장음표시 사용
251쪽
Iso Ex LIBRO v IIII. τον νουν ταυτον ειναι , meridum esse aliquod
existimanti, atque haec ad eum locum scribenti , .si pero res observatione philosophi digna et heie opportuna, την ιυχην et ζετον γουν idem esse seu significare . Verba Laertii, de quibus hactenus egi, recte omnino se habere, ac τα πολλα ηπιτω νου ειναι, in mulsis inferiorem . Vel mu to inferiorem utique exprimere judicavi. At si quis tamen , non illam, E pn και ταπολλα nττω νου ειμι, sed hanc potius, E pniti, κατα πολλα nTτω νου ειναι, veterem Scrip. iuram suisse putet, non modo non repugnaverim , sed ei libenter me socium hujus sententiae adscripserim.
AD SECT. XXV. LIB. vIIII. IN ZENONE ELEATE.
Zenonem filium natura Teleutagorae, adoptione Parmenidis suisse. Laertii Iocus perpurgatus.
252쪽
Haec sane depravata i neque tamen ab ullo doctorum virorum, qui Laertium commentariis illustrarunt, correcta. Quis enim heic Parmenidi locus vel quom do idem dicitur filius natura Teleutagorae, adoptione Parmenidis , quem paullo ante Laertius in vita Parmenidis ipsius, Pyrethis filium suisse scripsit Z Denique Suidas,
Theodoretus θεραπευτ. Serm. 4. ac caeteri omnes , Parmenidem Pyrethis, Zenonem Teleutagorae, filium narrant, non autem
contra illum Teleutagorae , hunc Pyrethis. Equidem non dubito , quin ita Laertius,
: ad baec adnotatum in margine ex vita Parmenidis, ta ρηθος δε τον Παμιε- , Vel, τον δε Παρμενιδην Πυρη bos :quibus postea in hunc locum , et iis quidem perverse ac perperam, insertis, quod Laertio , nescio quo fato , multoties factum novimus , pravissima , quam legis , sententia contiitit. Zenonem porro Parmenidis discipulum cumque eo amicitia ac
253쪽
consuetudine coniunctissimum , quique, ut Laertius paullo post, ac in Parmenide tr didit Plato, Parmenidis παιδικα serebatur. adoptatum ab eodem fuisse, mirum nem, ni videbitur.
AD SECT. XXV. LIB. vltu. IN ZENONE ELEATE.
Cur Teao a Tymone A-- dlaatur. Interprelatio H. Stephani improbata. verba Apuleii de eoisdem Zenone . Pieriorism ambifariarn durolverat, quo referenda sint. A Scipione Gentili et Florido; tum etiam ab aliis prave intellecta.
Hos versus, quos de Zenone Eleate scripsit Timo Phliasius, Plutarchus quoque in Pericle tom. I. pag. Is . litteris mandavit . Porro , quod hac una voce αμφοτερο declarare Timo voluit, id ipsum, opinor. Apuleius in apolog. significavit iis verbis, quae et a Menagio ad hunc locum
subjecta, sic habent: si Eleates Zeno priis
254쪽
primus omnium dictionem solertissimo ann o ambisariam dissolverat. At, quod maxime ad rem pertinet, neutrum viros doctos, nec Timonem, inquam, nec Apuleium intellexisse video. Scipio Gentilis et Flori. dus in suis ad Apuleium adnotationibus, i l. la, Dietionem ambifariam dissolverat , Sane perperam accipiunt : putant enim hoc exprimi; Zenonem orationis bifariam partien. dae in rhetoricam ac dialecticam principem et auctorem suisse: qua quidem de re pro serunt primo testimonium M. Tullii, tum uintiliani ex lib. I. instit. Orat. cap. ΣΟ. in haec verba: duo sint genera ora tionis , altera perpetua quae rhetorice dicitur , altera concha, quae dialectice, quώs quidem Zeno adeo coriunxis , ut hanc comprestae in pugnum reanui, illam explicatae diceret similem etc. Sed hoc quam indoctet quae nimirum , de Zenone Stoicorum primcipe , qui patria Citieus suit, a Cicerone ac Quintiliano narrantur, ea de Eleate dic.
