장음표시 사용
271쪽
ne facerent cavebant. Alibi adhibet mποι- θησιν. ubi inquit Pyrrh. hyp. lib. I. cap.
autem Laertius illud, Eγγυα, παρα δ' ατοι, Scepticorum dictis consentaneum esse scribit et quum eo nimirum spectet, non esse cile credendum, nec cum certa assensi ne fidejubendum, ne illico damnum sequa. tur . Hoc vero , simile effatis Pyrrhone rum , quae Sextus cap. a. lib. I. Pyrrhon: hyp. appellat σκεmrικας αποφασεις, id est, Scepticorum pronunciata negantia: ut illa sunt, οριςων, μαλλον , et vita hujusmodi, quae ab eodem Sexto lib. cit. cap. Is. et deinceps, et a Laertio in. serius , copiose enarrantur. Sed haec, in quibus versamur, dico λβαιως και πa- πεισμενως διεγγυωμενορ επρακολουθειν ατην , prave exposita leges ab Ambrosio ac Me,
bomo sic, sdeiussor exsistat , sitam evertigio certa. compertaque incommodo sula qui: male item ab Aldobrandino, Podis, qui ranstanter sdeliterque fidem suam tib r perit, damno ex eo inciatur. Nam ita
272쪽
explicanda, Sigui ari enim, eum, qui cem ιο iudicis ae nihil haesitam fide,sierit, damno exinde a ei.
At illa etiam . nec enim istud praete mittam, quae insta habentur secl. 74. Πρω
iisdem Ambrosio ac Meibomo sunt latine reddita hoc modo, Caeterum sententias ali rum proserimur, nostrae infirmitatis indicia am. Quam imperite, nροφερομεθα Tra απω, sententias aliorum proferimus Sunt
enim αποφασεις, ut iterum dicam, negantes Scepticorum enunciationes, quas supra
notavi , ὀριζωκεν, Ου μιαλλον , - καταλαμβανοι , et similes aliae . Admo. dum ridicule et illa tis Tnς ς omvωσιαG, nourae infirmitatis indicium; quum certe significent, ut confinentiam a lapsa id est, ab assensu ) iudicemus; quemadmodum recte Aldobrandinus. Hanc enim ab assensu continentiam, απροπτωσιαν Scep tici vocabant, et vicissim adfirmationes adigationesque caeterorum philosophorum ,
273쪽
qui Dogmatici nominantur, δογμιαπικην πρ πετειαν , ut est apud Sextum lib. 3. Pyrrhon. hyp. cap. a4. Sect. Σ3s. Eandem dicebant απε λιαν I de qua Laertius paullo post, Δια Hs σριζQλεν, φωνης , To της πρε ιι κ αθος δηλουται : est autem haec status animi neutram in partem propensi . Hunc eundem locum, de quo agimus, ex Laertio descripsit Suidas U. Ουιδ εν μαλ- λω: quem absurdissime ab Aemilio Porto sic explicatum, Sed proferunt sententias liorum ad declarationem, si ira loqui liceat, suae improvidentiae, id est, ut declarent sui
ingenii imbecilli atem, ob quam Diura prae
videre nequeunt, perverse etiam Porti emendator Κusterus interpretatus est, Sed sim Iliciter tantum visiones suas proferunt, ut ouendant, se non temere rebus assentiri . MaIe enim αποφασεις, opiniones vertit, quum nullas plane haberent Pyrrhonei. A O 'Q-
σια autem non tam est, ex eorundem Sem
Su, rebus non Iemere assentiri, quam nullo modo assentiri ἱ eadem , uti diximus, atque
274쪽
que απε ιια: quando animus nulIam in partem flectitur, nec adnuit quidquam, vel abnuit. Sed haec hactenus.
AD SECT. LXXvII. LIB. VIIII. IN PYRRHONEDe enato Pyrrhoneorum, Π τι-λπον munis SM . Quomodo id impugnarent, qui Dogmatici πocantur. Quid his Sceptici reponerent. Verba Laertii de Dogmaticia accepta, ad Scepticos referenda erae.
