in aetionibus vitae, quema modum Ieges aliquid ea de re constituerunt, eor, quid dicere possint, non habere . Est igitur sententia hujusmodi: logicen , id est artem disserendi, quae est philosophiae tintius ac sapientiae pars, quum ad natura- Iem ac moralem scientiam quam maximo
180쪽
Dt OG. LAERTII II, necessaria sit, ab Stoicis diligentissime pedi tractatam o sed το λογικον, quatenus signis ficat verborum usum ac rationem de re bus , quae ad hominum vitam ac consu indinem spectant, de quo aliqua Iegibus constituta sunt, ad eos minime pertinere . Solent autem leges nonnumquam etiam densu nominum ac significatione praecipere:
quemadmodum est in jure civili titulus d. Significatione verborum, et de nominibus
quaedam Iustiniani 13. novella constitutione decreta sunt: de quo nos Men Casau. bonus admonuit.
AD SECT. LXXXV. ET LXXXVI. LIB. VILIN ZENONE.
PrImam appetItionem a natura tributam non esse νωluptatiat Naturam non sibi dira Imilem esse in plaustia atque animantibus ex opinione Stoicorum . La. ertii verba a prava Claudii Salmasil eorrectione viaindicata . Subiiciuntur duo loei e Simplicio ab eodein non percepti ac pariter depravatI.