장음표시 사용
301쪽
Tu vero, si sapis, primo quidem pro
πως δυροσεται, scribe ως δυνησεται, quemadmodum superius legitur et deinde pro τε χων , hoc περι των δογ- μιατικων ab antecedentibus distinguens isto modo , οι Σκεπτικοι , πε ι των δογ- μα τικων ως δυνησεται λουν ζητησεων ἄπεχων
etc. locum sic interpretare: Dicentibus pero Dogmaticis , Scepticum vivere posIe , non recusantem , quo minus , si jussus fuerit , patrem Iaceret : respondent Scep iei , utique eum Scepit cum) posse vivere de quaeItio. nibus, quas dogmaticos vocant, nihil decemnentem , non amem de iis, quae ad vitamae mores peninen . Itaque , Hunt, qIae dare iuxta consuetudinem et eligimus et de- vitamus , et Iegibus utimur. Quid porro sint
ζητησε s δεγματικαι et βιωτικαι και τηρωτικαι, e Sexto Κulinius demonstrat. Andi 'χων autem in επεχων equidem mutavi , non solum, quod το επε χειν esset Pyrrho Deorum usu tritissimum , quo suam illamassensionis retentionem declarare solebant; sed maxime , quia , mpι των δογμ
302쪽
περι των δουλαπικοιν, recte uici posse non credidi.
Atque ita sane, quia locum hunc , et commode exposuisse , et facile admodum emendasse videar , sertasse legentibus satis seci . Mihi tamen ipsi nondum satisfacere potui . Dicam ergo jam , quid vero simillimum putem . Credo nempe , Laeo
periori versu, in quo sic legitur , sorsan librarius quidam ex errore descripsit: quod facile potuit evenire ; praesertim quia helcidem nomen των δογματικων occurreret, quod illic haec ipsa, sὶς δυνησεται βιο, proxime praecedebat . His porro huc illatis , ex factum επεχων, ut enm es βι δε , conveniret, et eXαπεχων , ut esset ζητησεων ἀπεχων , quod .
303쪽
opinor, interpretati, o quaestionibin obuio denique , νεμ τρον δογματικων, daephilosophis ipsis , qui dogmata tuerentur , facile intellectum est, Ita nos certe accidissς conjicimus. Illud sane non est dubium ,
hanψ sententiam, φααιν οι Σκεπτικοι, περ των δογματικων-επεχειν , ου χαριτων etc. illa altera , quam supra nos ita Constituimus, οι , περι των δογματικὰν Ous δυνησεται βιουν ζητησε vν επε χων , ου λαρι των etc. omnino probabiliorem ac commodiorem esse , Latine autem reddita sic habet: Respondent Seeptiei, de quaci tionibzr , quibus dogmata explica tur , senibiI statuere, non autem de iis, quae agem da in vita ae servanda sunt . Erare , quiunt, juxta consuetudinem aliqua amplectigur, aliqua fugimur , legibus e obtemperamn, ut Supra . Haec porro ad illud , quod objecerant Dogmatici, Scepticum ob
illam suam non recusare posse, quominus patrem coneidat, Falsum enim esse
aiunr: quippe hoc βιωτικην τηρησι ν esse habendum , non δο λατι ν ζητησιν . Se
304쪽
vero de his tantum-; de iis autem
minime , sed leges ac cousuetudinem sequi: tamen . hoc est ita , ut a patre quidem necando abstineatit ; malum vero id esse ac nefarium non putent.
τους Σκεπτικους, quae cum proxime Superioribus nullo' modo cohaerent . Sed haec ad ea, quae paullo ante Laertius, Τελειδε οι Σκεπτικοι φασι Tm εχυχην etc. pro secto pertinent ; ut ejus oratio sit hujusmodi et Τολα δε oι Σκεχρομοι-την - χην, y οωας τροπον-n αταρα ξια , ωs φασιν οἱ τε χαρι τον Τιμωνα και. I ινμ δ'ε και την απαλιαν etc. Nam , quae interjecta sunt. Ουτε γαρταδε ἐλοιμεθα etc. usque ad , Και νομοιs χροώμεθα, explicationem continent της επω, quam Pyrrhonei juxta Timonem ae Aenesidemum disciplinae suae finem com tituerant. Quamquam, si vera narrat Aris, tocles apud Eusebium lib. I . praep. eri Q a Capa
305쪽
cap. I s. pag. 7s3. Timo quidem ipse in
της επoEnS τrὶν αταραξιαν , Aeaesidemus vero nλνnν sequi voluerit . Nam inquit . μεν τοι διακει λενσιs ἐτω, περιεσεσθαι Τιμων φησι, πρωτον μεν α φασιαν , επειτα αυρα ιαν , Αιν2σιδ'ns ς δε ἀλγni . Quae, ut hoc etiam non praeteream , male in terpretatus est litteratissimus Vigerus . Aινεσι δημος δε ηδον, sic latine vertens, Cui
utrique voluptatem Aenesidemus adjungit. Hic enim την ηλνην loco της αταραξιαν posuit . seu potius , quam ille αταραξιαν, huic ηδουνην vocare placuit . Ubi et illud animadverte , heic αφασιαν vocari , quae alibi εποχη appellatur . Est porro ea qui dem a pso nunciando , haec vero ab assen'tiendo continentia; quod perinde eat.