ta credere. Aμφοτερογλωσσos autem eruditicum H. Stephano in thes. graeco latine ex-
255쪽
plicant, dispuIam in utramque partem: in eamdemque sententiam plures Apuleii I cum detorquent: quod mihi certe haudquaquam probatur. Hanc enim potius utriusque scriptoris mentem suisse, atque ad il- Iud omnino spectasse arbitror, quod in Platone Laertius libro 3. seci. 47. φασι πρωτον παιαι Ζηνωνα τον Ελεατην .Dietionem quippe dissolvere ambifariam , id est dialogi maxime proprium: ubi non
est oratio perpetua et continens ac veluti una, sed duo vel plures loquuntur, quod ipsum nomen indicat. Ita exsul, empoγλωσ- eras erit, qui utriusque personae, quas IO-quentes adhibet, lingua ac sermone utitur. At vero die Ionem dissolvere ambifauriam pro eo, quod est disputare in utramque partem, non videtur recte dici posse. Caetera Timonis , quibus Zenonem
hensorem, tribuitque μεγα σθενος ουκ αλ aras'νον , magnum robur et invictum ; et quae de eodem Plutarchus in Pericle Ioc. cit. Eλεγκτικην δε τινα, και εν - ολο
256쪽
ἐξιν , pertinent ad disserendi sollertiam ac vim , qua magna sane utebatur Zeno , praesertim in refutando; ut ab eo dialecticam facultatem inventam esse, ab Aristotele apud Sextum lib. I. advers. logic. secl. 7. et Laertium paullo post, traditum sit.
AD SECT. XXVIIII. LIB. VIIII. IN ZENONE ELEATE .
verosimile non viderI, argumentationem, quae Achi, Ies vocatur, permultis tributam et a Zenone plures ejusmodi conclusiunculas repertas: itaque a Laertio
257쪽
sententiam suisse litteris consignatam est existimandum e sed hanc aliam potius multo mihi probabilius, atque adeo certum at que perspicuum videtur: Ουτος και τον πωτos λογον πωτησε και αλλους est, His et arguontationem
Achillem primus adhibuit et alias permu
tas . Constat enim Zenonem hujusmodi sophismatis ac fallacibus conclusiunculis uti solitum . quarum plures Aristoteles lib. s. Phys. cap. 14. memoriae mandavit. Illa vero , Φαβωρινος δε φησι Παρμενιδην, non sunt a Laertio, sed ab eo , qui eadem in ora codicis adscripserat, ut ostenderet, ali ter ipsum in vita Parmenidis extrema ex Favorino tradidisse . Exinde sunt in hunc locum, in quo vides, a librariis translata. Etiamsi vero ista quidem, Φαβωρινος δε spn- σι Παρμενιδην, dici per interpositionem , vel interclusionem, quam παρενεισιν Grae-- ci vocant, possent; id tamen certe minus placet; et hoc idem praeterea Laertius haudita multo ante in Parmenide scripserat.
258쪽
AD IECT. XXXIIII. LIB. VIIII. IN DEMOCRITO.De Xerse, qui a Democriti patre hospitio acceptua fuit . . Emendatus Laertius.
gnificari puto : Θο tempore hospes opus eam fuit ; Xerses scilicet apud patrem De mocriti . f. LXX.
AD IECT. XXXIIII. ET XXXV. LIB. VIIII. IN DEMOCRITO.
Inepta quaedam ac subdititia Indicantur.
259쪽
ad haec ,αη προσματο αυτον quasi cum iis παρεβαλε Aναζαγγq. κατα τινας non convenirent) ab insulso quodam ac illitterato adnotata , post in hunc locum imrepsisse apertum est.
AD SECT XXXuI. LIB. VIIII. IN DEMOCRITO.
Equidem ita scriberem , G περικηπονδω .τιον τι, vel , Του περικηπουτι. hoc est, Ait vero Demetrius usque adeo studiosum Democritum fuisse , ut sibi tellulam quamdam horto einctam segregan3, in eam se ineluderet. Certe non ea esse potest Laertii sententia, quam expressit Aldobrandinus , . Ut secreta sibi a vieinis hortis aedicula quadam etc. f. LXXII.
260쪽
AD SECT. XXXX. LIB. VIIII. IN DEMOCRITO.Libros Demoeriti Platonem voluisse comburere. Coris ruptissimus Laertii locus sanitati restitutus , ac commode expositus . Is. Casaubonum, Menagium ae Euhnium id frustra eouatos.
In his postremis , Δηλον ειδωs , ias προς τον αρι ν kτω των φιλοσοφων ε ι- το, aliquod vitium inesse, manifestum est. Ut ista sanarent, o αγων ab Is. Casaubono ac Aegidio Menagio additum , ita ,εemno ο αγων , quasi , Apertum sciens,