Illa νυνον κν , usque ad αποδεικτι- , certe continent id, quod Sceptici respondent Dogmaticis, qui eos, ι- αιρειντον λογον , αλλα προσεπισχυριζειν , objecerant. Verum post haec, αλλα προσεχτισχυριζειν, fortasse deest aliquid: neque enim
275쪽
se Laertius ad Scepticos orationem eonve tere significat; sed in eodem de Dogmat, cis videtur sermone perstare, si verba quidem spectentur et nos autem , ut oportet,
sententiae rationem habemus; itaque Iocum latine Ivertimus et Contra Dogmatici , ω Scepticos rationem, seu enunciationem non Iollere , sed eonfirmare disputant. At
sero ii sceptici solum ministeriis rati
num seu enuntiationum utebantur: nec enim fieri poterat , ut rationem non raIione ruinierent : quo modo etiam, quum Iocum rasenegare lotimus, necessario locus homi n-dus est; verum non sic, ut ad mereas, sed ut demonstremus . Sermo heic est scilicet de illo Pyrrhoneorum effato, quod ante La eri ius, Παντι λογον λογος ανοικειταιι, quos tamquam sundamento, eorum haeresis nite. batur : inde enim suam illam sive απεψιαν petebant. Ad hoc porro, inquit,ajunt Dogmatici, eos, quod ita statuant , παντι λογιο λογον αντικεισθαι, hoc ipso ,αιρειν, hon tollere τον λογον , Sed pD-nere ac confirmare. Quibus contradicunt
276쪽
Pyrrhonei, se rationibus seu enunciationibus uti quidem ; neque enim ratio sive enunciatio everti non - ratione , seu non enunciatione potest ; sed rem ita se habere , quemadmodum quum, ιιιn εινυ τοπον, .pronunciamus et namque Toν τοπον dicimus quidem ; verum αλτο 'εικτικως, non διχ μα- Eadem res a Sexto melius ac dilucidius explicatur lib. I. Pyrrhon. hypot. cap. 27. Οταν ουν ει πω , παντι λογον λογos ισο
chimum Κuhnium , Aldobrandinum , Ambrosium atque Meibomum; quos prave admodum Laertii verba accepisse, ex his , quae hactenus exposui, in aperto est. Sed unum superest, de quo te admonitum ve-
277쪽
Iim , Laertianum illud λογψ, mihi quidem conjunctim efferre placuisse ; quod Κuhnius approbat exemplis allatis ; idem.
sue latine reddere non- ratione, auctor N Τullio, qui Acad. quaest. lib. I. cap. non corpus eodem modo dixit.
AD SE T. LXXVIIII. LIB. VIIII. IN PYRRHONE.
Dedecem Scepticis Ioeis. Laertii verba eorrupte edita iselle sanantur . Ig. Casau ni ae Euhnii emenda. lanea reiectae. Locus a Mei mo eorruptior iactus .
Id est, decem= Iocos opponit singulos, Irimum etc. Sed nihil, opinor, his emendatoribus est opus. Nam, si scripseris, ut a FrO
278쪽
a Frohenio vuIgatum est, Titos δε Tri δεκα τροπους τιθησιν, δε πρωτον ' δ παρα τας etc. tum pro A posueris ἐνα ; sic omnia facile integritati suae restituta videbuntur : erit enim haec sententia, Decem Pero modos seu
Iocor , hos ponit : primum hujusmodi: qui exanimalium ad voluptatem et dolarem , ad δε- trimentum es militarem dissimilitudine δε-citur . Abest , uti vides. ab illa editione καδ' es: deinde habetur δε προυν, quod et in aliis, AIdobrandiniana scilicet ac Stephanianis ; nam, qui Amstelodami edi ex
ingenio voluit εις πρωτος hoc modo . Τουτους δε τους δεκα Ypomους , καθ' ri ,εις πρωτος, ratus se Iocum helle emendasse, multo depravavit magis ; veramque scri
turam, quam esse diximus ἱνα πραουν, quod in se suit, cognoscendi nobis aditum inter. clusit .
AD SECT. LXXX. LIB. vIIII. IN PYRRHONE.
De secundo Seeptieo loco. Erratum Aldobrandinῖ. La. ertii sententiam non perceptam, ac depravatam a Me. nagio fuisse . Disiligoo by Cooste
279쪽
Συγκριο ειs prave comparationes dixit AIdobrandinus, ista e graeco trausserens, Secundus Deus ex hominum naturis accipitur , quae ex narionibus comparationibu uespectantur. Est enim heic συγκρι τις concre tio ac temperatio corporis, ut paullo ante Laertius, Και - μεν ουτως , τοι δ' συγκεκριται , id est , Et alia quidem ani mantium corpora sis, alia aliter composita ac semperata sunt. Ergo eadem inte pretanda , Seeundus Deus ex hominum uaturis rumitur , quae ex nationibus .c corpo rum constitutionibus speetantur . Menagius quidem vir eruditissimus putat, graeca Ver D vitio non carere. Nam , de nationibus , ait, non est heis quaestio , sed de proprietatibus semperamentorum: quare omnino I gendum pro κατα ε θνn πιαι συγκρισειs καπα ιδιοσυγκρισιας : et ita apud SexIum etc. Ne credas. Idem quippe Laertio συγκρισεις , quod Sexto ιλοσυγκρισιώ . Κατα au'
280쪽
DI S. LAERTII aistem non esse alienum , sed apte quadrare in hunc locum, ex ejusdem Sexti verbis, quae deinde adscribam , intelliges. Expenditur enim in hoc , qui ex decem Scepti. cis Iocis est ordine secundus , hominum natura pro nationum diversitate ac pro h bitudinis uniuscujusque corporis Varietate. Audi igitur jam Sextum , lib. I. cap. 14. Pyrrh. hyp. hunc ipsum, de quo agimus,
secundum locum scite, ut caetera solet, ac dilucide pertractantem 2 Δυo Toινυν εινω