De Timone Phliasis ae Timone stν ω- νοπν . Verba Laee ii ad Phliasium a doctis relata , ad eum a qui. vocitatus est, omnino pertiners defendis 3qr. Laertii obscuritv ae negligentia natatur. Me
306쪽
t tiatus, non incommode exponitur.
Haec o ουν φιλοθοφος et caetera avitis doctis Stanteyo histor. phil. tom. 3. BIuckero tom. I. pag. IraF., Fabricio bibl. gr. lib. 4. cap. 16. pag. soa. in not. Menagio ad hunc locum aliisque sic accepta sunt, tamquam de Timone Phliasio scripta ex reni r quum tamen ad eum ipsum , qui di citur , Και με s Τιμων o ιλισανΘ poros, pertinere multo mihi probabilius videatur. Nam et hic philosophus fuit magni nominis, interque auetores maximae rapientiae a
307쪽
Plinio lib. 7. cap. Is. cum Diogene, Pyrrhone ae Heraclito recensitus: quum alter ille Phliasius fiserit sephistes ac poeta nobilior , ut ex hac ipsa , in qua sumus, ejus vita cognoscitur certe non ejusmodi, ut philosophi appelIatione distinguendus a Τimone hominum osore suerit, utque Lae iii verba Γεγονε δε ete. explicanda sint. Fuit et alter Timou osor hominum . Hie
atilem Phliasius ) philosophus . Caetera
quoque multo magis Timoni Atheniensi, qui est μιισανθρωπος. quam Phliasio con. veniunt . Sic φιλοκηπος et ιδιοπραγιλων , idem sane ac volo in qua voce Laertius utitur Iib. I. secl. 2 s. inquiens μονην και - nulli verius , quam Timoni Atheniensi tribuantur : quem fama est in agris vel hortis vitam egisse procul ab hominum frequentia remotum . Talem certe exhibet, tum Suidas V. Amπωγώ, et V. Τιμ.ων, epos in κυριον, ex Arist iphane et ex ejus scholiaste . tum Lucianus in T, mone lom. I. edit. Amstelad. ann. I 687. pag. II 6. ubi eum demonstrat sedientem ligo.
308쪽
simne θρεινο, ras μολιθο, γηλον , et pag. Ias. et 136. Quare M. Antonius, narran. te Strabone lib. I . domum ι quam sibi ad mare exstruxerat ab Augusto victus. G-ιαωνειον διώταν appellare solebat . Quod ita Plutarchus in Antonio tradit pag. s s.
Myso , qui Timonem τον πισανθρωπον Lmitatus a Laertio fertur lib. I. Seci. Io . per haec, ου κοπω που Τιμωνος αυτ P . . τεγονεναι. μισανθρωπειν γαρ , ab Diodoro Siculo in excerptis demonstatur , Τον α αν τα χρονον εν αγριε διαπιλν . Item Polemo , eodem Laertio auctore Iib. 4. seci. Is . Eκπεπο-οις ην , διαπιβων εν τορ κη', hoc est , Solitisiline deuetabatur , in horto manens. Iam illa, C s Θαρατοις Σκυ-
309쪽
τας , οι δε καθαπερ και o Τι- μων , ut Phliasio Timoni parum ' Nopnoia data sunt , sic ipsum του ιιισανθρωπου ingenium ac vitae conditionem atque sertunam ostendunt.
His porro, καθαπερ και ο Τιμων, ab allis , Γεγονε δε και ἐτερος Τιιλων, exordio ducto , concluditur . quicquid de Timone Atheniensi Laertio placuit hoc Ioeo tradere litteris quasi per quandam interpositionem, quam . Graeci παρενθεσιν appellant. Nam Caetera , Ην δε και ρξυς νοησαι και διαμυκτηρισαι , de Phliasio , cujus vita describitur , omnino dicuntur ; ad quem etiam proxime antecedentia. Ο φιλοσοφον καθαπιρ και o Τιμων, ab eruditis relata; quia si verbis dumtaxat mens adhibeatur, de eodem Timone, haec Ην και otis νοησαι , de quo sunt illa , Ο φιλοσσ- pos .... καθα Nρ και a scripta videntur . Sed negligens est et obscurus inscribendo Laertius : istiusque negligentiae ac obscuritatis exempla sane quam pIura, quicumque hoc elus opus perlegerit , in eodem exstare videbit. D 7.
310쪽
Dicendum nunc aliquid de Aegid. Me. nagio, qui quum in ea opinione sit, phi-.losophum a Laertio Timonem Phliasium,
vulgo tributum , vocari c quippe de illo haec, o φιλοσοφος etc. intelligit, quemadmodum caeteri locum Suidae corrigendum autumat, ne is Laertio contrarius videatur. Sunt autem verba Suidae , Τιμων
Πυρρωνος αγωγηS . o γρα ναs etc. Quae ille sejuncta primum conjungit: tum sic emendata constituit Τιμων δ μισανθρωπος . και αλλος φιλοσοφos αποπεφωλενος πασαν αιρεσιν , Τιμων Φλιασιος της Πυρρω- νος αγωγης . Sed prava haec esse nemo non videat. Nam Timon o μιπανθρωπος, recte appellatur is quidem , φιλοσοφος απot τρεφυλενος πασαν αιρεσιν, qui nullam sectam aut haeresim sequutus est : itaque ,
tum a caeteris philosophis , tum maxime ab altero Timone της Πυπωνος αγωγης se-